Het Antisemitisme van Afshin Ellian 4

Het probleem van mensen als Afshin Ellian is dat ze pas later bekeerd zijn tot het ware geloof, althans tot dat waarvan ze menen dat dit het ware geloof is met zijn ultieme waarheden, in dit geval: de Verlichting. En als ware bekeerlingen worden ze plus royaliste que le roi, roomser dan de paus. Ze beginnen iedereen met hun nieuwe speeltje om de oren te slaan, alsof alleen zij weten waarover ze het hebben en de rest die in de traditie van de Verlichting is opgegroeid en geschoold niet weten hoe belangrijk hun eigen instrumentarium is. Hinderlijk aanwezig ontwikkelen ze zich als dreinende kinderen die overal en op elk moment hun zin willen hebben, en natuurlijk aandacht, want daar gaat het hen om. En omdat ze, in dit geval, politiek gebruikt kunnen worden door bepaalde belangen, gaan ze steeds harder schreeuwen. Ze denken echt dat er naar hen geluisterd wordt. Deels is dat ook waar, weliswaar niet door intellectuelen, maar op straat, in de kroegen, waar altijd al de heffe des volks zich racistisch kon uitlaten. Niemand stopt ze nu. Hirsi Magan/Ali is een ander sprekend voorbeeld daarvan. Als voormalig lid van de fundamentalistische Moslim Broederschap dat het doodnormaal vond dat Salman Rushdie zou worden vermoord is ze nu ineens een fanatieke aanhangster van de Verlichting, althans volgens eigen zeggen. Het is met dit soort lui altijd alles of niets. Het oude Griekse meden agan, hebben ze tijdens hun jeugd in hun geboorteland niet geleerd. En omdat de commerciele media alleen maar kunnen bestaan dankzij kitsch voor de grote massa worden deze bekeerlingen steeds weer in andere samenstellingen gerouleerd. Hup, daar is het hoofd weer, en die mond waaruit weer een of andere onverdraagzame mening rolt, of beschuldiging, of verdachtmaking. Ellian schrijft voor Elsevier en de NRC, dat zichzelf graag afficheert als slijpsteen voor de geest, is hoogleraar aan de Universiteit Leiden en is via ontelbare kanalen op tv en radio te beluisteren. Hij heeft een dagtaak aan het verspreiden van zijn meningen. Onder zijn vakgenoten in de juridische wereld staat hij slecht aangeschreven, en dat is niet verbazingwekkend als men rustig analiseert hoe hij argumenteert. En ook in het literaire wereldje heeft men geen hoge dunk van zijn geschreven werk.

Hoogste tijd om Milan Kundera van stal te halen om zo de kitsch van Ellian te beschrijven. Kundera wees ons erop:

'Je kunt je de toekomst wel voorstellen zonder de klassenstrijd of zonder de psychoanalyse, maar niet zonder de onweerstaanbare opkomst van pasklare ideeen die, ingevoerd in computers, gepropageerd door de massamedia, het gevaar met zich meebrengen binnenkort een macht te worden die elk oorspronkelijk en individueel denken verplettert en zo de werkelijke essentie van de Europese cultuur van onze tijd verstikt.’ Kundera waarschuwde ervoor dat we zo de wereld van de kitsch binnentreden. ‘Het woord kitsch verwijst naar de houding van degene die tot elke prijs zoveel mogelijk mensen wil behagen. Om te behagen dien je je te conformeren aan wat iedereen wenst te horen, in dienst te staan van de pasklare ideeen, in de taal van de schoonheid en de emotie. Hij beweegt ons tot tranen van zelfvertedering over de banaliteiten die wij denken en voelen… Op grond van de dwingende noodzaak te behagen en zo de aandacht van het grootst mogelijke publiek te trekken, is de esthetiek van de massamedia onvermijdelijk die van de kitsch en naarmate de massamedia ons gehele leven meer omsluiten en infiltreren, wordt de kitsch onze dagelijkse esthetiek en moraal.’

Misschien moeten we met een groepje mensen elk jaar de prijs voor de grootste kitsch uitreiken. Iedereen mag zijn eigen lijstje samenstellen. Bij mij staat dit jaar Ellian hoog op het lijstje.

Het Antisemitisme van Afshin Ellian 3

Wat Afshin Ellian doet is de taktiek van de straat en is misdadig. Het allerbelangrijkste in een samenleving is het respectvol behandelen van de ander, ook al ben je het niet met die ander niet eens. Men kan de ander met feiten of overtuigingen bestrijden, maar een beschaafd mens kan de ander niet als groep criminaliseren. Dat gebeurt alleen in dictaturen en fascistische systemen en door mensen als Afshin Ellian, voor wie geldt dat het doel de middelen heiligt. Hij is daarin even fanatiek als een Iraanse ayatollah. Voor hen bestaat het individu niet, voor hen bestaan alleen groepen die bestreden moeten worden, te vuur en te zwaard. Afshin Ellian gedraagt zich als een verbale terrorist, voor wie het individu een te verwaarlozen detail is. Op die manier verontmenselijkt hij zijn zelf benoemde tegenstanders. We weten: het begint met het ontmenselijken van de ander, het stigmatiseren van de anderen als mensen die 'allang de schaamte voorbij' zijn. En pas daarna, als de geesten rijp zijn, begint de vervolging, zoals we uit de geschiedenis weten. Het is de taktiek van de straat, het is de taktiek van de fascist, van de antisemiet, van de massamens die door Abel Herzberg, een ander die het kamp overleefde, aldus werd beschreven:

“Menige politieke partij heeft op de leegte gespeculeerd en daarmee tijdelijk succes gehad… de mens, die geen overtuiging heeft, en die niet weet, wat hij wil, noch ook voldoende intelligentie bezit om zich een weten te verwerven en die eigenlijk alleen maar wil, dat hij niets behoeft te willen, en die de moed niet opbrengt om iets te begrijpen, die man, die bang is in het donker en bang in het licht, die de schemering lief heeft, waarin hij voort kan dobberen op het ondiepe, modderige slootwater van zijn gevoel (of van dat, wat hij zijn gevoel noemt en wat gemeenlijk niet veel meer is dan een zinnelijke prikkel), dat onvolgroeide kind, dat de angst van zijn jeugd nooit kwijt raakt, die stumper, die eigenlijk ‘doodgewone man’, wat kan hij met zijn angstige, achterdochtige, schichtige en schuchtere ziel in het gewoel van de wereld anders doen dan zich te laten biologeren door de schijnwerpers van de altijd weer opkomende krachtpatserij, dan eens van keizers en dan weer van revolutionairen? Is hij slecht, die ‘doodgewone man’? Welnee. Is hij goed? Ook niet. Hij is geen van beide en beide tegelijk. Hij is een beetje wreed tegen een vlieg en sentimenteel tegen een muis. En nu hebben ze hem gezegd, dat hij sterk is en dat kracht is: ‘als je niet bang bent voor bloed’ en nu is hij niet bang. Dat wil zeggen, hij is vreselijk bang en juist daarom slaat hij er maar op los. Hij heeft angst voor zijn angst en dat noemt hij moed.”

Het Antisemitisme van Afshin Ellian 2

Het griezelige van iemand als Afshin Ellian is dat hij altijd in groepen denkt. En die groepen hebben onveranderlijke kenmerken. En dat is nu juist ook het kenmerkende van wat de antisemiet doet.

Dit nu schrijft Ellian in Elsevier: "de schaamte zijn de mensen van Een Ander Joods Geluid allang voorbij. Door continu de politiek van de staat Israël nazistisch te noemen, en door nu de positie van de moslims in Europa gelijk te stellen aan de positie van de joden in de jaren dertig, bedrijven ze een vorm van holocaustontkenning, of op zijn minst een relativering van de holocaust."

