zaterdag 4 oktober 2014

Michel Krielaars van de NRC 9

'A neoliberal meritocracy would have us believe that success depends on individual effort and talents, meaning responsibility lies entirely with the individual and authorities should give people as much freedom as possible to achieve this goal. For those who believe in the fairytale of unrestricted choice, self-government and self-management are the pre-eminent political messages, especially if they appear to promise freedom. Along with the idea of the perfectible individual, the freedom we perceive ourselves as having in the west is the greatest untruth of this day and age.'

Neoliberalism has brought out the worst in us

An economic system that rewards psychopathic personality traits has changed our ethics and our personalities.
Paul Verhaege, the Guardian 29/09

Men dient de context te onderzoeken waarin Michel Krielaars suggereert dat, in tegenstelling tot de Russen, de westerlingen wel degelijk vertrouwen hebben in hun volksvertegenwoordiging omdat die zich 'voor hun belangen interesseert.' Krielaars' stelling dat de westerse politiek gedreven wordt door 'ethische normen en waarden' is niet meer dan absurde propaganda. De huidige context wordt bepaald door het winstprincipe van de neoliberale macht. Ik citeer uit het boek Four Horsemen, dat in 2012 als Survival Manual verscheen: 

in the UK only eight per cent of bank loans are made for investment in productive enterprise… the other ninety-two per cent of ban created money produces no additional wealth, it contributes to the debasement of the currency… The process of creating money causes a redistribution of wealth from the bottom to the top of the earning pyramid, and the gulf between rich and poor gets bigger. 

Krielaars' suggestie is daarom een even grote leugen als zijn bewering dat 'separatisten in Oost-Oekraïne vlucht MH17 neerhaalden,' zolang het officiële gerechtelijk onderzoek  niet is afgerond, en een juridisch onderbouwd oordeel nog niet is uitgesproken. Maar omdat Krielaars een mainstream-propagandist is, geldt voor hem de waarheid niet. Geen enkele waarheid. Zijn werkelijkheid strekt, net als voor elke conformist, niet verder dan de politieke 'waarheid.' 

 In zijn verwrongen wereldbeeld is de toenemende kloof tussen rijk en arm, nu ook in het Westen zelf, kennelijk een illustratie van hoe beschaafd de westerse 'ethische normen en waarden' zijn. Het feit dat het neoliberale systeem van het voortdurend scheppen van 'large amounts of debt,' leidt tot destabilisering van de echte economie, waar mensen  goederen en diensten leveren, is voor de westerse mainstream-journalist een te verwaarlozen detail. Sterker nog: in de ogen van Krielaars is dit neoliberale systeem bij uitstek een voortreffelijk alternatief voor het corrupte Russische kapitalisme. Four Horsemen:

If this kind of speculative investment creates no new wealth, then any return it earns for investors must be derived from money created out of nothing, or from the earnings of those who are involved in the production of genuine wealth…

If loans were extended only for the purpose of creating genuine new wealth, many of the problems associated with money supply instability would disappear…

Het speculeren met lucht wordt gesteund door 99 procent van de westerse politici omdat nagenoeg niemand van de politiek verantwoordelijken tegen de economische macht durft op te treden. Door een combinatie van onnozelheid en doortraptheid hebben zijzelf via deregulering en privatisering deze zwendel mogelijk gemaakt. De westerse volksvertegenwoordigers profiteren van hun loopbaan en willen hun positie daarom niet in gevaar brengen. Wim Kok, die in Nederland als minister van Financiën en naderhand als minister-president de neoliberale ontwikkeling politiek mogelijk maakte, werd naderhand beloond met lucratieve commissariaten. Op zijn beurt werd ook Kok's PVDA-partijgenoot Wouter Bos voor zijn miljardensteun aan de bancaire wereld in 2008 naderhand vorstelijk gecompenseerd voor zijn bewezen dienst. Zonder tussenkomst van de volksvertegenwoordiging besloot Bos destijds ogenblikkelijk te handelen door met belastinggeld de failliete banken overeind te houden.  Op 1 oktober 2010 werd

Wouter Bos partner bij KPMG. Hij was verantwoordelijk voor de adviespraktijk voor de publieke sector en de gezondheidszorg. Tevens was hij als adviseur betrokken bij de adviespraktijk voor de financiële sector. Sinds eind augustus 2012 is Bos ook betrokken als adviseur voor de secundaire sector.

Na zijn aftreden als minister van Financiën in 2010 ging Wouter Bos aan de slag als partner bij KPMG. Dat was voor dit consultancy-bureau een goede vangst. Wouter Bos is adviseur voor de publieke sector, in het bijzonder de gezondheidszorg. Daarnaast is hij adviseur voor de financiële sector. Een oud-minister van Financiën heeft specifieke kennis en goede netwerken, die voor een consultancy-bedrijf van groot belang zijn. In 2012 werd Wouter Bos informateur van de regering Rutte II. Daar kon de consultant van KPMG zijn stempel drukken op het nieuwe regeringsbeleid.


Het spreekt voor zich dat deze corruptie niet beperkt blijft tot sociaal-democraten, er zijn honderden voorbeelden te geven hoe in de westerse democratieën de economische en politieke macht elkaar bevoordelen. Dat is ook de doorslaggevende reden dat 

it proved so difficult to maintain a stable money supply. Because the manipulation and corruption of the system by which money is issued has always been one of the easiest ways for predatory individuals and corporations to make a fast buck. A stable money supply would mean everyone having to work for a living, doing something that actually adds value and creates new wealth. This is the kind of work from which most people derive meaning and purpose in life. Regardless of the consequences for the rest of society, it seems that bankers, and others who pley the financial markets, have a different motivation. They seem determined to go on making money without creating anything of genuine value.


Als we nu Michel Krielaars moeten geloven dan zijn de westerlingen fundamenteel anders dan de Russen en wel, omdat de westerlingen geloven dat hun politici zich interesseren voor 'hun belangen,' terwijl 'de meeste Russen uiteindelijk heel goed [weten] dat het Kremlin zich niet voor hun belangen interesseert.' En waarom zijn de westerlingen wezenlijk anders? Wel, omdat volgens 'Chef bijlage Boeken' het Westen 'democratisch' is en Rusland niet. En het Westen kent een 'vrije pers.' Dat blijkt kennelijk uit het feit dat de visie van kritische journalisten zelden te lezen is in de westerse mainstream-media, terwijl de context van de werkelijkheid al helemaal nooit door de 'vrije pers' wordt geanalyseerd, zoals het werk van de 'Chef bijlage Boeken' zo haarscherp aantoont. Nooit, maar dan ook nooit zal een neoliberale propagandist als Krielaars durven constateren dat:

Millions of people are denied the basic human right to earn a living for themselves and their families because a tiny elite has been permitted to hijack the economy for their own ends. 

Het zou het onmiddellijke einde betekenen van Krielaars glansrijke carrière wanneer hij de werkelijkheid zou gaan beschrijven in zijn 'kwaliteitskrant.' En hij mag er dan wel als poseur er maf uitzien, maar dat is alleen maar uiterlijke schijn; Krielaars is zo uitgekookt als een Hollandse boer. Als spreekbuis van de gevestigde orde weet hij exact wat hij wel en niet kan vertellen. Dus verlegt hij de aandacht van zijn publiek door alleen over de Russische corruptie te schrijven. Het volgende verzwijgt hij:

Since the crash (van 2008 svh), taxpayers' money has been used to bail out failing banks because they are perceived to be too big to fail. Are they too big to fail? Or should we be asking a different question: aren't these banks too big to bail out? Firms in any other sector would be left to go to the wall, but, because governments have allowed the provision of credit to become a business, they now have to step in when the banking system is unable to meet the needs of the economy.

Predatory banks like Goldman Sachs are allowed to bet both ways. They can make loans on which they earn huge profits if the loans are repaid, and they can insure these loans with policies that cover their losses in the event of default. If their insurers are unable to honor their commitments, governments step in with taxpayers' money. 

En net zoals in Nederland bestaan er overal in Europa en de VS nauwe banden tussen de politieke en economische elite, zo nauw dat men in feite geen onderscheid meer kan maken:

Under the Obama Administration, in 2009 alone, Goldman Sachs took more than $20 billion in taxpayer cash through bailouts, payments and backstops; and then turned around and paid out $16.2 B as 2009 bonuses, plus an additional $5 B more in bonuses in 2010 [Without Obama Administration's 'help' Goldman's bonuses would have been zip, zero, ziltch.]

Did you know corporations, like Goldman Sachs, can buy “help elect” a majority of Congress by donating a mere $1.6 B in bribes “campaign donations”? That’s less than 10% of the $20 B “bailout” Goldman Sachs received. Easily affordable, with a 10x return on investment. 

Multi-Billion dollar give-aways bailouts don’t just happen by themselves . . .
Goldman Sachs is lovin’ it.


if you want more documentation, please look at my earlier diary here at Firedoglake called “A List of Goldman Sachs People in the Obama Government: Names Attached To The Giant Squid’s Tentacles” published on April 27, 2010.

Ook hierover zwijgt Krielaars wanneer hij het over de corruptie in de Russische samenleving  die in zijn ogen zo fundamenteel afwijkt van de open niet corrupte westerse 'democratieën.'  In werkelijkheid is de corruptie in het Westen zo diep in het systeem verankerd dat de overgrote meerderheid van de volksvertegenwoordigers het uit haar hoofd laat om het financieel als ethisch failliete bestel te veranderen. Ze zouden niet weten waar te beginnen en dus lacht men braaf af op de volgende crisis. Four Horsemen:

the solution offered by most economists and politicians is to borrow more money to refinance debts that are never going to be repaid. In short: create more debt to solve the debt crisis. It's like encouraging a drug addict to take more narcotics to 'cure' his addiction…

The only way to ensure no repeat of the current crisis is to dismantle the banking system and rebuild it along lines that recognize the special status of money in the economy, and the importance of money supply stability… 

The simplest way positively to re-incentivize (opnieuw stimuleren svh) and reconfigure the commercial banking system is to remove from it the ability to create money.

Omdat er geen ware democratie bestaat in het Westen en de plutocratie de macht in handen heeft, is er niemand die deze fundamentele omslag kan afdwingen. Pas als er een volwaardige democratie bestaat zal men het banksysteem kunnen reguleren

so that money serves its proper function of supporting the real economy, rather than the real economy being sacrificed to the selfish interests of the money men. 

