zaterdag 7 maart 2009

De Israelische Terreur 769

'Must Jews always see themselves as victims?
Fierce debate has been raging in 'The Independent' about Israel's conduct in Gaza. Here, one leading Jewish thinker argues that until Jews shake off their persecution complex, there can never be peace in the Middle East
By Antony Lerman
Saturday, 7 March 2009

In the wake of Israel's attack on Gaza, eager voices are telling us that anti-Semitism has returned yet again. Eight years of Hamas rockets and the world unfairly cries foul when Israel retaliates, they say. Biased media are delegitimising the Jewish state. The Left attacks Israel as uniquely evil, making it the persecuted Jew among the nations. Even theatres keep wheeling out those anti-Semitic stereotypes, Shylock, Fagin and the "chosen people", just to torment us. If this bleak picture were an accurate portrayal of what Jews are experiencing today, who could deny that suffering is the determining feature of the Jewish condition?
In most Jewish circles, if you pause to question this narrative and suggest that it might be exaggerated, that it unrealistically implies a level of dreadfulness and victimhood unique to Jews, you'll attract hostility and disbelief in equal measure, and precious little public sympathy. But in the work of Professor Salo Baron, probably the greatest Jewish historian of the 20th century, we find powerful justification for just such a questioning.
Professor Baron spoke out angrily against what he called the "lachrymose conception of Jewish history", which placed suffering at the centre of Jewish life. "Suffering is part of the destiny" of the Jews," Professor Baron said in an interview in 1975, "but so is repeated joy as well as ultimate redemption." Another distinguished historian, Professor Yosef Hayim Yerushalmi, said Baron always fought against the view of Jewish history as "all darkness and no light. He laboured mightily to restore balance".
Baron, who was born in Poland and went to America in 1930 to teach at Columbia University in New York, died aged 94 in 1989, perhaps one of the most significant years in post-war Jewish history. With the collapse of communism in Eastern Europe and the USSR, the suppression of Jewish religious practice and cultural expression came to an end.
More than two million Jews were finally free to choose to be Jewish or not. An astonishing number chose Jewishness and a remarkable revival of Jewish life began. This historic moment aptly illustrates the central truth of Baron's critique.
Twenty years on, that revival continues, but the world's response to Israel's war on Gaza and the dramatic rise in anti-Semitic incidents in a number of countries since the war began have led many to paint a very dark picture of the current Jewish predicament. So, in thinking about the accuracy of this, especially in view of the poisonous weed of anti-Semitism that Howard Jacobson, writing in The Independent last month, claims to find growing in practically every patch of criticism of Israel, I wondered what light Professor Baron would have found in the current darkness. Would he have concluded that the lachrymose conception of Jewish history has returned and that a restoration of some balance is required? Have we Jews succumbed psychologically to a sense of eternal Jewish victimhood, a wholly negative Jewish exceptionalism, or is paranoia justified?
Some pioneering research, published as Israel's bombing of Gaza began, throws some light on this. It reveals just how much the feeling that no matter what we do, we are perpetually at the mercy of others applies to Jewish Israelis. A team led by Professor Daniel Bar Tal of Tel Aviv University, one of the world's leading political psychologists, questioned Israeli Jews about their memory of the conflict with the Arabs, from its inception to the present, and found that their "consciousness is characterised by a sense of victimisation, a siege mentality, blind patriotism, belligerence, self-righteousness, dehumanisation of the Palestinians and insensitivity to their suffering". The researchers found a close connection between that collective memory and the memory of "past persecutions of Jews" and the Holocaust, the feeling that "the whole world is against us". If such a study were to be conducted among Jews in Britain, I suspect the results would be very similar.
For Jews to see themselves in this way is understandable, but it's a distortion and deeply damaging. As Professor Bar Tal says, this view relies primarily on prolonged indoctrination that is based on ignorance and even nurtures it. The Jewish public does not want to be confused with the facts. If we are defined by past persecutions, by our victimhood, will we ever think clearly about the problem of Israel-Palestine and the problem of anti-Semitism?
To justify its attack on Gaza, Israel threw the mantle of victimhood over the residents of southern Israel who have lived under the constant threat of rocket attack from the territory since 2001.
Israeli government and military spokespeople seemed to get a remarkably sympathetic hearing in the media when they made this argument. But history did not begin in 2001. As the Israeli journalist Amira Hass notes, the origin of Israel's siege dates back to 1991, before suicide bombings began. The relentless emphasis on Israeli suffering, to the exclusion of all other contextual facts, and the constant mantra that no other country would tolerate such a threat posed to its citizens over such a long period provided the basis for arguing that the military option was the only alternative.
The victim is cornered and there's only one way out.
But the popular Israeli phrase ein breira, "there is no alternative", won't stand one second's scrutiny. There was a wealth of informed senior military and security opinion, especially following the disaster of the 2006 Lebanon war, which argued that there is no military solution to the problem of Islamist groups such as Hamas and Hizbollah. Even before Lebanon, in 2004, former IDF spokesman Nahman Shai, a senior figure in the Israeli establishment, said: "Despite all the anger, frustration, and disgust we feel, we ought to talk to Hizbollah. We must exploit every possibility to reach a compromise with them and gain precious time. Does it really embody all the evil in the region? What are we waiting for? We can always go back to fighting terrorism."
Early in January this year, Israel's former Mossad chief and former national security adviser, Efraim Halevy, said: "If Israel's goal were to remove the threat of rockets from the residents of southern Israel, opening the border crossings would have ensured such quiet for a generation." Daniel Levy, former adviser in the office of Israeli Prime Minister Ehud Barak, shows clearly where the wrong choices were made: withdrawing from Gaza without co-ordinating the "what next" with the Palestinians; hermetically sealing off Hamas and besieging Gaza after the 2006 elections instead of testing Hamas's capacity to govern responsibly; instead of building on the ceasefire, Israel was the first to break it on 4 November. In short, there were other alternatives.'

De Israelische Terreur 768



'Israel annexing East Jerusalem, says EU
accused of damaging peace prospects
* Rory McCarthy in Jerusalem
* The Guardian, Saturday 7 March 2009
House Demolitions in East Jerusalem

A confidential EU report accuses the Israeli government of using settlement expansion, house demolitions, discriminatory housing policies and the West Bank barrier as a way of "actively pursuing the illegal annexation" of East Jerusalem.
The document says Israel has accelerated its plans for East Jerusalem, and is undermining the Palestinian Authority's credibility and weakening support for peace talks. "Israel's actions in and around Jerusalem constitute one of the most acute challenges to Israeli-Palestinian peace-making," says the document, EU Heads of Mission Report on East Jerusalem.
The report, obtained by the Guardian, is dated 15 December 2008. It acknowledges Israel's legitimate security concerns in Jerusalem, but adds:
"Many of its current illegal actions in and around the city have limited security justifications."
"Israeli 'facts on the ground' - including new settlements, construction of the barrier, discriminatory housing policies, house demolitions, restrictive permit regime and continued closure of Palestinian institutions
- increase Jewish Israeli presence in East Jerusalem, weaken the Palestinian community in the city, impede Palestinian urban development and separate East Jerusalem from the rest of the West Bank," the report says.
The document has emerged at a time of mounting concern over Israeli policies in East Jerusalem. Two houses were demolished on Monday just before the arrival of the US secretary of state, Hillary Clinton, and a further 88 are scheduled for demolition, all for lack of permits. Clinton described the demolitions as "unhelpful", noting that they violated Israel's obligations under the US "road map" for peace.
The EU report goes further, saying that the demolitions are "illegal under international law, serve no obvious purpose, have severe humanitarian effects, and fuel bitterness and extremism." The EU raised its concern in a formal diplomatic representation on December 1, it says.
It notes that although Palestinians in the east represent 34% of the city's residents, only 5%-10% of the municipal budget is spent in their areas, leaving them with poor services and infrastructure.
Israel issues fewer than 200 permits a year for Palestinian homes and leaves only 12% of East Jerusalem available for Palestinian residential use. As a result many homes are built without Israeli permits. About 400 houses have been demolished since 2004 and a further 1,000 demolition orders have yet to be carried out, it said.
City officials dismissed criticisms of its housing policy as "a disinformation campaign". "Mayor Nir Barkat continues to promote investments in infrastructure, construction and education in East Jerusalem, while at the same time upholding the law throughout West and East Jerusalem equally without bias," the mayor's office said after Clinton's visit.
However, the EU says the fourth Geneva convention prevents an occupying power extending its jurisdiction to occupied territory. Israel occupied the east of the city in the 1967 six day war and later annexed it. The Palestinians claim East Jerusalem as the capital of their future state.
The EU says settlement are being built in the east of the city at a "rapid pace". Since the Annapolis peace talks began in late 2007, nearly 5,500 new settlement housing units have been submitted for public review, with 3,000 so far approved, the report says. There are now about 470,000 settlers in the occupied territories, including 190,000 in East Jerusalem.
The EU is particularly concerned about settlements inside the Old City, where there were plans to build a Jewish settlement of 35 housing units in the Muslim quarter, as well as expansion plans for Silwan, just outside the Old City walls.
The goal, it says, is to "create territorial contiguity" between East Jerusalem settlements and the Old City and to "sever" East Jerusalem and its settlement blocks from the West Bank.
There are plans for 3,500 housing units, an industrial park, two police stations and other infrastructure in a controversial area known as E1, between East Jerusalem and the West Bank settlement of Ma'ale Adumim, home to 31,000 settlers. Israeli measures in E1 were "one of the most significant challenges to the Israeli-Palestinian peace process", the report says.
Mark Regev, spokesman for the Israeli prime minister, Ehud Olmert, said conditions for Palestinians living in East Jerusalem were better than in the West Bank. "East Jerusalem residents are under Israeli law and they were offered full Israeli citizenship after that law was passed in 1967,"
he said. "We are committed to the continued development of the city for the benefit of all its population."'