Zie: http://www.elsevier.nl/opinie/weblog/asp/artnr/197626/weblogid/77/index.html

Voor de antsemiet is de jood altijd alleen maar jood, hij is geen individu, maar een exemplaar van een groep, een cliché, een sjabloon, een kopie van al die anderen van de groep. Let nu op wat Ellian doet in Elsevier. Hij spreekt joodse Nederlanders aan als groep met onveranderlijke kenmerken. Uit zijn poging om de mensen van Een Ander Joods Geluid te stigmatiseren blijkt dat Ellian zich gedraagt als antisemiet. Diep in zijn bewustzijn vindt hij dat joden maar 1 rol mogen spelen, de rol van slachtoffer. De rest van de mensheid moet hen alleen maar zielig vinden. En zo heeft het slachtoffer een vrijbrief om alles te doen wat hem of haar nodig lijkt. Israel mag niet bekritiseerd worden want de holocaust verbiedt dat. Niet dat de holocaust hem na aan het hart ligt, maar het is een bruikbaar wapen in zijn woordenstrijd tegen de ander die hij in zijn onbeheersbare drift intens haat. Joden mogen zich van Ellian niet portretteren als individuen met een eigen geweten en een eigen ervaringswereld op grond waarvan ze eigen oordelen vellen. Joden zijn in de gedachtenwereld van Ellian niet handelsbekwaam, ze mogen hun eigen lot niet bepalen, ze spelen geen rol in de geschiedenis, behalve dan die van slachtoffer. Zodra ze zich anders gedragen beticht Ellian hen van 'holocaustontkenning'. En dat nu is precies wat de antisemiet doet, hij maakt van joden een cliché om hem of haar te kunnen stigmatiseren, om hem of haar te kunnen afbeelden als onverantwoordelijke gekken, als mensen die "de schaamte allang voorbij zijn," als tuig dat niet in onze beschaafde samenleving past, als paria's, precies maar dan ook precies zoals de nazi's deden. Dit is het antisemitisme van Afshin Ellian. En het mag weer openlijk geuit worden, en dat allemaal in het kader van wat hij en zijn geloofsgenoten 'het recht op beledigen" noemen, overigens een niet bestaand recht in een beschaafd land. Maar dat feit weigeren ze te accepteren. En dat komt omdat ze niet door de ratio worden gedreven, maar door rancune, rancune tegen alles en iedereen die hun vooroordelen weerspreekt. Ellians haat is in hysterie geeindigd, zoals blijkt uit zijn beschuldiging aan het adres van een 83-jarige joodse overlevende van Auschwitz dat deze bejaarde die tenauwernood de dood ontsnapte 'holocaustontkenning' bedrijft. Ellian is niet met een dialoog bezig, maar met zijn eigen therapie. Hij schreeuwt zijn angst uit, zijn diepe verdriet en zijn onvermogen fatsoenlijk te leven. En daar gebruikt hij zijn lezers voor, want een poseur kan alleen bestaan via zijn publiek. We gaan nog wat meemaken met die meneer. Let goed op hoe hij zijn eigen toneelstukje blijft opvoeren.

Het Antisemitisme van Afshin Ellian

Afshin Ellian is een columnist wiens stukjes een hyperventilerende ondertoon hebben, een wonderlijke man met een flinke dosis nauwelijks bedwongen agressie. Tegen wat precies is onduidelijk. Ik denk zelf een agressie tegen zijn Perzische achtergrond, maar zijn razernij kan in principe tegen alles en iedereen zijn gekeerd. Het hangt er maar van af wie voor zijn voeten loopt. Dit keer was het Harry de Winter van Een ander Joods Geluid. Dit keer richt Ellian's toorn zich op joodse Nederlanders die duidelijk laten weten dat "de joodse natie" die claimt alle joden ter wereld te vertegenwoordigen in elk geval niet namens hen de Palestijnen terroriseert.

Dit nu schrijft Ellian In Elsevier: "de schaamte zijn de mensen van Een Ander Joods Geluid allang voorbij. Door continu de politiek van de staat Israël nazistisch te noemen, en door nu de positie van de moslims in Europa gelijk te stellen aan de positie van de joden in de jaren dertig, bedrijven ze een vorm van holocaustontkenning, of op zijn minst een relativering van de holocaust.

http://www.elsevier.nl/opinie/weblog/asp/artnr/197626/weblogid/77/index.html

Allereerst, wat kritiek op de Israelische schendingen van de mensenrechten en het illegaal bezetten en confisqueren van Palestijns grondgebied te maken heeft met holocaust ontkenning maakt Ellian niet duidelijk en moet ik ervan uitgaan dat hij Arabieren zo erg haat dat de professor beweken is onder zijn eigen emoties. Bovendien blijkt dat Afshin Ellian niets van de achtergronden van de leden van Een Ander Joods Geluid weet. Zo is 1 van de meest uitgesproken leden Hajo Meyer, een bejaarde heer die van grootvaders- zowel als grootmoederskant een joodse achtergrond heeft en Auschwitz heeft overleeft. Volgens Ellian bedrijft Hajo Meyer "een vorm van holocaustontkenning," met andere woorden: Meyer ontkent door zijn kritiek op Israel dat de holocaust heeft bestaan en dat hij naar Auschwitz was gedeporteerd. Let wel: Ellian is hoogleraar aan de Universiteit Leiden. Dit is het niveau van een Leidse hoogleraar dus.

Wat doet Ellian precies? Stemming kweken tegen een groep joden, hij spreekt hier zijn zelf benoemde tegenstanders namelijk aan als joden, want het is een joodse organisatie, die een ander joods geluid voortbrengt en die hij beticht van "holocaustontkenning". Hij stigmatiseert een hele groep, in zijn optiek mogen de joden geen permanente fundamentele kritiek hebben op Israel, ze moeten hun mond houden. Waarom, maakt hij niet duidelijk. In tegenstelling tot Ellian's verleden zijn deze joodse Nederlanders in een cultuur opgegroeid waar iedereen vrij en open zijn mening kon geven, en feiten kon intepreteren, zonder onmiddellijk publiekelijk te worden gecriminaliseerd en geintimideerd door een opgewonden meneer, die bij gebrek aan argumenten zijn onderbuikgevoelens in de strijd gooit. Opvallend is het volgende: antisemieten spreken joden altijd aan als groep. Nooit als individuen die een eigen belevingswereld hebben, die op grond van eigen ervaringen tot bepaalde keuzes in hun leven zijn gekomen. En ook Ellian spreekt hier joden aan als groep, en juist dat is het kenmerk bij uitstek van antisemitisme. Ik constateer dan ook dat Afshin Ellian zich gedraagt als een antisemiet, en verzoek de professor daarmee op te houden, althans in het openbaar. Thuis bij zijn familie of onder zijn al dan niet academische vrienden kan hij zich natuurlijk antisemitisch gedragen, maar meneer Ellian doe het niet in het openbaar! Niet alleen is het strafbaar, maar het is ook niet de toon die gebruikelijk is in Nederland. Wij zijn meer van geven en nemen en niet van het extremisme dat uw optreden zo kenmerkt. U doet me denken aan een terrorist die met terroristische aanslagen terreur probeert te bestrijden. Hou daar mee op.

Meneer Ellian, dit schreef ik jaren geleden over poseurs zoals u:

'Opvallend is het aantal poseurs onder de columnisten. Pim Fortuyn, Leon de Winter, Sylvain Ephimenco, om er enkelen te noemen. Opvallend maar niet onverklaarbaar. De column is bij uitstek het wapen van de poseur in zijn strijd om erkenning. Hoewel ze in uiteenlopende gradaties en soorten voorkomen hebben de poseurs onder de columnisten één ding gemeen: na verloop van tijd gaan ze in hun eigen geconstrueerde waarheid geloven. Als vanzelf valt hij (of zij) automatisch terug op een pose. Z'n woorden zijn een schreeuw om aandacht. Hij wil behagen om bewonderd te worden. De opinie an sich interesseert hem niet, alleen het effect dat ze teweegbrengt. En omdat in een massamaatschappij gedachten niet de ultieme impact opleveren, zet hij sentimenten in: het simplistische vooroordeel tegen het complexe oordeel, de impuls tegen de bezinning, de verholen suggestie tegen de beargumenteerde gedachte. Hij is de man van de soundbite, zijn wereld is eendimensionaal, even overzichtelijk als een stripboek. De columnist is als een standup comedian, een hit en runfiguur, die met de snelheid van een tasjesdief te werk gaat. Daarbij moet hij als broodschrijver telkens weer een mening over van alles en nog wat ophoesten, hetgeen automatisch leidt tot een inflatie van meningen. Om dit te verdoezelen moet elke opinie de kracht van een donderslag krijgen. De minder bekwame columnist pompt zijn vruchteloze woorden op tot ze als reusachtige ballonnen boven hem zweven en met hem aan de haal gaan. Hij gebruikt de taal niet om inzicht te verschaffen maar om te heersen, om te straffen, om iemand in een hoek te dwingen en verbaal af te ranselen. Hij dicht de ander alle denkbare gruwelijkheden toe om zelf buiten schot te blijven. Hoe zwarter de ander wordt afgeschilderd des te onschuldiger lijkt hij. De column is voor hem een techniek, een foefje, een suikerspin van woorden; na vijf minuten is het op en weg, de consument met plakkerige handen achterlatend. Het lijkt allemaal echt, maar is het niet. De woorden zijn te hol, de begrippen potsierlijk, de zinnen drijven in een niet doorleefde werkelijkheid. In zijn hang een maximaal effect te bereiken, vervalt de poseur onder de columnisten onherroepelijk in pathetiek. Hij uit zich in steeds heftigere bewoordingen, zijn toon wordt geëxalteerd, zijn opinies grotesk. Meningen worden door hem uitgemolken en verder aangescherpt tot ze een karikatuur van de werkelijkheid zijn geworden. Een jaar voor zijn dood wees de auteur Frans Kellendonk me op een ander fenomeen: 'Het gruwelijke is: zodra je iets opschrijft, verhardt het. Het gevaar is dat je er dan ook in gaat geloven, dat de dingen zijn zoals je zegt dat ze zijn. Wat je moet behouden is een scepsis, een vrijheid, het gevoel van de ongrijpbaarheid van alles. Dat vereist een geweldige krachtsinspanning.' Maar juist aan die scepsis ontbreekt het de poseur onder de columnisten, zijn stukje zou het niet verdragen, het zou dan te duidelijk worden dat er wartaal staat, wat bij closereading al snel blijkt. De columnist en de schrijver leven in twee gescheiden werelden. Voor een auteur vormt de taal een moreel criterium, hij heeft niets anders. Hij weet dat, zoals de satiricus Karl Kraus schreef: 'Taal de moeder [is] van de gedachte, niet haar dienstmeid.' Die wetenschap ontgaat de hier genoemde columnisten. Voor hen zijn de woorden zelf inhoudsloos geworden, ze hebben slechts propagandistische waarde en kunnen derhalve als dodelijk gif werken.Tekenend voor het tweede garnituur columnisten is dat ze niet in staat is om in 500 of 1000 woorden een gefundeerde gedachte te formuleren.'

Lees verder: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2008/03/de-poseur-ephimenco.html

Meneer Ellian, 1 van de grootste verworvenheden van de Europese cultuur is de ruimte die intellectuelen scheppen voor het fenomeen twijfel. Dankzij die twijfel op elk niveau, religieus, filosofisch, wetenschappelijk heeft de Europese beschaving zich kunnen ontwikkelen. En telkens weer werd dat proces teniet gedaan door de angst en onzekerheid van mensen die de twijfel niet kunnen accepteren en daarvoor ultieme waarheden willen hebben. Het gevolg hebben we zowel in oorlogen als in ons koloniale tijdperk kunnen zien, een terugval in het barbarendom. Wij hebben daarom geleerd ook onze verworvenheden ter discussie te stellen. Nergens vindt u scherpere kritieken op de Verlichtingsidealen dan in het Verlichte Westen. Voor u lijkt het allemaal nog nieuw, en u probeert op een irrationele manier mee te doen aan een rationele discussie. 1 van de belangrijkste uitgangspunten die de westerse ontwikkeling mogelijk maakte was respect voor de ander, zodra die ontbrak vervielen we weer in barbarij. Kijk, het is in wezen vrij simpel. Of u houdt zich aan de normen en waarden die wij hier met veel vallen en opstaan hebben opgebouwd, en u toont bijvoorbeeld respect voor een hoog bejaarde man als Hajo Meyer, die in tegenstelling tot u in the belly of the beast heeft gezeten. Of u toont geen respect voor de ander en u gedraagt zich als een barbaar. Maar dan verschilt u in niets van een gillende ayatollah die maar 1 waarheid kent en dat is zijn eigen waarheid. Succes en probeer uw zenuwgestel enigszins rust te geven. U ziet eruit alsof u elk moment kan ontploffen.

Bhutan 2

Een vriend die regelmatig in de regio komt emailde me dit bericht:

'Finding a new life in alien land
By Indra Adhikari

On the day Bhutan goes to historic polls to transform its absolute monarchy into a constitutional one, a group of Bhutanese refugees taking asylum in Nepal for the last 18 years nervously waits to set out for third country resettlement.
In Bhutan, it is the beginning of a new system, and for refugees here it is the beginning of new life in new countries.
On March 24, International Organization of Migration (IOM) and United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) announced in Kathmandu that they had formally begun taking Bhutanese refugees to third countries for resettlement as per their wish.
The resettlement process has begun amidst opposition from a few 'communist groups' within the refugee community announcing their intention to initiate armed rebellion inside Bhutan to overthrow the despotic monarchy there.
UNHCR country representative for Nepal Daisy Dale said despite the beginning of the third country resettlement of the Bhutanese refugees, the international community and the UNHCR will continue to advocate for the right of the refugees to repatriate to their homeland once the situation becomes conducive.
"Repatriation is the first priority," she said adding, "Failing to see any progress in repatriation process, resettlement has become a rescue for finding solution of the protracted crisis."
While some of the refugees complained that they were warned not to make any inquiry regarding their education, as they leave it in the middle of the session, UNHCR chief in Nepal said arrangements will be made for education of the refugee children.
Out of seven members in the core group expressing their interest to resettle the refugees, only two countries - United States and New Zealand - have began taking the refugees. Australia is expected to begin the process sometime soon.'

Lees verder: http://www.nepalnews.com/archive/2008/others/feature/mar/news_feature03.php#1

Maar dit heb ik allemaal niet in onze commerciele massamedia geanaliseerd. Hoe zou dat komen?

Geert Wilders 5

Al met al heeft Geert Wilders 1 fout gemaakt, of beter nog: hebben zijn Israelische opdrachtgevers gemaakt, die hij raadpleegt zodra het gaat om een hetze tegen Arabieren. Wilders en zijn opdrachtgevers beseffen niet dat de Nederlandse politiek een kwestie van geven en nemen is, terwijl de machtspolitiek in de wereld als uitgangspunt heeft: winner takes all. Wat Wilders en zijn opdrachtgevers willen, kan niet in het Nederlandse politieke klimaat. Misschien heeft de Israelische ambassade in Den Haag dit nu begrepen. Wilders niet, want die kan alleen maar de malloot uithangen. Een gevaarlijke malloot, maar toch een malloot.

The Empire 367

Hope. Hoop. Illustrerender kan niet. Hope. 1 woord, meer niet. 1 woord is de hele boodschap. Hoop. Zo uitzichtloos is de situatie dus. De man vertegenwoordigt maar 1 ding, het allerbelangrijkste in een tijd die als hopeloos wordt ervaren. Hoop op iets fatsoenlijks, iets menselijks, als houvast tegen de vloedgolf van onfatsoen, corruptie, zelfverrijking, oorlog. Hoop als belangrijkst politiek gegeven. Hoop is dat wat mensen in een uitzichtloze situatie in leven houdt, hen door de dag helpt. Hoop, omdat hopeloosheid de dood is. Hope, illustrerender voor het failliet van een systeem kan niet.

Bhutan

Mijn vriend en collega Ronald van den Boogaard emailde me deze achtergrond informatie over Bhutan.

'Dag Stan

'Ik zag dat je aandacht besteed hebt aan Bhutan. Alle Nederlandse kranten ook. Zo gaat dat in de journalistiek. Er zijn verkiezingen; men snelt er heen, laat zich voorlichtingsmateriaal in handen drukken en schrijft stukjes.
Ik ben daar in 1999 12 dagen geweest en constateerde dat het bruto nationaal geluk slechts voor een deel van de bevolking geldt. Lees maar deze passage uit een artikel wat ik schreef.


