Internet 3

Dit is de reactie van Thom Meens, de ombudsman van de Volkskrant, op mijn stukje over hem:

'Als jij voor lief neemt dat ik door de Volkskrant word betaald om het beleid wit te wassen, dan kun je niet lezen, mis je elk gevoel voor proporties en ben je blind voor de de daadwerkelijke inhoud van mijn columns. Het zij je gegund, maar verwacht van mij geen serieuze reactie meer. '

Dat bestraffende toontje van mensen die hun geld verdienen om onpartijdig te staan tegenover hun werkgever nadat die gefundeerde kritiek heeft gekregen. Met geen woord gaat Meens in op wat ik geschreven heb. Dit schreef ik:

Meens schrijft dat als 'beide kampen' kritiek hebben 'dan moet de waarheid ergens in het midden liggen.' Dat is het postmoderne standpunt van het neoliberalisme. De waarheid bestaat niet meer, God is allang dood, en nu ook nog de waarheid. Alles is slechts een mening, een interpratatie, en de waarheid wordt zodoende bepaald door de meerderheid, te weten de krantenkopers. En vanuit Meens' standpunt klopt dat ook. Vergeet u niet dat de belangrijkste drijfveer van de commerciele pers niet de zoektocht is naar de waarheid, maar de jacht op hoge oplagecijfers, luister- en kijkcijfers, met andere woorden, de winst. De waarheid, of zelfs de werkelijkheid, is in dit wereldbeeld een volstrekt te verwaarlozen detail.

Het was de regelmatig door mij geciteerde Milan Kundera die dit al vele jaren geleden haarscherp doorzag toen hij in De Kunst van de roman schreef: 'Je kunt je de toekomst wel voorstellen zonder de klassenstrijd of zonder de psychoanalyse, maar niet zonder de onweerstaanbare opkomst van pasklare ideeen die, ingevoerd in computers, gepropageerd door de massamedia, het gevaar met zich meebrengen binnenkort een macht te worden die elk oorspronkelijk en individueel denken verplettert en zo de werkelijke essentie van de Europese cultuur van onze tijd verstikt.’ Kundera waarschuwde ervoor dat we zo de wereld van de kitsch binnentreden. ‘Het woord kitsch verwijst naar de houding van degene die tot elke prijs zoveel mogelijk mensen wil behagen. Om te behagen dien je je te conformeren aan wat iedereen wenst te horen, in dienst te staan van de pasklare ideeen, in de taal van de schoonheid en de emotie. Hij beweegt ons tot tranen van zelfvertedering over de banaliteiten die wij denken en voelen… Op grond van de dwingende noodzaak te behagen en zo de aandacht van het grootst mogelijke publiek te trekken, is de esthetiek van de massamedia onvermijdelijk die van de kitsch en naarmate de massamedia ons gehele leven meer omsluiten en infiltreren, wordt de kitsch onze dagelijkse esthetiek en moraal.’

Onze westerse cultuur wordt ook niet gedreven door normen en waarden, maar door de onverzadigbare hebzucht naar nog meer materie. De massamedia zijn daarvan slechts een afspiegeling, zoals Thom Meens onbewust zo treffend verwoordt. Onbewust, stel ik met nadruk, omdat hij zo embedded is in deze postmoderne waarheid die geen waarheid is, dat hij niet eens beseft wat hij werkelijk schrijft, niet inziet dat wat hij schrijft niets anders is dan kitsch. Meer daarover later. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/internet-2.html

Beste meneer Meens, gezien het verleden verwacht ik allang niet meer een serieus antwoord van u te krijgen. U bent daartoe niet in staat. Daarvoor weet u te weinig van het vak dat ik al meer dan veertig jaar uitoefen. Het feit dat u meent een antwoord te kunnen geven is al aanmatigend genoeg. En meneer Meens, tenslotte nog dit, de lezer is een u en niet een jij, zoals wij journalisten vroeger leerden. Je en jij is de onwellevendheid van de postmoderne tijd.

Internet 2

Nu de commerciele massamedia het monopolie op de berichtgeving heeft verloren, heeft zij ook de alleenheerschappij verloren om te bepalen wat de waarheid is en wat niet. De uitvinding van internet heeft dit onmogelijk gemaakt, net zoals de boekdrukkunst de alleenheerschappij van het Vaticaan vanaf het midden van de vijftiende eeuw in toenemende mate vernietigde. Het Vaticaan begreep onmiddellijk dat zijn macht werd aangetast en zette via kunst en propaganda de contra-reformatie in beweging om de nieuwe waarheid zoveel mogelijk te bestrijden. Zo werkt de macht. De vraag in dan ook: wat doet de commerciele pers om zijn aangetaste macht zoveel mogelijk te beschermen?

29 januari kreeg ik deze reactie:

Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Pro Israel Lobby 104" achtergelaten:

'De Journalist, een uitgave van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), heeft in zijn doelstelling staan: "De Journalist is een vaktijdschrift voor journalistiek en communicatie. Elke twee weken (zie verschijningsdata en deadlines) bespreekt en bekritiseert deze titel de ontwikkelingen in media en journalistiek." En vervolgens lees ik dit: Gaza: het is nooit goed of het deugt niet. Het enige dat daarin 'bekritiseerd' wordt zijn de klachten van lezers en kijkers over de (grotendeels) pro-Israel berichtgeving. En niemand vraagt zich af of die terecht is - alles wordt terzijde geschoven. Zelf heb ik geleerd: als 10 mensen zeggen dat je een paard bent wordt het tijd om een zadel te kopen.

Redacteur Wim Fortuyn (Netwerk): "De bulk van de mailers bestaat uit propagandisten of mensen die anderszins een extreem standpunt innemen en ons partijdigheid verwijten." Zonder ironie!

Plaatsvervangend chef buitenland van NRC Handelsblad, Paul Luttikhuis: "We kunnen het alleen maar negeren. Als je je daardoor laat leiden, kun je net zo goed helemaal stoppen met je berichtgeving." Door wie de krant zich dan wel laat leiden, maakt Stan hier regelmatig duidelijk...

Thom Meens, de 'ombudsman' van de Volkskrant meldt: "Als relatieve buitenstaander constateer ik dan dat de verslaggeving kennelijk adequaat is."

Relatieve buitenstaander? Lezers van zijn weblog weten wel dat hij door de Volkskrant wordt betaald om de krant te loven en zonodig witter dan wit te wassen. Dat de verslaggeving "adequaat" is haalt hij uit het feit dat "beide kampen" kritiek uitoefenen op de verslaggeving: "dan moet de waarheid ergens in het midden liggen." Knap, want nog nergens heb ik over het bloedbad in Gaza gelezen dat 'de waarheid in het midden ligt'. Ook niet in de Volkskrant. Het betreft weer de gebruikelijke kletskoek."Bij zoveel verdeeldheid onder de lezers wordt het wel heel moeilijk een voor iedereen geloofwaardige en aanvaardbare krant te maken." Hier onthult Meens dus dat niet de feiten, een correcte verslaggeving, een krant 'geloofwaardig' en 'aanvaardbaar' maakt, maar de meningen van zijn lezers. En dat is vreemd, aangezien de krant helemaal geen boodschap heeft aan de meningen van lezers (ook op dit weblog reeds veelvuldig aangetoond). Thom Meens zou zich, als 'ombudsman', eens hard moeten maken voor goede verslaggeving, in plaats van altijd te zeuren over lezers met klachten, en zijn opdrachtgever "naar eer en geweten" te verdedigen."...als er maar een beetje begrip kan zijn, of ontstaan, voor de schier onmogelijke positie waarin de redactie zit."Begrip voor slechte verslaggeving? Begrip voor journalisten die hun werk niet doen? Welke "onmogelijke positie"? Alsof het nog nooit ergens oorlog is geweest, en er nog nooit sprake is geweest van 'twee kampen'? Laat hem eerst maar eens uitleggen waarom een Volkskrant-journalist tevens optreedt voor het CIDI als reisgids en voorlichter. Het behoeft denk ik geen uitleg dat ik niet meer mag reageren op het weblog van Thom Meens, omdat hij mij een IP-ban gegeven heeft. Geplaatst door Sonja op stan op 12:26 PM'

Sonja heeft gelijk. En Thom Meens, de ombudsman van de Volkskrant had het niet beter kunnen verwoorden. Want wat zegt hij in feite? Meens schrijft dat als 'beide kampen' kritiek hebben 'dan moet de waarheid ergens in het midden liggen.' Dat is het postmoderne standpunt van het neoliberalisme. De waarheid bestaat niet meer, God is allang dood, en nu ook nog de waarheid. Alles is slechts een mening, een interpratatie, en de waarheid wordt zodoende bepaald door de meerderheid, te weten de krantenkopers. En vanuit Meens' standpunt klopt dat ook. Vergeet u niet dat de belangrijkste drijfveer van de commerciele pers niet de zoektocht is naar de waarheid, maar de jacht op hoge oplagecijfers, luister- en kijkcijfers, met andere woorden, de winst. De waarheid, of zelfs de werkelijkheid, is in dit wereldbeeld een volstrekt te verwaarlozen detail. Het was de regelmatig door mij geciteerde Milan Kundera die dit al vele jaren geleden haarscherp doorzag toen hij in De Kunst van de roman schreef: 'Je kunt je de toekomst wel voorstellen zonder de klassenstrijd of zonder de psychoanalyse, maar niet zonder de onweerstaanbare opkomst van pasklare ideeen die, ingevoerd in computers, gepropageerd door de massamedia, het gevaar met zich meebrengen binnenkort een macht te worden die elk oorspronkelijk en individueel denken verplettert en zo de werkelijke essentie van de Europese cultuur van onze tijd verstikt.’ Kundera waarschuwde ervoor dat we zo de wereld van de kitsch binnentreden. ‘Het woord kitsch verwijst naar de houding van degene die tot elke prijs zoveel mogelijk mensen wil behagen. Om te behagen dien je je te conformeren aan wat iedereen wenst te horen, in dienst te staan van de pasklare ideeen, in de taal van de schoonheid en de emotie. Hij beweegt ons tot tranen van zelfvertedering over de banaliteiten die wij denken en voelen… Op grond van de dwingende noodzaak te behagen en zo de aandacht van het grootst mogelijke publiek te trekken, is de esthetiek van de massamedia onvermijdelijk die van de kitsch en naarmate de massamedia ons gehele leven meer omsluiten en infiltreren, wordt de kitsch onze dagelijkse esthetiek en moraal.’