De Nuance van de NRC 97




Adri Nieuwhof heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Nuance van de NRC 96" achtergelaten:


'Beste Stan, ik heb me ook geërgerd aan de CIDI reactie en schreef het volgende naar NRC:


Al-Haq directeur Shawan Jabarin kan de uitreiking van de Geuzenpenning in Vlaardingen niet bijwonen, als Israël vasthoudt aan het uitreisverbod dat al drie jaar aan hem wordt opgelegd. Vandaag (5 maart) dient een zaak bij het Israëlische hooggerechtshof waarin opheffing van het reisverbod wordt geëist. Ronnie Naftaniel van het CIDI heeft begrip voor Israël's besluit om Jabarin vast te houden in de Westelijke Jordaanoever. Hij brengt dit in verband met Jabarin's veroordeling voor "terroristische" activiteiten. (Jabarin zat in de negentiger jaren in de gevangenis onder administratieve detentie.) Naftaniel kent kennelijk het onderscheid tussen verzet en terreur niet. Nelson Mandela zat 27 jaar gevangen op Robbeneiland, omdat Zuid_Afrika hem veroordeelde voor zijn "terroristische" activiteiten. Mandela leidde het verzet in Zuid-Afrika tegen apartheid. Westerse overheden beschouwden Mandela als een terrorist. Tot juli 2008 stond zijn naam op de terreurlijst van VS.Voor alle duidelijkheid, mensen hebben het recht zich te verzetten tegen onderdrukking. Of het nu om apartheid in Zuid-Afrika gaat, of om de Israëlische bezetting van Palestina

Adri Nieuwhof'

God zij dank zijn er steeds meer mensen die de activiteiten van de betaalde pro-zionistische lobbyist Ronny Nafataniel kritisch volgen. En nu afwachten wat de reactie van de NRC-hoofdredactie is.

De Israelische Terreur 768


The Zionists’ taboo
By Paul J. Balles
8 March 2009
Paul J. Balles considers how Zionists in positions of authority at academic institutions in the United States are persecuting and defaming anyone who dares to criticize Israel or even mention Palestinian rights.About the worst thing one can do in America or Europe is to criticize Israel.

“Freedom” even in academia doesn’t allow critical comments about Israel or Zionism. Those who risk it can lose their jobs and be labelled anti-Semitic bigots.Joel Kovel was terminated from Bard College after 20 years of service because of "differences between myself and the Bard administration on the issue of Zionism". The president of Bard, Leon Botstein, didn’t consider Kovel’s critiques of Zionism to be protected academic freedom.The worst of the critic bashers is Harvard Law Professor Alan Dershowitz. He spearheaded a campaign against Norman Finkelstein's tenure for writing Beyond Chutzpah, documenting in detail the falsifications in Dershowitz's book The Case for Israel. After being denied tenure, Finkelstein said: "I met the standards of tenure DePaul required, but it wasn't enough to overcome the political opposition to my speaking out on the Israel-Palestine conflict." In his 2008 book, The Case Against Israel's Enemies, Dershowitz defamed many who have been critical of Israel, calling them bigots or labelling them anti-Semitic. Dershowitz has led the pack attacking Israel’s critics.On former President Jimmy Carter, Dershowitz wrote: "Whatever the reason or reasons for Jimmy Carter's recent descent into the gutter of bigotry, history will not judge him kindly."Attacking University of Chicago Professor John J. Mearsheimer and Harvard University Professor Stephen M. Walt, who together authored The Israel Lobby and US Foreign Policy (2007), Dershowitz wrote: "They are hate-mongers who have given up on scholarly debate and the democratic process in order to become rock-star heroes of anti-Israel extremists."Writing about the British University and College Union (UCU) boycott of Israeli educators and academic institutions, Dershowitz explained how he and others "wrote an op-ed piece for the Times of London, in which we demonstrated parallels between this boycott and previous anti-Jewish boycotts that were undoubtedly motivated by anti-Semitism".On another front, Roosevelt University of Chicago at Illinois fired a philosophy and religion professor for allowing students in his class to ask questions about Judaism and Islam. The chair of the department, Susan Weininger, fired the professor, Douglas Giles, saying that students should not be allowed to ask whatever questions they want in class. Weininger said that free discussion in world religions could "open up Judaism to criticism". Any such material, she said, was not permissible to be mentioned in class discussion, textbooks or examinations. Further, she ordered Giles to forbid any and all discussion of the "Palestinian issue", any mention of Palestinian rights, the Muslim belief in the holiness of Jerusalem, and Zionism. When Professor Giles refused to censor his students, Weininger fired him.One of the worst types of Zionist harassment involves cases of Muslims generally and Palestinians in particular for speaking out on behalf of their favourite causes. The US government has often been complicit in these cases.One such case involves Dr Sami Al-Aryan who taught computer engineering at the University of South Florida before his arrest in 2004. Al-Arian was charged with raising money and otherwise assisting Palestinian Islamic Jihad, a group the US government declared a terrorist organization in 1995. At trial in 2005, he was acquitted on eight of 17 counts, and the jury deadlocked on the other counts.All counts were trumped up by Zionist prosecutors who wanted to silence Al-Aryan. If anything could vaguely approach justice in this case, the Israelis who have been slaughtering Palestinians for half a century would have been labelled terrorists and brought to trial for committing much worse deeds than Al-Aryan.The gravest injustice allows Zionists to silence honest critics for violating the Zionist taboo.
Paul J. Balles is a retired American university professor and freelance writer who has lived in the Middle East for many years. For more information, see http://www.pballes.com./

vrijdag 6 maart 2009

De Israelische Terreur 767

'Letter to the New York Times:
New Palestine Party Visit of Menachem Begin and Aims of Political Movement Discussed
To the Editors of the New York Times:
Among the most disturbing political phenomena of our times is the emergence in the newly created state of Israel of the "Freedom Party" (Tnuat Haherut), a political party closely akin in its organization, methods, political philosophy and social appeal to the Nazi and Fascist parties. It was formed out of the membership and following of the former Irgun Zvai Leumi, a terrorist, right-wing, chauvinist organization in Palestine.
The current visit of Menachem Begin, leader of this party, to the United States is obviously calculated to give the impression of American support for his party in the coming Israeli elections, and to cement political ties with conservative Zionist elements in the United States. Several Americans of national repute have lent their names to welcome his visit. It is inconceivable that those who oppose fascism throughout the world, if correctly informed as to Mr. Begin's political record and perspectives, could add their names and support to the movement he represents.
Before irreparable damage is done by way of financial contributions, public manifestations in Begin's behalf, and the creation in Palestine of the impression that a large segment of America supports Fascist elements in Israel, the American public must be informed as to the record and objectives of Mr. Begin and his movement.
The public avowals of Begin's party are no guide whatever to its actual character. Today they speak of freedom, democracy and anti-imperialism, whereas until recently they openly preached the doctrine of the Fascist state. It is in its actions that the terrorist party betrays its real character; from its past actions we can judge what it may be expected to do in the future.
Attack on Arab Village
A shocking example was their behavior in the Arab village of Deir Yassin. This village, off the main roads and surrounded by Jewish lands, had taken no part in the war, and had even fought off Arab bands who wanted to use the village as their base. On April 9 (THE NEW YORK TIMES), terrorist bands attacked this peaceful village, which was not a military objective in the fighting, killed most of its inhabitants240 men, women, and childrenand kept a few of them alive to parade as captives through the streets of Jerusalem. Most of the Jewish community was horrified at the deed, and the Jewish Agency sent a telegram of apology to King Abdullah of Trans-Jordan. But the terrorists, far from being ashamed of their act, were proud of this massacre, publicized it widely, and invited all the foreign correspondents present in the country to view the heaped corpses and the general havoc at Deir Yassin.
The Deir Yassin incident exemplifies the character and actions of the Freedom Party.
Within the Jewish community they have preached an admixture of ultranationalism, religious mysticism, and racial superiority. Like other Fascist parties they have been used to break strikes, and have themselves pressed for the destruction of free trade unions. In their stead they have proposed corporate unions on the Italian Fascist model.
During the last years of sporadic anti-British violence, the IZL and Stern groups inaugurated a reign of terror in the Palestine Jewish community. Teachers were beaten up for speaking against them, adults were shot for not letting their children join them. By gangster methods, beatings, window-smashing, and wide-spread robberies, the terrorists intimidated the population and exacted a heavy tribute.
The people of the Freedom Party have had no part in the constructive achievements in Palestine. They have reclaimed no land, built no settlements, and only detracted from the Jewish defense activity. Their much-publicized immigration endeavors were minute, and devoted mainly to bringing in Fascist compatriots.
Discrepancies Seen
The discrepancies between the bold claims now being made by Begin and his party, and their record of past performance in Palestine bear the imprint of no ordinary political party. This is the unmistakable stamp of a Fascist party for whom terrorism (against Jews, Arabs, and British alike), and misrepresentation are means, and a "Leader State" is the goal.
In the light of the foregoing considerations, it is imperative that the truth about Mr. Begin and his movement be made known in this country. It is all the more tragic that the top leadership of American Zionism has refused to campaign against Begin's efforts, or even to expose to its own constituents the dangers to Israel from support to Begin.
The undersigned therefore take this means of publicly presenting a few salient facts concerning Begin and his party; and of urging all concerned not to support this latest manifestation of fascism.
ISIDORE ABRAMOWITZ, HANNAH ARENDT, ABRAHAM BRICK, RABBI JESSURUN CARDOZO, ALBERT EINSTEIN, HERMAN EISEN, M.D., HAYIM FINEMAN, M. GALLEN, M.D., H.H. HARRIS, ZELIG S. HARRIS, SIDNEY HOOK, FRED KARUSH, BRURIA KAUFMAN, IRMA L. LINDHEIM, NACHMAN MAISEL, SEYMOUR MELMAN, MYER D. MENDELSON, M.D., HARRY M. OSLINSKY, SAMUEL PITLICK, FRITZ ROHRLICH, LOUIS P. ROCKER, RUTH SAGIS, ITZHAK SANKOWSKY, I.J. SHOENBERG, SAMUEL SHUMAN, M. SINGER, IRMA WOLFE, STEFAN WOLFE.

New York, Dec. 2, 1948
Written: Dec. 2, 1948 Source: This online version came from a microfilmed copy of the NYT print, which had been found by Laura Nader at UC. A scanned copy can be found at Proquest: University Microfilms. Transcription/Markup: Jenny Lipow, Tom Condit, B. Basgen Copyleft: Einstein Internet Archive (marxists.org) 2002. Permission is granted to copy and/or distribute this document under the terms of the GNU Free Documentation License. '

The Trap

'The Trap: What Happened to Our Dream of Freedom is a BBC documentary series by English filmmaker Adam Curtis, well known for other documentaries including The Century of the Self and The Power of Nightmares. It began airing on BBC Two on 11 March 2007.[1]
The series consists of three one-hour programmes which explore the concept and definition of freedom, specifically, "how a simplistic model of human beings as self-seeking, almost robotic, creatures led to today's idea of freedom."
[2]

Het Neoliberale Geloof 356

'Bankiers betrapt op tape!
di, 17/02/2009 - 14:29 — Julian
Luister naar een conversatie tussen twee bankiers die niet alleen hun bonussen willen behouden, maar dezefde bonussen in 2009 willen die ze in 2008 kregen voordat het kaartenhuis dat ze gebouwd hadden in elkaar viel.'



De Israelische Oorlogsmisdaden 71

'Gaza homes destruction 'wanton' Human rights investigators say Israeli forces engaged in "wanton destruction" of Palestinian homes during the recent conflict in Gaza.

Amnesty International has told the BBC News website the methods used raised concerns about war crimes.
Israel's military said buildings were destroyed because of military "operational needs".
The Israeli Defense Forces said they operated in accordance with international law during the conflict.
However, the use of mines to destroy homes contradicted this claim, the head of the Amnesty International fact-finding mission to southern Israel and Gaza, Donatella Rovera, has argued.

Israeli troops had to leave their vehicles to plant the mines, indicating that they faced no danger and that there was no military or operational justification, she said.
Breaking the Silence, an Israeli group that gathers and circulates the testimonies of Israeli soldiers, has also told the BBC News website that its findings from the Gaza war suggested many demolitions had been carried out when there was no immediate threat.
"From the testimonies that we've gathered, lots of demolitions - buildings demolished either by bulldozers or explosives - were done after the area was under Israeli control," said Yehuda Shaul, one of the group's members.
Destruction of civilian property is not illegal in itself under international law, but it must be justifiable on military grounds - for example if the building was booby trapped or being used as cover for enemy fighters.
Thousands of buildings were destroyed in the 22-day Israeli operation.
Some of them were police stations, mosques and government premises attacked in targeted airstrikes, in many cases with surrounding buildings left in tact.
Reduced to rubble
There were also whole neighbourhoods reduced to rubble in areas where the Israeli ground forces were present.'
En let u nu eens op of de NRC dit bericht overneemt en het CIDI daarover aan de tand voelt.

Het Neoliberale Geloof 355

Dit was al in januari bekend:

'Overheidssteun ING cadeau van 6 miljard 29-1-2009


Volgens Jac Kragt, schrijver van het boek ‘De Kredietcrisis’, komt de overheidssteun voor ING feitelijk neer op een ‘free gift’ van 6 miljard euro.
Volgens Jac Kragt, schrijver van het boek ‘De Kredietcrisis’, komt de overheidssteun voor ING feitelijk neer op een ‘free gift’ van 6 miljard euro. “De prijs die ING betaalt, is heel zacht. Ze hebben handig onderhandeld met de overheid.” En voor dat cadeau krijgt de overheid niet eens een aandelenbelang in ING. Volgens Kragt heeft ING een eenzijdige transactie met Wouter Bos afgesloten die eigenlijk alleen voor ING gunstig is. “Ze hebben wel toegezegd dat ze 25 miljard extra aan het bedrijfsleven uit gaan lenen, maar dat is gewoon op marktconforme voorwaarden. Dat zouden ze normaal gesproken toch al doen.”
Besmette kredietportefeuilleDe staat draagt 80% van het risico op de besmette kredietportefeuille van ING in Alt-A obligaties. “Als ING verliezen lijdt op die portefeuille, dan moet de Nederlandse staat die tot 90% van de initiële waarde opvangen. Deze garantie heeft hetzelfde economisch risico als een aankoop van de portefeuille op een gemiddelde prijs van 90%. Maar de marktwaarde van de obligaties in die portefeuille is al ongeveer 30-35% gedaald sinds uitgifte. De overheid heeft dus 20 tot 25% meer gegarandeerd dan die obligaties in de markt waard zijn, een cadeautje van ongeveer 6 miljard.” Dit is volgens Kragt goed terug te zien in de toename van de beurswaarde van ING, sinds afgelopen vrijdag ongeveer 4 miljard euro. Ook de opwaardering van het eigen vermogen van 5 miljard euro dat ING naar eigen zeggen dankt aan de garantie, klopt daarmee heel aardig.
Geen aandelenbelang
En voor die 6 miljard euro hoeft ING volgens Kragt wel heel weinig te doen. “De overheid krijgt geen aandelenbelang, maar slechts een toezegging dat ING 25 miljard euro meer gaat uitlenen aan het bedrijfsleven. Het is nog maar de vraag of dit gaat werken.” De deal is volgens Kragt zo aantrekkelijk dat het hem zou verbazen als bedrijven als SNS en Aegon niet al de hele week op de stoep staan bij Wouter Bos voor een soortgelijke regeling.
AfschrijvingenING is niet de enige bank met een problematische portefeuille in Alt-A obligaties, maar volgens Kragt was deze bij ING wel groter dan bij andere banken. “Op die Alt-A obligaties is inmiddels al 30 tot 35% afgewaardeerd, dat is bijna net zoveel als bij de subprime hypotheken.” Vanaf het begin van de kredietcrisis tot oktober 2008 hebben banken volgens Kragt al 1000 miljard dollar moeten afschrijven op obligatieportefeuilles in gestructureerde kredieten. “Daar kwam in het vierde kwartaal nog eens 1000 miljard bij.”
Depressie
Wanneer deze afschrijvingen afgelopen zijn, is volgens Kragt moeilijk te zeggen. “Als nu blijkt dat 80% van de mensen hun hypotheek gewoon afbetaalt dan zijn de portefeuilles te laag gewaardeerd.” Hoe dan ook gaat Kragt uit van het slechtste economische scenario, depressie. “De balansen van banken, bedrijven en gewone mensen zullen moeten krimpen. En dat is heel pijnlijk.” Het is volgens Kragt nu zaak dat de overheden ervoor zorgen dat de kredietkraan open blijft. “De overheid moet ervoor zorgen dat gezonde bedrijven kunnen herfinancieren. Als de kredietkraan dicht gaat, heb je echt een probleem. Dan kunnen zelfs gezonde bedrijven niet meer overleven.”
'Slechte banken'
Het idee van de Amerikaanse president Barack Obama om ‘slechte banken’ op te richten die de problematische leningen van banken overnemen, is volgens Kragt ‘een stap die hij moet zetten'. “Het is alleen de vraag of het werkt.” Als het mislukt rest er volgens Kragt nog maar één scenario. “Zelfs nationalisatie van Amerikaanse banken is niet uit te sluiten.”
Joop van Vlerken'

