zaterdag 30 maart 2013

Waar Zijn De Relschoppers? 3


No Balls, maar wel veel mazen in de wet. En niet vergeten: 'Een bank is geen sociale instelling,' de overheid wel, want die moet met miljarden over de brug komen voor de banken zodra hun handel in lucht ontploft want anders verdwijnt het vertrouwen in het systeem van de profiteurs. Begrijpt u, om het vertrouwen terug te brengen in de onbetrouwbare bankiers die de boel lieten ontploffen, moet de staat als 'sociale instelling' functioneren voor de banken. Dat heet socialisme voor de rijken. Snapt u. En de pinball wizard is nu de heer Zalm. Shoot Again! Winner Takes All!


at 2 opmerkingen:

Waar Zijn De Relschoppers? 2





En gelachen dat we hebben. Eerst hebben ze me minister van Financien gemaakt en heb ik die mazen in de wet geschapen waardoor mijn broodheren bij ABN/AMRO en SHELL op grote schaal de belastingen kunnen ontduiken. HAHAHAHA, en dan moet je weten dat de gewone belastingbetalers de ABN/AMRO met miljarden aan belastinggeld overeind hielden zodat dezelfde ABN/AMRO nu de belastingen voor ik weet niet hoeveel kunnen ontduiken dankzij de mazen in de wet die ik en andere volksvertegenwoordigers voor de rijken hebben gecreeerd. HAHAHA, nou, is die goed of niet? En ondertussen zweeg al die tijd de vrije pers. HAHAHA.


Gerrit Zalm 
Geboortedatum: 6 mei 1952 
Nationaliteit: Nederlandse
Gerrit Zalm trad op 23 december 2008 toe tot de Raad van Bestuur van ABN AMRO Bank in de rol van vice-voorzitter. In 2009 werd hij voorzitter van het Transitieteam van ABN AMRO en Fortis Bank Nederland dat tot 1 april 2010 verantwoordelijk was voor de integratie van ABN AMRO en Fortis Bank Nederland. Op 28 februari 2009 werd hij benoemd tot voorzitter van de Raad van Bestuur. Op 1 april 2010 werd hij in dezelfde positie benoemd bij ABN AMRO Group N.V. en Fortis Bank (Nederland) N.V. (per 1 juli 2010 als gevolg van de fusie opgegaan in ABN AMRO Bank N.V.).
Eerder was hij Minister van Financiën in de twee Paarse kabinetten (1994 - 2002), fractievoorzitter van de VVD in de tweede kamer (2002) en daarna weer Minister van Financiën (2003 - 2007). Voor zijn Ministerschap was hij directeur van het Centraal Plan Bureau, bijzonder hoogleraar aan de Vrije Universiteit en vervulde hij diverse functies op het Ministerie van Financiën en Economische Zaken.
Hij studeerde algemene economie aan de Vrije Universiteit. Die Universiteit verleende hem in 2008 een eredoctoraat.
Opleiding:
 Eredoctoraat Economie (2008), Vrije Universiteit Amsterdam 
Economie (1975), Vrije Universiteit Amsterdam
Nevenfuncties:
•   Non-executive Director Royal Dutch Shell
•   Voorzitter Adviesraad "Wigo-4it", een samenwerkingsverband van de sociale diensten van de vier grootste steden in Nederland
•   Erelid van de VVD

http://www.abnamro.com/nl/about-abn-amro/corporate-governance/managing-board/gerrit-zalm.html


Waar zijn de relschoppers? Jongelui, er is werk aan de winkel. De boeven lopen vrij rond en zijn met jullie toekomst aan de haal gegaan. Aan de slag. Verzin een creatieve verzetsdaad. Er valt toch niets meer te lachen voor deze asocialen die de samenleving van binnenuit kapot maken. En deze zwendel wordt mogelijk gemaakt door de gezeten burgerij, de commerciele massamedia en de politici. Go-4it. Toon initiatief. Wordt zelfwerkzaam. Neem het heft in eigen handen.

