zaterdag 12 december 2020

Ian Buruma en Ruud van Dijk


In het midden Ruud van Dijk, bekend vanwege uitspraken als deze: ‘Washington [streeft] nog altijd naar een wereld waarin individuele vrijheden — fundamentele rechten van de mens — de norm zijn. Voor ons in de EU is het niet anders.’

In de Volkskrant van 19 december 2015 liet Ruud van Dijk, docent geschiedenis van de internationale betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam het publiek weten dat Amerika nog steeds de onmisbare natie’ is, en dat één ‘van de belangrijkste doelstellingen van het Europese en Nederlandse beleid moet zijn te voorkomen dat Amerika niet langer verantwoordelijk wil zijn voor het functioneren van het internationale systeem’ in de wereld. ‘Voor ons in Europa is een constructieve, activistische Amerikaanse rol intussen essentieel.’ Van Dijk’s beweringen weerspiegelen de visie van de NAVO-top en het Amerikaans militair-industrieel complex, waarvoor president Eisenhower in zijn afscheidsrede in 1961 waarschuwde. Even wonderlijk is de redenering van deze docent van de Faculteit der Geesteswetenschappen dat de VS ‘met zichzelf in de knoop [ligt] onder invloed van de gevolgen van globalisering.’ En ook de volgende zin is op zijn minst cryptisch te noemen: ‘Een volk dat zich per definitie als exceptioneel ziet, voelt zich door de buitenwereld belaagd.’ Wat voor argument is dit? Het is mogelijk dat Ruud van Dijk een betere spreker is dan een schrijver, maar dan nog blijft de vraag relevant waarom de macht in Washington en op Wall Street met zichzelf ‘in de knoop ligt’ als gevolg van het al dan niet gewelddadig afdwingen van de neoliberale ideologie, en desondanks ontelbare miljarden aan belastinggeld blijft besteden om voortdurend oorlogen te kunnen voeren? Daar moet zelfs een polderacademicus een begin van een antwoord op weten te geven. Bovendien getuigt ook de aanname dat door het Amerikaans exceptionalisme het ‘volk zich door de buitenwereld belaagd [voelt]’ van een lachwekkend absurdisme. ’s Werelds zwaarst bewapende  ‘bullebak’ voelt zich ‘belaagt,’ en daar moeten wij ‘in Europa’ rekening mee houden, aangezien meneer Van Dijk vreest dat anders ‘Amerika niet langer verantwoordelijk wil zijn voor het functioneren van het internationale systeem.’ 

https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/amerika-is-nog-steeds-de-onmisbare-natie~b46c4466/ 


Overigens is dit hetzelfde ‘internationale systeem’ dat het mogelijk heeft gemaakt dat de VS al 93 procent van zijn bestaan in oorlog is met één of andere natie. Het is tevens ‘het internationale systeem’ dat de VS keer op keer schendt zodra de Amerikaanse elite haar belangen elders wil uitbreiden of meent te moeten veilig stellen. Desondanks tracht de academicus Ruud van Dijk het Nederlandse publiek en zijn UVA-studenten ervan te overtuigen dat een ‘activistische Amerikaanse rol’ voor het Westen ‘essentieel’ blijft. Nu dient de lezer niet te vergeten dat er een intellectueel niveauverschil bestaat tussen docent Van Dijk, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam, die op ‘The Times Higher Education World University Rankings 2020’ op de 62ste plaats staat en iemand als de Amerikaanse hoogleraar, wijlen Sheldon Wolin, die aan de ivy-league Princeton University doceerde, die op de zesde plaats staat van The Times-ranglijst van 2020. Qua academische excellentie bungelt de Universiteit van Amsterdam dus ver onder  Princeton, en dit geldt natuurlijk ook voor het universitair personeel, zoals snel blijkt wanneer men naar publicaties en Awards kijkt van beide heren. De onafhankelijke wetenschapper Sheldon Wolin behoort tot de professionals van wereldniveau, Ruud van Dijk tot de amateurs van het poldermodel, van wie verwacht wordt dat hij kritiekloos het neoliberale bestel onder leiding van de VS verdedigt. Daar schuilt een groot gevaar in zodra er, zoals nu, sprake is van een ‘system-crisis,’ waarbij de elites zich genoodzaakt voelen hun privileges te verdedigen, en een aanzienlijk deel van de bevolking  daarvan de dupe wordt. In dit verband waarschuwde Wolin dat overal in het Westen de bevolking alleen wordt getolereerd zolang zij blijft deelnemen aan de illusie van parlementaire democratie. Maar op het moment dat de bevolking rebelleert en weigert nog langer te participeren in deze illusie, verdwijnt het democratische masker om plaats te maken voor het totalitaire gelaat, zoals die bekend is uit de geschiedenis. Er zijn verschillende signalen die erop wijzen dat het westers ‘inverted totalitarianism’ aan de vooravond staat van een confrontatie tussen enkele geprivilegieerden, met hun geweldsmonopolie, en de massa der ongewapende gemarginaliseerden. Door de moderne geschiedenis heen heeft alleen een nieuwe grootscheepse oorlog deze bedreiging voor de westerse gevestigde orde afgewend. Het is veelzeggend dat medio november 2019 het volgende bekend werd:


Former US Secretary of State Henry Kissinger made prudent remarks recently when he said the United States is no longer a uni-power and that it must recognize the reality of China as an equal rival.


The furor over a new law passed by the US this week regarding Hong Kong and undermining Beijing’s authority underlines Kissinger’s warning.


If the US cannot find some modus vivendi with China, then the outcome could be a catastrophic conflict worst than any previous world war, he admonished.


Speaking publicly in New York on November 14, the veteran diplomat urged the US and China to resolve their ongoing economic tensions cooperatively and mutually, adding: ‘It is no longer possible to think that one side can dominate the other.’


A key remark made by Kissinger was the following: ‘So those countries that used to be exceptional and used to be unique, have to get used to the fact that they have a rival.’


In other words, he is negating the erroneous consensus held in Washington which asserts that the US is somehow ‘exceptional,’ a ‘uni-power’ and the ‘indispensable nation.’ This consensus has grown since the early 1990s after the collapse of the Soviet Union, when the US viewed itself as the sole super-power. That morphed into a more virulent ideology of ‘full-spectrum dominance.’ Thence, the past three decades of unrelenting US criminal wars and regime-change operations across the planet, throwing the whole world into chaos.


Kissinger’s frank assessment is a breath of fresh air amid the stale and impossibly arrogant self-regard held by too many American politicians who view their nation as an unparalleled power which brooks no other…


Aptly, Kissinger’s caution about danger of conflict was reiterated separately by veteran journalist John Pilger, who warned in an exclusive interview for Strategic Culture Foundation this week that, presumed ‘American exceptionalism is driving the world to war.’

https://www.strategic-culture.org/news/2019/11/29/henry-kissinger-gets-it-us-exceptionalism-is-over/ 



Desondanks beweert docent Van Dijk in de Volkskrant:


Amerika kan minder, en omdat het zich bedreigd voelt bestaat de kans dat het meer aan het eigen belang gaat denken, en minder bereid raakt verantwoordelijkheid te nemen voor het functioneren van het internationale systeem. Dat zou een ramp betekenen, en dit voorkomen moet een van de belangrijkste doelstellingen van het Europese, en Nederlandse, beleid zijn.


De bewering dat de Amerikaanse politieke- en financiële elite ‘meer aan het eigen belang gaat denken’ roept de vraag op aan welke intellectuele capaciteiten een docent ‘geschiedenis van de internationale betrekkingen aan de UvA’ moet voldoen. Het is namelijk ronduit onbenullig te menen dat het establishment in de VS niet altijd allereerst en bovenal ‘aan het eigen belang’ denkt. Van Dijk’s studenten zouden hem eens moeten vragen om een voorbeeld te geven waarbij dit niet het geval is geweest. Zelfs de deelname aan de Eerste- en Tweede Wereldoorlog kwam niet voort uit altruïsme van de beleidsbepalers in Washington en op Wall Street. En ook de door Amerikaanse liberals en de Nederlandse pers zo mateloos bewonderde president Barack Obama, de trotse bezitter van de Nobelprijs voor de Vrede 2009 vanwege zijn vermeende ‘uitzonderlijke inspanningen ter versterking van de internationale diplomatie en de samenwerking tussen de volkeren,’ verloor geen moment de economische/financiële en geopolitieke belangen van de VS uit het oog, zoals bleek uit ondermeer de betrokkenheid van zijn regering bij het grootschalig geweld in Libië en Syrië dat beide landen in een chaos stortten van elkaar bestrijdende al dan niet terroristische bendes. Al in 2010 wees de Amerikaanse academicus Jeff Nall, die filosofie en gender studies doceert, in zijn essay 'How Obama Betrays Reverend King's Philosophy of Nonviolence,' juist op de continuïteit van het agressief expansionisme in de geschiedenis van de Verenigde Staten:


On December 10, 2009, Obama followed in the footsteps of so many believers in war before him: letting out a cry for peace while loading his guns. In his Nobel Peace prize acceptance speech Obama said, 'We must begin by acknowledging the hard truth that we will not eradicate violent conflict in our lifetimes,' said Obama. 'There will be times when nations — acting individually or in concert — will find the use of force not only necessary but morally justified.' Later in his speech Obama stated plainly that 'the instruments of war do have a role to play in preserving the peace.’


In antwoord op Obama’s stelling dat:


To say that force is sometimes necessary is not a call to cynicism — it is a recognition of history, the imperfections of man and the limits of reason,


schreef Nall:


The history Obama recognizes, however, is that cruel, blood-soaked fable of American Exceptionalism. Reverend Martin Luther King saw through this fraudulent cloak of Divine American Right when he observed, on April 4, 1967, that it was the United States that is 'the greatest purveyor of violence in the world today.' 


Het is niet ondanks Martin Luther King’s woorden, maar juist vanwege diens constatering dat de Verenigde Staten ‘de grootste pleger van geweld in de wereld’ is dat universitair docent Ruud van Dijk zijn studenten leert dat ‘Voor ons in Europa een constructieve, activistische Amerikaanse rol intussen essentieel’ is. Van Dijk functioneert zodoende niet als wetenschapper, maar als een goed betaalde propagandist, verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn impliciete rechtvaardiging voor de Amerikaanse geschiedenis van massale terreur is dat de bevolking daar zich nu eenmaal per definitie als exceptioneel ziet.’ Maar uitgaande van het internationaal recht is het logischer te stellen dat het ‘exceptionalisme’ een bijzonder gevaarlijke psychische stoornis is, te vergelijken met de nazi-overtuiging dat de Duitsers een ‘Herrenvolk’ waren, en daarom het recht bezat andere volkeren te onderdrukken, uit te buiten en, zo nodig, uit te moorden. Het feit dat deze  nonsens impliciet dan wel expliciet op de UVA wordt verspreidt, zonder dat het bestuur van de Faculteit der Geesteswetenschappen, waar Van Dijk werkt, hem eens nader ondervraagt over zijn gedachtenwereld, is ronduit opmerkelijk. Vooral  omdat bovendien tevens duidelijk is dat de waarschuwing van de insider Henry Kissinger haaks staat op de verhuld bellicose taal van de outsider Ruud van Dijk. Toch moet eveneens Van Dijk, als docent ‘nieuwste geschiedenis,’ hebben geweten dat de bekende joods-Amerikaanse historicus en auteur William Blum in zijn hele werk overtuigend heeft aangetoond dat:


The engine of American foreign policy has been fueled not by a devotion to any kind of morality, but rather by the necessity to serve other imperatives, which can be summarized as follows:


* making the world safe for American corporations;


* enhancing the financial statements of defense contractors at home who have contributed generously to members of congress;


preventing the rise of any society that might serve as a successful example of an alternative to the capitalist model;


* extending political and economic hegemony over as wide an area as possible, as befits a ‘great power.’


This in the name of fighting a supposed moral crusade against what cold warriors convinced themselves, and the American people, was the existence of an evil International Communist Conspiracy, which in fact never existed, evil or not.


The United States carried out extremely serious interventions into more than 70 nations in this period.

http://www.thirdworldtraveler.com/Blum/US_Interventions_WBlumZ.html     


Waarom Van Dijk deze informatie in zijn Volkskrant-artikel angstvallig verzwijgt is niet zo moeilijk te beantwoorden: deze feiten weerleggen de stellige beweringen die hij als representant van de Universiteit van Amsterdam publiekelijk verspreidt. Bovendien moet ook hij op de hoogte zijn geweest van het feit dat al op 15 mei 1952 generaal Douglas MacArthur, die ‘in 1944 de rang [kreeg] van General of the Army, één van slechts vijf Amerikaanse vijfsterren-generaals,’ voor het volgende had gewaarschuwd:


Our swollen budgets constantly have been misrepresented to the public. Our government has kept us in a perpetual state of fear — kept us in a continuous stampede of patriotic fervor — with the cry of grave national emergency. Always there has been some terrible evil at home or some monstrous foreign power that was going to gobble us up if we did not blindly rally behind it by furnishing the exorbitant funds demanded. Yet, in retrospect, these disasters seem never to have happened, seem never to have been quite real.