Onze westerse cultuur wordt ook niet gedreven door normen en waarden, maar door de onverzadigbare hebzucht naar nog meer materie. De massamedia zijn daarvan slechts een afspiegeling, zoals Thom Meens onbewust zo treffend verwoordt. Onbewust, stel ik met nadruk, omdat hij zo embedded is in deze postmoderne waarheid die geen waarheid is, dat hij niet eens beseft wat hij werkelijk schrijft, niet inziet dat wat hij schrijft niets anders is dan kitsch. Meer daarover later.

De Pro Israel Lobby 106

Omdat het Amerikaanse netwerk CBS heeft laten zien dat de joods-Israeli's een ware vrede saboteren, is hun correspondent Bob Simon onder vuur komen te liggen van de pro-Israel lobby. De Amerikaanse Union of Progressive Zionists steunt Simon:

'J Street - Support 60 Minutes’ Bob Simon
January 29th, 2009 · No Comments
This is J Street’s latest awesome initiative to support 60 Minutes’ Bob Simon for his accurate portrayal of the very real impediments to peace that exist in the West Bank. Check out Part 1 of his report below and then sign a letter of support!
Use the form below to tell Bob Simon you thought his 60 Minutes segment on Israeli settlements was an accurate and thoughtful portrayal of the threat Israeli settlements pose to a two-state solution to the Israeli-Palestinian conflict.
Simon’s already getting an earful from CAMERA (the Orwellian-named Committee for Accuracy in Middle East Reporting in America) and others accusing him of anti-Israel bias. He needs to hear from us.
Sign the petition here: J Street - Support 60 Minutes’ Bob Simon'

Zie: http://www.upzshalom.org/blog/j-street-write-60-minutes-bob-simon-a-letter-of-support/

De Israelische Oorlogsmisdaden 57

'Anja Meulenbelt:: Weblog
vrijdag 6 februari 2009
“We zullen disproportioneel geweld gebruiken”
Geplaatst onder: Algemeen, Mensenrechten, Palestina/Israël om 8.00 uur
Hier de link naar het belangrijke artikel van juriste Heikelien Verrijn Stuart,

njb_art0904-1841.pdf, over recht, politiek en de oorlog tegen Gaza.

Verrijn Stuart plaatst de vraag naar de mogelijke oorlogsmisdaden tijdens de oorlog in Gaza in een breder perspectief. Het gaat niet alleen over de vraag of er ‘disproportioneel’ geweld is gebruikt, dwz te veel burgers zijn gedood, het gaat ook niet alleen over de wapens die er zijn gebruikt, en andere gebeurtenissen tijdens de oorlog tegen Gaza die worden onderzocht, het gaat vooral om de vraag wat voor een oorlog hier werd gevoerd.In de analyse van Verrijn Stuart was dat niet een verdedigingsoorlog tegen de raketten, maar een oorlog die al langer was voorbereid, en een aantal voorbereidende fases had: nadat Gaza al vergaand afhankelijk was gemaakt werd de bevolking gedurende lange tijd afgesneden van aanvoer van de eerste levensbehoeften. Nog voor de eerste militaire aanval had plaatsgevonden werden journalisten weggehouden, werd hulpverleners het werken belemmerd. Het treffen van de burgerbevolking in een dergelijke oorlog - Verrijn Stuart trekt een vergelijking met het optreden van het Bosnisch-Servische leger van Karadzjic en Srebrenica, dat ook jarenlang belegerd werd voor de massamoord plaats vond - is geen bijkomstigheid maar een welbewust gekozen strategie. “Israel straft de Palestijnen als collectief en negeert daarmee welbewust de grondbeginselen van het internationale recht”.
Karadzic zit nu in de Scheveningse gevangenis en wacht op zijn proces voor het Joegoslavië tribunaal. Of dat met de Israëlische verdachten gaat gebeuren is de vraag. Maar Verrijn Stuart somt wel een aantal mogelijkheden op die Nederland en de EU hebben om Israel aan het internationaal recht te houden. Of het zou kunnen komen tot het inroepen van het ICC, het Internationaal Strafhof is de vraag: Israel is geen lid, en de Palestijnen hebben geen internationale status die het lidmaatschap van het ICC mogelijk maken. Maar wat wel kan is het optreden van nationale strafrechters in diverse landen, en het is duidelijk dat het Israel zenuwachtig maakt dat mogelijke verdachten van internationale misdrijven in een groot aantal landen zouden worden kunnen opgepakt, en dus maar beter weg kunnen blijven.
Lees het artikel.'

Zie: http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2009/02/06/we-zullen-disproportioneel-geweld-gebruiken/#comments

Internet

Zoals ik al eerder hier heb beschreven veroorzaakt internet een revolutie in het bewustzijn die net zo groot is als de revolutie die de uitvinding van de boekdrukkunst in het midden van de vijftiende eeuw veroorzaakte. De verschijning van de Gutenbergbijbel was het begin van de reformatie. Gelovigen kregen voor het eerst de kans om zonder tussenkomst van de priesterkaste zelf de bijbel te lezen. Het gevolg was dat de lezer zelf kon bepalen wat de christelijke waarheid was. Het Vaticaan had het monopolie op de waarheidsbepaling verloren, en verloor daardoor de alleenheerschappij. Zoals ik vanochtende nog eens aan mijn oude vriend Geert Mak vertelde, veroorzaakt internet een even ingrijpende verandering in de perceptie van grote groepen mensen, aangezien de werkelijkheid niet langer exclusief bepaald wordt door journalistieke belangen. De commerciele massamedia hebben het monopolie op de berichtgeving verloren, hun gefilterde informatie is niet meer doorslaggevend. De commerciele pers kan niet meer bepalen wat de waarheid en de werkelijkheid is. Internet laat een andere kant van de journalistieke versie van de werkelijkheid zien.

Vele jaren geleden beschreef de auteur Milan Kundera het verschil tussen de complexiteit van de romanschrijver en het eendimensionale beeld die de pers van de werkelijkheid geeft. Na journalisten de ‘termieten van de reductie’ te hebben genoemd, termieten die zelfs ‘de grootste liefde terugbrengen tot een geraamte van schrale herinneringen’, schreef hij over journalisten: ‘Over de hele wereld strooien ze dezelfde simplificaties en cliche’’s uit waarvan mag worden aangenomen dat ze door de meerderheid zullen worden aanvaard, door allen, door de hele mensheid. En het is niet zo belangrijk dat in de verschillende organen van de media de verschillende politieke belangen tot uiting komen. Achter het uiterlijke verschil heerst een en dezelfde geest. Je hoeft de Amerikaanse en Europese opiniebladen maar door te kijken, van rechts zowel als links, van Time tot Der Spiegel: in al die bladen tref je dezelfde kijk op het leven aan, die zich in dezelfde volgorde waarin hun inhoudsopgave is opgebouwd weerspiegelt, in dezelfde rubrieken, dezelfde journalistieke aanpak, dezelfde woordkeus en stijl, in dezelfde artistieke voorkeuren en in dezelfde hierarchie van wat ze belangrijk en onbeduidend achten. De gemeenschappelijke geestesgesteldheid van de massamedia, die schuilgaat achter hun politieke verscheidenheid is de geest van de tijd.’

Het probleem dat de meesten van mijn Nederlandse collega's nog niet doorhebben, is dat hun rol is uitgespeeld bij het exclusief bepalen van de werkelijkheid. Ze hebben hun macht verloren bij het bepalen van wat de waarheid is en wat niet, wie de boeven zijn en wie niet, wie de macht dient te hebben en wie niet. Een voorbeeld: dankzij internet wist Obama het publiek te bereiken. De massamedia bleken niet langer in staat het beeld van de werkelijkheid te beheersen. Hetzelfde voltrekt zich nu met het Amerikaanse pro-Israel beeld. Dat wordt ernstig aangetast via internet en de publieke opinie is drastisch aan het verschuiven. Zo erg zelfs dat nu een zender als CBS kritische informatie geeft over de Israelische terreur, niet langer kunnen de commerciele massamedia de bewustzijnsverandering die internet veroorzaakt, negeren. Internetgebruikers kunnen nu zelf de bronnen raadplegen, zijn niet langer afhankelijk van de massamedia om te ontdekken wat er werkelijk gebeurt. Grote groepen mensen kunnen nu zelf hun waarheid bepalen aan de hand van een veel groter informatie-aanbod dan de commerciele massamedia ooit kunnen aanbieden. En wat daarbij zo belangrijk is, is het feit dat een internetgebruiker nu kan zien wat de commerciele massamedia al die tijd verzwegen hebben, om zo hun eigen belangen te kunnen dienen, en natuurlijk die van de eigenaren van de massamedia.

Nieuwe technologische uitvindingen hebben altijd al het bewustzijn, de perceptie van de wereld, verandert, soms zelfs fundamenteel, zoals de boekdrukkunst aantoont en nu de uitvinding van internet. Niet alleen verandert het bewustzijn, maar ook de positie van de macht wordt erdoor aangetast. Dat is wat de Nederlandse journalistiek nog steeds niet beseft. De journalisten zijn hun alleenheerschappij kwijt, ze zijn niet meer noodzakelijk voor het nieuwe bewustzijn dat zich ontwikkelt. Een goed voorbeeld daarvan is ook het mobieltje. Toen in 2006 de Israelische soldaten aan het front geconfronteerd werden met de uitstekend getrainde en opererende Hezbollahstrijders en dit doorbelden naar hun familie, kregen ze van het thuisfront te horen dat zij op televisie een hele andere boodschap kregen, namelijk dat de Israelische inval in Libanon goed verliep. De Israeli's verloren de oorlog op psychologisch niveau.