at 3 opmerkingen:

Heldhaftig. Vastberaden. Barmhartig



Mij wordt zo nu en dan door vooral Amerikanen en Joods-Israeli's gevraagd wat voor volk Nederlanders nu precies zijn. Mijn antwoord is steevast dat Nederlanders niet fundamenteel verschillen van andere volkeren, dat wil zeggen: er zijn ook hier fatsoenlijke en onfatsoenlijke mensen, ondanks het feit dat  veel Nederlanders toch denken dat ze fatsoenlijker zijn dan andere volkeren. En dan volgt meestal het begrip poldermodel: het gesjoemel en de rottigheid die in Italie gewoon wordt samengevat met het woord: corruptie. 

 Vandaag bericht Het Parool op de voorpagina een weerzinwekkend feit dat al langer bekend is, maar desondanks opnieuw als een klap aankomt. Het gaat hier om de linkse stad Amsterdam die claimt door de eeuwen heen tolerant te zijn geweest, en die graag ook in het Engels het volgende laat weten:
Queen Wilhelmina of the Netherlands wanted to remember the role of the citizens of Amsterdam during World War II and created a motto consisting of the Dutch words 'Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig', meaning 'Valiant, Steadfast, Compassionate'. On March 29, 1947, Wilhelmina presented the motto as part of the coat of arms of Amsterdam to the city government.[1]
Never will I forget the emotion that overwhelmed us, when eyewitnesses first notified us in London of how the entire population had actually turned against the inhumanity of the cruel tyrant.[i][3]
—Wilhelmina of the Netherlands
In the coat of arms of Amsterdam, the motto is written on a silver scroll. This scroll is positioned on top of the compartment under the escutcheon.

Onthoudt dus: 

Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig.

 vanwege de houding van de bevolking tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar deze kwalificaties verhullen een leugen, want tegelijkertijd werkte het stadsbestuur, de ambtenaren, de politie, de NS op grote schaal mee aan het oppakken en deporteren van joodse Amsterdammers die al dan niet door mede-Amsterdammers voor een judasloon waren verraden. Bovendien hadden Amsterdamse ambtenaren nog voordat de bezetter erom had gevraagd, concentraties joodse Amsterdammers in kaart gebracht zodat de nazi's meteen met de jacht op hen konden beginnen. Het gevolg is geweest dat procentueel tweemaal zoveel joden uit Nederland werden vermoord dan uit Belgie, en driemaal zoveel als uit Frankrijk. En hun verlaten huizen werden door buren en andere Nederlanders geplunderd, tot aan het hout toe. Dit zijn feiten die achter de fraaie woorden schuilgaan en waarover doorgaans in alle talen gezwegen wordt door de Nederlanders.

 Het Parool bericht vandaag onder de kop 'Gemeente eiste erfpacht op van terruggekeerde Joden,' waarbij joden met een hoofdletter wordt gesproken, kennelijk in de overtuiging dat ze een ander volk zijn dan Nederlanders, of misschien wel omdat journalisten roomser willen zijn dan de paus, want -- zoals bekend -- geen volk dat zich vandaag de dag zo filosemitisch opstelt als het Nederlandse. Maar dat wordt ook alleen met de mond beleden want zoals Het Parool meldt:

 De gemeente Amsterdam heeft na de Tweede Wereldoorlog Joodse oorlogsslachtoffers alsnog aangeslagen en beboet voor het niet betalen van erfpacht tijdens de oorlogsjaren.

 Dit blijkt uit stukken van het Onwikkelingsbedrijf Gemeente Amsterdam (OGA). Het ging vaak om Joden wier huizen door de Duitsers of de NSB in beslag waren genomen. Sommigen van hen waren ondergedoken of afgevoerd naar een concentratiekamp. De documenten zijn bij de digitalisering van dossiers in handen van studenten gekomen. Die ontdekten dat de gemeente de originele stukken één dezer dagen zal vernietigen.