MacArthur, die ‘vooral bekend [werd] als opperbevelhebber van de Amerikaanse strijdkrachten in het Verre Oosten tijdens de Tweede Wereldoorlog,’ verklaarde tevens: 


It is part of the general pattern of misguided policy that our country is now geared to an arms economy which was bred in an artificially induced psychosis of war hysteria and nurtured upon an incessant propaganda of fear. While such an economy may produce a sense of seeming prosperity for the moment, it rests on an illusionary foundation of complete unreliability and renders among our political leaders almost a greater fear of peace than is their fear of war.



Stel dat Ruud van Dijk’s kennis niet helemaal up-to-date is, dan nog moet hij in elk geval weten dat al in 1907, de latere Democratische president Woodrow Wilson het Amerikaanse buitenlandse beleid nog eens kort maar krachtig samenvatte met de woorden:


Since trade ignores national boundaries and the manufacturer insists on having the world as a market, the flag of his nation must follow him, and the doors of the nations which are closed must be battered down… Concessions obtained by financiers must be safeguarded by ministers of state, even if the sovereignty of unwilling nations be outraged in the process. Colonies must be obtained or planted, in order that no useful corner of the world may be overlooked or left unused.


Bovendien schreef in 1935 op zijn beurt de Amerikaanse generaal buiten dienst Smedley Darlington Butler, die van 1898 tot 1931 bij het Korps Mariniers diende, in het tijdschrift Common Sense een uiterst opzienbarend artikel, waaruit ik het volgende fragment citeer: 


I spent 33 years and four months in active military service and during that period I spent most of my time as a high class muscle man for Big Business, for Wall Street and the bankers. In short, I was a racketeer, a gangster for capitalism. I helped make Mexico and especially Tampico safe for American oil interests in 1914. I helped make Haiti and Cuba a decent place for the National City Bank boys to collect revenues in. I helped in the raping of half a dozen Central American republics for the benefit of Wall Street. I helped purify Nicaragua for the International Banking House of Brown Brothers in 1902-1912. I brought light to the Dominican Republic for the American sugar interests in 1916. I helped make Honduras right for the American fruit companies in 1903. In China in 1927 I helped see to it that Standard Oil went on its way unmolested. Looking back on it, I might have given Al Capone a few hints. The best he could do was to operate his racket in three districts. I operated on three continents.


Hetzelfde jaar publiceerde hij een boek onder de titel War Is a Racket, dat met de volgende woorden begint:


War is a racket. It always has been.


It is possibly the oldest, easily the most profitable, surely the most vicious. It is the only one international in scope. It is the only one in which the profits are reckoned in dollars and the losses in lives,


om hieraan toe te voegen: 


For a great many years, as a soldier, I had a suspicion that war was a racket; not until I retired to civil life did I fully realize it. Now that I see the international war clouds gathering, as they are today, I must face it and speak out.



Het kapitalisme was rond het begin van de jaren dertig opnieuw in een diepe economische crisis weggezakt, en een oorlog om grondstoffen en markten werd wederom onvermijdelijk, zo beseften de meest realistische intellectuelen die het publiek vergeefs probeerden te waarschuwen.

Aansluitend op de Tweede Wereldoorlog volgde de zogeheten Koude Oorlog, waarbij de grootmachten elkaar bedreigden met Mutual Assured Destruction door middel van massavernietigingswapens, oftewel genocide. Tegelijkertijd veroorzaakten decennialang ‘proxy-wars’ ontelbare miljoenen slachtoffers in Derde Wereldlanden. In de VS kwam na 1945 geen einde aan de oorlogseconomie, die overigens het land uit de diepe economische crisis haalde, die in 1929 begon. De Amerikaanse hoogleraar en oud CIA-consultant Chalmers Johnson zette in zijn boek Blowback. The Costs and Consequences of American Empire (2004) uiteen dat de Verenigde Staten na de Koude Oorlog in plaats van te demobiliseren juist zijn wereldwijde imperium uitbreidde. In een interview lichtte Johnson, enkele jaren vóór zijn dood in 2010, tegenover mij deze ontwikkeling als volgt toe: 


Ik denk dat de belangrijkste reden is wat men met een technische term noemt: ‘Militair Keynesianisme,’ waarmee aangegeven wordt dat het militair-industrieel complex, de wapenindustrie, een integraal onderdeel is geworden van de Amerikaanse economie. In toenemende mate fabriceren wij in de Verenigde Staten niet zoveel. We hebben gezien hoe in de afgelopen decennia onze economie ernstig is uitgehold. Daarentegen produceren we wel massaal wapens, een buitengewoon lucratieve zaak, we verkopen ze wereldwijd. Het heeft nagenoeg niets te maken met de defensie van ons land maar alles met de commerciële belangen van de wapenindustrie. Die industrie is buitengewoon wonderlijk, het heeft maar één klant, er bestaat nauwelijks enige concurrentie en het is geen kapitalisme, maar staatssocialisme. Ik ben van mening dat het belangrijkste punt is dat de beleidsbepalers in de Verenigde Staten zich in 1991, ten tijde van de ineenstorting van de Sovjet Unie, zich simpelweg niet konden voorstellen dat hun economie zou groeien zonder door te gaan met het militair-industrieel complex en dus met de wapenindustrie. 


Meer algemeen gesproken was de Verenigde Staten eraan gewend geraakt een imperium te bezitten en om op elk continent de dienst uit te maken, te geloven dat het praktisch overal bij elk besluit betrokken moest zijn. Tegelijkertijd was het al in 1991 niet langer meer in een economische positie om zijn wereldwijd imperium te handhaven. Desondanks zocht het onmiddellijk na de val van de Sovjet Unie naar en vervangende vijand terwijl het zich dat niet kon permitteren. Eén van kwalijkste aspecten van het besluit om als het ware de Koude Oorlog voort te zetten was het feit dat de Verenigde Staten geen rekening hield met de mogelijkheid dat het dezelfde weg zou opgaan als de Sovjet Unie. Ook wij zijn in steeds grotere problemen geraakt door ‘imperial overstretch’ (dat wil zeggen: het rijk kost meer dan het opbrengt), door een toenemend economisch verval en door de overmatige afhankelijkheid van de wapenindustrie. Daarnaast krijgen we steeds meer te maken met wat de CIA noemt ‘blowback,’ een term daterend uit 1953 toen de Amerikaanse overheid in het geheim betrokken was bij de omverwerping van een democratisch gekozen buitenlandse regering, te weten de Iraanse premier Mohammed Mossadeq die de oliebronnen had genationaliseerd. 


Blowback betekent de onbedoelde consequenties van geheime buitenlandse operaties. Het is daarbij belangrijk te benadrukken dat het wraakneming betreft voor buitenlandse operaties die volstrekt geheim gehouden werden voor het Amerikaanse publiek, natuurlijk niet voor de slachtoffers ervan. Het resultaat is dat zodra er represailles volgen de Amerikaanse burger volstrekt onvoorbereid is en de gebeurtenissen niet kan zien in termen van oorzaak en gevolg. De aanslagen van 11 september 2001 zijn het duidelijkste voorbeeld daarvan. In plaats van te vragen waarom ze ons haten, had president Bush zich beter kunnen afvragen wie op aarde ons niet haat, en ons haat met goede redenen.  

http://home.planet.nl/~houck006/johnson.html   



Al deze informatie van gezaghebbende
insiders, die van nabij weten waarover zij het hebben, wordt door de outsider Ruud van Dijk van de UVA -- wiens simplistische gedachtenwereld verdacht veel lijkt op die van de Amerikaanse neoconservatieven en neoliberalen -- volstrekt genegeerd wanneer hij ins Blauwe hinein beweert dat ‘Voor ons in Europa een constructieve, activistische Amerikaanse rol intussen essentieel’ is. Essentieel voor wat? Van Dijk zwijgt hierover, maar uitgaande van zijn leugenachtige voorstelling van zaken is die ‘activistische Amerikaanse rol’ weliswaar ‘essentieel’ voor de steeds rijker wordende elite, maar absoluut niet voor de overgrote meerderheid van de wereldbevolking. Wat de lezer zich ondermeer moet voorstellen bij die ‘constructieve’ en ‘activistische’ rol van Washington en Wall Street werd op vrijdag 11 december 2020 nog eens duidelijk toen de goed geïnformeerde Amerikaanse website Truthout berichtte: 

The net wealth enjoyed by the richest billionaires in the United States has ballooned since the beginning of the pandemic, according to a new report. Meanwhile, millions of households are struggling to put food on the table and pay rent as COVID-19 deaths and infections surge nationwide, underscoring our nation’s vast inequality.


The collective wealth of the 651 richest billionaires has increased by over $1 trillion (een miljoen keer een miljoen. svh) since March 18 (2020. svh), roughly when states began issuing shutdown orders, according to a new analysis of Forbes financial data by Americans for Tax Fairness and the Institute for Policy Studies. The combined net worth of the richest people in the U.S. totaled $4 trillion this week — more than four times the $908 billion price tag of an economic relief package that has taken center stage in the Senate as Congress struggles to strike a bipartisan deal before the end of year.


A stock market surge combined with more people staying at home has been a boon for tech companies and their CEOs. Familiar names in tech top the report’s list of the richest people getting richer: Jeff Bezos of Amazon, Bill Gates of Microsoft, Mark Zuckerberg of Facebook and Elon Musk of Tesla. The four men have seen stock prices for their companies soar since the pandemic began, making them ‘centi-billionaires’ worth over $100 billion each.

https://truthout.org/articles/new-report-shows-top-billionaires-wealth-skyrocketing-during-pandemic/ 



Volgende keer meer over de Faculteit van Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam, waar meer docerende academici rondlopen met gevaarlijke opvattingen. 








FAUCI: 36 YEARS OF FRAUD AND MISMANAGEMENT

 

THE BIG PICTURE

FAUCI: 36 YEARS OF FRAUD 

AND MISMANAGEMENT

UNDER FAUCI MEDICAL COSTS HAVE EXPLODED AND THE HEALTH OF AMERICANS HAS COLLAPSED

Robert F. Kennedy Jr. is one of the best informed, most articulate authorities on the Big Picture of which Fauci’s current scam is just part of the puzzle.

When Fauci started in his job as the head of the NIH’s Allergies and Infectious Diseases division, chronic autoimmune diseases were a problem for 12.8% of the population. Now they are present in 54% of the population.

The growth has been particularly explosive in children.

Meanwhile, the US spend two times more on medical care than the next most expensive country yet our health barely

We watched an hour long conversation between Kennedy and someone I will called a “CoVid resistance” celebrity

When the other guy finally shut up and let Kennedy speak, a fantastic amount of useful information was shared in a very short period of time, less than seven minutes.

Please share widely.

The whole scam is explained from top to bottom in record time.

Please share widely.

This QUALITY of information is needed now.

If you want to hear more detail, it’s here:

CLICK HERE FOR THE DETAILS OF THE RECKLESS WAY THE COVID-19 VACCINE HAS BEEN BROUGHT TO MARKET

Click here for more about the CoVid Con

Click here for more about Fauci’s original fraud

https://www.brasscheck.com/video/the-big-picture-2/

Coronavirus Scandal Breaking in Merkel’s Germany

 

Coronavirus Scandal Breaking in Merkel’s Germany. False Positives and the Drosten PCR Test

Global Research, December 11, 2020


The widely-praised German model of the Angela Merkel regime to deal with the COVID-19 pandemic is now engulfed in a series of potentially devastating scandals going to the very heart of the testing and medical advice being used to declare draconian economic shutdowns and next, de facto mandatory vaccinations. The scandals involve a professor at the heart of Merkel’s corona advisory group. The implications go far beyond German borders to the very WHO itself and their global recommendations.

The entire case for WHO-mandated emergency lockdown of businesses, schools, churches and other social arenas worldwide is based on a test introduced, amazingly early on, in the Wuhan, China coronavirus saga. On January 23, 2020, in the scientific journal Eurosurveillance, of the EU Center for Disease Prevention and Control, Dr. Christian Drosten, along with several colleagues from the Berlin Virology Institute at Charite Hospital, along with the head of a small Berlin biotech company, TIB Molbiol Syntheselabor GmbH, published a study claiming to have developed the first effective test for detecting whether someone is infected with the novel coronavirus identified first only days before in Wuhan. The Drosten article was titled, “Detection of 2019 novel coronavirus (2019-nCoV) by real-time RT-PCR” (Eurosurveillance 25(8) 2020).

The news was greeted with immediate endorsement by the corrupt Director General of WHO, Tedros Adhanom, the first non-medical doctor to head WHO. Since then the Drosten-backed test for the virus, called a real-time or RT-PCR test, has spread via WHO worldwide, as the most used test protocol to determine if a person might have COVID-19, the illness.

On November 27 a highly-respected group of 23 international virologists, microbiologists and related scientists published a call for Eurosurveillance to retract the January 23, 2020 Drosten article. Their careful analysis of the original piece is damning. Theirs is a genuine “peer review.” They accuse Drosten and cohorts of “fatal” scientific incompetence and flaws in promoting their test.

