Even Republicans may be deciding that the president has become too great a burden to their party or too great a danger to the country.
By Elizabeth Drew
Ms. Drew is a journalist based in Washington who covered Watergate.
A billboard asking people to sign a petition calling for the impeachment of President Trump in Times Square in New York last year.CreditJustin Lane/European Pressphoto Agency
Image
A billboard asking people to sign a petition calling for the impeachment of President Trump in Times Square in New York last year.CreditCreditJustin Lane/European Pressphoto Agency
An impeachment process against President Trump now seems inescapable.Unless the president resigns, the pressure by the public on the Democratic leaders to begin an impeachment process next year will only increase. Too many people think in terms of stasis: How things are is how they will remain. They don’t take into account that opinion moves with events.
Whether or not there’s already enough evidence to impeach Mr. Trump — I think there is — we will learn what the special counsel, Robert Mueller, has found, even if his investigation is cut short. A significant number of Republican candidates didn’t want to run with Mr. Trump in the midterms, and the results of those elections didn’t exactly strengthen his standing within his party. His political status, weak for some time, is now hurtling downhill.
The midterms were followed by new revelations in criminal investigations of once-close advisers as well as new scandals involving Mr. Trump himself. The odor of personal corruption on the president’s part — perhaps affecting his foreign policy — grew stronger. Then the events of the past several days — the president’s precipitous decision to pull American troops out of Syria, Secretary of Defense Jim Mattis’s abrupt resignation, the swoon in the stock market, the pointless shutdown of parts of the government — instilled a new sense of alarm among many Republicans.
The word “impeachment” has been thrown around with abandon. The frivolous impeachment of President Bill Clinton helped to define it as a form of political revenge. But it is far more important and serious than that: It has a critical role in the functioning of our democracy.
Impeachment was the founders’ method of holding a president accountable between elections. Determined to avoid setting up a king in all but name, they put the decision about whether a president should be allowed to continue to serve in the hands of the representatives of the people who elected him.
The founders understood that overturning the results of a presidential election must be approached with care and that they needed to prevent the use of that power as a partisan exercise or by a faction.So they wrote into the Constitution provisions to make it extremely difficult for Congress to remove a president from office, including that after an impeachment vote in the House, the Senate would hold a trial, with a two-thirds vote needed for conviction.
Lost in all the discussion about possible lawbreaking by Mr. Trump is the fact that impeachment wasn’t intended only for crimes. For example, in 1974 the House Judiciary Committee charged Richard Nixon with, among other things, abusing power by using the I.R.S. against his political enemies. The committee also held the president accountable for misdeeds by his aides and for failing to honor the oath of office’s pledge that a president must “take care that the laws be faithfully executed.”
The current presidential crisis seems to have only two possible outcomes. If Mr. Trump sees criminal charges coming at him and members of his family, he may feel trapped. This would leave him the choice of resigning or trying to fight congressional removal. But the latter is highly risky.
I don’t share the conventional view that if Mr. Trump is impeached by the House, the Republican-dominated Senate would never muster the necessary 67 votes to convict him. Stasis would decree that would be the case, but the current situation,already shifting,will have been left far behind by the time the senators face that question. Republicans who were once Mr. Trump’s firm allies have already openly criticized some of his recent actions, including his support of Saudi Arabia despite the murder of Jamal Khashoggi and his decision on Syria. They also openly deplored Mr. Mattis’s departure.
It always seemed to me that Mr. Trump’s turbulent presidency was unsustainable and that key Republicans would eventually decide that he had become too great a burden to the party or too great a danger to the country. That time may have arrived. In the end the Republicans will opt for their own political survival. Almost from the outset some Senate Republicans have speculated on how long his presidency would last. Some surely noticed that his base didn’t prevail in the midterms.
But it may well not come to a vote in the Senate. Facing an assortment of unpalatable possibilities, including being indicted after he leaves office, Mr. Trump will be looking for a way out. It’s to be recalled that Mr. Nixon resigned without having been impeached or convicted. The House was clearly going to approve articles of impeachment against him, and he’d been warned by senior Republicans that his support in the Senate had collapsed. Mr. Trump could well exhibit a similar instinct for self-preservation. But like Mr. Nixon, Mr. Trump will want future legal protection.
