De Volkskrant 57

De Volkskrant is een opmerkelijke krant. De correspondent in Israel treedt op voor het CIDI, het propagandacentrum voor Israel in Nederland en de hoofdredacteur vindt dat goed. En de Volkskrant journalist die over Rusland schrijft, Arnout Brouwers, werkt ook voor de Atlantische Commissie, een instituut dat propaganda voor de NAVO onder leiding van de VS maakt, vandaar ook de naam Atlantische. En ook dit keurt de hoofdredacteur goed. Onafhankelijkheid, onpartijdigheid is kennelijk bij de Volkskrant geen uitgangspunt voor journalisten. Zelfs de schijn ervan streeft de hoofdredactie niet na.

Arnout Brouwers schrijft artikelen in zijn krant met deze strekking:

'Vladimir Poetin scoort op alle fronten
Analyse Arnout Brouwers
MOSKOU - Door een Azerbeidzjaans konijn uit de hoed te toveren, toont Poetin zich de sluwe vos in de internationale diplomatie.' En:

'Rusland dreigt VS met plaatsing van raketten

Van onze correspondent Arnout Brouwers.'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/07/de-volkskrant-55.html

Ook bij hem weer veel suggereren, impliceren, stereotyperen en criminaliseren. In dit geval niet de Palestijnen of de moslims, maar de Russen, die maar niet willen deugen, terwijl de NAVO onder aanvoering van de VS zo'n nuttige organisatie is, althans in zijn optiek. Dit schreef hij voor de Atlantische Commissie:

'Met vereende kracht: Europa en de oorlog tegen Amerika terrorisme is een provocerend pamflet dat Volkskrant-journalist Arnout Brouwers in 2002 in opdracht van de Atlantische Commissie heeft geschreven. Brouwers stelt dat sinds ‘9/11’ de Europese publieke opinie niet de opkomst van catastrofaal terrorisme, maar het destabiliserende antwoord van Amerika als centrale bedreiging van de internationale stabiliteit beschouwt. Zo hoeft Europa zich niet de lastige vraag te stellen wat 9/11 voor haar betekent.

Auteur: Arnout Brouwers
Omvang: 46 p.
Verschenen: 2002
ISBN 90-73329-13-2
Prijs: € 3,50 (begunstigers gratis)'

En:

'Amerika en Europa: Mars en Venus?
Deze Atlantische Onderwijspaper bevat de bijdragen van de sprekers in het ochtendgedeelte van de Atlantische Onderwijsconferentie van 19 februari 2004. Rob de Wijk (o.a. verbonden aan de Koninklijke Militaire Academie en Instituut Clingendael) schrijft over het gebruik van hard en soft power in de internationale betrekkingen. Amerika-commentator Ruth Oldenziel gaat in op de (vermeende) hardheid van Amerika’s macht. Arnout Brouwers (Chef van de buitenlandredactie van de Volkskrant) analyseert de (vermeende) zachtheid van Europa’s macht. Frank van Beuningen (Coördinator OVSE-aangelegenheden bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken), ten slotte, behandelt soft power in de praktijk, zoals die vorm krijgt in de conflictpreventie door de OVSE. Ook behandelt hij de rol van de Verenigde Staten en Europa in deze organisatie.
De onderwijspaper bevat ook een interview met Robert Kagan (de bedenker van de Mars-Venus-analogie) dat eerder in Atlantisch Perspectief is verschenen. Tenslotte staan er aanwijzingen en spelregels in de paper voor een debatwedstrijd over transatlantische betrekkingen.
Auteurs: Frank van Beuningen, Arnout Brouwers, Ruth Oldenziel, Rob de Wijk Nummer: 21 Omvang: 52 p.Verschenen: 2004 Prijs: portokosten'

De Atlantische Commissie organiseert allerlei bijeenkomsten voor een zorgvuldig gekozen gezelschap dat kan dienen als opiniemakers, dus voor: 'begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Defensie en overige belangstellenden.'
Zie: http://www.atlantischecommissie.nl/site/Activiteiten/index.php?cat=4

Het spreekt voor zich dat onder de gasten journalisten en politici een prominente plaats innemen, aangezien die de publieke opinie vormen.

Een voorbeeld van wat de Atlantische Commissie aankondigt:

'Datum: 6 juni 2007

Onderwerp: ‘The United States and International Law’ Spreker: John Bellinger, III (Juridisch adviseur van de Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken) Locatie: Sociëteit De Witte, Den Haag In samenwerking met: Amerikaanse ambassade, Den Haag Deelnemers: 150 begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Defensie, vertegenwoordigers van de internationale juridische gemeenschap in Den Haag en overige belangstellenden Klik hier om de speech van de heer Bellinger te lezen.

BEZOEK NAVO-HOOFDKWARTIER

Datum: 1 juni 2007

Onderwerp: Actuele ontwikkelingen binnen de NAVO Sprekers: vertegenwoordigers van de Internationale Staf en medewerkers van de permanente vertegenwoordigingen bij de NAVO van Nederland, andere NAVO-lidstaten en de partnerlandenI n samenwerking met: NATO’s Public Diplomacy Division Locatie: Brussel Deelnemers: 10 journalisten

Datum: 24 mei 2007

Onderwerp: ‘Towards a comprehensive (NATO) approach of military stabilization operations in Afghanistan’ Sprekers: Alexander Moens (hoogleraar internationale betrekkingen, Simon Fraser University, Burnaby, Canada); Stephen Pattison (directeur Internationale Veiligheid, Ministerie van Buitenlandse Zaken, Verenigd Koninkrijk) Jonathan Parish (senior planner, afdeling Politieke Zaken en Veiligheidsbeleid, NAVO) Locatie: Perscentrum Nieuwspoort, Den Haag Deelnemers: 45 begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Defensie en overige belangstellenden Klik hier voor een verslag van de bijeenkomst

BOEKPRESENTATIE

Datum: 22 mei 2007

Onderwerp: De evolutie van de oorlog. Van de Marne tot Irak Spreker: Martin van Creveld (hoogleraar Militaire Geschiedenis, Hebrew University, Jerusalem) Interviewer: Leonard Ornstein (journalist) Locatie: De Balie, AmsterdamIn samenwerking met: Uitgeverij Het Spectrum Deelnemers: 70 begunstigers, Nederlandse en buitenlandse universitair docenten, journalisten, leden van het corps diplomatique, politici, vertegenwoordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Defensie en overige belangstellenden. Klik hier voor een verslag van de bijeenkomst.'

En ja hoor, ook de naam van mijn collega die zich opstelt als pro-Israel lobbyist, Leonard Ornstein tegenwoordig werkzaam bij de AVRO, duikt hier weer eens op. En zo schnabbelen mijn collega's van onder andere de Volkskrant en de AVRO er vrolijk bij. Hier gaat niet eens zozeer op 'wiens brood men eet, diens woord men spreekt.' Welnee, deze journalisten geloven echt in wat ze beweren. Dat is het meest absurde, want ze kunnen over onafhankelijke informatie beschikken, maar ze verkiezen het die te negeren. Waarom? Ik weet het niet, uit angst, of misschien wel uit kwaadaardigheid. U weet in elk geval met wie u te maken heeft als u iets van dit slag journalisten leest of hoort.

De Atlantische Commissie kent een Dagelijks Bestuur waarin onder andere zitten:

Jawel, 'mr. drs. J.C. van Baalen Woordvoerder Europese zaken, en buitenlandse zaken voor de VVD, Tweede Kamer der Staten-Generaal.
mevrouw drs. S.I.S. Vetter-Samuels, voorzitter Atlantische Onderwijscommissie Directeur Bureau Sterk in Samenwerken, informatie- en communicatiemanagement.
dr. N.V. Both Speechwriter, Global Editorial Services, Shell International B.V.
drs. O. Beeksma, waarnemer namens het ministerie van DefensiePlaatsvervangend Directeur Voorlichting, ministerie van Defensie
drs. R.E. de Groot, waarnemer namens het ministerie van Buitenlandse Zaken Directeur Veiligheidsbeleid, ministerie van Buitenlandse Zaken '

En een 'Algemeen Bestuur' met onder andere namen als:

'jhr. mr. A.A. LoudonVoormalig voorzitter Raad van Bestuur AKZO Nobel NV; voormalig lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal voor de VVD'
En jawel, de Hirhi Magan/Ali volgeling en voormalige minnaar 'prof. drs. P. Scheffer Publicist; bijzonder hoogleraar grootstedelijke problematiek, Universiteit van Amsterdam
dr. A. SzászVoormalig directeur De Nederlandsche Bank
gen. b.d. A.K. van der Vlis Voormalig Chef Defensiestaf
prof. dr. R. de Wijk Hoogleraar internationale betrekkingen, Koninklijke Militaire Academie, Breda; bijzonder hoogleraar Strategische Studies, Universiteit Leiden.'
En: Directie:
dr. A. (Bram) BoxhoornDirecteur van de Stichting Atlantische Commissie Vice Voorzitter Atlantic Treaty Association'

U ziet een keurige afspiegeling van behoudend Nederland op politiek, economisch, militair en universitair gebied, mensen die ervoor zorgen dat de westerse commerciele massamedia de juiste boodschap verspreiden, neoliberaal en dus pro-NAVO, want de vrijheid van de niet door de democratie gecontroleerde concerns moet natuurlijk regelmatig met geweld verdedigd worden.

Phyllis Bennis 2

Omdat meer dan welk onderwerp beheerst wordt door vooral meningen en niet de feiten is het toe te juichen dat de Amerikaanse wetenchapster Phyllis Bennis Understanding the Palestinian-Israeli Conflict heeft geschreven, een kleine pocket, 196 pagina's feiten die een perfect inzicht geven van de context waarin dit conflict zich afspeelt, de historische achtergronden en de consequenties daarvan. Het kost tien dollar, ik weet niet hoeveel euro's, maar ik vermoed zo ongeveer 10 euro.

Hier kunt u meer van Phyllis Bennis te weten komen: http://www.stanvanhoucke.net/audioblog/pivot/entry.php?id=17#body En:
http://www.stanvanhoucke.net/audioblog/pivot/entry.php?id=12#body

De Volkskrant 56

Ik wil voor alle duidelijkheid nog een keer terugkomen op de optredens van Alex Burghoorn voor het CIDI, het propaganda centrum voor Israel in Nederland. De Volkskrant-ombudsman gaf hierover de volgende verklaring:

'Hij constateert dat er veel onbekendheid is met het land en de conflicten en wil daar verheldering over geven. Moet kunnen, niets mee mis... Het betrof hier een reisje voor bestuursleden van alle politieke partijen, althans de jongerenafdelingen. Er is niet betaald en het is gebleven bij een kort praatje.'