De joods-Israelische filmmaker Yariv Mozer die de documentaire My First War tijdens de inval in Libanon in 2006 vertelde mij in een interview daarover het volgende: ‘Het was vooral een psychologische oorlog die door Hezbollah werd gewonnen. Hoewel wij meer slachtoffers veroorzaakten en een immens veel grotere materiële schade, werd Israël psychologisch verslagen. In onze perceptie is het Israëlische leger de sterkste macht in de regio dat zijn wil aan iedereen kan opleggen, en ineens ontdekten we dat we onze problemen niet met geweld konden oplossen. Wij zien onszelf al heel lang als de sterkste partij, wij zijn als het ware Goliath en die moest het tegen de kleine David afleggen. Dat is een geweldige psychologische dreun geweest. Het maakte ons vooral duidelijk dat de toekomstige oorlogen niet door ons gewonnen kunnen worden zoals voorheen. Moderne oorlogen worden niet meer uitgevochten met tanks die over een breed front oprukken, maar met kleine uiterst flexibele guerrilla-eenheden, die een hit-and-run tactiek toepassen. Ze blijven in groepjes van drie, vier man opereren op hun eigen terrein, die ze op hun duimpje kennen. Hezbollah heeft ons naar binnen gelokt en heeft vervolgens op een intelligente manier toegeslagen, overal waar we verschenen. En zo verloren we op bijna elk gebied, we hebben onze gevangen genomen soldaten niet kunnen bevrijden -- het argument om Libanon aan te vallen -- en de raketaanvallen hebben we niet weten te stoppen. Hun antitankgeschut bleek uiterst doeltreffend, waardoor onze gepantserd materieel als wapen niet langer meer efficiënt bleek. Tanks zijn logge gevaartes geworden, rijdende schietschijven, die door een enkele guerrillastrijder uitgeschakeld kunnen worden. Een van de militairen aan het front zegt voor de camera: ‘‘Het is een zinloze oorlog waarvan wij de slachtoffers zijn geworden’’. De aanval op Libanon was één grote desorganisatie, we waren in de steek gelaten soldaten, zonder informatie waar we nu echt voor vochten, te midden van totale chaos. De opdrachten veranderden drie, vier keer per dag. ‘’Er is geen vertrouwen meer, de bevelen zijn krankzinnig’’, dat besef bestond alom. Een moeder die als journaliste aan het front werkte, zei tegen me: ‘‘Wij sturen kinderen uit om te sterven.’’ Er is geen eerlijk doel waarvoor we vechten, en daardoor ontbreekt de motivering. Wij hebben ons land al, wij hoeven niet andermans gebied te bezetten en te stelen. Wij moeten de Palestijnen op de West Bank en de Gazastrook met rust laten, we moeten hun geconfisqueerde gebied teruggeven, wij hebben er geen enkel recht op, we moeten vrede sluiten. De Israëlische bevolking is na al die jaren gevechtsmoe, vergeet ook niet dat ons leger grotendeels uit burgers bestaat die ineens worden opgeroepen, veel soldaten lijden aan post traumatic stress disorder, de Israëlische samenleving is uitgeput. Hoe kun je van gewone mensen verwachten dat ze sterven voor de geopolitieke belangen van anderen.'

Door de introductie van het mobieltje, wist de familie thuis wat er werkelijk gebeurde, de Israelische massamedia bleken propaganda door te geven. Het zal niemand verbazen dat bij de recente inval in de Gazastrook het leger angstvallig controleerde dat geen van de soldaten een mobieltje bij zich had. Mobieltjes waren verboden, ze waren nog gevaarlijker geworden dan de vijand. Tegelijkertijd maakte tijdens de inval in 2006 Hezbollah slim gebruik van internet door op hun sites filmpjes te laten zien van stervende Israelische militairen die in een of andere val waren gelopen. Het Israelische thuisfront kon nu de eigen familieleden zien sneuvelen. Dat is psychologische oorlogsvoering met nieuwe media. Wanneer ik wil weten wat er werkelijk gebeurt in de Gazastrook dan raadpleeg ik niet de tendentieuze Nederlandse massamedia, waarvan de journalisten buiten het oorlogsgebied worden gehouden, maar zoek ik op internet betrouwbare webloggers op die vanuit het gebied zelf berichten en raadpleeg ik bronnen waarvan ik weet dat ze betrouwbaar zijn.

Boycot Israel 24

'Sam heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Israelische Oorlogsmisdaden 56" achtergelaten: Mensen, jullie moet echt even naar t filmpje kijken op de site van Sonja. Echt bizar. Vooral vanaf 3:45.'

Zie: http://empire.blogsome.com/2009/02/06/cbs-60-minutes-exposing-israeli-apartheid/

Sam heeft gelijk, het item duurt ongeveer 13 minuten en in die 13 minuten wordt het hele probleem in een notendop samengevat. Uitstekende journalistiek van een van de drie grote netwerken in de VS met informatie binnen een context die de Nederlandse massamedia weigeren te geven.

'06.02.09
CBS 60 Minutes Exposing Israeli Apartheid
Must see. Het item is van CBS ’senior foreign correspondent’ Bob Simon, een jood die in de buurt van Tel Aviv woont. Gedeelte commentaar Bob Simon: “The problem is, even before Israel invaded Gaza, a growing number of Israelis and Palestinians had concluded that peace between them was no longer possible, that history had passed it by. For peace to have a chance, Israel would have to withdraw from the West Bank, which would then become the Palestinian state…. It’s known as the “two-state” solution. But, while negotiations have been going on for 15 years, hundreds of thousands of Jewish settlers have moved in to occupy the West Bank. Palestinians say they can’t have a state with Israeli settlers all over it, which the settlers say is precisely the idea.”Uitzonderlijk voor een commerciële Amerikaanse zender. Het toont aan dat Israël ook op dit front aan het verliezen is.'

In percentages omgerekend is de landroof van Israel alsvolgt: Van de 47 procent die de Palestijnse bevolking van de Verenigde Naties kreeg in 1947 was na het zionistisch geweld in 1948 slechts 22 procent over. De rest was grotendeels etnisch gezuiverd. Sinds 1967 bezet of belegert Israel deze resterende 22 procent, en laat het volbouwen met joodse nederzettingen. Van het oorspronkelijke gebied dat de Palestijnen van de VN kregen is voor hen nu nog ongeveer 11 procent over, eenkwart van het hen toegezegde land. En die 11 procent is of bezet, al veertig jaar lang, of belegert. Dit feit is een van de belangrijkste oorzaken van het voortdurende geweld. De tweede reden is dat de joods-Israelische regeringen weigeren de Palestijnse vluchtelingen terug te laten keren naar hun inmiddels grotendeels platgebulldozerde plaatsen waar ze eens leefden. Die weigering is in strijd met het internationaal recht en talloze VN-resoluties.

De Israelische Oorlogsmisdaden 56

Dit moet kunnen volgens de zionistische elite in Israel. Gelukkig is er nog het internationaal recht, die stelt dat dit niet kan.

"What we are doing is becoming the law," says Asa Kasher, perhaps the most celebrated Israeli philosopher alive, referring to the Israeli army's setting of new "standards" of asymmetric warfare where the Geneva Conventions should no longer apply, according to him.

Kasher, with the current head of Israeli military intelligence wrote in 2003 a "Code of Conduct" as an ethical guidebook for the Israeli army in its operations against the Palestinian resistance. One of his most famous contributions was providing "ethical" justification for extrajudicial killings even when many Palestinian civilians are highly expected to be killed in the process.

Kasher's main point is that in the fight against "terror" (are there any better actors that define industrial-scale terror better than the US and Israel?!) the army's main objectives must be met, and the lives of its soldiers must be protected even if doing so causes the death of many civilians on the other side. Some western military strategists, particularly in the US and Britain, seem to subscribe to this same school of thought which basically aims at replacing international humanitarian law and the Geneva Conventions, in particular, with new rules made in the USA ... and Israel!

Morality aside, Kasher of course ignores that the indiscriminate bombing of Palestinians in Gaza and the resulting mass killings of Palestinian civilians (at least 1,000 civilians were killed until the end of the aggression and many are dying every week as a result of injuries sustained during the war) in Israel's recent masscre in Gaza was not at all justifiable by military necessity, as required by international law, and therefore constitute war crimes, pure and simple, as most objective legal experts concur. A woman interviewed on Aljazeera last night testified in total despair of life how her four children were screaming in pain as they were burning after being hit by white phosophorus in their home and how they begged her to save them, but she was injured herself and was completely unable to do anything. She watched the fire devour them before her very eyes. Burning children to death with white phosphorus in UN schools and residential areas cannot be shown, logically, to even save soldiers' lives.

The very fact that Kasher is among the most celebrated Israeli academics, laureate of the prestigious Israel Prize, and a very influential voice in the Israeli academy provides further evidence, if any is still needed, of Israel's moral collapse as a rogue state. It should also give yet another reason for a boycott of Israel, particularly its ethically bankrupt academy, which has been in bed with the military and intelligence community for six decades. As Ilan Pappe once said, most Israeli academics act as ambassadors of the state justifying, whitewashing, and otherwise contributing to its crimes and violations of international law.

Academic boycott initiatives against Israel started in Britain, crossed the Atlantic to Canada and the US very recently, and from there reached Australia and, to an extent, also spread to Spain. Academics in France, Ireland, Belgium, Greece, Norway, South Africa, several Latin American countries, among other places, are also in the process of launching their own campaigns soon. The time to boycott ALL Israeli academic institutions is NOW! They are shameful, immoral, literal "devil advocates" of the first degree.

Omar Barghouti


http://www.haaretz.com/hasen/spages/1062127.html

Haaretz 06/02/2009

The philosopher who gave the IDF moral justification in Gaza

By Amos Harel

When senior Israel Defense Forces officers are asked about the killing of hundreds of Palestinian civilians during the fighting in the Gaza Strip, they almost all give the same answer: The use of massive force was designed to protect the lives of the soldiers, and when faced with a choice between protecting the lives of Israeli soldiers and those of enemy civilians under whose protection the Hamas terrorists are operating, the soldiers take precedence.

The IDF's response to criticism does not sound improvised or argumentative. The army entered Gaza with the capacity to gauge with relatively high certainty the impact of fighting against terror in such a densely populated area. And it operated there not only with the backing of the legal opinion of the office of the Military Advocate General, but also on the basis of ethical theory, developed several years ago, that justifes its actions.

Prof. Asa Kasher of Tel Aviv University, an Israel Prize laureate in philosophy, is the philosopher who told the IDF that it was possible. In a recent interview with Haaretz Kasher said the army operated in accordance with a code of conduct developed about five years ago for fighting terrorism.

"The norms followed by the commanders in Gaza were generally appropriate," Kasher said. In Kasher's opinion there is no justification for endangering the lives of soldiers to avoid the killing of civilians who live in the vicinity of terrorists. According to Kasher, IDF Chief of Staff Gabi Ashkenazi "has been very familiar with our principles from the time the first document was drafted in 2003 to the present."

Kasher's argument is that in an area such as the Gaza Strip in which the IDF does not have effective control the overriding principle guiding the commanders is achieving their military objectives. Next in priority is protecting soldiers' lives, followed by avoiding injury to enemy civilians. In areas where Israel does have effective control, such as East Jerusalem, there is no justification for targeted killings in which civilians are also hit because Israel has the option of using routine policing procedures, such as arrests, that do not endanger innocent people.

