Daphne Meijer 22

En weer een generatie joodse slachtofferisten, nu nog Israelische kinderen, die verwensingen schrijft op Israelische bommen die Libanese leeftijdsgenootjes vermoorden. En dit gebeurt onder toeziend oog van Israelische militairen en joodse moeders.

Al in 1981 zei Nahum Goldman, 12 jaar lang president van de World Zionist Organisation, met betrekking tot het joods slachtofferisme:

We zullen moeten begrijpen dat het joodse lijden tijdens de Holocaust niet langer meer als verdediging zal dienen, en we zullen zeker moeten nalaten de Holocaust als argument te gebruiken om gelijk wat we ook mogen doen te rechtvaardigen. De Holocaust gebruiken als een excuus voor het bombarderen… is een soort "ontheiliging", een banalisering van de onschendbare tragedie van de Holocaust, die niet misbruikt moet worden om een politiek twijfelachtig en moreel onverdedigbaar beleid te rechtvaardigen.

Vanwege zijn gematigde houding en zijn streven naar coexistentie met Israel's Arabische buren  werd Nahum Goldman tenslotte diep gehaat door zijn mede-zionisten. Vrede had voor hen geen zin, aangezien ze onder aanvoering van Ben Goerion uit waren op de hegemonie in het Midden-Oosten.

In his later life Goldmann had extensive conversations with David Ben-Gurion. In his bookThe Jewish Paradox, Goldmann recalls a late night conversation he had with Ben-Gurion in 1956 about ‘the Arab problem’. Ben-Gurion told Nahum Goldmann:

“Why should the Arabs make peace? If I was an Arab leader I would never make terms with Israel. That is natural: we have taken their country. Sure God promised it to us, but what does that matter to them? Our God is not theirs. We come from Israel, it’s true, but two thousand years ago, and what is that to them? There has been anti-Semitism, the Nazis, Hitler, Auschwitz, but was that their [the Arab’s] fault? They only see one thing: we have come here and stolen their country. Why should they accept that? They may perhaps forget in one or two generations’ time, but for the moment there is no chance.”

(Nahum Goldmann, The Jewish Paradox: A Personal Memoir of Historic Encounters that Shaped the drama of Modern Jewry, Grosset & Dunlap, 1978, p. 99)

http://en.wikipedia.org/wiki/Nahum_Goldmann 

De vooraanstaande Joods-Israelische historicus en auteur Tom Segev schrijft over hem:

Goldman believed in the limits of power and in the power of self-restraint. Thus he was in favor of postponing the Declaration of Independence, in the hope of preventing the war, and he thought that the Sinai Campaign and the Six-Day War broke out basically as a result of mistakes made by the government of Israel. After the Six-Day War and until his death, he believed that it was to Israel's benefit to withdraw from the territories. As opposed to the thesis that Israel's deterrent power would ensure its existence, he believed that only the Arabs' agreement to accept it in their midst would ensure this. 

The president of the World Jewish Congress and the president of World Zionist Organization walked a tightrope between the Jewish interest and the Zionist interest, and between both of these and the interest of the State of Israel. In contrast to the founding fathers of the state, and first and foremost Ben-Gurion, Goldman tended to see Israel as one among many possible alternatives for organizing Jewish life, including Jewish life in the Diaspora.

It turns out that he was right and perhaps this was his major sin: Jews can live outside of Israel, they can live well and many of them can live better there than in Israel... He not only aroused the envy of the Israelis, but also subverted some of the basic truths of their existence.

http://www.eilatgordinlevitan.com/vishnevo/v_pages/vstories_nahum_goldman.html 

Inderdaad, in de ogen van de zionistische maximalisten was Nahum Goldman's 'grootste zonde' zijn overtuiging dat 'Jews can live outside of Israel, 

they can live well and many of them can live better there than in Israel.'

 Dat was vloeken in de synagoge. Het was een aantasting van de belangrijkste leerstelling van het zionisme, namelijk dat het antisemitisme alle joden op aarde dwingt naar het 'beloofde land' te emigreren. De werkelijkheid is evenwel fundamenteel anders. Dat is ook de reden waarom nog steeds de meerderheid van de mensen die zich joods beschouwt het verkiest om niet in Israel te leven, zelfs overtuigde zionisten als Ronny Naftaniel en de 'linkse' Daphne Meijer piekeren er niet over om in hun 'Joodse staat' te gaan leven. Desondanks weten ze als geen ander dat de enige rechtvaardiging van het bestaan van Israel het agressieve christelijke antisemitisme is. 

Het gevolg is dat zodra geen fatsoenlijk mens meer de Israelsiche terreur tegen de Palestijnse burgerbevolking kan negeren, er ineens vanuit het ogenschijnlijke niets het antisemitische vraagstuk actueel wordt. Ondanks de waarschuwing van Nahum Goldman wordt telkens weer de nazi-holocaust ingezet als politiek wapen om de aandacht af te leiden. Ook al wordt wetenschappelijk bewezen dat het antisemitisme afneemt en de haat tegen islamieten toeneemt dan nog zal de joodse en christelijke lobby het zo presenteren alsof er aan de horizon weer gemarcheerd wordt. En op die manier wordt het lot van 6 miljoen mensen gebanaliseerd en in de strijd geworpen om de Israelische terreur een schijn van legitimiteit te geven. En mocht men hier een kanttekening bij zetten dan wordt dit beantwoord door het oude en beproefde antisemitisme-reflex. Zo beweerde onlangs de zichzelf als kritische zioniste presenterende journaliste Daphne Meijer het volgende over mij onder de kop: 

AMSTERDAM, CITY OF ANTI-SEMITISM?? [...]