De plutocratie verordonneert waar de grenzen van 'de democratie' liggen. Zij voorkomt verregaande maar uiterst noodzakelijke economische hervormingen die de opwarming van de aarde aan banden kunnen leggen. Bovendien houdt de rijke elite fundamentele hervormingen tegen die de kloof tussen arm en rijk kunnen verkleinen. Kort samengevat kan men zonder overdrijven stellen dat:

Leaving the money supply in the hands of profit-motivated bankers is a recipe for continued instability and economic exclusion,

er daar zal goedschiks of kwaadschiks een einde aan komen omdat in een geglobaliseerde wereld met 85 miljardairs die evenveel bezitten als de helft van de mensheid tezamen de rijken natuurlijk niet eeuwig ervan kunnen uitgaan dat de armen hun schamele lot gelaten blijven accepteren. Welke kant het uit zal gaan zien we nu aan de almaar toenemende gewapende conflicten in Afrika en Azië. Door de bevolkingsexplosie is de huidige westerse hegemonie, die de belangen van de elite moet veilig stellen, onhoudbaar geworden. De onderzoeksjournalist Blake Sifton verwoordde het aldus:

Capitalism has always required disposable populations in order to function. In our system of global apartheid other people must toil in fields and sweatshops, die in resource wars and watch as their countries are poisoned in order for us to enjoy comfortable, privileged lives. 

Maar juist dit logische feit kan een poserende provinciaal als Michel Krielaars niet begrijpen, omdat zijn simplistisch mens- en wereldbeeld het enige houvast is voor een spreekbuis van de macht. Het allerergste is dat dit soort mensen geen schaamte kent, geen eergevoel en geen waardigheid. 

 Macbeth: Life is nothing more than an illusion. It’s like a poor actor who struts and worries for his hour on the stage and then is never heard from again. Life is a story told by an idiot, full of noise and emotional disturbance but devoid of meaning.


Four Horsemen: 'The moral corruption of the financial system is almost beyond imagination. '

UN REPORT: HUMAN-CAUSED CLIMATE DISRUPTION IS 'SEVERE, PERVASIVE, IRREVERSIBLE'


'Why is it . . . that in this world there are men [and women] whose hearts have been so numbed, whose sentiments of honor and delicacy have been so deadened, that one sees them pleased and amused by what degrades and soils them?' - Marquis de Sade

A recently released draft of the UN's Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) Synthesis Report concluded that anthropogenic climate disruption (ACD) is fully upon us, will dramatically worsen unless something is done immediately - and that something is on the level of a wartime response. The report noted that ACD is 'severe... pervasive... irreversible.'
The authors of the draft report used the word 'risk' 351 times, 'vulnerable' or 'vulnerability' 61 times, and 'irreversible' 48 times, and added: 'The report found that companies and governments had identified reserves of these [fossil] fuels at least four times larger than could safely be burned if global warming is to be kept to a tolerable level.'
The world is already on track to be at least 4 degrees Celsius warmer before the end of the century due to missed carbon targets, while incredibly, worry over short-term costs of investments to address the risks resulting from runaway ACD continues to paralyze any meaningful action toward its mitigation.

at 1 opmerking:

Michel Krielaars van de NRC 8


De Humphrey Bogart-epigoon Michel Krielaars van de NRC stelt in zijn pamflet Het Kleine Koude Front:

de meeste Russen weten uiteindelijk heel goed dat het Kremlin zich niet voor hun belangen interesseert, net zomin als het dat doet voor de belangen van de etnische Russen in Oekraïne, Letland of Kazachstan. Zij zijn hoogstens pionnen in een cynisch machtspolitiek spel.

Dit alles in tegenstelling tot de westerse machthebbers die, volgens Krielaars, slechts geïnteresseerd zijn in 'ethische normen en waarden,' zoals die kennelijk hun neerslag vonden in bijvoorbeeld het feit dat alle westerse regeringen, geen één uitgezonderd, na het hoogtepunt van de kredietcrisis in 2008 meerdere biljoenen euro's dan wel dollars aan belastinggeld aan de corrupte bankiers gaven om hun failliete, maar voor henzelf en hun aandeelhouders uiterst lucratieve, handel te redden. Ander voorbeeld: $22 Billion to Fight ISIL in same Year Congress cut $8.7 bn in Food Stamps.

