zaterdag 3 november 2012
The Empire 845
1. Signs of an Emerging Police State
Top 25 of 2013Oct 10, 2012
Since the passage of the 2001 PATRIOT Act, the United States has become increasingly monitored and militarized at the expense of civil liberties. The 2012 passage of the National Defense Authorization Act (NDAA) has allowed the military to detain indefinitely without trial any US citizen that the government labels a terrorist or an accessory to terrorism, while President Barack Obama’s signing of the National Defense Resources Preparedness Executive Order has authorized widespread federal and military control of the national economy and resources during “emergency and non-emergency conditions.” Since 2010, the Department of Homeland Security’s If You See Something, Say Something™ campaign has encouraged the public to report all suspicious activity to local authorities, even though actions that the DHS identifies as “suspicious” include the constitutionally protected right to criticize the government or engage in nonviolent protest.
Censored News Cluster: The Police State and Civil Liberties
Spencer Ackerman and Noah Shachtman, “Read the FBI Memo: Agents Can ‘Suspend the Law,’” Wired, March 28, 2012 http://www.wired.com/dangerroom/2012/03/fbi-memo-bend-suspend-law/
James Bamford, “The NSA Is Building the Country’s Biggest Spy Center (Watch What You Say),” Wired, March 15, 2012,http://www.wired.com/threatlevel/2012/03/ff_nsadatacenter.
Chris Hedges, “Why I’m Suing Barack Obama,” Truthdig, January 16, 2012,http://www.truthdig.com/report/item/why_im_suing_barack_obama_20120116.
White House, Executive Order: National Defense Resources Preparedness, Office of the Press Secretary, March 16, 2012,http://www.whitehouse.gov/the-press-office/2012/03/16/executive-order-national-defense-resources-preparedness.
White House, “Statement by the President on H.R. 1540,” Office of the Press Secretary, December 31, 2011,http://www.whitehouse.gov/the-press-office/2011/12/31/statement-president-hr-1540.
Student Researcher: Robert Usher (San Francisco State University)
Faculty Evaluator: Kenn Burrows (San Francisco State University)
Similar Posts:
The Empire 844
The United States no longer makes the list of the 10 most prosperous countries in the world, according to a new study by the Legatum Institute.
The Legatum Prosperity Index found that while prosperity increased globally, the U.S. fell to 12th place in its rankings. With less than a week to go before the U.S. presidential election, the report writes:
As the race for the White House reaches fever pitch, the latest findings from the Legatum Institute’s Prosperity Index reveal that the American Dream is in jeopardy. In an unprecedented fall, America drops to twelfth position in the worldwide prosperity rankings – with weakening performance across five of the Index’s eight sub-categories.The Legatum Institute published its first Prosperity Index six years ago, ranking countries based on material wealth and personal well-being. The 2012 index analyzed 142 countries in eight categories: economy, education, entrepreneurship & opportunity, governance, health, personal freedom, safety & security and social capital.
According to the study, overall prosperity in Europe has increased despite the economic crisis, though several European countries have seen their scores drop in categories analyzing economic development.
This study comes on the tails of the U.N.'s list of the most prosperous cities in the world -- with more than half of them located in Europe.
Bloomberg notes that the Legatum Institute is part of the Legatum Group, a Dubai-based private investment company founded by New Zealand billionaire Christopher Chandler.
What's the most prosperous country in the world? Find out in the slideshow below.