Mr. Nixon was pardoned by President Gerald Ford, anddespite suspicions, no evidence has ever surfaced thatthe fix was in. While Mr. Trump’s case is more complex than Mr. Nixon’s, the evident dangers of keeping an out-of-control president in office might well impel politicians in both parties,not without controversy, to want to make a deal to get him out of there.
"Eer aan de Sovjet-Infanterie”, de monumenten die herinneren aan de slag om Saoer Mogila tijdens de Tweede Wereldoorlog werden zelf het decor voor een nieuwe slag om de strategische hoogte in 2014 (foto: Stefan Beck).
MH17 – Verklaringen over straaljagers onder de loep
Eerder dit jaar publiceerde Novini een interview met rebellencommandant Oleg Michailovich Sotnikov ‘SOM’. In het interview vertelt Sotnikov over een straaljager die hem en zijn manschappen heeft gebombardeerd op de dag van de MH17-ramp. Hoewel men altijd een slag om de arm moet houden bij beweringen van militairen, was het interview destijds vooral interessant voor Novini omdat Sotnikov stelde verkeerd te zijn geciteerd. Het vergelijken van de woorden van Sotnikov met vier andere getuigen geeft echter de indruk dat Sotnikov zeer waarschijnlijk de waarheid sprak.
Sotnikov’s woorden zullen in dit artikel worden vergeleken met een aantal andere getuigen van straaljagers nabij de plaats waar Sotnikov heeft gevochten op de dag dat MH17 werd neergeschoten. Verderop in dit artikel werpen een kritische blik op deze getuigenissen maar ook op de redenaties die veelal gebruikt worden om deze te ontkrachten.
Wat zich die wrede dag ook mag hebben afgespeeld, de eventuele aanwezigheid van straaljagers als zodanig betekent niet per se dat MH17 door deze is neergeschoten en niet door een Buk-raket.
De Sovjet-Unie is inmiddels al bijna drie decennia geleden uiteengevallen. Maar aan haar bestaan herinneren nog tot de dag van vandaag een groot aantal standbeelden en plakkaten. Lenin waakt nog altijd over veel pleinen in de voormalige Sovjet-Unie. Betonnen opschriften op gebouwen wijzen onwetende passanten op de heldendaden van de voormalig bewoners van de huizen. En her en der vindt men zelfs nog een kolchoz waarvan veel westerse mensen dachten dat die term voortaan voorzichtig in geschiedenisboeken was opgesloten.
“Eer aan de Sovjet-Infanterie”, de monumenten die herinneren aan de slag om Saoer Mogila tijdens de Tweede Wereldoorlog werden zelf het decor voor een nieuwe slag om de strategische hoogte in 2014 (foto: Stefan Beck).
Maar dit zijn niet de enige monumenten van een inmiddels vergaan rijk: ook plaatsnamen zijn de stille getuigen van vergane tijden. Hoewel veel niet-Russisch-sprekenden zich eerder zullen verwonderen over de moeite die ze hebben dorpsnamen uit te spreken, herkennen de Russisch-sprekenden in steden als Shachtjorsk en Dzerzjinsk, het woord ‘Mijnwerker’ en de naam van de oprichter van de KGB, Dzerzjinskij. Ook nabij de plaats waar volgens het JIT de Buk zou hebben gestaan die MH17 heeft neergeschoten, liggen de plaatsen Krasnij Oktyabr en PervoMasijske: Rode Oktober en Een Mei.
Commandant Sotnikov
Commandant Sotnikov vocht op het moment van het neerschieten van MH17 vlakbij deze dorpjes, op het hoogste punt van heel het Donbass-gebied: Saoer Mogila. Een strategisch gelegen hoogte waar hard om werd gevochten in die tijd. Tussen de standbeelden die herinneren aan de Tweede Wereldoorlog en de slag die hier toen werd gevochten, gingen opnieuw partijen met elkaar de strijd aan. De heuvel werd daarom ook veelvuldig gebombardeerd, niet alleen door artillerie, maar ook door vliegtuigen. De gevechten rond juli 2014 leidden ertoe dat mensen hun huizen in dit gebied moesten verlaten, maar lang niet allemaal: velen zijn gebleven ofschoon er dagelijks doden vielen slechts een paar kilometers van hun huis.