Jan Marijnissen van de SP 29



Jan, het houdt maar niet op, daar ben ik alweer. Hoe ga jij je achterban dit nu weer uitleggen:
"ING deelt duizenden bonussen uit "
Pieter Klok, Xander van Uffelen

gepubliceerd op 05 maart 2009 22:06, bijgewerkt op 6 maart 2009 09:39

AMSTERDAM - Duizenden ING-medewerkers krijgen ook dit jaar een bonus. Deze ‘discretionaire’ bonus komt boven op de prestatiepremie die is afgesproken in de collectieve arbeidsovereenkomsten, aldus een woordvoerder. Hoe groot de bonuspot dit jaar precies is, maakt ING niet bekend... PrestatiecriteriaING boekte over 2008 een verlies van 729 miljoen euro. In 2007 werd nog een winst geboekt van 9,1 miljard euro. Niettemin hebben veel medewerkers aan hun prestatiecriteria voldaan, zegt de woordvoerder. ‘En dan geldt: afspraak is afspraak.’ Veel medewerkers hebben echter ook bedongen dat hun bonus gegarandeerd is. De totale salariskosten bij ING zijn het afgelopen jaar gestegen van 8,2 miljard in 2007 tot 8,4 miljard in 2008... Wouter Bos heeft ING inmiddels voor een bedrag van zo’n 40 miljard euro aan steun (kapitaalinjecties en garanties) verleend, maar heeft geen formele zeggenschap.' Lees verder: http://www.volkskrant.nl/economie/article1159495.ece/
ING_deelt_duizenden_bonussen_uit

Janneman, reus van het volk, dat is even lachen: 'discretionaire' bonus. Wat is dat Jan? Leg het ons uit. Hoe kan dat nu? En jij maar akkoord gaan met het uitdelen van miljarden aan belastinggeld. Is dat de nieuwe koers van de partij? Je bent wel vlot op een fietsje, maar daar betalen we je niet voor als volksvertegenwoordiger. Ik ben bang dat je over je eigen bananenschil bent uitgegleden. Had je die ook maar niet achteloos moeten weggooien.

Zoals gesteld: je wordt genaaid Jan en nu naai jij je achterban met je gezwets. Kijk even hier naar en leg je achterban daarna uit waarom je je voor het karretje van de zwendelaars hebt laten spannen.

Jan, ik hoor hem in Moskou alweer juichen, samen met zijn kameraden. Tenslotte nog even een tip voor het geval je weer geld wilt verkwisten. Iets dat je kennelijk niet weet: zodra je zonder voorwaarden rijke mensen een zak met geld geeft dan zul je zien dat ze een deel daarvan in eigen zak steken. Dat is nu eenmaal een feit. Hoe denk je anders dat die luitjes rijk zijn geworden? Kortom, volgende keer opletten dus wanneer je een failliete handel overeind probeert te houden. En als je werkelijk niet weet wat je met al dat geld aanmoet, geef het dan maar terug aan je achterban.

De Nuance van de NRC 96


Geachte NRC hoofdredactie,

Ik heb nog een aanvullende vraag met betrekking tot uw vermelding twee dagen geleden dat 'Naftaniel, van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), heeft begrip voor de Israëlische beslissing, omdat Jarbarin eerder is veroordeeld voor terroristische activiteiten. „Bovendien kan iemand anders van Al-Haq de prijs net zo goed in ontvangst nemen.”' Zie: http://www.nrc.nl/binnenland/article2169739.ece/
Winnaar_Geuzenpenning_mag_land_niet_uit

Wat is de doorslaggevende reden geweest voor uw redactie om nu juist de reactie van een organisatie te vragen die binnen de joodse beweging bekend staat voor zijn extreme opvattingen? Waarom ook niet de reactie van 'Een ander joods geluid', een gematigde joodse organisatie die uitstekend geinformeerd is, zoals ik uit eigen ervaring als journalist weet. Waarom ook niet de reactie van B'tselem? Deze joods-Israelische organisatie die samen met Al-Haq de Geuzenpenning heeft gekregen verklaarde dit: '3 March '09:
Human rights organizations to Defense Minister: Stop impeding freedom of movement of director of Palestinian human rights organization... Participating organizations:
Adalah – the Legal Center for Arab Minority Rights in Israel, The Association for Civil Rights in Israel, Bimkom – Planners for Planning Rights, B’Tselem – The Israeli Information Center for Human Rights in the Occupied Territories, Gisha – Legal Center for Freedom of Movement, Hamoked: Center for the Defence of the Individual, The Public Committee Against Torture in Israel, Physicians for Human Rights-Israel, Yesh Din: Volunteers for Human Rights, Rabbis for Human Rights'
Zie: http://www.btselem.org/english/press_releases/20090303.asp
Waarom was voor uw redactie deze reactie niet relevant en was de reactie van een militante joodse organisatie als het CIDI, volgens Haaretz 'een pro-zionistische lobbygroep', voor u wel relevant? In afwachting van uw antwoord,

collegiale groet
Stan van Houcke
Journalist
Amsterdam

Harry van Bommel van de SP


Ik kreeg net deze e-mail:

'Beste Stan,
Minister Verhagen is weer eens dom bezig. Kijk maar:

http://www.sp.nl/wereld/nieuwsberichten/6512/090306-verhagen_moet_wel_naar_antiracismetop_van_vn.html

met een groet,

Harry van Bommel'

'''Verhagen moet wel naar antiracismetop van VN''
06-03-2009 • Volgens SP-Kamerlid Harry van Bommel moet minister Verhagen niet dreigen met een boycot van de antiracismetop van de VN. Verhagen heeft deze week in Genève gedreigd met die boycot als de slotverklaring niet drastisch wordt aangepast. Volgens de minister lijkt het de bedoeling “Israël te brandmerken en het Westen te veroordelen wegens slavernij en het koloniale verleden.” Volgens de SP staan er in de tekst die door een VN-werkgroep wordt voorbereid vooral formuleringen die aansluiten bij eerdere uitspraken van de VN. Van Bommel is van mening dat de minister met zijn dreiging de plank misslaat. “Je kunt de discussie niet beïnvloeden door weg te blijven. Daarmee speel je juist andere landen in de kaart omdat ze dan geen weerstand meer krijgen. Wegblijven is een teken van zwakte niet van kracht.”
Van Bommel heeft vandaag schriftelijke vragen gesteld over de kwestie. Daarin vraagt hij de minister welke wijzigingen in de verklaring moeten worden doorgevoerd om toch Nederlandse deelname te garanderen.
In de verklaring die nu circuleert zijn bepalingen opgenomen die uitspreken dat inheemse bevolkingsgroepen eeuwenlang het slachtoffer zijn geweest van racisme, discriminatie en xenofobie. Tevens wordt het vastgelegd van personen en volken om te protesteren tegen plagen als kolonialisme, slavernij en etnische zuivering. De verklaring herinnert aan eerdere uitspraken van de VN door te stellen dat het Palestijnse volk het onvervreemdbare recht hebben op zelfbeschikking en dat zij onder de Israëlische bezetting onderworpen zijn aan ongeoorloofde collectieve straffen, marteling, economische blokkade en willekeurige afsluiting van hun gebieden. Verder stelt de verklaring met zorg vast dat het bouwen van illegale nederzettingen in Palestijns gebied ook nu nog doorgaat. Van Bommel: ‘Er is niets nieuws onder de zon. De VN heeft dit in talloze resoluties en uitspraken reeds vastgelegd en het probleem zit hem erin dat deze niet worden gerespecteerd. Niet deelnemen aan de antiracismetop wekt de indruk dat Nederland afstand neemt van die belangwekkende VN-resoluties. Dat past niet bij een land dat in de Grondwet heeft staan dat de internationale rechtsorde moet worden bevorderd.’