'Deskundigen' 19
De ondertitel van Geert Mak's reisboek: 'op zoek naar Amerika,' is misleidend, en wel omdat Mak zich beperkt tot in wezen het blanke christelijke deel van de VS. De oorspronkelijke bewoners bijvoorbeeld, de indianen, komen er bekaaid van af. Op pagina 317 constateert Mak dat de overwinning van de Sioux op de troepen van generaal Custer in 1876 'een slag' is geweest 'die schijnbaar telkens opnieuw moet worden uitgevochten.' Een schrijver of een historicus zou hier zijn verhaal beginnen, maar bij Mak eindigt het omdat hij zich te weinig heeft verdiept in de geschiedenis van de genocidale politiek van de Europese kolonisten tegenover de oorspronkelijke bewoners van Amerika. Waarom moet die 'slag... telkens opnieuw worden uitgevochten'? Wat is er dan onverwerkt gebleven in de geest van wat Mak 'de Amerikanen' noemt? Is er een schuldgevoel, net zoals de Duitsers zich schuldig voelen aan de genocide op de joden? Mak zwijgt. Het resultaat van die onduidelijkheid zijn zinnen als deze op pagina 315: 'De bizons stierven ondertussen bijna uit.' Wat bedoelt Mak met 'stierven bijna uit'? Spontaan? Nee, geenszins. Timothy Egan, voormalig New York Times journalist en winnaar van een Pulitzerprijs meldt in zijn boek The Worst Hard Time The Untold Story of Those Who Survived the Great American Dust Bowl:
'For the sake of a lasting peace,' General Sheridan told the Texas Legislature in 1875, the Anglos should 'kill, skin and sell until the buffaloes are exterminated. Then your prairie can be covered with speckled cattle and the festive cowboy ... forerunner of an advanced civilization.'
En:
Within a few years of the signing [of the Medicine Lodge Treaty of 1867], Anglo hunters invaded the treaty land. They killed bison by the millions, stockpiling hides and horns for a lucrative trade back east. Seven million pounds of bison tongues were shipped out of Dodge City, Kansas, in a single two-year period, 1872–1873, a time when one government agent estimated the killing at twenty-five million. Bones, bleaching in the sun in great piles at railroad terminals, were used for fertilizer, selling for up to ten dollars a ton. Among the gluttons for killing was a professional buffalo hunter named Tom Nixon, who said he had once killed 120 animals in forty minutes.
Just a few years earlier, there had been bison herds that covered fifty square miles. Bison were the Indians' commissary, and the remnants of the great southern herd had been run off the ground, every one of them, as a way to ensure that no Indian would ever wander the Texas Panhandle.
Hoewel Mak elders in zijn reisboek de reden van de vernietiging van de bizons terloops vermeld plaatst hij deze bewuste vernietigingspolitiek niet in de context van een historische continuiteit, zoals hij in The Destruction of the Bison had kunnen lezen, een studie van de Amerikaanse historicus Andrew C. Isenberg die aan Princeton doceerde, en die concludeert dat
Het wereldwijd expanderende Europese kolonialisme is desastreus geweest voor mens- en natuur elders. Het waren de massaal vervolgde indianen die vrij snel beseften wat de consequenties zouden zijn van de blanke meedogenloze begeerte. Het indiaanse opperhoofd Seattle zei het zo:
‘Wij weten dat de witte man onze manieren niet begrijpt. Eén deel van het land is voor hem hetzelfde als het andere, want hij is een vreemdeling die in de nacht aankomt en alles van het land neemt dat hij nodig heeft. De aarde is niet zijn broeder, maar zijn vijand – en zodra hij het veroverd heeft, trekt hij verder. Hij laat het graf van zijn vader achter en het geboorterecht van zijn kinderen wordt vergeten.’
Maar hij voorzag tevens dat uiteindelijk ook de blanken een hoge prijs voor hun agressieve expansionisme zouden gaan betalen, want
‘All things are connected. Whatever befalls the earth befalls the children of the earth.’
En wanneer Geert Mak schrijft dat
'het slagveld van Custer en Sitting Bull... 's nachts een spookhuis [is], met jaar na jaar meldingen van bovennatuurlijke verschijningen, schimmen van krijgers en soldaten, koude plekken en onverklaarbare stemmen,'
dan beseft hij zelf niet wat achter zijn woorden verborgen ligt. Als hij de beroemd geworden toespraak van Seattle gelezen had dan zou hij de waarschuwing van de wijze Seattle hebben begrepen. Een waarschuwing waarvan de strekking de volgende is:
Every part of this soil is sacred in the estimation of my people. Every hillside, every valley, every plain and grove, has been hallowed by some sad or happy event in days long vanished. Even the rocks, which seem to be dumb and dead as they swelter in the sun along the silent shore, thrill with memories of stirring events connected with the lives of my people. And the very dust upon which you now stand responds more lovingly to their footsteps than to yours, because it is rich with the blood of our ancestors and our bare feet are conscious of the sympathetic touch… And when the last red man shall have perished, and the memory of my tribe shall have become a myth among the white men, these shores will swarm with the invisible dead of my tribe. And when your children’s children think themselves alone in the field, the store, the shop, upon the highway, or in the silence of the pathless woods, they will not be alone. In all the earth there is no place dedicated to solitude. At night, when the streets of your cities and villages are silent, and you think them deserted, they will throng with the returning hosts that once filled them and still love this beautiful land. The white man will never be alone. Let him be just and deal kindly with my people. For the dead are not powerless. Dead, did I say? There is no death. Only a change of worlds.