''Twaalf dagen heb ik er rondgekeken en al die tijd voelde ik mij opgenomen in het décor van een middeleeuws volksspel, dat in een soort openluchtmuseum speciaal voor mij werd opgevoerd. En voor een paar toeristen, die er overigens $ 240,-- per dag voor over moeten hebben om die voorstelling bij te wonen.
Ruim tien jaar geleden verordonneerde de koning, dat zijn onderdanen zich alleen nog in dezelfde kleding mochten hullen.
De mannen in een gho, een soort Schotse rok, die tot de knieën reikt en de vrouwen in een kira, een uiterst kleurrijk lang gewaad tot aan de voeten. Dit gebeurde om de nationale saamhorigheid te
vergroten en de culturele tradities in ere te houden dan wel te herstellen. Het Dzongka, de taal van de overheersende etnische groep de Drukpa’s , werd de nationale taal en het Boeddhisme werd uitgeroepen tot staatsgodsdienst.

De mensen in Thimpu kleden zich inderdaad uniform. Want als ze dat niet doen, kunnen ze hoge boetes krijgen of zelfs voor een week te werk worden gesteld in een kamp.
Waarom doet men dat?
Wat blijft er over van de individuele vrijheid?
Waarom komt men hier niet tegen in opstand?
Kortom: waarom voelt men zich eigenlijk zo gelukkig?

Het zijn vragen, die wat meewarig worden aangehoord.
Ach: u komt uit Nederland. Dat is toch dat land met al die vervuiling, met al die files, met varkenspest, met de gekke koeienziekte, dat land waar de mensen hun ouders vaak ver van huis opbergen in tehuizen.


Nee; onderdanig zijn de mensen hier niet en van een minderwaardigheidscomplex hebben ze ook geen last. Bhutan of Druk Yul, het land van de donderdraak, is nooit gekoloniseerd geweest, denk ik dan. Dat zal het wel zijn.

Maar toch. Het sprookje kan natuurlijk ook te mooi worden. In het zuiden van het land woont –en woonde- een Nepalese minderheid. Bhutanezen, die daar al vaak vier generaties lang woonden, maar nog steeds Nepalees spreken. Zij hebben weinig behoefte aan kledingvoorschiften, spreken het Dzongka niet en zijn vaak Hindoes in plaats van Boeddhisten. Zij moesten ten tijde van de nieuwe voorschriften aantonen, dat zij al voor 1959 in het land woonden. Natuurlijk konden velen dat bij gebrek aan een behoorlijke administratie niet. Gevolg: mensen werden vervolgd, gevangen gezet en gemarteld. En veel mensen sloegen op de vlucht. Nu zijn er in Oost Nepal nog steeds veel vluchtelingen, die in treurige kampen onder erbarmelijke omstandigheden wachten tot ze mogen terugkeren. Hoeveel het er zijn wordt me niet helemaal duidelijk, maar de schattingen lopen uiteen van 80.000 tot 120.000. En dat is nogal wat op een bevolking van 600.000.

Over die vluchtelingen wordt in Thimpu niet zoveel gesproken.
In de plaatselijke krant De Kuensel lees je er ook niets over, terwijl er in Nepal regelmatig betogingen en handtekeningenacties zijn van deze Bhutanese vluchtelingen. ''

Lees verder: Het volledige verhaal is te vinden op mijn weblog:
http://www.ronaldvandenboogaard.nl/joomla/index.php?option=com_content&task=view&id=317&Itemid=60

Oil 27

'A Milestone in the Dust

http://thearchdruidreport.blogspot.com/2008/03/milestone-in-dust.html
by John Michael Greer
The Archdruid Report

Druid perspectives on nature, culture, and the future of industrial society

Earlier this month, according to several peak oil bloggers, the world passed
a milestone worth noting: the point at which oil, in constant dollars,
became more expensive than ever before in history. Plenty of us in the peak
oil community have been expecting that milestone any time now, and the surge
that pushed one widely watched price marker past $112 a barrel last week
turned the expectation into reality.

Profit-taking and a flurry of margin calls driven by the wider economic
crisis brought oil prices back down at the beginning of this week, at least
for the moment. Meanwhile, though, the higher cost of oil is already
starting to trickle down to the consumer level. Diesel fuel is up over $4 a
gallon in many US markets, while gasoline, heating oil, and other petroleum
products are following the same curve. Speculation, in several senses of the
word, has begun to focus on the upcoming summer driving season and the
likelihood of soaring prices at the pump.

Just now, however, it may be worth taking the long view. When Goldman Sachs
suggested, not so long ago, that oil prices might rise above $110 a barrel,
their analysts thought that it would take a crisis threatening some
significant fraction of world oil production to drive such a "superspike".
(That warning was widely and, I think, correctly interpreted as an attempt
by New York financial interests to talk the cowboys in Washington DC out of
launching a war with Iran.) The crisis has so far failed to materialize, but
the superspike showed up anyway.

Like any other economic phenomenon in the real world, that unexpected event
had numerous causes. One factor not often given sufficient weight, at least
in the peak oil community, is the role of speculation. The global economy
these days is dominated by flows of speculative money that pour into any
investment promising an above average rate of return. Just now,
commodities - fossil fuels, grains, metals, and the like - yield better
returns than most other investments, and so that's where the money goes.

Monday's events demonstrated that. The drastic declines in most stock
markets that day resulted in a bumper crop of margin calls. For those of my
readers who don't follow the markets, a margin call is what happens when
investments bought with borrowed money lose enough value that the lender
demands more collateral for the loan. Since few speculators keep large
amounts of ready cash on hand, that usually means that other investments
have to be turned into cash in a hurry; this is one of the ways financial
panics spread from market to market.'

Lees verder: http://thearchdruidreport.blogspot.com/2008/03/milestone-in-dust.html

Het Neoliberale Geloof 106

'Recession is a given. Can we avoid depression?

Economists wonder if the Bush administration is ideologically inclined to do what's needed to rescue economy.
By David R. Francis columnist
http://www.csmonitor.com/2008/0324/p17s02-wmgn.html

When economist Robert Parks predicted early last week that there was more than a 60 percent probability the current financial meltdown in the United States would lead to the "Bush depression," his phone began ringing like crazy with calls from the media.

Only last fall, most economists were forecasting a modest slowdown. Now, a good majority of them see a slump big enough to qualify as a recession.

But a depression?

Nah! Most number crunchers are counting on the Federal Reserve to stop any failure on Wall Street from cascading to other financial institutions and leaving them falling down like dominoes.

The Fed, under Chairman Ben Ber­nanke, has taken several orthodox and unorthodox monetary actions to prevent the credit freeze-up from spreading and damaging further the basic economy.

Last Tuesday, for instance, the Fed dropped short-term interest rates another 0.75 percentage points to 2.25 percent, hoping to revive financially squeezed banks and encourage consumers to borrow and spend.

Mr. Parks, however, doubts the cuts will do much to boost the economy. Rather, he sees a further steep fall in housing prices, continued major deficits in the federal budget and in the international trade balance, a tumbling dollar, and a weak stock market leading to a genuine depression with 30 to 35 percent unemployment, greater poverty, more loss of homes, plunging bond and stock prices, even some starvation. Parks, now a Pace University finance professor (for years he was chief economist at three Wall Street firms), says he has never predicted a depression before. His e-mail to press acquaintances sparked a lot of interest, as Parks was daring to express publicly the financial community's worst nightmare.

What prompted Parks's pessimism is his assumption that the "right-wing ideology" prevalent in the White House will keep Washington from acting to ward off a major depression. A fan of famed British economist John Maynard Keynes, who called for major government spending programs to remedy the Great Depression of the 1930s, Parks would like the federal government to step up outlays to fix rickety bridges, repair pot-holed roads, improve schools, and more to provide more jobs, more income, and thus more spending to cure any economic downturn.

