Allereerst dit:
'If you think of Serbia, Croatia and Bosnia there were war crime tribunals set up because of atrocities in those places. Those atrocities were absolutely no worse than the atrocities perpetrated in Latin America, and the hand behind the perpetrators was the United States,' says Jean Franco.
Launched in January 2014, the histories of violence 'Disposable Life' project interrogates the meaning of mass violence and human destruction in the 21st Century. Inviting critical reflections from renowned public intellectuals, artists and writers, this three year project will feature a series of monthly filmed reflections from our illustrious list of participants (see contributors below); a subsequent feature film for public broadcast; accompanying book of complementary essays and associated publications/media articles; along with a series of global events that will bring together the Arts, Humanities and Social Sciences to offer innovative and publicly engaging forums to inform debate and rethink the ideals of global citizenship.
The tenth contribution to our reflections series is provided by the renowned Latin American specialist Jean Franco. Drawing upon her extensive understanding and personal experience of the region, Franco maps out the history of state violence as perpetrated against disposable populations, notably indigenous, onto the privatization of atrocity in more contemporary times and what this means for normalizing a fatalistic politics that destroys hope and political transformation. Franco focuses directly here on the symbolic nature of violence against disposable bodies, onto asking searching questions regarding complicity and who should still be held responsible for past atrocities.
Jean Franco spreekt over de onzichtbaren, de stemlozen, de overtolligen, degenen die door de macht worden gezien als wegwerpartikelen, individuen die geen geschiedenis maken, maar haar over zich heen krijgen, mensen die zonder ophef konden worden vermoord door het politieke beleid van Washington. Hun dood heeft de westerse mainstream media niets geleerd, werkelijk helemaal niets, want nog steeds spreken de poortwachters van de macht van 'het vredestichtende Westen,' en prijzen ze de VS als een 'democratie' die ‘decennialang als ordebewaker en politie agent [fungeerde].’ En nog steeds presenteert de 'vrije pers' elk nieuw bloedbad als 'humanitair ingrijpen.' De propaganda stelt dat de 'beschaafde' wereld de 'reponsibility to protect' bezit, terwijl de chaos in bijvoorbeeld Afghanistan, Irak, Libië precies het tegenovergestelde bewijst. Overal waar het neoliberale Westen openlijk of in het geheim intervenieert is een bloedige chaos het resultaat. Overal waar de CIA als bloedhond van de machtigen in Washington en op Wall Street actief is, laat de VS 'een spoor van vernieling' achter, zoals Tim Weiner in zijn boek over de geschiedenis van de geheime dienst stelt. De voorstelling van zaken van de commerciële massamedia kan niet, nee mag zelfs niet de werkelijkheid van de geopolitiek van deze grootmacht structureel tegen het licht houden, omdat dan de mythe van het altruïstische Westen wordt doorgeprikt. De wereldwijde kloof tussen arm en rijk kan alleen blijven groeien zolang de propaganda van de mainstream-pers geloofwaardig blijft. Intussen kan de grootst mogelijke smeerlapperij ongestoord doorgaan. Nazi's en neo-nazi's werden en worden nog steeds door Washington ingehuurd om het vuile werk te doen.
Investigative reporter Eric Lichtblau’s new book unveils the secret history of how the United States became a safe haven for thousands of Nazi war criminals. Many of them were brought here after World War II by the CIA and got support from then FBI-Director J. Edgar Hoover. Lichtblau first broke the story in 2010, based on newly declassified documents. Now, after interviews with dozens of agents for the first time, he has published his new book, 'The Nazis Next Door: How America Became a Safe Haven for Hitler’s Men.'
Maar ook het fascisme van de elite in Washington en op Wall Street kent zijn — in het jargon van geheime diensten — 'blowback,' oftewel 'unintended consequences of a covert operation that are suffered by the aggressor.'
Het CIA-draaiboek voor Oekraïne had kennelijk niet voorzien dat de bevolking van de Krim zich zou mogen uitspreken over aansluiting bij Rusland, waardoor de NAVO achter het net viste, en Rusland een warme haven behield voor zijn marine. Maar dit feit wordt nauwgezet verzwegen door de westerse mainstream-pers, die het conflict presenteert als een strijd tussen goed en kwaad. In die simplistische voorstelling van zaken past natuurlijk geen informatie over de 'false-flag-operations,' waar de CIA om bekend staat. Maar dat er sprake is van CIA- en ongetwijfeld KGB-interventies beseft iedere onafhankelijke waarnemer. Zo berichtte de kritische westerse website globalresearch op 18 april 2014:
Hidden Agenda behind CIA Director Brennan’s Trip to Kiev: 'Initiate the Use Of Force' in Eastern Ukraine
The recent visit of CIA Director John Brennan to Ukraine was likely an attempt to initiate the use of force against pro-federalization protests, Brandon Turbeville, an American international affairs expert, told RIA Novosti.
