zaterdag 18 december 2010

Chris Rutenfrans van de Volkskrant 6

Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Chris Rutenfrans van de Volkskrant 5" achtergelaten: 

ROFL!

Beste mensen, ik wil graag jullie mening voordat ik in een editwar verzeild raak. Ik heb vanavond een aantal externe links verwijderd van de pagina Chris Rutenfrans, omdat de pagina's waar die links naar verwijzen weliswaar door Rutenfrans geschreven zijn, maar niet over Rutenfrans gaan. Deze links waren door een anoniem toegevoegd. Vervolgens komt er een gebruiker Crutenfrans op hoge poten op mijn OP vragen waarom ik dat heb gedaan. Wanneer ik hem verwijs naar de OP van de anoniem als wie hij deze bijdragen heeft gedaan, reageert hij met "dat antwoord voldoet niet" en "ik wil nu antwoord". Ondertussen gaat hij wel weer door met het toevoegen van die links. Ik kan dat natuurlijk weer terugdraaien, maar dan is de editwar al begonnen en dat is dus niet de bedoeling. Wat zijn de meningen van mijn medewikipedianen over de betreffende links? Als de overheersende mening is dat ze wél wat toevoegen, kunnen ze wat mij betreft natuurlijk blijven staan. Groet, Lexw 13 feb 2007 23:00 (CET)

Het lijkt erop dat dhr. Rutenfrans een soort van zelfpromotiepagina aan het opzetten is. Wikipedia is geen persoonlijke webspace (zie: Wikipedia:Wat Wikipedia niet is) en ook geen startpagina of linkverzameling (zie: Wikipedia:Wanneer extern linken). Ik heb de externe links (waarvan er overigens 1 niet werkte en 1 een inlog op de Volkskrantwebsite behoefde) daarom verwijderd. Tjipke de Vries 13 feb 2007 23:44 (CET)

Ik geloof inderdaad dat de heer Rutenfrans het niet goed begrijpt. Zijn toon tegen Lex is ongefundeerd onheus, alsof hij eiser is die een vordering instelt. Zijn bijdragen aan de wikipedie schijnen zich goeddeels te beperken tót het onderwerp Rutenfrans, hetgeen die toonzetting alleen nog maar onaanvaardbaarder maakt. Opnieuw: men is hier redacteur of men is het niet, maar adverteerders en advertorialisten kennen wij niet. En niemand kan zijn eigen encyclopediabiliteit beoordelen, ook de heer Rutenfrans niet. De linkverwijdering is geheel terecht. Vriendelijke groeten, Bessel Dekker 14 feb 2007 06:16 (CET)

Hij heeft de links net weer terug gezet, waarna ik ze weer verwijderd heb. Ik zie overigens nog geen commentaar op zijn oveleg staan. Joris1919 15 feb 2007 23:15 (CET)

Dat zal ik dan wel even doen. Lexw 15 feb 2007 23:20 (CET)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:De_kroeg/Archief_20070221 

Martien Pennings in de Volkskrant 10

Een cartoon uit het antisemitische nazi-propagandablad Der Sturmer. 'De vreemde, de ander, de jood, de Arabier' wordt altijd afgeschilderd als de grote bedreiging, de vijfde colonne van allochtonen die uit zijn op het zuivere bloed van de onschuldige autochtonen. Let op het mes, en het 'kromzwaard', zoals de antisemieten dit wapen steevast noemen.
multi1
Dit is het soort 'antisemitische' plaatjes die bij de praatjes van de racist Martien Pennings wordt geplaatst. http://brabosh.com/2010/10/19/nazisme-islam-israel-de-islam-is-een-nazisme-avant-pendant-et-apres-la-lettre/

Ik heb al eerder mijn verbazing uitgesproken over het feit dat overal de luidruchtigheid van extreem rechts elke discussie over wat dan ook onmogelijk wordt gemaakt en dat de commerciele media dit toelaten onder het mom dat ze de gewone mens aan het woord laten. Dat we hier te maken hebben met verbale extremisten maakt hen niets uit, discussie is in dit calvinistisch land altijd problematisch geweest. Naar aanleiding van een interessant stuk op een Volkskrant site reageerde ik om vervolgens een scheldende onbehouwen Martien Pennings achter me aan te krijgen. Ik heb aldus geantwoord:



stan van houcke schreef op 18-12-2010 19:27 Waarschuw de redactie
Even ter informatie voor mensen die serieus ingaan op de beweringen van Pennings. De stijl van Martien Pennings is onbehouwen en leidt niet tot een dialoog. Dit schrijft hij op internet aan een dame:

'Grote Filosofen Met Piemel zouden hier jaloers op kunnen worden. Goddomme, Nahed, meid, dit is wel castrerend hoor! Al moet ik aan de andere kant zeggen: ik kan hier ook best een stijve van krijgen. Niks verkrachtends bedoeld, overigens. Ik ben geen Arabier of Zuid-Afrikaanse neger! Nou ja, ik ben dus heel ambivalent: tussen een assertieve erectie (geen zwarte, zo groot is-i niet) en geïntimideerd verschrompelen in, dus. Mooi hoor. Je bent een vrouw voor een goed gesprek, Nahed. En dan heel langzaam aftasten . . . . God, wat zit ik literair mijn best te doen! Zou ik dan tóch homo zijn? Temeer daar jouw kalender aan mijn keukenmuur hangt. "Mijn keukenmuur", dat schreef ik echt totaal gedachtenloos op . . . Geloof je me? Dag schatje.
Martien Pennings.'

http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/2007/06/vorige_maand_an.html

Bij Pennings is sprake van een belemmerde seksleven, zoals hij 14 jaar geleden de lezers van Trouw meedeelde. Op de vraag: 'wat staat uw geluk in de weg?' verklaarde Martien:

'Het antwoord moet luiden: herpes genitalis... Ik heb het gelukkig alleen op mijn penis, maar wel vrij vaak... Na enig inlevend nadenken, mijnheer Frisch, begrijpt u dat een en ander het liefdesspel enigszins bemoeilijkt en belast. En aangezien sexualiteit voor mij altijd een bevestiging van mijn vitaliteit en een overwinning op de dood betekende, staat die herpes mijn geluk danig in de weg.' Et voila, hij zegt het zelf: 'aangezien sexualiteit voor mij altijd een bevestiging' is 'van mijn vitaliteit en een overwinning op de dood betekende' kan de conclusie niet anders zijn dan dat 'zijn vitaliteit' een geweldige deuk heeft opgelopen en de 'overwinning op de dood' onmogelijk is geworden.