Omdat in het christendom de natuur en de mens niet heilig zijn, maar objecten die beheerst moeten worden, konden de Europese binnendringers de aarde en de mens ontheiligen. Zonder enige wroeging, zonder dat hun geweten opspeelde, want de aarde en het vlees zijn zondig en moeten gestraft worden. Het paradijs ligt voor de christenen niet hier maar in het hiernamaals.
Zondag 10 augustus 2003 bezocht ik samen met mijn gezin uit eerbetoon het graf van chief Seattle, nabij de gelijknamige stad. Ik schreef toen in een notitieboekje het volgende:
We rijden door een wijk waar temidden van de bossen en langs het water de rijken hun landhuizen hebben laten bouwen. Overal bordjes: 'No Trespassing en Private Property' en 'Neighbourhood Crime Watch. We report all suspicious persons & activities to our Law Enforcement Agency.' Bovenaan het bord het logo van een groot waakzaam oog. 'Our Law Enforcement.' Na de genocide en de massale roof volgt nu niet de American Dream maar angst, angst voor natuur en voor de medemens, die even genadeloos is in zijn zoektocht naar rijkdom. En dat op land die de kolonisten van de indianen stalen en waar de weinige nazaten van de voormalige bewoners nu niet meer mogen lopen. Aan palen langs de weg hangen A4tjes met de tekst dat de vinder van een verdwenen hond 2500 dollar krijgt. Een hoge beloning in een land waar een serveerster 2 dollar per uur verdient. De ontzielde houdt niet van de mens maar van zijn huisdier.
Boven op de witte rechtopstaande grafsteen van Chief Seattle staat een kruis. En de tekst: 'SEATTLE Chief of the Suqampsh and Allied Tribes, Died June 7, 1866. The Firm Friend of the Whites, and for Him the City of Seattle was Named by Its Founders.' Hier wordt opnieuw de geschiedenis geweld aan gedaan. Hij waarschuwde de blanken, sprak als het ware een doem over hen uit, zoals uit zijn fameuze toespraak is op te maken. Het hielp niet. Zijn volk werd vernietigd. De brutaliteit van de blanken, de grofheid. Het niet aflatende expansionisme. Op de achterkant van de steen een inscriptie: 'Baptismal name, Noah Sealth, Age probably 80 years.' Doopnaam. Had men zich eenmaal overgegeven dan begon de tweede fase, de culturele genocide, de vernietiging van de identiteit van de indiaan, en dat begon met de taal, de namen die herinneringen met zich meedroegen. Dat mocht niet, de herinnering was het gevaar. De indiaan mocht ook zijn eigen heilige plaatsen niet meer opzoeken, godsdienstvrijheid bestond alleen voor de christelijke secten, niet voor 'heidenen' die dachten dat alles bezield was, zowel de mens als de natuur. Die tweede fase zien we zich nu overal ter wereld manifesteren. De indianen waren slechts proefkonijnen, via hen werd de techniek verfijnd.
Verder weg op de begraafplaats liggen militairen die in de Korea Oorlog, de Tweede Wereldoorlog en in Vietnam vochten. Bij het graf van Seattle staan twee blanken uit Colorado en een zwarte man uit Seattle, een vriend van hen, een oud journalist. We raken in gesprek. De zwarte man vraagt een sigaret aan mij en legt het voor de grafsteen, waar al vuurpijlen, schelpen, een speelgoedleeuwtje en aapje liggen naast verwelkte bloemen. Ook ik leg er een sigaret bij. De oud-journalist zegt dat voor de indianen tabak heilig was. Naast de grafsteen een klein grafsteentje met de naam Mary Deshaw. Erboven twee kano's op balken. Ik neem enkele foto's. Het blanke echtpaar uit Colorado, zij met een gebeugeld paardengebit, vertelt dat ze Democraten zijn die fel tegen Bush zijn. Ik vertel hen dat Gore Vidal ooit eens verklaarde dat 'after all, half the people don't vote. We don't have political parties: we have one political party with two right wings called the Democratic and the Republican.' De man wordt woedend, net als veel andere Amerikanen kan hij moeilijk tegen kritiek op zijn land. Hun droom moet in tact blijven. Daar gaan ze een hoge prijs voor betalen, zoals al in de negentiende eeuw chief Seattle liet doorschemeren. De zwarte man beaamt Vidal's visie. Hij heeft in het leger gezeten, en spreekt uit ervaring. Ik vertel dat Europeanen niet zo stom zijn dat ze niet dwars door de tekst op de grafsteen heen kunnen kijken. Zij blijft schaapachtig lachen. Ze vragen aan Alexandra wat ze van de VS vinden. Op een intelligente manier vertelt ze wat ze gezien heeft, ze bekritiseert de VS, het lage niveau van het onderwijs, de armoede, het racisme. Ze heeft veel gezien tijdens onze lange rondreis.
Sitting Bull. Boven: Wounded Knee. Ook de indianen 'stierven ondertussen bijna uit,' om de mystificerende terminologie van Mak nog eens te gebruiken. En zo ook de Suquamish, de stam van opperhoofd Seattle. De Amerikaanse auteur Warren Jefferson schrijft daarover: 'Many died from Euro-American diseases. Tribal culture and religion were suppressed, most tribal lands were appropriated, and the people were confined to limited and inadequate reservations. By 1900, a rich and diverse Native culture, thousands of years old, had been all but destroyed.' Wanneer Mak onder andere het fascinerende Facing West. The Metaphysics of Indian-Hating & Empire-Building van de Amerikaanse historicus, de emeritus hoogleraar Richard Drinon had gelezen dan had hij zijn lezers uitgebreid kunnen vertellen hoe het christelijke kolonialisme al vanaf de eerste helft van de zeventiende eeuw gepaard ging met grootschalige bloedbaden onder de oorspronkelijke bewoners en een diep geworteld racisme. Drinon wijst op de overeenkomsten tussen de uitroeiing van de bizon op de Great Plains en de ontbladeringsstrategie met gif in Vietnam, en dus hoe terreur een continuiteit is in de Amerikaanse politiek. Ook het taalgebruik is niet veranderd, dezelfde Amerikaanse troepen die eerst tegen de indianen werden ingezet en naderhand tegen de Filipijnse vrijheidsstrijders vochten noemden het gebied 'Indian Country,' een term die zelfs door Amerikaanse militairen in Vietnam en Irak werd gebruikt. Overal zijn er 'indians' die moeten wijken voor het westerse expansionisme onder leiding van de VS. Maar die context vindt u niet terug in Geert Mak's reisboek. Het moet zoveel mogelijk luchthartig blijven met het oog op een zo groot mogelijk publiek en oplage. En daardoor schampt Mak telkens weer langs de al dan niet historische werkelijkheid. De gebeurtenissen en de mensen blijven eendimensionaal, krijgen geen postuur, hun tragiek is verdwenen. Een illustratie daarvan is de wijze waarop Mak een van de grootste historische figuren in de Amerikaanse geschiedenis omschrijft op pagina 315:
'Sitting Bull, de krijgsheer van de Lakota, werd op zijn manier ook een soort held.'
