The Empire 728

US at War Since 1950: A New Year's Meditation

Saturday 01 January 2011

by: Michael True, t r u t h o u t | Op-Ed

US Army Soldiers gather around a fire to stay warm during an operation in Helmand province, Afghanistan in February of 2010. (Photo: The U.S. Army / flickr)

"The same war continues," Denise Levertov wrote in her poem, "Life at War." Her lament is even more appropriate for 2011 than it was when she wrote the poem forty-five years ago.

Columnists and academics, including international relations professor Andrew Bacevich of Boston University, are finally acknowledging facts familiar to anyone "awake" regarding failed US policies, wasted lives and wasted resources during this period. Willfully ignoring such facts, as Bacevich wrote, "is to become complicit in the destruction of what most Americans profess to hold dear."

At the beginning of the new year, consequences of "life at war" stare us in the face: the victimization of military and civilian populations and a huge national debt, including an annual military budget that is larger than all military budgets in the world combined and includes $5 billion that remains unaccounted for in Iraq, as well as aid to Pakistan that has wound up in the hands of the Taliban.

These truths haunt any citizen who has lost loved ones in prolonged wars in Korea, Vietnam, Iraq or Afghanistan since 1950, or in disastrous interventions in Iran, Guatemala, Indonesia, Chile, Granada, Panama, Honduras, and so on.

Any responsible citizen acknowledges this painful history in the hope of redirecting US foreign policy in the future. The purpose of reclaiming it is not to open old wounds, but to encourage legislative and direct action committed to peacemaking. It is a call to critique the policies and competence of the Pentagon, the CIA, and the national security apparatus responsible for these disasters.

Ironically, the deficit-reduction commission appointed by President Obama intimates that social security, rather than a trillion-dollar war on Iraq and uncapped military spending in Afghanistan, is to blame for the deficit. And Congress has succeeded in extending Bush's tax cuts for the super-rich, which will increase the deficit.

Once the envy of the world community, the US now lags behind many nations in education and health care while it squanders its huge resources on military misadventures - including both overt and covert intervention - with some 1,000 military bases around the world.

Americans who voted for President Obama are justifiably disappointed that he has continued the worst practices of the Bush administration, particularly in foreign policy. In domestic policy, Obama's administration can point to some achievements, particularly in education and health care.

Tea Party advocates rightfully call attention to a faltering economy but offer no functional alternatives to present policy. Meanwhile, naysaying Republicans and cautious Democrats, as well as an irresponsible Supreme Court, enable rich corporations to dominate political debate. The Pentagon, including General Petraeus, lobbied for and initiated increased military action in Afghanistan. The result: more serious casualties among US and its European allies, not to mention embarrassment and confusion in efforts to end that war.

Is it any wonder that many people remain hopeless amid predictions that the country's 9.7 percent unemployment rate will continue through the new year?

So what must be done to alter this discouraging scenario and help the US regain the confidence of its own people and the world community?

1. Cut the US military budget in half for 2011.
2. Increase taxes on the filthy rich, the 1 percent of the population that owns at least 23 percent of America's wealth.
3. Rebuild roads, bridges and other infrastructure that remains in a state of disrepair.
4. Encourage policies that put people to work addressing the dangers of global warming.
5. Strengthen our education system at every level, providing skills for meaningful work for all citizens.

Some people may regard these remedies as utopian, though the consequences are, in essence, practical and essential.

Although many Americans continue to enjoy the benefit from this wealthy and beautiful country, the potentialities of democratic governance remain unfulfilled for many others.

In her poem, Levertov wrote that "we have breathed the grits of war in, all
our lives. Our lungs are pocked with it," she continues, "the mucous membrane of our dreams/coated with it, the imagination/filmed over with the gray filth of it."

For decades, Americans have convinced ourselves - or have been convinced - that more or less continual war is the essential task of the US, and that that enterprise is justified by our knowing what is best for the world community. During the 1940s, we built military weapons to defeat Germany and Japan; now, we initiate wars in order to experiment with, and provide profit from, more sophisticated military weapons.

When will the American public, victimized by a war economy, come to the conclusion that a permanent war policy benefits only arms manufacturers, Pentagon contractors and their Congressional allies? Nor does it lessen our fear, increase our security or promote peace among nations.

There has to be a better way. My hope is that some of the remedies provided here offer a way out - and hope for a happier 2011.
  http://www.truth-out.org/us-war-since-1950-a-new-years-meditation66358

Rosanne Hertzberger. Racisme 19

Hier draait het allemaal om bij Rosanne Hertzberger:


Mijn in Nederland oh zo exotische joods-zijn verbleekte echter snel toen we kennismaakten met de ultraorthodoxe Israëlische debaters. ‘Dat zijn pas echte joden’, dacht ik te kunnen lezen in de bewonderende blikken van mijn teamgenoten. 


'Dat zijn pas echte joden', dacht ik te kunnen lezen in de bewonderende blikken van mijn teamgenoten, waarbij mijn in Nederland oh zo exotische joods-zijn [snel] verbleekte.


Dit is de kern van de zaak, het betreft hier een identiteitsvraagstuk, een leegte die ze wanhopig probeert te vullen met iets 'halfslachtigs,' het maakt niet uit wat, zolang het gebrek aan een identiteit, aan oorspronkelijkheid maar verhuld kan worden. Hertzberger projecteert haar eigen onzekerheid in de vermeende 'bewonderende blikken' van haar 'teamgenoten' die door de aanwezigheid van 'echte joden' misschien wel net als zijzelf ontdekten dat haar identiteit een lege huls was, niet meer dan een pose. 


Het opmerkelijke hierbij is dat een in wezen tragisch verschijnsel bij een adolescent die uit angst ergens bij wil horen politiek en commercieel misbruikt wordt in Nederland. Rosanne Hertzberger zou tegen zichzelf beschermd moeten worden in plaats van gebruikt als zogenaamde woordvoerster van een nieuwe generatie. Dit misbruik tekent de huidige gigantische verwarring in onze cultuur.


Meer daarover later.

Rosanne Hertzberger. Racisme 18

Jan Blokker schreef enkele jaren voor zijn dood:

'Na de Tweede Wereldoorlog is het jodendom in de christelijke wereld vrijwel heilig verklaard en geen volk dat in die processie zo hard vooroploopt als de Nederlanders…' 

Een belangrijk gegeven in een opportunistisch land waar zodra het erop aankomt en het om het eigen hachje gaat de macht blindelings wordt gehoorzaamd. Blokker dienaangaande:

‘In de Nederlandse geschiedenis is onverschilligheid doorgaans de vriendelijkste houding ten opzichte van joden geweest. Nederlanders hebben altijd precies geweten wie van hun buren een jood was en op elk gewenst moment kon die wetenschap consequenties krijgen: het verraden van joden voor "kopgeld" tijdens de Duitse bezetting is daar maar één vorm van.’