Prof. Kasher has strong, long-standing ties with the army. He drafted the IDF ethical code of conduct in the mid-1990's. In 2003 he and Maj. Gen Amos Yadlin, now the head of Military Intelligence, published an article entitled "The Ethical Fight Against Terror." It justified the targeted assassination of terrorists, even at the price of hitting nearby Palestinian civilians. Subsequently Kasher, Yadlin, and a team that included IDF legal experts wrote a more comprehensive document on military ethics in fighting terror. Lt. Gen. Moshe Ya'alon, who was the IDF Chief of Staff at the time, did not make the document binding but Kasher says the ideas in the document were adopted in principle by Ya'alon and his successors. Kasher has presented them to IDF and Shin Bet security service personnel dozens of times.

"The article was translated into English and published in a military ethics journal and is still being debated around the world," Kasher said. "The feedback is generally positive, although the message is difficult to digest. In the end, everyone acknowledges that they conduct themselves this way. There is no army in the world that will endanger its soldiers in order to avoid hitting the neighbors of an enemy or terrorist. The media don't understand the nature of international law. It's not like tough traffic laws. Much of it is customary law. The decisive question is how enlightened countries conduct themselves. We in Israel are in a key position in the development of law in this field because we are on the front lines in the fight against terrorism. This is gradually being recognized both in the Israeli legal system and abroad. After the debate before the High Court of Justice on the issue of targeted killings there was no need to revise the document that Yadlin and I drafted even by one comma. What we are doing is becoming the law. These are concepts that are not purely legal, but also contain strong ethical elements.

"The Geneva Conventions are based on hundreds of years of tradition of the fair rules of combat. They were appropriate for classic warfare, where one army fought another. But in our time the whole business of rules of fair combat has been pushed aside. There are international efforts underway to revise the rules to accommodate the war against terrorism. According to the new provisions, there is still a distinction between who can and cannot be hit, but not in the blatant approach which existed in the past. The concept of proportionality has also changed. There is no logic in comparing the number of civilians and armed fighters killed on the Palestinian side, or comparing the number of Israelis killed by Qassam rockets to the number of Palestinians killed in Gaza."

When asked whether the IDF should be guided in its operations in Gaza by the concept that there should be zero tolerance for endangering the lives of soldiers, Kasher responds, "The soldiers' lives are endangered by virtue of their very presence in Gaza, by virtue of the fact that we send them to an area where there are enemy snipers and explosives set to go off in areas where the IDF is present. Sending a soldier there to fight terrorists is justified, but why should I force him to endanger himself much more than that so that the terrorist's neighbor isn't killed? I don't have an answer for that. From the standpoint of the state of Israel, the neighbor is much less important. I owe the soldier more. If it's between the soldier and the terrorist's neighbor, the priority is the soldier. Any country would do the same."

The decision regarding the magnitude of force used to protect the lives of the soldiers is up to the commander in the field. "The commander must be skilled in gauging the appropriate use of force," Kasher said.'

Boycot Israel 23

'Barcelona basketball fans receive Maccabi Tel Aviv with dozens of Palestinian flags and a stunning chant: "Boycott Israel -- Viva Palestine"!

http://www.youtube.com/watch?v=IgLLIT2MbBE

After sports fans and activists in Turkey and New Zealand took action in support of a sports boycott of Israel, this very promising sports boycott movement has finally eached Europe, where it counts the most, starting from Barcelona, no less, a major European sports powerhouse! As many of you already know, Israeli teams compete in European championships as if Israel were part of Europe. Not different from academia, among other fields.

Finally, Israeli sports teams are facing what their South African predecessors had experienced in the 1980s. Could not have come at a more opportune time ...

And for those who think that sports should not be "politicized" or that Israeli sports is about the nobility of athletics as an expression of humanity, a thorough examination of the Israeli sports scene will confirm that sports teams (particularly football and basketball teams and most of their fans) are no different from the mainstream in Israel: racist, colonial and every bit deserving of boycott.

Omar Barghouti'

De Israelische Terreur 737

Sonja wees op het volgende: Must see: 25 januari 2009 CBS 60 Minutes Exposing Israeli Apartheid. Gedeelte commentaar Bob Simon: "The problem is, even before Israel invaded Gaza, a growing number of Israelis and Palestinians had concluded that peace between them was no longer possible, that history had passed it by. For peace to have a chance, Israel would have to withdraw from the West Bank, which would then become the Palestinian state.... It’s known as the "two-state" solution. But, while negotiations have been going on for 15 years, hundreds of thousands of Jewish settlers have moved in to occupy the West Bank. Palestinians say they can't have a state with Israeli settlers all over it, which the settlers say is precisely the idea."

Uitzonderlijk voor een commerciële Amerikaanse zender. Het toont aan dat Israël ook op dit front aan het verliezen is.'

In percentages omgerekend is de landroof van Israel alsvolgt: Van de 47 procent die de Palestijnse bevolking van de Verenigde Naties kreeg in 1947 was na het zionistisch geweld in 1948 slechts 22 procent over. De rest was grotendeels etnisch gezuiverd. Sinds 1967 bezet of belegert Israel deze resterende 22 procent, en laat het volbouwen met joodse nederzettingen. Van het oorspronkelijke gebied dat de Palestijnen van de VN kregen is voor hen nu nog ongeveer 11 procent over, eenkwart van het hen toegezegde land. En die 11 procent is of bezet, al veertig jaar lang, of belegert. Dit feit is een van de belangrijkste oorzaken van het voortdurende geweld. De tweede reden is dat de joods-Israelische regeringen weigeren de Palestijnse vluchtelingen terug te laten keren naar hun inmiddels grotendeels platgebulldozerde plaatsen waar ze eens leefden. Die weigering is in strijd met het internationaal recht en talloze VN-resoluties.

Schuld en Boete

Joodse kinderen die naar de vernietigingskampen worden afgevoerd.

Anzi stelde mij de volgende vraag: wat bedoel je "met iedere westerling is door de holocaust op een of andere wijze schatplichtig aan de joden en dient elk misverstand te vermijden"?

Bij gebrek aan een beter woord had ik het begrip 'schatplichtig' gebruikt en tussen aanhalingstekens geplaatst. Wat ik bedoelde te stellen is het volgende: de westerse, christelijke cultuur heeft door haar eeuwenoude antisemitisme, haar vervolgingen van de joden die uitmondden in de Holocaust, een schuld in te lossen. De niet-joodse westerlingen zullen individueel als collectief boete moeten doen. En dat is nooit gebeurd. Als ik me beperk tot Nederland, daarover schreef ik eerder al:

Terecht constateren Jan Blokker en zijn twee zoons dat 'na de Tweede Wereldoorlog het jodendom in de christelijke wereld vrijwel heilig [is] verklaard en geen volk dat in die processie zo hard vooroploopt als de Nederlanders,' aldus de tekst uit hun boek Nederland in twaalf moorden. Blokker: 'In de Nederlandse geschiedenis is onverschilligheid doorgaans de vriendelijkste houding ten opzichte van joden geweest. Nederlanders hebben altijd precies geweten wie van hun buren een jood was en op elk gewenst moment kon die wetenschap consequenties krijgen: het verraden van joden voor "kopgeld" tijdens de Duitse bezetting is daar maar 1 vorm van. De paniekerige pogroms in het pestjaar 1349 was een andere.'

Die 'onverschilligheid' verklaart ook het feit dat in Nederland procentueel twee maal zoveel joden in de vernietigingskampen voorgoed verdwenen als in Belgie en drie keer zoveel als in Frankrijk. Het was in het hart van de christelijke beschaving dat de joden werden vervolgd, niet in een of ander buitengewest in Azie. En het was het sluitstuk van het eeuwenoude rabiaat antisemitisme, dat telkens weer zijn kop opstak. De enorme schuld die als een loden last op de schouders van westerlingen drukt, is nooit ingelost. Nooit heeft de Koningin zich als staatshoofd verontschuldigd voor de 'onverschilligheid' van de Nederlanders toen hun joodse landgenoten werden gedeporteerd. Er werd na de oorlog over gezwegen. Pas zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog publiceerde de Nederlandse Spoorwegen het volgende bericht: 'NS heeft op 29 september 2005 publiekelijk gesproken over de rol die zij heeft gespeeld in de Tweede Wereldoorlog. President-directeur Aad Veenman sprak tijdens een bijeenkomst op station Muiderpoort in Amsterdam. In dat kader bood hij de Joodse gemeenschap en andere betrokken groepen verontschuldigingen aan voor het verlenen van medewerking door NS aan de deportaties uit Nederland.' De NS kreeg f4,80 voor iedere naar Westerbork getransporteerde joodse Nederlander, van waaruit hij/zij verder gedeporteerd werd naar de vernietigingskampen. De NS verzorgde voor meer dan 100.000 joodse Nederlandse deze enkele reis en streek zodoende bijna een half miljoen gulden op. Ook het verraden van een joodse Nederlander leverde geld op, de hoofdstedelijke politieagenten kregen f7,50 voor iedere joodse Amsterdammer die ze als premiejagers te pakken konden krijgen, zoals Ad van Liempt in zijn boek Kopgeld schrijft. Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/de-nuance-van-de-nrc-92.html

Het enige dat Nederland, en het Westen in het algemeen, heeft gedaan is in feite het probleem dat de niet-joden hadden met de joden in het Midden-Oosten dumpen en wordt de Joodse bevolking in Israel gebruikt om het westers schuldgevoel in te lossen en om tegelijkertijd onze oliebelangen veilig te stellen. De uiteindelijke slachtoffers van het westers onvermogen om fatsoenlijk met zijn joodse langenoten om te gaan zijn nu de Palestijnen.

Met andere woorden: westerlingen zullen op zijn minst collectief als individueel moeten rouwen om de misdaden die in hun naam zijn begaan. Dat is niet gebeurd. Net zomin als het gebeurd is met de Derde Wereldbevolking, die het Westen rijk heeft gemaakt. Zonder Indonesie was Nederland nooit in staat geweest om de infrastructuur op te bouwen die tenslotte geleid heeft tot de rijke consumptiestaat waarin wij nu leven. Ook aan die landen zijn wij 'schatplichtig'. Eeuwenlang heeft de blanke Westerling gemoord, verkracht en geroofd. Genocide is geen nieuw verschijnsel, wat met de joodse Europeanen is gebeurd, is ook met de Indianen in heel Amerika gebeurd. Ze werden uitgeroeid door Spanjaarden, Nederlanders, Britten, en ieder blanke die een Indiaan te pakken kon krijgen. Met God's zegen, dat wel.

Als ik u een boek mag aanbevelen, lees 'Een reis door niemandsland. Hoe de Aboriginals Australie verloren' van een van de beste journalisten ter wereld, de Zweed Sven Lindqvist. Ook Lindqvist behandelt het thema van schuld en het 'schatplichtig' zijn. Hij schrijft: '"Erkennen', 'spijt hebben' en 'beloven' kun je... voor jezelf doen, in het grootste geheim, zonder daarbij meteen de eigen opvattingen te verloochenen. Zo'n innerlijke spijtbetuiging vormt een schrale troost voor degene die slachtoffer werd van het onrecht dat ik heb gedaan. En een belofte wordt ook gemakkelijk vergeten als niemand weet dat die gemaakt is. Dus eigenlijk zouden de normen een meer publieke spijtbetuiging moeten omvatten.''

U kunt zeggen: ja, maar wat mijn voorgeslacht heeft gedaan, daar ben ik niet verantwoordelijk voor. Daarover in een ander stuk.

De Israelische Oorlogsmisdaden 55

'Israel still dealing with international fallout
By MATTI FRIEDMAN
ASSOCIATED PRESS WRITER

JERUSALEM -- More than two weeks after halting its Gaza offensive, Israel is still dealing with the international fallout, including a very public spat with the leader of Turkey, a slew of war crimes allegations and broken ties with Venezuela, Bolivia and Qatar.
It's not quite a major diplomatic crisis, but it is a serious public relations problem for the Jewish state, which once again finds itself on the defensive against an avalanche of accusations.
Israel's defenders say the country was acting in self-defense and charge that no other country would be singled out for the kind of criticism that has been slung in its direction since the beginning of the Gaza offensive on Dec. 27.
The Foreign Ministry says Israel's important relationships are unharmed and predicts the international mood will pass.
The three-week offensive, aimed at halting years of rocket fire at Israeli towns from Gaza, killed some 1,300 Palestinians, at least half of them civilians, according to Gaza health officials. Thirteen Israelis were killed, including three civilians.
Perhaps the most noteworthy outburst was Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdogan's spat with Israeli President Shimon Peres at the Davos meeting of the World Economic Forum, usually a refined get-together for the world's most powerful.
"You kill people," Erdogan snapped at Peres, shortly after Peres offered an impassioned defense of the Israeli operation and shortly before Erdogan stormed off the stage.
Despite hurried attempts at damage control from both sides, the flap has further disrupted the close alliance between the two countries. The hordes of Israeli package tourists who vacation in Turkey are reportedly staying home.
The Davos incident came as a Spanish judge decided to open a war crimes investigation into a 2002 incident in which an Israeli F-16 killed a top Hamas mastermind in Gaza along with 14 other people, including nine children. Though it dealt with an earlier incident, the timing was clearly linked to the current violence.'

Lees verder: http://seattlepi.nwsource.com/national/1107ap_ml_israel_battered_image.html

Kees Schaepman van de VPRO 2

Kees Schaepman,

Zo luidruchtig als je mijn weblog kwam opstormen, zo muisstil ben je nu. En dat terwijl ik je als collega enkele serieuze journalistieke vragen heb gesteld, die niet alleen ik graag beantwoord zie, maar ook andere voormalige VPRO-medewerkers en zelfs ook huidige VPRO-medewerkers. En uit gesprekken weet ik dat ook een aantal VPRO-leden een antwoord wil van jou als hoofd- en eindredacteur van de VPRO-Radio en VillaVPRO. En niet te vergeten de lezers van deze weblog die jij in je reactie toesprak. De vragen zouden ook niet moeilijk te beantwoorden moeten zijn, zeker niet door iemand die als voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Journalisten, de belangen van de Nederlandse journalistiek enige tijd heeft behartigd.

Kees Schaepman, ik ben voor openheid, de journalistiek heeft immers een dienende functie. Kortom, ik stel nog 1 keer de vragen en we verwachten een antwoord van je:

'Hoe wist de VillaVPRO-redactie dat Loonstein in Gaza was geweest? Belde hij zelf op? En zo ja, met wie? En waarom? Heb jij als eindredacteur van VillaVPRO gecheckt of Loonstein ook daadwerkelijk als 'ambulancebroeder' in Gaza werkzaam was? En wat deed deze president-directeur van LOBI international Ltd. daar precies? In opdracht van wie? Dat moet je de lezers van deze weblog meteen kunnen vertellen, want je laat niet zomaar iemand aan het woord die publiekelijk verklaart dat de drie weken durende Israelische geweldsorgie in de Gazastrook -- door VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon veroordeeld als 'gruwelijk' -- een opruimingsactie was en dat 'wij een grote opruimingsactie [hebben] gehouden, maar blijkbaar, wat ik begrijp, dus niet groot genoeg.' Wat is jouw journalistieke rechtvaardiging om iemand met dit soort fascistische gedachten onweersproken aan het woord te laten?

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/kees-schaepman.html

'De VPRO kondigde hem als volgt aan: 'Chizki Loonstein is ambulancebroeder bij de Rode David Ster, een zusterorganisatie van het Rode Kruis.' Waarom werd hij door de VPRO ook niet aangekondigd als zakenman, als president-directeur van een bedrijf? Was dit irrelevante informatie en zo ja, waarom?

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/jair-stein-van-de-pro-israel-lobby-7.html

'Vraag jezelf als eindredacteur van VillaVPRO en ook nog eens als hoofdredacteur van de VPRO-Radio het volgende af: zou 'mijn medewerker' zoals je hem zo fraai omschrijft, Jair Stein, een Palestijnse gast in de uitzending van VillaVPRO onweersproken hebben laten verklaren dat, wat betreft de Joden in Israel, wij 'te maken [hebben] met een volk dat gebrainwashed is.' Sterker nog: zouden Jair Stein en jij een Palestijn aan het woord hebben gelaten die publiekelijk verklaart dat na een bloedbad onder Joodse burgers in Israel, waarbij bijna 300 Joodse kinderen gedood werden: 'wij een grote opruimingsactie [hebben] gehouden, maar blijkbaar, wat ik begrijp, dus niet groot genoeg' ?
Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/jair-stein-van-de-pro-israel-lobby-6.html

'Mede dankzij jou weten we nu dat, in de woorden van Loonstein, we 'te maken [hebben] met mensen die niet beter weten dan dat ze 70 maagden krijgen als ze uit het leven stappen middels zelfdoding en daarin joden meenemen.' En dat we 'hier te maken met een volk dat gebrainwashed is.' Wat is de journalistieke relevantie van dit racisme?

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/02/jair-stein-van-de-pro-israel-lobby-5.html

Kees Schaepman, de vragen zijn simpel en eenvoudig te beantwoorden. Dus verwacht ik vandaag nog een reactie van je,

In afwachting van je antwoord,

Stan van Houcke,

Journalist,

Amsterdam.

Het Poldermodel 6

Zoals ik schreef: Armitage, die naam onthouden.

'GPD heeft interview met Armitage op band
Uitgegeven:
5 februari 2009 13:34
Laatst gewijzigd:
5 februari 2009 17:42
DEN HAAG - De voormalige Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, Richard Armitage, ontkende woensdag in het NOS Journaal dat de Verenigde Staten Nederlandse militaire steun hebben gevraagd voor de inval in Irak.
Tijdens een eerder interview met persbureau GPD zou hij verkeerd zijn begrepen.
De GPD heeft het interview echter op band. Er zijn fragmenten op internet gezet waarin te horen is dat Armitage zegt: ''We wilden militaire assistentie'' en ''We hadden militaire steun nodig.'' De fragmenten zijn hier en hier te beluisteren (MP3).'

Zie: http://www.nu.nl/algemeen/1912219/gpd-heeft-interview-met-armitage-op-band.html

Obama 82

Bipartisanship (is) for Dummies

You hear a lot of talk these days about the necessity of bipartisanship. But Democrats and Republicans in Congress can't seem to agree on the meaning of the word. For Democrats, it apparently means compromising on everything and watering legislation down until a few Republicans are willing to vote for it. For most Republicans it means finding unity in opposition, threatening to filibuster, constantly contradicting yourself and generally being assholes. For Judd Gregg it means doing a highly partisan back room deal on Monday afternoon and denouncing bipartisanship Tuesday morning.
Paul Krugman is absolutely right:
Obama may be able to get a few Republican Senators to go along with his plan; or he can get a lot of Republican votes by, in effect, becoming a Republican. There is no middle ground.
That isn't the change we were promised.'

Lees verder: http://www.huffingtonpost.com/josh-nelson/bipartisanship-is-for-dum_b_164165.html

De zwarte Amerikaanse auteur Shelby Steele schrijft in A Bound Man: 'Barack Obama emerged into a culture that needed him more as an icon than as a man. He has gone far because the need is great. But this easy appeal has also been his downfall. It is a seduction away from character and conviction.' Vervolgens vergelijkt Steele de positie van Obama met die van Tod Clifton, de intelligente protagonist in het befaamde boek de 'Invisible Man' van de zwarte schrijver Ralph Ellison. Ellison beschrijft in het begin van de jaren vijftig van de vorige eeuw een zwarte man die in een blanke maatschappij op zoek is naar zijn identiteit, iemand die na een succesvolle carriere het opgedrongen masker, die een kleurling heeft in de blanke maatschappij, afdoet en dan ontdekt dat er niets achter schuil gaat. In zijn eeuwige poging de ander te behagen, om geaccepteerd te worden, heeft hij zichzelf verloren. Steele schrijft: 'When he finally lurches away from this falseness, there is no self to guide him toward a meaningful life. Probably the greatest debilitation in black American life is that our history of masking -- once so necessary to our survival -- has caused us to undervalue the evolution of our individual selves. The challenge for Barack Obama is the same as it is for all free people: to achieve visibility as an individual, to in fact become an individual rather than a racial cipher. Today, he is in the same peril of falling "out of history" as the fictional Tod Clifton was sixty years ago. Unless we get to know who he is -- what beliefs he would risk his life for -- he could become a cautionary tale in his own right, an iconic figuren who neglected to become himself.'