Jan Marijnissen van de SP 28


Dit meldde de NRC twee dagen geleden:
'Winnaar Geuzenpenning mag land niet uit
Gepubliceerd: 4 maart 2009 14:09 Gewijzigd: 4 maart 2009 14:14
Door een onzer redacteuren
Den Haag, 4 maart. De Palestijnse mensenrechtenactivist Shawin Jarbarin kan niet naar Nederland reizen om volgende week de prestigieuze
Geuzenpenning in ontvangst te nemen. Israël verhindert zijn reis, tot ergernis van een meerderheid in de Tweede Kamer...
Ronny Naftaniel, van het
Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), heeft begrip voor de Israëlische beslissing, omdat Jarbarin eerder is veroordeeld voor terroristische activiteiten. „Bovendien kan iemand anders van Al-Haq de prijs net zo goed in ontvangst nemen.”
De penning, eerder onder meer gegeven aan de Anne Frank Stichting en Ingrid Betancourt, wordt jaarlijks in Vlaardingen uitgereikt. Het is een initiatief van Geuzenverzet 1940-1945, een organisatie die voortkomt uit het Nederlandse verzet tegen de Duitse bezetter in de Tweede Wereldoorlog.'
Zie: http://www.nrc.nl/binnenland/article2169739.ece/

Naar aanleiding daarvan kreeg ik deze reactie: 'Boris Nieuwenhuijzen heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Israelische Terreur 766" achtergelaten: Aan NRC; Kan iemand van de redactie me vertellen wat de toegevoegde waarde is van het noemen van de reactie van het Cidi op dit nieuws ? Het is toch duidelijk dat Cidi/Naftaniel ALTIJD begrip hebben voor het Israëlische standpunt ongeacht de inhoud van de gebeurtenis? (Naftaniel recent in Vrij Nederland; (ik parafraseer, BN) ."..als ik het niet eens ben met Israëlische standpunten zal ik dit niet zeggen, Israël krijgt al genoeg kritiek.")'

Ik denk dat meer mensen zich afvragen welke relevantie deze informatie in NRC heeft. Ik heb de NRC hoofdredactie het volgende gevraagd:

'Geachte hoofdredactie,

Als journalist en lezer van uw krant zou ik willen weten welke relevantie de volgende informatie in uw bericht van 4 maart heeft: 'Ronny Naftaniel, van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), heeft begrip voor de Israëlische beslissing, omdat Jarbarin eerder is veroordeeld voor terroristische activiteiten. „Bovendien kan iemand anders van Al-Haq de prijs net zo goed in ontvangst nemen.”'

Om verwarring te voorkomen, licht ik mijn vraag even toe. Volgens de Israelische kwaliteitskrant Haaretz is het CIDI 'een pro-zionistische lobbygroep', die geenszins neutrale en onafhankelijke informatie verstrekt, maar een lobby voert voor 'de Joodse staat'. Daarentegen suggereert uw krant dat we hier te maken hebben met het Centrum Informatie Documentatie Israel, een onafhankelijkele instelling die neutrale informatie over Israel verstrekt. Dat is dus apert onjuist zoals Haaretz duidelijk maakt. Het CIDI kwalificeerde het recente Israelische grootschalige geweld tegen de Palestijnse burgerbevolking als 'gerechtvaardigd' , terwijl Amnesty in gedocumenteerde informatie spreekt van Israelische 'oorlogsmisdaden'.
Zonder overdrijven kan men stellen dat een organisatie die oorlogsmisdaden 'gerechtvaardigd' noemt een militante organisatie is, zelfs een extremistische. Welnu, een dag nadat u de suggestie had gewekt dat Naftaniel een serieuze informatiebron is, berichtte uw krant: 'Israel doodt drie militanten in Gaza in vergeldingsactie.' Mijn vraag nu: waarom kwalificeert uw krant Palestijnse verzetsstrijders als 'militant' terwijl het CIDI door u nooit betiteld wordt als 'militant'? Vanwaar dat meten met twee maten, het criminaliseren van de ene partij terwijl de andere partij afgeschilderd wordt als een betrouwbare informatiebron? Ik vraag dat ook omdat een bestuurslid van het CIDI bewust het internationaal recht schendt door zijn bedrijf mee te laten werken aan de volgens het Internationaal Gerechthof illegale muur op Palestijns gebied. Mijn vraag is nu waarom u in tegenstelling tot de Israelische kwaliteitskrant Haaretz verzwijgt dat het CIDI 'een pro zionistische lobbygroep' is? Welke nuance denkt de 'slijpsteen voor de geest' daarmee te dienen? In afwachting van uw antwoord,

collegiale groet
Stan van Houcke
Journalist
Amsterdam'

Ik stuur dit bericht ook door naar Anja Meulenbelt die mij naar aanleiding van mijn kritiek op haar partijleider het volgende e-mailde: 'Gadverdamme, Stan, wat ga jij af. Oorlog in Gaza en jij moet je tijd besteden aan een achterlijke hetze tegen Jan Marijnissen, en begint een onsmakelijke kongsie met dat neutrotische liegbeest Sonja, dat door niemand serieus wordt genomen dan door zes andere frustraten en losertjes - jij die anders altijd zo kritisch bent - hoe ver kun je zinken. Je valt me ontzettend tegen.
Anja'

'Welnu Anja,

Jouw partijleider wil kranten als het NRC subsidieren met belastinggeld en wel omdat die kranten 'de democratie' zouden beschermen. Anja, met het oog op de 'oorlog in Gaza', hoe wordt 'de democratie' beschermt door de Nederlandse commerciele massamedia die al jarenlang tendentieus berichten over bijvoorbeeld het zogeheten Palestijns-Israelisch conflict?'

Ik hou u op de hoogte van de antwoorden, als die er uberhaupt komen.

donderdag 5 maart 2009

Jan Marijnissen van de SP 27


Jan, oortjes open en snaveltje dicht. Ik kreeg net dit bericht: '
'Hoi Stan
Kijk eigenlijk hoef je alleen dit maar voor te leggen aan Jan M. van de SP en vragen hoe hij daar tegenaan kijkt nadat ze in Den Haag met miljarden hebben lopen smijten.
Dus ik zou zeggen, kaats de bal terug naar die voorlichter en stel de
vraag: hoe komt het dat we deze econoom, Michael Hudson, NIET in de Nederlandse mainstr. comm. mass.media hebben mogen tegenkomen?
http://yelamdenu.blogsome.com/2009/03/05/michael-hudson-what-we-can-learn-from-antiquity/
Jan, ik stel voor dat jij niet meer voorstelt om de Nederlandse commerciele pers te subsidieren met belastinggeld, maar dat je nu gaat voorstellen om een aantal onafhankelijke journalisten financieel te steunen, zodat jouw achterban dit soort informatie kan vernemen. Tenzij jij daar natuurlijk op tegen bent, maar dan is de vraag waarom jij erop tegen zou zijn dat je achterban hoort hoe erg ze bezwendeld worden door het neoliberale systeem dat ook jij overeind probeert te houden.
Jan, nu even als volwassen kerels onder elkaar: hoe kunnen de belastingbetalers geld verdienen aan de failliete banken die nu overeind moeten worden gehouden met belastinggeld? Met andere woorden: hoe kan de belastingbetaler geld verdienen aan een failliete boedel? Leg dat je achterban eens uit! Wees eerlijk.

Jan Marijnissen van de SP 26


Hé Jan, daar ben ik weer. Deze tip kreeg ik van een lezer:


'Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Het Neoliberale Geloof 354" achtergelaten: Even wat luchtigers, maar wel serieus op een grappige manier: http://www.thedailyshow.com/ Show van 4 maart

Merijn'

Echt kijken Jan, kun je zien hoe je genaaid wordt en hoe jij op jouw beurt weer je achterban naait. En Derk maar lachen.
Groet
Stan van Houcke,
Journalist,
Amsterdam.


PS. Loopt het een beetje met de nieuwe koers van de partij?