Zoals bekend getuigt het van een grote beschaving van een 'democratie' om allereerst bondgenoten als ondermeer Saoedi-Arabië en Qatar terroristen te laten financieren om vervolgens dezelfde terroristen met voorlopig 22 miljard aan belastinggeld te bestrijden, waardoor 8.7 miljard moet worden bezuinigd op 'Food Stamps' voor ondermeer de 1 op de 5 Amerikaanse kinderen die hongerig naar bed gaat. Dit alles is exemplarisch voor de westerse 'ethische normen en waarden' die de Russen op het goede spoor zouden kunnen brengen, althans, zo meent 'Chef bijlage Boeken' van NRC Handelsblad. Omdat volgens hem 'Bij een meerderheid van de Russische bevolking ieder vermogen tot onafhankelijk denken [lijkt] verdampt,' is het interessant om na te gaan of er bij Krielaars zelf sprake is van enig vermogen 'tot onafhankelijk denken.' Laten we daarvoor een van de meest ingrijpende gebeurtenissen van het afgelopen decennium nemen: de kredietcrisis die een wereldwijde economische crisis inluidde. Een crisis die de komende jaren nog zal voortduren en  steeds meer westerse burgers in de misère stort, omdat de neoliberale elite niet bij machte is deze op te lossen  Welke 'ethische normen en waarden' die het Westen tot voorbeeld van de hele mensheid strekken, spelen hierbij een rol? En wat heeft onze NRC-ethicus Krielaars daar allemaal over te melden? Wat het laatste betreft kan ik kort zijn: helemaal niets. Hij verzwijgt het. Het Kwaad zit 'm in de Russen, niet in de Westerse elite. Ikzelf huiver altijd wanneer een mainstream-journalist een héél volk begint te stigmatiseren. Het verleden heeft omstandig aangetoond waartoe deze haatdragende propaganda leidt. Maar goed, om de kredietcrisis als veelzeggend voorbeeld te nemen van al dan niet ethisch handelen, dient men allereerst het volgende te weten:

In 1971, the world abandoned gold because it was seen as an unnecessary constraint on the ambitions of politicians and big business. Over the last forty years, since fiat money (ongedekt geld svh) became the norm, the money supply has grown exponentially. We have seen the greatest growth in the money supply of money in history. Today ninety-seven per cent of all money is created as debt. Absurdly, the preferred solution of governments  to the debt crisis is to create yet more debt. David Morgan (expert zilvermarkt svh) sums up the problem with fiat money perfectly: 'You can never get enough of a currency that doesn't work — you can print it till kingdom come but you can't print wealth and you can't get yourself out of debt by making more debt. If you could print wealth Zimbabwe would be the most prosperous country on the planet — we all know it doesn't work.' It was the French philosopher Voltaire who said, 'All paper money eventually returns to its intrinsic value — zero.' 

Met andere woorden: als 97 procent (!) van alle geldtransacties ter wereld bestaat uit het speculeren met niet-bestaand geld, dan zal toch voor ieder zinnig mens duidelijk moeten zijn dat hier geen enkele sprake kan zijn van 'ethische normen en waarden.' Maar omdat 'ieder vermogen tot onafhankelijk denken' bij propagandisten als Michel Krielaars 'lijkt' te zijn 'verdampt' zal ik de neoliberale zwendel nog wat duidelijker maken aan de hand van hetgeen de auteurs van het boek Four Horsemen (2012) beschrijven. Ze tonen aan dat door de deregulering, privatisering en andere neoliberale maatregelen, mogelijk gemaakt door de westerse volksvertegenwoordigers, er 'essentially no limit [is] on the amount of money that banks can create.' En hoe scheppen die banken geld? Simpel, ze plukken het als het ware uit de lucht, net als goochelaars een konijn uit een hoed toveren. Four Horsemen: 

We now have a situation in which, as Steve Keen (Hoogleraar Economie svh) says, 'the banks create as much new money as they can get away with, because, fundamentally, banks profit by creating debt. 

This brings us to the crux of the matter: the principal factor determining the quantity of money in circulation is the banks' ability to make profits out of the interest they earn on loan repayments. It is therefore to their huge advantage to expand the money supply as much as possible. Over the last three decades, banks have been among the most profitable of all businesses. Their senior staff have awarded themselves bonuses out of all proportion with the ability of the banking system to create genuine wealth. And their shareholders have done pretty well too.

Few people have any idea of the role of banks in creating money. As former derivatives trader Tarak El Diwany says, 'The fact is most people think what a bank does is lend you money that someone else has put in the bank previously. But what a commercial bank actually does is to create money from nothing, and then lend it to you at interest. If I do that, if I manufacture money in my own home, it's called counterfeiting; if an accountant creates money out of nothing in the company accounts, it's called cooking the books; but if a bank does it, it is perfectly legal. And so long as you allow fraud to be legalized then all kinds of problems are going to crop up in the economic system that you can't do anything about.'

Dit corrupte systeem, dat mogelijk werd gemaakt door westerse volksvertegenwoordigers (what's in a name), stortte ineen in 2008 om vervolgens ogenblikkelijk met ontelbare miljarden belastinggeld door westerse volksvertegenwoordigers van zowel links als rechts (what's in a name) weer overeind te worden geholpen. Opnieuw verdienen banken miljarden aan de handel in lucht, terwijl degenen die door de kredietcrisis hun baan of huis verloren ontdekken dat het 'socialisme voor de rijken' heeft geleid tot wat officieel 'baanloze groei' wordt genoemd. Dit nu is het systeem dat door Michel Krielaars van de NRC wordt geprezen vanwege zijn 'ethische normen en waarden' die zo voortreffelijk afsteken tegenover de Russische normloosheid. Krielaars schreef dat 'de meeste Russen weten uiteindelijk heel goed dat het Kremlin zich niet voor hun belangen interesseert,' ervan uitgaande dat de westerse politici buitengewoon 'ethisch' en anderszins geïnteresseerd zijn in de 'belangen' van de gewone burger. Het enige probleem nog is dat Krielaars en zijn westerse mainstream collega's er niet langer meer in slagen deze leugen als waarheid te verkopen aan de massa. Want in tegenstelling tot de 'Chef bijlage Boeken' van de 'kwaliteitskrant' is de massa in dit opzicht niet gehersenspoeld. Voor de overgrote meerderheid blijft twee keer niets domweg nul. Lucht blijft lucht, hoe vaak de propagandisten ook moge beweren dat lucht geld is. Feit is dat:

Allowing the banks to manage money supply is the principal cause of both the failure of the economy to promote economic justice, and its inability to avoid the damaging cycle of boom andf bust… Technological advances mean that most money now exists only as numbers in computers, so commercial banks can create money, and generate profits, at the touch of a button.

En zodra het fout gaat dan zijn er altijd nog de miljarden aan belastinggeld die de zwendel overeind houden, dus voor de bankiers is het elke dag weer een win-win situatie, dankzij 'democratische' politici.  Eerder al schreef ik hierover:

Wim Kok verdedigt topsalaris

Van onze verslaggevers Douwe Douwes, Robert Giebels op 29 januari '10, 06:00, bijgewerkt 28 januari 2010 21:48

DEN HAAG - In 1994 hekelde hij met het zelfverzonnen ‘exhibitionistische zelfverrijking’ hoge salarissen voor topmannen. Tien jaar later stemde hij in met een 584 procent hogere bonus voor zo’n topman, ING-baas Michel Tilmant. Kortom: oud-premier Wim Kok had de commissie-De Wit donderdag wat uit te leggen.

De acht parlementariërs die oorzaken en gevolgen van de kredietcrisis onderzoeken, hadden drie kwartier een wat getergde Wim Kok voor zich zitten. Het eerste half uur kabbelde voorbij met zijn herinneringen aan de ruim vijf jaar dat hij commissaris was bij bank-verzekeraar ING. Het wachten was op het moment dat gespreksleider Koser Kaya (D66) de link legde tussen zijn in de vorige eeuw geuite en veelbesproken afkeer van enorme inkomens en de ‘zeer forse salarisstijging’ voor heel ING in 2004. Kok gaf daar als ING-commissaris toestemming voor.

Wat volgde was een verklaring van Kok. En daarna nog een, maar dan in iets andere bewoordingen. Aan het eind van de sessie nam commissievoorzitter Jan de Wit (SP) het van de schroomvallige Koser Kaya over. ‘Hoe gemakkelijk bent u van standpunt gewijzigd?’, vroeg De Wit niet geheel waardevrij. ‘Ik heb mijn mening nooit herzien’, zei Kok, waarna hij ten derde male een iets anders geformuleerde verklaring gaf.

Minister-president zijn, is iets geheel anders dan ING-commissaris, probeerde Kok de commissie aan het verstand te peuteren. ‘Ondanks mijn opvattingen over de maatschappelijke wenselijkheid van deze zeer aanzienlijke opwaartse correctie van het beloningspakket’, zei hij, ‘heb ik in het belang van ING geredeneerd, want dat is mijn taak als commissaris.’

ING was in 2004 volgens Kok met alle salarissen ‘lelijk achteropgeraakt bij vergelijkbare Europese banken.’ ING kon twee dingen doen. Een ‘inhaaloperatie’ om talenten binnen te houden ‘voor ING en daarmee voor de BV Nederland’, of de ambitie een internationale speler en een financiële sector van wereldklasse te zijn bij het vuilnis te zetten. ING koos het eerste.

En terugkijkend? Er volgde een typische Wim Kok-zucht. ‘Tsjaa, we hadden toen geen keus.’ Maar om die uit de weg te gaan, en op te stappen als ING-commissaris, overwoog Kok nimmer.

Na die ontboezemingen maakte hij zich uit de voeten en wist de op de vaste plek opgestelde media te omzeilen. Kok bleek nog een geheim gangetje naar de parkeergarage te kennen en verdween.

De PVDA probeert wanhopig zich te portretteren als enig serieus alternatief voor mensen die hervormingen voorstaan. Werkelijke hervormingen. Op die manier probeert de PVDA een greep op de macht te houden. Het was de Braziliaanse geleerde Paolo Freire die erop wees dat de macht er altijd op gericht is 'de menselijke kwaliteit de wereld te kunnen "be-denken," te vernietigen.' Daarom schept de macht een mythe, 'een schijnwereld... die tot doel heeft vervreemding en passiviteit te vergroten.' Vandaar ook al hun 'methoden die iedere voorstelling van de wereld als probleem uitsluiten en haar in plaats daarvan als een verstard gegeven laten zien -- als iets waaraan mensen zich uitsluitend als toerschouwers moeten aanpassen.' Met andere woorden: 'de smalle marges van de democratie.' Of zoals  Wim Kok zei: 'Er is geen alternatief voor de maatschappelijke constellatie die we nu hebben en dus heeft het geen enkele zin daar naar te streven.' En dat besef betitelde de oud-vakbondsman als 