One pundit (Stan van Houcke) wrote on his blog that rabbi Van de Kamp – the rabbi in the television news item that got the Hitler salute – had the harassment coming to him, because he had at previous occasions refused to distance himself from Israeli military policy in the occupied Palestinian West Bank.

http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/06/daphne-meijer-7.html

En nadat ik haar met de geschreven en controleerbare feiten had gepresenteerd kreeg ik razendsnel deze reactie van haar terug: 

Het spijt me dat ik je standpunt over rabbijn van de Kamp verkeerd heb weergegeven. Ik zal de tekst over Van de Kamp straks even opzoeken.

Waarom schreef ze dan toch die nonsens over mij? Het antwoord is simpel. Net als Goldman confronteer ik haar met haar eigen gecultiveerd slachtofferschap dat deel van haar identiteit is. Ze kan in feite niet anders dan onmiddellijk reflexmatig te reageren op het moment dat ze vermoedt op haar persoonlijke verantwoordelijkheid te worden aangesproken.

Een ander voorbeeld hiervan is te vinden op de website van de joods Amerikaanse wetenschapper Norman Finkelstein, die zijn hoogleraarschap in de VS verloor vanwege zijn kritiek op Israel:

'Get off your phony moral high horse

International Holocaust Remembrance Day should prompt re-dedication towards combatting anti-Semitism

02.03.2010 | Jewish Tribune

Wednesday, 03 February 2010

TORONTO – B’nai Brith Canada has called for everyone to re-dedicate themselves to fighting antisemitism on International Holocaust Remembrance Day, which takes place annually on Jan. 27, the date of the liberation of the Auschwitz. This year, marks the 65th anniversary of that liberation...

Now I have the distinct displeasure of reading your January 26th press release on the occasion of International Holocaust Remembrance Day. Your hateful words prove that you have learned absolutely nothing from Eva’s experiences. You, sir, have learned no lessons from the Second World War Nazi Holocaust. You, sir, are a hate-monger yourself.

What rise in anti-Semitism are you detecting? I see none. For years, I have increased my religious observance without hindrance. As Jews, my family members and I are denied access to absolutely no avenue, interest, service or industry in our society. Quite the contrary: we have every opportunity and advantage available to us easily, such as our parents and grandparents could not imagine in Canada, in the USA, in Europe.

Your reference to Islamic terrorism is despicable. That you tar people of one of the world’s major faith systems – and our Biblical cousins – as terrorists, well, you, sir, are a hate-monger.

Terrorism – whether perpetrated by persons born to Muslim, Jewish, Christian, Hindu or Buddhist parentage – is mere criminality, like all other criminality. Yet you – the leader of a ‘human rights’ group – would brand that with a religious mark. I am sickened by your statement.

You fail to acknowledge (and how could you?) that there are seeds of hatred implanted deeply in your blind support of a foreign power, the State of Israel. Israel’s attack on Gaza last year was an act of militaristic race-based hatred that your organization – were you honest – would condemn just as you would condemn genuine anti-Semitism and functioning racism. Yet you won’t because you, sir, and your organization are not really interested in participating as citizens in Canadian democracy. You are, as you well know, an agent of the Zionist state and a traitor to the lessons of the Holocaust that dear Eva Kupfert knew so well.

Get off your phony moral high horse. Because you, sir, have bet you tuches on the wrong horse.

Emanuel Paltiel Lowi

Als door een wesp gestoken reageerde Frank Dimant, CEO of B’nai Brith Canada, op de constatering van Emanuel Lowi met onder andere deze woorden:

Lessons of history... the fundamental lesson of the Holocaust. Neither my in-laws, or parents, or others like them would have been in such hellholes as Auschwitz, Majdanek, Treblinka, or Buchenwald – if there had been a Jewish state.

http://www.normanfinkelstein.com/get-off-your-phony-moral-high-horse/

Met andere woorden: opnieuw worden 6 miljoen doden politiek misbruikt om de terreur van Israel te rechtvaardigen. De 'fundamentele les' die dit soort zionisten uit de holocaust trekt is niet dat terreur tegen burgers verboden is, maar dat joden alles moeten kunnen doen om Israel machtiger te maken. Uiteindelijk doen zowel linkse als rechtse zionisten, bewust of onbewust, impliciet of expliciet aan deze propaganda mee. Omdat ze hun identiteit ontlenen aan het slachtofferschap kunnen ze niet anders dan de Israellsche terreur, die ook uit hun naam wordt gepleegd, rechtvaardigen. En ze worden er nog voor beloond ook, door de christelijke wereld die de Palestijnen de rekening laat betalen om haar eigen geweten schoon te poetsen. En zo gaat het geweld gewoon door.