Sonja wees me op het volgende opiniestuk in de
Volkskrant:
‘'Europa moet zijn ongemak niet op Israël
projecteren'’
OPINIE - Dirk-Jan van Baar − 28/04/12, 12:03
VK OPINIE Als er al één
kernprobleem in het Midden-Oosten is, is het de suïcidale politiek van de
Palestijnen, schrijft historicus Dirk-Jan van Baar. En voor oplossing van de
problemen hoeft Israël niet op Europa te rekenen.
Dit schreef ik twee jaar geleden over de auteur van deze mening, the one and only Dirk-Jan van Baar:
'MAANDAG 1 FEBRUARI 2010
Dirk-Jan van Baar. Praatjesmaker.
U kijkt nu naar het gelaat van Dirk-Jan van Baar. Voor degenen die
Dirk-Jan niet kennen, Van Baar is een historicus die in de toekomst kan kijken.
Dat is heel knap, bijna onmogelijk zou je denken, zeker als men weet dat
Dirk-Jan het volgende schreef in de Volkskrant van 16 december 2008: 'JPB
heeft niets te vrezen van Irak-onderzoek... Op grond van wat we nu weten, lijkt
het er veel op dat de Nederlandse opstelling inzake Irak voorbeeldig was, zeker
in vergelijking met de blunders uit de jaren negentig. Geen westerse regering
heeft zo bekwaam langs alle klippen gelaveerd.' Zo, die zit. Dirk-Jan is
een praatjesmaker, en praatjesmakers zijn graag geziene gasten in Nederlandse
programma's die zich als serieus presenteren.
Aangezien mijn historisch archief goed is bijgehouden weet ik dat
Dirk-Jan in het programma Buitenhof op 17 oktober 2004 het volgende
verklaarde:
"Advocaat van de Duivel
Dirk-Jan van Baar
Je moet wel een briljant advocaat zijn om nu een goed
woordje te doen voor George W. Bush, de Amerikaanse president die door de
meeste Europeanen als een stuk onbenul wordt gezien. En dan laden advocaten ook
nog de verdenking op zich recht te praten wat krom is. Toch denk ik dat de
wereld beter af is met George Bush dan met John Kerry, de zoveelste kloon van
John F. Kennedy. Even voor wie het vergeten is: de oorlog in Vietnam is onder
de Democratische presidenten Kennedy en Johnson begonnen en geëscaleerd. Het is
mij een raadsel hoe Kerry president denkt te worden door aan een trauma van
veertig jaar geleden te herinneren.
Maar op 2 november gaat het niet over Kerry, maar over Bush. Waarom zou
een man die de rest van de wereld op de zenuwen werkt en een ontspoorde oorlog
is begonnen, het voordeel van de twijfel moeten worden gegund?
Allereerst is het goed dat Amerika zich niet door de VN heeft laten
ringeloren en eindelijk het bewind van Saddam Hoessein heeft verdreven. Saddam
en zonen waren niet blijvend in quarantaine te houden. Te veel landen,
waaronder Frankrijk, waren weer tot zaken doen bereid. Het is een diplomatieke
doorbraak dat Amerika het Franse veto niet langer erkent.
Verder zie ik wel degelijk een strategisch verband tussen Irak en ‘911’.
Op die fatale dag is Amerika aangevallen door terroristen uit het hart van de
Arabische wereld. De ‘War on Terror’ heeft alleen zin als de Arabische wereld
structureel wordt opgeschud en de eigen crisis onder ogen gaat zien. Dan is het
logisch om met de grootste beerput – Irak dus - te beginnen. Natuurlijk is Irak
een avontuur, maar Bush heeft een experiment aangedurfd dat nodig eens moest
worden geprobeerd. De chaos van nu biedt kansen voor iets beters, terwijl de
critici van de Irakoorlog aan een status-quo bleven vasthouden die na ‘911’
niet meer levensvatbaar was.
De officiële reden voor de oorlog, Saddams vermeende bezit van
massavernietigingswapens, bleek op verkeerde informatie te berusten. Maar die wetenschap achteraf
danken we aan het feit dat er in Irak is ingegrepen. Irak was voor iedereen een
zwart gat, en we zien nu dagelijks wat voor obscurantistische krachten daar
actief zijn. Dankzij Bush wordt onze onwetendheid opnieuw in kaart gebracht.
Voordeel is ook dat Bush een cowboy is, niet het slechtste soort om op schurken
te jagen. Dat Bush dit desnoods op eigen houtje doet, is prettig voor ons, dan
hoeven wij het niet te doen.
Anders dan vader Bush in 1992, heeft zoon Bush nog geen oorlog gewonnen,
waardoor het nog te vroeg is om de president weg te stemmen. Halverwege een
oorlog van leider wisselen is een slecht idee. Laat George Bush zijn karwei
afmaken, dat geeft Amerika de kans om over vier jaar met Hillary Clinton een
echte en misschien ook betere advocaat in het Witte Huis te kiezen."
Ondanks of beter nog juist dankzij zijn hoog onbenulligheidsgehalte krijgt Dirk-Jan van Baar nu de kans bij de Volkskrant met hetzelfde onbenullige resultaat. Dat kan in Nederland, poldermodel.