Het Neoliberale Geloof 354


'Russian government moves to save big business, suppress opposition
By Vladimir Volkov
4 March 2009

The rapidly spreading global financial crisis has forced the Kremlin to radically alter the economic and political assessments it made in September-October of last year. A sense of complacency and declarations about Russia's supposed invulnerability have been replaced by statements of concern and fear over the destabilizing impact of the economic crisis and the danger of social unrest.
In the beginning of February, Igor Shuvalov, the first vice-premier, acknowledged for the first time that in October and November of 2008, Russia's financial system was "on the brink of serious structural problems."
In an interview on the television channel "Russia" that was broadcast on February 15, President Dmitry Medvedev announced that "crisis- associated phenomena" would be the object of the government's concern "not only in this year, but possibly in the next year as well."
In turn, while he was speaking in February at the international economic forum at Davos, Prime Minister Vladimir Putin acknowledged that the world financial crisis had seriously hit Russia, revealing an excessive dependence on natural resources and weaknesses in the financial market.
In continuing to explain the government's new attitude at a meeting in Novo-Orarevo with the leaders of the party "United Russia," Putin said, "We must say that the crisis is not over and that it has still not reached its peak, yet the measures being taken by the most developed countries have not brought visible results. This means that such a situation might continue for a rather long time." The scale of the crisis, he added, is "too great," acknowledging its impact on Russia.
The clearest example of this has been revealed in the devaluation of the ruble by 40 percent compared to last summer. In addition, the stock exchange indexes have lost more than 70 percent of their value since the end of May and have approached the levels of 10 years ago, on the eve of the booming oil and natural resource prices.
From May through November 2008, the loss of capitalization of Russian enterprises amounted to US$1 trillion, or about 84 percent of the Russian GDP.
The government is hastily reviewing the figures of the budget for 2009-2011, proceeding from a projected price of oil at US$41 per barrel, and not at US$95—the price used in the current version of the budget adopted in November 2008.
On February 24, Finance Minister Aleksei Kudrin declared that the incoming revenue for the 2009 budget would decline by 42 percent compared to last year and would amount to 6.3 trillion rubles.
Meanwhile, the expenditures would reach 9.3 to 9.5 trillion rubles, leaving an expected deficit of 8 percent of GDP. The shortfall will be overcome by significantly reducing social expenditures.
The crisis has revealed the deep parasitism of the Russian financial markets. In the last quarter of 2008, the Central Bank provided 3.1 trillion rubles in aid to the banks. Of this sum, only 600 billion was used to cover banking debts—that is, no more than one fifth. The rest was squandered on speculative ventures on the currency market, which guaranteed the banks yearly profits of a minimum of 200 percent.
In essence, the financial structures of Russia ravaged the budget
twice: first by receiving preferential direct aid, and then in the form of currency speculation.
The volume of Russian hard currency reserves, which amounted to US$598 billion at the beginning of August 2008, shrank by the end of January
2009 to approximately US$380, decreasing by about US$40-US$45 billion per month.
On February 11, the London Financial Times wrote: "Most of the ruble liquidity the government has already pumped in looks to have been sold for dollars, helping the central bank's hard currency reserves fall more than $200bn in the past six months as it battled the run on the currency. ‘This was free money,' said one western senior banker in Moscow. ‘It was the silliest thing I have ever seen.' "
In the course of the last month, this flurry has calmed somewhat; however, according to widely held views among experts, it can recur in the next months or even weeks.
Devaluation of the ruble was not simply a spontaneous market process.
It began—to a significant degree—as a result of the conscious decision
by the Russian government, which is trying to shift the burden of the crisis onto the shoulders of the population. Simultaneously, it is giving exporters enormous gains in addition to the direct aid they have received in the form of inexpensive long-term credit and the liquidation of export tariffs, for example, on nickel, copper cathodes and fertilizer.
The devaluation helped the oil industry "earn" around 800 billion rubles. A February presentation of the company "Rosneft" to investors stated that, for the exporter of oil, the growth in the dollar exchange rate by 1 ruble is equivalent to the growth in the price of oil by US$5.
"Taking into account the devaluation and the leveling of tariffs we are now working at approximately $70 per barrel," said the vice-president of "Rosneft," Peter O'Brien, toVedomosti.
According to Herman Han, executive director of the oil company TNK-VR, "there is no critical price: at $9 per barrel and an exchange rate of 50 rubles to the dollar we can remain stable."
The data for January show a significant fall in industrial production— the deepest since October 1994, when there was a precipitous fall in the ruble. In particular, production in manufacturing declined by 24.1 percent in comparison to January 2008 and by 32.7 percent in comparison to December 2008.
Speaking before the State Duma on February 25, Sergei Chemezov, head of the state corporation "Rosteknologiia," declared, "Around 30 percent of the organizations of the military-industrial complex show signs of bankruptcy, and 50 percent of enterprises are potentially bankrupt...." Vice-Premier Sergei Ivanov acknowledged that for enterprises in the military-industrial complex, even credit under the state investment projects "is virtually unobtainable."
The fall of the economy has strongly affected such branches as automobile manufacturing and construction. In Moscow, according to some reports, around 80 percent of new construction projects are frozen.
The paralysis in construction is accompanied by a growing crisis of the market in mortgage credits. The overall debts of Russians in mortgage credit have almost doubled in the fourth quarter of 2008, and for all of 2008, they have grown by 15 times.
The volume of non-payment of mortgages toward the end of last year is estimated by the Ministry of Finance to be about 10 percent. In reality, the picture is much worse, since only arrears of three months are taken into account. Meanwhile, many who have lost work will not be able to restore their income over a longer period of time, against a background of a decrease in value of their homes.
The unprecedented measures taken by the Kremlin to save big business stand in stark contrast to the almost complete indifference to the fall in living standards of ordinary working people.
Pay in Russia has been falling since November of last year. In January, real pay, corrected for inflation, fell by 9.1 percent in comparison to January of 2008. The overall number of unemployed in Russia grew in January by 300,000 and reached 6.1 million. According to the well-known specialist in social issues, Evgeny Gontmakher, by the end of 2009 in Russia, there will be about 10 million unemployed.
Lees verder: http://www.wsws.org/articles/2009/mar2009/russ-m04.shtml

Jan Marijnissen van de SP 25


Wat nu weer? Op het moment dat het contentmanagement wereldwijd druk doende is naar een nieuwe koers te zoeken voor hun failliet systeem laat de SP in een reclamecampagne het volgende weten: 'We moeten nu nadenken over een nieuwe koers voor Nederland. Kijk hier, doe mee!' En dan iets onbegrijpelijks over 'klapvee'. Zie: http://www.eennieuwekoers.nl/index.php?ID=315490&pwd=ABXBJITFDPKI&src=ML
Hoe nu? Waarom ineens 'een nieuwe koers'? Voldeed de oude niet? En zo nee, hoe kwam dat? Zo ja, waarom wil de SP dan een nieuwe koers? En waarom juist nu?
Raaselachtig. En nu we toch bezig zijn Jan Marijnissen, hoe past de SP-steun aan de luchthandel van de banken en de voorgestelde steun aan de commerciele pers binnen 'een nieuwe koers'? Volgens mij is dit een oude 'koers', ouwe koek, zo oud als het kapitalisme, oude wijn in nieuwe zakken. Jan, leg je achterban uit waar en wanneer die verwarring over de koers binnen de SP is ontstaan? Gaat de partij in zijn opvattingen dezelfde kant op als de koers van de SP miltimiljonair en mediamagnaat Derk Sauer? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet? Laat het ons weten Jan Marijnissen!

De Israelische Terreur 766


'Winnaar Geuzenpenning mag land niet uit
Gepubliceerd: 4 maart 2009 14:09 Gewijzigd: 4 maart 2009 14:14
Door een onzer redacteuren
Den Haag, 4 maart.

De Palestijnse mensenrechtenactivist Shawin Jarbarin kan niet naar Nederland reizen om volgende week de prestigieuze Geuzenpenning in ontvangst te nemen. Israël verhindert zijn reis, tot ergernis van een meerderheid in de Tweede Kamer.
Behalve naar Jarbarin en zijn organisatie Al-Haq (Het Recht), gaat de penning naar de Israëlische organisatie voor mensenrechten B’Tselem (Menselijke Waardigheid). Beide organisaties krijgen de prijs vanwege hun strijd voor de democratie en hun onafhankelijke en kritische houding tegenover zowel de Israëlische overheid als de Palestijnse Autoriteit.
Kamerlid Harry van Bommel (SP) dringt er bij minister Maxime Verhagen (Buitenlandse Zaken, CDA) op aan Nederlandse diplomaten streng te laten toezien op de rechtszaak over het reisverbod van Jarbarin. Die speelt morgen voor het Israëlische Hooggerechtshof. Van Bommel: „Het is natuurlijk een beschamende vertoning als alleen de Israëlische mensenrechtenactivist de prijs kan komen ophalen. Juist omdat beide organisaties internationale erkenning verdienen vanwege hun neutraliteit in het conflict.” Kamerlid Van Dam (PvdA) benadrukt dat Al-Haq een door Nederland gesteunde organisatie is. „Dan is het vreemd dat de directeur niet naar ons land mag. Ik neem aan dat Maxime Verhagen dat ook vindt.”'
Lees verder: http://www.nrc.nl/binnenland/article2169739.ece/
Winnaar_Geuzenpenning_mag_land_niet_uit