'It’s clear that the CIA director’s presence in Kiev is much more than mere coincidence,' Turbeville said.
'Despite the denials by the White House, it seems that Brennan’s visit was an attempt to, at the very least, express support for a violent crackdown on pro-Russian protesters and militants in Eastern Ukraine. It is more likely, however, that Brennan’s trip was an attempt to formulate, encourage and initiate that use of force,' he added.
CIA Director John Brennan visited Ukraine over the weekend, information that was confirmed by White House Press Secretary Jay Carney on Monday, after being reported by media on Sunday.
Over the same weekend, Kiev authorities cracked down on pro-federalization protests in eastern Ukraine. Regime troops advanced toward a number of cities in eastern Ukraine Tuesday to attack the protesters.
'Brennan’s appearance in Kiev just before the announcement of a violent crackdown in eastern Ukraine is just too timely to assume that it is a coincidence,' Turbeville said.
'Brennan, who has been actively involved in arming insurgents in Libya, Syria and Venezuela, has a reputation for using thuggish tactics in pursuit of CIA goals,”'Wayne Madsen, an American investigative journalist told RIA Novosti.
“The reported presence of Greystone mercenaries in Ukraine is typical of the CIA using shadowy front companies with murky interconnecting relationships to carry out agency operations,” Madsen said.
Sreeram Chaulia, Professor and Dean at the Jindal School of International Affairs, believes the CIA director traveled to Kiev with promises of large sums of money 'to create new special units and squads that can help in crushing the people’s uprisings in eastern Ukraine.'
'He must have gone in person rather than leave it to the local CIA station chief so as to give hope to the Ukrainian security agencies that a new Western-dominated reordering of the state is underway, and that they should hence stop being ambivalent about Russia,' Chaulia told RIA Novosti.
Chaulia said the visit was a US attempt to make Ukraine 'more confrontational and aggressive toward Russia by showing a high level of Western commitment for counter-intelligence and sabotage.'
Several American organizations are known to be involved in meddling in domestic affairs of other countries, including staging revolutions. In Ukraine, the US held a series of so-called TechCamps over the past two years to train social activists. Similar workshops are regularly held in other states and often coincide with epicenters of revolutions and unrest.
'The involvement of organizations like the National Endowment for Democracy and the International Republican Institute should not be overlooked either, since John McCain, who is heavily involved with the IRI even went so far as to travel to Ukraine to express support for the neo-Nazis and fascists who were in the process of seizing power,' Turbeville said.
Assistant Secretary of State Victoria Nuland has said the US spent $5 billion over the past 20 years to build up so-called pro-democracy forces in Ukraine and that Washington was ready to financially support Kiev if it implements necessary political reforms.
http://www.globalresearch.ca/hidden-agenda-of-cia-director-brennans-trip-to-kiev-initiate-the-use-of-force-in-eastern-ukraine/5378263
Het spreekt voor zich dat deze context door de 'vrije pers' zorgvuldig wordt verwegen, ondanks het feit, of beter nog, juist omdat informatie over de 'vreselijke staat van dienst' van de CIA bij mainstream-journalisten algemeen bekend is. De kwalificatie over de CIA-terreur is van Tim Weiner, geen zwart/wit denkende polderjournalist, maar
a New York Times reporter, author of three books and co-author of a fourth, and winner of the Pulitzer Prize and National Book Award. He is a graduate of the Graduate School of Journalism at Columbia University and has worked for the Times since 1993, as a foreign correspondent in Mexico, Afghanistan, Pakistan and Sudan and as a national security correspondent in Washington, DC.
Weiner won the 1988 Pulitzer Prize for National Reporting as an investigative reporter at The Philadelphia Inquirer, for his articles on the black budget spending at the Pentagon and the CIA. His book Blank Check: The Pentagon's Black Budget is based on that newspaper series.
He won the National Book Award in Nonfiction for his 2007 book Legacy of Ashes: The History of the CIA.
He is featured along with other foreign affairs experts in interviews in Denis Delestrac's 2010 'Pax Americana and the Weaponization of Space.' Enemies: A History of the FBI, Tim Weiner's latest book, traces the history of the FBI's secret intelligence operations—from the bureau's creation in the early 20th century through its ongoing role in the war on terrorism. Weiner places heavy emphasis on the role of J. Edgar Hoover and COINTELPRO.