Mijn vragen over de vriendendiensten die Burghoorn als Volkskrant-correspondent verleent aan het CIDI kwamen bij me op toen ik dit reisverslag las van Christen Unie-jongeren die de CIDI-reis hadden gemaakt. Ze schreven:

'Met de bus rijden we naar het noordelijk deel van de Westbank. Met eigen ogen zien we de veiligheidsbarriere, of te wel de muur. Best heftig als je bedenkt dat deze muur scheiding brengt tussen families en vrienden. Het moeilijke van die veiligheidsmuur is daarnaast dat hij niet synchroon loopt met de "green line". Opvallend is hoe kritisch deze jonge aankomende christelijke politici zijn over de illegale afscheiding. Ze weten dat 'deze muur scheiding brengt tussen families en vrienden' en 'daarnaast dat hij niet synchroon loopt me de " green line",' de grens met Israel tot 1967. Met andere woorden: ze zien dat de afscheiding Palestijnse gemeenschappen uit elkaar rukt en over bezet Palestijns land loopt. De Christen Unie jongeren schrijven verder: 'Alleen de arabieren achter de "greenline" zijn Israelische arabieren en hebben dus (zij het beperkte) rechten als inwoner van Israel. De arabieren die in het gebied tussen de greenline en de barriere wonen hebben daardoor geen status, maar vallen wel binnen het grondgebied van Israel.' Kennelijk hebben ze niet alleen naar de gebruikelijke propaganda geluisterd, maar gebruikten ze wel degelijk ook hun ogen. Dat blijkt zodra ze 'met twee Nederlandse correspondenten in Israel [spreken]. Joop Meijers (AD) en Alex Burghoorn (Volkskrant) geven ons een kijkje in de keuken van de Nederlandse mediaberichtgeving aan de hand van onze vragen. We praten onder andere over het belang van specifieke woorden. Is het veiligheidsmuur, veiligheidshek of veiligheidsbarriere of gewoon hek of muur? Alex: veiligheidsmuur. Joop: veiligheidsbarriere.' Zie:http://www.perspectief.nu/page/9525

Duidelijk is dat de jonge politici in spe doordrongen zijn van 'het belang van specifieke woorden.' Dit in tegenstelling tot de ombudsman van de Volkskrant, Thom Meens, die met betrekking tot Alex Burghoorns positieve kwalificatie ' veiligheidsmuur' schreef: 'En hij heeft gekozen voor muur en soms veiligheidsmuur omdat het ding nu eenmaal een naam moet hebben.' Het is wonderlijk dat een Volkskrant-ombudsman zo weinig inzicht heeft in de werking van de taal, notabene het belangrijkste instrument van journalisten. Toen ik uit zijn eufemistische wartaal een zinnig standpunt probeerde te destilleren schreef Meens mij geirriteerd: 'Eerlijk gezegd heb ik geen zin in uw taalspelletjes. Er staat wat er staat: verslaggever vertelt iets over het land aan bezoekende reizigers. Klaar uit af.' Geen enkel taalgevoel spreekt hieruit, terwijl een opiniemaker van alles met de taal kan doen, liegen, bedriegen, een schijnwereld opbouwen, de waarheid spreken etcetera. Er staat maar al te vaak juist niet wat er staat, anders zou propaganda nooit werken. Propaganda functioneert namelijk alleen als men zich er niet van bewust is dat het propaganda is. Propaganda werkt alleen bij mensen die denken dat 'er staat wat er staat.' In tegenstelling tot Thom Meens begrepen de jonge politici daarom maar al te goed 'het belang van specifieke woorden.' Vandaar dat ze met de twee Nederlandse correspondenten spraken over 'het belang van specifieke woorden' spraken. En juist vanwege dat 'belang van specifieke woorden' gebruikt de Volkskrant-correspondent in zijn krant en in zijn optredens voor het CIDI het specifieke woord 'veiligheidsmuur.'

VEILIGHEIDSMUUR dus voor een afscheiding die illegaal is, Palestijnse gemeenschappen uit elkaar rukt, een levensvatbare Palestijnse staat onmogelijk maakt en die 90.000Palestijnen van hun land zal beroven. Een in de ogen van Alex Burghoorn VEILIGHEIDSMUUR waarover de vooraanstaande Amerikaanse wetenschapster Phyllis Bennis schrijft :

'In December 2003, the UN General Assembly requested that the International Court of Justice in the Hague advise them on the legality of the Wall. In its July 9, 2004, opinion, the ICJ ruled explicitly that the Wall was illegal and that Israel must stop construction and dismantle any part of the Wall inside the occupied territory, including Arab East Jerusalem. "Israel," the ICJ said, "is under an obligation to cease forthwith the works of construction of the wall being built in the Occupied Pelstinian Teritory, including in and around East Jerusalem, to dismantle forthwith the structure therein situated, and to repeal or render ineffective forthwith all legaslative and regulatory acts relating thereto." Significantly, the ICJ opinion was not limited to the Wall alone. It also stressed the illegality of all the settlements built throughout the Palestinian territory, and in doing so linked the illegality of the Wall to that of the broader settlement project Israel had undertaken since its occupation of the Westbank, Gaza, and East Jerusalem in the 1967 war. Israel rejected the ICJ's opinion before it was even issued. In January 2004, Israel's then Prime Minister Ariel Sharon admitted that the Wall was causing problems for ordinary Palestinians and that the route of the Wall, which cut off huge swathes of West Bank territory, could cause "legal difficulties in defending the state's position." But he went on to assert that "there will be no change as a result of Palestinian or UN demands, including those from the [ International] court." Then Justice Minister Yosef Lapid called on his own government to move the Wall, recognizing "the present route will bring upon us isolation in the world." But Israel continued construction of the Wall on Palestinian land. The ICJ also stated directly that other countries have their own responsibility to pressure Israel to comply with the court's opinion. "All states," the Court declared, "are under an obligation not to recognize the illegal situation resulting from the construction of the Wall and not to render aid or assistance in maintaining the situation created by such construction."

VEILIGHEIDSMUUR volgens Alex Burghoorn. Phyllis Bennis schrijft in het uitstekend gedocumenteerd boek Understanding the Palestinian-Israeli Conflict:

'In 2003, Israel announced it would build another wall down the Jordan Valley, thus effectively sealing off a trucated, non-contiguous set of West Bank cantons with impenetrable steel. The result will be to ensure Sharon's stated goal of allowing a Palestinian "entity" of no more than 40 percent of the West Bank, in several non-contiguous chuncks, plus most of Gaza.' Met andere woorden: de VEILIGHEIDSMUUR van Alex Burghoorn laat ongeveer 10 procent over van de 47 procent die het VN-Verdelingsplan uit 1947 aan de Palestijnen gaf. Het Palestijns verzet is sinds 1976 akoord gegaan met slechts 22 procent van die 47 procent, zijnde de gehele Westbank en Gaza, maar ondanks het feit dat men bereid was maar liefst 47-22=25 procent in te leveren van hun eigen land, was dit voor Israel te weinig en heeft de ' joodse natie' nu ongeveer 10 procent voor de Palestijnen overgelaten. Mede dankzij Burghoorns VEILIGHEIDSMUUR wordt dit mogelijk gemaakt.

CIDI Bestuurslid schendt Internationaal Recht 2

Dick Schalekamp, Jaap Schalekamp en Doron Livnat, the owners of Riwal.

Zie: http://electronicintifada.net/cgi-bin/artman/exec/view.cgi/19/5742

Twee weken geleden heb ik het CIDI, het propaganda centrum voor Israel in Nederland, de vraag gesteld naar aanleiding van dit bericht:

'Persbericht NIPI: CIDI-bestuurslid betrokken bij bouw illegale muur Israël

19 juni 2007

Doron Livnat, bestuurslid van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), blijkt betrokken te zijn bij de aanleg van de illegale muur die de Israëlische regering op de bezette Westelijke Jordaanoever bouwt. Tot deze conclusie komt het Nederlands Instituut Palestina/Israël (NIPI). Doron Livnat is mede-eigenaar van het Nederlandse bedrijf Lima Holding B.V. uit Spijkenisse, dat in Israël onder de merknaam Riwal opereert.In een uitzending van Netwerk van 3 juli 2006 was gebleken dat materieel van Riwal wordt ingezet bij de bouw van de Israëlische muur, die het Internationaal Gerechtshof in juli 2004 veroordeelde als zijnde illegaal. Naar aanleiding van deze constatering stelde voormalig Kamerlid Bert Koenders (PvdA) kamervragen. In antwoord daarop zei voormalig minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot op basis van informatie van Riwal dat Riwal een Israëlisch bedrijf is. Onderzoek van United Civilians for Peace in september 2006 toonde echter aan dat het bewuste bedrijf voor 100% een Nederlands bedrijf is.Doron Livnat is voor 50% mede-eigenaar van dit bedrijf, dat in Spijkenisse is gevestigd, onder de naam Lima Holding B.V. staat ingeschreven en in Israël onder de merknaam Riwal opereert.Na druk door voormalig minister Bot deed de directie van Lima Holding/Riwal eind september 2006 de toezegging geen materieel meer ter beschikking te stellen voor werkzaamheden aan de muur. Onderzoek van de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem, in opdracht van United Civilians for Peace, toonde deze week echter aan dat Lima Holding/Riwal nog steeds betrokken is bouw van de muur. Het Kamerlid Van Dam (PvdA) heeft inmiddels opgeroepen tot een onderzoek naar deze betrokkenheid.Het Nederlands Instituut Palestina/Israël (NIPI) is onaangenaam verrast dat een maatschappelijke organisatie als het CIDI, die de oprichting van een levensvatbare Palestijnse staat zegt voor te staan, een bestuurslid heeft dat betrokken is bij de bouw van de illegale muur – een project van de Israëlische regering dat een levensvatbare Palestijnse staat onmogelijk maakt. NIPI roept het CIDI op hierover opheldering te geven en zich van Doron Livnat te distantiëren, indien Livnat niet onmiddellijk alle activiteiten staakt die samenhangen met de bouw van de muur.NIPI is een stichting die zich op de Nederlandse berichtgeving over het Israëlisch-Palestijnse conflict richt. NIPI’s missie is om in Nederland een evenwichtig en onbevooroordeeld beeld te vestigen van de verhoudingen in en rond het Israëlisch-Palestijnse conflict.Tot de uitgangspunten van NIPI behoort de overtuiging dat zowel Israëli’s als Palestijnen recht hebben op een levensvatbare staat en dat de beëindiging van het Israëlisch-Palestijnse conflict gebaseerd moet zijn op de rechten van de mens, het internationale volkenrecht en op naleving van de relevante resoluties van de Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering van de VN.'

Zie: http://www.unitedcivilians.nl/nl/doc.phtml?p=news&article=245 En: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/

het-cidi-schendt-internationaal-recht.html

Ik heb opmerkelijk genoeg nog steeds geen antwoord van het CIDI ontvangen. Vandaar dat ik de vraag nu nog eens stel en wel aan iemand die ik al heel lang ken en met wie ik op vriendschappelijke voet verkeer, te weten de directeur van het CIDI sinds 1980, Ronnie Naftaniel.

Beste Ronnie,

Mijn vraag is in wezen heel simpel: waarom accepteert het CIDI een bestuurslid wiens bedrijf betrokken is bij de bouw van een illegale afscheiding op Palestijns land? Op deze manier wekt het CIDI op zijn minst de schijn dat het 't internationaal recht aan zijn laars lapt. Voor alle duidelijkheid voeg ik hier het volgende fragment aan toe uit het voortreffelijk gedocumenteerd boek 'Understanding the Palestinian-Israeli Conflict.' Het is van de vooraanstaande Amerikaanse wetenschapster Phyllis Bennis, die men moeilijk van anti-semitisme kan beschuldigen aangezien ze een joodse achtergrond heeft. Ze schrijft :

'In December 2003, the UN General Assembly requested that the International Court of Justice in the Hague advise them on the legality of the Wall. In its July 9, 2004, opinion, the ICJ ruled explicitly that the Wall was illegal and that Israel must stop construction and dismantle any part of the Wall inside the occupied territory, including Arab East Jerusalem. "Israel," the ICJ said, "is under an obligation to cease forthwith the works of construction of the wall being built in the Occupied Pelstinian Teritory, including in and around East Jerusalem, to dismantle forthwith the structure therein situated, and to repeal or render ineffective forthwith all legaslative and regulatory acts relating thereto." Significantly, the ICJ opinion was not limited to the Wall alone. It also stressed the illegality of all the settlements built throughout the Palestinian territory, and in doing so linked the illegality of the Wall to that of the broader settlement project Israel had undertaken since its occupation of the Westbank, Gaza, and East Jerusalem in the 1967 war. Israel rejected the ICJ's opinion before it was even issued. In January 2004, Israel's then Prime Minister Ariel Sharon admitted that the Wall was causing problems for ordinary Palestinians and that the route of the Wall, which cut off huge swathes of West Bank territory, could cause "legal difficulties in defending the state's position." But he went on to assert that "there will be no change as a result of Palestinian or UN demands, including those from the [ International] court." Then Justice Minister Yosef Lapid called on his own government to move the Wall, recognizing "the present route will bring upon us isolation in the world." But Israel continued construction of the Wall on Palestinian land. The ICJ also stated directly that other countries have their own responsibility to pressure Israel to comply with the court's opinion. "All states," the Court declared, "are under an obligation not to recognize the illegal situation resulting from the construction of the Wall and not to render aid or assistance in maintaining the situation created by such construction."

Beste Ronnie, dit spreekt voor zich. Inmiddels schatten Israelische en Palestijnse mensenrechtenorganisaties dat zodra de afscheiding klaar is 90.000 Palestijnen hun land hebben verloren. Daarom een aanvullende vraag: Legt het CIDI in navolging van Israel deze 'advisory opinion' van het hoogste rechtscollege voor dit soort zaken naast zich neer? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom is Doron Livnat dan nog steeds bestuurslid van jouw organisatie? Tenslotte dan nog deze vraag: gezien het standpunt van het Internationaal Gerechthof ten aanzien van de illegale joodse nederzettingen op Palestijns gebied: respecteert het CIDI deze juridische zienswijze, of verwerpt het CIDI de rechtsregels dienaangaande in de Vierde Geneefse Conventie en het Verdrag van Den Haag uit 1907? Zo nee, is het CIDI dan van mening, net als de wereldgemeenschap, dat Israel zich volledig uit de bezette gebieden moet terugtrekken?

In afwachting van je antwoord

vriendelijke groet

Stan

Het Neoliberale Geloof 48

De NRC bericht:

'Albert Heijn staakt reclame rond Gouden Kooi
Door een onzer redacteuren

Rotterdam, 5 juli. Albert Heijn gaat niet meer adverteren rond het Tien-programma De Gouden Kooi. Dat heeft een woordvoerster van het bedrijf bevestigd.
Albert Heijn volgt daarmee een advies op van mediabureau Kobalt, dat de supermarktketen adviseert. Volgens Kobalt bevat het programma zoveel geweld en grofheden dat het schadelijk voor het imago van Albert Heijn kan zijn om rond het programma te adverteren. „Televisiekijkers kunnen denken dat de adverteerder achter de inhoud van het programma staat”, zegt Ellen van Bodegraven, hoofd van de RTV-afdeling van Kobalt. Ze verwacht dat ook andere klanten, zoals ABN Amro, Rabobank en Campina, het advies opvolgen.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/media/article733800.ece/
Albert_Heijn_staakt_reclame_rond_Gouden_Kooi

Waarmee opnieuw bewezen is dat de westerse cultuur wel degelijk normen en waarden kent, namelijk die van de portemonnaie. Zodra de winsten bedreigd worden begint het neoliberalisme toch te twijfelen of het wel verstandig is om iemand in een televisieprogramma letterlijk op anderen te laten kotsen, louter en alleen omdat hij wil winnen. Ware het daarentegen zo dat het kotsen op een ander hoge kijkcijfers zou opleveren, dan zou de grote mensenvriend Albert Heijn dit programma tot het bittere einde met reclameblokken blijven steunen. Wat is de westerse beschaving voor de rest van de wereld toch een lichtend voorbeeld!

De Nuance van de NRC 40

Zoals bekend is de vuistregel in de journalistiek: man bijt hond, dat is nieuws. Hond bijt man, is geen nieuws. Het volgende feit is kennelijk nieuw(s) voor de NRC-redactie:

'Australië in Irak voor olievoorraden (of niet)

Canberra, 5 juli. Bescherming van de Iraakse olievoorraden is een van de redenen waarom Australië troepen in Irak heeft, heeft de Australische minister van Defensie, Brendan Nelson, vandaag in een radio-interview gezegd.
Het was de eerste keer dat een Australische leider dat zei. Maar hij werd onmiddellijk tegengesproken door premier John Howard die in een serie interviews antwoordde dat „we daar niet zijn wegens olie en niet heengingen wegens olie”.
Australische – en andere – critici van de oorlog in Irak hebben de invasie van maart 2003 van meet af aan gebrandmerkt als greep naar de olie van Irak eerder dan als inspanning om Saddam Husseins massavernietigingswapens onschadelijk te maken. Die massavernietigingswapens bleken er vervolgens niet te zijn.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/buitenland/article733645.ece/
Australie_in_Irak_voor_olievoorraden_of_niet

De NRC blijkt nu ineens ook te beseffen dat 'Australische – en andere – critici van de oorlog in Irak hebben de invasie van maart 2003 van meet af aan gebrandmerkt als greep naar de olie van Irak eerder dan als inspanning om Saddam Husseins massavernietigingswapens onschadelijk te maken.' Sterker nog, ook Nederlandse critici hadden gedocumenteerde kritiek op bijvoorbeeld de westerse commerciele massamedia als bijvoorbeeld de NRC die klakkeloos de oorlogspropaganda herhaalden. Maar die critici kregen vervolgens nauwelijke of geen ruimte om hun gefundeerde kritiek te uiten, want de feiten die zij aandroegen pasten destijds niet in het propagandaplaatje van het overgrote deel van de vrije westerse pers.

Meer dan vier jaar geleden schreef ik voor het tijdschrift de Humanist:

'Volgens de National Energy Policy Development Group van het Witte Huis, met aan het hoofd vice president Cheney, is sinds 1985 de Amerikaanse olie import verdubbeld en zal tegen 2020 tweederde van zijn benodigde olie moeten worden ingevoerd, waardoor 'de Golf de voornaamste focus van de internationale energiepolitiek van de Verenigde Staten [zal] zijn,' aangezien 'een aanzienlijke inkrimping van de wereldwijde olievoorziening onze economie ernstig zou treffen… onze buitenlandse- en economische politiek ingrijpend zou beperken.' In het kader daarvan sprak het Congres met generaal Tommy Franks, commandant van de Amerikaanse troepen in het Perzische Golf gebied, om vervolgens te concluderen dat het verschaffen van de 'toegang tot energiebronnen' in die regio zijn voornaamste taak is. Vooruitlopend daarop heeft de Verenigde Staten in de jaren negentig in acht olielanden militaire bases aangelegd.

Kon de Verenigde Staten tot begin jaren zeventig nog zelf in zijn oliebehoefte voorzien, nu moet het al 55 procent importeren. Daarmee wordt 's werelds machtigste staat steeds afhankelijker van de OPEC landen, op Venezuela na alle naties met een overwegend islamitische bevolking. In 1998, tijdens het presidentschap van Clinton, bepleitte een groep neoconservatieven in een brief aan het Congres voor militair ingrijpen. 'We moeten voorbereid zijn om die macht te gebruiken om onze vitale belangen in de Golf te beschermen - en zonodig, moeten we helpen Saddam ten val te brengen.' De brief was ondertekend door de huidige vice president Cheney, de huidige minister van Defensie Rumsfeld, de huidige onderminister van Defensie Wolfowitz, de huidige onderminister van Buitenlandse Zaken Armitrage, benevens een aantal leidinggevende functionarissen uit de olie industrie, en tenslotte de voormalige onderminister van Defensie en huidige voorzitter van de Raad voor Defensiepolitiek van het Pentagon Richard Perle, die in 1996 samen met drie andere vooraanstaande joodse Amerikanen het rapport schreef 'A Clean Break: een Nieuwe Strategie voor het Veilig Stellen van het Rijk,' waarin toenmalig premier Netanyahu werd geadviseerd de Oslo Akkoorden te verwerpen en om de West Bank en Gaza onmiddellijk te annexeren. Daarnaast pleitte deze extremisten voor het elimineren van Saddam Hoessein als eerste stap op weg naar het omverwerpen van de regeringen van Syrië, Libanon, Saoedi Arabie en Iran. Kortom: de machtige olielobby en de pro-Israel lobby hadden elkaar gevonden in een gemeenschappelijk streven: het verwijderen van Saddam Hoessein. Niet omdat hij een schurk is, maar om enerzijds de olie te beheersen en anderzijds de Israëlische hegemonie over het Midden Oosten te handhaven, die alleen maar kan blijven bestaan zolang 'de nationale veiligheid' van de Verenigde Staten niet bedreigd wordt, dat wil zeggen: zolang het niet overgeleverd is aan de politiek van de islamitische olielanden.