Een andere vorm is het feit dat procentueel twee keer zoveel joden uit het tolerante Nederland zijn gedeporteerd als uit Belgie en drie keer meer dan uit Frankrijk.

Dat verklaart ook dat Nederland filosemitischer is dan vele andere Europese landen. Hoe schuldiger men zich voelt des te filosemitischer de kaaskop is, en dat alles ten koste van de Palestijnse bevolking die de rekening betaalt voor het Europees antisemitisme dat momenteel op Arabieren/moslims wordt geprojecteerd, nu de jodenhaat niet langer meer politiek correct is, althans niet in het openbaar. In dit geestelijk klimaat opereert Rosanne Hertzberger van wie het racisme breeduit in een elitekrant als de NRC mag worden  geëtaleerd zonder dat dit ook maar enige zichtbare weerzin bij de beschaafde lezers opwekt. Had daarentegen een Palestijnse Nederlander geschreven dat zijn ‘onderbewuste... niet politiek correct' was en hij daarom in Nederland liever niet een ‘coupé’ wenst te delen met een willekeurige meneer met een keppeltje op aangezien de zionisten sinds jaar en dag in Israel de Palestijnen terroriseren, dan was dit niet eens gepubliceerd door de zogeheten kwaliteitskrant. En wel omdat het verspreiden van een dergelijke racistische opvatting op dit moment voor de krant niet commercieel aantrekklijk is, in tegenstelling tot het racisme van Hertzberger tegen wat zij noemt ‘mohammedanen,’ jargon dat als stigmatiserend is bedoeld in een land waar haar 'oh zo exotische joods-zijn' een als het ware licence to kill is.

Rosanne Hertzberger heeft als zelfbenoemde ‘halfslachtige jood die liever geen varkensvlees [eet]’ een vrijbrief gekregen om het altijd latent aanwezig ressentiment tegen de ander, de vreemdeling, de buitenstaander (een rol die vroeger in de christelijke wereld aan de jood werd toebedeeld) nu op Arabieren/moslims te projecteren. We dienen immers niet te vergeten dat ‘het enige wat een beetje bijzonder aan mij is, is dat ik joods ben,’ en als ‘jood,’ hoe 'halfslachtig' ook, kan zij in het Westen een beroep doen op het ultieme slachtofferschap. Zij mag zeggen wat anderen niet mogen, zonder onmiddellijk ter verantwoording te worden geroepen. Per slot van rekening is het 'jodendom vrijwel heilig verklaard,' nietwaar? Dit feit is ook haar voornaamste reden om regelmatig bekend te maken dat ze zich ‘joods’ voelt, zonder duidelijk te maken wat ze daarmee precies bedoelt. Ondertussen is het gecultiveerde slachtofferschap voor haar een uitstekend excuus om zich grof te gedragen, om normen en waarden te negeren. Voor slechts 100 euro is ze bereid publiekelijk bekend te maken dat ze als raciste te werk gaat bij het veroordelen van mensen die ze niet kent. Dat ze net als Wilders niet gelooft in een multiculturele samenleving is een logisch gevolg daarvan. Hoe zou het ook anders kunnen? En omdat ze te weinig kennis bezit wordt haar benepen zienswijze ook een waarheid als een koe. Zij weet kennelijk niet dat er ooit eeuwenlang een bloeiende joods-islamitische beschaving heeft bestaan in Spanje, een schitterende cultuur die verwoest werd door christenen. De joden die om te voorkomen dat ze verdreven zouden worden zich tot het christendom hadden bekeerd werden nog tijdenlang vervolgd door de inquistitie die bang was dat deze voormalige joden zich niet echt het ware geloof hadden omarmd. Hertzberger weet kennelijk ook niet dat joden in de Arabische wereld eeuwenlang beschermd werden door een zogeheten protectie-contract waarover de inmiddels extreemrechtse arabist Hans Jansen in 1993 schreef 


'dat moslims terecht (nog steeds) trots zijn op het dhimma-systeem, en wanneer Arabische nationalisten zich op het dhimma-systeem beroepen om de Arabieren en de moslims vrij te pleiten van anti-joodse kwaadaardigheid, is er alle reden om dat serieus te nemen.'


Ze weet het allemaal niet deze 26-jarige jonge dame die alles zal inzetten om zich te kunnen manifesteren, van haar 'halfslachtige' joodszijn tot haar troebele ‘onderbewuste’. En ondertussen beseft ze waarschijnlijk niet hoe ze misbruikt wordt door commerciele en/of politieke belangen, tot het straks te laat is. Meer daarover in een volgend stukje.

Rosanne Hertzberger. Racisme 17

Anzi, een lezer van mijn weblog emailde me dit:

Uit: Leids universiteitsblad Mare, 15-01-2009, door Rosanne Hertzberger
 

‘Niets bijzonders Ik heb geen allergie. Gluten, suiker, vlees, vis, noten, zuivel, ik eet het allemaal op. Op het WK debatteren in Ierland kreeg ik een badge met een streepjescode. Ik moest hem ten alle tijden om mijn nek houden, anders zou alles in de soep lopen. Op de badge stond: debater, Leiden, the Netherlands, regular diet. Er was niets bijzonders aan mij.   ...     Het enige wat een beetje bijzonder aan mij is, is dat ik joods ben. ...     Mijn in Nederland oh zo exotische joods-zijn verbleekte echter snel toen we kennismaakten met de ultraorthodoxe Israëlische debaters. ‘Dat zijn pas echte joden’, dacht ik te kunnen lezen in de bewonderende blikken van mijn teamgenoten. Met etenstijd gingen zij samen met de allergische debaters, en de moslims in een andere rij staan. Zij aten van koosjere borden en met koosjere vorken prikten zij in hun speciaal ingevlogen koosjere prak, die was ingezegend door een rabbijn met een hoge hoed.     En dat was niet het enige. Allerlei lastige kwesties dienden zich aan waarmee ze zich konden onderscheiden: Mochten ze op sjabbat, de joodse rustdag, wel debatteren? En zo ja, mochten ze dan ook schrijven? En hoe kom je je hotelkamer binnen op sjabbat als je geen elektronische apparaten mag gebruiken, je ook niemand mag vragen om dat vóór je te doen en je alleen een electronic key card hebt?’

Twee weken later verscheen deze reactie.  

Uit: Leids universiteitsblad Mare, 29-01-2009, ingezonden brief van A. Schipperijn, oud-medewerker van het LUMC:
 

Ten alle tijden Mevrouw Rosanne Hertzberger stelt in haar rubriek onder de kop “Niks bijzonders” (MARE, 15 januari) – naar aanleiding van haar aanwezigheid bij het WK debatteren, dat het enige wat (dat is beter) een beetje bijzonder aan haar was, dat zij joods is. Mijn vraag: hoezo? Ben ik dan een beetje bijzonder, omdat ik bloedgroep B pos. heb – een niet zo veel voorkomende bloedgroep?   http://www.mareonline.nl/artikel/0809/18/brieven/

En dit is de spijker op de kop, want wat betekent dit gekokketeer met haar joods klinkende achternaam? Wat betekent dit precies:

'Het enige wat een beetje bijzonder aan mij is, is dat ik joods ben'? 