De recensent van de New York Times schreef over A Legacy of Ashes:
The chief target of Mr. Weiner’s anger, however, is not C.I.A. immorality but C.I.A. incompetence. 'The most powerful country in the history of Western civilization has failed to create a first-rate spy service,' he complains. 'That failure constitutes a danger to the national security of the United States.' […]
Mr. Weiner argues that a bad C.I.A. track record has encouraged many of our gravest contemporary problems: Iran, Iraq, Afghanistan, terrorism. For instance… he complains that the C.I.A. 'failed to see that the Islamic warriors it supported would soon take aim at the United States, and when that understanding came, the agency failed to act.'
De recensent eindigde met de woorden:
He hopes that his book will 'serve as a warning,' insisting that 'this nation may not long endure as a great power unless it finds the eyes to see things as they are in the world.'
Maar net als de gangsters in Langley, waar het CIA-hoofdkantoor staat, bezit de 'vrije pers' in de polder niet het vermogen 'to see things as they are in the world,' en blijft zij de officiële propaganda klakkeloos herhalen, ten koste van de ontelbare naamloze slachtoffers. Laatst genoemden worden opgeofferd om de belangen van de machtigste 'democratie' op aarde te beschermen. De collaborerende mentaliteit van mainstream-journalisten werd nog eens duidelijk geïllustreerd door Geert Mak die na het verschijnen van zijn 'Amerika' boek tegenover Humo verklaarde: 'Ik vind Friedman altijd wel leuk om te lezen, lekker upbeat, hij is zo’n man die altijd wel een gat ziet om een probleem op te lossen.' Hoe ‘lekker upbeat’ Thomas Friedman, de bekendste en best betaalde Amerikaanse columnist van de New York Times, is blijkt uit zijn uitspraken:
Sooner or later, Mr. Bush argued, sanctions would force Mr. Hussein's generals to bring him down, and then Washington would have the best of all worlds: an iron-fisted Iraqi junta without Saddam Hussein.
‘The World; A Rising Sense That Iraq's Hussein Must Go’. New York Times. July 7, 1991.
The hidden hand of the market will never work without a hidden fist. McDonald's cannot flourish without McDonnell Douglas, the designer of the F-15. And the hidden fist that keeps the world safe for Silicon Valley's technologies to flourish is called the US Army, Air Force, Navy and Marine Corps.
‘A Manifesto for the Fast World’. New York Times. March 28, 1999.
The historical debate is over. The answer is free-market capitalism.
We needed to go over there, basically, and take out a very big stick right in the heart of that world and burst that bubble.… What they [Muslims] needed to see was American boys and girls going house to house from Basra to Baghdad and basically saying ‘Which part of this sentence don't you understand? You don't think we care about our open society? You think this bubble fantasy, we're just going to let it grow? Well, suck on this!’ That, Charlie, is what this war was about. We could have hit Saudi Arabia! It was part of that bubble. We could have hit Pakistan. We hit Iraq because we could.
Charlie Rose (30 May 2003).
I was speaking out in Minnesota — my hometown, in fact — and a guy stood up in the audience, said, ‘Mr. Friedman, is there any free trade agreement you’d oppose?’ I said, ‘No, absolutely not.’ I said, ‘You know what, sir? I wrote a column supporting the CAFTA, the Caribbean Free Trade initiative. I didn’t even know what was in it. I just knew two words: free trade.’
Meet the Press (23 July 2006), referring to the Central American Free Trade Agreement.
'Thomas Friedman is an app. People who read Thomas Friedman, like President Obama and other rich Americans, are like teens using apps on their iPhones. Only this app doesn’t take a selfie, it takes a they-me. See, Friedman’s a mirror, and like a mirror, he reflects. I call the people he’s reflecting “Friedman World.” In Friedman World, America is always saving Muslims from themselves by bombing them and columnists never learn any lessons from their worst mistakes. In Friedman World, the destabilization of America’s former middle class is actually an opportunity for formerly employed people to work on building their branded reputations.'
