Tuvit Shlomi van het CIDI 10

Tuvit Shlomi. Propaganda als wapen van de machtigen.

Het joods-Israelisch geweld dat resulteerde in het vermoorden van meer dan 300 Palestijnse kinderen een 'gerechtvaardigd antwoord' noemen is niet alleen misdadig, maar tegelijkertijd ook een kenmerkende reflex van de moderniteit. De joodse auteur en Nobelprijswinnaar Imre Kertesz, die onder andere Auschwitz en Buchenwald overleefde, schreef in De verbannen taal:

'Een tijdperk is voorbij, een bepaalde menselijke houding lijkt inmiddels niet meer terug te halen, net als de leeftijd, de jeugd. Wat was die houding? Het is de verwondering van de mens over de schepping, de vrome verbazing over de vergankelijke materie -- het menselijk lichaam -- die leeft en een ziel heeft, de verwondering over het bestaan van de wereld wat voorbij is, en daarmee -- eigenlijk -- het respect voor het leven, devotie, vreugde, liefde. Het moorden, dat daarvoor in de plaats is gekomen -- niet als een (dikwijls voorkomende) slechte gewoonte, als een misstap, een "geval", maar als bestaansvorm, als een "natuurlijke" houding tegenover het leven en andere levende wezens -- het moorden als bestaansvisie, het moorden als gedragsvorm betekent ongetwijfeld een radicale verandering, om het even of het een symptoom is van een levensfase of van de eindfase van de ziekte. Hiertegen kan worden ingebracht dat het uitmoorden van mensen allesbehalve een nieuwe uitvinding is; maar het continu, jarenlang, decennialang systematisch moorden, dat zo tot systeem werd verheven, waarnaast het zogenaamde normale leven van alledag doorging, met het opvoeden van kinderen, verliefde wandelingen, spreekuur bij de dokter, carriereverlangens, civiele wensen, melancholie bij het vallen van de avond, geld verdienen, mislukking of succes, enz., enz., dit, samen met de gewenning, met het berustende handgebaar en zelfs verveling -- dat is wel een nieuwe uitvinding, de nieuwste zelfs. Het is namelijk -- en dat is het nieuwe eraan -- geaccepteerd. Het is gebleken dat de levensvorm van het moorden een leefbare en mogelijke bestaansvorm is: hij is dus institutionaliseerbaar.'

Met andere woorden, Tuvit Shlomi, het 'decennialang systematisch moorden' is 'geaccepteerd' geraakt. Het vermoorden van bijvoorbeeld tenminste 300 Palestijnse kinderen is een 'levensvorm' geworden, een -- in de woorden van jouw propaganda-organisatie -- 'gerechtvaardigd antwoord', zoals voor de nazi's het vermoorden van joodse kinderen een 'bestaansvorm' was geworden. En dit alles begint en eindigt bij de verkrachting van de taal. Zodra je het moorden als een 'natuurlijke houding' ziet dan ben je verloren, want dan is het moorden net zo normaal als ademhalen.

Lees deze joodse auteurs Shlomi, het zal je menselijker maken, en wie weet, misschien ook joodser.