 Amsterdam dwong de Joodse oorlogsslachtoffers niet alleen alsnog erfpacht te betalen, maar legde hun ook een boete op wegens late betaling. De Joden werden zelfs aangeslagen als hun huizen op erfpachtgrond er niet meer stonden, omdat ze gesloopt of gebombardeerd waren. Daarmee trad Amsterdam strenger op dan andere gemeenten...

 Volgens Naftaniel was ook sprake van onrechtmatige naoorlogse inning van hondenbelasting en 'straatgelden' (ozb) bij Joodse oorlogsslachtoffers. 'Hetzelfde gebeurde door gas- en electriciteitsbedrijven, die in handen waren van de steden.'

 Het Nederlandse Instituut voor Oorlogsdocumentatie (Niod) stelt dat wetenschappelijk niets bekend is over deze kwestie. De zaak kwam ooit in 1948 kort in Het Parool aan de orde, na een besluit van de gemeenteraad.

 Nogmaals, geen volk dat zich zo filosemitisch opstelt als het Nederlandse, tot het geld ruikt en joodse slachtoffers (met een kleine letter collega's, ze behoren tot het Nederlandse volk. Dat weten jullie toch.) bestolen kunnen worden. Ik kom hierop terug.

20-06-1943 - Amsterdam-Zuid en een deel van Amsterdam-Oost worden afgesloten om met een grote razzia de laatst overgebleven Joden op te pakken en te deporteren. in samenwerking met de Amsterdamse politie sluiten Duitse soldaten straten af en doen huiszoekingen. De opgepakte Joden worden per tram naar station Muiderpoort vervoerd vanwaar zij worden overgebracht naar kamp Westerbork. De meesten gaan hierna naar de vernietigingskampen, zoals Auschwitz-Birkenau, Bergen-Belsen en Sobibor. In totaal worden op deze dag 6000 joden opgepakt.

at Geen opmerkingen:

Waar Zijn De Relschoppers?



De ABN AMRO is toch met belastinggeld overeind gehouden? Of vergis ik me nu? Wanneer gaan de eerste stenen door de ruiten van banken en de ramen van andere professionele belastingontduikers? Zet 'm op jongelui! Als jullie niet in verzet komen blijven de boeven doorgaan met het verknallen van jullie toekomst, want hun hebzucht is grenzeloos.


ABN Amro en Shell vluchten naar belastingparadijzen

Ook Nederlandse bedrijven ontlopen belasting met in totaal 239 brievenbusfirma's ... De Volkskrant: Shell en ABN Amro hebben veruit de meeste postbusfirma's ...

