Christen Extremisten

De christelijke fundamentalisten, een groep binnen christelijk Nederland met extremistische opvattingen, is verbijsterd dat andere christenen willen dat Israel het recht respecteert:

NIJKERK – Stichting Christenen voor Israël (CvI) heeft zaterdag „met
verbijstering” gereageerd op de brief die de Protestantse Kerk in Nederland
(PKN) vorige week aan de Israëlische overheid stuurde.

Het moderamen van de generale synode van de Protestantse Kerk riep de
Israëlische regering donderdag op de rechten van Palestijnen meer te
respecteren en haar „restrictief beleid” te beëindigen. De kerk reageerde
daarmee op het zogenoemde Kairos document, dat in december verscheen. Het
advies om de bezettingspolitiek van Israël te bestempelen als zonde en het
land economisch te boycotten, wees ze toen af.

Volgens Christenen voor Israël vervalt het moderamen in een „eeuwenoude
zonde om op arrogante wijze het Joodse volk de les te lezen.” De
„onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël”, een zinsnede uit de
kerkorde en uit de brief, verwordt volgens de stichting zo tot een
„krachteloos cliché.”

http://www.refdag.nl/artikel/1464014/Brief+PKN+verbijstert+Christenen+voor+Israel.html

CvI spreekt namens haar achterban en een aanzienlijk deel uit de
Protestantse Kerk, zo stelt ze. „Velen zijn door dit optreden met schaamte
vervuld jegens Israël, jegens de Joodse gemeenschap in ons land en jegens
het hoofd van de kerk, Jezus Christus, de Koning der Joden.”

De kerk laat zich op allerlei manieren spannen voor het karretje van de
anti-Israëllobby, aldus Christenen voor Israël. Ze constateert dat de
Protestantse Kerk zich laat misleiden door valse propaganda. Zo zou de kerk
over het beleid van Israël betreffende het renoveren en bouwen van woningen
door Palestijnse burgers in Oost-Jeruzalem anders moeten spreken. Ook heeft
de kerk volgens CvI geen inzicht in het internationale recht.

De organisatie verwijt de Protestantse Kerk ook dat ze niet inziet dat
vijanden van Israël de laatste bastions van steun aan Israël (Amerika en
Europa) willen slechten. „Kerken zijn daarbij een belangrijk doelwit.”
Klik hier!

Volgens CvI heeft de kerk de opdracht om liefde te tonen aan Israël en een
dam op te werpen tegen de „demonisering van Israël.” De kerk dient zich in
haar spreken over Israël niet te funderen op de democratie maar op de
„eeuwige beloften van God.”

Nieuwsuur

Als ik zo het Plan van Aanpak Nieuwsuur van de NOS en NPS lees dan blijken de uitgangspunten te zijn, ik citeer:

1. Efficient en kostenbewust opereren
2. Een heldere werkwijze mbt budgetbeheer en verdeling van de kosten
3. Tegengaan van bureaucratie

aldus de bureaucraten van NOS en NPS die dit werkstuk hebben opgemaakt.

En zijn er ook nog journalistieke uitgangspunten? Ja. 'Onafhankelijk. Onpartijdig. Dagelijks. Crossmediaal.'

En wat betekent dit? Nog kleurlozer, nog oppervlakkiger, nog behoudender, nog meer onzin, nog meer bureaucratie, nog meer bemoeienis, nog minder journalistiek.

Juurd Eijsvoogel van de NRC 4

Juurd Eijsvoogel, correspondent internationale betrekkingen van de NRC, liet gisteren in zijn column weten:

'Nederland vertrekt, juist nu vrijwel alle NAVO-bondgenoten en partners hun inspanningen nog wat opvoeren. Juist nu Obama de weerstand van zijn eigen achterban getrotseerd heeft en 30.000 man extra stuurt. Juist nu een laatste poging wordt gedaan het tij in de oorlog te keren en de reputatie van de NAVO te redden.

Maar zonder Nederland. Zonder Balkenende en Verhagen. Zonder de professionele militairen die vier jaar lang in Uruzgan hebben laten zien wat ze waard zijn…

Met steun van alle partijen behalve CDA, D66 en SGP werd een motie aangenomen dat alle militairen dit jaar echt weg moeten uit Uruzgan…

Wat in de grote wereld telt zijn resultaten. Wat telt is dat Balkenende en Verhagen niet hebben kunnen leveren. Dat Nederland vindt dat vier jaar vechten hoe dan ook genoeg is, dat Nederland nu op eigen houtje vertrekt – en dus binnen de NAVO voorlopig geïsoleerd staat.

Al dan niet toevallig hekelde Robert Gates, de Amerikaanse minister van Defensie, deze week het antimilitarisme van Europa. De Europese afkeer van militair ingrijpen zou de vrede en veiligheid in de wereld in de weg staan, zei hij zonder Nederland te noemen. De meeste Europese landen zijn volgens Gates doorgeslagen in hun angst voor oorlog en in hun weigering genoeg geld uit te trekken voor hun defensiebegroting.

Zie: http://weblogs.nrc.nl/eijsvoogel/2010/02/26/hoe-balkenende-het-in-washington-verbruid-heeft/

Juurd Eijsvoogel verzwijgt niet alleen veel feiten, maar erger nog, ook de hele daarop berustende context van het westerse geweld in Afghanistan. Daarom zal ik stapsgewijs die context proberen bloot te leggen om zo aan te tonen dat hetgeen Eijsvoogel beweert een grove vertekening van de werkelijkheid is. Daar gaan we:

Voor mijn boek 11 september. het keerpunt citeerde ik op dinsdag 4 oktober 2001 het volgende bericht uit de Volkskrant:

'Nederland heeft dinsdag in de NAVO-raad vergeefs bedenktijd gevraagd om het bewijsmateriaal over de betrokkenheid van Bin Laden bij de aanslagen in de VS te bestuderen. NAVO-ambassadeur Patijn kreeg nul op het rekest. Volgens diplomaten in Brussel beschikken de VS niet over harde bewijzen tegen Bin Laden, hooguit over sterke aanwijzingen... Patijn vroeg dinsdag op verzoek van minister Van Aartsen van Buitenlandse Zaken een uur bedenktijd nadat de Amerikaanse gezant Frank Taylor de NAVO-raad bewijzen had overlegd van de betrokkenheid van Bin Laden bij de terroristische aanslagen. Ook enkele andere landen, waaronder Luxemburg, vroegen om een "stilteprocedure" ... Volgens goed geinformeerde bronnen wees NAVO-chef Robertson het verzoek meteen af met de woorden dat een NAVO-bondgenoot om onvoorwaardelijk vertrouwen vroeg en dat dit onverwijld gehonoreerd moest worden... Het "bewijs" tegen Bin Laden dat Taylor de NAVO-raad presenteerde, zou in een rechtzaal nooit standhouden... Dit stellen diplomaten en ambtenaren bij de NAVO en ministers van Buitenlandse Zaken die de presentatie bijwoonden... Bij de NAVO brengen diplomaten daar tegenin dat "we op dit moment geen rechtzaak aan het voeren zijn. Dus juridisch spijkerhard hoeft het ook niet te zijn. We staan voor een politiek besluit, dat politieke argumenten behoeft. En die hebben we voldoende gekregen," meent een diplomaat ... Dat is ook het verweer van de Amerikaanse regering. "Het is niet terecht om een puur juridisch criterium te hanteren," zegt een Amerikaanse functionaris... De Amerikaanse regering wil de beschikbare gegevens niet openbaar maken.'

Het ging nooit en gaat nog steeds niet om Osama bin Laden, zoals iedere deskundige weet:

Rotterdam, 29 nov. Het Amerikaanse leger had in december 2001 Osama bin Laden kunnen oppakken of doden, als de verzoeken om versterking waren gehonoreerd. Dat concludeert de Democratische meerderheid in de Senaatscommissie voor Buitenlandse Zaken in een nieuw rapport.

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/11/de-nuance-van-de-nrc-139.html

Collega Juurd Eijsvoogel, om de context zo duidelijk mogelijk te maken herhaal ik deze informatie:

Het "bewijs" tegen Bin Laden dat Taylor de NAVO-raad presenteerde, zou in een rechtzaal nooit standhouden... Dit stellen diplomaten en ambtenaren bij de NAVO en ministers van Buitenlandse Zaken die de presentatie bijwoonden... Bij de NAVO brengen diplomaten daar tegenin dat "we op dit moment geen rechtzaak aan het voeren zijn. Dus juridisch spijkerhard hoeft het ook niet te zijn. We staan voor een politiek besluit, dat politieke argumenten behoeft. En die hebben we voldoende gekregen," meent een diplomaat ... Dat is ook het verweer van de Amerikaanse regering. "Het is niet terecht om een puur juridisch criterium te hanteren," zegt een Amerikaanse functionaris... De Amerikaanse regering wil de beschikbare gegevens niet openbaar maken.

Welnu, de weigering om de 'beschikbare gegevens' te geven is niet verbazingwekkend, want inmiddels is al geruime tijd duidelijk dat er geen enkel hard 'bewijs' is dat Osama bin Laden achter de aanslagen van 11 september 2001 zat. Dat had je kunnen weten Juurd, want zoals je zou moeten weten:

Here is a surprising but little-known fact, because it has scarcely been reported in the mainstream media: The FBI's "Most Wanted Terrorist" webpage on "Usama bin Laden" does not list the 9/11 attacks as one of the crimes for which he is wanted. It does list bombings in Dar es Salaam, Tanzania, and Nairobi as terrorist acts for which he is wanted. But it makes no mention of 9/11.10 In 2006, Rex Tomb, then the FBI's chief of investigative publicity, was asked why not. He replied: "The reason why 9/11 is not mentioned on Usama Bin Laden's Most Wanted page is because the FBI has no hard evidence connecting Bin Laden to 9/11."

http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/11/osama-bin-laden-3.html

Naar aanleiding van het hierboven gegeven Volkskrant-verslag schreef ik destijds: 'Met andere woorden: om 1 misdadiger op te hangen of te vergassen moet de VS een "spijkerhard juridisch bewijs" overleggen van de schuld van de ter dood veroordeelde, maar om een heel land te kunnen bombarderen is "het niet terecht om een puur juridisch criterium te hanteren". In 1 vergadering is de mensheid weer terug bij af en kan het zwaar bevochten internationaal recht terzijde worden geschoven. En men is er nog eerlijk over ook, het argument is domweg dat "we voor een politiek besluit staan," en daarbij staat het recht alleen maar in de weg.'

Zie: http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article905961.ece/NAVO-chef_dwingt_steun_aan_VS

Met andere woorden: de toenmalige rechtvaardiging in de NAVO om Afghanistan aan te vallen vervalt daarmee. Immers 'The FBI's "Most Wanted Terrorist" webpage on "Usama bin Laden" does not list the 9/11 attacks as one of the crimes for which he is wanted.'

Dit feit staat in schril contrast met de bewering van de NRC:

Bin Laden vond tien vliegtuigen te veel voor 11/9

artikel | Maandag 22-09-2003

| Sectie: Buitenland | Pagina: 5
WASHINGTON, 22 SEPT.

De eerste ideeën voor wat de aanslagen van 11 september 2001 zouden worden, werden in 1996 aan Osama bin Laden gepresenteerd. Dat heeft Khaled Sheikh Mohammed, brein van de zelfmoordaanslagen met vier vliegtuigen in New York en in Washington, aan zijn Amerikaanse ondervragers verteld.

Zie: http://archief.nrc.nl/?modus=l&text=osama+bin+laden&hit=710&set=2

Nog meer feiten die het westerse geweld in een bredere context plaatsen:

In 1998 verklaarde Zbigniew Brzezinski, de Nationale Veiligheids Adviseur onder president Carter tegenover het Franse weekblad Le Nouvel Observateur dat de Verenigde Staten voorafgaand aan 1980 de voormalige Sovjet Unie bewust had geprovoceerd om Afghanistan binnen te vallen door in het geheim islamitische extremisten in dat land financieel en militair te steunen, waardoor ze een gewapende strijd tegen de pro-sovjet regering konden beginnen. Op de vraag of hij daar nu geen spijt van had, antwoordde Brzezinski: ‘Spijt waarover? Die geheime operatie was een uitstekend idee. Het had als resultaat dat de Russen in de Afghaanse val trapten en wil je dat ik dat betreur? De dag dat de Sovjets officieel de grens waren over gestoken, schreef ik aan president Carter, in essentie: ‘We hebben nu de gelegenheid om de USSR zijn eigen Vietnam Oorlog te geven.’