De dag dat MH17 werd neergeschoten was geen uitzondering. Ook op die dag werd gevochten op de strategische hoogte van Saoer Mogila. Ook Commandant Sotnikov verklaarde aan Novini en Nieuwsuur die dag op de hoogte te zijn gestationeerd. Het was normaal dat toestellen van de Oekraïense luchtmacht hen in die tijd bombardeerden en volgens Sotnikov was die dag geen uitzondering. Tegen Novini vertelde hij het volgende:
Stefan: En heeft u ook, op de dag dat de Boeing werd neergeschoten, vliegtuigen gezien in de lucht?
SOM: Ja, dat heb ik je al gezegd. (In een voorinterview – SB). [Normaliter als] er vliegtuigen vlogen werden wij altijd tweemaal gebombardeerd. Hij kwam uit het westen, bombardeerde. (Verder vliegen kon hij niet vanwege de grens met Rusland, SB) En draaide direct om. Keerde terug en bombardeerde ons een tweede keer en vloog naar het westen, in de richting van Kiev of waar ze dan ook naar toe vlogen.
SOM: Maar op die dag, bombardeerde hij één keer, draaide om en vloog in de richting van Snezhnoe. (Naar het Noorden – SB) Hij begon omhoog te gaan. Hij ging omhoog. Als hij ons bombardeerde vanaf een hoogte van drie à vijf kilometer… Moeilijk te zeggen met het blote oog, maar plus minus. En toen, na ons, ging hij direct omhoog. En ging weg in de richting van Snezhnoe.
De verklaring is interessant, maar zijn getuigenis op zich mag niet zomaar worden geloofd. Zo kan een reeks gebeurtenissen moeilijk aan slechts één getuigenis worden opgehangen. Maar ook het feit dat SOM bij de separatisten heeft gevochten versterkt de betrouwbaarheid van zijn getuigenis niet. Militairen zijn veelal gedwongen te zwijgen over hun missies of andere zaken daaromheen. Ook leugens kunnen absoluut niet worden uitgesloten bij verklaringen van soldaten en commandanten indien zij hiertoe zijn opgedragen. Wat Sotnikovs getuigenis interessant maakt, is dat de verklaring niet op zich staat.
Andere getuigenissen
Lang voordat Novini ooit met Sotnikov sprak, begaf Pavel Kanygin, verslaggever voor de Russische oppositiekrant Novaja Gazeta, zich eveneens in de Donbass om daar onderzoek te doen naar de toedracht van de MH17-ramp. De verslaggeving van Kanygin geldt als bijzonder interessant, omdat hij in zijn onderzoekswerk plaats heeft gemaakt voor een breed scala aan getuigenissen. Het gaat hier om zowel getuigenissen die in overeenstemming zijn met de officiële mantra over de BUK als verklaringen die niet tot de JIT-canon behoren. Kortom, onderzoek waarin met een open blik wordt gekeken naar alle informatie.
Een van de verklaringen die Kanygin vastlegde was van ene Natalja die in het dorp Pervojemaske woont. Het gesprek wordt hieronder weergegeven. De vertaling is van Novini.
Natalja: We keken naar vliegtuigen. We hoorden een harde knal. Heel hard. Toen letterlijk snel daarna begrepen wij dat het het vliegtuig was. (De MH17) Het probleem was dat het over ons was gevlogen… Soeshki’s (bijnaam voor Soechois) vlogen die dag. Ze lanceerden meer salvo’s.
Kanygin: Hoe hoog vlogen ze?
Natalja: Niet elke hoog. (Letterlijk de fout in de Engelse tekst vertaald, waarschijnlijk wordt met ‘elk’ ‘erg’ bedoeld. Het doet vermoeden dat какой (welke) is vertaald met такой, we zagen ze, we hoorden ze.
Ook Novini wist in hetzelfde gebied een interessante getuigenis te noteren. Ditmaal van een man in een ander dorp, Kransij Oktjabr, eveneens nabij de JIT-lanceerplaats.
Novini: Wat zag u op die dag dat de Boeing werd neergeschoten?
Man 1: Ik hoorde een ontploffing en zag twee vliegtuigen. Dat is alles. Twee vliegtuigen en kwamen uit… Ze draaiden en gingen naar… Hoe heet het ook al weer?… Euh..Grote rookpluim…
Man 2: Grabovo?
Man 1: Grabovo! Naar Grabovo. Oekraïense vliegtuigen gingen naar Grabovo. (Grabovo ligt ten Noord-Oosten van de Kransij Oktyabr)
Novini: Waren er ook andere dingen die u heeft waargenomen op die dat? Nee?