Waaraan ze naderhand in het stukje: ‘Allah is groot’-kip toevoegde:
 

'Als halfslachtige jood eet ik liever geen varkensvlees...'

Waarom meent Hertzberger 'bijzonder' te zijn louter en alleen omdat ze 'liever geen varkensvlees' eet als zelfbenoemde 'halfslachtige jood'? Over dit onderwerp schreef de vooraanstaande Joods-Israelische auteur Abraham Jehoshu in zijn essaybundel Naar Een Normaal Joods Bestaan, het volgende:

‘Diep in het wezen van onze identiteit ligt de eis dat wij anders, afwijkend, uniek en bijzonder zullen zijn; dat wij ons van alle andere volkeren moeten onderscheiden… Een volk dat ánders is, héél anders. De idee om ‘’als andere volkeren’’ te zijn, klinkt de Jood zonder meer negatief in de oren… En toch, ook al lijkt de wens om uitverkoren te zijn en verschillend van de medemens in het individuele vlak dwaas of zelfs krankzinnig, is het merkwaardig te zien hoe wij in het nationale vlak deze opvatting of roeping als bijna vanzelfsprekend accepteren. Ik schrik vaak wanneer ik orthodoxe joden, maar ook wel niet-gelovigen, hoor zeggen: “Wij mogen niet als andere volken zijn; als Israël een staat zou worden als alle andere, dan verliest hij zijn recht van bestaan.” Niets schijnt beledigender voor een Jood, en voor sommige Israëli’s, dan een volk te moeten zijn als alle andere… Is het principieel mogelijk anders te zijn, afgezien van de al bestaande verschillen tussen allerlei volken? Het is inderdaad mogelijk om anders te zijn, maar binnen relatieve grenzen – het verschil is nooit absoluut. En in dit relatieve verschil delen alle volken. En toch wordt aan het Joodse volk op ondubbelzinnige wijze de eis gesteld dat het verschillend, ánders zal zijn dan andere volken. Stapels interpretaties zijn al over dit onderwerp geschreven. Het Joodse volk zuchtte onder de last van deze innerlijke opdracht, die het niet kon vervullen binnen het raam van het normale soevereine bestaan in zijn land, eenvoudig omdat hij onuitvoerbaar was. De enige manier om deze opdracht uit te voeren, was in ballingschap te gaan. Zolang het volk zich in de gola bevindt, onderscheidt het zich inderdaad fundamenteel van de rest van de volken… De gola schept het verschil tussen ons en de andere volken. Aangezien we fundamenteel onmachtig zijn onszelf anders te maken, brengen we een ‘‘technische’’ scheiding aan, als we een dergelijke uitdrukking in deze context kunnen gebruiken. En deze technische afscheiding schept een essentie die, ook al bevalt ze ons niet en bezorgt ze ons geestelijk en lichamelijk leed, een neurotische oplossing biedt voor een onuitvoerbare opdracht. Zijn eenzame bestaan onder vreemde volken, ook al lijkt de Jood in ieder opzicht op het volk te midden waarvan hij leeft, al spreekt hij zijn taal en deelt hij zijn leven – dit bestaan en het Jood-zijn op zich onderscheiden hem, en geven hem het prettige en bevredigende gevoel ánders te zijn… Een uitverkoren volk, een voorbeeldige maatschappij – het zijn lege frasen.’

Meer dan 20 jaar geleden zei Abraham Jehoshua in een interview tegen me:

‘Dat ánders willen zijn dan alle andere volkeren is op de een of andere manier een noodzakelijke component van onze identiteit. We zijn zo gevormd, zo staat het in de Thora en in alle teksten die voor ons het belangrijkst zijn, die permanent aangehaald worden, die de codes van de joden vormen. Het feit dat men anders moet zijn dan alle andere volkeren is buitengewoon belangrijk voor alle joden, niet alleen de religieuzen. Natuurlijk wil ieder volk wel een beetje anders zijn, maar hier is sprake van een obsessie. En die obsessie is allesomvattend. De joden zijn ervan overtuigd dat als ze niet héél anders zouden zijn dan alle andere volkeren, zij hun identiteit zouden verliezen. En zoals ik geschreven heb is het anders-zijn een onmogelijke opdracht. Dat idee komt voort uit de Bijbel, al in Numeri staat: “Zie een volk dat alleen woont, en onder de natiën zich niet rekent.” Die opdracht is het logische gevolg van het feit dat het nationaal gevoel onder de joodse stammen in het begin zwak was. De Joden waren al een volk voordat ze een land bezaten, voordat ze een gemeenschappelijke taal hadden, voordat ze een nationale structuur hadden. Dus moesten ze zich op een andere manier onderscheiden van andere volkeren, die wél een grondgebied en een gemeenschappelijke taal en nationale instellingen bezaten. Als u het Oude Testament niet leest als een openbaring maar als een sociologisch verslag dan ontdekt u dat de Joden een Egyptische stam waren die zich van de rest onderscheidde niet door het hebben van een eigen taal en een eigen land, maar door exclusiviteit te claimen. Op die wijze werd een eigen identiteit gevormd.’

Dat gevoel, want meer is het niet, 'bijzonder' te zijn heeft een bepaald soort autisme veroorzaakt die Jehoshua tegenover mij als volgt omschreef:

‘Wij zijn gewend geraakt om een beschuldigende vinger naar de wereld op te heffen en zijn daardoor niet vatbaar voor oprechte kritiek. Er is in Israël een toenemend gebrek aan realiteitszin: wij hebben altijd gelijk en de rest van de wereld heeft altijd ongelijk en niet anders. Wat er met ons gebeurt, zien we niet als een logisch gevolg van eigen handelen, maar als het resultaat van een blind joods noodlot. Wij zijn slechts het slachtoffer van een werkelijkheid die wij zelf niet maken. Zolang we blijven geloven dat we exclusief zijn, anders dan alle andere volkeren, een uniek slag mensen dat permanent in conflict met de wereld moet leven, heeft Israël geen toekomst. De gedachte dat wij anders zijn dan alle anderen, kenmerkend voor de joden in de diaspora, moet uit de ziel van de joods-Israëli’s. Hier heeft het een contraproductieve functie. Hier hoeven we niet anders te zijn dan de andere volkeren, als Israëli’s moeten we ons juist gedragen als andere volkeren, moeten we ons houden aan de internationale spelregels en aan het recht. Als Israëli’s zijn wij net als alle andere volkeren, hier kunnen we onszelf zijn, er is geen reden om anders te willen zijn, we zijn al anders, net zoals de Nederlander anders is dan de Belg, we hebben de golamentaliteit niet meer nodig om te zijn wie we zijn, het leidt alleen maar tot zware geestelijke uitputting, die we nu dan ook in Israël zien. Natuurlijk kan ik in mijn eentje zo’n diep verankerd concept niet veranderen. Ik kan wel proberen die opvatting te sublimeren, door er allereerst op te wijzen dat we alleen maar relatief anders kunnen zijn, niet absoluut. Ik kan erop wijzen dat we anders kunnen zijn in materieel opzicht, door een zorgzame samenleving op te bouwen. Niet door rond te bazuinen dat we zo uniek zijn, maar door fatsoenlijke dingen te cultiveren. Door, om een praktisch voorbeeld te geven, de condities waaronder heel veel Palestijnen in Israël gevangen zitten aanzienlijk te verbeteren. Door werkelijk naar vrede te streven; door een ander sociale zekerheidsstelsel op te bouwen, die mensen niet buitensluit; door een ander soort buitenlandse politiek, waarmee Israël zich nu eens positief zou onderscheiden. Probeer te werken aan concrete zaken, die je anders maken dan anderen. Doe iets vruchtbaars. Hou op met de gedachte: Ik ben anders, héél anders, die gedachte is uiteindelijk desastreus.’