Ook grote Nederlandse multinationals maken veelvuldig gebruik van brievenbusfirma's in belastingparadijzen als Bermuda, de Bahama's en de Kaaimaneilanden. Dat blijkt uit een rondgang van de Volkskrant. Oliemaatschappij Shell en staatsbank ABN Amro hebben veruit de meeste postbusfirma's.
De Volkskrant deed onderzoek naar de dochterbedrijven van 26 grote Nederlandse multinationals op Bermuda, de Kaaimaneilanden, de Bahama's, Bahrein, de Malediven, de Britse Maagdeneilanden en de drie Britse Kanaaleilanden. Bedrijven betalen in deze negen landen nul procent belasting over hun wint. Nederlandse multinationals hebben in totaal 239 brievenbusfirma's.
De krant concludeert:
"Bermuda is met 81 dochters de populairste fiscale vluchthaven, op de voet gevolgd door de Kaaimaneilanden (66 dochters) en het Britse Kanaaleiland Jersey (37) . Het grootste Nederlandse bedrijf, Shell, heeft in zes belastingvrije landen in totaal 85 dochterbedrijven. ABN Amro zit met 54 dochters in vijf landen en oliehandelaar Vitol heeft 17 bedrijven in eveneens vijf landen."
Een aantal bedrijven is ook daadwerkelijk actief op deze eilanden. Zo heeft Heineken een brouwerij op de Bahama's en onderhoudt Boskalis daar de haven. Akzo Nobel, Philips en Unilever laten weten dat ze juist bezig zijn om hun holdings in belastingparadijzen te liquideren.
Niet alle ondernemingen waren even vrij met informatie over hun activiteiten. Oliebedrijf Vitol en bodemonderzoeker Fugro gaven de Volkskrant helemaal geen antwoord. Ook Shell wilde geen details vrijgeven over haar belastingroutes. Het bedrijf kaartte aan dat het desgevraagd alle informatie wil verstrekken aan de belastingautoriteiten van de betreffende landen. Ook benadrukt het dat de Kaaimaneilanden en Bermuda volgens een - weliswaar omstreden - richtlijn van de OESO geen belastingparadijzen zijn.
Tegenlicht zond afgelopen maandag de documentaire 'De tax free tour' uit. Wat ooit begon als een manier om het betalen van dubbele belasting te voorkomen, want tweemaal dezelfde belasting betalen in twee verschillende landen is wat veel van het goede, is inmiddels uitgegroeid tot een vernuftige industrie om winstbelasting en andere verplichte afdrachten zo laag mogelijk te krijgen. Zo ontstond de zogenoemde "offshore-economie"; een parallel universum waarin omvangrijke kapitaalstromen met de snelheid van het licht de wereld overgaan.
PvdA-leider Diederik Samsom kondigde in het programma College Tour aan een einde te willen maken aan brievenbusfirma's in Nederland. Samsom zei:
"Ik vind het een slecht idee dat we te weinig belasting heffen op bedrijven die hier niets doen. Stap voor stap gaan we deze misstand aanpakken", zegt hij in het tv-programma dat morgen wordt uitgezonden."
Of hij ook wat wil doen aan Nederlandse bedrijven die elders brievenbusfirma's opzetten, is niet duidelijk.
Eerder verscheen op Joop: Samsom belooft einde brievenbusfirma's, Belasting betalen? Welnee!
De Volkskrant: Shell en ABN Amro hebben meeste postbusfirma's in belastingvrije landen
http://www.joop.nl/economie/detail/artikel/20293_ook_nederlandse_bedrijven_vluchten_naar_belastingparadijzen/

En gelachen dat we hebben. Toen al wisten we dat we net als Wim Kok en Wouter Bos en al die andere voormalige volksvertegenwoordigers onze zakken goed zouden kunnen vullen. Voor wat, hoort wat, nietwaar. 

at 1 opmerking:

Belastingontduiking



Emile Roemer stelde nog geen jaar geleden dat landen in de problemen, zoals Cyprus, ook door de ECB zouden moeten worden gered. Toen de SP nog tegen de EU was, was de ECB de dictator van de neoliberale elite. “Als we ons nu niet laten horen zullen we straks niets meer te zeggen hebben,” schreef Jan Marijnissen in 1997. Tegenwoordig geeft de SP de ECB carte blanche.

Hoewel de SP grossiert in verontwaardiging over belastingparadijzen (Ronald van Raak), en het landen als Roemenië niet in de EU wil omdat ze te corrupt zijn, had het tot op deze maand nog nooit gehoord van Cyprus als belastingparadijs, met witwassende banken. Ook niet toen Cyprus in 2004 toetrad tot de EU.
http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2013/03/samson-de-pvda-populist.html?showComment=1364596320059

Zou de in het mafiose Rusland rijk geworden SP-multimiljonair Derk Sauer, mede-eigenaar van de NRC, ook gebruik maken van belastingparadijzen als Nederland en Cyprus? Kunnen de NRC-redacteuren dat even uitzoeken?


De klanten van Deloitte's accountants zijn hoofdzakelijk grote bedrijven en multinationals. Het is een griezelige octopus met armen in de ministeries, de regering, de Tweede Kamer en de EU en Europees parlement. Zij brengen gevraagd en ongevraagd adviezen uit. Lees bijv. deze pdf waarin hun Europese lobby uit de doeken wordt gedaan - en huiver. Met Jaap de Hoop Scheffer.