 'de bevrijdende werking van het afschudden van de ideologische veren.' Na zich van de sociaaldemocratische ideologie bevrijd te hebben, omarmde Kok de neoliberale ideologie door in 2003 enkele commissariaten, bij de ING Bank, TPG Post, Shell en de KLM te aanvaarden. Deze commissariaten leidden tot enige opschudding en verontwaardiging, omdat Kok tijdens zijn bewind meerdere malen had afgegeven op bestuurders van grote bedrijven, hen 'ordinaire zakkenvullers' had genoemd en hun salarissen een geval van 'exhibitionistische zelfverrijking.' Als commissaris stemde hij echter in met verdere salarisverhogingen, wat hem op vragen van journalisten en kritiek uit eigen partij kwam te staan. Zijn werk als commissaris legt hemzelf ook geen windeieren: in 2006 verdiende hij €235.000. Dat is 18% meer dan in het jaar ervoor. Naast zijn commissariaten vervult Kok enkele Europese adviesfuncties. Op 10 december 2002 werd Wim Kok benoemd tot Ridder Grootkruis in de Orde van Oranje-Nassau. Op 11 april 2003 werd Wim Kok op voordracht van de ministerraad bij Koninklijk Besluit benoemd tot Minister van Staat. Minister van Staat is een eretitel die in uitzonderlijke gevallen wordt toegekend aan politici of staatslieden (al is het niet ongebruikelijk dat voormalige premiers tot Minister van Staat worden benoemd) Op 2 september 2003 kreeg Kok een eredoctoraat van de Universiteit Nyenrode vanwege de 'voorbeeldige wijze waarop hij als premier en als minister van Financiën een financieel en sociaal-economisch beleid heeft gevoerd.' Karel Van Miert, oud-president van Nyenrode en oud-eurocommissaris, reikte de onderscheiding uit. Eveneens kreeg Kok op 10 december 2003 zijn tweede eredoctoraat in de filosofie aan de Universiteit van Münster.

Even ter verduidelijking. Onder leiding van minister en premier Kok dereguleerde en privatiseerde de Nederlandse samenleving waardoor de overheid geen enkele mogelijkheid meer bezat om het speculeren met niet bestaand geld aan banden te leggen, waardoor de financiële crisis onvermijdelijk werd.

Tegelijkertijd had de lange mars door de instituten zijn vruchten afgeworpen. De beloning was 'exhibitionistisch,' to say the least, om onze voormalige sociaal-democraat maar eens te citeren. We weten nu wat dal dit gedoe opgeleverd heeft, enerzijds de sociaaldemocratie op het pluche en anderzijds een gedepolitiseerde rancuneuze massa die op de gepolitiseerde Wilders stemt.


Ons kent Ons. Wim Kok, Wouter Bos en Diederik Samson.

Zes jaar voorafgaand aan zijn in 1995 uitgesproken rede ‘afscheid van het socialisme’ verklaarde de toenmalige PVDA-voorman Wim Kok met grote stelligheid dat

Er is geen alternatief voor de maatschappelijke constellatie die we nu hebben en dus heeft het geen enkele zin daar naar te streven,

Zes jaar later beweerde dezelfde Kok met evenveel stelligheid dat het hoog tijd was om ‘afscheid van het socialisme’ te nemen. Hij betitelde het kritiekloos omarmen van de neoliberale ideologie: 'de bevrijdende werking van het afschudden van de ideologische veren.’ En toen in 2008 deze ideologie onvermijdelijk uitliep op het uitbreken van de financiële en daarmee economische crisis, leidde dit bij PVDA van Financiën Wouter Bos niet tot het inzicht dat het neoliberalisme een failliet systeem was, maar dat het koste wat kost overeind moest worden geholpen met grootschalige financiële steun van de Nederlandse belastingbetalers, oftewel socialisme voor de rijken. Dit alles behalve democratisch genomen besluit volgde op twee decennia sociaaldemocratische deregulering en privatisering, een ideologisch beleid vanuit het geloof dat een terughoudende staat de vrije markt het werk zou doen en de gehele mensheid zou verlossen. In werkelijkheid waren het alleen de rijken die wereldwijd profiteerden van de ‘bevrijdende werking’ van het afschaffen van enige overheidstoezicht. Dit alles ten koste van de gewone burger. In de introductie van The Revenge of History. The Battle for the 21st Century (2012) constateert de Britse publicist Seumas Milne dat

in the European Union, where neoliberal ideology, corporate privilege and market orthodoxy were embedded ever more deeply into each treaty revision, the result was ruinous. The combination of a liberalized banking system with an undemocratic, lopsided and deflationary currency union that critics… had always warned risked breaking apart without large-scale tax-and-spend transfers was an economic disaster waiting to happen. The crash of 2008 then provided the trigger for what would become the pulverising economic and social crisis for the eurozone.

The meltdown at the heart of the global system, described by the Bank of England governor Mervyn King as the worst financial crisis in capitalism’s history, turned a powerful case against the neoliberal order into an unanswerable one. It was after all the deregulation of financial markets, the financialisation of every part of the economy, the pumping up of credit to fill the gap left by stagnating wages and the loss of state leverage from mass privatization that triggered the crash and turned it into a prolonged crisis – and all these flowed from the heart of the neoliberal system and its vever more dysfunctional operation.