December 1999 verscheen het beleidsstuk 'Een Nationale Veiligheids Strategie voor een Nieuwe Eeuw,' speciaal geschreven voor het Witte Huis. In de introductie wordt meteen gedefinieerd hoe breed het begrip 'nationale veiligheid' is, namelijk 'de economische welvaart van onze samenleving,' waaraan wordt toegevoegd dat 'we zullen doen wat we moeten doen om deze belangen te verdedigen… gebruik makend van onze militaire macht unilateraal en resoluut.' Donald Losman, hoogleraar economie aan de National Defence University, die onder het ministerie van Defensie valt, constateerde dan ook dat 'Amerika bereid is om militaire macht te gebruiken om economische doelen te bereiken… Dergelijke motieven en rationalisaties… worden vandaag de dag aanvaard als onderdeel van onze eigen nationale veiligheidsstrategie. In het nationale veiligheids document van 1997 werd "de vrije stroom van olie" niet alleen als essentieel beschouwd, maar het moest ook nog tegen "redelijke prijzen" zijn.'

Nog voor de aanslagen van 11 september 2000 schreef de Nationale Inlichtingen Raad, een coalitie van verschillende Amerikaanse veiligheidsdiensten in een nota dat als gevolg van de globalisering het terrorisme zal toenemen door de steeds breder wordende kloof tussen arm en rijk, waardoor spanningen en chaos zullen toenemen en geweld tegen de Verenigde Staten. De geheime diensten waarschuwen tevens dat Perzische Golf olie steeds belangrijker wordt en Amerika er daarom de heerschappij over moet hebben. Het probleem wordt steeds nijpender, want met slechts 4 procent van de wereldbevolking verbruikt de Verenigde Staten meer dan 25 procent van alle geproduceerde olie. Onmiddellijk na het aantreden van de regering Bush publiceerde de Amerikaanse Raad voor Buitenlandse Betrekkingen het rapport 'Strategische Energie Politiek voor de 21ste Eeuw,' waarin wordt aangedrongen op militaire interventies om de olie en gasvoorziening veilig te stellen. Gewezen wordt op het feit dat de Amerikaanse olievoorraden uitgeput raken en het eind van goedkope olie al in zicht is. De raad adviseert de president om het Pentagon zitting te laten nemen in de National Energy Development Group. Precies twee maanden na de aanslagen van 11 september spelde de Economist het allemaal nog eens een keer uit. Het tijdschrift voor het internationale zakenleven verscheen met een coverstory onder de titel 'Verslaafd aan olie, een gevaarlijke verslaving,' waarin beschreven wordt hoe Osama bin Laden ooit eens opgemerkt had dat olie 144 dollar per vat zou moeten kosten, meer dan vier keer zo hoog als de huidige prijs, wat al als extreem duur wordt gezien. In het artikel stelt de Economist: 'Een paar jaar geleden publiceerde de leider van de Al Qaida terroristen een nauwelijks opgemerkte proclamatie over energiepolitiek. Daarin beschuldigde hij de Verenigde Staten van "de grootste diefstal in de geschiedenis" door zijn militaire aanwezigheid in Saoedi Arabie te gebruiken om de olieprijzen laag te houden. In zijn opinie is die diefstal opgelopen tot een bedrag van 36 biljoen dollar. Hij stelde dat Amerika iedere moslim ter wereld nu 30.000 dollar schuldig is, een bedrag dat steeds verder oploopt… Amerika ging er tot nu toe vanuit dat als een vijandige groepering of regime de olievelden in het Midden Oosten overnam, het dan zijn troepen zou sturen om de onruststokers te verpletteren om op die manier de olie te beschermen. Maar op dit moment zouden die terroristen nucleaire wapens kunnen hebben die ze tegen de Amerikanen inzetten of tegen de olievelden zelf.' Daarbij speelt nog een zaak. 'Omdat de wereld zo afhankelijk blijft van olie… kan het geen enkele verstoring in de bevoorrading dulden. En de mogelijkheid van een dergelijke bevoorradingsschok is in de komende paar decennia groot.' Op dit moment schommelt het aandeel van OPEC in de wereldwijde olie export rond de veertig procent. Om de prijs relatief hoog te houden pompt Saoedi Arabie, de grootste producent, aanzienlijk minder op dan het zou kunnen. 'Aangezien de wereld doorgaat met het uitputten van de olie uit niet-OPEC landen zal het [OPEC] aandeel dramatisch stijgen - en parallel daaraan, de macht over de markt van die regimes in het Midden Oosten. Deze dreiging is met name acuut voor de Verenigde Staten, dat tegelijkertijd de grootste olieverslinder is en de facto garant staat voor de oliebevoorrading van zijn bondgenoten… Zelfs korte termijn verstoringen kunnen de wereldeconomie totaal verwoesten… De opzienbarende golf van olievondsten in de jaren zestig en zeventig in niet-OPEC landen in de Noordzee, Alaska en andere plaatsen heeft geholpen als tegenwicht voor de OPEC macht om de prijs te bepalen. Maar deze grote olievelden staan op het punt… van snelle afname. In de Noordzee bijvoorbeeld zijn de meeste grote velden nu voor zeventig tot negentig procent uitgeput… Het beroep op OPEC zal de komende twintig jaar dramatisch stijgen,' aldus de Economist. Vandaar dat al vanaf het begin van de jaren negentig in officiële Amerikaanse uitspraken en overheidsrapporten aangedrongen wordt om zo nodig met militair geweld de heerschappij over de olie te herstellen. Pas na het aantreden van de regering Bush werden deze dringende oproepen in praktische politiek omgezet. En dat is niet verwonderlijk. Het publiek en privé belang vielen nu volledig samen. Na het bekend worden van de samenstelling van de nieuwe Amerikaanse regering concludeerde het vaktijdschrift 'Oil & Gas Journal': 'Gezien vanuit het perspectief van de [olie] industrie, kan de casting van de hoofdrollen niet beter zijn.' President Bush komt net als zijn vader uit de olie industrie, vice-president Cheney was directeur van Halliburton, 's werelds grootste olie dienstverleningsmaatschappij. Condoleezza Rice, de Nationale Veiligheids Adviseur was een directeur van Chevron. Als afscheidscadeau werd onder andere een supertanker naar haar vernoemd, de minister van Handel Don Evans was een directeur van de oliemaatschappij Tom Brown Inc., en van Sharp Drilling, een aannemersconcern dat voor oliemaatschappijen werkt. Gale Norton, minister van Binnenlandse Zaken was bedrijfsadvocate en vurig pleitbezorgster van olieboringen in beschermde natuurgebieden, minister van Energie, Spencer Abraham toonde zich als senator tegenstander van maatregelen om olie verslindende luxe terreinwagens aan bepaalde regels te binden. Daarnaast was hij voorstander van het bezuinigen op onderzoek naar duurzame energie en was hij voor het afschaffen van de federale belasting op benzine. Hoewel het Amerikaanse bedrijfsleven altijd al politici kocht, was ditmaal vooral de olie en energiesector succesvol. Zo was het door grootschalige corruptie failliet gegane energieconcern Enron de grootste financier van de politieke ambities van het koppel Bush/Cheney. Dat het om grote bedragen gaat blijkt wel uit het feit dat Halliburton sinds 1992 meer dan 1,6 miljard dollar in verkiezingscampagnes van Congresleden investeerde. Tijdens zijn vijfjarig directeurschap van deze maatschappij ontving vice president Cheney 45 miljoen dollar aan honorarium en aandelen. Daarnaast ontving hij als afscheidsgift twintig miljoen dollar in de vorm van extra aandelen in dit oliedienstverleningsbedrijf, waardoor zijn persoonlijk vermogen direct gekoppeld is aan de stijging of daling van de aandelenkoersen van Halliburton, dat nog in 1998 voor 23 miljoen dollar werkzaamheden uitvoerde voor het regime van Saddam Hoessein. In een tijd dus dat de Verenigde Staten in het kader van de sancties de uitvoer van bijvoorbeeld medicijnen naar Irak saboteerde. Na het verdrijven van de dictator zullen de investeringen verveelvoudigen in verband met de wederopbouw van de Irakese olie industrie. Hetzelfde persoonlijke belang heeft ook Bush junior, die aandelen bezit in de wapenfabrikant General Electric, de oliemaatschappijen ExxonMobil, Pennzoil en Tom Brown Inc.. Vooral 's werelds grootste olieconcern ExxonMobil zal na de regimewisseling naar verwachting miljardenconcessies in de wacht slepen. De aandelenkoersen van deze concerns zullen zodoende stijgen en daarmee de winstuitkeringen aan de Amerikaanse president en vice president.'

Meer feiten over dat wat vier jaar geleden nog niet gemeld kon worden in de westerse commerciele massamedia kunt u hier lezen: http://home.planet.nl/~houck006/oorlogomolie2.html
Deze werkelijkheid was toen zeker niet genuanceerd genoeg voor de Slijpsteen voor de Geest, die wat meer vraagt van zijn lezers.

De Volkskrant 53

Zojuist ontving ik van de Volkskrant-ombudsman Thoms Meens een reactie op deze vier vragen:

'1. Blijft Alex Burghoorn als correspondent van de Volkskrant in Israel vriendendiensten verlenen aan het CIDI, het propagandacentrum voor Israel in Nederland? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?

2. Waarom betitelt hij die illegale afscheiding als een 'veiligheidsmuur'? Hij had immers de afscheiding voor het zelfde geld 'apartheidsmuur' kunnen noemen, zoals de Israelische vredesorganisatie Gush Shalom en de Palestijnen doen. Het gaat hier dus om een kwalificatie en niet om een neutrale beschrijving, zoals afscheiding. Op die manier heeft hij een keuze gemaakt. Waarom nu juist de keuze voor Sharon's betiteling van die afscheiding?

3. Is Alex Burghoorn bereid om een soortgelijke vriendendienst te verrichten voor bijvoorbeeld het Palestina Komitee? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom?

4. Waarom gedraagt u zich zo onhoffelijk tegenover iemand die als journalist een aantal misschien pijnlijke, maar desalniettemin serieuze en oprechte vragen aan u als ombudsman stelt?'

'Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/07/de-volkskrant-53.html

De ombudsman emailde mij het volgende:

'Onderwerp: feldwebel
Verzonden: do 5-7-2007 12:29

Geachte heer Van Houcke

Om te beginnen: zou u zich niet even een beetje matigen in uw toon? Feldwebel vind ik nogal storend, of hebt u het over uw eigen toon?

Wat uw vragen betreft: Alex heeft tweemaal een groep reizigers toegesproken, dat is alles.
En hij heeft gekozen voor muur en soms veiligheidsmuur omdat het ding nu eenmaal een naam moet hebben. Eerder schreef hij al over hek en afscheiding. U zoekt er veel te veel achter.

Beoordeelt u hem nou maar op wat hij schrijft, dat doe ik ook, zonder partij te kiezen: niet voor de een, niet voor de ander.

Wat mij betreft is hiermee de discussie gesloten. Ik ben altijd bereid opnieuw met u in debat te gaan of iets voor u uit te zoeken, maar meer antwoorden dan deze kan ik u over dit onderwerp niet geven.


Met vriendelijke groet,
Thom Meens
Ombudsman redactie de Volkskrant'

Ik heb hierop als volgt gereageerd:

Geachte heer Meens,

Allereerst een misverstand uit de wereld helpen. Naar aanleiding van een vraag van mij reageerde u als de eerste de beste autoriteit die van mening is dat welk antwoord dan ook voldoende dient te zijn en dat de vragensteller tevreden moet zijn met een in diens ogen absurd antwoord. De toon waarop u dit deed: 'Eerlijk gezegd heb ik geen zin in uw taalspelletjes. Er staat wat er staat: verslaggever vertelt iets over het land aan bezoekende reizigers. Klaar uit af,' was dermate onhoffelijk dat het mij dwong u erop te wijzen dat dit de manier is waarop een Feldwebel zijn ondergeschikten afblaft. Indien u dit feit 'nogal storend' vindt dan zult u uw toon moeten wijzigen. Het is opmerkelijk dat ik u hierop moet wijzen. Nog vreemder is het als u de zaak nu omkeert.

Los hiervan heb ik nog steeds geen antwoord op mijn eerder gestelde vragen, te weten:

'1. Blijft Alex Burghoorn als correspondent van de Volkskrant in Israel vriendendiensten verlenen aan het CIDI, het propagandacentrum voor Israel in Nederland? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?

2. Waarom betitelt hij die illegale afscheiding als een 'veiligheidsmuur'? Hij had immers de afscheiding voor het zelfde geld 'apartheidsmuur' kunnen noemen, zoals de Israelische vredesorganisatie Gush Shalom en de Palestijnen doen. Het gaat hier dus om een kwalificatie en niet om een neutrale beschrijving, zoals afscheiding. Op die manier heeft hij een keuze gemaakt. Waarom nu juist de keuze voor Sharon's betiteling van die afscheiding?

3. Is Alex Burghoorn bereid om een soortgelijke vriendendienst te verrichten voor bijvoorbeeld het Palestina Komitee? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom?

4. Waarom gedraagt u zich zo onhoffelijk tegenover iemand die als journalist een aantal misschien pijnlijke, maar desalniettemin serieuze en oprechte vragen aan u als ombudsman stelt?'

Voor u mag dan wel deze zaak (een discussie is het niet) 'gesloten' zijn, voor mij als journalist niet. U stelt dat 'meer antwoorden dan deze kan ik u over dit onderwerp niet geven'. Mijn vraag is dan simpel: waarom niet? Wil Alex Burghoorn en/of de buitenland-redactie van de Volkskrant geen antwoord geven op de drie eerste vragen? Zo ja, waarom niet?

U schrijft: 'U zoekt er veel te veel achter.' Meneer Meens, ik ben meer dan 30 jaar journalist. Journalistiek is mijn vak. Schrijven is mijn beroep. Woorden en zinnen zijn mijn inkomen. Op grond van deze feiten weet ik hoe het vak beoefend kan worden, en hoe journalisten met woorden een bepaald beeld kunnen oproepen. Als Alex Burghoorn bijvoorbeeld de kwalificatie 'veiligheidsmuur' gebruikt en niet de kwalificatie 'apartheidsmuur' en ook niet het veel neutralere afscheiding of volgens het Internationaal Gerechtshof illegale afscheiding, dan kiest hij bewust partij. Vandaar mijn vragen. Dan laat ik nog buiten beschouwing welke feiten Burghoorn bewust verzwijgt. Als Alex Burghoorn stelt dat een zwaar bewapende Israelische soldaat is 'ontvoerd' terwijl volgens het internationaal recht een volk dat onder een bezetting leeft zich gewapend tegen de militaire bezetter mag verdedigen, dan gebruikt hij weer een kwalificatie. De soldaat is namelijk niet 'ontvoerd', maar krijgsgevangen genomen volgens het oorlogsrecht. Ontvoeren doe je met onbewapende burgers. En als Alex Burghoorn stelt dat democratisch gekozen ministers van Hamas door Israel zijn 'gearesteerd', dan is dat wederom een tendentieuze kwalificatie, aangezien Israel geen rechtsgrond bezit om democratisch gekozen ministers te ontvoeren, het juridisch gesproken juiste begrip.

Ik hoop u duidelijk te hebben gemaakt hoe journalisten kwalificaties, woorden, begrippen uiterst tendentieus kunnen gebruiken. Ik hoop tevens dat u beseft dat ik nu juist doe wat u zo vriendelijk aanbeveelt: 'Beoordeelt u hem nou maar op wat hij schrijft, dat doe ik ook, zonder partij te kiezen: niet voor de een, niet voor de ander'. Als u de moeite neemt mijn weblog te lezen dan kunt u tientallen voorbeelden vinden op grond waarvan ik oordeel dat de Volkskrant allerminst onpartijdig bericht over Israel en Palestina.

In de verwachting dat u mijn vragen alsnog zult beantwoorden

vriendelijke groet,

Stan van Houcke

China

'Daily Telegraph 04/07/2007

Pollution kills 750,000 in China every year

By Richard Spencer in Beijing

Pollution kills three quarters of a million people in China every year, according to previously unreleased World Bank statistics.

The figures, almost twice previous estimates, were calculated using a new statistical model. But they have been suppressed until now because the government feared they would cause social unrest, according to reports.

They come at an embarrassing time for Beijing, which is growing increasingly concerned at the country's environmental crisis, which it has promised to address.

Nevertheless, it has reacted badly to international calls to tackle the root causes, ranging from water supplies poisoned by factories to greenhouse gas emissions, to which it is now the world's greatest contributor, according to recent figures.

It says that economic growth must take priority, despite a growing number of protests, some involving violence, over individual pollution scandals.

The new study, The Cost of Pollution in China, was conducted by international and Chinese government scientists and first revealed at a conference in March.

But the state environmental protection administration and health ministry demanded that the key figures not be included for fear of causing "social instability", according to The Financial Times. One third of the report was omitted.

The missing figures revealed that 350,000-400,000 people died prematurely from outdoor air pollution. Previous World Bank figures said China had 16 of the 20 most polluted cities on earth.

An additional 300,000 died from indoor air pollution, such as the fumes from the coal-burning stoves and boilers that are the main source of heat in the country, while 60,000 died from diseases ranging from cancer to diarrhoea connected with water pollution.

Also missing from the report was a map showing the worst concentrations of premature deaths.

The World Bank in Beijing said the version of the report released at the conference was only a draft in which matters still being discussed with the government were omitted. A full report would be released "soon".

"Certain physical impact estimations as well as economic cost calculations" had been left out due to "some uncertainties about calculation methods and its application", a spokesman said.

She did not deny the validity of the new figures. The government made no comment.'

Turkije

'AMNESTY INTERNATIONAL PRESS RELEASE 5 July 2007

Turkey: Widespread use of torture, killings and enforced disappearances by law enforcement officials Torture, ill-treatment and killings continue to be met with persistent impunity for the security forces in Turkey, Amnesty International said in a report published today.

The investigation and prosecution of serious human rights violations committed by officers of the police and gendarmerie are flawed and compounded by inconsistent decisions by prosecutors and judges. As a result, justice for the victims of human rights violations is delayed or denied. "The criminal justice system needs reform. It needs to firmly put the protection of the human rights of citizens above that of the perceived interests of state institutions and officials," said Nicola Duckworth, Europe and Central Asia Programme Director at Amnesty International. Amnesty International's report, Turkey: The entrenched culture of impunity must end,looks into the factors contributing to the impunity for law enforcement officials, including administrative delays, failings in court procedures and intimidation of human rights defenders and journalists. The report highlights the absence of an independent body which can impartially and effectively investigate human rights violations by state officials and the lack of centralized data collection of human rights violations committed by the security forces. The report's main findings include:
Torture and ill-treatment, including during unofficial detention, during and after demonstrations, in prisons and during prisoner transfer;
Cases of ongoing trials in Turkey where statements allegedly extracted under torture constitute a central part of the evidence but where the court has ruled such evidence admissible.
The refusal of courts to recognize independent medical evidence in torture or other ill-treatment cases. The courts usually only accept evidence provided by the Forensic Medical Institute, which is institutionally bound to the Ministry of Justice.
The re-introduction of a controversial provision in the revised Law to Fight Terrorism which fails to make explicit that the use of force should be strictly necessary and proportionate and that the use of lethal force is only permissible when "strictly unavoidable to protect life".
The lack of progress in investigating fatal shootings by security forces which were not part of an armed clash and which may amount to extrajudicial killings. In March 2006, anti-government demonstrations in Diyarbakir in eastern Turkey were followed by mass arrests. There were widespread allegations of torture or other ill-treatment in police custody -- on the basis of reports of the legal aid service of the Bar Association it was estimated that 95% of the detainees, some of them children, were tortured or otherwise ill-treated. Thirty-four investigations into allegations of torture or other ill-treatment were reportedly initiated. Over one year later not a single prosecution against any member of the security forces has been opened. Amnesty International welcomes the Turkish government's declared commitment to a “zero tolerance for torture” policy and to the protection of human rights. The organization has noted that there are fewer reports of torture and ill-treatment in police custody and that the safeguards in the protection of suspects against ill-treatment during their apprehension, detention and interrogation have been improved. "The government’s commitment to a 'zero tolerance for torture' can never be regarded as a sincere and fully effective policy until real steps are taken to ensure that officials who violate the absolute prohibition on torture and other ill-treatment are brought to justice. Zero tolerance for torture and other grave violations must mean that those responsible are thoroughly and independently investigated, prosecuted and convicted," Nicola Duckworth said. "Nothing short of a fully-implemented policy of 'zero tolerance for impunity' will end the spectre of torture, other ill-treatment, killings and enforced disappearances which still blights Turkey’s human rights record." Background Torture was systematically practised in police and gendarmerie detention throughout Turkey until recently. The 1980 coup was accompanied by the detention of one million people many of whom were tortured and died in police custody, were forcibly disappeared or tried in unfair proceedings. The mass violations of human rights in the mainly Kurdish-populated southeast and eastern regions of Turkey in the 1990s took the form of enforced disappearances and killings by unknown perpetrators which the state authorities showed no willingness to solve, and the forcible eviction of around one million villagers when villages were evacuated and destroyed by the security forces during the conflict with separatist armed groups. The European Court of Human Rights has repeatedly found Turkey in violation of its international obligations in cases concerning the right to life; freedom from torture and ill-treatment; and the rights to a fair trial, liberty and security, freedom of expression, an effective remedy, and protection of property. Noot voor de redactie-niet voor publicatie Voor meer informatie , Amnesty International, Ruud Bosgraaf, 020-77 33 667. Het rapport Turkey: The entrenched Culture of impunity must end, is te vinden op http://web.amnesty.org/library/index/engeur440082007 Zie ook Justice Delayed and Denied: The persistence of protracted and unfair trials for those charged under anti-terrorism legislation, http://web.amnesty.org/library/index/engeur440132006 Turkey: Briefing on the wide-ranging, arbitrary and restrictive draft revisions to the Law to Fight Terrorism, http://web.amnesty.org/library/index/engeur440092006'