As Parks sees it, Washington and Wall Street are mostly counting on Fed additions to the money supply to revive the free market and right the economy.'


Lees verder: http://www.csmonitor.com/2008/0324/p17s02-wmgn.html

Irak 244

Een nieuwe ronde chaos is begonnen dankzij de Amerikaanse inval om de olie te beheersen.

'Baghdad - The Mahdi Army's seven-month-long cease-fire appears to have come undone.

Rockets fired from the capital's Shiite district of Sadr City slammed into the Green Zone Tuesday, the second time in three days, and firefights erupted around Baghdad pitting government and US forces against the militia allied to the influential Shiite cleric Moqtada al-Sadr.

At the same time, the oil-export city of Basra became a battleground Tuesday as Iraqi forces, backed by US air power, launched a major crackdown on the Mahdi Army elements. British and US forces were guarding the border with Iran to intercept incoming weapons or fighters, according to a senior security official in Basra.

The US blames the latest attacks on rogue Mahdi Army elements tied to Iran, but analysts say the spike in fighting with Shiite militants potentially opens a second front in the war when the American military is still doing battle with the Sunni extremists of Al Qaeda in Iraq.

"The cease-fire is over; we have been told to fight the Americans," said one Mahdi Army militiaman, who was reached by telephone in Sadr City. This same man, when interviewed in January, had stated that he was abiding by the cease-fire and that he was keeping busy running his cellular phone store.

Sadr City residents say they saw fighting Tuesday between Mahdi militiamen and US and Iraqi forces in several parts of the district. One eyewitness, in the adjacent neighborhood of Baghdad Jadida, who wished to remain anonymous, said he saw a heavy militia presence on the streets, with two fighters planting roadside bombs on a main thoroughfare.

Lt. Col. Steve Stover of the Baghdad-based 4th Infantry Division said that in the span of 12 hours Tuesday 16 rockets were fired at the Green Zone and nine rockets and 18 mortar rounds fell on US bases and combat outposts on the east side of Baghdad. A mortar round hit a US patrol in the northern Adhamiyah district, killing one US soldier. A roadside bomb set a US Humvee on fire in Sadr City but all soldiers inside survived. He said clashes broke out between American forces and militiamen when they attacked several government checkpoints in the district and that some of these posts are now manned by both US and Iraqi forces.'

Lees verder: http://www.csmonitor.com/2008/0326/p01s13-woiq.html

Maarten Schinkel van de NRC 8

Robert Verhoeven emailde me deze column van Heleen Mees van de slijpsteen voor de geest. Een fragment daaruit:

'Smeulende puinhopen...

De reddingsactie van de Federal Reserve leverde, behalve begrip, ook schampere reacties op. „Wall Street on Welfare” sneerde Washington Post-columnist E.J. Dionne. De fanatieke pleitbezorgers van de vrije markt en een minimum aan overheidsinterventie schromen niet – nu het vuur hun aan de schenen wordt gelegd – om hun hand op te houden bij diezelfde overheid. Op kosten van de Amerikaanse belastingbetaler worden de schatrijke zakenbankiers nu uit de brand geholpen.De baas van Bear Stearns, Jimmy Cayne, was een paar jaar geleden nog de best betaalde Chief Executive Officers van Amerika. De publieke verontwaardiging over de exorbitante beloningen die hij opstreek, jaarlijks tientallen miljoenen dollars, wuifde Cayne geërgerd weg. „Ziek” werd hij ervan, zo zei hij. Het probleem was gewoon dat hij té goed was in zijn werk. Het resultaat is nu goed zichtbaar. Gulzig geworden door de gigantische bonussen heeft de top van Bear Stearns onverantwoorde risico’s genomen. De aandelenopties en bonussen voor het topmanagement hebben de speculatieve bubbels op de financiële markten aangewakkerd. Nu de bubbel is gebarsten staat New York te schudden op zijn kapitalistische grondvesten.'

Lees verder: http://weblogs.nrc.nl/weblog/mees/2008/03/21/
smeulende-puinhopen/#more-20

Mij gaat het om deze zin: 'Nu de bubbel is gebarsten staat New York te schudden op zijn kapitalistische grondvesten.' Dat is niet gering. Die zin kon Heleen een half jaar geleden niet ongestraft opschrijven. Ik bedoel na al die jaren duikt ineens het begrip kapitalisme weer op. Wat is er gebeurd bij de NRC? Eerst onze Maarten Schinkel die zijn lezers vertelde dat het kapitalisme te vergelijken is met een Albanese piramidefonds, en nu deze juffrouw weer. Zou Heleen tot nu toe niet beseft hebben dat het kapitalisme niets anders is dan een bubbel, dat al enkele decennia lang meer dan 90 procent van de wereldwijde geldtransacties niets te maken hebben met goederen of diensten, maar alles met speculeren, met handel in lucht die een geweldige bubbel hebben veroorzaakt, en dat elke bubbel ooit eens moet ontploffen. Wist ze dit of komt ze er nu pas achter? En als de Heleens en Maartens in de wereld dit allang wisten waarom hebben ze in het verleden dan nooit vanuit die context over de kapitalistische praktijken geschreven? Want handelaren in lucht zijn natuurlijk zwendelaars die zoals hierboven door Heleen kort wordt beschreven een gevaar voor onze samenleving zijn.

Overigens, hoe zou het met Maarten Schinkel gaan? Nog iets van hem gelezen recentelijk, of is hij werkelijk naar de portiersloge verbannen?

Het Neoliberale Geloof 105

'Stocks hit by economic woes
Wall Street falters as investors look to weak reports on factory orders and housing, spiking oil prices.

NEW YORK (CNNMoney.com) -- Stocks tumbled Wednesday morning as investors eyed a weak reading on factory orders, talk that Clear Channel's purchase could fall through and spiking oil and gold prices.

The Dow Jones industrial average (INDU) had lost over 100 points, or 1% over an hour into the session. The broader Standard & Poor's 500 (SPX) index gave back 1% and the Nasdaq composite (COMP) lost 1.3%.

Stocks slipped at the open on a weak factory orders report released earlier in the morning. The selloff accelerated after the release of the February new home sales report and the weekly oil inventory report. Crude supplies rose far less than expected last week, sending oil prices spiking more than $3 a barrel.

Stocks were mixed Tuesday as weak readings on housing and consumer confidence countered attempts at extending the recent advance.

Economic news. New home sales fell to a 13-year low in February, the government reported. However, the decline was smaller than what economists surveyed by Briefing.com expected.

Orders for manufactured goods slumped 1.7% in February versus forecasts for a rise of 0.8%, the government reported. January's drop in durable goods was revised to 4.7% from an initial read of 5.3%.

Company news. The $19 billion purchase of radio broadcaster Clear Channel (CCU, Fortune 500) could fall apart because banks are reluctant to provide financing to the private equity firms looking to buy the company, according to reports. Shares slid 15.5%.

Citigroup (C, Fortune 500) shares slipped 4% in active trade. The bank has agreed to pay nearly $1.7 billion to creditors of bankrupt energy firm Enron. Additionally, Oppenheimer & Co. banking analyst Meredith Whitney boosted her first-quarter loss forecast for the company.'