Kovalenko: (U-uh: nee)
Novini: Heeft u vliegtuigen gezien die vlogen?
Kovalenko: Nou ja, militaire vliegtuigen hebben we gezien.
Novini: Ook op die dag?
Kovalenko: Nou, ja.
Novini: Waar kwamen ze vandaag en in welke richting?
Kovalenko: Ze kwamen naar ons… Wij stonden hier en schonken er zelfs geen aandacht aan. Het ding is, op die dag was het bewolkt. We hoorden ze brommen. Daarom… waarom…
De laatste verklaring die wij hier noemen is eveneens van Kalygin van opositiekrant Novaja Gazeta. Wederom gaat het hier om een interview dat is opgenomen in Pervojemaske. Dit keert interview Kanygin ene Marina. Hieronder haar woorden, vertaald vanuit het origineel door Novini:
Kanygin: Marina, vertel alsjeblieft, wat is er gebeurd voor de ramp?
Marina: Voor dat dat gebeurde, op die dag waren er vier mensen: tante Nina, tante Loeba en mijn vriend en peetmoeder Loeda. We zaten op een bankje en praatten. Er vloog een drone. En toen gingen we allemaal onze eigen weg. (…) Toen toen kwam tante Nina hier naartoe rennen en begint ons te roepen en had haar gezicht afgedekt met een zakdoek. Daar, zo dat het zichtbaar was… Langs onze straat zo dat het zichtbaar was… Er vlogen… Alsof het vuurwerk was, als raketten, maar ze waren wit. Een heleboel. Ze vlogen van elkaar af en ze bleven in de lucht hangen. Ze beleven in de lucht hangen en zij (tante Nina) dacht dat het fosforbommen waren. Hiervoor hadden ze ons bang gemaakt, dat ze (waarschijnlijk: fosforbommen) in Makejevka waren, en dat er later brandwonden zouden komen. Tante Nina schreeuwde: “Fosforbommen!” En Sergej kwam (haar buurman die in de militie zat, dat het haar man is zoals Interpreter schrijft lijkt niet te kloppen omdat Kanygin op 2:51 zegt dat het haar buur is) en zei: “Tante Nina, dat kan niet, dat is alleen verdediging”
Kanygin: Thermische?
Marina: Ja. En de lucht was witachtig, als mist. En daarvandaan, daar is Saoer Mogila. Het was constant onder controle van verschillende zijdes, eerst had onze DNR het onder controle, toen de Oekraïense strijdkrachten. Zo was het toen. Daar werden zelfs de doden niet geborgen. Het was daar vreselijk. En daar vandaan zo’n… vuur. De lucht was rood. Je weet wel het brandde. Het was rood, donkerrood, vuur en zwarte rook. Daarvandaan. (…)
Verschillende verklaringen
Hierboven worden vijf verschillende verklaringen gedaan, afkomstig van mensen in hetzelfde gebied, over het waarnemen van straaljagers op de dag waarop MH17 is neergeschoten. Een aantal opmerkingen zijn hier op hun plaats.
Allereerst moet worden opgemerkt dat twee getuigenissen vrij algemeen zijn; er worden geen tot weinig details gegeven behalve dat er één of zelfs twee vliegtuigen waren. Een van de getuigen heeft het toestel alleen maar gehoord. Dergelijke getuigenissen zijn op hun beurt natuurlijk interessant maar goed vergelijken wordt moeilijk. Ook is het niet duidelijk wanneer de mensen precies de toestellen zouden hebben zien vliegen. Een paar minuten of een paar uur verschil maakt immers veel uit.
Ook is Novini bekend met getuigen die toestellen hebben zien cirkelen tussen Torez, Snezjnoe, en Saoer Mogila, Een van deze getuigen geeft echter aan dat hij een toestel zag cirkelen geruime tijd voor de ramp (ongeveer een uur). Daardoor bestaat ook de mogelijkheid dat de (minder gedetailleerde) waarnemingen van de getuigen in Krasnij Oktjabr in principe een toestel op een eerder tijdstip hebben waargenomen. Of hetzelfde toestel meerdere keren hebben gezien.
Overlap
Maar dat alles is anders bij de verklaring van Sotnikov en de twee dames die Kalygin heeft geïnterviewd in Pervomaijske. Deze getuigen omschrijven namelijk alle drie, los van elkaar zo lijkt het, eenzelfde gebeurtenis. