'Toen ik in Gaza was, zag ik een jongetje van nog geen 9 jaar oud wiens handen en een deel van zijn gezicht waren weggeblazen door een blik met een boobytrap vol eten dat soldaten hadden achtergelaten voor de hongerende kinderen van Gaza. Later hoorde ik dat ze ook vergiftigd eten hadden achtergelaten voor mensen in Shujaiyya, en in de jaren 80 en 90 hadden Israëlische soldaten speelgoed met boobytraps achtergelaten in Zuid-Libanon dat explodeerde toen opgewonden kinderen het oppakten.
Het zuidelijke stadsdeel van de oude stad Gaza
De schade die ze aanrichten is duivels, en toch verwachten ze dat je gelooft dat zij de slachtoffers zijn. Ze roepen de Holocaust in Europa aan en schreeuwen antisemitisme, en ze verwachten dat men de fundamentele menselijke rede opzijzet om te geloven dat het dagelijks beschieten van kinderen met zogenaamde 'dodelijke schoten' en het bombarderen van hele wijken waarbij families levend worden begraven en hele bloedlijnen worden uitgeroeid, zelfverdediging is.
Ze willen je laten geloven dat een man die al meer dan 72 uur niets had gegeten, die bleef vechten zelfs toen hij nog maar één werkende arm had, dat deze man werd gemotiveerd door een aangeboren wreedheid en irrationele haat of jaloezie jegens Joden, in plaats van het ontembare verlangen om zijn volk vrij te zien in hun eigen thuisland.' Susan Abulhawa, Oxford Union Debate, Jewish Voice for Labor
Is er ooit een duidelijker voorbeeld van 'goed versus kwaad' geweest dan wat we nu in Gaza zien gebeuren? Israëlische soldaten hebben talloze video's geproduceerd die ze op sociale media hebben gezet, waarin ze hun sadistische gedrag vrolijk voor iedereen laten zien; ze slopen voor de camera terwijl ze ziekenhuizen, universiteiten of woongebouwen opblazen; ze lachen zelfvoldaan terwijl ze hun wapens zwaaien boven de hoofden van naakte gevangenen die vastgebonden en gekneveld zijn, hulpeloos op de grond hurken; of ze dansen als duivels terwijl ze vrachtwagens blokkeren die vol zitten met voedsel en medische benodigdheden die bestemd zijn voor hongerende vrouwen en kinderen die in armoedige tentenkampen rondscharrelen. Wie zijn deze mensen? Waar komen ze vandaan? Wat voor soort verwrongen omgeving en psychotische opvoeding hebben deze monsters voortgebracht die genieten van het onuitsprekelijke lijden van anderen?
En hoe kan het dat niet eens één van deze TikTok-beroemdheden is berispt of voor de krijgsraad is verschenen voor hun gruwelijke schending van de militaire discipline? Of keuren de IDF-bonzen dit schandalige en weerzinwekkende gedrag stilzwijgend goed? Hier is meer van Abulhawa:
'... als de rollen waren omgedraaid -- als Palestijnen de afgelopen acht decennia Joodse huizen hadden gestolen, hen hadden verdreven, onderdrukt, gevangengezet, vergiftigd, gemarteld, verkracht en vermoord; als Palestijnen naar schatting 300.000 Joden in één jaar hadden vermoord, hun journalisten, hun denkers, hun zorgpersoneel, hun atleten, hun artiesten hadden aangevallen, elk Israëlisch ziekenhuis, universiteit, bibliotheek, museum, cultureel centrum, synagoge hadden gebombardeerd en tegelijkertijd een observatieplatform hadden opgezet waar mensen hun slachting kwamen bekijken alsof het een toeristische attractie was;
als Palestijnen hen met honderdduizenden in wankelmoedige tenten hadden gejaagd, hen in zogenaamde veilige zones hadden gebombardeerd, hen levend hadden verbrand, hen van voedsel, water en medicijnen hadden afgesneden….
als Palestijnen Joodse kinderen op blote voeten met lege potten hadden laten rondlopen; hen het vlees van hun ouders in plastic zakken hadden laten verzamelen; hen hun broers, zussen, neven en nichten en vrienden hadden laten begraven; hen midden in de nacht uit hun tenten hadden laten sluipen om op de graven van hun ouders te slapen; hen hadden laten bidden voor de dood om zich bij hun families te voegen en niet langer alleen te zijn in deze vreselijke wereld, en hen zo vreselijk hadden geterroriseerd dat hun kinderen hun haar, hun geheugen en hun verstand verloren, en hen hadden laten sterven aan hartaanvallen van 4 en 5 jaar oud;
als we hun NICU-baby's (Neonatologische Intensive Care Unit. svh) genadeloos hadden gedwongen om te sterven, alleen in ziekenhuisbedden, huilend tot ze niet meer konden huilen, stierven en verrottend op dezelfde plek;
als Palestijnen tarwemeelhulp-vrachtwagens gebruikten om hongerende Joden te lokken, en openden vervolgens het vuur op hen toen ze zich verzamelden om een dag brood op te halen; als Palestijnen eindelijk een voedselbezorging in een opvangcentrum met hongerige Joden zouden toestaan, en vervolgens het hele opvangcentrum en de hulpvrachtwagen in brand zouden steken voordat iemand het eten kon proeven;
als een Palestijnse sluipschutter zou opscheppen over het opblazen van 42 Joodse knieschijven op één dag, zoals een Israëlische soldaat in 2019 deed; als een Palestijn aan CNN zou toegeven dat hij honderden Joden met zijn tank had overreden, waarbij hun verpletterde vlees in de rupsbanden van de tank bleef hangen;als Palestijnen systematisch Joodse artsen, patiënten en andere gevangenen zouden verkrachten met hete metalen staven, puntige en geëlektrificeerde stokken en brandblussers, en soms tot de dood zouden verkrachten, zoals gebeurde met Dr. Adnan al-Bursh en anderen;
als Joodse vrouwen gedwongen zouden worden om in vuil te bevallen, keizersnedes of beenamputaties te ondergaan zonder verdoving; als we hun kinderen zouden vernietigen en vervolgens onze tanks zouden versieren met hun speelgoed; als we hun vrouwen vermoordden of verdreven en vervolgens poseerden met hun lingerie…
als de wereld live naar de systematische vernietiging van Joden zou kijken, zou er geen discussie zijn of dat terrorisme of genocide was.
En toch kwamen twee Palestijnen—ikzelf en Mohammad el-Kurd—hierheen om precies dat te doen, en ondergingen de vernedering van het debatteren met degenen die vinden dat onze enige levenskeuzes zouden moeten zijn om ons thuisland te verlaten, ons te onderwerpen aan hun suprematie of beleefd en stilletjes te sterven. Susan Abulhawa, Oxford Union Debate, Jewish Voice for Labor
In een recent interview met journalist Gideon Levy probeerde de auteur de buitengewone veranderingen uit te leggen die sinds 7 oktober in Israël hebben plaatsgevonden, waarvan de meest ingrijpende is dat'Israël zijn menselijkheid verloor…. Totaal zijn menselijkheid verloor…Dat is de eerste en meest dramatische verandering…. na 7 oktober…. We kunnen doen wat we willen…. en niemand zal ons vertellen hoe ver we kunnen gaan. We kunnen zo ver gaan als we willen.
En dit is natuurlijk precies wat we hebben gezien. We hebben een regering en haar leger gezien die met volledige straffeloosheid handelden alsof er helemaal geen wetten, beperkingen en gedragsregels op hen van toepassing waren. Wie er ook gedood wordt door hun roekeloze en meedogenloze acties, verdiende het omdat elke daad van wreedheid die door Israël wordt gepleegd, vanzelfsprekend onder de noemer "zelfverdediging" valt. Dit verklaart ook de harteloze minachting voor het lijden van anderen, wat een schadelijk geestesvirus is dat de grote meerderheid van de mensen die vandaag de dag in Israël wonen, heeft geïnfecteerd. Volgens Levy is empathie - het meest eerbiedwaardige en verheven van alle menselijke gevoelens - niet alleen verboden in Israël, het is zelfs illegaal geworden. Kijk maar:
The Looming Catastrophe in the Middle East (w/ Gideon Levy) | The Chris Hedges Report
Levy: 'Weet je dat als je vandaag de dag wat empathie toont voor het lijden van de kinderen van Gaza, je je baan kunt verliezen, ontslagen kunt worden, verhoord kunt worden en zelfs naar de gevangenis kunt gaan. En al die dingen gebeurden zonder enige weerstand in de Israëlische samenleving. Nu is het gericht op Israëlische Palestijnen en Palestijnen met het Israëlische staatsburgerschap, maar er waren ook enkele Joodse leraren en schoolhoofden die werden opgeroepen voor verhoor omdat ze empathie toonden met de kinderen van Gaza, met de slachtoffers van Gaza. Zelfs dit is niet langer legitiem in de Israëlische samenleving van 2024…. Chris Hedges Report: Interview met Gideon Levy, Consortium News
Wat betekent dit? Betekent het dat het niet langer acceptabel is om een mens te zijn in Israël? Betekent het dat “goede Israëliërs” het bevel van Yitzhak Rabin moeten opvolgen om “hun botten te breken” of het advies van Aaron Sofer om “te doden en te doden en te doden. De hele dag, elke dag.” Of betekent het gewoon dat Israëliërs hun hart moeten afstompen voor het lijden van iedereen buiten hun clan wiens loutere bestaan kan worden gezien als een potentiële bedreiging voor de verdere kolonisatie van het land en de uitroeiing van zijn volk? Na 14 maanden van meedogenloos bloedvergieten en onuitsprekelijke wreedheid zou iedereen deze vragen moeten kunnen beantwoorden. Hier is Abulhawa voor de laatste keer:
'Ik kwam ook om rechtstreeks tot zionisten hier en overal te spreken.
We lieten jullie in onze huizen toen jullie eigen landen jullie probeerden te vermoorden en iedereen jullie wegstuurde. We gaven jullie te eten en te kleden, gaven jullie onderdak en we deelden de overvloed van ons land met jullie, en toen de tijd rijp was, schopten jullie ons uit onze eigen huizen en vaderland, daarna vermoordden en beroofden en verbrandden en plunderden jullie onze levens.
Jullie hebben onze harten uitgehouwen omdat het duidelijk is dat jullie niet weten hoe jullie in de wereld moet leven zonder anderen te domineren.
Jullie hebben alle grenzen overschreden en de meest verachtelijke menselijke impulsen gekoesterd, maar de wereld krijgt eindelijk een glimp te zien van de terreur die we al zo lang door jullie handen hebben moeten doorstaan, en ze zien de realiteit van wie jullie zijn, wie jullie altijd zijn geweest. Ze kijken met grote verbazing naar het sadisme, de vrolijkheid, de vreugde en het plezier waarmee jullie de dagelijkse details van het breken van onze lichamen, onze geesten, onze toekomst, ons verleden leidt, bekijkt en toejuicht.
Maar wat er ook gebeurt vanaf hier, wat voor sprookjes jullie jezelf en de wereld ook vertellen, jullie zullen nooit echt bij dat land horen. Jullie zullen nooit de heiligheid van de olijfbomen begrijpen, die jullie al tientallen jaren omhakken en verbranden om ons te pesten en ons hart nog een beetje meer te breken. Niemand die in dat land woont, zou zoiets durven doen met de olijven. Niemand die bij die regio hoort, zou ooit zo'n oud erfgoed als Baalbek of Bittir bombarderen of vernietigen, of oude begraafplaatsen vernietigen zoals jullie de onze vernietigen, zoals de Anglicaanse begraafplaats in Jeruzalem of de rustplaats van oude moslimgeleerden en krijgers. Degenen die uit dat land komen, ontheiligen de doden niet; daarom was mijn familie eeuwenlang de beheerders van de Joodse begraafplaats op de Olijfberg, als arbeid van geloof en zorg voor wat we weten dat deel uitmaakt van onze afkomst en ons verhaal.
Jullie voorouders zullen altijd begraven worden in jullie eigen thuislanden Polen, Oekraïne en elders in de wereld waar jullie vandaan komt. De mythologie en folklore van het land zullen jullie altijd vreemd zijn.
…. De oude foto's en schilderijen van het land zullen jullie nooit kunnen bevatten.
Jullie zullen nooit weten hoe het voelt om geliefd en gesteund te worden door degenen die niets te winnen hebben bij jullie, en in feite alles te verliezen hebben. Jullie zullen nooit weten hoe het voelt als massa's over de hele wereld de straten en stadions opgaan om te zingen en te scanderen voor jullie vrijheid; en dat komt niet omdat jullie Joods zijn, zoals jullie de wereld proberen te laten geloven, maar omdat jullie verdorven gewelddadige kolonisten zijn die denken dat jullie Joods-zijn jullie het recht geeft op het huis dat mijn grootvader en zijn broers met hun eigen handen hebben gebouwd op land dat al eeuwenlang in onze familie was. Het komt omdat het zionisme een smet is op het Jodendom en inderdaad op de mensheid…
Jullie zullen ons niet uitwissen, ongeacht hoeveel van ons jullie doden en doden en doden, de hele dag, elke dag. Wij zijn niet de rotsen waarvan Chaim Weizmann dacht dat jullie zouden kunnen verwijderen. Wij, daarentegen, zijn de grond zelf. Wij zijn haar rivieren en haar bomen en haar verhalen, omdat dat allemaal werd gevoed door onze lichamen en onze levens gedurende millennia van voortdurende, ononderbroken bewoning van dat stukje aarde tussen de Jordaan en de Middellandse Zee, van onze Kanaänitische, onze Hebreeuwse, onze Filistijnse en onze Fenicische voorouders, tot elke veroveraar of pelgrim die kwam en ging, die trouwde of verkrachtte, liefhad, tot slaaf maakte, zich bekeerde van religie, zich vestigde of bad in ons land, en stukjes van zichzelf achterliet in onze lichamen en ons erfgoed.
De legendarische, tumultueuze verhalen van dat land zitten letterlijk in ons DNA. Jullie kunnen dat niet doden of weg-propaganderen, ongeacht welke doodstechnologie jullie gebruiken of welke Hollywood- en corporate media-arsenalen jullie inzetten.
Op een dag zullen jullie straffeloosheid en arrogantie eindigen. Palestina zal vrij zijn; ze zal worden hersteld in haar multireligieuze, multi-etnische pluralistische glorie; we zullen de treinen die van Caïro naar Gaza naar Jeruzalem, Haifa, Tripoli, Beiroet, Damascus, Amman, Koeweit, Sanaa, enzovoorts laten rijden, herstellen en uitbreiden; we zullen een einde maken aan de zionistische Amerikaanse oorlogsmachine van overheersing, expansie, extractie, vervuiling en plundering.
...en jullie zullen ofwel vertrekken, of jullie zullen eindelijk leren om met anderen te leven als gelijken.' 'Susan Abulhawa, Oxford Union Debate, Jewish Voice for Labour.'
Opmerking—De uitkomst van het debat: 'De Oxford Union, een van 's werelds meest prestigieuze debatverenigingen, stemde donderdag overweldigend om Israël te verklaren tot een "apartheidsstaat die verantwoordelijk is voor genocide,' met 278 stemmen voor en 59 tegen.” TRT World.Applaus voor deze Palestijns Amerikaanse schrijfster.Note—The outcome of the debate: 'The Oxford Union, one of the world’s most prestigious debating societies, voted overwhelmingly on Thursday to declare Israel an “apartheid state responsible for genocide,” with 278 votes in favor and 59 against.' TRT World