Meer over het geval Rosanne Hertzberger en de wijze waarop ze gebruikt wordt in een volgend stukje.

Happy New Year 2011

Mohammed Dahlan. Gangster

De Palestijnse Autoriteit heeft de belangrijkste CIA-agent en gangster uit de organisatie gezet. 

WEST BANK: Onetime Fatah strongman Dahlan struggling to get out of a quagmire
December 29th, 2010 at 2:42 pm
 

Former Fatah strongman Muhammad Dahlan, once a confidant and close ally of Palestinian President and Fatah chairman Mahmoud Abbas, recently found himself in deep trouble when he apparently had decided to test Abbas’ muscle. In the end, he found himself ostracized and then kicked out of a movement in which it was believed he was the strongest man, after its founder, the late Yasser Arafat.

The Fatah Central Committee on Tuesday suspended Dahlan’s membership in the highest ruling body of the mainstream movement and stripped him of his duties as its spokesman pending the findings of an internal investigating commission.

Dahlan, who has kept away from Abbas and the West Bank after his dismissal from the movement, decided Wednesday to return to the West Bank city of Ramallah from his new home in Cairo to face the  inquiry into allegations that he went too far in bad-mouthing Abbas and of even plotting to overthrow him.

“I will appear in front of the commission and answer all its questions in spite of my reservations from the nature and course of this made-up crisis,” Dahlan, 49, said in statements from Cairo.

“I do not want to be a party to weakening Fatah,” he said. “I will not allow anyone to take advantage of this fabricated crisis to avoid responsibility for the failure [of Fatah], which I am not responsible for,” he said.

Dahlan accused unnamed people in his movement of trying to plot against Fatah because “they do not want to see Fatah rise again and face the challenges ahead.”

Observers of the crisis in Fatah said that the conflict between Dahlan and Abbas reflects the deep division within the movement, which became evident when Fatah lost power to the Islamist movement Hamas in the 2006 legislative elections. That was the first time Fatah’s rule over the Palestinian people was seriously challenged, a defeat the leading Palestinian political faction for over 40 years refused to take lightly.

As if that defeat were not enough, a year later Hamas further humiliated Fatah when its militias defeated Fatah and the Palestinian Authority forces in a short-lived battle that gave it full and uncontested control of the Gaza Strip.

According to observers, Fatah has not recovered since then. Dahlan, a resident of Khan Yunis refugee camp in the Gaza Strip, was entrusted with keeping the coastal enclave under Fatah control despite of the rise of Hamas forces. When Fatah was defeated and Dahlan and his supporters fled the Gaza Strip to safer grounds in Ramallah, the blame was put on Dahlan for losing Gaza.

Nevertheless, Dahlan, supported then by Abbas, was able to ward off blame and won a seat in the Fatah Central Committee in internal party elections held in August 2009.

Abbas’ people accused Dahlan of saying bad things about Abbas and his sons in meetings with fellow Fatah members. Someone taped what Dahlan was saying and brought the tape to Abbas, who was shocked by what he heard.

Abbas quickly ordered action against Dahlan. He pulled guards placed at his Ramallah house. Then he ordered closed a satellite television station based in Ramallah which Dahlan partly owns and which was supposed to start test broadcasting in the beginning of 2011.

Reports also said Abbas removed all of Dahlan’s supporters from sensitive positions in the security forces and from among his own staff.

News also quickly spread that the security forces unveiled a large weapons cache hidden in a refugee camp near the northern West Bank city of Nablus. It was reported that Dahlan was planning to use these weapons to start trouble in the West Bank to make it possible for him to take control.

In the statements he made in Cairo, Dahlan denied any knowledge of the weapons, describing the reports as “lies.” He said all the weapons he had were light guns held by his guards, which were anyhow withdrawn after the charges were made against him.

Dahlan tried to reconcile with Abbas and sent people to mediate with him. Their efforts did not yield results as Abbas rejected these efforts and even refused to be with Dahlan in the same room, including in Fatah meetings. Abbas insisted on a commission to investigate the allegations against Dahlan, but the latter refused to cooperate until the situation became too serious for him to refuse cooperation anymore.

– Maher Abukhater in Ramallah, West Bank

 http://www.ethiopianreview.com/news/201002/?p=17545

 

..: Translation of a Palestinian Torture Video :..

Posted by musliminsuffer on August 2, 2007

bismi-lLahi-rRahmani-rRahiemIn the Name of Allah, the Compassionate, the Merciful

=== News Update ===

..: Translation of a Palestinian Torture Video :..

The Daily Life of Kawther Salam

August 1, 2007

The US financed the Palestinian Presidential Forces under control of Mahmoud Abbas with eighty million dollars. Not only that, but the war criminal of US General Keith Dayton also organize the training of these Palestinian troops. And beyond that, the European Union is financing the PA and paying part of the salaries of these troops.

The images in the following video, which was released to the Internet some time ago and whose translation I am presenting to the world, will show you the well-trained Fatah-PA troops. The way in which they torture their Palestinian prisoners shows the great achievements of the training given to these PA thugs by the USA. The Palestinian Authority forces seen in the video torturing the prisoners are from the death squads controlled by Mohammad Dahlan. The victims seen in the video are Palestinians, one of the prisoners wears a t-shirt with the legend of the ‘Executive Forces”, a Hamas unit under control of the Interior Ministry. The video is a direct consequence of the foreign policy of the USA and EU. It was subsidized with tax money from all these countries.

