De meeste mensen kunnen niet zonder een of andere mythe leven. Een mythe als verhaal dat langere tijd zin en betekenis geeft aan het leven van degene die in een mythe gelooft. Maar op een gegeven moment is een mythe uitgewerkt en verliest het haar vermogen betekenis te geven en wordt dus zinloos. De mensen keren zich er vanaf en gaan op zoek naar een nieuwe mythe.
Ik moest hieraan denken nadat ik de auteur Geert Mak bij Pauw en Witteman had horen beweren dat de bewoners van de VS 'hele optimistische mensen [zijn] vergeleken met ons fatalistische Europeanen.' Dit is een oude mythe die haar geldigheid allang verloren heeft. Bovendien is deze mythe nooit gebaseerd geweest op feiten. Toch is voor de oppervlakkige beschouwer 'de optimistische Amerikaan' nog steeds een waarheid als een koe. Zo onderstreepte de EO-programmamaker Jan van den Bosch de bewering van Mak met een voorbeeld uit zijn eigen omgeving. Hij vertelde over een Amerikaanse vriend die 'een topbaan had verloren bij de UCLA (Universiteit van Californie) en een week later bij McDonald's ging werken, want hij zegt: "Ik ga niet thuis zitten, ik ga wat doen.''' Geert Mak beaamde dit met de opmerking: 'Heel Amerikaans en dat is de kracht van het land.'
Kortom, 'optimisme' kenmerkt de Amerikaan. Klopt deze bewering of verschillen Amerikanen net zoveel van elkaar als Europeanen, die natuurlijk niet allemaal 'fatalistisch' zijn zoals Mak losjesweg beweert? Maar niet alleen dit is nonsens: de optimistische kauwgom kauwende Amerikaan is net zo'n reclamebeeld de Malboro man, die aangeprezen wordt als cowboy op een paard in Monument Valley. Laten we eens kijken naar de 'founding fathers' van de 'promised land.' Waren zij 'optimistische' kerels die van aanpakken wisten? Welnu, de Onafhankelijkheidsverklaring werd ondertekend door 56 blanke mannen, allen bemiddeld, eenderde van hen slaveneigenaar, onder wie de schrijver van de Onafhankelijkheidsverklaring, Thomas Jefferson en de eerste president, George Washington, die door het speculeren met land van de Indianen 1 van de rijkste drie mannen van de VS was geworden. Kortom:
America was created by “white” men, for “white” men. Any body that did not possess these superior qualities was excluded from the inalienable rights set forth in the Declaration of Independence
http://amerids.blogspot.nl/2007/12/declaration-of-independence-is-our.html
Zwarten, indianen, vrouwen en blanken zonder bezit mochten niet stemmen, omdat de rijke 'founding fathers' een echte democratie vreesden aangezien hun onverzadigbare hebzucht dan aan banden zou worden gelegd door de meerderheid, die in hun ogen een 'tyranny of the majority' zou zijn geworden. Want 1 ding was zeker: de mannen die de VS hadden gesticht waren alles behalve 'optimistisch.' De Amerikaanse journalist en financieel expert Horace White constateerde vele jaren geleden al dat de Amerikaanse Grondwet 'is based upon the philosophy of Hobbes and the religion of Calvin. It assumes that the natural state of mankind is a state of war, and that the carnal mind is at enmity with God.'
De gezaghebbende Amerikaanse historicus Richard Hofstadter schreef in 1948:
'The men who drew up the Constitution in Philadelphia during the summer of 1787 had a vivid Calvinistic sense of human evil and damnation and believed with Hobbes that men are selfish and contentious. They were men of affairs, merchants, lawyers, planter-businessmen, speculators, investors. Having seen human nature on display in the marketplace, the courtroom, the legislative chamber, and in every secret path and alleyway where wealth and power are courted, they felt they knew it in all its frailty. To them a human being was an atom of self-interest. They did not believe in man...'
Van 'optimisme' was bij de stichters van de staat geen enkele sprake. En de zwarten slaven, de vervolgde indianen, de onderdrukte vrouwen en de geknechte blanke armen waren evenmin 'optimistisch,' zoals men zal begrijpen. Het exemplarisch bedoelde voorbeeld dat Amerikanen 'niet thuis' blijven zitten omdat het 'heel Amerikaans' is om onmiddellijk aan te pakken zegt niets wanneer er niet wordt verteld dat wie 'thuis' blijft zitten en niet als de donder weer aan de slag kan gaan bittere armoede te wachten staat. Er zijn nu meer dan 4 miljoen Amerikaanse huizenbezitters die op straat zijn komen te staan omdat zij de hypotheek niet meer konden betalen, hun kinderen moeten van dure scholen af, kunnen niet meer aan allerlei evenementen meedoen, een ivy-league universiteit is er helemaal niet meer bij. In no time zit men in een trailerhome en behoort de werkloze tot de groeiende massa van gemarginaliseerden in een land waar alles om geld draait. Dat Geert Mak, Jan van de Bosch en de andere aanwezigen aan de tafel van Pauw en Witteman kennelijk niet begrijpen dat pure noodzaak de drijfveer is, overlevingsdrang in plaats van 'optimisme,' en zeker niet een of andere aangeboren deugd, is tekenend voor de deskundigheid van de 'Amerika-deskundigen.' De beweringen van Geert Mak cum suis, zijn niet gebaseerd op de werkelijkheid. Integendeel zelfs. Ik kom, hierop terug.