The governing elites who had championed it, including King, had been shown to be disastrously wrong: not only about the economic and social impact of the ‘free market’, but about how it actually functioned in reality.

Veelzeggend in dit verband is ondermeer het volgende dat in 2009 in de NRC stond:

Bos betreurt geringe greep op banken
Den Haag, 11 juli. Het kabinet wil dat banken zich verantwoordelijker gedragen. Maar minister Bos (Financiën) erkent dat hij de middelen niet heeft om dat af te dwingen.

De neoliberale krant stelde natuurlijk niet de vraag waarom een minister van Financieën in een parlementaire democratie '[niet] de middelen  heeft om dat af te dwingen'? terwijl de kapitalistische staat wel de mogelijkheid bezit om miljoenen werknemers van alles 'af te dwingen,' met voorop de miljardenbezuinigingen. Waarom kunnen banksters ongecontroleerd opereren? Eén van de belangrijke redenen is dat de financiele macht dienstbare oud-politici met lucratieve banen beloont. Even wat informatie over de voorganger van minister Bos:

Commissaris Wim Kok: beloning topmanagement ING geen zelfverrijking
Oud-premier Wim Kok vindt dat de beloning van de top van ING geen voorbeeld is van exhibitionistische zelfverrijking.
Liveverslag van de jaarvergadering ING

Woorden van jaren geleden

‘Het zijn woorden van mij van jaren geleden en die hadden betrekking op beloningen die qua aard en omvang rechtvaardiging misten. Dat is hier niet het geval,' stelde Kok dinsdag op de aandeelhoudersvergadering van ING.

Kok is ruim een jaar toezichthouder bij de bankverzekeraar. Als premier toonde hij zich begin jaren negentig een fel tegenstander van de miljoenenbeloningen in de top van het bedrijfsleven. Kok noemde het ‘een duivels dilemma' om als commissaris een besluit te nemen over de nieuwe beloningen voor de top van ING. ’Ik heb het er heel lastig mee gehad.'

Hij zei begrip te hebben voor de weerstand tegen de hoge beloningen, maar vroeg ook om zijn mening te respecteren. De voormalige PvdA-leider zei dat het noodzakelijk was om de lonen bij ING op te schroeven om in de toekomst talent bij ING te houden. ’Het is een forse stijging, maar onvermijdelijk gezien de concurrentie op de arbeidsmarkt. We vissen in dezelfde vijver van toptalent.’

Bank en Olie-Commissaris Wim Kok had het over hetzelfde ‘toptalent,’ onder wie hij zichzelf rekent, dat het Westen in een financiële en economische crisis had gestort. Desondanks kon hij kritiekloos deze nonsens tegenover politici en journalisten uitspreken. Nu we het toch over mijn collega’s hebben: de rol van de Nederlandse commerciele massamedia is -- eufemistisch gesteld -- opmerkelijk. Die wist al die tijd van niets. Tenminste als we uitgaan van de eigen beweringen. Zo stelde de inmiddels tot adjunct-hoofdredacteur van de ‘kwaliteitskrant’ NRC verheven Egbert Kalse op 7 oktober 2008, vlak na het uitbreken van de financiële crisis, tegenover een verslaggeefster van nrcnext:

Jij vraagt je natuurlijk af waarom jouw bank in Nederland in hemelsnaam in Amerikaanse hypotheken gaat beleggen? Dat komt omdat ze dachten daar meer geld mee te kunnen verdienen dan met andere beleggingen. Iedereen (dan bedoel ik voor de verandering maar weer eens echt iedereen) dacht dat de huizenprijzen in Amerika altijd zouden blijven stijgen. Dom natuurlijk, maar zo was het wel. En omdat iedereen dat dacht, dacht ook iedereen dat het wel veilig was daarin te beleggen. Niet dus.'

Met andere woorden: een foutje van iedereen, de bankiers, de politici en de media die al jaren het gespeculeer met geld dat er niet is hadden toegejuicht zodra er op de beurs weer een record werd gebroken. Maar Egbert was nog steeds niet goed geïnformeerd. De lezers die al lang voor 2008 de rubriek Het Neoliberale Geloof op mijn weblog hadden gelezen, wisten dat kritische Amerikaanse deskundigen hier allang voor hadden gewaarschuwd. Ik geef één voorbeeld van iemand die al lang geleden met klem waarschuwde:

On Sept. 7, 2006, Nouriel Roubini, an economics professor at New York University, stood before an audience of economists at the International Monetary Fund and announced that a crisis was brewing. In the coming months and years, he warned, the United States was likely to face a once-in-a-lifetime housing bust, an oil shock, sharply declining consumer confidence and, ultimately, a deep recession. He laid out a bleak sequence of events: homeowners defaulting on mortgages, trillions of dollars of mortgage-backed securities unraveling worldwide and the global financial system shuddering to a halt. These developments, he went on, could cripple or destroy hedge funds, investment banks and other major financial institutions like Fannie Mae and Freddie Mac.The audience seemed skeptical, even dismissive. As Roubini stepped down from the lectern after his talk, the moderator of the event quipped, "I think perhaps we will need a stiff drink after that." People laughed — and not without reason. At the time, unemployment and inflation remained low, and the economy, while weak, was still growing, despite rising oil prices and a softening housing market. And then there was the espouser of doom himself: Roubini was known to be a perpetual pessimist, what economists call a ''permabear.'' When the economist Anirvan Banerji delivered his response to Roubini’s talk, he noted that Roubini’s predictions did not make use of mathematical models and dismissed his hunches as those of a career naysayer.