Lees verder: http://money.cnn.com/2008/03/26/markets/markets_newyork/index.htm

The Empire 366

'It's a Number
By William Rivers Pitt
t r u t h o u t Columnist
Tuesday 25 March 2008

You can always hear the people who are willing to sacrifice somebody else's life. They're plenty loud and they talk all the time. You can find them in churches and schools and newspapers and legislatures and congress. That's their business. They sound wonderful. Death before dishonor. This ground sanctified by blood. These men who died so gloriously. They shall not have died in vain. Our noble dead. Hmmmm. But what do the dead say?
- Dalton Trumbo, "Johnny Got His Gun"
White House press secretary Tony Snow, the third man to hold that post in the Bush administration since 2001, began the June 15, 2006, noon press briefing with a few prepared remarks before opening the floor to questions from the assembled crowd of reporters. The first to speak noted, "American deaths in Iraq have reached 2,500," before asking, "Is there any response or reaction from the president on that?"
"It's a number," replied Snow, "and every time there's one of these 500 benchmarks people want something."
As of that June day in 2006, the number of American soldiers killed in Iraq had reached "one of these 500 benchmarks" for a fifth time since the 2003 invasion. Snow's unabashed dismissal of the grim reality that number represented was as vile as it was predictable, a perfect illustration of the administration's cold indifference and demented priorities. It's a number. It's a benchmark. People want something. Next question.
On Monday, that benchmark was reached for an eighth time. Four US soldiers were killed late Sunday when their vehicle was bombed in south Baghdad, bringing the total number of American troops lost in Iraq to 4,000. It's a number. It's a benchmark. People want something. Next question.
Last year's military escalation in Iraq was touted by the Bush administration as a can't-fail solution to the carnage and chaos of a ferocious sectarian civil war they refused to acknowledge even existed. It was a tough sell from the beginning, or so it seemed back then, as every poll of public opinion on Iraq and all things Bush said a large majority of Americans believed attacking Iraq was a comprehensively bad idea, and the occupation of Iraq needed to end soon so the troops may come home. Those same polls, when crunched in the proper fashion, also had an even larger majority of Americans coming to the conclusion George W. Bush was more popular than contracting shingles while drowning in a vat of lemon juice, but just barely.'

Lees verder: http://www.truthout.org/docs_2006/032508A.shtml En:
http://www.truthout.org/docs_2006/willpitt.shtml

Nederland en Afghanistan 160

De slijpsteen voor de geest bericht het volgende:

'Afghaan wacht op beloofde miljarden
Gepubliceerd: 25 maart 2008 10:49 Gewijzigd: 25 maart 2008 13:55
Door een onzer redacteuren

Rotterdam, 25 maart. Van de 25 miljard dollar die internationale donoren sinds de val van het Talibaan-regime in 2001 aan Afghanistan hebben beloofd, moet nog tien miljard worden overgemaakt.
En veel van het geld dat wel is aangekomen, wordt verkeerd besteed. Dat zegt de Britse hulporganisatie Oxfam in een rapport namens Acbar, een consortium van 94 hulporganisaties die actief zijn in Afghanistan.
„Donoren zijn hun beloften niet nagekomen”, zegt onderzoeker Matt Waldman in een verklaring bij het rapport. De grootste donor, de Verenigde Staten, blijft het meest in gebreke. Van de toegezegd 10,4 miljard dollar was aan het begin van het jaar vijf miljard aangekomen. Ook de Wereldbank heeft nog slechts de helft van de beloofde 1,6 miljard gedoneerd. Van de Europese Commissie heeft Afghanistan 650 miljoen tegoed, van Duitsland 458 miljoen. Nederland heeft 407 van de toegezegde 493 miljoen overgemaakt.
Het komt geregeld voor dat veel meer hulp wordt toegezegd dan gegeven. Op veel plaatsen in Afghanistan is de onveiligheid na de laatste grote donorconferentie begin 2006 toegenomen, waardoor het moeilijk wordt wederopbouwprojecten uit te voeren en veel geld niet kan worden besteed. De onderzoekers hebben echter ook kritiek op de manier van werken als de veiligheid wel voldoende is.
„Te veel hulp van rijke landen wordt verspild, is niet effectief of wordt niet gecoördineerd”, zegt Waldman. Tweederde van de hulp wordt buiten de Afghaanse regering om uitgegeven. De regering wil graag dat donaties aan haar worden overgemaakt, zodat ze die kan gebruiken om de overheid aan het functioneren te krijgen. Veel donoren en ontwikkelingsorganisaties vinden dat de kansen op duurzame ontwikkeling groter zijn als een land zelf kan beslissen over de besteding van hulpgeld. Andere donoren kiezen ervoor het geld via particuliere hulporganisaties te besteden, om zo corruptie en wanbeleid binnen de Afghaanse overheid te omzeilen.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/buitenland/article986470.ece/
Afghaan_wacht_op_beloofde_miljarden

Mijn voorstel is dat 'een onzer redacteuren' van de slijpsteen erop uittrekt en onderzoekt hoe het komt dat Afghanistan wel miljarden euro's aan wapens verslijt, maar niet genoeg geld ontvangt voor de zogeheten wederopbouw. En misschien kan hij of zij ook onmiddellijk onderzoeken hoe het komt dat de journalisten van de slijpsteen en andere Nederlandse kranten en krantjes hier tot nu toe geen serieuze analyse van hebben gemaakt.

Irak 243

Nu begint een nieuwe ronde van de strijd om de macht. Wie krijgt de oliegelden? De corrupte Irakese regering of de corrupte milities? De voorkeur van mijn collega's is tot nu toe de corrupte regering.

'Is "Success" of US Surge in Iraq About to Unravel?

By Leila Fadel and Nancy A. Youssef McClatchy Newspapers

Baghdad - A cease-fire critical to the improved security situation in Iraq appeared to unravel Monday when a militia loyal to radical Shiite Muslim cleric Muqtada al Sadr began shutting down neighborhoods in west Baghdad and issuing demands of the central government.
Simultaneously, in the strategic southern port city of Basra, where Sadr's Mahdi militia is in control, the Iraqi government launched a crackdown in the face of warnings by Sadr's followers that they'll fight government forces if any Sadrists are detained. By 1 a.m. Arab satellite news channels reported clashes between the Mahdi Army and police in Basra.
The freeze on offensive activity by Sadr's Mahdi Army has been a major factor behind the recent drop in violence in Iraq, and there were fears that the confrontation that's erupted in Baghdad and Basra could end the lull in attacks, assassinations, kidnappings and bombings.
As the U.S. military recorded its 4,000th death in Iraq, U.S. officials in Baghdad warned again Monday that drawing down troops too quickly could collapse Iraq's fragile security situation.
Pentagon officials said that military leaders are watching for any signs of backsliding as they consider whether to keep drawing down troops below pre-surge levels.
President Bush spoke about the death toll, saying, "One day, people will look back at this moment in history and say, 'Thank God there were courageous people willing to serve, because they laid the foundations for peace for generations to come.'"
Even as he spoke, the situation on the ground was rapidly worsening.
On Sunday, a barrage of at least 17 rockets hit the heavily fortified Green Zone and surrounding neighborhoods, where both the U.S. and Iraqi government headquarters are housed, according to police. Most of them were launched from the outskirts of Sadr City and Bayaa, both Mahdi Army-controlled neighborhoods.'

Lees verder: http://www.truthout.org/docs_2006/032508J.shtml

Genetische Manipulatie

Dit is buitengewoon interessant:

'States Claiming Ownership of Newborn's DNA

By Marti Oakley

Unknown to most new parents, or those who became parents in the last
ten or so years, DNA of newborns has been harvested, tested, stored
and experimented with by all 50 states. And all 50 states are now
routinely providing these results to the Homeland Security Department.

No doubt we can all see the benefits in testing for genetic disorders
or genetic traits and tendencies that could be more adequately dealt
with, in some cases actually deterring the onset of life-time
illness, but that seems not to be the real thrust of these programs.
It may have been initially….but not now.

As with all good things, there are always those who seek the more
evil path, in essence turning what should have been a life saving
tool, a preventative measure into something insidious and inhumane.
This is what has happened to this national effort.

Here in Minnesota the state tests for 56 various genetic disorders
and variants. At least 1/3 of these tests produce a false positive
meaning that a flaw was identified that actually did not exist.
Regardless, that false positive becomes part of the permanent record
of the child and follows them for the rest of their lives as does any
true positives. This means that the child will eventually and most
likely face discrimination in employment and the ability to gain
health insurance at any cost.

There are other nagging problems with this system. Although the
national website http://genes-r-us.uthscsa.edu/ insists that this
harvesting of DNA is a highly visible program, my own polling of
parents of newborns, or the grand parents had no idea that this was
being done to their children and grand children. Further, not one
knew that they had the right to demand the blood and tissue samples
be destroyed after 45 days per written request. Even had they known,
and the samples were destroyed (you would have no way of knowing if
they really were) the information gleaned from them would still be
available and on file…..in perpetuity.'