To begin with, as the critical scientists reveal, the paper that established the Drosten PCR test for the Wuhan strain of coronavirus that has subsequently been adopted with indecent haste by the Merkel government along with WHO for worldwide use–resulting in severe lockdowns globally and an economic and social catastrophe–was never peer-reviewed before its publication by Eurosurveillance journal. The critics point out that, “the Corman-Drosten paper was submitted to Eurosurveillance on January 21st 2020 and accepted for publication on January 22nd 2020. On January 23rd 2020 the paper was online.” Incredibly, the Drosten test protocol, which he had already sent to WHO in Geneva on 17 January, was officially recommended by WHO as the worldwide test to determine presence of Wuhan coronavirus, even before the paper had been published.

As the critical authors point out, for a subject so complex and important to world health and security, a serious 24-hour “peer review” from at least two experts in the field is not possible. The critics point out that Drosten and his co-author Dr. Chantal Reusken, did not disclose a glaring conflict of interest. Both were also members of the editorial board of Eurosurveillance. Further, as reported by BBC and Google Statistics, on January 21 there were a world total of 6 deaths being attributed to the Wuhan virus. They ask, “Why did the authors assume a challenge for public health laboratories while there was no substantial evidence at that time to indicate that the outbreak was more widespread than initially thought?” Another co-author of the Drosten paper that gave a cover of apparent scientific credibility to the Drosten PCR procedure was head of the company who developed the test being marketed today, with the blessing of WHO, in the hundreds of millions, Olfert Landt, of Tib-Molbiol in Berlin, but Landt did not disclose that pertinent fact in the Drosten paper either.

Certainly nothing suspicious or improper here, or? It would be relevant to know if Drosten, the Merkel chief scientific advisor for COVID-19, Germany’s de facto “Tony Fauci,” gets a percentage for each test sold by Tib-Molbiol in their global marketing agreement with Roche.

False Positives?

Since late January 2020, world mainstream media has inundated us all with frightening hourly updates on “the total number of coronavirus infected.” Usually they simply add each daily increase to a global total of “confirmed cases,” presently over 66 million. Alarming, but for the fact that, as Pieter Borger and his fellow scientific collaborators point out, “confirmed cases” is a nonsense number. Why?

The Borger report identifies what they call “ten fatal problems” in the Drosten paper of last January. Here we take up the most glaring that can easily be grasped by most laypeople.

Drosten & co. gave confusing unspecified primer and probe sequences. The critics note, “This high number of variants not only is unusual, but it also is highly confusing for laboratories. These six unspecified positions could easily result in the design of several different alternative primer sequences which do not relate to SARS-CoV-2… the confusing unspecific description in the Corman-Drosten paper is not suitable as a Standard Operational Protocol. These unspecified positions should have been designed unequivocally.” They add that “RT-PCR is not recommended for primary diagnostics of infection. This is why the RT-PCR Test used in clinical routine for detection of COVID-19 is not indicated for COVID-19 diagnosis on a regulatory basis.”

Amplification Cycles

But even more damning for Drosten is the fact that he mentioned nowhere of a test being positive or negative, or indeed what defines a positive or negative result! The Borger report notes, “These types of virological diagnostic tests must be based on a SOP (Standard Operational Protocol), including a validated and fixed number of PCR cycles (Ct value) after which a sample is deemed positive or negative. The maximum reasonably reliable Ct value is 30 cycles. Above a Ct of 35 cycles, rapidly increasing numbers of false positives must be expected… scientific studies show that only non-infectious (dead) viruses are detected with Ct values of 35.” (emphasis added).

The WHO and Drosten recommend a Ct of 45 cycles and, reportedly, presently the German health officials do as well. Little wonder that as the number of tests is ramped up in the onset of winter flu season, PCR “positives” in Germany and elsewhere explode. As the critical authors point out, were the health authorities to specify 35 cycles maximum, the number of corona positive would be only less than 3% the present number! They note, “an analytical result with a Ct value of 45 is scientifically and diagnostically absolutely meaningless (a reasonable Ct-value should not exceed 30). All this should be communicated very clearly. It is a significant mistake that the Corman-Drosten paper does not mention the maximum Ct value at which a sample can be unambiguously considered as a positive or a negative test-result. This important cycle threshold limit is also not specified in any follow-up submissions to date.” The authors add, “The fact that these PCR products have not been validated at molecular level is another striking error of the protocol, making any test based upon it useless as a specific diagnostic tool to identify the SARS-CoV-2 virus.” (emphasis added).

In simple English, the entire edifice of the Gates foundation, the Merkel government, the WHO and WEF as well as the case for de facto forced untested vaccines, rests on results of a PCR test for coronavirus that is not worth a hill of beans. The test of Drosten and WHO is more or less, scientific crap.

Missing Doctor proof too?

This devastating critique from twenty three world leading scientists, including scientists who have patents related to PCR, DNA Isolation and Sequencing, and a former Pfizer Chief Scientist, is damning, but not the only problem Professor Dr. Christian Drosten faces today. He and the officials at Frankfurt’s Goethe University, where he claims to have received his medical doctorate in 2003, are being accused of degree fraud. According to Dr. Markus Kühbacher, a specialist investigating scientific fraud such as dissertation plagiarism, Dr. Drosten’s doctor thesis, by law must be deposited on a certain date with academic authorities at his University, who then sign a legal form, Revisionsschein, verified with signature, stamp of the University and date, with thesis title and author, to be sent to the University archive. With it, three original copies of the thesis are filed.

Kühbacher charges that the Goethe University is guilty of cover-up by claiming, falsely, Drosten’s Revisionsschein, was on file. The University spokesman later was forced to admit it was not filed, at least not locatable by them. Moreover, of the three mandatory file copies of his doctor thesis, highly relevant given the global importance of Drosten’s coronavirus role, two copies have “disappeared,” and the remaining single copy is water-damaged. Kühbacher says Drosten will now likely face court charges for holding a fraudulent doctoral title.

Whether that is to pass, it is a fact that a separate legal process has been filed in Berlin against two people responsible for a German media site, Volksverpetzer.de, for slander and defamation, brought by a well-known and critical German medical doctor, Dr. Wolfgang Wodarg. The court case demands of the defendants €250,000 in damages for defamation of character and material damages to Wodarg by the accused in their online site, as well as in other German media, claiming they viciously and without proof, defamed Wodarg, calling him a “covid-denier,” falsely calling him a right-extremist (he is a life-long former parliament member of the Social Democratic Party) and numerous other false and damaging charges.

The attorney for Dr Wodarg is a well-known German-American attorney, Dr. Reiner Fuellmich. In his charges against the defendants, Fuellmich cites in full the charges against the Drosten test for coronavirus of Dr. Pieter Borger et al noted above. This is in effect forcing the defendants to refute the Borger paper. It is a major step on the way to refute the entire WHO COVID-19 PCR testing fraud. Already an appeals court in Lisbon, Portugal ruled on 11 November that the PCR test of Drosten and WHO was not valid to detect coronavirus infection and that it was no basis to order nationwide or partial lockdowns.

If the stakes were not so deadly for mankind it would all be material for a comedy of the absurd. The world health Czar, WHO chief Tedros is no medical doctor whose WHO is financed massively by a college dropout billionaire computer manager, Gates, who also advises the Merkel government on COVID-19 measures. The Merkel government uses the Drosten PCR test and Drosten as an “all-wise” expert to impose the most draconian economic consequences outside wartime. Her Health Minister, Jens Spahn, is a former banker who has no medical degree, only a stint as a lobbyist for Big Pharma. The head of the German CDC, called the Robert Koch Institute, Lothar Wieler, is not a virologist but an animal doctor, Tierarzt. With this crew, Germans are seeing their lives destroyed by lockdowns and social measures never before imagined outside Stalin’s Soviet Union. There is science and then there is science. Not all “science” is valid however.

*

F. William Engdahl is strategic risk consultant and lecturer, he holds a degree in politics from Princeton University and is a best-selling author on oil and geopolitics, exclusively for the online magazine “New Eastern Outlook” where this article was originally published. He is a Research Associate of the Centre for Research on Globalization.

Featured image: Germany’s leading microbiologist, Professor Christian Drosten, director of the bacteriological and epidemiological research center at Charité Hospital, Berlin. (Photo via New Eastern Outlook)

Author Name: F. William Engdahl

ISBN Number: 978-0-937147-2-2

Year: 2007

Pages: 341 pages with complete index

List Price: $25.95 Special Price: $18.00
 
This skilfully researched book focuses on how a small socio-political American elite seeks to establish control over the very basis of human survival: the provision of our daily bread. “Control the food and you control the people.”

This is no ordinary book about the perils of GMO. Engdahl takes the reader inside the corridors of power, into the backrooms of the science labs, behind closed doors in the corporate boardrooms.

The author cogently reveals a diabolical world of profit-driven political intrigue, government corruption and coercion, where genetic manipulation and the patenting of life forms are used to gain worldwide control over food production. If the book often reads as a crime story, that should come as no surprise. For that is what it is.


Everything about 1sr@el and 1sr@elis makes my skin crawl!

  https://x.com/umyaznemo/status/1870426589210829260 Rania @umyaznemo Everything about 1sr@el and 1sr@elis makes my skin crawl! 12:10 p.m. ·...