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/12/louise-o-fresco-10.html

Deze Amerikaanse geopolitieke strategie kostte aan een miljoen Afghanen het leven, maakte drieënhalf miljoen Afghanen tot vluchteling en verwoeste de infrastructuur van het toch al arme land, waar volgens de officiele CIA-cijfers meer dan de helft van de bevolking onder de armoedegrens leeft. En nadat de Sovjet-troepen zich hadden moeten terugtrekken, liet de Verenigde Staten Afghanistan weer vallen om het ruim een decennium later zelf aan te vallen met als argument dat Osama bin Laden het meesterbrein was achter de aanslagen van 11 september 2001 en zich in Afghanistan verschuilde. Tegen de zin van Afghanistan zelf, nam de NAVO de Amerikaanse bezetting van het land naderhand over. Dat Afghanistan dit niet wilde is een feit dat doorgaans verzwegen wordt.

Het zal iedere onafhankelijke waarnemer duidelijk zijn dat al heel lang een smerig geopolitiek spel wordt gespeeld over de ruggen van de Afghaanse bevolking, met als gevolg miljoenen slachtoffers in een land dat een onvoorstelbare chaos is geworden en waarin krijgsheren aan de touwtjes trekken onder schijnbare leiding van de corrupte president Hamid Karzai, een voormalige ingehuurde adviseur van de Amerikaanse oliemaatschappij Unocal, die door het modehuis Gucci tot de best geklede staatsman ter wereld is uitgeroepen. De slechtst vermomde marionet op aarde is nu de salonfähige icoon van het ‘nieuwe democratische Afghanistan.'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/05/laura-starink-3.html

Nadat wij onze Afghaanse bondgenoten, de krijgsheren die we financieel en militair steunen, aan de macht hadden geholpen steeg volgens de Verenigde Naties de opiumproduktie in Afghanistan razendsnel, waardoor het land nu meer dan 90 procent bezit van de grondstof voor heroine, bron van een handel die de elite schatrijk maakt.

‘Zaterdag 23 juni. De Volkskrant kopt: ‘’Nederlanders klem tussen opium mafia en Taliban.’’ Ze vechten in feite voor president Karzai en tegen een van de sleutelfiguren in het drugsnetwerk in Afghanistan, zijn vijf jaar jongere broer, Achmed Karzai… Dinsdag 26 juni. De VN meldt een wereldrecord opiumproductie. Afghanistan neemt 92 procent daarvan voor haar rekening.'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/nederland-en-afghanistan-135.html

'Nieuw record opiumproductie met dank aan Afghanistan

AP WENEN

De opiumproductie is vorig jaar wereldwijd tot een nieuwe recordhoogte gestegen, vooral door een toename van ongeveer 49 procent in Afghanistan. Dat zegt het in Wenen gevestigde VN-Bureau voor Drugs en Misdaad in een dinsdag verschenen jaarverslag. Het VN-bureau verwacht een verdere toename in het lopende jaar. Opium is het belangrijkste bestanddeel van heroïne. De productie in Afghanistan nam vorig jaar toe van 4.100 ton naar 6.100 ton. Het Afghaanse aandeel in de wereldwijde productie steeg van 52 procent in 1990 en 70 procent in 2000 tot maar liefst 92 procent in 2006. Het areaal voor de verbouw van papaver – de bloem die de grondstof levert voor opium – groeide in Afghanistan van 104 duizend hectare in 2005 tot 165 duizend hectare in 2006, een toename van 59 procent. De papaverteelt in Afghanistan concentreert zich in het zuiden, voornamelijk in de provincie Helmand.'

Zie: http://www.volkskrant.nl/buitenland/article439435.ece/Nieuw_record_opiumproductie_met_dank_aan_Afghanistan

http://www.unodc.org/unodc/en/world_drug_report.html'

http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/nederland-en-afghanistan-134.html

Overigens is die connectie tussen oorlog en drugs geen nieuw fenomeen zoals de Amerikaanse historicus Alfred W. McCoy in Politics of Heroin in Southeast Asia al in 1972 aantoonde:

Its most groundbreaking feature was its documentation of CIA complicity and aid to the Southeast Asian opium/heroin trade; along with McCoy's Congressional testimony, its initially controversial thesis has gained a degree of mainstream acceptance. The central idea is that at the time, the vast majority of heroin produced was produced in the Golden Triangle, from which:

"It is transported in the planes, vehicles, and other conveyances supplied by the United States. The profit from the trade has been going into the pockets of some of our best friends in Southeast Asia. The charge concludes with the statement that the traffic is being carried on with the indifference if not the closed-eye compliance of some American officials and there is no likelihood of its being shut down in the foreseeable future."^[2]

Air America, which was covertly owned and operated by the CIA, was used for this transport, in particular. At the same time, the heroin supply was partly responsible for the parlous state of US Army morale in Vietnam: "By mid 1971 Army medical officers were estimating that about 10 to 15 per cent... of the lower ranking enlisted men serving in Vietnam were heroin users."^[3]

Having interviewed Maurice Belleux, former head of the French SDECE intelligence agency, Mc Coy also uncovered parts of the French Connection scheme, as the French military agency had financed all of its covert operations, during the First Indochina War, from its control of the Indochina drug trade ^[4].

Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Politics_of_Heroin_in_Southeast_Asia

Oorlog maakt dit allemaal mogelijk en vernietigt meer dan alleen de landen waarin het uitgevochten wordt. De Vietnamoorlog bijvoorbeeld heeft het drugsprobleem in het Westen vergroot, en het succes van een wereldwijd opererende mafia, van wie de miljarden nu in de officiele economie circuleert en alles besmet, en heeft ook een kongsi van gangsters en corrupte ambtenaren gesmeed die hun eigen ongecontroleerde politiek uitvoert. En dat proces wordt nu alleen maar gestimuleerd, vooral ook nu met heroinegeld de illegale wapenhandel wordt gefinancierd. Ook de wapens voor de guerrilla moeten immers betaald worden. In die werkelijkheid, beste collega, bestaan er geen grenzen meer tussen onderwereld en bovenwereld, die werelden lopen al lang door elkaar heen. Er zijn daar geen goede en slechte mensen, ze deugen allemaal niet. Ze zijn allen moordenaars die voor bepaalde belangen werken. Het enige verschil is dat de ene gangster voor een staat werkt, en de ander voor een particuliere organisatie, maar zelfs dat is niet altijd meer het geval. De wereld van de nog steeds populairste Amerikaanse filmster John Wayne bestaat in werkelijkheid niet, heeft nooit bestaan. De cavalerie komt je niet op het laatste moment redden. Bovendien verdienden doorgaans de Indianen het meeste respect. De realiteit is veel complexer dan de filmvoorstelling die jij ervan geeft.