Lees verder:
http://www.democraticunderground.com/discuss/duboard.php?az=view_all&address=103x346446

Nu de vraag: Wat is een genetic disorder precies? Wie bepaalt dat? Wat zijn de criteria. Is maatschappelijk verzet een genetic disorder? Zo nee, waarom niet? Zo ja, mag de staat - die toezicht op ons houdt - ons dan genetisch manipuleren om te voorkomen dat we tegen de maatschappelijke orde rebelleren en misschien wel verstoren?

Salomon Bouman 12

'Israël tegen akkoord Hamas en Fatah
JERUZALEM (ANP) - Israël heeft maandag de Palestijnse president Mahmoud Abbas gewaarschuwd geen verzoeningsakkoord te sluiten met de radicale Palestijnse Hamas-beweging. Het zou de Israëlisch-Palestijnse vredesgesprekken om zeep helpen.'

Verdeel en heers. Deze strategie van de extremisten in de Israelische regering wordt mogelijk gemaakt door de pro-Israel lobby onderwie de journalist Salomon Bouman die voor de NRC 37 jaar lang correspondent was in 'het beloofde land'.' Het doel is Hamas zo stigmatiseren dat het extremisme van Israel de enig juiste optie lijkt. Onlangs schreef ik dit over Bouman:

'Vorige week dinsdag schreef Salomon Bouman na 37 jaar correspondentschap een beschouwend stuk voor zijn krant, de NRC, over het conflict in Israel en Palestina. Citaat daaruit: 'De islamitisch-fundamentalistische Hamas heeft niet alleen Gaza in haar greep maar is ook op de Westelijke Jordaanoever de sterkste partij. Het Israelische bezettingsleger staat daar volgens Gadi Shammi, de commandant van dat gebied, een machtsovername door Hamas in Ramallah in de weg.'Met andere woorden: dankzij het Israelische leger worden de Palestijnse extremisten aan banden gelegd, wat aantoont dat 'de joodse natie' wel gedwongen is dit gebied te bezetten. Dat is tenminste de onderliggende suggestie…
Ook dit verzwijgt Salomon Bouman in zijn poging Hamas te stigmatiseren, zoals voorheen hij en velen van zijn collega's bij de commerciele massamedia braaf Fatah stigmatiseerden.Bouman gebruikt een uitspraak van generaal Gadi Shammi, de hoogste Israelische militair in bezet gebied, vroeger in Gaza en nu op de Westbank, een man die vooral bekend staat vanwege de terreur die zijn leger uitoefent tegen de Palestijnse bevolking. Waarom gebruikt de voormalige NRC-correspondent een militair als bron, iemand die een duidelijk belang heeft om de bezetting te legitimeren? Ik, als onafhankelijk journalist, zou daar tenminste 1 andere bron tegenover gesteld hebben om evenwichtigheid in mijn artikel te krijgen. Vorig jaar reisde ik met een gezelschap van Nederlandse deskundigen op het gebied van het internationaal recht door de bezette en belegerde Westbank en sprak er in Nabloes met mensen van Fatah, niet de corrupte top die door de Israeli's en Amerikanen in het zadel wordt gehouden, maar met de achterban, de gewone mensen zal ik maar zeggen, die de dagelijkse terreur van de Israelische bezetter al 4 decennia over zich heen krijgen.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=hamas%2Bsalomon+bouman

De Israelische Terreur 346

De feiten spreken voor zich, de extremisten in de Israelische regering willen geen vrede, maar verdeel en heers, een permanente staat van oorlog, die 'de joodse natie' in staat stelt nog meer land van de Palestijnen te stelen.

'Israël tegen akkoord Hamas en Fatah
JERUZALEM (ANP) - Israël heeft maandag de Palestijnse president Mahmoud Abbas gewaarschuwd geen verzoeningsakkoord te sluiten met de radicale Palestijnse Hamas-beweging. Het zou de Israëlisch-Palestijnse vredesgesprekken om zeep helpen.'

Lees verder:.nl/algemeen/bdbuitenland/2866412/Israel-tegen-akkoord-Hamas-en-Fatah.ece

Het Geluk van Bhutan

Dit is de afdeling verrukkelijk nieuws. Ik hoorde een juffrouw op de radio melden dat Bhutan een modern land wordt, omdat de Bhutanen nu op politici mogen kiezen. Modern land dus. Wat is een modern land? Dat is een land waarin een kleine ondemocratische elite bepaalt onder welke condities de overgrote meerderheid van de democraten het grootste deel van hun leven dienen door te brengen. Ik heb het dus over onze economische elite, die bepaalt waar en wanneer er in wat wordt geinvesteerd, of dat nu ten voordele of ten nadele is van alle democraten. Een modern land is ook een land waar de democraten geen enkele greep hebben op de politici behalve dan 1 keer in de vier jaar en waar geen wezenlijk verschil bestaat tussen alle partijen. Of ze nu links of rechts zijn, alle politici weten dat ten aanzien van de belangrijkste besluiten de belangen van de ondemocratische elite voorgaan. Een modern land is een land waarin de bewakers van het systeem, de journalisten, er permanent voor zorgen dat de moderniteit wordt bejubeld. Modern is goed, ouderwets is fout. Een modern land is een land waarin uiteindelijk niemand meer greep heeft op het systeem. Alle drijfkrachten zijn autonoom geworden. Een modern land is een land waarin over de waarden van produceren en consumeren geen wezenlijke politiek discussie bestaat. Net als God vroeger, staat het kapitalisme buiten discussie. Welnu, met grote blijdschap melden we u dat Bhutan een modern land is geworden.

Mij interesseert vooral dit fragment uit het nieuws:

'Bruto Nationaal Product wordt ook in geluk gemeten...
Vrede
Veel Bhutanezen hadden liever gezien dat de koning de absolute macht had behouden. In naburige landen als Nepal en Bangladesh heeft de democratie in hun ogen niet veel goeds gebracht. En het land is weliswaar arm, maar de welvaart groeit gestaag en het land leeft al tijden in vrede. Bhutan is het enige land ter wereld waar het Bruto Nationaal Product niet alleen in geld, maar ook in geluk wordt gemeten.'

Leest u het nog eens. Wat staat er nu precies? Veel Bhutanezen willen helemaal geen democratische macht. Ze hebben gezien waar democratie toe leidt, in tegenstelling tot die honderden miljoenen gehersenspoelde democraten, die denken dat ze in een democratie leven, terwijl ze op de belangrijkste gebieden van hun leven, zoals arbeid, geen enkele greep hebben. In tegenstelling tot de Verenigde Staten waar de helft van de kiesgerechtigden al decennialang niet meer stemmen, leeft Bhutan in vrede. Het democratische VS is permanent in staat van oorlog met anderen. En dan als klap op de vuurpijl dit: 'Bhutan is het enige land ter wereld waar het BNP niet alleen in geld, maar ook in geluk wordt gemeten.' Ik moest het twee keer lezen voordat het ten volle tot me doordrong wat er stond. Maar het staat er wel. Niet alleen geld is er belangrijk, maar ook geluk. Kortom, geluk kan niet louter en alleen in geld worden uitgedrukt. Dat brengt mij tot de laatste definitie van een modern land: een modern land is een land waarin de democraten zo stupide zijn dat ze liever rijk dan gelukkig zijn.