B'tselem bericht:
'3 March '09:
Human rights organizations to Defense Minister:Stop impeding freedom of movement of director of Palestinian human rights organization
Today [3 March], 10 human rights organizations in Israel wrote to the Defense Minister and the Commander of Military Forces in the West Bank, sharply protesting the denial of the freedom of movement of Shawan Jabarin, executive director of the Palestinian human rights organization al-Haq. Since Jabarin was appointed, in 2006, Israel has not allowed him to leave the West Bank. The organizations called for the prohibition on Jabarin’s exiting the West Bank be lifted. Otherwise, he will be prevented from obtaining a prestigious award for al-Haq’s work in advancing human rights.
Between 1999 and 2006, Jabarin was permitted to leave the West Bank eight times. Since his appointment as executive director of al-Haq, however, the Israeli authorities have not permitted him to go abroad. Three petitions that Jabarin filed in the Israeli High Court of Justice against the prohibition were denied, based on privileged material provided to the court, on the grounds that he is active in the Popular Front for the Liberation of Palestine. Jabarin was given no opportunity to confront the allegations against him, and was never questioned or summoned for interrogation.
Last month, al-Haq and B'Tselem were jointly awarded the “Geuzen Resistance 1940-1945” prize. Jabarin is scheduled to accept the award on behalf of al-Haq at a ceremony to be held on 13 March. Three weeks ago, he was informed that he is still prohibited from exiting the West Bank by the Commander of Military Forces in the West Bank.
In their letter, the organizations point out that freedom of movement is a fundamental human right enshrined in international and Israeli law. Prohibiting a person to go abroad, a severe impediment to freedom of movement, is permissible only in exceptional cases, when no other option is available.
On Thursday, 5 March , at 11:30 A.M., the Isreali High Court will hear another petition of Jabarin, filed by attorney Micha’el Sfard, against the movement prohibition imposed on him.
Participating organizations:
Adalah – the Legal Center for Arab Minority Rights in Israel, The Association for Civil Rights in Israel, Bimkom – Planners for Planning Rights, B’Tselem – The Israeli Information Center for Human Rights in the Occupied Territories, Gisha – Legal Center for Freedom of Movement, Hamoked: Center for the Defence of the Individual, The Public Committee Against Torture in Israel, Physicians for Human Rights-Israel, Yesh Din: Volunteers for Human Rights, Rabbis for Human Rights.'


Desondanks heeft Ronny Naftaniel, directeur van de volgens Haaretz 'pro-zionistsche lobbygroep' het CIDI 'begrip' voor het Israelisch verbod. Naftaniel die enige tijd geleden liet weten zelf nooit naar Israel te willen emigreren, keert zich zodoende tegen joods-Israeli's die naar vrede streven.

De Israelische Terreur 765

'2009-03-04 18:07:05
Lezing: Israel en de brokstukken van het vredesproces
waar: Burgerzaal (Stadhuis)

Coolsingeldatum: donderdag 19 maart a.s.

aanvang: 17.00 uurdoor:

Sjifra Herschberg


De oorlog in Gaza kort geleden, door velen als schokkend en weerzinwekkend ervaren, heeft andermaal de aandacht gevestigd op de bijna uitzichtloze situatie in het Midden-Oosten en in het bijzonder het Israelisch-Palestijnse conflict. Oplossing van dit conflict lijkt verder weg dan ooit. De uitslag van de verkiezingen die in Israel op 10 februari zijn gehouden, lijkt bovendien de vorming van een regering die in staat is de weg van een dialoog met de Palestijnen te hervinden, ernstig te bemoeilijken - zo een dergelijke regering daartoe al bereid is. En wat zal president Barack Obama aan initiatieven ondernemen? Is sterke Amerikaanse druk op Israel te verwachten en zou deze toch voor een uitweg kunnen zorgen?Sjifra Herschberg (slaviste, publiciste, journaliste, Nipkowschijf) is oud-correspondente voor de NOS in Israel/Palestijnse gebieden.De lezing is georganiseerd door het Nederlands Genootschap voor Internationale Zaken (afdeling-Rotterdam) en Studium Generale (Erasmus Universiteit).Kort debat na de lezing en drankje achteraf.Toegang is gratis, vooraf svp aanmelden ngiz@clingendael.nl (ovv sjifra herschberg).'

woensdag 4 maart 2009

Jan Marijnissen van de SP 24




Jan Marijnissen, hoogste tijd nu om goed te luisteren. Follow the money! Dit lees je niet in de commerciele massamedia die jij wilt subsidieren met belastinggeld.

"The mainstream media suggests that the banks are being nationalized as a result of TARP, In fact, it is exactly the opposite: the State is being taken over by the banks, the State is being privatized. The establishment of a Worldwide unipolar financial system is part of the broader project of the Wall Street financial elites to establish the contours of a world government.
"They act as creditors of the US State. They evaluate the creditworthiness of the US government, they rank the public debt through Moody's and Standard and Poor. They control the US Treasury, the Federal Reserve Board and the US Congress. They oversee and dictate fiscal and monetary policy, ensuring that the state acts in their interest.
"People across the land, nationally and internationally must mobilize. This struggle to democratise the financial and fiscal apparatus must be broad-based and democratic encompassing all sectors of society at all levels, in all countries. What is ultimately required is to disarm the financial establishment"

America's Fiscal Collapse
By Michel Chossudovsky
Global Research, March 2, 2009

"We will rebuild, we will recover, and the United States of America will emerge stronger" ( President Barack Obama, State of the Union Address 24 Feb 2009)


"Those of us who manage the public's dollars will be held to account— to spend wisely, reform bad habits, and do our business in the light of day—because only then can we restore the vital trust between a people and their government." President Barack Obama, A New Era of Responsibility, the 2010 Budget)

"Strong economic medicine" with a "human face"
"Promise amid peril." The stated priorities of the Obama economic package are health, education, renewable energy, investment in infrastructure and transportation. "Quality education" is at the forefront. Obama has also promised to "make health care more affordable and accessible", for every American.
At first sight, the budget proposal has all the appearances of an expansionary program, a demand oriented "Second New Deal" geared towards creating employment, rebuilding shattered social programs and reviving the real economy.
Obama's promise is based on a mammoth austerity program. The entire fiscal structure is shattered, turned upside down.
To reach these stated objectives, a significant hike in public spending on social programs (health, education, housing, social
security) would be required as well as the implementation of a large scale public investment program. Major shifts in the composition of public expenditure would also be required: i.e. a move out of a war economy, requiring a movement out of military related spending in favour of civilian programs.
In actuality, what we are dealing with is the most drastic curtailment in public spending in American history, leading to social havoc and the potential impoverishment of millions of people.
The Obama promise largely serves the interests of Wall Street, the defence contractors and the oil conglomerates. In turn, the Bush-Obama bank "bailouts" are leading America into a spiralling public debt crisis. The economic and social dislocations are potentially devastating.
Obama's budget submitted to Congress on February 26, 2009 envisages outlays for the 2010 fiscal year (commencing October 1st 2009) of
$3.94 trillion, an increase of 32 percent. Total government revenues for the 2010 fiscal year, according to preliminary estimates by the Bureau of Budget, are of the order of $2.381 trillion.
The predicted budget deficit (according to the president's speech) is of the order of $1.75 trillion, almost 12 percent of the U.S. Gross Domestic Product.
War and Wall Street
This is a "War Budget". The austerity measures hit all major federal spending programs with the exception of: 1. Defence and the Middle East War: 2. the Wall Street bank bailout, 3. Interest payments on a staggering public debt.
The budget diverts tax revenues into financing the war. It
legitimizes the fraudulent transfers of tax dollars to the financial elites under the "bank bailouts".
The pattern of deficit spending is not expansionary. We are not dealing with a Keynesian style deficit, which stimulates investment and consumer demand, leading to an expansion of production and employment.'