De visie van broodschrijver Thomas Friedman wordt door vooraanstaande Nederlandse opiniemakers als Henk Hofland en Geert Mak gekwalificeerd als 'lekker upbeat,' dus als 'having a positive, lively, or perky tone, attitude.' Dat de 'pedante toon,' en de 'positieve houding' ten aanzien van het militair-industrieel complex die de dictatuur van de zogenaamde 'vrijhandel' mogelijk maakt, miljoenen mensenlevens kost, speelt geen enkele rol bij de Hoflanden, de Makjes en de Smeetsen, om slechts drie opiniefabrikanten uit de polder te noemen. Ondermeer hun vorm van journalistiek zorgt ervoor dat de VS zijn terreur ongestoord kan blijven uitoefenen. Voor hen gelden de slachtoffers als 'collateral damage,' die nu eenmaal noodzakelijk is wil het huidige neoliberale bestel overeind blijven; de armen moeten arm blijven om het Westen rijk te houden. Om te voorkomen dat de steun aan dit soort terreur publiekelijk bekend wordt, maakt de mainstream de slachtoffers elders onzichtbaar door ze onvermeld te laten, zoals 'the renowned Latin American specialist Jean Franco' aan het begin van mijn stuk duidelijk maakt. Ik had ook naar de beroemde Uruguayaanse auteur Eduardo Galeano kunnen verwijzen, die in zijn boek De aderlating van een continent. Vijf eeuwen economische exploitatie van Latijns-Amerika (1971) schreef dat 'Dankzij het offer van de slaven in het Caribisch gebied James Watts stoommachine en George Washingtons kanonnen op de wereld kwamen.' Immers
De suiker uit de Latijns-Amerikaanse tropen vormde een grote stimulans voor de accumulatie van het kapitaal ten behoeve van de industriële ontwikkeling van Engeland, Frankrijk, Nederland en ook de Verenigde Staten, terwijl tegelijkertijd de economie van Noordoost-Brazilië en de Caribische eilanden erdoor verminkt en de historische ruïnering van Afrika erdoor bezegeld werden. De steunpilaar voor de driehoek-handel tussen Europa, Afrika en Amerika was de slavenhandel met als bestemming de suikerplantages. […]
Adam Smith zei dat de ontdekking van Amerika 'het mercantilistische systeem tot een stadium van schittering en glorie had verheven dat het anders nooit bereikt zou hebben.' Volgens Sergio Bagú (Argentijnse historicus svh) was de Zuidamerikaanse slavernij de krachtigste motor voor de accumulatie van handelskapitaal in Europa; dit kapitaal was op zijn beurt weer 'de basis waarop het reusachtige industrie-kapitaal van tegenwoordig gegrondvest is.' […]
Dankzij het geaccumuleerde kapitaal uit de driehoek-handel — manufactuur, slaven, suiker — was de uitvinding van de stoommachine mogelijk: James Watt werd financieel gesteund door kooplieden die zo fortuin gemaakt hadden. […]
Weliswaar kwam een groot deel van het kapitaal, waardoor de industriële revolutie in de Verenigde Staten van Amerika vergemakkelijkt werd, uit de slavenhandel in New England. Halverwege de 18de eeuw brachten de slavenschepen uit het noorden tonnen vol rum uit Boston , Newport of Providence naar Afrika: in Afrika werden ze ingeruild voor slaven; ze verkochten de slaven in het Caribisch gebied en vandaar namen ze stroop mee naar Massachusetts waar het gedestilleerd werden en om de cirkel rond te maken, in rum veranderde. De beste rum van de Antillen, de West Indian Rum, werd niet op de Antillen gemaakt. Met behulp van kapitaal verkregen door deze slavenhandel installeerden de gebroeders Brown uit Providence de ijzergieterij die generaal George Washington van kanonnen voorzag voor de Onafhankelijkheidsoorlog. […]
Zo werd het bloed overgetapt door al deze processen. De landen die in onze tijd ontwikkeld zijn, ontwikkelden zich; de onderontwikkelden onderontwikkelden zich.
Niet alleen moet door mijn collega's de hedendaagse werkelijkheid worden vervormd, maar tegelijkertijd ook die van het verleden. De historische continuïteit die Galeano aantoont, moet verzwegen blijven in de mainstream-media. Daarom kan de polderpers de slachtoffers alleen laten zien zolang ze zonder context blijven. Zodra duidelijk dreigt te worden dat de slachtoffers de dupe zijn als gevolg van de neoliberale context, die de dagelijkse werkelijkheid dicteert, dienen zij ogenblikkelijk onzichtbaar te worden gemaakt. Daarom blijven ze stemloos in de massamedia en wordt het conflict in bijvoorbeeld de Oekraïne voorgesteld als een strijd tussen 'the good and the bad.' En dus verzwijgen mijn mainstream-collega's de onvermijdelijk 'blowback,' net zo lang tot die niet meer te negeren is. Meer daarover later aan de hand van het boek van de Amerikaanse geleerde Chalmers Johnson.