Martien Pennings gedraagt zich als een racist, en heeft een ernstig probleem met zijn mannelijkheid (dat volgens hem in zijn geslachtsdeel zit), zoals opnieuw blijkt uit deze e-mail die hij schreef

'Goddomme, Nahed, meid, dit is wel castrerend hoor! Al moet ik aan de andere kant zeggen: ik kan hier ook best een stijve van krijgen. Niks verkrachtends bedoeld, overigens. Ik ben geen Arabier of Zuid-Afrikaanse neger! Nou ja, ik ben dus heel ambivalent: tussen een assertieve erectie (geen zwarte, zo groot is-i niet) en geïntimideerd verschrompelen in, dus. Mooi hoor. Je bent een vrouw voor een goed gesprek, Nahed. En dan heel langzaam aftasten . . . . God, wat zit ik literair mijn best te doen! Zou ik dan tóch homo zijn?... Geloof je me? Dag schatje. Martien Pennings.' http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/2007/06/vorige_maand_an.html





Deze malloot reageerde als volgt:

Martien Pennings schreef op 18-12-2010 19:56 Waarschuw de redactie
Kijk, dat is nou het niveau van Van Houcke.
Dit stukkie - (ik had een slok op, toen ik het postte: nóóit meer doen!) heeft-ie geloof ik al een keer of vijf op allerlei fora geciteerd.


Martien Pennings schreef op 18-12-2010 20:05 Waarschuw de redactie
En hier is volgens mij de helft van gelogen.
Iets wat ik wel geschreven heb is zeer sterk "verrijkt".
Vooral die neger en die Arabier herken ik niet en dat gelul over die lul.
Enfin, nogmaals, dit is het niveau van debatteren van Van Houcke.





Grote Filosofen Met Piemel zouden hier jaloers op kunnen worden. Goddomme, Nahed, meid, dit is wel castrerend hoor! Al moet ik aan de andere kant zeggen: ik kan hier ook best een stijve van krijgen. Niks verkrachtends bedoeld, overigens. Ik ben geen Arabier of Zuid-Afrikaanse neger! Nou ja, ik ben dus heel ambivalent: tussen een assertieve erectie (geen zwarte, zo groot is-i niet) en geïntimideerd verschrompelen in, dus. Mooi hoor. Je bent een vrouw voor een goed gesprek, Nahed. En dan heel langzaam aftasten . . . .

Chris Rutenfrans van de Volkskrant 5


Het getormenteerde gelaat van Chris Rutenfrans.










Overleg gebruiker: Crutenfrans


U snapt kennelijk nog steeds niet wat hier wel en wat hier niet de bedoeling is op wikipedia. Wikipedia is géén verzameling externe links, géén online C.V. en al helemaal geen podium waarop mensen zichzelf kunnen promoten en/of profileren. Leest u alstublieft de pagina Wikipedia:Wat Wikipedia niet is even door. En als u dat gedaan heeft, s.v.p. ook nog even de pagina Wikipedia:Wanneer extern linken.

[bewerken]Links op artikel Chris Rutenfrans

Beste meneer Rutenfrans,
De door u geplaatste links zijn nogmaals verwijderd (niet door mij). Wanneer u ze nu wéér terugzet,
hetzij als Gebruiker:Crutenfrans, hetzij als anonieme Gebruiker:195.241.151.218
zal dat hoogst waarschijnlijk worden opgevat als vandalisme,
hetgeen tot een tijdelijke blokkade kan leiden.
Groeten,
Lexw 15 feb 2007 23:28 (CET)

The Israel Lobby

House vote against Palestinian statehood actually showed that Israel lobby is losing its grip
by JOSH RUEBNER on DECEMBER 16, 2010 · 21 COMMENTS

Like 208 9 Retweet

  
Yesterday the House of Representatives passed a resolution, H.Res.1765, “condemning unilateral measures to declare or recognize a Palestinian state.” At first glance, this vote appears to be yet another in a long string of resolutions shoring up unconditional Congressional support for Israeli occupation and apartheid. In reality, however, it demonstrates more a weakening—rather than a strengthening—of support for Israel on Capitol Hill at present.

“How does House passage of another anti-Palestinian resolution exhibit a slackening of Congressional support for Israel?” you might rightfully ask. Allow me to explain the paradox.

As are most “pro-Israel” resolutions, H.Res.1765 was brought to a vote under a procedure known as “suspension of the rules.” This procedure, which is supposed to be reserved for non-controversial resolutions such as the naming of a post office, prohibits the resolution from being amended and limits debate on it. In exchange for these restrictions, the resolution must get at least a 2/3 vote to pass rather than a simple majority.

However, unlike most “pro-Israel” resolutions, which often are not voted on for months after being introduced in order to give the Israel lobby time to marshal an overwhelming number of co-sponsors, H.Res.1765 was pushed through quickly with the co-sponsorship of only 53 Representatives.


In fact, the resolution was done in such a helter-skelter fashion that it was put on the calendar for a vote late Tuesday night while Rep. Howard Berman, Chair of the House Foreign Affairs Committee, was still drafting it. Most Congressional offices did not even see the text of the resolution until a few hours prior to the vote. Many Congressional offices were reportedly infuriated that such an important foreign policy declaration was being treated in such an inconsiderate manner.

The ability of the Israel lobby to pass a resolution before the text of it is even officially made public undoubtedly reflects its still-considerable power. However, the way in which the resolution was debated and voted upon demonstrates that all is not well in the fairy tale world of Israel’s supporters on Capitol Hill.

Berman, who managed the debate on the House floor for the Democrats, appeared flustered and befuddled as he looked repeatedly and anxiously around the chamber for Representatives to appear magically to speak on behalf of the resolution. In the end, Berman mustered only himself and three other Jewish Representatives—Gary Ackerman, Eliot Engel, and Shelley Berkley—to offer full-throated support for the resolution.

The racism and paternalism of these Representatives’ statements make clear why so few of their colleagues wanted to associate themselves with this resolution. Berman patently knows what is best for Palestinians: “The Palestinian people don’t want a bunch of declarations of statehood.” And if Palestinians continue seeking the statehood that they don’t even really want, Berman reminded them that “This body [Congress] has been very generous in its support of their worthy efforts to build institutions and the economy in the West Bank. In fact, I believe that we are the most generous nation in the world in that regard. So I think our friends should understand: If they persist in pursuing a unilateralist path, inevitably, and however regrettably, there will be consequences for U.S-Palestinian relations.”

Without irony, Ackerman affirmed that “The only way to peace is negotiating in good faith and making the hard choices that it demands. Israel has shown time and again that it is ready.” He termed Palestinians’ objections to Israel colonizing their land as “overwrought.”

Engel called it “preposterous” to establish a Palestinian state based on the requirements of UN Security Council Resolution 242. At least he told the truth: “Everyone knows that Israel would never and could never agree with it.”

Last, but not least, Berkley excoriated Palestinians as if she were a teacher and they were students lollygagging in the hall after the bell rings. Palestinians must “return immediately to negotiations,” she thundered. Because “While Israel has a strong country and a good education system, a vibrant economy, a national identity, a cultural identity and a strong democracy, the Palestinians, because of their poor leadership, have absolutely none of those.”

Berman managed to trot out two more Democrats—Reps. Sheila Jackson-Lee and, I kid you not, the non-voting delegate of American Samoa Eni Faleomavaega—to make half-hearted statements of support. In her ponderous remarks, Jackson-Lee repeatedly advocated a “two-party state” to resolve the Israeli-Palestinian conflict, and Faleomavaega must not have received the memo since he believes that “Palestine should be given as an independent and sovereign state.”

Republicans only eked out two speakers in support of the resolution, one of whom—Rep. Ted Poe—wondered aloud, “Is this [Palestinian state] going to be a sovereign state within the sovereign State of Israel?” Huh? Is this really the best that Israel’s advocates can do these days?

By contrast, Rep. Lois Capps did a masterful job of deconstructing the intent of the resolution. After rising “in very reluctant support” of what she termed “yet another one-sided resolution,” Capps decried the resolution for failing to mention “Israel’s expansion of settlements.” She noted that “Resolutions, like the one we are considering today, are clearly done for domestic political consumption much more than for having any positive impact on the conflict. We should not be ignorant of the fact that this Chamber’s pattern of passing resolutions that are one-sided can, indeed, undermine our credibility to be serious brokers for peace.”

Having been put in his place by Capps, Berman called for a voice vote rather than a recorded vote. Fewer than ten Representatives then on the floor voted by “unanimous consent” to adopt the resolution, giving the illusion that the entire House gave its imprimatur to it.

It is common for only a few Representatives to be on the floor when a unanimous consent vote is taken; however, it is highly unusual for the Israel lobby not to ask for a recorded vote so that its supporters can be rewarded and opponents can be punished. In the case of H.Res.1765, Berman clearly feared that a recorded vote would have led to an embarrassing outcome: more Representatives agreeing with Capps’ assessment and voting to express their displeasure at the resolution.

Growing unease on Capitol Hill over these “one-sided resolutions” is attributable to several factors: Israel’s deliberate humiliation of President Obama on settlements; recognition that Israeli and U.S. interests are not one and the same; and a hard-to-define yet palpable Israel fatigue.

Driving and reinforcing this change of sentiment on Capitol Hill is an increasingly effective grassroots movement demanding a change in U.S. policy toward Israel/Palestine to support human rights, international law, and equality. A few hours after breaking the news about the vote on H.Res.1765, the US Campaign to End the Israeli Occupation collected nearly 9,000 signatures on a petition opposing the resolution that was delivered to Berman prior to the vote. At least a half a dozen national organizations, and many more local ones, put out similar alerts.

Several Congressional offices marveled at this efficient outpouring of coordinated opposition and said yesterday that they were receiving many calls against H.Res.1765. While the Israel lobby retains enormous power and influence, the tides are beginning to turn. Join this growing movement today!

Josh Ruebner is the National Advocacy Director of the US Campaign to End the Israeli Occupation, a national coalition of more than 325 organizations working to change U.S. policy toward Israel/Palestine to support human rights, international law, and equality. He is a former Analyst in Middle East Affairs at Congressional Research Service.
http://mondoweiss.net/2010/12/house-vote-against-palestinian-statehood-actually-showed-that-israel-lobby-is-losing-its-grip.html

Israel als een Schurkenstaat 304

Wikipedia meldt over opperrabbijn Binyomin Jacobs: "De Opperrabbijn rekent zich tot de stroming van de Lubavitcher Chassidiem die bekend staan voor hun openheid naar zowel de niet-religieuze joodse gemeenschap als naar de niet-joodse samenleving."

De werkelijkheid is 180 graden anders. In een interview in Arutz Sheva, spreekbuis voor joodse extremisten in Israël, verklaarde hij:


"The gentiles will always find excuses for anti-Semitism. They will say Jews are richer, they separate themselves from the rest of society, geniuses etc... None of these reasons justifies anti-Semitism, but you can't change the outlook of Jew-hatred through rational arguments." (ynetnews.com)

Hoe moet je zoiets noemen? Antigentilisme? Goyofobie?



In oktober dit jaar sprak rabbijn Jacobs voor de gentiles Christenen voor Israël, een graag geziene gast van deze moslimhaters, over "geld verdienen, zakendoen, handeldrijven en rijkdom in het licht van de Thora, Talmoed, de Halaga, de Joodse leer". Op dezelfde gelegenheid gaf CvI informatie over hun "jongerenprojecten in Israël", waarmee in werkelijkheid hun financiering van zowel joodse nederzettingen als outposts op de Westelijke Jordaanoever wordt bedoeld.

In 2007 betoogde Jacobs in het Hirsch Instituut dat de genocide op de Kanaänieten in orde was omdat zijn god vond dat hun land aan de joden toebehoorde. En dat niemand een boodschap zou moeten hebben aan de resoluties van de VN, zo vervolgde hij, suggererend dat zijn god hetzelfde weer mag doen met de Palestijnen als met de Kanaänieten. Dat het niet een god was die de Kanaänieten uitroeiden vermeldt hij natuurlijk niet, zodat niemand hem kan beschuldigen van het bepleiten van genocide.

"Toon dat je vrede wilt hebben. Maar tegelijk geldt: staar je er niet blind op en zorg dat je leger in stand blijft." ... Focussen op het vredesproces of op militaire slagkracht? "Ik zie niet in waarom je tussen die twee zou moeten kiezen. Maar als het onverhoopt zou moeten, kies ik voor militaire slagkracht." ... Hardop peinzend: "Als ik in Israël zou wonen, zou ik denk ik inderdaad op Shas gestemd hebben. Maar ik zou dat niet van de daken schreeuwen." (interview met Jacobs, refdag.nl)

De spirituele leider van Shas is de extremistische rabbijn Ovadia Yosef, die meermalen heeft bepleit dat Arabieren en Palestijnen moeten worden uitgeroeid. Ook hij heeft het niet hoog op met niet-joden. In oktober dit jaar stelde hij: "Waarom gojim [niet-joden] nodig zijn? Ze zullen werken, ze zullen ploegen, ze zullen oogsten. Wij zullen zitten en eten als hun meester. Daarom werden de Goyim gemaakt." en "Gojim zijn alleen geboren om ons te dienen. Los daarvan, hebben zij geen plaats in deze wereld; alleen om het volk van Israël te dienen."

Wanneer we dan in Wikipedia lezen dat rabbijn Jacobs "een goed netwerk [heeft] weten op te bouwen zowel binnen de landelijke en lokale politiek" dan lopen mij de rillingen over de rug.

http://deisraellobby.blogspot.com/2010/12/nederlandse-opperrabijn-binyomin-jacobs.html 

Opperrabijn Jacobs beroept zich op de zogeheten 'joods-christelijke beschaving' die -- zoals bekend --gebaseerd is op de bijbel waarin in het Oude Testament te lezen is hoe de luchtgod van de Joden hen als 'het uitverkoren volk' zomaar 'het beloofde land' gaf nadat 'van de steden dezer volken, die u de HEERE, uw God, ten erve geeft, zult gij niets laten leven, dat adem heeft', zoals de genocide van de oorspronkelijke bewoners in Deuteronomium 20:16-17 beschreven staat.


In de naam van god is veel leed veroorzaakt door zowel christenen, islamieten als joden. Zodra fanatici de macht hebben zijn ze tot alles in staat. Letterlijk alles, totaan genocide toe. Dit geldt evenzeer voor de zogenaamde Verlichtingsideologen van onze tijd. In naam van de democratie is de laatste halve eeuw op grote schaal gemoord.

John Pilger 42

Protect Assange, Don’t Abuse Him

by: John Pilger, t r u t h o u t | Op-Ed
John Pilger | Protect Assange, Don’t Abuse Him
A painting of WikiLeaks founder Julian Assange. (Photo: Abode of Chaos / Flickr)

Forty years ago, a book entitled The Greening of America caused a sensation. On the cover were these words: "There is a revolution coming. It will not be like revolutions of the past. It will originate with the individual." I was a correspondent in the United States at the time and recall the overnight elevation to guru status of the author, a young Yale academic, Charles Reich. His message was that political action had failed and only "culture" and introspection could change the world. This merged with an insidious corporate public relations campaign aimed at reclaiming western capitalism from the sense of freedom inspired by the civil rights and anti-war movements. The new propaganda's euphemisms were postmodernism, consumerism and "me-ism".
The self was now the zeitgeist. Driven by the forces of profit and the media, the search for individual consciousness all but overwhelmed the spirit of social justice and internationalism. A new deity was proclaimed; the personal was the political.
In 1995, Reich published Opposing the System, in which he recanted almost everything in The Greening of America. "There will be no relief from either economic insecurity or human breakdown," he now wrote, "until we recognize that uncontrolled economic forces create conflict, not well-being . . ." There were no queues in the bookstores this time. In the age of economic neoliberalism, Reich was out of step with the rampant individualism of the west's new political and cultural elite.
False Tribunes
The revival of militarism in the west and the search for a new "threat" following the end of the cold war depended on the political disorientation of those who, 20 years earlier, would have formed a vehement opposition. On 11 September 2001, they were silenced finally, and many were co-opted into the "war on terror". The invasion of Afghanistan in October 2001 was supported by leading feminists, especially in the US, where Hillary Clinton and other false tribunes of feminism made the Taliban's treatment of Afghan women the rationale for attacking a stricken country and causing the deaths of at least 20,000 people while giving the Taliban new life. That the warlords backed by America were as medievalist as the Taliban was not allowed to interrupt such a right-on cause. The zeitgeist, the years of "personal" depoliticizing and distracting true radicalism, had worked. Nine years later, the disaster that is Afghanistan is the consequence.
It seems the lesson must be learned all over again as a group of media feminists joins the assault on Julian Assange and WikiLeaks, or the "Wikiblokesphere", as Libby Brooks abuses it in the Guardian. From the Times to the New Statesman, apparent feminist credence is given to the chaotic, incompetent and contradictory accusations against Assange in Sweden.
On 9 December, the Guardian published a long, supine interview by Amelia Gentleman with Claes Borgström, the "highly respected Swedish lawyer". In fact, Borgström is foremost a politician, a powerful member of the Social Democratic Party. He intervened in the Assange case only when the senior prosecutor in Stockholm dismissed the "rape" allegation as based on "no evidence". In Gentleman's Guardian article, an anonymous source whispers to us that Assange's "behaviour towards women . . . was going to get him into trouble". This smear was taken up by Brooks in the paper that same day. Ken Loach and I and others on "the left" are "shoulder to shoulder" with the misogynists and "conspiracy theorists". To hell with journalistic inquiry. Ignorance and prejudice rule.
The Australian barrister James Catlin, who acted for Assange in October, says that both women in the case told prosecutors that they consented to have sex with Assange. Following the "crime", one of the women threw a party in honour of Assange. When Borgström was asked why he was representing the women, as both denied rape, he said: "Yes, but they are not lawyers." Catlin describes the Swedish justice system as "a laughing stock". For three months, Assange and his lawyers have pleaded with the Swedish authorities to let them see the prosecution case. This was denied until 18 November, when the first official document arrived - in the Swedish language, contrary to European law.
Unveiled Threat
Assange still has not been charged with anything. He has never been a "fugitive". He sought and got permission to leave Sweden, and the British police have known his whereabouts since his arrival in this country. This did not stop a London magistrate on 7 December ignoring seven sureties and sending him to solitary confinement in Wandsworth Prison.
At every turn, Assange's basic human rights have been breached. The cowardly Australian government, which is legally obliged to support its citizen, has made a veiled threat to take away his passport. In her public remarks, the prime minister, Julia Gillard, has shamefully torn up the presumption of innocence that underpins Australian law. The Australian minister for foreign affairs ought to have called in both the Swedish and the US ambassadors to warn them against any abuse of human rights against Assange, such as the crime of incitement to murder.
In contrast, vast numbers of decent people all over the world have rallied to Assange's support: people who are neither misogynists nor "internet attack dogs", to quote Libby Brooks, and who support a very different set of values from those espoused by Charles Reich. They include many distinguished feminists, such as Naomi Klein, who wrote: "Rape is being used in the Assange prosecution in the same way that women's freedom was used to invade Afghanistan. Wake up!"

The Empire 720

The New Tax Deal: Reaganomics Redux

More than thirty years ago, Ronald Reagan came to Washington intent on reducing taxes on the wealthy and shrinking every aspect of government except defense.
The new tax deal embodies the essence of Reaganomics.
It will not stimulate the economy.
A disproportionate share of the $858 billion deal will go to people in the top 1 percent who spend only a fraction of what they earn and save the rest. Their savings are sent around the world to wherever they will earn the highest return.
The only practical effect of adding $858 billion to the deficit will be to put more pressure on Democrats to reduce non-defense spending of all sorts, including Social Security and Medicare, as well as education and infrastructure.
It is nothing short of Ronald Reagan’s (and David Stockman’s) notorious “starve the beast” strategy.
In 2012, an election year, when congressional Democrats have less power than they do now, the pressure to extend the Bush tax cuts further will be overwhelming.
Worse yet, the deal adds to the underlying structural problem that caused the Great Recession in the first place.
Since Ronald Reagan was president, median hourly wages have barely budged, and America’s vast working and middle classes have taken home a steadily smaller share of the nation’s income (adjusted for inflation). The typical male worker today is earning less than the typical male worker thirty years ago.
Yet the richest 1 percent of Americans is now taking home a larger percentage of the nation’s income than at any time since 1928. And we recall what happened in 1929.
Unless the vast majority of Americans has enough purchasing power to keep the economy going without going ever more deeply into debt, the economy will eventually go over a cliff.
That’s what happened in 1929 and 2008.
By the late 1990s the middle and working classes could keep spending — and thereby keep the economy moving — only by adding debt. This strategy ended when the housing bubble burst in 2007.
Without their spending, there can be no buoyant recovery.
Yes, the pending tax bill will give America’s middle and working classes slightly more cash next year. But only for one year. They won’t spend it. They’ll use it to help pay down their debts.
Will lower taxes on the rich spur them to create more jobs? Not a chance. Since 1980, Reagan’s supply-siders have said lower taxes on the rich will trickle down to everyone else. Nothing could be further from the truth.
Look at history.
During the almost three decade spanning 1951 to 1980, when the top rate was between 70 and 92 percent, the average annual growth in the American economy was 3.7 percent.
Between 1983 and the start of the Great Recession, when the top rate ranged between 35 percent and 39 percent, average growth was 3 percent.
Supply siders are also fond of claming that Ronald Reagan’s 1981 tax cuts caused the 1980s economic boom. There is no evidence to support this claim. In fact, that boom followed Reagan’s 1982 tax increase. The 1990s boom likewise was not the result of a tax cut; most of it followed Bill Clinton’s 1993 tax increase.
Nor did George W. Bush’s tax cuts trickle down. Between 2002 and 2007 the median wage actually dropped. And Bush’s record of job creation was pathetic relative to Bill Clinton’s, when taxes were higher. Under Clinton, America added 22 million net new jobs. Under Bush, barely 8 million.
So why are Democrats voting for Reaganomics?
They say they have no choice — either vote for this or watch taxes rise on everyone starting January 1.
That Democrats have allowed themselves to get into this fix is a testament to either their timidity, obtuseness, or dependence on the campaign contributions of those at the top

Israel als een Schurkenstaat 303

Een metalen muur van 9 meter hoog

17-12-2010 | 13:51 | Door Piet de Blaauw
Twee uur in de nacht, 9 december. Cameraman Harry van de Westelaken, geluidsman Minou de Leeuw en ik rijden met een taxibusje van Betlehem naar het internationale vliegveld bij Tel Aviv.

De afgelopen drie dagen zijn we met vier Nederlandse schrijvers door Israel en de palestijnse gebieden gereisd. Zij gaan nog twee dagen door, maar wij gaan naar huis om de reportage te monteren.

Het El Al-vliegtuig vertrekt rond 6 uur ‘s ochtends, maar voor de zekerheid gaan we vroeg het hotel uit. Betlehem ligt namelijk in palestijns gebied en het vliegveld in Israel. Daar zit een meer dan 600 kilometer lange muur tussen die Israel bouwt om de palestijnen buiten de deur te houden.

Met het taxibusje rijden we naar een van de poorten die in de muur zit. De muur zit dicht. En niet zomaar dicht. Voor onze neus staat een stalen deur van 9 meter hoog. Onbeweeglijk. De palestijnse chauffeur claxonneert en geeft lichtsignalen. Er gebeurt niks. We wachten tien minuten. Er gebeurt nog steeds niks. Dit gebeurt wel vaker vertelt de chauffeur.

We rijden naar een andere poort, ongeveer 15 minuten verderop. Deze doorgang is wel open. Maar de Israelische muurwachten vertellen de chauffeur dat deze doorgang niet bedoeld is voor toeristen. We moeten terug naar de eerst poort. We rijden terug. Nog steeds staat de 9 meter hoge muur onbeweeglijk te glinsteren onder de sterrenhemel van Betlehem. Weer claxonneren,weer lichtsignalen. Tien minuten wachten. Als het nu weer niet lukt dan hebben we een probleem, want de tijd begint de dringen. We zijn ruim op tijd vertrokken, maar het vliegtuig wacht niet.

Net als ik me begin op te winden komt de metalen muur langzaam in beweging. Twee slaperige muurwachten komen achter het gevaarte tevoorschijn. Na het zien van onze Nederlandse paspoorten mogen we snel doorrijden.

Dat was een palestijn niet gelukt. Ik probeer me voor te stellen hoe het moet zijn om dagelijks dit soort getreiter te ondergaan. De willekeur. En dan redelijk blijven. Praten over vrede. Het lukt me niet.

Inderdaad, het eeuwige getreiter van de zionistische bezetter, de willekeur, de onrechtvaardigheid, de permanente vernedering. Nu nog herdenken wij de Duitse bezetting die 5 jaar duurde, terwijl de Palestijnse bevolking al meer dan 40 jaar wordt bezet. Deze zionistische  terreur is de dagelijkse werkelijkheid van de Palestijnse burgers. 

 


Nederland


De historicus Johan Huizinga in Nederlands Geestesmerk, het jaar nadat Hitler aan de macht kwam:

'Is er, bij alle verschil van overtuiging, traditie en temperament, genoeg, wat alle Nederlanders van goede wil van hun staat begeren? Aan de eis van orde ontkomt niemand; het is het beginsel van de kosmos. Voor velen evenwel schijnt er een keus te liggen tussen de begrippen van gezag en vrijheid. De kreet om vrijheid, die eens zo hartstochtelijk door de wereld schalde, is rondom verstomd. Het streven van de tijd gaat uit naar onderwerping aan leiding, zelfs een dwang. Men spreekt van vrijheid als een versleten leus. Velen zouden ons oude geestelijk erfdeel van ontzag voor afwijkende mening maar al te geredelijk willen prijsgeven.'

Trouw Misschien Wel 53

Trouw bericht:

Scholieren gaan voor een 5,5

Leerlingen weten tot op de tiende punt wat ze moeten halen op het eindexamen. Het doel: een 5,5. Hoe ontstaat die vijfjescultuur – en wat doe je eraan? [...]

Toch moeten scholen met een onvoldoende op de Schoolprestaties zich nog eens flink achter de oren krabben, zegt onderzoeker Stan van Alphen. „Er moet iets heel drastisch aan de hand zijn, wil het gemiddelde van een heel examenjaar zo laag liggen.” De vraag is, zegt Van Alphen, of de leerlingen wel met voldoende kennis van school af komen...Dat calculerend gedrag van leerlingen is niet zo vreemd: we leren het ze zelf aan, zegt Toon van der Ven, voorzitter van de Vereniging van Leraren in Levende Talen (VLLT). „Vanaf de eerste klas rekenen de mentor en de ouders een leerling voor wat hij moet halen om over te gaan naar het volgende jaar. We zijn doorgeschoten in die miezerige cijfertjescultuur. We kijken niet, zoals op de basisschool, naar het geheel: hoort deze leerling wel thuis in havo 2?”



Interessant is dat het artikel zelf een schoolvoorbeeld is van het probleem dat gesignaleerd wordt, het is even oppervlakkig als de interesse van een kennelijk niet te verwaarlozen groep leerlingen. Trouw schrijft over een 'vijfjescultuur' maar verzuimt dit gegeven in een context te plaatsen. Komen deze jongeren van Mars vallen of zijn ze het product van onze cultuur, die volstrekt consequentieloos is, geen beroep doet op de eigen verantwoordelijkheid en eigen inzet? In wat voor een cultuur leven wij? De enige historicus van naam die Nederland de afgelopen eeuwen heeft voortgebracht, is Johan Huizinga en hij beschrijft onze consumptiecultuur als volgt in zijn essaybundel 'Verspreide opstellen over de geschiedenis van Nederland':

'De gemiddelde man met weinig tijd krijgt zijn noties aanhoudend en op velerlei wijzen aangepraat, en praat ze na. Indien men kon vergelijken, wat in het geestelijk leven van de enkele, in een minder ontwikkelde beschavingsperiode dan de onze, de rol is geweest van eigen nadenken, eigen keuze, eigen uitdrukking, dan is het zeer de vraag, of onze tijd met zijn veelzijdige en steeds overvloede belangstelling de prijs zou behalen. Het is niet, zoals de stormlopers tegen het intellect menen, de kennis, die schaadt, maar de intellectuele digestie, die hopeloos in de war is, alweer niet uitsluitend door de schuld van hen, die het geestelijk voedsel hebben op te dissen, maar ook door de omstandigheden die teweegbrengen, dat het te haastig en te heet verzwolgen wordt. De werkelijke belangstelling van het grote publiek is niet meer bij de werken des geestes, althans in veel mindere mate dan bij voorbeeld in de achttiende eeuw, toen het publiek veel kleiner, maar zijn gerichtheid veel intellectueler was. De ernst der massa's wordt tegenwoordig in toenemende mate besteed aan dingen, die een onvooringenomen cultuurwetenschap slechts als lagere spelvormen (er zijn ook zeer hoge) zou kunnen kwalificeren. Er heerst in de huidige wereld een georganiseerd puerilisme van mateloze omvang... Het kan soms schijnen, alsof de hedendaagse mensheid geen hogere gemeenschappelijke cultuurfunctie meer kent, dan met blijde of toornige blik in de pas te lopen.'

 Huizinga. Crisis der cultuur. Amsterdam. 1934

Hoe gelijk de grote Huizinga heeft gekregen blijkt wel uit het feit dat Trouw niet eens in staat is om het probleem werkelijk te beschrijven, laat staan te analyseren. Trouw bewijst dat wij allen leven in een 'vijfjescultuur.'

Uri Rosenthal. Een Nederlandse Minister 13

Dutch FM: Ties with Israel are like our bond with NATO

Uri Rosenthal, a son of Holocaust survivors and married to an Israeli, stresses that his Jewish background and Israeli link don't affect his decisions.

By Cnaan Liphshiz
A hardened scientist specialized in analyzing and managing mega-crises, Dutch Foreign Minister Uri Rosenthal has limited patience for questions about his Jewish background and Israeli wife.
"I’m not thinking 24/7 that I’m from a Jewish background," says Rosenthal, the 65-year-old son of Dutch Holocaust survivors, when asked about the significance he attaches to his background.

"I'm at ease with my Jewish background. I’m not religious at all already from a very young age, though my parents kept some mitzvot," he says. His parents fled Holland in 1942 to Switzerland, where he was born in July 1945. They returned that year. Growing up in the Hague, he became professor of government studies at the University of Leiden before his ministerial appointment in October for the ruling liberal party, the VVD.
Rosenthal, who lives in Rotterdam, has two children with his wife, Dinah - a native Israeli from Haifa who came to the Netherlands after they met, and married in 1973. He often visits Israel, where he has family in Haifa and Ashkelon. "Sometimes I come a few times a year, sometimes only once in two years."

Rosenthal - AP Dutch Foreign Minister Uri Rosenthal
Photo by: AP

By the fourth question about his Jewish affiliation, he comments that he hopes the interview – his first for an Israeli paper - will not be “all about family life.” A tall, broad-shouldered man with a calm, penetrative gaze, Rosenthal stresses his Jewish background and Israeli link do not affect his decisions.
Some have alleged otherwise. In June, television broadcaster Harry Mens theorized that Rosenthal - senate chairman of the center-right People's Party for Freedom and Democracy (VVD) - had formed a "kind of lobby" with two other prominent Jewish leaders from the opposition: then Amsterdam mayor Lodewijk Asscher of Labor, and the leftist party’s chairman, Job Cohen.
Mens described this “alliance” as a “kongsi” – originally a Chinese word describing informal councils of exiles. A few weeks earlier, De Telegraaf, the country’s most-read daily, ran a column alluding to a “secret coalition” being forged by the same three Jewish politicians.
“I can only use the word stupid,” Rosenthal says in describing the kongsi theory. “It was simply a stupid, uninformed and nonsensical message, but not a new one. The same conspiracy story regularly pops up in the U.S.”
According to the Center on Information and Documentation on Israel – a watchdog on anti-Semitism – attacks against Jews have increased last year by roughly 50 percent compared to 2008. Rosenthal calls this trend “a genuine problem.” He added: “We have to address and solve this problem by ourselves. Perhaps up until now, the Amsterdam authorities have been lenient on it.”

Rosenthal says he believes in the Middle East policy of his predecessor, Maxime Verhagen, who now heads the Christian-Democrat party - VVD's coalition partner. Verhagen was seen as one of Israel’s staunchest supporters in Europe.
One of Rosenthal’s first statements regarding Israel as minister concerned the website The Electronic Intifada. Upon learning that the site – cofounded by a member of Dutch parliament – received support from a government-funded Christian humanitarian organization, Rosenthal said he will have “a hard talk” with the aid group, ICCO.
The Electronic Intifada acts as a news service to activists and members of the Boycott, Divestment and Sanctions movement - a loose international collection of people and institutions working to boycott Israel, which has been compared on the site to Nazi Germany. In 2010 the site has been found to have disseminated two false reports of boycotts of Israel by Dutch financial organizations.
“This site promotes policies which are totally at odds and diametrically opposite to the position of the Dutch government,” Rosenthal says. “Now, I don’t think all publically-funded organizations have a duty to adhere precisely to the position of the government, but there is a limit.”
Rosenthal compares calls to cut ties with Israel to demands to sever ties with NATO – a bond which according to researchers from the University of Twente has “determined a large part of Dutch foreign policy.” “It’s like government support for an organization saying we should totally sever our ties with NATO, while the Dutch government feels itself a strong supportive member state,” Rosenthal said.
The Jerusalem-based NGO Monitor has accused the Dutch embassy in Tel Aviv of having a pro-Palestinian agenda. This month Dutch politician Geert Wilders, who supports the coalition from outside the government, told Haaretz that Rosenthal should “look into the actions” of the Dutch embassy.
“I know that there are stories going around about a biased position on the part of the Dutch embassy - a pro-Palestine position,” Rosenthal said. “But I have no reason to accept that claim.”
Earlier this year, Haaretz reported the Dutch embassy has funded the organization Breaking the Silence – which encourages Israeli soldiers to publicize alleged human rights violations – to the tune of 19,995 euros. Any funding over 20,000 euros requires approval from the Hague.
Officials from the Association of Netherlands Municipalities (VNG) said the embassy had advised them in September to dis-invite a delegation of Israeli mayors scheduled to visit Holland, because some hailed from West Bank settlements. The Dutch embassy and the foreign ministry have denied its involvement, claiming the initiative came from VNG.
“Furthermore, I think settlements are an impediment to the peace process,” Rosenthal added. “I know people in Israel living in places where they have from time to time to go to the shelters in pajamas and who say to me that they’d rather get rid themselves of the settlements. At the same time I’m very keen on countering the tendency to delegitimize Israel. I don’t like Israel-bashing.”
In the early 1990s, Rosenthal – an expert on terrorism – said left-wing extremism was more dangerous to the rule of law than right-wing extremism. But 15 years later, it appears the extreme right has gained much more prominence and even power in Europe compared to the extreme left.
“I made that remark in the context of a series of clashes between left wing and right wing radicals in the Netherlands,” Rosenthal says. “In those days attention went nearly exclusively to the radical right wing. The left wing activists were nearly not addressed. I made that statement to get some balance. And I think I was right to do so.”

http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/dutch-fm-ties-with-israel-are-like-our-bond-with-nato-1.331155

vrijdag 17 december 2010

Jewish Peace Activists 15


Dear Stan,
On December 10, International Human Rights Day, in 23 cities across America people of conscience took a historic stand for justice and equality for all people in the Middle East.

Side by side, Jews, Christians, and Muslims went to 23 individual offices of the US’s leading pension fund, TIAA-CREF, and said 
do not use my money to profit from the Israeli Occupation. TIAA-CREF, divest from Caterpillar and other companies that profit from breaking the law, harming others and preventing peace.



You can watch the video for yourself to see people of every age in cities large and small across the United Statesfrom New York City to Iowa City, and from Washington DC to Seattle, Washington—all telling TIAA-CREF to stop profiting from destruction.


TIAA-CREF is one of the largest pension funds in the world, and they have invested over a quarter billion dollars in Caterpillar, which manufactures the bulldozers used by the Israeli government to demolish thousands of Palestinian homes and life-sustaining orchards. Caterpillar D-9 bulldozers are an essential tool of an occupation that steals land, destroys livelihoods and injures or kills civilians.


Every day that TIAA-CREF holds Caterpillar stocks is another day in which the financial giant profits from these human rights violations.


In some TIAA-CREF offices, company representatives received a copy of our divestment petition or met cordially, in others they distributed a form letter in response, and in one office they refused to honor a scheduled appointment with someone who has been invested with TIAA-CREF for 50 years. 


TIAA-CREF simply does not offer participants an option for investments free from supporting the occupation. Even their socially responsible funds invest in Caterpillar.
Last Friday, December 10, was just the beginning. Additional TIAA-CREF participants have scheduled appointments to return to discuss their concerns. Many more continue to gather signatures for our divestment petition--we know that every signature from a TIAA-CREF holder makes a difference.


"We went to the University of Louisville, and together with the local Students for Justice in Palestine we collected 260 signatures for the TIAA-CREF petition in about 4 hours. That’s more than one signature a minute.”
Russ Greenleaf, Jewish Voice for Peace, Louisville, KY


"I was collecting signatures for an hour and a half at SUNY Cortland and was astonished at how easy it was. I thought it would be controversial, but every single person I approached signed. In fact, many thanked me for doing this, and told me how grateful they were that a Jewish organization is finally taking action on this issue. I didn't anticipate that."

Howard Botwinick, Associate Professor of Economics at the State University of New York-Cortland


People want to join you and the thousands who have already signed our petition. Now you can help them. Can you collect signatures? Forward this email? Every action you take matters- until all of TIAA-CREF's investments, and the lives of Palestinians are occupation-free.

This is just the beginning.
Thanks!



Sydney Levy
Jewish Voice for Peace

Zochrot 9



Newsletter // 17/12/2010 // Tour of al-Qabuw/Sedek Launch Haifa // zochrot@netvision.net.il //www.zochrot.org // Tel.03/6953155 ////////////

סדק, כתב-עת לנַכְּבַּה שכאן,
גיליון 5, יוני 2010,
אלימות מכוננת 1947-1950

עורכים: תומר גרדי, אפרת אבן-צור,
עפר כהנא, נורמה מוסי, איובּ עאמר
ואסנת בר אור.

עמותת זוכרות ומוציאים לאור זוכרות, פרהסיה ופרדס הוצאה לאור.
שמחים להזמינכם/ן לערב השקה לרגל הוצאת הגיליון החדש.
בהשתתפות:
ד"ר חנה ספרן - הכיבוש הקרוב אל הבית: חיפה של 1948 אינה נותנת לי מנוח
חכים בשארה - מפגש עם זיכרון מודחק - מבט אישי
ד"ר מרב ירושלמי - מחשבות על המשותף בעקבות "הארכיקטורה של הנישול"

מנחה: מתי שמואלוף
יום חמישי ,23.12.2010, בשעה: 20:00 קפה מסדה, רחוב מסדה 16, חיפה.
במקום יימכרו גיליונות סדק החדשים.

למידע נוסף:
עמותת זוכרות, 03-6953155www.zochrot.org
מתי שמואלוף: 0522-471270

את סדק מפיקה עמותת זוכרות ומוציאים לאור זוכרות, פרהסיה ופרדס הוצאה לאור
http://www.facebook.com/event.php?eid=147509091965790&index=1
سِدِق، مجلة النكبة التي لم تنتهِ،
العدد الخامس،
"عنف مؤسِّس 1947-1950"،
حزيران 2010.
المحررون:
تومر جردي،إفرات ابن- تسور، عوفر كهانا، نورمه موسي، أيوب أعمر، أسنات بر أور.

جمعية "زوخروت" (ذاكرات)، والناشرون: زوخروت، فرهسيه، دار النشر فـَردِس.
يتشرفون بدعوتكم/ن لفعالية تدشين بمناسبة إصدار العدد الجديد.
بمشاركة:
- د. حنـّه سفران. الاحتلال القريب من البيت: حيفا 1948 لا تمنحني طمأنينة.
- حكيم بشارة، لقاء مع ذاكرة مكبوتة - نظرة شخصية.
- د. مراب يروشلمي، أفكار حول المشترك بأعقاب "الهندسة المعمارية للنهب".

عريف الأمسية: ماتي شموئلوف.
الخميس، 23.12.2010،
الساعة 20:00،
مقهى مساده، شارع مساده 16، حيفا.

ستـُعرض المجلة للبيع خلال الأمسية.

لمزيد من المعلومات:
زوخروت 036953155
www.zochrot.org
ماتي شموئلوف: 0522471270http://www.facebook.com/event.php?eid=147509091965790&index=1
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Tour of the destroyed Palestinian
village al-Qabuw
and a meeting
with its refugees


Zochrot invites the public to take part in a learning tour of the destroyed Palestinian village al-Qabuw
(Located south west
to Jerusalem on
road no. 375)

Date: Saturday, December 25th, 2010
The tour will begin at the village site at 11:00 am, and end at about 14:00.

Pick up points
along the way -
by prior confirmation: 

Latrun junction, Harel/ Kastel junction,
Ein Karem square,
Zur Hadassah junction.


We will meet refugees
of al-Qabuw and hear the story of the village and its Nakba, post signs to commemorate the village and distribute "Remembering
al-Qabuw",
a booklet prepared for the occasion.

Transportation will leave the Arlozorov train station in Tel Aviv
at 9:00 am
(we'll be back in
Tel Aviv at about 16:00)

Participants arriving independently will meet at the gas station Ya'ar Bitar on road 375 after the entrance to
Mevo Bitar
http://ymap.winwin.co.il

To register for
the tour, and for
more information

please Contact: 
Zochrot's office:
03- 695 3155
Umar Ighbariyyeh, coordinator of tours: 052-874 3099
جولة في القرية المهجرة القبو ولقاء مع مهجرين من القرية
جمعية "زورخروت" (ذاكرات)
تدعو الجمهور للمشاركة بجولة تعليمية عن القرية الفلسطينية المهجرة: القبو
(جنوب - غرب القدس على شارع 375)
السبت25 كانون الأول 2010
تبدأ الزيارة الساعة 11:00 وتنتهي حوالي الساعة 14:00


يشمل البرنامج جولة بين أنقاض القرية بإرشاد مهجريها، سماع قصة القرية وتاريخها ونكبتها، نصب لافتات لإحياء ذكرى القرية ومعالمها الرئيسية، توزيع الكتيب "ذاكرات القبو" الذي أصدر خصيصاً لهذه الزيارة.
سفر منظم من تل أبيب الساعة 9:00 من محطة القطار أرلوزوروف
يمكن الانضمام للسفر المنظم بتنسيق مسبق في مفرق اللطرون، مفرق القسطل، دوّار عين كارم، مفرق تسور هداسه.
عودة متوقعة إلى تل أبيب الساعة 16:00
نقطة تجمع للراغبين/ات بالوصول بشكل مستقل: محطة وقود مقابل القرية اسمها "ياعر بيتار"
يمكن السفر من عين كارم (القدس) على طريق رقم 386 باتجاه جنوب غرب، عند مفرق تسور هداسه التوجه يساراً إلى شارع رقم 375 باتجاه "مبو بيتار" حتى محطة الوقود على يمين الشارع
http://ymap.winwin.co.il

للتسجيل ولمزيد من التفاصيل يمكن الاتصال بمكتب 
زوخروت
6953155 - 03
أو لمركـّز الجولات،
عمر اغبارية 8743099-052
סיור בכפר הפלסטיני ההרוס אלקַבּוּ
ומפגש עם
עקורים מהכפר
עמותת "זוכרות"
מזמינה את הציבור הרחב להשתתף בסיור לימודי בכפר הפלסטני ההרוס אלקַבּוּ
(ליד מושב מבוא ביתר וצור הדסה, דרומית - מערבית לי-ם, על כביש 375)

שבת 25 בדצמבר 2010
הסיור יתחיל בשעה 11:00 ויסתיים סביב השעה 14:00


האירוע יכלול סיור בין שרידי הכפר בהדרכת פליטים, למידת ההיסטוריה והנכבה של הכפר, הצבת שלטים לציון הכפר ואתריו העיקריים, חלוקת החוברת "זוכרות את אלקַבּוּ " שהופקה במיוחד לרגל האירוע.

הסעה מאורגנת תצא מתל אביב
בשעה 9:00 מתחנת הרכבת ארלוזורוב
חזרה משוערת לתל אביב 16:00

נקודות איסוף בדרך עם תיאום מוקדם: צומת לטרון, צומת הראל/קסטל, ככר עין כארם, צומת צור הדסה

נקודת מפגש: המגיעים/ות באופן עצמאי ייפגשו בתחנת דלק יער ביתר. ניתן לנסוע מעין כרם בדרך 386 לכיוון מערב/דרום ובצומת צור הדסה לפנות שמאלה לדרך 375, עוברים את הכניסה של מבוא ביתר עד לתחנת הדלק יער ביתר
http://ymap.winwin.co.il

להרשמה ולפרטים נוספים
זוכרות: 03-6953155
עֻמר: 

Natascha van Weezel's 'REDELIJKHEID.'

In haar Parool -column van deze week liet Natascha van Weezel, die er vanuit gaat dat zij als joodse Nederlander die al  decennialang Israel...