Jan Marijnissen van de SP 23


Eén van de dingen die indruk op me maakten aan de teksten van de Amerikaanse politicoloog Michael Parenti is zijn kijk op “linkse oppositie”. Parenti maakt onderscheid tussen een “liberal complaint” (een linksige klaagzang) en een “radical analysis” - een radicale analyse. Een grondige analyse van de politiek-economische werkelijkheid is altijd “radicaal” - je dringt door tot de wortel (radix) van de feiten die spelen. Pas daarna volgen de eventuele politieke consequenties, die per definitie subjectief zijn, en redelijk of onredelijk kunnen uitpakken.
Linksige mensen willen, in tegenstelling tot “radicalen”, wel commentaar leveren op politiek-economische omstandigheden, maar ze willen het dominante paradigma niet verlaten. Vandaar dat ze geen radicale kritiek kunnen leveren, maar slechts een marginale klacht kunnen indienen. Het lijkt erop dat ze aan de zijlijn staan, omdat ze in de praktijk geen posities van echte macht bekleden. Maar in plaats daarvan maken ze deel uit van het mainstream speelveld, en verlenen ze daaraan legitimiteit door daarbinnen wat aan de linkerkant te staan. Zo geven ze de indruk dat er allerlei meningen kunnen worden geuit - maar dan wel alleen binnen dat speelveld. Hun macht bestaat eruit te voorkomen dat radicale analyse opgeld doet en doordringt tot het linksige publiek dat met de klagers sympathiseert.
Het meest duidelijk uit zich deze opstelling in de hardnekkige “incompetentietheorie” die veel linksige mensen, onbewust, aanhangen. Aangezien zijzelf de wereld zoveel beter begrijpen dan de machthebbers, en ook zoveel intelligenter menen te zijn dan de meeste mensen, zijn de dingen die “misgaan”, die “niet goed werken”, per definitie het gevolg van stompzinnigheid. De stupide gedragingen van irrationele machthebbers zorgen ervoor dat er van alles fout gaat in de wereld. Als men maar zou luisteren naar de linksige klaagzang, zouden die blunders niet worden begaan.
Een voorbeeld hiervan is een econoom als Paul Krugman, Nobelprijswinnaar en scribent voor de New York Times. Over het (economisch) beleid van o.a. Bush Jr., de Federal Reserve, de Wereldbank en het IMF weet Krugman te melden dat het “niet heeft gewerkt”. Armoede wordt er wereldwijd niet minder door, de economie gaat er niet op vooruit, het tekort wordt er niet minder op, enzovoort. Als ze maar naar hem, de econoom Krugman, zouden luisteren werkte het allemaal een stuk beter.
Maar het economisch beleid van Bush Jr., de Federal Reserve, de Wereldbank en het IMF werken juist buitengewoon goed. Het beleid werkt immers briljant voor de mensen die ervan profiteren. Heeft Krugman misschien iets gemist? Een radicale analist verzuimt niet, zoals linksige klagers dat doen, de vraag te stellen: Cui bono? Wie profiteert ervan? En wie is de klos? Als aanhangers van de incompetentietheorie kunnen ze de machthebbers en schatrijke moghuls en mandarijnen niet anders zien dan als “incompetent” - die zijn nou eenmaal niet zo intelligent als de linksige klager. Vandaar dat ze de problemen in de wereld niet kunnen oplossen. In die toestand kunnen de linksige klagers zich niet voorstellen dat er sprake zou kunnen zijn van opzet - dat de economische structuren (en de globaliseringsideologie die deze structuren ondersteunen) niet de nobele bedoelingen hebben die de propagandisten ons voorhouden.
Een radicale analyse zal uitwijzen dat deze “liberals”, de progressieve goedbedoelers, juist de onnozelste figuren van het speelveld zijn. Ze zijn de ideale “useful idiots” voor het politiek-economische establishment. In hun verzuchtingen over de onnozelheid van machthebbers en beleidsmakers kweken ze een fatalisme bij de slachtoffers van dat beleid. Wat kun je immers doen aan de generaties “stompzinnige” politici die steeds maar weer opstaan? Burgers die zich boos maken over de kwade intenties van sluwe en manipulatieve regenten, zijn veel makkelijker te mobiliseren dan burgers die machteloos hun handen ten hemel heffen over al die “stompzinnigheid” van de mensen die boven hen geplaatst zijn. Wat moet je immers beginnen tegen “stompzinnigheid”? Een paard kun je ook niet leren rekenen.
In Nederland zijn clubs als GroenLinks en ook de Socialistische Partij goede voorbeelden van linksige klagers zonder radicaal analytisch vermogen. Ook zij gaan er impliciet vanuit dat de neoliberale consensus “niet heeft gewerkt”. Bij gebrek aan een radicale analyse zijn ze vervolgens niet in staat een alternatief te formuleren dat mensen buiten de eigen partijburelen kan aanspreken. Een verbijsterend voorbeeld hiervan gaf de Socialistische Partij, toen Nederlandse banken dreigden om te vallen en door de regering werden “gered” met miljardeninjecties. De SP had het marginale commentaar dat het liever een “meerderheidsbelang” van de staat in zo’n geredde bank had gezien. Vervolgens werd de SP gretig en pleitte voor “nationalisatie” van de bank. De minister van financiën was daar allang mee bezig, niet vanuit socialistische motieven maar omdat de zaak hopeloos verrot was en het kapitalisme tegen zichzelf in bescherming moest worden genomen.
Een radicale analyse had de SP kunnen en moeten uitwijzen dat het redden van banken een verwerpelijke zaak is. Banken parasiteren op de economie, in plaats van eraan bij te dragen. Juist toen het financieel kapitalisme werd ontmaskerd als het monetaire bedrog dat het ten diepste is, liet de SP het afweten en droeg het bij aan de “redding” van het systeem dat ze zeggen te willen bestrijden. De staatsschuld werd met tientallen miljarden verhoogd, waarover Nederlandse belastingbetalers tot in lengte van jaren rente zullen moeten betalen. Ook toen voor miljarden aan banktegoeden door de staat werden “gegarandeerd”, wat een recept is voor nog meer financiële ellende, waren de linksige klagers in geen velden of wegen te bekennen. Wel maakten ze zich nog boos over de bonussen van een aantal bankmedewerkers - waarlijk klein bier vergeleken met de gigantische bankgaranties, die de belastingbetaler nog een hoop misère zou kunnen bezorgen.'

Jan Marijnissen van de SP 22

Naar aanleiding van http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/03/jan-marijnissen-van-de-sp-18.html schrijft Anzi onder andere dit:
'En ik begrijp er geen hout van w.b. de banken? Wat ik alleen maar te horen krijg is, als de banken omvallen stort ons hele fynanciele systeem in elkaar en zijn we verder van huis? Dus, is het dan niet goed dat Jan Marijnissen de voorkeur geeft aan ondersteuning van die banken? Wat gebeurt er dan als die banken omvallen? Misschien kun je daarop reageren Stan, waarom hij dat niet zou moeten doen?'

Mijn antwoord daarop is dit: niet de economie die iets produceert stortte vorig jaar ineen, maar de handel in lucht ontplofte, het gespeculeer van banken met niet bestaand geld. Banken leenden veel meer geld uit dan ze in kas hadden. Meer dan 90 procent van alle geldtransacties ter wereld had niets meer te maken met goederen en diensten, maar was puur en alleen gespeculeer met lucht. Zo rekenden de kapitalisten zich rijk. Ongeveer 20 tot 30 procent van dat geld bestond daadwerkelijk in munten en papiergeld, de rest waren digits op een computerscherm. Dat systeem is ontploft en trekt nu dankzij de miljardensteun van de overheden de echte economie met zich het moeras in.

Kijk Anzi, welk verstandig mens haalt het in zijn hoofd om mensen geld te geven die nu juist bewezen hebben dat ze niet met geld kunnen omgaan? En hen dan ook nog eens miljarden geven die ook al niet bestaan, Alleen mensen zonder verstand doen dat en mensen die bij gebrek aan verbeeldingskracht geen alternatief kunnen bedenken voor een failliet systeem. Een systeem waarbij enkele schatrijken als parasieten profiteren van de arbeid van miljoenen machteloze burgers. Er bestaat geen bovengrens zodra het om winsten gaat, maar wel voor lonen. Waarom denk je dat dat zo is? Wie heeft dit zo geregeld? Follow the money. Wie profiteert van deze ideologie? Een feit is dat dit systeem hoe dan ook geen levensvatbare toekomst heeft. Daarvoor zijn er teveel mensen op aarde, zijn de begeerten te groot en de grondstoffen te beperkt om het onverzadigbare materialisme eeuwig te voeden. De fundamentele fout van het kapitalisme is dat het de suggestie geeft dat iedereen een 'winner' kan zijn, terwijl we in de praktijk zien dat het aantal 'losers' met de dag toeneemt. Terwijl de bankdirecteuren en hun personeel financieel schadeloos worden gesteld blijft het aantal mensen op aarde dat honger lijdt, elke dag stijgen, nu tot bijna één miljard. Alles op aarde kent een limiet, zowel in de natuur als bij de mens, en dat zullen we moeten accepteren.
En wat betreft Jan Marijnissen van de SP. In de Pedagogie van de onderdrukten schrijft de Braziliaanse pedagoog Paolo Freire: 'In een situatie van manipulatie komt links bijna altijd in de verzoeking "snel terug te keren tot de macht" en vergeet dat het noodzakelijk is zich samen met de onderdrukten te organiseren. Ze geraakt in een onmogelijke "dialoog" met de heersende elite. Het eindigt ermee, dat ze door deze elite gemanipuleerd wordt -- en niet zelden vervalt ze zelf in een soort elite-spel, dat ze "realisme" noemt... De populistische leider die uit dit proces naar voren komt, is een dubbelzinnig, een tweeslachtig wezen, een "amfibie", die in twee werelden leeft. Hij pendelt tussen het volk en de heersende oligarchieen en draagt de kenmerken van beide groepen.'
En zo is het maar net. Wijlen Tiny Hofman, een activiste uit de Amsterdamse Nieuwmarktbuurt zei het zo in de jaren zeventig:

'De allerslechtsten zijn de als links vermomde rechtsen,
Vermijdt ze als de pest,
Ze zijn erger dan de rest.'