'Bruto Nationaal Product wordt ook in geluk gemeten
Bhutan gaat voor het eerst stemmen
In het Aziatische koninkrijkje Bhutan worden vandaag voor het eerst in de geschiedenis van het land verkiezingen gehouden.
Koning
Het land wordt daarmee de jongste democratie ter wereld. De verkiezingen moeten een eind maken aan de meer dan 100 jaar oude absolute monarchie. Opvallend is dat de in Oxford opgeleide koning Jigme Khesar Namgyel Wangchuck zijn onderdanen flink heeft aangespoord te gaan stemmen.
Vrede
Veel Bhutanezen hadden liever gezien dat de koning de absolute macht had behouden. In naburige landen als Nepal en Bangladesh heeft de democratie in hun ogen niet veel goeds gebracht. En het land is weliswaar arm, maar de welvaart groeit gestaag en het land leeft al tijden in vrede. Bhutan is het enige land ter wereld waar het Bruto Nationaal Product niet alleen in geld, maar ook in geluk wordt gemeten.
© RTLNieuws.nl'

Lees verder: http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/buitenland/articleview/)/
components/actueel/rtlnieuws/2008/03_maart/23/buitenland/
0323_2345_Bhutanen_naar_de_stembus.xml

Het Neoliberale Geloof 104

'Qualified Borrowers Face Credit Squeeze

By Kimberly Blanton

The Boston Globe
Sunday 23 March 2008

Increased standards lead to more rejections.
Lenders are rejecting more loan applicants with strong credit scores, the latest indication the nation's credit crunch is deepening and further depressing the housing market and the economy.
Mortgage companies are growing more cautious and tightening lending standards for some of their most credit-worthy customers - from increasing down payments for home purchases to requiring higher credit scores for loan approvals.
An applicant has to be a prime borrower to qualify for a mortgage or to refinance a loan, said Thomas Marroni, president of New Boston Mortgage Corp., a loan brokerage firm. Two months ago, one out of every 15 of his top-rated loan applicants was turned down. "Now, it's four out of 15," he said.
Fifty-five percent of senior loan officers at US banks in January tightened lending standards to prime customers, up from 40 percent in October, according to the latest survey by the Federal Reserve Board. In recent weeks, the situation has deteriorated as mortgage companies worried about a recession have pulled back further on making new loans and refinancing existing mortgages, and have terminated home-equity lines of credit, said lenders, brokers, and borrowers.
Last summer, lenders immediately cut off subprime borrowers - people with credit scores below 620 - when delinquencies on those loans increased. Now, prime customers with scores above 620 - and even those in the 700s - are finding it harder to qualify for loans. Every credit company has a slightly different range of scores for ranking borrowers based on their track record of paying back loans on time. But generally prime borrowers have scores from 700 to about 850. The top score available is 900, but very few borrowers have ever attained that number.
Richard Perlmutter, a Suffolk University Law School professor, has a gold-plated credit history, no car loans, and no credit card balances. He and his wife, an executive at Harvard Business School, hold only a $280,000 mortgage on an upscale Charlestown condominium assessed at $600,000. Last month, Countrywide Home Loans terminated their $100,000 home-equity line of credit, which they tapped for emergency cash but paid off quickly.'

Lees verder: http://www.boston.com/news/local/massachusetts/articles/2008/03/23/qualified_borrowers_face_credit_squeeze/
Of: http://www.truthout.org/docs_2006/032308D.shtml

Irak 242

'US Pushed Allies on Iraq, Diplomat Writes By Colum Lynch The Washington Post
Sunday 23 March 2008

Chilean envoy to UN recounts threats of retaliation in run-up to invasion.

United Nations - In the months leading up to the U.S.-led invasion of Iraq, the Bush administration threatened trade reprisals against friendly countries who withheld their support, spied on its allies, and pressed for the recall of U.N. envoys that resisted U.S. pressure to endorse the war, according to an upcoming book by a top Chilean diplomat.
The rough-and-tumble diplomatic strategy has generated lasting "bitterness" and "deep mistrust" in Washington's relations with allies in Europe, Latin America and elsewhere, Heraldo Munoz, Chile's ambassador to the United Nations, writes in his book "A Solitary War: A Diplomat's Chronicle of the Iraq War and Its Lessons," set for publication next month.
"In the aftermath of the invasion, allies loyal to the United States were rejected, mocked and even punished" for their refusal to back a U.N. resolution authorizing military action against Saddam Hussein's government, Munoz writes.
But the tough talk dissipated as the war situation worsened, and President Bush came to reach out to many of the same allies that he had spurned. Munoz's account suggests that the U.S. strategy backfired in Latin America, damaging the administration's standing in a region that has long been dubious of U.S. military intervention.
Munoz details key roles by Chile and Mexico, the Security Council's two Latin members at the time, in the run-up to the war: Then-U.N. Ambassadors Juan Gabriel Vald¿s of Chile and Adolfo Aguilar Zinser of Mexico helped thwart U.S. and British efforts to rally support among the council's six undecided members for a resolution authorizing the U.S.-led invasion.
The book portrays Bush personally prodding the leaders of those six governments -- Angola, Cameroon, Chile, Guinea, Mexico and Pakistan -- to support the war resolution, a strategy aimed at demonstrating broad support for U.S. military plans, despite the French threat to veto the resolution.
In the weeks preceding the war, Bush made several appeals to Chilean President Ricardo Lagos and Mexican President Vicente Fox to rein in their diplomats and support U.S. war aims. "We have problems with your ambassador at the U.N.," Bush told Fox at a summit of the Asia-Pacific Economic Cooperation in Los Cabos, Mexico, in late 2002.
"It's time to bring up the vote, Ricardo. We've had this debate too long," Bush told the Chilean president on March 11, 2003.
"Bush had referred to Lagos by his first name, but as the conversation drew to a close and Lagos refused to support the resolution as it stood, Bush shifted to a cool and aloof 'Mr. President,' " Munoz writes. "Next Monday, time is up," Bush told Lagos.'

Lees verder: http://www.truthout.org/docs_2006/032308A.shtml Of:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/03/22/AR2008032201020.html?hpid=topnews

The Empire 365

'Story Behind the Story: The Clinton Myth
By Jim VandeHei and Mike Allen The Politico

One big fact has largely been lost in the recent coverage of the Democratic presidential race: Hillary Rodham Clinton has virtually no chance of winning.
Her own campaign acknowledges there is no way that she will finish ahead in pledged delegates. That means the only way she wins is if Democratic superdelegates are ready to risk a backlash of historic proportions from the party's most reliable constituency.
Unless Clinton is able to at least win the primary popular vote - which also would take nothing less than an electoral miracle - and use that achievement to pressure superdelegates, she has only one scenario for victory. An African-American opponent and his backers would be told that, even though he won the contest with voters, the prize is going to someone else.
People who think that scenario is even remotely likely are living on another planet.
As it happens, many people inside Clinton's campaign live right here on Earth. One important Clinton adviser estimated to Politico privately that she has no more than a 10 percent chance of winning her race against Barack Obama, an appraisal that was echoed by other operatives.
In other words: The notion of the Democratic contest being a dramatic cliffhanger is a game of make-believe.
The real question is why so many people are playing. The answer has more to do with media psychology than with practical politics.
Journalists have become partners with the Clinton campaign in pretending that the contest is closer than it really is. Most coverage breathlessly portrays the race as a down-to-the-wire sprint between two well-matched candidates, one only slightly better situated than the other to win in August at the national convention in Denver.
One reason is fear of embarrassment. In its zeal to avoid predictive reporting of the sort that embarrassed journalists in New Hampshire, the media - including Politico - have tended to avoid zeroing in on the tough math Clinton faces.'

Lees verder: http://www.truthout.org/docs_2006/032208A.shtml Of: http://www.politico.com/news/stories/0308/9149.html

De Commerciele Massamedia 116

Het zal niets veranderen, maar toch wil ik de vraag gesteld hebben, ik word gek als ik niet af en toe een vraag stel die niemand wil stellen.

Hoe komt het dat de grootste politieke partij in de Verenigde Staten de "partij is van degenen die geen reden zien om te stemmen"? (in de woorden van Joan Didion)

Al decennialang stemt ongeveer de helft van de Amerikanen niet meer.

Hoe komt het dat de Nederlandse commerciele massamedia hier geen aandacht aan besteden? Wat weerhoudt hen om hieraan aandacht te besteden? Vinden ze het niet relevant? Dan is de vraag waarom de twee andere partijen, de Democraten en de Republikeinen wel veel aandacht krijgen, buitensporig veel aandacht zelfs gezien het feit dat ze samen nog steeds een minderheid vormen? Waarom krijgen deze minderheden zoveel aandacht en krijgt de meerderheid volstrekt geen aandacht? Mogen de Nederlandse commerciele massamedia er geen aandacht aan besteden? Zo ja, waarom niet? Zo nee, waarom wordt er dan geen aandacht aan besteed?

Het goede antwoord kunt u nu emailen! Foute antwoorden tellen niet mee.