Pikant detail: o.a. GroenLinks en de SP laten hun jaaropgaven door Deloitte opstellen.

En zo kent iedereen iedereen in dit kleine corrupte land.

Peter Kavelaars. Hoogleraar Witte Boorden Criminaliteit?


















Professor Peter Kavelaars. Witte Boorden Crimineel?



Zo kraakhelder als het VPRO Tegenlicht-programma was over belastingontduiking door de multinationals, zo verhullend was het suggestieve verhaal van de Nederlandse hoogleraar Fiscale Economie, Peter Kavelaars, in een aflevering van het babbelprogramma van Pauw en Witteman, dat als volgt werd aangekondigd:
Is Nederland een belastingparadijs? Groen Links-Kamerlid Jesse Klaver diende een motie in om belasting ontwijking via Nederland tegen te gaan.

MultinationalsRecent kwamen multinationals als de koffieketen Starbucks en meubelgigant Ikea in het nieuws, omdat zij door middel van ingewikkelde belastingconstructies via Nederland minder belasting betalen. Nederland is hierbij wel omschreven als belastingparadijs voor deze bedrijven.
Fiscaal aantrekkelijkPeter Kavelaars, hoogleraar fiscale economie en directeur van het Wetenschappelijk Bureau van Deloitte Belastingadviseurs vindt dat dit meevalt. Uit onderzoek van Deloitte blijkt dat hoewel Nederland in fiscaal opzicht een aantrekkelijk land voor ondernemingen is, we zeker geen belastingparadijs zijn. Zo heeft Nederland geen bijzondere gunstiger vestigingsplaatscriteria in vergelijking met andere landen. Daarnaast speelt Nederland een prominente rol op het gebied van fiscale transparantie en het voorkomen van oneigenlijk gebruik en misbruik van belastingen.

Jesse Klaver en Peter Kavelaars debatteren vanavond bij Pauw & Witteman over Nederland als belastingparadijs.

Het stellen van de vraag 'is Nederland een belastingparadijs' was op zich al verhullend, aangezien het antwoord
domweg JA is. Daar hoeft helemaal niet over gedebatteerd te worden. De feiten spreken voor zich. 
Wanneer grote buitenlandse concerns jaarlijks 10.000 miljard door Nederland laten stromen, 20 keer de omvang van
de Nederlandse economie, om te voorkomen dat ze in hun eigen land de normale belastingtarieven
moeten betalen, dan heeft het geen enkele zin om een hoogleraar als Peter Kavelaars uit te nodigen, een belastingadviseur die zelf 
goud verdient aan het adviseren van belastingontduikende multinationals, want dan zegt deze man natuurlijk dat

'Nederland zeker geen belastingparadijs is.' 

Ik bedoel: als je een boef vraagt of hij door de mazen van de wet glipt, zegt hij natuurlijk dat er geen mazen zijn.
Een echte journalist nodigt zo iemand dan ook niet uit om er eens vrolijk op los te babbelen. Maar goed, 
dankzij de inspanningen van types als Peter Kavelaars lopen ontwikkelingslanden naar schatting 125 miljard 
mis die anders als belastinggeld naar onderwijs, gezondheidszorg, volkshuisvesting, infrastructurele projecten etc. zou
zijn gegaan. Maar boeven hebben nooit mededogen met hun slachtoffers en daarom had men Kavelaars niet
hoeven uit te nodigen. Ik vroeg me onmiddellijk af wie nu eigenlijk Peter Kavelaars tot hoogleraar heeft benoemd.
Ik bedoel: wie laat iemand die zo weinig maatschappelijk fatsoen bezit los op studenten? Eerst aan de
Universiteit van Leiden en nu aan de Rotterdamse Erasmus Universiteit, een ander conservatief bolwerk waar
hij zijn studenten als een volleerde insluiper leert hoe ze via brievenbusfirma's in een fractie van een seconde door de mazen van de wet kunnen glippen en de rijken nog rijker kan maken ten koste van de gemeenschap. Via deze mazen loopt alleen al Europa jaarlijks naar schatting 100 miljard mis.