Allereerst, Sitting Bull was geen krijgsheer, maar een opperhoofd en vooral een 'heilige' voor zijn volk, een 'heilige' die in een visioen zag hoe Custer en zijn troepen zouden verliezen van de indianen. Een blanke 'held' wordt door Mak nooit betiteld als 'een soort held.' Waarom dan wel in het geval van een 'native American'? Dat komt omdat Geert Mak zijn verhaal schrijft vanuit het gezichtspunt van de 'winners.' De 'losers,' schrijven geen geschiedenis. En dus is Sitting Bull 'op zijn manier ook een soort held,' dus geen echte held, maar 'een soort held,' en dan niet voor ons maar alleen voor zijn eigen mensen. Maar als Mak notabene het in Nederlands vertaalde De Slag Bij Little Big Horn van de fameuze Dee Brown had gelezen dan zou ook hij hebben moeten concluderen dat Sitting Bull voor ieder oprecht mens waar dan ook ter wereld een bewonderenswaardige, dappere en respectabale persoonlijkheid is geweest, en zeker geen 'soort held.' En dan had Mak ook geweten waarom de 'slag' bij Little Big Horn 'schijnbaar telkens opnieuw moet worden uitgevochten,' en zou hij beseffen dat
'At night, when the streets of your cities and villages are silent, and you think them deserted, they will throng with the returning hosts that once filled them and still love this beautiful land. The white man will never be alone. Let him be just and deal kindly with my people. For the dead are not powerless. Dead, did I say? There is no death. Only a change of worlds.'
Alleen mensen die goed luisteren en kijken kunnen overal in de VS de geesten van de doden zien. Maar mensen die geen oog hebben voor het intens tragische aspect van de VS zien niets, hoe langdurig ze ook 'op zoek naar Amerika' zijn. En wanneer Geert Mak de term 'Leeg Land' leent van de Britse schrijver Jonathan Raban voor de beschrijving van de staat Montana dan ziet hij niet dat er in die eindeloos lijkende leegte net als elders geen ruimte was voor de oorspronkelijke bewoners, de indianen. Na almaar westwaarts te zijn verdreven en ze niet meer verder konden vluchten waren ze gedwongen terug te vechten, tot het Amerikaanse leger uiteindelijk op 29 december 1890 bij Wounded Knee de eindzege behaalde door alle vrouwen, kinderen en mannen te vermoorden. Daarna kon alle genadeloze energie naar buiten worden gericht, naar Hawaii en de Filipijnen waar de grenzen van het expansionisme nog niet waren bereikt.
In augustus 2006 reden mijn vrouw en ik vanuit Silver City in New Mexico, eens een campsite van de Apache, naar de Buckhorn Saloon in Pinos Altos, 9 kilometer noordelijker, een ghost town op ruim 2000 meter hoogte waar goud werd gedolven. Het heeft nog een bar waar live muziek wordt gespeeld. Het was die avond, zo lees ik in mijn aantekeningen, koud en het regende af en toe. Toen we naar binnen stapten zagen we een grote pop aan het eind van de bar zitten, een indiaan met een kapotte hoed waaruit twee veren staken. In zijn handen hield hij gedachteloos een blikje Buckhorn Beer vast. Zijn blik is naar binnen gekeerd. Hij zit er wel, maar hij is geen onderdeel van het geheel. Hij kijkt naar zijn handen, ziet de anderen niet, hij zwijgt terwijl de anderen praten, hij leeft in zijn eigen wereld terwijl anderen plezier maken. Hij is er wel, maar onzichtbaar. Hij is de buitenstaander, die er nooit echt bij zal horen. Wanneer ik vraag wie de man is, zegt iemand: ‘Oh, that’s Joe.’ Joe zit naast een emmer waarin het regenwater wordt opgevangen dat door een gat in het dak druppelt. Achter hem hangt een bizonkop aan de muur.
Wanneer we in het aardedonker terugrijden naar Silver City passeren we een groot neonlicht:
‘Happy Meals are Here,’ laat McDonald’s weten. Gelukkige maaltijden voor onverzadigbare mensen. De volgende dag zei detweedehands boekenverkoper in Silver City tegen me dat het de afgelopen drie dagen meer geregend had dan normaal in een heel jaar.
‘Nine inches. Climate change. You can’t change that.’
'That's Joe.' Overal ziet men de 'outsider,' de indiaan in een systeem dat steeds meer indianen schept.
vrijdag 2 november 2012
New York City Marathon
Controversy Brewing in NYC – New York City Mayor Michael Bloomberg is under fire for moving forward with plans to hold the New York City Marathon this Sunday, in spite of post-Hurricane Sandy relief efforts. Staten Island Borough President Jim Molinaro blasted Mayor Bloomberg's decision to divert needed supplies from Staten Island to this Sunday's New York City marathon. The race’s staging area is on Staten Island. “My God. What we have here is terrible, a disaster,” Molinaro said Wednesday. “If they want to race, let them race with themselves. This is no time for a parade. A marathon is a parade. Now is the time to put your shoulder to the wheel. … Do you realize how many police officers you need for a marathon? There are people looting stores on Midland Avenue. There is looting taking place in the homes on the South Shore that were destroyed. That is where we need the police.” Power generators are set up in Central Park at the race finish line between 66th and 72nd street, a sight which has shocked many New Yorkers who are still without power, days after the storm.
PolicyMic pundit Stephen Robert Morse writes, “When I first heard the news that Mayor Bloomberg was planning not to cancel the New York City Marathon, I was completely shocked. When I learned that 40,000 hotel rooms that could be used to house storm victims were allocated for out-of-town runners, I was more than shocked. When I learned that generators would be used for the race and medical staff provided for the runners, as people and thousands of locals businesses are still without power in all of downtown Manhattan, and residents of Staten Island are stuck without shelter, food, and other basic necessities, I was overcome with a disgust that I cannot ever remember feeling. When thousands of police officers are used to block roads (of course, at overtime rates, shattering the economic benefits of the race argument), and the only methods of transportation from outer boroughs are sealed off completely, it is mortifying that a public health hazard is taking a back seat to a recreational event. People will die because they cannot reach hospitals during this race. Mayor Bloomberg, along with his advisers and the sponsors of the race, will have blood on their hands.”
PolicyMic pundit Stephen Robert Morse writes, “When I first heard the news that Mayor Bloomberg was planning not to cancel the New York City Marathon, I was completely shocked. When I learned that 40,000 hotel rooms that could be used to house storm victims were allocated for out-of-town runners, I was more than shocked. When I learned that generators would be used for the race and medical staff provided for the runners, as people and thousands of locals businesses are still without power in all of downtown Manhattan, and residents of Staten Island are stuck without shelter, food, and other basic necessities, I was overcome with a disgust that I cannot ever remember feeling. When thousands of police officers are used to block roads (of course, at overtime rates, shattering the economic benefits of the race argument), and the only methods of transportation from outer boroughs are sealed off completely, it is mortifying that a public health hazard is taking a back seat to a recreational event. People will die because they cannot reach hospitals during this race. Mayor Bloomberg, along with his advisers and the sponsors of the race, will have blood on their hands.”
..............................
NYC Marathon 2012 Why Millennials Must Protest Mayor Bloombergs Decision to Hold the Race
When I first heard the news that Mayor Bloomberg was planning not to cancel the New York City Marathon, I was completely shocked. When I learned that 40,000 hotel rooms that could be used to house storm victims were allocatedfor out-of-town runners, I was more than shocked. When I learned that generators would be used for the race and medical staff provided for the runners, as people and thousands of locals businesses are still without power in all of downtown Manhattan, and residents of Staten Island are stuck without shelter, food, and other basic necessities, I was overcome with a disgust that I cannot ever remember feeling.
When thousands of police officers are used to block roads (of course, at overtime rates, shattering the economic benefits of the race argument), and the only methods of transportation from outer boroughs are sealed off completely, it is mortifying that a public health hazard is taking a back seat to a recreational event. People will die because they cannot reach hospitals during this race. Mayor Bloomberg, along with his advisers and the sponsors of the race, will have blood on their hands.
I fear that Mayor Bloomberg's government has become an authoritarian force that is not acting in the people's best interests. When government steps on the will of the people, in this case to benefit the few at the expense of the many, it is the job of the citizen in a democracy to stand up and do something. So I created a StopTheMarathon page and a petition (for all of you to sign and spread, my dear fellow millennials!) encouraging the mayor to rethink his poor decision.
(Should the mayor proceed, we should form a human chain to prevent the marathon from being run, but that's only a last resort if the mayor and his cronies don't change their decision immediately.)
Supporters of continuing the marathon have cited the philanthropic efforts that are underway to raise money for victims of Hurricane Sandy. It's quite clear that $500,000 coming from ING (the race's sponsor) and the rebrandingof the marathon as the "Race to Recover" is just corporate social responsibility nonsense which fails to correct a poor decision. ING should cut their losses. But we know why they're doing it: ING, along with real estate developer Jack Rudin, who donated $1.1 million to the recovery efforts in the name of the race, will happily be claiming their tax write-offs for their philanthropy in a couple of months.