I am posting the translation of this Video from Gaza under the PA with deep sorrow and bitterness. I felt disgust while translating the horrible dialogues between the Palestinian jailers and their Palestinian victims, which shows the big danger to all Palestinians coming from the PA security system. The video shows some Palestinian prisoners caught by Muhammad Dahlan’s death squads. They are moaning of pain because of the torture inflicted on them, and all the while they are forced to recite denigrating chants for Muhammad Dahlan and Fatah. There is no different between these images of torture by Palestinian jailers and the images of torture by the American occupation for the Iraqi prisoners at Abu Ghraib. The only difference is that the torture at Abu Ghraib was done by the American occupation, but in Gaza both jailers and prisoners were, and are, Palestinians.

I felt shame while translating this video, I even felt shame to be a Palestinian. My shame is not because of my Palestinian roots, but to be identified as a Palestinian and to know that there are monsters capable of such inhuman acts, like Muhammad Dahlan, like the jailers in the video and like the corrupted systems of the PA, who also call themselves Palestinians.

I translated the video because I am sure that most foreigners who see the video do not understand the whole story behind it, and I also found some mistakes in the attribution of this video on other websites. I also made this translation to ask the International Community, Governments, the UN General Council and Human Rights organizations to fulfill their duties and end the tragedy unfolding under the forces of the PA and establish an investigative body with the authority to trial and jail the Palestinian criminal Muhammad Dahlan and his troops. I also read that the US government is making pressure on President Abbas to give Dahlan power to control all the PA security systems, ignoring the will of the majority of Palestinians, who want him submitted to a revolutionary trial as a criminal and traitor.

I have always criticized the State of Israel, and I will criticize them until the occupation of my homeland Palestine ends, but I never imagined that I would criticize my own people for doing the horrible things which are done to everybody in Israeli jails. I never thought that I would see this kind of thing done by Palestinian jailers. It was not my wish to translate and to post this video, but I am obliged to do so after seeing the level of savagery and to which the conditions in my homeland have deteriorated.

The following videoclip shows scenes of real torture, and should UNDER NO CIRCUMSTANCES be watched by minors or by sick or impressionable persons. Discretion is advised before you press on the PLAY button.

UPDATE: The original copy at YouTube was suppressed, the copy at LiveLeak was manipulated. Past attempts to suppress this video due to its damaging nature for the PA have been reported. In case it is removed by these services, I will make other copies available.

The first scene shows a pointed metal stick pushed into a prisoner’s spine, the prisoner is groaning of the pain, asking the jailer for mercy. Then we hear the jailer asking the prisoners “Who is your master ?” and all the prisoners answer together “Samih”. The full name of “Samih” is Samih Al Madhoun, head of Muhammad Dahlan’s death squads in Gaza. He kidnapped these prisoners and he is perhaps the person who is torturing the prisoners in this video. Samih Al Madhoun was killed on last June 14 ago when he was trying to escape from Gaza via the sea: he was chased down after he murdered somebody at the border on his way out.

The next scene shows how somebody with military boots steps on the chest and stomach of a prisoner and beats him with long lash, all the while and asking the prisoner “Who is your master ?” and ordering him to answers “Samih”. All the prisoners shout and moan of pain while repeating chants of victory for Samih, as demanded by the torturers. In these chants, the prisoners insult themselves and express their “admiration” and fear of Samih.

One of the prisoners wears a black shirt with the logo of the “Executive Forces”, what means that this prisoner was a Hamas member. This prisoner is tortured very seriously, the jailer all the time asks him: “Who is the dog, what’s written on your shirt? Who is the dog who gave you this shirt?” – the prisoner is forced to answer that the dog is Said Siyam (the former minister for interior and security from Hamas). After that, the jailer repeats the same question again and again with his jackboot on the prisoner chest, while the prisoner groans of pain and repeats the same answer to his jailer, again and again. The jailer beats the prisoner on his neck with the long lash. The prisoner cries and screams of pain while answering “Said Siyam is the dog”.

All the other prisoners in the same room scream together and repeat that “Samih” is the hero, “Samih, Samih … !”. In the scene, the jailer orders all to sing, all the while beating them. A prisoner sings: “Oh mother, the beautiful youth has departed from me and disappeared …” (Arabic: “Yamma Rahal Anni Zeen Al-Shabab we gab”).

Another prisoner screams while the jailer beats him. I hear him groaning and asking the jailer for the mercy of God and saying. “I didn’t say that, I swear in the name of my God that I didn’t say that”. All the while, the loud blows of the lash on the body of the prisoners can be heard.

In another scene the jailer in military uniform is seen stepping on the prisoner’s chest and asking him “Who is your Master ?”. The answer is “Samih”. Another question: “Who is the dog ?”. The answer is “Walid”, after which the jailer beats the prisoner and orders him to say that the full name of the “dog” is Walid Al-Shaqrah. The prisoner repeats, “Walid Al-Shaqrah !”. Another question by the jailer: “Who is the person you worked with and whose sister is a whore and fucks around ?” The prisoner answers: “Walid Al-Shaqrah !” (Walid Al-Shaqrah is one of the officers of the “Executive Forces” of Hamas).

The groans of pain of the prisoners become louder and louder while the jailers beat them and order them to sing for Fatah: “Fatah is the mother of the people (nation), keep your Fatah flag raised, the victory is for Fatah”. The prisoners repeat this loudly several times, “Fatah is the mother of the people (nation), keep your Fatah flag raised, the victory is for Fatah” (Arabic: “Fatah ya um al-jamaher, khalli raitek marfoa, mansorah ya fatah mansorah !”).

After that the jailers beat all the prisoners and order them to sing for Abu Fadhi (Muhammad Dahlan, who has a son called Fadhi): “Abu Fadhi is our Master, Abu Fadi is our darling, with our spirits and our blood, we will sacrifice for Dahlan !” (Arabic: “Abu Fadhi Sayyedna, Abu Fadi Habibna, bel-roh bel-dam nefdik ya Dahlan !”). This chant is repeated many times by the prisoners. After this, the jailer orders them to chant: “Abu Fadhi is the master of the creation, Abu Fadhi is the Master of the universe. Our God has placed Abu Fadhi over the whole Universe !” (Arabic: “Abu Fadhi sayed al-kon, Abu Fadhi hattoh rabna (Allah) fok al-kon !”). These chants are repeated several times under the blows from the jailers.

Muhammad Dahlan, Master of the Universe

After that, the jailer orders the prisoners to sing another song for Muhammad Dahlan: “Abu Fadhi is our darling, Abu Fadhi is our darling. Go and destroy Tel Aviv, go and destroy Tel Aviv !”. (Arabic: “Abu Fadhi ya habib, Abu Fadhi ya habib, roh damer Tel Abib, roh damer Tel Abib !”). This is also repeated several times under the blows from the jailers, who then order them to sing: “Walid Al-Shakrah is coward, and a mercenary for Iran !” (Arabic “Walid Al-Shakrah ya jaban, ya amel la Iran !”). This song is also repeated by the prisoners. Then the jailer orders them to repeatedly sing “Hamas Shia, Hamas Shia … Walid coward … ” (Hamas is Sunni, as are most Palestinians). During all of this the prisoners are cuffed kneeling on the floor, their eyes are covered, and they are continuously being beaten by the jailers.

I have never seen this kind of torture, but I often heard that something like what is seen in this video happens all in the Israeli jails. Only once I saw something similar: The Israeli Border Police detained over 24 Palestinian and they were all ordered to sing a childish song: “Hoto Al-Humos Ala El Fol, ana Baheb Le-Shmark Fol“, after what the Border Police forced these Palestinian detainees to drink their urine (Hebrew). Some of these youths vomited, one of them was transferred to the hospital after this incident.

The revenge of Hamas for atrocities like those seen in the video were horrible as well. People from Fatah were lynched, thrown from buildings, some people were followed into hospitals and shot, and the people who were waiting at the Erez checkpoint and finally brought to Egypt last week by the Israelis were family of torturers and death squads members from the Fatah, who could only expect to be killed in Gaza and the West Bank because of the crimes of their relatives.

On behalf of Palestinians I want say that we do not want to see Muhammad Dahlan in any post of government with President Abbas. This kind of treatment was what caused the anger to explode in Gaza and Hamas to win the elections by such a wide margin. The persons responsible for these atrocities must be punished, as they brought disaster to Gaza. We urgently ask that Dahlan be tried and punished for his criminal behavior. We ask the International Community to force the PA to punish Muhammad Dahlan and others for crimes against humanity, together with the Israeli Army officers who implement the occupation. I hope that this clip will help my readers, most of whom are from the USA and Europe, to understand the true nature of the foreign policy which your governments pursue.

The European Union must stop their direct support for the Palestinian security forces, copying the disgusting behavior of the Americans will ultimately be against the best interest of all Europeans. They must stop their support for the death squads within the Palestinian security systems until they change their behavior. It is a shame that the European Union keeps supporting the violation of prisoner rights and outright torture under the PA authority by way of financing and building up a corrupt military system. Instead of these thugs, the support must go to the starved people in Palestine.

The video which I translate and comment here is just one piece in a growing collection of material evidence and documents which have been found in buildings abandoned by the Fatah in Gaza. As horrible as it is, it may be considered one of the “softer” torture videos found. And there are many other interesting things found by Hamas during the last days. In a press conference given in Gaza on Friday 22 by the Hamas press speaker, Khalil El-Hayyeh, details of the spying activities of the Fatah in behalf of Israel and the USA were made public. Hamas found sophisticated American spying equipment, and recordings on memory devices (“chips”) show that the “Alternative Security” and the Intelligence system of the PA were spying not only on persons in Palestine with political views different from theirs, but that they were also spying on President Abbas and former President Arafat and their staffs, on religious, military and political leaders of other Arab countries as well. Also, lists with names of people and orders to kill them or pass their personal details to Israel so the Israelis could kill them were found. Also, documents were found which show that well-known and politically independent persons were involved in “immoral activities” (possibly sexual entrapment) by the PA in order to damage their reputations and their viability as prospective leaders.

source:
http://www.uruknet.info/?p=m34986&hd=&size=1&l=e


Who is Mohammad Dahlan?
Arjan El Fassed, The Electronic Intifada, 20 December 2006


Mohammed Dahlan, PLC member of Fatah, speaks during a press conference after Palestinian President Mahmoud Abbas delivered a speech to the nation from his headquarters in the West Bank city of Ramallah December 16, 2006. (MaanImages/Fadi Arouri)

Some have called Mohammad Dahlan the Palestinian Ahmad Chalabi, because he reportedly negotiated with the US and Israel about taking control of Gaza after the August 2005 disengagement plan. In April 2002 testifying before the Knesset Foreign Affairs and Defense Committee, Defense Minister Benjamin Ben-Eliezer said he had offered control of the Gaza Strip to Dahlan. In exchange, Dahlan, who had control of the most significant military force on the Gaza Strip, would be obligated to ensure complete quiet along the border.[1] He is believed to have drawn up an early agreement at a January 1994 meeting in Rome with senior Israeli military and Shin Bet officials to contain Hamas, and was actively involved in subsequent negotiations with the Israelis.[2]

Today, Dahlan has become the face of one side of Fatah as violence increased between Hamas and Fatah. In the past week he has made his way back into Palestinian Authority president Mahmoud Abbas' inner circle. Last week, Hamas accused Dahlan of planning an attempted assassination of prime minister Ismail Haniya of the Hamas movement. Haniya was returning from a Middle East tour which raised badly needed funds for Palestinians under occupation, and obtained a promise from the Syrian government to release all Palestinians in its jails, when chaos ensued. The situation at the Egypt-Gaza border crossing was tense as it had not been open long enough for the thousands of people waiting on both sides to pass. The Israelis closed the border when Haniya first tried to enter as he was bringing in funds, prohibited under the US-led economic and political blockade imposed after Hamas won the parliamentary elections in January.

Dahlan began a tour of Palestinian towns this week to rally support for Fatah, but it was not a spectacular success. On December 17, while Dahlan toured Jenin refugee camp, gunmen fired in the air over his convoy, shouting at him until he made a hasty exit. He blamed Hamas for sparking the killing of three children in Gaza City and said that Hamas "does not have any political program, leaving the Palestinian people in the predicament they have lived through since this government took responsibility."

Meanwhile the United States has accelerated its arms transfers to Fatah, via Israel. Dahlan is now in command of the armed campaign against Hamas from presidential headquarters in Ramallah.

Dahlan was a founding member of Shabiba, the youth association of Fatah. In 1994, Dahlan headed the notorious Preventive Security Forces in Gaza. He is known to have good connections with the Egyptian leadership and the US administration, through his connections with the CIA. Dahlan built up a force of at least 20,000 men and received help from CIA officials to train them. Jibril Rajoub, another Fatah strongman, is Dahlan's sworn rival. Dahlan and Rajoub were both jailed by Israel during the first Intifada. Under Oslo they became heads of the Preventive Security Services in Gaza and the West Bank respectively. At that time they were both viewed as pragmatists, representative of a new generation of Palestinians who could live with Israel.

Both Dahlan and Rajoub were implicated in financial scandals and human rights violations. Dahlan worked together with Israeli authorities to crack down on opposition groups, most notably Hamas, arresting thousands of members. Dahlan was in command when his Preventive Security Forces arbitrary arrest hundreds of Palestinians. The first violent clashes between his forces and demonstrators erupted on November 18, 1994.The toll of at least fifteen dead and hundreds wounded raised troubling questions about his troops.

Throughout the years, Dahlan's forces were involved in acts of violence and intimidation against critics, journalists and members of opposition groups, primarily from Hamas, imprisoning them without formal charges for weeks or months at a time. A number of prisoners died under suspicious circumstances during or after interrogation by Dahlan's forces.[3]

In 1996, Dahlan's troops were involved in mass arbitrary arrests of opponents of Fatah. In the aftermath of the February-March suicide bombings in Israel, an estimated 2,000 people were rounded up, often arbitrarily. Most of those detained were never charged with a criminal offense or put on trial. Torture and ill-treatment by his forces occurred regularly during interrogation and led to a number of deaths.