Enfin, GroenLinks Kamerlid Jesse Klaver maakte duidelijk met wat voor iemand hij aan tafel zat.

http://stanvanhoucke.blogspot.nl/2013/03/peter-kavelaars-boef-en-hoogleraar.html


Voor al uw belastingperikelen:


Peter Kavelaars

Peter Kavelaars
Het adagium generalisme als specialisme kenmerkt Peter. Het fiscale vakgebied is breed; specialismen zijn er volop. Slechts weinigen overzien nog het hele fiscale terrein en de samenhangen met andere relevante gebieden. Peter overziet het fiscale terrein in de volle breedte en met diepgang. Dat is zijn specialisme. Maar daarnaast heeft hij ook nog echte specialismen zoals het Europees en internationaal belastingrecht, pensioenproblematiek en loon- en sociale verzekeringsaangelegenheden.
Peter geeft regelmatig zijn mening in de media, zoals op BNR en in andere programma's. Hij publiceert regelmatig in fiscale vakbladen of is betrokken als redacteur. Daarnaast is hij (mede-) eindredacteur van diverse boeken en (mede-)auteur van diverse boeken en artikelen.
In zijn vrije tijd houdt hij zich bezig met tuinieren, zeilen en het beluisteren van klassieke muziek.

Functies

  • Directeur Wetenschappelijk Bureau bij Deloitte Belastingadviseurs;
  • Hoogleraar Fiscale Economie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Nevenfuncties

  • Lid van de door de Staatssecretaris van Financiën ingestelde commissie 'Herziening Inkomstenbelasting';
  • Hoofdredacteur Pensioenbrief en Fiscaal Zakboek;
  • Redacteur Pensioen & Praktijk;
  • Vaste medewerker van Weekblad Fiscaal Recht;
  • Annotator bij de BNB;
  • Lid van de redactieraad NTFR;
  • Eindredacteur van NTFR-Beschouwingen.

Enkele fiscale bijzonderheden:

  • Staatsprijs toegekend voor Fiscaal Wetenschappelijke Publicaties;
  • Gepromoveerd op het proefschrift ‘Toewijzingsregels in het Europees sociaal verzekeringsrecht’;
  • Voorheen actief bij het CEPS (Centre for European Policy Studies); lid van de denktank over de Europese NV;
  • Voorheen lid van de wettelijke commissie Pensioenen;
  • Gewerkt aan een internationaal vergelijkend onderzoek voor het Ministerie van Financiën naar de fiscale concurrentieposite van Nederland.

Contact

Telefoon: +31 (0)88 288 0954
Mobiel: +31 (0)6 5585 3615
E-mail: pkavelaars@deloitte.nl


at Geen opmerkingen:

Facebook. Deterioration


Al Jazeera English / By Belén Fernández
comments_image COMMENT NOW!

Is Facebook Causing a Deterioration of Society as We Know It?

Is Facebook a boon or cause for concern for the mental health industry?
March 29, 2013  |  

According to a New York Times article by Jan Hoffman referencing a study of the Facebook profiles of 200 university students in the United States, approximately 30 percent of the students “posted updates that met the American Psychiatric Association’s criteria for a symptom of depression, reporting feelings of worthlessness or hopelessness, insomnia or sleeping too much, and difficulty concentrating”. These findings are said to “echo research that suggests depression is increasingly common among college students”.
Hoffman’s point is that Facebook can therefore serve as an “early warning system for timely intervention” by parents and therapists. The article ends with a quote from a mother in Ohio: “Facebook might be a pain in the neck to keep up with… But having that extra form of communication saves lives”.
No mention is made of the obvious exacerbating influence of social networking sites when it comes to phenomena such as insomnia and concentration difficulty. Rather than promote Facebook as a life-saving tool, one could easily argue that such forums and other technological distractions in fact contribute to depressive trends.
Alienation from reality
The “Facebook Newsroom” currently lists developments such as “Today we’re rolling out improvements to timeline that help you express what's important to you” and “Today we're announcing a new version of Facebook designed to… focus more on stories from the people you care about”.
The attempted injection of human emotion into what is ultimately a dehumanising experience is symbolic of a general estrangement from reality in which Facebook culture is both a cause and a symptom.
The detrimental effects of the conversion of emotion and empathy into a click on a computer or a mobile phone can be observed in the following anecdote from Hoffman’s article:
“Replying to questions posted on Facebook by The New York Times, Daylina Miller, a recent graduate of the University of South Florida, said that when she poured out her sadness online, some readers responded only with the Facebook ‘like’ symbol: a thumb’s up.
‘You feel the same way?’ said Ms. Miller, puzzled. ‘Or you like that I’m sad? You’re sadistic?’”
Similarly inauspicious examples of the constriction of empathy and warping of inter-human relations include the “liking” of death announcements.
On my own Facebook feed, I’ve witnessed friends post news of a parent’s death only to be bombarded with the thumb’s up and comments to the effect of: “Sorry man!”
In addition to a cheapening of sentiment, Facebook also encourages alienation from reality by displacing the space-time continuum: instead of experiencing events and thoughts as they occur in real-time, users are often distracted by how best to market these events and thoughts to their Facebook audiences.
The transfer of the self onto a computer screen is furthermore decentring given the attendant diffusion of identity. As for the conditioned need for personal validation in the form of little red notifications appearing at the top of one’s Facebook page, this is conducive to a state of perennial anticipation that is counterproductive to the functioning of the nervous system. Posts on bowel movements and the like are an extreme example of the need to reiterate, and obtain acknowledgement of, one’s fragmented existence.
Though the Internet may compound the schizophrenic nature of US society, there are clearly more established causes of dehumanisation and individual alienation. The national glorification of violence and militarism, for one, abrogates realities of human suffering worldwide; in this context of dedicated estrangement from humanity, it is not overly surprising when citizens devoid of empathy perpetrate acts such as the 2012 Connecticut school massacre.
Mass attention deficit disorder
The ostensible function of social networking sites is, of course, to bring people closer together. The same function is attributed to the process of neoliberal globalisation.
Despite obvious superficial increases in interconnectedness in both cases, however, the fundamental outcome is alienating. In the latter instance, ‘interconnectedness’ has been characterized by enhanced disparity in socioeconomic conditions and a crusade for profit at the expense of communal wellbeing. In the former, the face-to-face contact for which human beings are programmed is replaced with electronic exchanges incapable of satisfying innate communication needs.
Willful misinterpreters of contemporary history continue to argue that globalization constitutes the solution to the very global ills it creates. In vaguely similar fashion, Hoffman’s New York Times article portrays Facebook as a potentially useful aid in the quest to promote mental health when the two concepts appear to be inherently at odds.
The neoliberal experiment in the US has helped mold a society disconnected from the human condition, where oppression of the individual has aimed to thwart popular solidarity that might threaten the experiment. What should be a universal right to health care, for example, is instead wielded punitively against the population, and, as acclaimed journalist and radio host Doug Henwood points out, “Obamacare” will presumably result in a situation in which “scores of millions are thrown onto the private individual insurance market and forced to pay $1,000 a month for crappy coverage”. 
Henwood hopes that “this could vastly increase the constituency for a single-payer scheme, such as Medicare for All—assuming our rulers don’t destroy Medicare first”.
In the end, perhaps Facebook and similar phenomena have already contributed to solidarity on the health care front: in the very least, we’re united in mass attention deficit disorder.

Belen Fernandez is the author of The Imperial Messenger: Thomas Friedman at Work, released by Verso in 2011. She is a member of the Jacobin Magazine editorial board, and her articles have appeared in the London Review of Books blog, The Baffler, Al Akhbar English and many other publications. 
Follow her on Twitter: @MariaBelen_Fdez
at Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)