I'm not saying that they should cancel the 2012 marathon forever. But this is the the worst week ever to run it. If the city waited a mere two weeks, the event would have greater integrity, be more safe, and be less damaging to the city.
Of course, Michael Bloomberg lives in a bubble. If you were a multi-millionaire mayor of a major city, you would too.
A large part of New York City is still without power. People are lacking food and water and other necessities. It is a stark reality that critical New York City resources will have to be diverted to permit the marathon to be run. In what rational world can we justify benefiting 40,000 individuals as millions suffer? Imagine if instead we put all of the runners to work helping storm victims rebuild their lives.
In 1980, the United States boycotted the Olympic Games in Moscow, Russia, because we stood up for what we believed in. Would we have held a marathon less than a week after 9/11? Would we have held a marathon less than a week after Hurricane Katrina? Of course, the answers to the above questions are no and no.
New York will always be a tourist hub. Yet it is unthinkable that there are millions of people without power, and thousands of businesses that are currently closed while a small number of people take part in a recreational activity. Citizens must band together to prevent this marathon from being run. We have 48 hours to make our cause known to the world!
..............................
Long-distance swimmer, journalist, and broadcaster
NO to NYC Marathon 2012
The debate has grown more contentious all week long: To run this Sunday's NYC Marathon... or not.
Mayor Bloomberg has so far given his blessing to run the famous race, his reasoning being that the annual upbeat energy of thousands bringing spirit... and of course bringing several million dollars into the city's economy... would be a healing enterprise when New Yorkers sorely need it.
That side of the debate held some credence earlier this week. But now that we are five days into escalating distress -- people without homes, without water, without food, without gas, without electricity, without heat in sub-freezing temperatures -- it is patently absurd to think that running a sporting event that takes police personnel, thousands of volunteers, closing of bridges that are already strained makes any sense.
The idea was originally that the race would be dedicated to all those who lost their lives to the wrath of Sandy.
Running the race would be a deplorable affront to those lost souls, as well as to those suffering in the aftermath of the storm. These people are in crisis. Thousands of athletes, seeking the thrills and individual challenges that are the usual bounty of this spectacular event, should themselves make the collective decision.
You 2012 NYC Marathon entrants, stand up. Make your declaration that you will not run this year. You will instead make contributions, every one of you, to the Red Cross, earmarked for New York City disaster relief.
..............................
..............................
from Climate Change is Phony Central:
By Chris O'Shea on November 1, 2012 2:25 PM
Repeat after us: Giant companies aren’t always bad. Especially when they use some of their overflowing money stash’s for the greater good. News Corporation, Viacom, The Walt Disney Company and NBC Universal are doing their part, as they’ve all pledged donations to Hurricane Sandy relief efforts.
Rupert Murdoch got things going by pledging one million from News Corporation. “Newscorp giving $1million to help families in NY and NJ badly hurt by Sandy,” Murdoch tweeted. “Hope other companies will do same.”
Viacom is donating $1 million, half to the Mayor’s Fund for NYC and half to local organizations that are helping Connecticut, Long Island, New Jersey and Westchester County get back on their feet. Disney is also splitting its $2 million donation; half will go to the Red Cross and the other million to assorted charities.
NBC Universal is taking a slightly different route, as it plans to air a fundraising special Friday night at 8 p.m. Matt Lauer will host the program, which will feature performances by Jon Bon Jovi, Christina Aguilera, Bruce Springsteen, Billy Joel and Sting.
.............................
..............................
AN AP NEWS SERVICE item from the paper that endorsed Obama:
Bloomberg: NYC Marathon will go on
By Jennifer Peltz And Rachel Cohen | The Associated Press
First Published 4 Hours Ago • Updated 1 Hour Ago
NEW YORK • Mayor Michael Bloomberg came under fire Friday for pressing ahead with this weekend’s New York Marathon in a city still reeling from Superstorm Sandy, with some New Yorkers saying that holding the race would be insensitive and tie up police, generators and other resources when many are still suffering.