Obama is een van de interessantere fenomenen van deze tijd, een in feite tragische figuur in de strikte zin van het woord. We zullen zien of deze icoon bestand is tegen zijn eigen imago.

http://www.alternet.org/blogs/video/

Het Neoliberale Geloof 308

Dit is de centrale vraag die ook aan minister Bos gesteld moet worden door degenen die claimen de bevolking te vertegenwoordigen:

'David Bromwich

Posted February 4, 2009 10:50 PM (EST)
Our God That Failed
The high doctrine of Economic Correctness of the Reagan-Bush-Clinton-Bush years is as bankrupt as Soviet Communism. It is all but officially dead. Why then are the president's economic advisers paid to prop it up and apply a sickly rouge and embalm it and set it in motion with galvanic shocks to simulate life? All the money proposed to be donated to bankers and brokerage houses to keep their discredited privilege is a proof of religious belief. The hundreds of billions in public funding to indemnify a huddle of private owners represent a sacrifice to our own god that failed -- an idol we cannot surrender the habit of adoring. And the plucking of state subsidy out of taxpayer pockets to ensure that nothing is state-owned: a form of savage prayer or burnt offering.' http://www.huffingtonpost.com/david-bromwich/our-god-that-failed_b_164112.html

Boycot Israel 22

'Israel Impounds Lebanese Gaza Aid Boat
By AP Thursday, Feb. 05, 2009
http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1877240,00.html
(JERUSALEM) — Israeli Defense Minister Ehud Barak says the Israeli navy has intercepted a ship carrying activists and supplies from Lebanon to the Gaza Strip.
Barak says the navy is towing the vessel to the Israeli port of Ashdod.
The ship had set sail on Wednesday in a bid to defy Israel's blockade of Gaza. Reporters from Arab TV stations Al-Jadeed and Al-Jazeera who were on the vessel said the Israelis fired at the ship before boarding it and beating the crew.
They said they were unable to show pictures of the incident because the Israeli force smashed their broadcast equipment.
The Israeli military says it never fired at the ship.'

Boycot Israel 21

Letter: An academic boycott of Israel
Letter to the editor
Monday, February 2, 2009; 9:56 PM
We stand in support of the indigenous Palestinian people in Gaza, who are fighting for their survival against one of the most brutal uses of state power in both this century and the last.
We condemn Israel's recent (December 2008/ January 2009) breaches of international law in the Gaza Strip, which include the bombing of densely populated neighborhoods, illegal deployment of the chemical white phosphorous, and attacks on schools, ambulances, relief agencies, hospitals, universities, and places of worship. We condemn Israel's restriction of access to media and aid workers.
We reject as false Israel's characterization of its military attacks on Gaza as retaliation.
Israel's latest assault on Gaza is part of its longtime racist jurisprudence against its indigenous Palestinian population, during which the Israeli state has systematically dispossessed, starved, tortured, and economically exploited the Palestinian people.
We reject as untrue the Israeli government's claims that the Palestinians use civilians as human shields, and that Hamas is an irredeemable terrorist organization. Without endorsing its platforms or philosophy, we recognize Hamas as a democratically elected ruling party.
We do not endorse the regime of any existing Arab state and call for the upholding of internationally mandated human rights and democratic elections in all Arab states.
We call upon our fellow writers and academics in the United States to question discourses that justify and rationalize injustice, and to address Israeli assaults on civilians in Gaza as one of the most important moral issues of our time.
We call upon institutions of higher education in the U.S. to cut ties with Israeli academic institutions, dissolve study abroad programs in Israel, and divest institutional funds from Israeli companies, using the 1980s boycott against apartheid South Africa as a model.
We call on all people of conscience to join us in boycotting Israeli products and institutions until a just, democratic state for all residents of Palestine/Israel comes into existence.

Steven SalaitaAssistant Professor,department of EnglishVirginia TechNahla Abdo
Etel AdnanMohammed AbedElmaz AbinaderDiana Abu-JaberAli AbunimahOpal Palmer AdisaDina Al-KassimDeborah Al-NajjarDoug AndersonEvelyn Azeeza AlsultanyDavid BakerAmina BarakaAmiri BarakaGeorge BisharatSherwin BitsuiBreyten BreytenbachVan BrockEllen CantarowHayan ChararaYvette ChristianseAllison Hedge CokeCindy CruzLara DeebVicente DiazBen EhrenreichNava EtshalomMarilyn HackerMechthild HartSam HamillSuheir HammadNathalie HandalRanda JarrarFady JoudahTony JudtMohja KahfRima Najjar KapitanPersis KarimJ. Kehaulani KauanuiHaunani Kay-TraskMarilyn KryslDavid LloydSunaina MairaNur MasalhaRania MasriKhaled MattawaD.H. MelhemImam MersalDaniel AbdalHayy MooreAileen Moreton-RobinsonMichel MoushabekNadine NaberMarcy NewmanViet NguyenSana OdehSimon J. OrtizVijay PrashadAdrienne RichSteven SalaitaTherese SalibaJill SchoolmanSarita SeeDeema ShehabiMatthew ShenodaNaomi Shihab NyeMagid ShihadeVandana ShivaElla Habiba ShohatEvie ShockleyNoenoe SilvaAndrea SmithAhdaf SoueifMary Austin SpeakerGayatri Chakravorty SpivakGhada Talhami
Chase Twichell
Daya Varma
Frank X. Walker
Robert Warrior
Ellen Dore Watson
Eleanor Wilner
Abe Louise Young
Rami Zurayk'

Zie: http://www.collegiatetimes.com/stories/2009/02/02/letter__an_academic_boycott_of_israel

De Israelische Oorlogsmisdaden 53

'Gaza burn victims exhibit possible signs of white phosphorous wounds By Amira Hass
Tags: IDF, Gaza, amira hass

GAZA - Palestinian doctors at a number of hospitals in the Gaza Strip informed foreign medical experts allowed into the area over the past two weeks that they were witnessing an unexpected deterioration in the condition of their burn victims. They described the same phenomenon: Two weeks after being injured, the burn victims seemed to be getting worse, requiring skin grafts abroad. In other instances, internal tissue was also destroyed. Some of the wounded died a week to 10 days after being injured, even though they had not appeared to suffer extensive injuries. The doctors only later discovered that their liver and kidneys had been affected. But at this point, it was already too late to save many of the wounded.

The precise number of those who suffered burn wounds and then died is still uncertain. Doctors take care to note that until the necessary laboratory work is done, they will be unable to determine with certainty if the burns were caused by the white phosphorus bombs the IDF dropped during its ground offensive in the Gaza Strip. They are also unable to state with certainty whether the patients' deterioration and the spread of infection stemmed directly from being hit with the phosphorus mortars. However researchers from Amnesty International and Human Rights Watch, who have spent the past three weeks in the Gaza Strip, have concluded with certainty that the white phosphorus bombs struck residential neighborhoods. The initial treatment of the burns, before the doctors in the Gaza Strip had realized that they were caused by white phosphorus, was deemed useless. "We had never seen phosphorus burns before," a veteran foreign surgeon told Haaretz. "In the [medical] literature, what is known about these burns is what was done as experiments, in lab conditions, or in military bases, perhaps as the result of accidents." However, three Israeli documents Haaretz received, which were written during Operation Lead Cast, describe the sort of burns caused by white phosphorus and match the descriptions of the medical personnel in the Gaza Strip. The documents were prepared by the office of the IDF chief medical officer, the Medical Field Operations HQ and Magen David Adom. A document bearing the signature of Dr. Zvi Feinberg, chief of medicine at Magen David Adom, and Rami Miller, a senior paramedic, writes that "white phosphorus contained in a bomb or a missile ignites when it comes into contact with oxygen ... the phosphorus that comes into contact with skin causes serious and deep burns." Another document, this one signed by Dr. Gil Hirschorn, who is also a colonel in the army and head of trauma in the office of the IDF's chief medical officer, states: "During Operation Cast Lead, intelligence was received that Hamas was making use of an ordinance that contains phosphorus. Phosphorus is a poisonous substance, white-yellowish, similar to wax, that is used in mortar shells and hand grenades. "When the phosphorus comes in contact with living tissue it causes its damage by 'eating' away at it. Characteristics of a phosphorus wound are: chemical burns accompanied by extreme pain, damage to tissue ... the phosphorus may seep into the body and damage internal organs. In the long run, kidney failure and the spread of infection are characteristic ... In conclusion: a wound by an ordinance containing explosive phosphorus is inherently dangerous and has the potential to cause serious damage to tissue." A document entitled "Exposure to White Phosphorus," prepared by Medical Field Operations HQ and sent from the Health Ministry notes that "most of the data on phosphorus wounds stems from animal testing and accidents. Exposure to white phosphorus is highly poisonous, according to many lab experiments. Burns covering a small area of the body, 12-15 percent in lab animals and less than 10 percent in humans, may be lethal as a result of its effects, mostly on the liver, heart and kidneys." Haaretz visited a number of homes in the Gaza Strip that show clear signs of being hit by phosphorus shells. At least one of the children hurt in such an attack will require a skin graft abroad. In another instance, four children and the father died as a result of a white phosphorus bombing. Related articles:
Rights group: IDF using white phosphorous bombs in attacks on Gaza
Human Rights Watch: Israel using white phosphorus munitions in Gaza
Gazans say IDF troops ignored white flags and shot at them'

Zie: http://www.haaretz.com/hasen/spages/1061720.html

De Israelische Oorlogsmisdaden 52

Van de website van Anja Meulenbelt:

Tiny Kox en Tuur Elzinga terug uit de Raad van Europa, waar ik ook een tijd in heb gezeten. Ter info: de Raad houdt zich vooral bezig met mensenrechten. Bericht van Tuur en Tiny: dat de stemming ook daar heel kritisch was ten opzichte van Israel, met maar weinig landen die nog probeerden Israels oorlog tegen Gaza goed te praten. Het zegt iets over de kanteling in de publieke opinie, die ik op veel niveau’s waarneem.Er was enig gedoe over de VN school in Gaza die was beschoten, met 43 burgerdoden als gevolg. De VN zegt nu dat er niet op maar naast de school was geschoten, en wil dat rechtzetten. Nu was het Israel zelf die begon met voor verwarring te zorgen, want zij zeiden meteen dat ze op de school hadden geschoten omdat Hamas van daaruit was begonnen met schieten. Het filmpje dat ze als ‘bewijs’ uit de kast trokken bleek van 2007 te zijn. Nu ziet het er dus naar uit dat er niet op maar naast de school is geschoten. Meteen werd ik bestookt door de firma hasbara. Zie je wel, Israel was weer eens voor niets beschuldigd. Nu lijkt het mij dat die 43 burgerdoden er niet minder dood om zijn, het is verder bekend dat er nog een reeks VN doelen zijn beschoten, waaronder ook andere scholen waar mensen heen gevlucht waren, het hoofdkwartier en een voedselopslagplaats die afbrandde, en het lijkt mij dat de lijst burgerdoden en mogelijke gepleegde oorlogsmisdaden lang genoeg is om nu niet meteen victorie te kraaien. Maar laat er vooral goed onderzoek komen. (Zie Haaretz, hier)En, zoals ik al eerder zei, ook naar Hamas. Op dit moment horen we uit Gaza dat Hamas hulpgoederen die voor de VN waren bedoeld in beslag heeft genomen. Dat is een slechte zaak. De hulp is broodnodig, er wordt dor Israel al veel te weinig over de grens gelaten, en als ook nog blijkt dat er niet gegarandeerd kan worden dat de goederen aankomen bij voor wie ze bedoeld zijn vraag je om nog meer moeilijkheden.
Amira Hass gaat door op het onderzoek naar de gebruikte wapens. Artsen die de gewonden verzorgen zeggen dat ze gecronfonteerd worden met patienten met brandwonden, die opeens, na een week of tien dagen zienderogen achteruit gaan of alsnog sterven, omdat ook hun interne organen als nieren en lever zijn aangetast. Dat wijst op fosfor. Het erge is dus dat de artsen die brandwonden niet goed hebben kunnen behandelen omdat ze dat niet wisten. Er sterven dus nog steeds mensen. Hass, over de wapens, hier. En voor wie dat nog verbaast: de fosforbommen komen waarschijnlijk uit de VS.Haaretz wordt een beetje ten onrechte gezien als een progressieve krant, omdat daarin ook journalisten als Amira Hass, Gideon Levy en Akiva Eldar publiceren. Het is vooral een krant die alle kanten aan het woord laat, en dat is in Israel al tamelijk zeldzaam. Zo vindt er nu de voorspelde discussie plaats over of die oorlog tegen Gaza wel goed was. Ik citeerde al eerder: het verschil tussen links en rechts is dat links vindt dat het ene goede oorlog was maar dat ze er eerder mee op hadden moeten houden en rechts eveneens vindt dat het een goede oorlog was, maar dat ze die voort hadden moeten zetten. Dat wordt nu geïllustreerd. Moshe Arens (Hier) vindt dat het Israelische leger best in staat zou zijn geweest om het vermogen van Hamas om nog raketten af te schieten totaal te vernietigen, en niet op had mogen houden met de oorlog tot dat gebeurd was. Arens heeft het er uiteraard niet over hoe het leger dat had moeten doen zonder minstens de halve bevolking om zeep te helpen, maar misschien kent hij Gaza niet zo goed. Of vindt hij dat niet zo’n punt. Yoel Marcus daarentegen (hier.) vindt wel dat het een gerechtvaardigde oorlog was, maar dat Israel eerder op had moeten houden. Smaakvol maakt hij de vergelijking dat oorlog net is als een lekkere maaltijd, je zucht van plezier, maar opeens heb je te veel gegeten en ben je misselijk.'

Lees verder: http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2009/02/05/nasleep-gaza-vandaag/

Het Neoliberale Geloof 307

Eindelijk eens iemand die zijn mond durft open te doen. Het systeem dat deze deskundige aanvalt, is hetzelfde systeem dat minister Bos met miljarden aan belastinggeld probeert overeind te houden. Harry Markopolos told lawmakers Wednesday that the Securities and Exchange Commission ignored his credible allegations against Bernard Madoff for over a decade. (Photo: Susan Walsh / AP)

Madoff Tipster Harry Markopolos Assails SEC
Wednesday 04 February 2009
by: The Associated Press

Washington - The man who waged a decade-long campaign to alert regulators to problems in the operations of fallen money manager Bernard Madoff told Congress today that he had feared for his physical safety.
Harry Markopolos also assailed the Securities and Exchange Commission in his first appearance before lawmakers. The SEC failed to act despite receiving credible allegations of fraud from Markopolos about Madoff's operations over a decade.
Because of the agency's inaction, "I became fearful for the safety of my family," Markopolos said at the hearing of a House Financial Services subcommittee.
"The SEC is ... captive to the industry it regulates and is afraid" to bring big cases against prominent individuals, Markopolos asserted. The agency "roars like a lion and bites like a flea" and "is busy protecting the big financial predators from investors," he said.
He spoke as several top-level SEC officials, including the agency's enforcement director, sat three rows back in the packed hearing room, awaiting their turn to testify before the panel.
While the SEC is incompetent, the securities industry's self-policing organization, the Financial Industry Regulatory Authority, is "very corrupt," Markopolos charged. That organization was headed until December by Mary Schapiro, President Barack Obama's new SEC chief.
The SEC has been sustaining volleys of criticism from lawmakers and investor advocates over its failure to discover Madoff's alleged $50 billion fraud, which could be the biggest Ponzi scheme ever, despite the credible allegations brought to it over years. Against the backdrop of the worst financial crisis since the 1930s, the SEC is being accused of further eroding investor confidence and lawmakers of both parties are calling for a shake-up of the agency.
Madoff, a prominent Wall Street figure, was arrested in December after allegedly confessing to bilking investors in what the authorities say was a giant Ponzi scheme, possibly the largest ever. His repeated warnings to SEC staff that Madoff was running a massive pyramid scheme have cast Markopolos as an unheeded prophet in the scandal.
"The SEC was never capable of catching Mr. Madoff. He could have gone to $100 billion" without being discovered, Markopolos testified. "It took me about five minutes to figure out he was a fraud."'

Lees verder: http://www.truthout.org/020409R

Het Poldermodel 5

Voorafgaand aan de illegale westerse inval in Irak schreef ik voor het tijdschrift de Humanist:

'De verborgen hand van de markt zal nooit werken zonder een verborgen vuist. McDonalds kan niet floreren zonder McDonnell Douglas, de ontwerper van de F-15,' zo omschreef Thomas Friedman het uitgangspunt van de Amerikaanse buitenlandse politiek. De vooraanstaande columnist van de New York Times voegde er tevreden aan toe: 'De verborgen vuist die de wereld veilig houdt voor de technologie van Silicon Valley heet het Amerikaanse Leger, Luchtmacht, Marine en het Mariniers Korps.' Op zijn beurt verklaarde een andere Amerikaanse strategische denker, Stephen Pelletiere: 'Het draait om de olie, maar u moet weten binnen welke context. Het is niet zo dat de Verenigde Staten de olie van Irak fysiek moet bezitten, het is dat de Verenigde Staten het vruchtgebruik, de heerschappij over de olie moet hebben. Want als het die zeggenschap er niet over heeft, dan heeft het geen greep op OPEC en kan het de wereld olieprijs niet bepalen. Daarnaast: als de Verenigde Staten de Irakese olie niet beheerst, als de Irakezen er de heerschappij over hebben, dan zullen de Irakezen ervoor zorgen een regionale supermacht te worden en dat zal botsen met de Amerikaanse belangen in de Golf.' Met deze feiten als achtergrond voorspelde Pelletiere al meer dan een jaar geleden een Amerikaanse invasie van Irak. Als voormalig hoofd van de sectie Irak van de CIA en emeritus hoogleraar Nationale Veiligheid van het Army War College weet Pelletiere uit eerste hand wat de drijfveren zijn achter de Amerikaanse energie politiek. Centraal daarbij staat de snel toenemende Westerse afhankelijkheid van olie uit de OPEC-landen. Volgens de National Energy Policy Development Group van het Witte Huis, met aan het hoofd vice president Cheney, is sinds 1985 de Amerikaanse olie import verdubbeld en zal tegen 2020 tweederde van zijn benodigde olie moeten worden ingevoerd, waardoor 'de Golf de voornaamste focus van de internationale energiepolitiek van de Verenigde Staten [zal] zijn,' aangezien 'een aanzienlijke inkrimping van de wereldwijde olievoorziening onze economie ernstig zou treffen… onze buitenlandse- en economische politiek ingrijpend zou beperken.' In het kader daarvan sprak het Congres met generaal Tommy Franks, commandant van de Amerikaanse troepen in het Perzische Golf gebied, om vervolgens te concluderen dat het verschaffen van de 'toegang tot energiebronnen' in die regio zijn voornaamste taak is. Vooruitlopend daarop heeft de Verenigde Staten in de jaren negentig in acht olielanden militaire bases aangelegd.'

Deze informatie werd door de Nederlandse massamedia bewust verzwegen, omdat het volledig in tegenspraak was met de officiele propaganda die mijn collega's hier kritiekloos doorgaven. En nu dreigen de Nederlandse journalisten weer iets essentieels te verzwijgen. Om dat toe te lichten eerst even een inleiding. Ik schreef zes jaar geleden in hetzelfde artikel het volgende:

Hoe vitaal de onbelemmerde oliestroom uit dat gebied is blijkt uit de feiten. Tot het einde van de jaren zestig beheerste zeven Westerse concerns de hele aardolie industrie. Maar toen begon het ene na het andere olieproducerende land zijn aardolievoorraden te nationaliseren. Bovendien werkten ze steeds nauwer samen binnen de in 1960 opgerichte OPEC, met als gevolg dat zij de prijs van 's werelds meest vitale grondstof gingen bepalen. De consequenties van die machtswisseling werden in 1973 pijnlijk merkbaar toen na de Jom Kippoer Oorlog de Arabische OPEC-landen de prijs van een vat olie met zeventig procent verhoogden, waardoor de meeste Westerse naties in een economische crisis belandden. Inmiddels is -gezien vanuit het perspectief van de rijke industrielanden - de situatie nog meer verslechtert, aangezien de wereld olievoorraden binnen afzienbare tijd hun hoogtepunt bereiken en er van dan af aan steeds minder olie op aarde zal zijn. Een van de deskundigen die daarop wees is Kenneth Deffeyes, emeritus hoogleraar van de Princeton Universiteit, adviseur van de olie industrie en jarenlang werkzaam geweest op het onderzoekslaboratorium van Shell in Houston. Twee jaar geleden verscheen zijn boek 'Hubbert's Peak. The Impending World Oil Shortage,' waarin hij schreef over de oliegeoloog King Hubbert, die aan de hand van een door hem ontworpen model al in 1956 voorspelde dat de Amerikaanse olieproductie begin jaren zeventig zou pieken. De Verenigde Staten zou vanaf dat moment olie moeten gaan importeren. Zijn berekening kwam precies uit. Deffeyes constateert dat 'rond 1995, verschillende analisten de methode van Hubbert begonnen toe te passen op de wereld olieproductie, en de meesten van hen schatten dat het piekjaar voor de olie op aarde tussen 2004 en 2008 zal zijn.' Een conclusie die gedeeld wordt door Colin Campbell, afgestudeerd in Oxford en veertig jaar lang als exploratiegeoloog werkzaam geweest in de olie industrie, auteur van 'The Coming Oil Crisis.' Als gerespecteerd wetenschapper vroeg het Britse Lagerhuis hem in 1999 een lezing te geven over zijn vakgebied. Campbell waarschuwde de parlementsleden dat rond 2008 de aardoliereserves over hun hoogtepunt heen zijn en dat 'de productie dan haar onvermijdelijke… afname zal beginnen met ongeveer drie procent per jaar. Toenemende tekorten zullen ontstaan, landbouw en transport zullen ernstig getroffen worden. De wereldwijde markt zal aan een eind komen door hoge transportkosten.' Hij attendeerde zijn gehoor erop dat het vinden van nieuwe olievelden in de jaren zestig piekte en dat 'we nu maar één vat vinden voor elke vier vaten die we verbruiken,' met als resultaat dat de welvaart in ons deel van de wereld volledig afhankelijk wordt van de elf OPEC-naties, waar 77 procent van alle oliereserves liggen. Maar liefst 67 procent van die olie ligt in slechts vijf landen in het Midden Oosten. Campbell waarschuwde het Britse parlement dan ook dat binnenkort 'de landen in het Midden Oosten… beseffend dat ze geen competitie hebben, zich dan vrij voelen om veel hogere prijzen op te leggen… Ik vind het absurd dat het beheer over het uitputten van de wereldvoorraad van de meest belangrijke brandstof over wordt gelaten aan een paar feodale families in het Midden Oosten. De regeringen die de olie afnemen zouden zich moeten realiseren waar hun belangen liggen.'