Dahlan frequently meets high profile members of the Israeli military establishment, including former Defense Minister and former Chief of Staff Shaul Mofaz. (AP File photo) In 2000, Dahlan participated in the Camp David negotiations and Israeli leaders saw him as someone they could do business with. As head of one of the main Palestinian security organisations, Mr Dahlan also negotiated with Israeli officials to try to arrange a ceasefire several times after the most recent Intifada erupted in September 2000. With the beginning of the second intifada, Dahlan claimed that he was unable to stop the activities of such militant groups as Hamas.

In 2001 he angered the late Palestinian president Yasir Arafat by expressing his dissatisfaction over the lack of a coherent policy during the current uprising. Dahlan resigned in June 2002 over disagreements with Arafat to reform the Palestinian Authority. He attempted to gather support for an electoral challenge to Arafat, but stopped, when the Bush administration demanded a change in PA leadership in July of the same year. Before his resignation from the PA in June 2002, Dahlan was a frequent member on negotiating teams for security issues.

In March and April 2002, Dahlan was one of the "Gang of Five" who lead the PA during the siege of Arafat's headquarters in Ramallah. Although Arafat retained power and named Dahlan as National Security Advisor in July 2002, Dahlan resigned three months later complaining of lack of authority and organization in the Palestinian Authority. Against Arafat's wishes, Mahmoud Abbas, then serving as prime minister, appointed Dahlan as Interior Minister, but when Abbas resigned, Dahlan was left outside the newly formed cabinet.

After being left out of the new Palestinian Authority cabinet, Dahlan began gathering support from low-level Fatah officials and former Preventive Security Service officers in response to a perceived lack of democratic reforms among Fatah leaders.

In 2004, Dahlan was the driving force behind week-long unrests in Gaza following the appointment of Yasser Arafat's nephew Mousa Arafat, widely accused of corruption, as head of Gaza police forces. Some thought this appointmnt was a deliberate step to weaken Dahlan's position before the disengagement process in the Gaza Strip and sparked massive protests.

Dahlan returned to the political forefront and security arena this week. He appeared in a meeting with US Secretary of State Condoleezza Rice in Jericho, and meetings with the European Union's Javier Solana and the German Foreign Affairs Minister. It seems that for whatever reason, world leaders think Dahlan is the right person for them to deal with.

Arjan El Fassed is a cofounder of The Electronic Intifada

Footnotes

[1] Ha'aretz, Gideon Alon (30 Apr 2002)
[2] Middle East International, 520.
[3] Annual reports of Palestinian Independent Commission for Citizens' Rights (PICCR); various reports from Addameer, PCHR and LAW; Palestinian Self-Rule Areas: Human Rights under the Palestinian Authority, Human Rights Watch (September 1997); Annual reports Amnesty International and Human Rights Watch (1994, 1995, 1996).

Related Links

BY TOPIC: People

http://electronicintifada.net/v2/article6275.shtml

11 September 2001 (55)

http://www.youtube.com/watch?v=TrZ14NRbT-s&feature=player_embedded#!

Verarmd Uranium 20

Na al die jaren de overvloedig beschikbare informatie te hebben achtergehouden bericht de NRC nu ineens:

31 december, 09:22

Verhoogd aantal geboorteafwijkingen in Irak mogelijk door Amerikaanse wapens

Amerikaanse marinier in Fallujah (FOTO: AFP PHOTO / DAVID FURST)

door Hans Klis

BUITENLAND

Giftige stoffen afkomstig van wapens die het Amerikaanse leger gebruikte tijdens gevechten in de Iraakse stad Fallujah in 2004 lijken te zorgen voor de abnormale hoeveelheid afwijkingen bij pasgeborenen, meldt The Guardian.

Zij baseren zich op onderzoek dat volgende week verschijnt in het wetenschappelijke tijdschriftInternational Journal of Environmental Research and Public Health. Het onderzoek bevestigt eerdere schattingen van het grote aantal ernstige en onverklaarbare gevallen van kanker, zenuw-, hart-, en botafwijkingen bij jonge kinderen. Deze afwijkingen komen in de stad elf keer vaker voor dan normaal.

De onderzoekers vermoeden dat het hier gaat om een chronische blootstelling van zwangere vrouwen aan bepaalde metalen (zoals verarmd uranium in de munitie) en dioxines.

Volgens medisch redacteur Wim Köhler van het NRC Handelsblad klopt het dat er een verband bestaat tussen de metalen die vrijkomen bij beschietingen en geboorteafwijkingen: ,,proefdieronderzoek bevestigt dit”. Maar de cijfers waarop de onderzoekers zich baseren zullen in werkelijkheid lager zijn. Dat komt doordat de cijfers in de geboorteregisters voor de oorlog niet betrouwbaar zijn. Na de oorlog zijn ouders van kinderen met afwijkingen gevraagd mee te doen aan het onderzoek, wat op zijn beurt weer zorgt voor een oververtegenwoordiging van het aantal geboortedefecten, die wel of niet veroorzaakt kunnen zijn door metalen. Dit alles levert een vertekend beeld op van de werkelijke situatie.

Al eerder berichtten The Guardian en de BBC over het opmerkelijke verhoogde aantal geboorteafwijkingen in de stad. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is in juli begonnen aan een 18 maanden durend onderzoek naar een mogelijke verband tussen chemische stoffen afkomstig van wapens en gezondheidsproblemen in het land. Eerder onderzoek liet zien dat sinds de invasie in Irak er vijftien procent minder jongens worden geboren in het land.

http://www.nrc.nl/nieuws/2010/12/31/verhoogd-aantal-geboorteafwijkingen-in-irak-mogelijk-door-amerikaanse-wapens/?utm_campaign=nieuwsbrief&utm_source=email