Joan Wacks, whose Staten Island waterfront condo was swamped with 4 feet of water, predicted authorities will still be recovering bodies when the estimated 40,000 runners from around the world hit the streets for the 26.2-mile race Sunday, and she called the mayor "tone deaf."
"He is clueless without a paddle to the reality of what everyone else is dealing with," she said. "If there are any resources being put toward the marathon, that’s wrong. I’m sorry, that’s wrong."
At a news conference, Bloomberg defended his decision as a way to raise money for the stricken city and boost morale six days after Sandy flooded neighborhoods, knocked out power to hundreds of thousands homes and businesses and killed at least 39 people.
Bloomberg said New York "has to show that we are here and we are going to recover" and "give people something to cheer about in what’s been a very dismal week for a lot of people."
"You have to keep going and doing things," he said, "and you can grieve, you can cry and you can laugh all at the same time. That’s what human beings are good at."
Noting that street lights should be back on in Manhattan by midnight Friday and parts of the transit system are up and running again, he gave assurances that the race would not take away police officers and other resources needed in the recovery.
He also pointed out that his predecessor, Rudolph Giuliani, went ahead with the New York Marathon two months after the Sept. 11 terrorist attacks, and "it pulled people together."
One of the world’s pre-eminent road races, the New York Marathon generates an estimated $340 million into the city. This time, the marathon’s sponsors and organizers have dubbed it the "Race to Recover" and intend to use the event to raise money for the city to deal with the crisis. New York Road Runners, the race organizer, will donate $1 million and said sponsors have pledged more than $1.5 million.
"It’s hard in these moments to know what’s best to do," NYRR president Mary Wittenberg said. "The city believes this is best to do right now."
The course runs from the Verrazano-Narrows Bridge on hard-hit Staten Island to Central Park, sending runners through all five boroughs. The course will not be changed, since there was little damage along the route.
Police Commission Raymond Kelly said police officers will not be taken off storm-recovery duty to work the marathon. He said the estimated 2,000 officers on the marathon route come in on their days off, on overtime, while those on storm duty work extended shifts on their regular work days.
"People who are engaged in recovery work and security work, those numbers will remain essentially the same," he said.
Michael Sofronas of Manhattan used to run the marathon and has been a race volunteer for four years, serving as an interpreter for foreign runners. But he said he won’t volunteer this year.
"I’m also really very aghast at the fact that we’ve just gone through the Sandy hurricane and I believe that the people should not be diverted to the marathon. They should focus on the people in need," he said. "It’s all about money, money from everybody. The sponsors, the runners."
A Swede who arrived in New York this week to run in the marathon sided with the mayor.
"It doesn’t feel good, coming to New York," said Maria Eriksson, 27. "But the marathon has been planned for such a long time. And besides, it brings so much money to the city. That should help. What help would it be to cancel?"
Other runners were torn.
Olivia Waldman, who lives on the Upper East Side, said: "I want to be a part of this marathon and I also want to be a part of the hurricane relief. I’m trying to help where I can, and the marathon is going on, so we have to help in making that go forward."
But John Esposito, a Staten Islander helping his elderly parents clean out their flooded home, said: "They brought giant generators to power the marathon tents while we’ve got thousands of people without power. ... How about putting one of these generators here? Have some compassion."
Adam Shanker of Short Hills, N.J., said he moved his family from his dark and cold house to a Manhattan hotel, only to learn they were being kicked out Friday to make room for someone with reservations for the marathon.
"I hate Mayor Bloomberg," he said. "It is absolutely retarded to have a marathon starting, especially in Staten Island, where people just lost everything in the world. And they’re going to have these people run through our streets like celebrating some kind of run, which I think is great, but not now. ... And now people who can’t even get rooms are getting kicked out of the only rooms they have because these people have rooms. And, you know, what is he thinking?"
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ... -
NUCLEAR ARMS AND PROLIFERATION ANTI-NUCLEAR ACTIVISM MILITARY-INDUSTRIAL COMPLEX A Women state legislators and advocacy group...
-
https://russiatruth.co/lviv-on-fire-british-canadian-military-instructors-took-off-in-the-air-along-with-training-center/ LVIV on FIRE: Br...