Vanuit deze achtergrond is het Amerikaanse en Britse militaire optreden te verklaren. Kon de Verenigde Staten tot begin jaren zeventig nog zelf in zijn oliebehoefte voorzien, nu moet het al 55 procent importeren. Daarmee wordt 's werelds machtigste staat steeds afhankelijker van de OPEC landen, op Venezuela na alle naties met een overwegend islamitische bevolking. In 1998, tijdens het presidentschap van Clinton, bepleitte een groep neoconservatieven in een brief aan het Congres voor militair ingrijpen. 'We moeten voorbereid zijn om die macht te gebruiken om onze vitale belangen in de Golf te beschermen - en zonodig, moeten we helpen Saddam ten val te brengen.' De brief was ondertekend door de huidige vice president Cheney, de huidige minister van Defensie Rumsfeld, de huidige onderminister van Defensie Wolfowitz, de huidige onderminister van Buitenlandse Zaken Armitrage, benevens een aantal leidinggevende functionarissen uit de olie industrie, en tenslotte de voormalige onderminister van Defensie en huidige voorzitter van de Raad voor Defensiepolitiek van het Pentagon Richard Perle, die in 1996 samen met drie andere vooraanstaande joodse Amerikanen het rapport schreef 'A Clean Break: een Nieuwe Strategie voor het Veilig Stellen van het Rijk,' waarin toenmalig premier Netanyahu werd geadviseerd de Oslo Akkoorden te verwerpen en om de West Bank en Gaza onmiddellijk te annexeren. Daarnaast pleitte deze extremisten voor het elimineren van Saddam Hoessein als eerste stap op weg naar het omverwerpen van de regeringen van Syrië, Libanon, Saoedi Arabie en Iran. Kortom: de machtige olielobby en de pro-Israel lobby hadden elkaar gevonden in een gemeenschappelijk streven: het verwijderen van Saddam Hoessein. Niet omdat hij een schurk is, maar om enerzijds de olie te beheersen en anderzijds de Israëlische hegemonie over het Midden Oosten te handhaven, die alleen maar kan blijven bestaan zolang 'de nationale veiligheid' van de Verenigde Staten niet bedreigd wordt, dat wil zeggen: zolang het niet overgeleverd is aan de politiek van de islamitische olielanden. December 1999 verscheen het beleidsstuk 'Een Nationale Veiligheids Strategie voor een Nieuwe Eeuw,' speciaal geschreven voor het Witte Huis. In de introductie wordt meteen gedefinieerd hoe breed het begrip 'nationale veiligheid' is, namelijk 'de economische welvaart van onze samenleving,' waaraan wordt toegevoegd dat 'we zullen doen wat we moeten doen om deze belangen te verdedigen… gebruik makend van onze militaire macht unilateraal en resoluut.' Donald Losman, hoogleraar economie aan de National Defence University, die onder het ministerie van Defensie valt, constateerde dan ook dat 'Amerika bereid is om militaire macht te gebruiken om economische doelen te bereiken… Dergelijke motieven en rationalisaties… worden vandaag de dag aanvaard als onderdeel van onze eigen nationale veiligheidsstrategie. In het nationale veiligheids document van 1997 werd "de vrije stroom van olie" niet alleen als essentieel beschouwd, maar het moest ook nog tegen "redelijke prijzen" zijn.' Nog voor de aanslagen van 11 september 2000 schreef de Nationale Inlichtingen Raad, een coalitie van verschillende Amerikaanse veiligheidsdiensten in een nota dat als gevolg van de globalisering het terrorisme zal toenemen door de steeds breder wordende kloof tussen arm en rijk, waardoor spanningen en chaos zullen toenemen en geweld tegen de Verenigde Staten. De geheime diensten waarschuwen tevens dat Perzische Golf olie steeds belangrijker wordt en Amerika er daarom de heerschappij over moet hebben. Het probleem wordt steeds nijpender, want met slechts 4 procent van de wereldbevolking verbruikt de Verenigde Staten meer dan 25 procent van alle geproduceerde olie. Zie: http://home.planet.nl/~houck006/oorlogomolie2.html

Interessant op dit moment is de naam Richard Armitage, de toenmalige Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken. U zult die naam vaker tegenkomen. Hij is een van de dirty-job mensen van het Amerikaanse establishment en als zodanig niet alleen actief voor de Bush-bende. Het was deze Armitage die met Balkenende onderhandelde. Geheel in strijd met het poldermodeldenken deed Armitage zijn mond open, met als gevolg dit bericht in de NRC:

Premier weerspreekt beweringen Armitage
Den Haag, 31 jan. Er is geen verband tussen de benoeming van Jaap de Hoop Scheffer tot secretaris-generaal van de NAVO en de politieke steun van Nederland voor de Amerikaanse inval in Irak. ‘Steun Irak-oorlog hielp benoeming De Hoop Scheffer'
Dat heeft premier Balkenende gisteren gezegd na afloop van de ministerraad. Hij weerspreekt daarmee de opmerking van de voormalige Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, Richard Armitage. In een interview met de GPD-kranten zei Armitage donderdag dat de steun de benoeming van De Hoop Scheffer in september 2003 geholpen had.' Zie: http://www.nrc.nl/binnenland/article2137771.ece/

Premier_weerspreekt_beweringen_Armitage

Dit is wat Wikipedia over Armitage meldt:

'Life after public service
There was some media speculation that President Bush would appoint him to a key security position such as Director of the Central Intelligence Agency, Director of National Intelligence or Defense Secretary. As of the start of July 2007, Armitage had not re-entered public service. On May 10, 2006, he was elected to the board of directors of the ConocoPhillips oil company.
In October 2006, Armitage lobbied – on behalf of the L-3 Communications Corporation, a company providing intelligence, surveillance, and reconnaissance products – some key people in the Taiwanese political circles regarding the possible sales of P-3C marine patrol aircraft to the ROC military. Those who received his personal letter included Premier Su Tseng-chang, President of the Legislative Yuan Wang Jin-pyng, and opposition People First Party leader James Soong. Armitage stated in the letter that he wished the Taiwan government would reconsider the purchase from Lockheed Martin, the dealer the United States government had designated.' Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Armitage_(politician)

Deze Armitage zou ook een rol hebben gespeeld in de zogeheten Plame Affaire. Het is duidelijk dat hij een klusjesman is, die werkt voor zowel de grote concerns als de diverse regeringen. Hij verkeert in de positie van een handelaar, iemand die kan kopen en verkopen, die iets te bieden heeft, boven zowel als onder de tafel, achter zowel voor de schermen, die tussen de diverse partijen in vrij kan manoeuvreren. Hij is een neoconservatief die de macht dient en wereldpolitiek maakt, die al in 1998 in een brief aan het Congres voor militair ingrijpen pleitte: 'We moeten voorbereid zijn om die macht te gebruiken om onze vitale belangen in de Golf te beschermen - en zonodig, moeten we helpen Saddam ten val te brengen.' En dat geweld om zo de oliebelangen van de VS en het Westen veilig te stellen. Want daar ging en gaat het om bij de bezetting van Irak. En zeker ook voor Armitage, die na de inval in Irak gevraagd werd toe te treden tot de directie van ConocoPhillips oil company. Buitenlandse journalisten, ingevoerd in de materie, waren dan ook geenszins verbaasd toen het volgende bekend werd:

'In Biggest Oil Sale Ever, Iraqi Government to Put 40 Billion Barrels of Reserves Up For Grabs

By Terry Macalister and Nicholas Watt, The Guardian. Posted October 13, 2008.
BP, Shell and ExxonMobil are being given access to eight oil fields, which represent some 40 percent of Iraq's oil reserves. The biggest ever sale of oil assets will take place today, when the Iraqi government puts 40 billion barrels of recoverable reserves up for offer in London.BP, Shell and ExxonMobil are all expected to attend a meeting at the Park Lane Hotel in Mayfair with the Iraqi oil minister, Hussein al-Shahristani.'

Lees verder: http://www.alternet.org/waroniraq/102707/

Shell dus. En nu het poldermodel. Natuurlijk heeft De Hoop Scheffer in ruil voor Nederlandse steun aan de Bush-bende zijn positie bij de NAVO te danken. President De Gaulle wees er altijd op dat in de politiek geen vriendschappen bestaan, maar alleen belangen. En dus: voor wat hoort wat. Maar in hun onderhandelingen met Armitage zullen de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken De Hoop Scheffer en premier Balkenende natuurlijk niet alleen over baantjes hebben gesproken, maar ook over het belang van een greep op de olie in het Midden-Oosten. En wie zal dat belang beter hebben kunnen benadrukken dan de olieman Richard Armitage die al in 1998 in een brief aan het Congres schreef: 'We moeten voorbereid zijn om die macht te gebruiken om onze vitale belangen in de Golf te beschermen - en zonodig, moeten we helpen Saddam ten val te brengen.' Zeker nu we weten dat Armitage met De Hoop Scheffer en Balkenende over de NAVO-benoeming hebben gesproken, weten we dat er ook over de mogelijke betrokkenheid van deze organisatie bij gewapende conflicten in het Midden-Oosten is gesproken. Vergeet niet dat Armitage voor de economische en politieke macht werkt, en dus al zijn belangen op tafel zal hebben gelegd.

Al deze informatie is publiekelijk toegankelijk, alleen de Nederlandse massamedia verzwijgen deze feiten stelselmatig en zal deze informatie ook niet in een breder verband plaatsen, of in een context plaatsen zoals ik hier nu doe. Meer daarover in een volgend stuk.