Beste collega Eijsvoogel, deze context, gebaseerd op feiten en niet op een opinie, zoals in jouw geval, wordt door jou verzwegen omdat het domweg niet past in jouw ideologisch standpunt. Een standpunt dat jijzelf als volgt formuleert: 'Nederland vertrekt, juist nu vrijwel alle NAVO-bondgenoten en partners hun inspanningen nog wat opvoeren. Juist nu Obama de weerstand van zijn eigen achterban getrotseerd heeft en 30.000 man extra stuurt. Juist nu een laatste poging wordt gedaan het tij in de oorlog te keren en de reputatie van de NAVO te redden.'

Het zijn allemaal grote woorden, het redden van 'de reputatie van de NAVO', Obama die 'de weerstand van zijn eigen achterban [heeft] getrotseerd.' Van Dale: 'trotseren' oftewel 'niet vluchten voor, moedig ondergaan' zoals 'het gevaar trotseren'. Maar waarom gebruik je een dergelijke positieve kwalificatie voor een president die voorafgaand aan zijn verkiezing de Amerikanen beloofde zo snel mogelijk de uitzichtloze Amerikaanse interventies te zullen beeindigen, in het geval van Irak zelfs binnen 16 maanden, terwijl in werkelijkheid Obama het geweld heeft laten toenemen en er nu meer geld naar bewapening gaat dan ooit tevoren in de geschiedenis van de Verenigde Staten?

Barack Obama Promise to End War watch!

youtube.com — "I will promise you this, that if we have not gotten our troops out by the time I am president, it is the first thing I will do. I will get our troops home. We will bring an end to this war. You can take that to the bank. "

- Barack Obama Campaign Promise - October 27, 2007

Zie: http://www.youtube.com/watch?v=4WYTKj8pU5M

http://www.wnd.com/index.php/index.php?pageId=91286

Juurd Eijsvoogel, is het moedig van Obama om de kiezers te bedriegen? Ik zou als beoordeling niet moedig, maar juist laf en leugenachtig gebruiken. Collega, net als Obama belazer je de kluit, en zet je het publiek op het verkeerde been door 'censorship by omission' en door bewust de context van het geweld te verzwijgen. Meer daarover later.

Sympathiebetuigingen en goede wensen klonken als om het hardst, niet uit angst of genegenheid maar uit hartstochtelijk verlangen naar slavernij, zoals onder slavenpersoneel, waar eenieder gemotiveerd is door privebelang...

Tacitus. Historien.

De Westerse Terreur 55

NRC:

Tegenwerken Blix was écht erg

Door P.J.G. Kapteijn (voormalig lid van de Raad van State en het Europese Hof van Justitie) en E.P. Wellenstein (oud-directeur-generaal Europese Gemeenschap)ondanks aanmerkelijke Amerikaanse druk op anders meestal volgbare collega’s in de Veiligheidsraad, was de overgrote meerderheid tegen de actie die Nederland politiek steunde. Dit toch niet onbelangrijke politieke, maar ook juridische feit is in alle nabeschouwingen van de laatste weken geheel ondergesneeuwd...

nòg belangrijker lijkt ons, politiek en volkenrechtelijk gezien, het volgende: met hun eenzijdige ultimatum en actie hebben de VS en het VK meteen een einde gemaakt aan de activiteiten van de VN-wapeninspecteurs, laatstelijk onder leiding van de energieke Hans Blix; die werd als ‘quantité négligeable’ afgedaan. Ook daaraan heeft ons land, impliciet, politieke steun verleend; ook dat is in de recente discussie ondergesneeuwd. Maar het betekende wél, dat een substantieel VN-program, dat juist toen zijn afronding naderde, rauwelings werd afgekapt. Op 7 maart 2003 had Blix nog gerapporteerd dat „it would not take years, nor weeks, but months to resolve the key remaining disarmament tasks.” De militaire voorbereidingen waren intussen echter al onomkeerbaar.

De al sinds de Eerste Golfoorlog lopende inspecties op grond van Veiligheidsraadresoluties, die Saddam Hussein strikte beperkingen oplegden, waren niet altijd hard genoeg uitgevoerd. Het ‘olie-voor-voedsel’ program was niet vlekkeloos verlopen. Maar het Weense Atoomagentschap had wel al eerder gerapporteerd dat Saddam’s vóórwerk voor nucleaire bewapening ontmanteld was. Juist in 2002/2003 boekte Blix duidelijke duidelijke resultaten, dankzij sterke druk van de Veiligheidsraad. Zo had hij raketten met te grote dracht opgespoord en laten vernietigen. Zijn speurtocht naar resterende grondstoffen en materiaal voor chemische en biologische wapens ging door; Saddam traineerde dat telkens weer, om zijn status als belangrijk regionaal speler niet geheel kwijt te raken. Blix’ zakelijke rapporten daarover werden echter terzijde geschoven om plaats te maken voor de misleidende videobeelden, die de arme staatssecretaris Colin Powell op aangeven van de CIA in de Veiligheidsraad moest vertonen als zogenaamd bewijs voor het bestaan van massavernietigingswapens.

In werkelijkheid was Saddam toen machteloos, onder solide controle van de VN. Aan zijn onderdrukking van de Sjiieten in het Zuiden en de KOerden in het Noorden was door afscherming van het luchtruim boven hun gebieden al lang een effectief einde gemaakt; de Koerden hadden zelfs eigen, autonome bestuursinstellingen.

Dat ons land zich, door het steunen van onmiddellijk gewapend ingrijpen, medeverantwoordelijk heeft gemaakt voor het abrupt beëindigen van het inspectie- en controleproces van de VN, is eigenlijk – volkenrechtelijk en politiek gezien – ernstiger dan de puur verbale, nogal gratuite steun voor die ingreep. Zelfs als Rusland en China, zoals Van Standen als hyptohese oppert, van een veto hadden afgezien, en als de ingreep niet zo catastrofaal zou zijn verlopen, zou dat niet anders liggen.

Lees verder: http://weblogs.nrc.nl/expertdiscussies/tegenwerken-blix-was-echt-erg/

Ulrik Unger van de VPRO

Ik kreeg deze reactie:

Daar heb je me mooi ontmaskerd, Stan, als een lobbyist voor Israel! Tsja, wat kan ik ter mijner verdediging aanvoeren, behalve dat ik het alleen voor het geld doe?
Groetjes,

Ulrik Unger

8:47 PM

stan zei

ontmaskerd ulrik? maar dat wisten de twee door jou geinterviewde journalistes van de vpro-radio toch. of had je het ze niet vertelt? zo nee, dan is dat volstrekt onjuist en zo ja dan is er niets ontmaskerd. geld, zeg je? doe niet zo banaal. een sterveling moet ergens in geloven.

zo verwoordde Octavio Paz het: 'De wereld van de mens is de wereld van de betekenis. Deze gedoogt de dubbelzinnigheid, de tegenstrijdigheid, de waanzin of de verwarring, maar niet een gebrek aan betekenis. Zelfs de stilte is bevolkt met tekens.'

ulrik, er valt niets meer te ontmaskeren. na je zestigste ontdek je dat alles al ontmaskerd is.
succes
stan

Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/02/jacqueline-maris-van-de-vpro-9.html

Zie ook: http://www.youtube.com/watch?v=0fXzzGIy9-0

En dan nu wat betreft de ironie het volgende:

In Het ironische van de ironie, over het geval G.K. van het Reve, schreef Harry Mulisch aan het eind van de jaren zeventig over het racisme en antisemitisme van de “grote volksschrijver” het volgende:

De ironie leidt to parodie, de parodie leidt tot identificatie – dat is de onwrikbare wet, waaraan Van het Reve nog het meest onderhorig is… Zo wordt het spel ernst. De corpsstudent speelt net zo lang de man met de grote bek, tot hij het is. Dat is het ironische van de ironie: dat zij het plotseling niet meer is. Hij is als het ware door de dubbele bodem van de ironie gezakt. Wie ironisch spreekt, zegt het tegendeel van wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat doorziet. Van het Reve zegt wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat niet doorziet en denkt nog steeds met ironie te doen te hebben… Als hij… schrijft: ‘Ik vind, dat de arbeiders in bepaalde aparte wijken zouden moeten wonen, die ze alleen op weg van of naar hun werk zouden mogen verlaten, & verder alleen met speciale verlofpasjes’- dan is dat eenvoudig zijn mening, geen grap, geen fantasie.

Mulisch heeft gelijk. Het is allemaal al een keer vertoond, wij zijn slechts een voetnoot bij de geschiedenis. Alleen terroristen denken nog als dadaisten. En de rest is doorgaans verveling en tijdverdrijf. Mark my words.

Sander van Hoorn 40

Sander van Hoorn had weer een aardige. In een uiterst verwarrend verslag verklaarde de NOS-correspondent in het acht uur Journaal dat Palestijnen die voor geld of omdat ze door Israel worden gechanteerd verraders zijn geworden door de Palestijnse bevolking 'collaborateurs' worden genoemd. Sander, alleen door de Palestijnen? Ik zou zeggen: die mensen zijn ook collaborateurs, net zoals de Nederlanders die tijdens de oorlog Joden aangaven collaborateurs waren. Of waren ze alleen volgens de Joden collaborateurs? Ook jij weet dat Palestijnen door de Israelische geheime diensten worden gemarteld dan wel vermoord. Targeted Killings noemen de zionisten de Israelische terreuraanslagen, uitgevoerd door Joodse doodseskaders. Sander, kun je voortaan weer gewoon je vak doen, in plaats van propaganda bedrijven? Misschien zou het nog beter zijn als je nu een ander correspondent in Israel laat worden. Je zit er te lang, je bent te bevooroordeeld. Ga anders gewoon een tijdje in de bezette gebieden wonen om daar vandaan een ander perspectief te kunnen laten zien, net zoals de Joods-Israelische journaliste Amira Hass dit al vele jaren doet voor de Israelische kwaliteitskrant Haaretz.

Boycot Israel 76

We must speak out
Today we are launching an appeal for a world-wide cultural boycott against the Israeli state.


John Berger
guardian.co.uk, Friday 15 December 2006 08.34 GMT


Today I am supporting a world-wide appeal to teachers, intellectuals and artists to join the cultural boycott of the state of Israel, as called for by over a hundred Palestinian academics and artists, and - very importantly - also by a number of Israeli public figures, who outspokenly oppose their country's illegal occupation of the Palestine territories of the West Bank and Gaza. Their call, printed in the Guardian today, can be read here. A full list of signatories can be found here.

The boycott is an active protest against two forms of exclusion which have persisted, despite many other forms of protestations, for over 60 years - for almost three generations. During this period the state of Israel has consistently excluded itself from any international obligation to heed UN resolutions or the judgement of any international court. To date, it has defied 246 Security Council Resolutions.

As a direct consequence seven million Palestinians have been excluded from the right to live as they wish on land internationally acknowledged to be theirs; and now increasingly, with every week that passes, they are being excluded from their right to any future at all as a nation. As Nelson Mandela has pointed out, boycott is not a principle, it is a tactic depending upon circumstances. A tactic which allows people, as distinct from their elected but often craven governments, to apply a certain pressure on those wielding power in what they, the boycotters, consider to be an unjust or immoral way. (In white South Africa yesterday and in Israel today, the immorality was, or is being, coded into a form of racist apartheid.)

Boycott is not a principle. When it becomes one, it itself risks becoming exclusive and racist. No boycott, in our sense of the term, should be directed against an individual, a people, or a nation as such. A boycott is directed against a policy and the institutions which support that policy either actively or tacitly. Its aim is not to reject, but to bring about change.

How to apply a cultural boycott? A boycott of goods is a simpler proposition, but in this case it would probably be less effective, and speed is of the essence, because the situation is deteriorating every month (which is precisely why some of the most powerful world political leaders, hoping for the worst, keep silent).

How to apply a boycott? For academics it's perhaps a little clearer - a question of declining invitations from state institutions and explaining why. For invited actors, musicians, jugglers or poets it can be more complicated. I'm convinced, in any case, that its application should not be systematised; it has to come from a personal choice based on a personal assessment.

For instance: an important mainstream Israeli publisher today is asking to publish three of my books. I intend to apply the boycott with an explanation. There exist, however, a few small, marginal Israeli publishers who expressly work to encourage exchanges and bridges between Arabs and Israelis, and if one of them should ask to publish something of mine, I would unhesitatingly agree and furthermore waive aside any question of author's royalties. I don't ask other writers supporting the boycott to come necessarily to exactly the same conclusion. I simply offer an example.

What is important is that we make our chosen protests together, and that we speak out, thus breaking the silence of connivance maintained by those who claim to represent us, and thus ourselves representing, briefly by our common action, the incalculable number of people who have been appalled by recent events but lack the opportunity of making their sense of outrage effective.

Full details of the campaign and add your name at http://www.bricup.org.uk/



http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2006/dec/15/johnberger

Jaap de Hoop Scheffer. Bij-Aap. 2

Loopjongen en zijn baas, die op zijn beurt weer loopjongen is van de ware macht. Let u ook op de beeldtaal, de hoofdaap heeft zijn benen wijd uit elkaar, de bij-aap houdt zijn benen angstvallig gekruist, als een vrouw, de hoofdaap laat het ruim hangen, de bij-aap knijpt de zaak af, de hoofdaap breeduit lachend, de bij-aap verlegen glimlachend, als een meisje, de hand krampachtig samengeknepen. De mens verraadt zichzelf altijd. Bush, recht voor zich uitklijkend, De Hoop Scheffer wegkijkend, bijna met teneer geslagen ogen. De hand van de bij-aap omvat door de hand van de hoofdaap. Jaap kruipt helemaal in elkaar, George stelt zich helemaal open. Angst versus bravoure.

De NRC:

‘Steun Irak-oorlog hielp benoeming De Hoop Scheffer'

Gepubliceerd: 30 januari 2009 08:44 | Gewijzigd: 30 januari 2009 09:15

Door een onzer redacteuren

Den Haag, 30 jan. Een groot deel van de Tweede Kamer wil opheldering van het kabinet over uitlatingen van Richard Armitage, ex-onderminister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten.

Secretaris-generaal van de NAVO, Jaap de Hoop Scheffer.
Foto AP

Armitage zei tegen het regionale persbureau GPD dat de politieke steun die Nederland aan de Irak-oorlog gaf volgens hem geholpen heeft bij de latere benoeming van Jaap de Hoop Scheffer tot NAVO-chef.

http://www.nrc.nl/binnenland/article2136287.ece/Steun_Irak-oorlog_hielp_benoeming_De_Hoop_Scheffer

Premier abuis in NAVO-opvolging

Premier Balkenende heeft een onwaarheid gesproken over de NAVO-baan van Jaap de Hoop Scheffer.

PREMIER ABUIS IN NAVO-OPVOLGING

Benoeming

Balkenende heeft in strijd met de waarheid gezegd dat er geen verband kan zijn tussen de politieke steun van Nederland aan de oorlog in Irak in 2003 en de benoeming van minister De Hoop Scheffer tot secretaris-generaal van de NAVO in datzelfde jaar.

'Vertrek niet bekend'

Volgens Balkenende speelde de kandidatuur van De Hoop Scheffer in juni, drie maanden na de inval van Irak. Volgens de premier was bij het besluit tot politieke steun aan de oorlog, in maart, niet eens bekend dat de toenmalige NAVO-baas George Robertson zou vertrekken. Dat klopt niet. Robertson maakte al op 22 januari 2003, twee maanden vóór de oorlog, bekend dat hij wegens familie-omstandigheden zou stoppen.

Geholpen

De toenmalige Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, Richard Armitage, zei deze week in een interview met de GPD-bladen dat de politieke steun van Nederland geholpen heeft bij de benoeming van De Hoop Scheffer.

Militaire deelname

Ook bevestigde Armitage het bericht van RTL Nieuws, dat het kabinet tot het laatste moment heeft aangestuurd op militaire deelname aan de oorlog. "Wij hebben een verzoek om militaire steun bij Nederland ingediend. We hebben officiële documenten gezonden en diplomaten naar Nederland gestuurd. Ik noem dat een verzoek", aldus Armitage.

http://www.rtl.nl/%28/actueel/rtlnieuws/binnenland/%29/

components/actueel/rtlnieuws/2009/01_januari/31/binnenland/0131_1415_balkenende_scheffer.xml

De Hoop Scheffers' opmerking dat 'we de gevolgen [zullen] ondervinden' van het politieke besluit van de PVDA om niet langer meer deel te nemen aan het militaire avontuur in Afghanistan, maakt nog eens duidelijk waarom Jaap zowel als minister van Buitenlandse Zaken, als secretaris-generaal van de NAVO de inval in Irak steunde zonder dat er een volkenrechtelijk mandaat voor was. Met andere woorden: waarom deze CDA-er voorstander was van de westerse agressie-oorlog die de fundamenten van de internationaal rechtsorde aantast. In een echte democratie zou De Hoop Scheffer wegens oorlogsmisdaden juridisch vervolgd worden, maar niet in een wereld waarin uiteindelijk de macht van de sterkste telt.

Nu na het verschijnen van het Davids-rapport iedereen kan weten dat de Nederlandse politieke en militaire steun aan het geweld tegen Irak een schending was van het internationaal recht, had het journalist Juurd Eijsvoogel gesierd als hij De Hoop Scheffer om een reactie had gevraagd op het feit dat hij het recht had geschonden. Maar aangezien voor de NRC het internationaal recht een te verwaarlozen detail is, sprak de journalist alleen over het feit dat het politieke besluit van de PVDA 'een affont' is voor de macht in de wereld, te weten het militair industrieel complex. En zo helpt de ene loopjongen de andere loopjongen de brug over. En het is waar: wanneer men de hoofdaap beledigt dan staan daar ernstige repercussies tegenover. Maar waarom dan toch die hele NRC hypocrisie hooghouden dat we in een democratie leven? Op de dag van de illegale inval, 20 maart 2003, gaf de NRC in een redactioneel commentaar het volgende advies: 'Nu de oorlog is begonnen, moeten president Bush en premier Blair worden gesteund. Die steun kan niet blijven steken in verbale vrijblijvendheid. Dat betekent dus politieke steun - en als het moet ook militaire.'

Journalistieke steun dus voor een illegale inval die kennelijk geen 'affront' is voor mensen die het internationaal recht respecteren. En dit allemaal omdat de niet bestaande massavernietigingswapens onschadelijk moesten worden gemaakt die binnen 30 minuten het Westen van de kaart konden vegen, of omdat de niet bestaande samenwerking tussen Saddam en Osama bin Laden moest worden gestopt, of omdat de verspreiding van de democratie zou kunnen uitmonden in martelingen in Abu Ghraib en forforaanvallen op de bevolking van Fallujah. Ik bedoel, hoe gek denkt Juurd Eijsvoogel dat zijn lezers zijn?

Zie ook: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=armitrage

Jaap de Hoop Scheffer. Bij-Aap.

'Howdy Folks.' Hoofdaap, bij-aap. Bij-aap was uitgenodigd op de ranch van de hoofdaap om te horen wat de hoofdaap eiste.

6 kolommen breed kreeg de voormalige secretaris-generaal van de NAVO, de CDA-er Jaap de Hoop Scheffer, gisteren op de voorpagina van de NRC om het volk het volgende mede te delen:

Jaap de Hoop Scheffer vindt het vertrek van Nederland een affront voor zijn opvolger... 'toen ik zaterdag om zeven uur de radio aanzette, flitste door me heen: dit zal Nederland merken, hier zullen we de gevolgen van ondervinden.

In de diplomatie gaat dat op subtiele manieren. Ik geef een voorbeeld. Na de regeringswisseling in Spanje, in 2004, trok de nieuwe premier Zapatero de Spaanse troepen terug uit Irak. De toenmalige Amerikaanse regering waardeerde dat niet. Veel later was een voortreffelijke Spaanse generaal kandidaat voor het voorzitterschap van het militair comité van de NAVO. Hij werd het niet.'

Het is een schitterend voorbeeld van hoe de wereld daadwerkelijk georganiseerd is en hoe de parlementaire democratie de verpakking is waarmee de plutocratie haar macht oplegt. De werkelijkheid is: 'What We Say Goes', om de titel van Chomsky's boek over 'U.S. Power in a Changing World' eens aan te halen. Wat wij zeggen, gebeurt ook, zo is het en niet anders. Democratie of geen democratie, de bij-apen doen wat de hoofdaap bepaalt. En aangezien de hoofdaap het militair-industrieel complex vertegenwoordigt dat bijna de helft van de Amerikaanse federale begroting opslokt, deed Nederland altijd wat de oorlogsindustrie verordonneerde. In de woorden van Jaap zelf: 'Een van de constanten in de buitenlandse politiek van Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog is de trans-Atlantische band. Amerikaanse regeringen weten dat ze altijd op Nederland kunnen rekenen. Daar leid ik uit af dat president Obama zeer teleurgesteld moet zijn over wat hier gebeurd is.'

Want ook Obama doet wat het militair-industrieel complex dicteert. Al in 1953 verklaarde president Eisenhower, oud-opperbevelhebber van de Geallieerde Strijdkrachten:

'Elk kanon dat wordt gemaakt, elk oorlogsschip dat te water wordt gelaten, elke raket die wordt afgevuurd betekent uiteindelijk diefstal van degenen die honger lijden en niet gevoed worden, die koud zijn en onvoldoende kleren hebben… This world in arms is not spending money alone.

It is spending the sweat of its laborers, the genius of its scientists, the hopes of its children.

The cost of one modern heavy bomber is this: a modern brick school in more than 30 cities.

It is two electric power plants, each serving a town of 60,000 population. It is two fine, fully equipped hospitals.

It is some fifty miles of concrete pavement.

We pay for a single fighter plane with a half million bushels of wheat.

We pay for a single destroyer with new homes that could have housed more than 8,000 people.

http://www.edchange.org/multicultural/speeches/ike_chance_for_peace.html

En in zijn afscheidsrede als president waarschuwde hij in 1961:

Our military organization today bears little relation to that known by any of my predecessors in peacetime, or indeed by the fighting men of World War II or Korea.

Until the latest of our world conflicts, the United States had no armaments industry. American makers of plowshares could, with time and as required, make swords as well. But now we can no longer risk emergency improvisation of national defense; we have been compelled to create a permanent armaments industry of vast proportions. Added to this, three and a half million men and women are directly engaged in the defense establishment. We annually spend on military security more than the net income of all United States corporations.

This conjunction of an immense military establishment and a large arms industry is new in the American experience. The total influence -- economic, political, even spiritual -- is felt in every city, every State house, every office of the Federal government. We recognize the imperative need for this development. Yet we must not fail to comprehend its grave implications. Our toil, resources and livelihood are all involved; so is the very structure of our society.

In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the militaryindustrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist.

We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We should take nothing for granted. Only an alert and knowledgeable citizenry can compel the proper meshing of the huge industrial and military machinery of defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may prosper together.'

Lees: http://coursesa.matrix.msu.edu/~hst306/documents/indust.html

Die waarschuwing is vergeefs geweest. Inmiddels, bijna een halve eeuw later, is de VS 1 groot militair-industrieel complex geworden met troepen in meer dan 150 landen en in permanente staat van oorlog ergens in de wereld. Een vernietigende macht die geen tegenspraak duldt. En dus zegt De Hoop Scheffer terecht: 'dit zal Nederland merken, hier zullen we de gevolgen van ondervinden.' Tegelijkertijd maakt Jaap daarmee overduidelijk hoe hijzelf niet meer dan een loopjongen was en is van de Powers to Be. Dat hij gehoorzaam de opdrachten van de hoofdaap zou uitvoeren was de doorslaggevende reden waarom hij NAVO-chef mocht worden. Dit spreekt voor zich.

In feite weten we dit allemaal al lang. Keer op keer zien we hoe weinig macht de zogenaamde democratie heeft. Maar het cynisme waarmee dit verkocht wordt is telkens weer verbijsterend. De slijpsteen voor de geest laat zijn lezers nu weten dat het democratische besluit van een Nederlandse politieke partij om niet langer meer aan de waanzin in Afghanistan mee te doen 'een affront' is voor de huidige NAVO secretaris-generaal. Ik citeer andermaal 'een affront', dus een volgens Van Dale: 'krenking, belediging.' Met andere woorden, volgens de NRC is een democratisch besluit een 'belediging' van het militair-industrieel complex van de zogeheten Atlantici. De democratie heeft hiermee de grenzen van de betamelijkheid overschreden en 'hier zullen we de gevolgen van ondervinden.' En zo is het maar net, zo zijn de kaarten werkelijk geschud in het neoliberale kapitalisme. En zo is het de hele geschiedenis door geweest. Het was niemand minder dan Edward Gibbon die in The Decline and Fall of the Roman Empire opmerkte: 'Augustus was sensible that mankind is governed by names; nor was he deceived in his expectation, that the Senate and people would submit to slavery, provided they were respectfully assured that they still enjoyed their ancient freedom.' De ware macht bepaalt wat het lot is van de mensheid. De rest zijn praatjes van politici en opiniemakers in dienst van uiteindelijk de hoofdaap. Alleen dat kunnen ze alleen vertellen wanneer de regels ernstig zijn geschonden. Vaker niet, want dat zou het einde betekenen van hun inkomen en aanzien. Het cynische is nu dat de ware macht zo machtig is dat ze nog eens via de zogeheten vrije pers laat weten dat als het erop aankomt de parlementaire democratie een wassen neus is. Zo weet iedereen weer waar zijn plaats is. Om dit systeem veilig te stellen besteden wij miljarden aan bewapening en zo is de cirkel weer perfect rond.