Het is niet overdreven te stellen dat we hier te maken met een gecorrumpeerde kongsi van managers, politici en media-opiniemakers, die elkaar permanent de bal toespelen. Ook in dit geval weer, nu minister Asscher de rol van domme August speelt, die ineens verrast wordt door de werkelijkheid.

De enige conclusie die een serieuze journalist kan trekken is dat het 'onafhankelijk denken' van Michel Krielaars volledig 'lijkt' te zijn 'verdampt.' De onwaarheden die hij verspreidt maken hem even intellectueel corrupt als de overgrote meerderheid van de westerse volksvertegenwoordigers. En dit is geenszins een nieuw verschijnsel. In 1922 al stelde de vooraanstaande Amerikaanse publicist, Walter Lippmann, in zijn standaardwerk Public Opinion dat

public opinions must be organized for the press if they are to be sound, not by the press... Without some form of censorschip, propaganda in the strict sense of the word is impossible. In order to conduct propaganda there must be some barrier between the public and the event. Access to the real environment must be limited, before anyone can create a pseudo-environment that he thinks is wise or desirable... Though it is itself an irrational force the power of public opinion might be placed at the disposal of those who stood for workable law against brute assertion.

Michel Krielaars: 'de meeste Russen weten uiteindelijk heel goed dat het Kremlin zich niet voor hun belangen interesseert...'
at 13 opmerkingen:

vrijdag 3 oktober 2014

Michel Krielaars van de NRC 7

Michel Krielaars van de NRC is duidelijk een poseur die een ideologisch rolletje speelt en niet beseft hoe onder de geestelijke elite over zijn wereldje wordt gedacht.


Gustave Flaubert: 'De hele droom van de democratie bestaat uit het verheffen van de proletariër tot het domheidspeil van de burgerman. Die droom is al gedeeltelijk verwezenlijkt. Hij leest dezelfde kranten en heeft dezelfde hartstochten.' En dan gaat men er uitzien als Michel Krielaars. Op de bovenste foto ziet u hoe hij in werkelijkheid oogt en hieronder ziet u hoe hij gezien wil worden, hij kijkt naar zichzelf door uw ogen. Kijk maar:


Wie wordt door Krielaars geïmiteerd? Doe een gok. Mensen zonder eigen identiteit lenen er altijd één. Mannen die met een hoed op de foto willen, en dan ook nog die kraag zo nonchalant omhoog... begrijpt u... verdacht, nietwaar?

 http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2014/10/michel-krielaars-van-de-nrc-6.html

 Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Michel Krielaars van de NRC 6" achtergelaten: 

Een gokje...
Natuurlijk doet hij in die romantische pose al heel snel denken aan het Hollywood icoon Humphrey Bogart (In 1999 door het 'American Film Institute' gekozen tot de grootste mannelijke filmlegende aller tijden). Het 'hard-boiled type dat Humphrey Bogart meestal speelde, het 'ruwe bolster blanke pit' type dat eveneens zijn zachte romantische kant etaleerde, deed menig vrouwenhart sneller slaan. Overigens vertolkte hij meestal gangsterrollen , en zijn stijl van kleden modelleerde Bogart dan weer naar zijn voorbeelden ervoor uit het echte leven zoals: Al Capone.
http://izquotes.com/quotes-pictures/quote-this-american-system-of-ours-call-it-americanism-call-it-capitalism-call-it-what-you-will-gives-al-capone-31134.jpg 

Ik vind deze gok helemaal niet slecht. Verdomd, als u goed kijkt, ziet u hoe Krielaars Humphrey Bogart in de klassieker Casablanca (1942) na-aapt. Ik kom erop terug.
at 3 opmerkingen:

Jeremy Scahill

Jeremy Scahill on Obama’s Orwellian War in Iraq: We Created the Very Threat We Claim to be Fighting

TOPICS

GUESTS

Jeremy Scahill, co-founder of the TheIntercept.org and author of the book Dirty Wars: The World is a Battlefield, which has just come out in paperback. His film, Dirty Wars, was nominated for an Academy Award.
DONATE →
This is viewer supported news
PRINTER-FRIENDLY
As Vice President Joe Biden warns it will take a "hell of a long fight" for the United States to stop militants from the Islamic State in Iraq and Syria, we speak to Jeremy Scahill, author of the book, "Dirty Wars: The World is a Battlefield." We talk about how the U.S. invasion of Iraq in 2003 that helped create the threat now posed by the Islamic State. We also discuss the role of Baathist forces in ISIS, Obama’s targeting of journalists, and the trial of four former Blackwater operatives involved in the 2007 massacre at Baghdad’s Nisoor Square.

at Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)

Everything about 1sr@el and 1sr@elis makes my skin crawl!

  https://x.com/umyaznemo/status/1870426589210829260 Rania @umyaznemo Everything about 1sr@el and 1sr@elis makes my skin crawl! 12:10 p.m. ·...