Willem van Genugten en de Mensenrechten 9

Willem van Genugten,

Wanneer jij, als mensenrechtenhoogleraar publiekelijk een politiek standpunt inneemt ten aanzien van Israel, een standpunt dat de uitvoering van het het internationaal recht op een laag pitje zet, dan moet je je toch afvragen of je overtuigend overkomt bij het publiek.

Welnu Willem, het volgende: 'The European Commission conducted a survey, between 8 and 16 October 2003, through Taylor Nelson Sofres/ E.O.S. Gallup of Europe, and those questioned were asked which countries posed a "threat to peace in the world".

The survey base was large, being a total of 7,515 citizens in the then fifteen European Union member states.

The country that was placed highest as a threat to world peace was Israel.' In 2007 toonde een BBC-onderzoek aan dat Israël door een representatieve groep burgers het meest negatief werd beoordeeld van in totaal twaalf landen, waaronder Iran en Noord-Korea.

Onlangs verklaarde Javier Solana, een van Europa's machtigste mannen: "Allow me to say that Israel is a member of the European Union without being a member of its institutions". He added that Israel is an "integral part of all EU programmes", contributing with its eminent know-how in leading technologies. He pointed out that while not being a candidate for admission, Israel has closer ties to the European Union than even those countries which are poised for membership... He concluded by saying that Israel was not responsible for the sluggish pace of the Israeli-Palestinian peace process, which was simply due to a problem of methodology,' aldus de secretaris-generaal van de Europese Raad. Kortom, Israel kan doen wat het wil, de misdaden van de 'Joodse natie' worden geaccepteerd door Europa, en zelfs beloond. Het maakt duidelijk dat het internationaal recht voor het Westen geen 'consistent principe' is maar een 'politiek wapen.'

Willem, er is een geweldige kloof ontstaan tussen de publieke opinie en het politiek opportunisme. Gewone burgers zijn tegen de Israelische terreur, terwijl Europese politici en in hun kielzog, academici zoals jij, politieke, economische en culturele druk op Israel proberen te traineren. Sterker nog, de politiek beloont Israel voor de terreur die het uitoefent. Terreur zei ik? Ja terreur, zoals dit begrip gedefinieerd wordt in het Amerikaanse Leger Hand Boek: ‘het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.’

Met andere woorden Willem, terreur moet bestreden worden, niet morgen, niet volgende week, niet ergens in een verre toekomst, maar nu, want anders ondermijnen jij en de politici het internationaal recht, nota bene jouw -- zogezegd -- raison d'être als hoogleraar internationaal recht. Jouw achterban is inmiddels een minderheid geworden. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat de meerderheid van de Europese burgers voor de onmiddellijke toepassing van het internationaal recht is, zodat Israel niet langer meer de grootste bedreiging van de wereldvrede vormt. In plaats van dat je als deskundige het publiek een handvat geeft door net als andere experts juridische argumenten aan te dragen, ondermijn je met je politieke standpunt het internationaal recht.

Dan nog iets. Jij wil op dit moment geen juridische vervolging van de Israelische oorlogsmisdadigers omdat, zoals je me schrijft jouw 'hoofdpunt' is dat 'nu hoger opspelen volgens mij contraproductief [is].' Je maakt hier een geweldige denkfout. Ik zal het je proberen uit te leggen. In 2007 interviewde ik Ray Dolphin, afkomstig uit Ierland, functionaris van de UNWRA, de VN-organisatie die de Palestijnse vluchtelingen hulp verleent, auteur van The West Bank Wall, Unmaking Palestine. Hij zei me het volgende:

‘Het Internationaal Gerechtshof heeft nog eens benadrukt dat Israël geen onbelangrijk rechtsregeltje overtreedt, maar een fundamenteel recht schendt, een rechtsbeginsel waarop het hele internationale juridische bouwwerk berust, een recht dat net zo essentieel is als bijvoorbeeld het eigendomsrecht. Dat Europa de Israëlische schendingen accepteert, is levensgevaarlijk. Als het recht wegvalt in de internationale betrekkingen krijgt men chaos, en dat zien we daar dan ook. Bovendien ondermijnt Israël daarmee bewust het zogenaamde vredesproces, de meeste deskundigen zijn dan ook pessimistisch over de uitkomst van de “onderhandelingen”, de Israëlische regering doet geen enkele stap in de richting van een levensvatbare Palestijnse staat en dus van een rechtvaardige vrede. Integendeel, ze doen alles eraan om dit onmogelijk te maken. De Europeanen zouden niet moeten afgaan op wat er allemaal aan mooie woorden wordt gezegd, maar moeten kijken wat er daadwerkelijk gebeurt. Kijk naar de afsluitingen, de uitbreidingen, de militaire controleposten, de wegversperringen, de belegering, al die zaken in bezet en belegerd gebied die een normaal Palestijns leven verlammen. Zouden Europeanen onder dezelfde omstandigheden willen leven? De overgrote meerderheid van de Israëlische hindernissen bevindt zich in het centrale deel van de West Bank, en die zijn daar om de Joodse kolonisten te beschermen. Af en toe horen we dat Israël een goodwillgebaar maakt door een paar van die versperringen te verwijderen, maar in de praktijk is er sprake van een toename. En díé verdwijnen niet, ze zijn onderdeel geworden van het dagelijks leven van de bezetting. Palestijnse burgers horen politici over vrede praten maar de realiteit is dat ze niet vrij kunnen reizen, dat ze onder een militaire bezetting leven, dat de repressie ongestoord doorgaat, dat de nederzettingen uitbreiden en er steeds meer buitenposten gevestigd worden, terwijl die zelfs volgens de Israëlische overheid illegaal zijn. Natuurlijk geloven de Palestijnse burgers niet dat er een vredesproces gaande is, ze zien precies het tegenovergestelde. Nu we geconfronteerd worden met deze situatie zou een eerlijke bemiddelaar noodzakelijk zijn, en ik laat het aan de lezers over om te bepalen of de VS dit ook is. In elk geval is duidelijk dat de Palestijnen de zwakste partij zijn. Ze hebben al veel ingeleverd, ze gaan al jaren akkoord met slechts 22 procent van de 47 procent die ze van de Verenigde Naties hebben gekregen en toch wordt er nu van hen verwacht dat zij nóg meer concessies zullen doen. Het feit dat de Palestijnen afzien van meer dan de helft van het aan hun toegezegde land wordt algemeen gezien als een unieke concessie in de geschiedenis van antikolonialistische bewegingen. De Britse hoogleraar Vaughan Lowe, die voor het Internationaal Gerechtshof (ICJ) de Palestijnen juridisch bijstond, heeft erop gewezen dat de Palestijnen in feite helemaal niet hoeven te onderhandelen over rechten die allang vastliggen in internationale overeenkomsten en het internationaal recht. Ze hebben die rechten al! Hij beklemtoonde dat het ICJ in Den Haag ‘‘heeft bevestigd dat de rechten en plichten van Palestina en de Palestijnen bij wet zijn geregeld en niet domweg alleen maar een zaak zijn voor politieke onderhandelingen. Palestina en de Palestijnen bezitten niet slechts claims en belangen waarover ze met Israël moeten onderhandelen. Zij hebben legale rechten. Zij hoeven niet te onderhandelen over deze rechten. Ze hoeven geen concessies te doen in ruil voor de erkenning van die rechten. Zij bezitten die rechten al en zij hebben het recht op naleving van die rechten.’’ Hoewel de Europese Unie tegen raadpleging van het Internationaal Gerechtshof was, heeft ze naderhand wel degelijk de uitspraak van Hof geaccepteerd en de VN-resolutie gesteund waarin Israël met klem wordt opgeroepen om de uitspraak te respecteren. Israël weigert en desalniettemin blijft de EU het land op elk gebied steunen. Dat is een verwerpelijke politiek, vooral ook omdat het Hof alle staten eraan heeft herinnerd “dat zij de verplichting hebben om de illegale situatie niet te erkennen die voortvloeit uit de constructie van de Muur en om geen hulp of bijstand te verlenen in het handhaven van de situatie die geschapen is door de bouw ervan”. Europa zwijgt en Israël gaat gewoon verder, de zionisten willen meer dan 90 procent van het voormalige Palestina en de Palestijnen zijn momenteel bij de onderhandelingen extra in het nadeel aangezien ze onderling verdeeld zijn, er is sprake van een Palestijnse Autoriteit in Gaza en één in Ramallah. Voor de regering van president Abu Mazen zijn de huidige besprekingen de laatste kans om te laten zien dat het mogelijk is serieus met Israël te onderhandelen over een levensvatbare Palestijnse staat. Mislukt dit dan zullen de militanten het bewijs krijgen dat onderhandelingen niets opleveren, zeker niet als die onder de auspiciën staan van de Verenigde Staten. Ik weet niet waar het Westen nu op wacht. Ik weet wel dat niets in de wereld statisch is, dus ook niet in de Gazastrook en op de West Bank. Gezien het feit dat de Palestijnen in steeds kleinere enclaves worden gedrukt en ook economisch worden vernietigd, is het wachten op een nieuwe geweldsgolf.'

Willem, het zal ook jou nu duidelijk zijn dat er in wezen niets valt te onderhandelen, zoals je collega van de Universiteit van Oxford, professor Vaughan Lowe, ook benadrukt. Staten mogen burgers niet terroriseren, staten mogen geen land stelen, en misschien nog belangrijker: de rechten van de Palestijnen zijn onvervreemdbaar. Dus hoeft men ook niet te wachten met het berechten van de Israelische oorlogsmisdadigers. Het enige dat nu moet gebeuren is dat de westerse politiek Israel dwingt op te houden met de decennialange schendingen van het internationaal recht. Dwingen door bijvoorbeeld een boycot, zoals ook met Zuid-Afrika is gebeurd. Net zolang tot ook de de 'Joodse staat' het internationaal recht leert te respecteren. Dat ik, als journalist/schrijver, jouw dit nu moet uitleggen is op zich al treurig. Kom op Willem, hou je aan het recht. Het is allemaal niet voor niks vastgelegd.