'Het gewone volk maakte zich nergens druk om, onderscheidde geen waar van onwaar, kende de gebruikelijke vleierijen braaf vanbuiten, bracht die met kabaal en kreten te berde. Toen Vitellius de titel Augustus afsloeg dwong men hem die te aanvaarden, wat even weinig uithaalde als zijn weigering.'

Tacitus in Historien

Klimaatverandering 157

The International Herald Tribune

Minister Hirsch Ballin van Justitie 5

Geachte minister Hirsch Ballin,

Ik heb in vorige emails aan u beschreven hoe het CIDI desinformatie verspreidt en zelfs leugens. Wanneer het CIDI suggereert dat alleen 'volgens de ideologische vijanden van de Joodse staat' Israel en een deel van Palestina in 1947 en 1948 etnisch zijn gezuiverd door de zionisten, terwijl nu juist vooraanstaande Joods Israelische historici na gedegen wetenschappelijk onderzoek hebben bewezen dat die etnische zuivering van Palestijnen daadwerkelijk planmatig is voorbereid en uitgevoerd, dan weet u dat u niet met een informatiecentrum te maken heeft, maar met een zionistisch propaganda-apparaat in dienst van de Israelische overheid. Daar kan geen twijfel over bestaan. Zodra zelfs de meest fundamentele feiten worden verdraaid dan weet u dat het CIDI niet te goeder trouw is. Zeker niet wanneer u ook nog eens weet dat het streven naar een etnische zuivering al in 1937 werd samengevat door David Ben-Goerion toen hij in een brief aan zijn zoon schreef:

'Ik ben een enthousiaste aanhanger van de joodse staat, ook als dat betekent dat we nu Palestina moeten verdelen, want ik ga er van uit dat een gedeeltelijke joodse staat niet het eindpunt is maar het begin... De formering van een staat, ook al is het nog maar een gedeeltelijke staat, zal de grootste bijdrage zijn aan onze kracht, en een machtige uitvalsbasis vormen bij ons historische streven om het gehele land te bevrijden.'

En zo geschiedde het ook. Driekwart van de Palestijnse bevolking werd meer dan zes decennia geleden met geweld verdreven, de overgrote meerderheid van hen moslims. De Palestijnse steden die christelijk waren konden minder makkelijk ontruimd worden aangezien de zionisten bang waren voor de repercussies van het christelijke Westen, met als gevolg dat een kwart van de Palestijnen, zowel christenen als moslims, dat in het heuvelachtige Galilea woonde niet verdreven kon worden. Dit tot grote teleurstelling van de bekendste Joods Israelische historicus Benny Morris die daarover in 2004 verklaarde: 'Ik denk dat [Ben-Goerion] in 1948 een ernstige historische fout maakte. Hoewel hij het demografische vraagstuk begreep en de noodzaak van het vestigen van een joodse straat zonder een grote Arabische minderheid, werd hij tijdens de oorlog bang. Op het laatst aarzelde hij… Als aan het eind van het liedje mistroostig blijkt te zijn voor de joden dan zal dit zijn omdat Ben Goerion de verplaatsing in 1948 niet voltooide.'

http://www.counterpunch.org/shavit01162004.html

Het zal u duidelijk zijn dat u als minister van Justitie uitgenodigd bent door een propaganda-organisatie, gefinancierd om halve waarheden en zelfs leugens te verspreiden. De enige serieuze conclusie hieruit moet zijn dat u als Nederlands politicus gebruikt wordt door een zionistische lobbygroep, in een poging de Israelische terreur te rechtvaardigen. Nog altijd, zes decennia na deze oorlogsmisdaden weigert Israel de vluchtelingen terug te laten keren dan wel financieel te compenseren voor het verlies van land en goederen, van alles dat ze op aarde bezaten. En dit terwijl Israel terecht eist dat de bezittingen die in de Tweede Wereldoorlog van de Joden werden gestolen worden teruggegeven aan de rechtmatige eigenaren of hun familie. Tegelijkertijd is 'de Joodse natie' fel tegen herstelbetalingen aan de Palestijnse bevolking. Het feit dat u zich laat gebruiken, meneer Hirsch Ballin, is verwerpelijk. U dient hier geen enkel fatsoenlijk belang mee. Het probleem voor mij is dat ik een toon probeer te vinden waarmee ik u kan bereiken. Ik bedoel, juridisch zullen wij niet fundamenteel van mening verschillen, en ook zullen wij geen wezenlijke verschillen van mening hebben zodra we de zaak beoordelen via christelijke normen en waarden en de tien geboden. Maar hoe bereik ik u als politicus die zich in dit geval niets van normen en waarden en internationaal recht aantrekt? Als niets meer een waarde in zich heeft dan zijn we in een nihilistisch universum beland. Ik zag vanmiddag de film Nine, waarin een actrice zingt 'stile is the new content'. En het is waar, in deze postmodernistische tijd is de vorm inhoud geworden en de inhoud vorm. De waarheid speelt in die tijdgeest geen enkele rol van betekenis.

Om terug te grijpen op de beroemdste katholieke kerkvader, het was Augustinus die schreef: Remota iustitia quid sunt regna nisi magna latrocinia? En zo is het eeuwen later nog steeds: wanneer de gerechtigheid opzij geschoven is, wat zijn koninkrijken anders dan grote roversbenden? Meneer Hirsch Ballin, wat kunt u daar anno 2010 tegenover stellen? Is de waarheid tijd en plaatsgebonden?