In 2002 schreef ik dit in de het tijdschrift de Humanist

Zeven jaar geleden zag ik in Irak de gevolgen van de vorige Golfoorlog, waarbij de totale infrastructuur van het land werd vernietigd. Ik bezocht in het grote en moderne kinderhospitaal van Bagdad uitgemergelde kleuters die aan kanker stierven als gevolg van de grootschalige inzet van Britse en Amerikaanse granaten en kogels. De punten ervan waren bekleed met verarmd uranium, een afvalproduct van de nucleaire industrie. Het voordeel van deze giftige en radioactieve munitie is dat ze tweeënhalf keer zo hard is als staal en daardoor elk vijandelijk object eenvoudig kan uitschakelen. Treffen ze doel dan exploderen ze, waarbij zo'n grote hitte vrijkomt dat bijvoorbeeld een tank ogenblikkelijk in lichterlaaie staat. Tegelijkertijd ontsnappen er radioactieve stofdeeltjes, die indien ze worden ingeademd longkanker veroorzaken. Tijdens die Golfoorlog zijn 944.000 verarmd uraniumkogels en 4.000 verarmd uranium granaten afgeschoten. De inzet ervan was zo succesvol dat een expert het vergeleek met de invloed van het machinegeweer op de praktijk van de oorlogsvoering. Het Pentagon was al die tijd op de hoogte van het gevaar. Maar pas een week na het staakt-het-vuren waarschuwde het de Amerikaanse eenheden in het Golfgebied dat 'van elk object dat door een verarmd uranium kogel of granaat is geraakt, aangenomen kan worden dat het met verarmd uranium is besmet.' Die boodschap was evenwel niet gericht aan de Irakese kinderen die in besmet gebied speelden en de neergeslagen radioactieve stofdeeltjes inademden. Hoewel de tv-kijker thuis het beeld kreeg voorgeschoteld van een 'schone oorlog,' gevoerd met 'surgical strikes,' bestond slechts 7 procent uit zogenaamde 'smartbombs,' waarvan bovendien, volgens de Amerikaanse strijdkrachten zelf, 20 procent zijn doel mistte. Hoeveel burgers precies om het leven zijn gekomen door de in totaal 88,5 miljoen kilo bommen blijft gissen. Wel is bekend dat door de gevolgen van de oorlog en de economische boycot meer dan een miljoen Irakezen, het merendeel kinderen, om het leven zijn gekomen. Ook hier geldt: dit is geen oorlog maar een terroristische slachtpartij. Desondanks zullen in een nieuwe 'oorlog' deze wapens wederom op grote schaal worden gebruikt. De Geneefse Conventies, mensenrechten, humanisme, democratie spelen daarbij geen enkele rol; het gaat immers om geld.

http://home.planet.nl/~houck006/democratisering.html En: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=verarmd+uranium

Toen ik hierover in 1995 berichtte in een VPRO-Radioprogramma reageerde niemand erop. Het betrof hier Arabieren en die waren kennelijk niet belangrijk genoeg om beschermd te worden tegen de westerse terreur. 

donderdag 15 april 2010

De Nuance van de NRC 181

Subject: RE: Adviseurs EC verdoezelen risico's verarmd uranium
Date sent: Thu, 15 Apr 2010 14:37:11 +0200
From: opinie@nrc.nl>
To: info@laka.org>

Geachte heer Van der Keur,

Hartelijk dank voor toezending van uw brief. Wij moeten u echter berichten
dat wij deze niet zullen plaatsen. Onze ruimte voor brieven is beperkt en
door de grote hoeveelheid post die wij ontvangen moeten wij streng
selecteren. Onze voorkeur gaat (deze keer) uit naar andere bijdragen.

Het spijt ons u niet anders te kunnen berichten.


Met vriendelijke groet,


Redactie Opinie

NRC Handelsblad

-----Oorspronkelijk bericht-----
Van: Laka Foundation [mailto:info@laka.org]
Verzonden: dinsdag 13 april 2010 12:25
Aan: NRC Opinie
Onderwerp: Adviseurs EC verdoezelen risico's verarmd uranium


Geachte redactie,

Zeer recent heb ik een reactie ingediend op een voorlopig rapport over
verarmd uranium van een wetenschappelijke adviescommissie van de Europese
Commissie (SCHER). Dat rapport is hier te vinden:
http://ec.europa.eu/health/scientific_committees/consultations/public_consultations/scher_cons_04_en.htm

Doordat ik het niveau van de inhoud van dit rapport zwaar tekort vind
schieten, heb ik er een kort opiniestuk over geschreven (bijgevoegd).

Desgewenst kan ik mijn reactie naar de adviescommissie u doen toekomen,
inclusief de reeks van wetenschappelijke publicaties die mijn zienswijze
onderbouwen.

Met vriendelijke groet,
Henk van der Keur
Stichting Laka

Adviseurs Europese Commissie verdoezelen doelbewust risico's verarmd
uranium

Afgelopen maand publiceerde de Wetenschappelijke Commissie voor
Gezondheids- en Milieurisico's (SCHER), die de Europese Commissie van
wetenschappelijk advies voorziet, een voorlopig rapport over de
gezondheidsrisico's van verarmd uranium. Het resultaat is ontluisterend.
Een hele reeks van publicaties over de gezondheidseffecten van verarmd
uranium, die onmogelijk kunnen worden genegeerd, staan niet in het rapport
vermeld. Sinds midden jaren negentig heeft Dr. Alexandra Miller en haar
radiobiologisch onderzoeksteam, dat rechtstreeks valt onder het Pentagon,
meer dan tien wetenschappelijke artikelen gepubliceerd waarin onder meer
wordt vastgesteld dat de stofdeeltjes verarmd-uraniumoxiden waaraan
Amerikaanse veteranen zijn blootgesteld tumoren opwekt en bevordert. Er is
geen ander wetenschappelijk team dat zo uitvoerig heeft gepubliceerd over
de effecten van verarmd uranium op celniveau. Het negeren van deze
publicaties kan niet anders dan er op duiden dat hier sprake is van
wetenschappelijke fraude. Het beeld dat er selectief gebruik wordt gemaakt
van wetenschappelijke bronnen wordt ook nog eens bevestigd door het
weglaten van het benoemen van het zogenaamde bystander effect: een
verschijnsel waarbij niet-bestraalde lichaamscellen sterven onder invloed
van naburige lichaamscellen die bestraald zijn met zwakke alfastraling. Het
mechanisme van dit verschijnsel is nog niet opgehelderd, maar sinds meer
dan tien jaar wordt het bestaan ervan onder betrokken wetenschappers
algemeen geaccepteerd. Het kan haast geen toeval zijn dat zowel het
belangrijke pionierswerk van Miller en consorten als het bystander effect
in het SCHER-rapport doelbewust buiten beeld wordt gehouden, omdat het
bystander-effect een prominente rol speelt in de hypothese van Miller over
het waarom van de sterk giftige uitwerking van verarmd uranium op
lichaamscellen, die op grond van de louter chemische effecten van het zware
metaal uranium niet geheel valt te verklaren.

Het is buitengewoon bizar dat nader onderzoek naar de bevindingen van Dr.
Alexandra Miller uitblijft. Miller poneert haar hypothese al sinds 1998 en
is na een lange reeks van onderzoeken stevig onderbouwd. Het zou niet meer
dan logisch zijn dat haar onderzoek op celniveau vervolg krijgt in de vorm
van epidemiologisch onderzoek, zodat er eindelijk statistische gegevens
beschikbaar komen over de impact van blootstelling aan stofdeeltjes
verarmd-uraniumoxiden bij veteranen en burgers in oorlogsgebieden.

Henk van der Keur
stichting Laka, Amsterdam

http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=laka