De Volkskrant 55

De Volkskrant bericht:

'Rusland dreigt VS met plaatsing van raketten
Van onze correspondent Arnout Brouwers

MOSKOU - Als de VS het Russische voorstel voor gezamenlijke raketdefensie niet accepteren, zal Moskou raketten plaatsen in Kaliningrad, de Russische enclave tussen Polen en Litouwen. Dat heeft vicepremier Sergej Ivanov gisteren gezegd. Polen en Litouwen zijn lid van zowel NAVO als EU.'

Hoezo, beste collega's, 'Rusland dreigt VS met plaatsing van raketten'? Ik had begrepen dat juist de 'VS dreigt Rusland met plaatsing van raketten' in Tsjechie en Polen. Althans, de Russen beschouwen het als een dreiging tegen hen. Begrijp ik nu goed dat de VS het een dreiging vindt als Rusland raketten plaatst? Zo ja, wie zijn de bronnen? En aangezien de Volkskrant-correspondent geen bronnen geeft, ga ik ervan uit dat de kwalificatie 'dreigt' uit de koker van de Volkskrant komt. Dan is de vraag: waarom schrijft de redactie niet 'VS dreigt Rusland met plaatsing van raketten'? Omdat dit een mening is, en prive meningen van journalisten moet je niet als kop van een bericht plaatsen. Dat is juist. Maar waarom dan wel in dit bericht een mening als kop? Omdat de Russen weer als vijand moet worden afgebeeld? Waarom Volkskrant? Hebben wij nog geen vijanden genoeg? Een nieuwe Koude Oorlog?

Deze zin: 'Als de Russische plannen wel worden aanvaard, zei Ivanov woensdag, ‘'zal iedereen de term Koude Oorlog vergeten’'. Een Russische expert sprak van ‘'een inhoudsloos dreigement’', bedoeld om het Poolse volk aan te zetten tot protesten tegen het Amerikaanse raketschild.' Ik geloof het onmiddellijk dat er vast 'een Russische expert' te vinden is die dit zegt, maar wie was het? Waarom geen naam genoemd? Is deze expert, een echte expert of is het net zo'n expert als - ik noem maar een malloot - Arend Jan Boekestijn, Tweede Kamerlid van de VVD? En waarom juist deze Russische expert geciteerd en niet een andere? Omdat zijn uitspraak in het propagandaplaatje van een nieuwe 'Koude Oorlog' past of is er een andere reden? Laat ons weten Volkskrant. Respecteer de lezer. En dan: 'een inhoudsloos dreigement'? Hoezo 'inhoudsloos'? Heeft Rusland ineens geen raketten meer om ergens te stationeren? Ja toch. Welnu, wat bedoelt 'een Russische expert' dan met 'inhoudsloos'? Denkt de redactie echt dat de lezer zo stupide is dat die vraag niet meteen bij hem opkomt? Jongens en meisjes, het is allemaal van een journalistieke knulligheid. Hou daar nou mee op!

Kijk collega's. Zo doet de International Herald Tribune het: 'Moscow warns U.S. of possible missile basings in western Russia.
A senior Russian official warned Wednesday that Moscow could base new missiles in western Russia if Washington rejected President Vladimir Putin's suggested alternatives and pursued plans to build a missile defense system in the Czech Republic and Poland.

Lees verder: http://www.iht.com/articles/2007/07/04/news/shield.php

Zien jullie het frappante verschil? Waarom kan de Volkskrant niet wat minder hetzerig zijn?

Irak 220

Ter kennisgeving:

'VN staken speurtocht naar massavernietigingswapens Irak

NEW YORK - De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties hebben vrijdag formeel een einde gemaakt aan het inspectieprogramma naar massavernietigingswapens in Irak. Reden is dat tot op de dag van vandaag dergelijke wapens niet gevonden zijn. Dat heeft de Belgische VN-ambassadeur Johan Verbeke als tijdelijk voorzitter van de Veiligheidsraad laten weten.'

Lees verder: http://www.nu.nl/news/1134609/20/

VN_staken_speurtocht_naar_massavernietigingswapens_Irak.html

De Israelische Terreur 236

'For TvNewsLIES.org to take the time to expose media deception when it comes the the American corporate media’s coverage of Israel and all things related would be silly at this point in history. It would be like using a flashlight to point out the sun. The media bias is so obvious that it would be laughable if it were not so unjust.
What Americans do not realize however, is the extent of media deception and information control that is official Israeli policy. Yes, by policy and with the total agreement and cooperation of all the Israeli TV news media, Israeli military censors have the final say on every single Israeli military operation that is covered by their media. Every single news item that is viewed by Israeli citizens on their own media in their own so called democracy is government censored.
We hear accusations of bias in media outlets like Al Jazeera in the Arab world and on outlets like FOX News here in America, but we never hear about the cooperative deception campaign between the Israeli media and their government.
The world can not blame the Israeli citizens for their harsh opinions of Palestinians or any other Arabs because they are fed a controlled one sided and deceptive stream of propaganda masquerading as news.
The most important freedom one can have in a democracy is a truly free press for without a free press the citizens can never really be sure about the legitimacy of their democracy. America does not have a national journalism industry. I challenge anyone who claims different to a public discussion about this. And Israel clearly does not have a free press and they are quite open about this.
So I ask all of the blind supporters of Israel this question: If Israeli news media clearly and openly take part in complete government censorship, how can you possibly trust them and how can you logically dismiss news and information that contradicts their claims?
Think about it.
Jesse Richard - Editor, TvNewsLIES.org'

Zie: http://tvnewslies.org/html/the_israel_you_don_t_see_on_th.html

American Enterprise Institute

Ter kennisgeving:

'WASHINGTON (ANP) - Paul Wolfowitz, die enkele dagen geleden wegens een schandaal officieel aftrad als president van de Wereldbank, is maandag benoemd tot hoogleraar bij de conservatieve Amerikaanse denktank American Enterprise Institute (AEI).'

'Lieven De Cauter (Koolskamp, 1959) is een Belgisch filosoof en schrijver die woont en werkt in Brussel.
Lieven De Cauter studeerde kunstgeschiedenis en filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij promoveerde in 1996 op een scriptie over Walter Benjamin met als titel De Dwerg in de schaakautomaat. Benjamin's verborgen leer.
Tegenwoordig doceert hij filosofie aan de dansschool PARTS en de filmschool RITS, beide in Brussel en aan de Willem De Kooning Academie in Rotterdam. Hiernaast publiceert hij regelmatig in de tijdschriften De Witte Raaf, Archis, Oase.
Lieven De Cauter is een andersglobalist en één van de oprichters van het BRussels Tribunaal dat als uiteindelijke doel heeft een moreel oordeel te vellen over de Verenigde Staten in het licht van de Irakoorlog en het Project for the New American Century.'

'Open brief aan Ayaan Hirshi Ali
door Lieven De Cauter
16/05/2006 (17:30)
Ayaan Hirshi Ali verlaat de Nederlandse politiek en gaat in de VS werken voor de neoconservatieve denktank American Enterprise Institute (AEI). Cultuurfilosoof Lieven De Cauter schrijft haar een open brief.
Beste Ayaan,
dat je gelogen hebt over je reisroute en achtergrond om in Nederland binnen te raken, vind ik misschien niet fraai maar wel best begrijpelijk. Dat je de moslimgemeenschap bewust gechoqueerd hebt, vond ik aannemelijk omdat de Islam kritiek en een verlichtingsproces nodig heeft. Dat je later een streng migratiebeleid verdedigde omdat de welvaartstaat niet iedereen kon absorberen, en alleen gediplomeerden en mensen die een verrijking betekenden, kon binnenlaten, klonk als een verraad uit jouw mond. Maar dat je nu gaat werken voor het American Enterprise Institute (AEI) is totaal, maar dan ook totaal onvergeeflijk. De AEI is een neoconservatieve, pro-israëlische denktank met sterke banden met de (olie)industrie; een denktank die, samen met de 'Project for the New American Century', heeft gepleit voor de illegale invasie van Irak en door sterke vertegenwoordiging in de Bush-administratie die politiek heeft kunnen doordrukken. Nu pleiten ze voor een oorlog met Iran. Totaal onvergeeflijk is het dat je voor dat soort ideologen en oorlogstokers gaat werken. Mogen alle mensen die jou als een icoon van moed en vrije meningsuiting hebben gekoesterd, je nu uitspuwen als een politiek kreng dat meehuilt met de wolven; wolven die het hele Midden-Oosten in brand willen steken en daartoe de islam criminaliseren. Als er een hel bestaat voor publieke figuren die hun eigen symboolwaarde verkwanselen door hun eigen 'zaak' te verraden, dan is dat de plek waar jij vanaf nu thuis hoort.
Ps: Of ben je zo naïef dat je niet door hebt voor wat soort misdadige organisatie je gaat werken. Misschien ben je minder gesofistikeerd dan je lijkt en minder goed geïnformeerd dan je zou moeten. Daarom hier nog een kans: lees alles over The American Enterprise Institute op 'rightweb' (zie: http://rightweb.irc-online.org/profile/1431) en hun nieuwe campagne rond Iran (http://rightweb.irc-online.org/rwnews/3255). En zie af van je besluit om je door hen te laten misbruiken.'

De Volkskrant 54

Een mij bekende Volkskrant-journalist vertelde me gisteren desgevraagd dat ombudsman Thom Meeens een veel geplaagd mens is, die niet werkelijk geliefd is bij de verschillende redacties. De Volkskrant-journalisten zijn erg gevoelig voor kritiek en vinden maar al te vaak dat zijn kritiek onterecht is, zo maakte ik op uit het relaas van mijn Volkskrant-collega. Dat kan de reden zijn dat Meens zo onbeschoft op mijn vragen reageerde. Hij staat tussen twee vuren. Bovendien zijn vragen over de Israel berichtgeving natuurlijk extra beladen, aangezien de krant maar al te vaak een duidelijk pro-Israel standpunt inneemt. De ombudsman zal er ongetwijfeld tegenop zien om mijn vragen alsnog aan de buitenland-redactie voor te leggen. Zeker nu de hoofdredactie van de krant weigert mij een antwoord te geven op mijn vragen. Thom Meens is in dienst van de Volkskrant en niet van een onafhankelijke stichting, verbonden aan de uitgeverij, wat beter voor zijn rechtspositie zou zijn. En net als iedere werknemer zal hij met de andere werknemers van de Volkskrant moeten kunnen samenwerken. Als de journalisten deze samenwerking gaan saboteren dan komt zijn werkgelegenheid in het gedrang. Dus is het niet verbazend waar uiteindelijk zijn solidariteit ligt. Ik vermoed dan ook dat ik geen antwoord op mijn vragen zal krijgen. Maar ik blijf het proberen. Ik wil namelijk simpelweg weten of de Volkskrant-correspondent Alex Burghoorn vaker een vriendendienst aan het CIDI zal verlenen. En waarom hij een illegale afscheiding de kwalificatie 'veiligheidsmuur' geeft. Met andere woorden: waarom hij partijdig is.

De Volkskrant 53

Naar aanleiding van een aantal vragen over Alex Burghoorns optreden voor het CIDI kreeg ik net deze reactie van de Volkskrant-ombudsman:

'Geachte heer Van Houcke

Eerlijk gezegd heb ik geen zin in uw taalspelletjes. Er staat wat er staat: verslaggever vertelt iets over het land aan bezoekende reizigers. Klaar uit af.
Is dat handig? Misschien niet, maar vanuit zijn standpunt gezien niet zo gek. Hij constateert dat er veel onbekendheid is met het land en de conflicten en wil daar verheldering over geven. Moet kunnen, niets mee mis.

Al het andere is erbij gezocht, zoals alles wat met dit conflict heeft te maken alleen maar zwart-wit is.
Ik volg deze verslaggever al zolang als hij er zit: van vooringenomenheid is me nog nooit iets gebleken.


Met vriendelijke groet,
Thom Meens
Ombudsman redactie de Volkskrant


Ik heb hem dit terug gemaild:

'Geachte heer Meens,

Eerlijk gezegd, en ik ben in mijn correspondentie met anderen altijd eerlijk, bevalt me de opgewonden toon van uw reactie niet. Zo reageert men niet op vragen van een journalist of van wie dan ook. Wat voor u kennelijk 'taalspelletjes' zijn, is voor een journalist een poging om uit uw verhullend taalgebruik een duidelijk antwoord en een eerlijke opvatting te destilleren.

Die grove toon van u: 'klaar, uit, af.' Meneer Meens, dat is niet de juiste toon die een onpartijdige ombudsman hoort aan te slaan zodra een lezer van uw krant enkele gerichte vragen heeft. Zo blaft een Feldwebel z'n ondergeschikten af. Is dit soort gedrag gebruikelijk voor u, of is hier sprake van een onfortuinlijk incident? Voor mij zijn dit geen taalspelletjes, maar opnieuw serieuze vragen. Hoe komt het dat in een democratisch land waarin burgerlijke normen en waarden gelden een ombudsman van een landelijke krant meent zo met een lezer te kunnen omspringen?

Deze zin van u: 'Hij constateert dat er veel onbekendheid is met het land en de conflicten en wil daar verheldering over geven. Moet kunnen, niets mee mis.' Ik maak uit uw zin op dat door het optreden van Alex Burghoorn voor een exlusief gezelschap van het CIDI er dus minder 'onbekendheid... met het land en de conflicten' is onstaan. Zijn 'verheldering' over de volgens het Internationaal Gerechtshof illegale muur op Palestijns land zit hem dus in het kwalificeren van die afscheiding als een 'veiligheidsmuur'??? Meneer Meens, zo onnozel ben ik niet om op uw gezag dit blind aan te nemen. Per slot van rekening ben ik een journalist. Uw bewering is nonsense. In plaats van zo onbeschoft te reageren, zou het beter zijn om alsnog antwoord te geven op deze vragen:

1. Blijft Alex Burghoorn als correspondent van de Volkskrant in Israel vriendendiensten verlenen aan het CIDI, het propagandacentrum voor Israel in Nederland? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?
2. Waarom betitelt hij die illegale afscheiding als een 'veiligheidsmuur'? Hij had immers de afscheiding voor het zelfde geld 'apartheidsmuur' kunnen noemen, zoals de Israelische vredesorganisatie Gush Shalom en de Palestijnen doen. Het gaat hier dus om een kwalificatie en niet om een neutrale beschrijving, zoals afscheiding. Op die manier heeft hij een keuze gemaakt. Waarom nu juist de keuze voor Sharon's betiteling van die afscheiding?
3. Is Alex Burghoorn bereid om een soortgelijke vriendendienst te verrichten voor bijvoorbeeld het Palestina Komitee? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom?
4. Waarom gedraagt u zich zo onhoffelijk tegenover iemand die als journalist een aantal misschien pijnlijke, maar desalniettemin serieuze en oprechte vragen aan u als ombudsman stelt?
In afwachting van uw antwoord,
vriendelijke groet,
Stan van Houcke

De Volkskrant 52

Ik heb van middag antwoord gekregen van Thom Meens, ombudsman van de Volkskrant, die ik enkele vragen had gesteld over het optreden van Israel-correspondent van de krant Alex Burghoorn voor het CIDI, het propagandacentrum voor Israel in Nederland. Vorige week woensdag schreef ik:

'Ik heb zojuist deze email gestuurd naar Thom Meens, ombudsman van de Volkskrant:

''Geachte heer Meens,
Als 59-jarige journalist, die al meer dan drie decennia dit vak beoefent, emailde ik twaalf dagen geleden, op vrijdag 15 juni, deze vraag:

‘Geachte hoofdredactie van de Volkskrant, beste Alex Burghoorn,
Een lezer van deze weblog mailde me het volgende:'’Burghoorn maakt samen met Joop Meijers (AD) onderdeel uit van een educatief reisprogramma in Israël (2006):"Na een rondleiding bij het Israelische rode kruis, Magen David Adom(de rode davidster) en een bijzonder indrukwekkend verhaal van eenvader die zijn dochter verloor bij een terroristische aanslag, spreken we met twee Nederlandse correspondenten in Israel. JoopMeijers (AD) en Alex Burghoorn (Volkskrant) geven ons een kijkje inde keuken van de Nederlandse mediaberichtgeving aan de hand van onzevragen. We praten onder andere over het belang van specifiekewoorden. Is het veiligheidsmuur, veiligheidshek ofveiligheidsbarriere of gewoon hek of muur? Alex: veiligheidsmuur.Joop: veiligheidsbarriere."http://www.perspectief.nu/page/9525 Deze reizen worden georganiseerd door het CiJO, dejongerenorganisatie van het CIDI: http://www.cijo.nl/v2/ Ondanks de vredelievende plaatjes op de homepage valt hier iets vande ideologie van deze organisatie te zien: http://www.cijo.nl/v2/default.asp?p=bibliotheek&id=22 Joop Meijers doet wel vaker werk voor het CIDI: http://www.cidi.nl/info/bk2005-12-20.html en is oud?-voorzitter van de Nederlandse Zionisten Bond. Zijn dochter heeft voor het IDF gewerkt. Burghoorn en Meijers, als koppel, lichten dus studenten voor (ingenoemd geval ChristenUnie-jongeren) over de situatie in, en deNederlandse verslaggeving over Israël, onder de vlag van het CIDI.'

Tot zover de email van de lezer. November 2000 schreef ik in een artikel voor Vrij Nederland over de tendentieuze berichtgeving van veel correspondenten in Israel. Ik citeerde RTL-correpondent Conny Mus die tegen mij zei dat hij 'eens gebeld was door de dochter van Joop Meijers, correspondent van de Evangelische Omroep en het Algemeen Dagblad, of ik belangstelling had om een leuk verhaal over het Israelische leger te maken. Zij was woordvoerster van het Israelische leger. Dan is er toch sprake van een conflictsituatie. Meijers zelf heeft eens gezegd er moeite mee te hebben om verslag te doen van de bloedbaden veroorzaakt door Israelische militairen.'’

Geachte hoofdredactie van de Volkskrant,met het oog op de journalistieke onafhankelijkheid en zorgvuldigheid verzoek ik u mij antwoord te geven op de volgende vraag: Is het verstandig om uw correspondent in Israel, Alex Burghoorn - wiens berichtgeving op zijn minst controversieel is - op de een of andere wijze betrokken te laten zijn bij reizen georganiseerd door het CIDI, een pro-Israel organisatie die gefinancierd wordt om propaganda te maken voor Israel.
In afwachting van uw antwoord,
Collegiale groet
Stan van Houcke’

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/de-volkskrant-43.htmlI

k heb tot nu toe nog geen antwoord op mijn vraag gekregen van de hoofdredactie van de Volkskrant en ook niet van Alex Burghoorn zelf. Vandaar dat ik u een aantal vragen stel. Kunt u mij uitleggen waarom de Volkskrant niet reageert op mijn vraag? Vindt u als ombudsman van de Volkskrant het verstandig om de Volkskrant-correspondent in Israel, Alex Burghoorn - wiens berichtgeving voor een aantal lezers op zijn minst controversieel is - op de een of andere wijze betrokken te laten zijn bij reizen georganiseerd door het CIDI, een pro-Israel organisatie die gefinancierd wordt om propaganda te maken voor Israel. Ik stel u die vraag ook vanwege de directe betrokkenheid van een CIDI-bestuurlid bij de illegale bouw van de Israëlische muur. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/het-cidi-schendt-internationaal-recht.html Over de achtergrond van deze vraag schreef ik eerder op mijn weblog:‘Het is buitengewoon wrang dat Alex Burghoorn, de Volkskrant-correspondent in Israel, die voor het CIDI optrad de apartheidsmuur van Israel een 'veiligheidsmuur' noemt, terwijl het bedrijf van een bestuurslid van het CIDI meehelpt aan de bouw van deze illegale afzetting op Palestijns land. Illegaal omdat het Internationaal Gerechtshof in Den Haag dit in een advisory opinion als zodanig heeft bepaald.Met andere woorden, een afzetting die volgens het internationaal recht illegaal is, wordt door de Volkskrant-correspondent tijdens een optreden voor het CIDI een 'veiligheidsmuur' genoemd, terwijl tegelijkertijd het bedrijf van een CIDI-bestuurslid aan de bouw van deze illegale muur meehelpt. Daar wringt iets. Hoe onafhankelijk is Alex Burghoorn? En dan laat ik de vraag nog even buiten beschouwing of hij voor zijn optreden door het CIDI is betaald. Kennelijk is men bij de Volkskrant niet eens meer geinteresseerd in het ophouden van de schijn van onafhankelijkheid.

Zie: 'JoopMeijers (AD) en Alex Burghoorn (Volkskrant) geven ons een kijkje in de keuken van de Nederlandse mediaberichtgeving aan de hand van onze vragen. We praten onder andere over het belang van specifiekewoorden. Is het veiligheidsmuur, veiligheidshek of veiligheidsbarriere of gewoon hek of muur? Alex: veiligheidsmuur. Joop: veiligheidsbarriere.' http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/de-volkskrant-43.html Overigens heb ik nog steeds geen antwoord ontvangen van de Volkskrant-hoofdredactie op mijn vragen over Alex Burghoorn's optreden.’ Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/de-volkskrant-47.html Ik zou ook graag van u willen weten of Alex Burghoorns optreden voor het CIDI eenmalig is geweest en of hij ervoor betaald kreeg, of dat dit een vriendendienst was?
In afwachting van uw antwoord,
vriendelijke groet
Stan van Houcke'

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2007/06/de-volkskrant-50.html


Vanmiddag kreeg ik dit korte antwoord.

'di 3-7-2007 12:14

Geachte heer Van Houcke

IK heb de zaak uitgezocht. Het ligt iets genuanceerder dan was af te leiden uit de mail die u kreeg.
Het betrof hier een reisje voor bestuursleden van alle politieke partijen, althans de jongerenafdelingen.
Er is niet betaald en het is gebleven bij een kort praatje.

Dat lijkt me op zich niet zo bezwaarlijk en het is zeker niet zo dat de verslaggever daarmee partij kiest.'

Met vriendelijke groet,
Thom Meens
Ombudsman redactie de Volkskrant'

Ik maak uit het antwoord op dat voor Thom Meens het 'op zich niet zo bezwaarlijk' is dat de Volkskrant-correspondent in Israel als vriendendienst voor het propaganda centrum voor Israel in Nederland optreedt en daarbij de volgens het Internationaal Gerechtshof illegale Israelische muur als een 'veiligheidsmuur' kwalificeert. Deze positieve kwalificatie, afkomstig van Sharon voor een muur die hele Palestijnse gemeenschappen van elkaar isoleert, wordt geuit tegenover notabene aankomende politici die straks het beleid gaan bepalen. Desondanks is volgens de Volkskrant ombudsman het 'zeker niet zo dat de verslaggever daarmee partij kiest.'

Dan die formulering: 'Dat lijkt me op zich niet zo bezwaarlijk.' Lijkt het u nu 'op zich' niet bezwaarlijk of is het voor u 'op zich' niet bezwaarlijk? Waarom 'lijkt'? Waarom die slag om de arm? Een driedubbele slag zelfs. Want ook 'op zich' is een slag om de arm. Hoe bedoelt u met 'op zich'? Op zich impliceert ware het niet dat... Dus bijvoorbeeld: op zich vind ik iets juist ware het niet dat het uiteindelijk onzin is, omdat...etc. In dit verband klopt 'op zich'. Maar wat bedoelt u in uw zin met 'op zich'? Hier spreekt u een twijfel uit. Waar twijfelt u op zich aan? 'Lijkt op zich.' En dan tenslotte 'niet zo bezwaarlijk'. Met andere woorden, u impliceert dat het wel 'bezwaarlijk' is, weliswaar nu ook weer niet 'zo bezwaarlijk' dat het voor u journalistiek verwerpelijk is, maar toch op zijn minst enigszins 'bezwaarlijk'. Ik denk dat u daarin gelijk heeft, want Alex Burghoorn, wiens verslaggeving controversieeel is voor een aantal lezers, laadt ook door zijn vriendendienst (zo maak ik uit uw antwoord op) voor het CIDI de verdenking op zich dat hij allerminst onafhankelijk is en tendentieus bericht geeft. Hoe dan ook: waarom deze uiterst voorzichtige en omslachtige formulering van u: 'lijkt... op zich... zo'?

Ik blijf met enkele vragen zitten: wat had u als ombudsman van de Volkskrant gezegd als Alex Burghoorn deze muur een 'apartheidsmuur' had genoemd, zoals de Israelische vredesbeweging Gush Shalom en de Palestijnen de muur betitelen? Zou u dan hebben geoordeeld dat het 'zeker niet zo [is] dat de verslaggever daarmee partij kiest?' Ik denk het niet. Als onafhankelijke journalist weet ik dat Burghoorns kwalificatie wel degelijk een teken is dat hij 'daarmee partij kiest.' Ook ik kies partij, niet voor de bezetter, zoals Alex Burghoorn, maar voor de onderdrukte Palestijnen, die in strijd met het internationaal recht en de uitspraken van de VN, al veertig jaar lang onder een Israelische bezetting leven. Ik zal ook nooit stellen dat ik geen 'partij kies,' want dat zou een absurde leugen zijn, zoals ik ook de bewering van u absurd vind.

Ook deze zin komt als absurd over. 'Het ligt iets genuanceerder dan was af te leiden uit de mail die u kreeg.' Genuanceerder? Genuanceerder dan wat? Ik begrijp dit niet. Ligt het genuanceerder omdat deze kwalificatie bedoeld was voor de oren van aankomende politici? Dat maak ik tenminste op uit uw antwoord. Dus als het tegenover niet-politici was geuit dan was die kwalificatie ongenuanceerder geweest? Dat zit impliciet in dit antwoord.

Geachte heer Meens, zou u zo vriendelijk willen zijn deze vragen te beantwoorden?

vriendelijke groet

Stan van Houcke

De Man in de Bergen

Ergens op een berg in het grensgebied van Afghanistan/Pakistan leeft in een tent een multimiljonair met een goedkope casio-horloge, een militair jasje, en smetteloos gestreken witte kleren. Smetteloos! Gestreken! Waarom heeft hij een horloge om? Moet hij ergens op tijd zijn?

Deze man is het hoofd van Al Qaida, de terroristische organisatie, verantwoordelijk voor alle fundamentalistische aanslagen op aarde.

Hoe organiseert deze man dat? Met een mobieltje? Nee, want geen signaal. Met een satelliettelefoon? Nee, want dan zou zijn vijand onmiddellijk weten waar hij zit. Met een postduif? Nee, die weten niet naar wie ze moeten vliegen. Immers, telkens is er weer een andere terroristische groep die zich opoffert. Nee, de communicatie verloopt via een ezel. Die ezel krijgt een berichtje achter zijn oor mee en daarmee wandelt de trouwe mensenvriend naar de dichtst bijzijnde vallei waar een knecht het in ontvangst neemt en doorstuurt. Naar wie? En hoe? Per post? Via internet? Nee, nee, nee, want dan kan het bericht worden onderschept door de vijand van de man. Maar hoe dan? Dat is een raadsel, die alle geheime diensten van zijn vijand niet kunnen oplossen.

De vijand van de man beschikt over spionage satellieten die een doosje lucifers op aarde haarscherp in beeld kunnen krijgen. Die fotograferen elke vierkante meter van de berg waarop de man zit. Maar nooit hebben ze ook maar een spoortje van de man en zijn medewerkers gevonden, zelfs niet van het eenzame ezeltje dat langs het slingerende bergpad naar beneden of naar boven loopt. Het is een raadsel. Dit weekeinde pleegden zijn medewerkers een uiterst knullige aanslag in Groot-Brittannie. Dat zei de commerciele pers, en die kan het weten, want ze hadden het zelf gehoord van een anonieme autoriteit die voor zijn vijand werkt. De man in de bergen is heel intelligent. Vanuit zijn hoofdkwartier kijkt hij met zijn mooie zachte ogen de wereld in. En wacht. Echt waar.

Een maand geleden heb ik de man een brief geschreven en hem verzocht op te houden met alle terreur op de wereld. Eergisteren kreeg ik een bericht van hem terug, ik kon de geur van de ezel nog ruiken. Volgens de man op de berg is hij niet de dader van alle terreur. Hij vroeg me of ik weleens naar een James Bond-film had gekeken. Hem was opgevallen dat James Bond altijd een slechterik bestrijdt die hoog op een berg, of diep onder de zee de laatste voorbereidingen treft om de wereldheerschappij te veroveren. Die slechterik heet Ernst Stavro Blofeld en hij is hoofd van misdaadorganisatie SPECTRE (Special Executive for Counter intelligence, Terrorism, Revenge and Extortion), en staat ook wel bekend als 'Number one' (Nr. 1). Blofeld werd geboren in Gdynia, Polen. Zijn vader was van Poolse afkomst en zijn moeder van Griekse. Zijn geboortedag 28 mei 1908.

De man op de berg wees me erop dat Blofeld de echte boef is en niet hij. Hij is volledig geisoleerd, heeft alleen een ezel en een casio-horloge, terwijl Blofeld beschikt over de meest geavanceerde technologie, waarmee hij ook nog eens direct in contact met de hele wereld staat. Bovendien, hoe kan een man die op 28 mei 1908 in Polen was geboren dezelfde persoon zijn als iemand die op 10 maart 1957 in Djedda is geboren? De man op de berg heeft gelijk. Blofeld zit achter al die aanslagen en niet hij, de man met die mooie ogen. Dat ik dat niet eerder heb beseft.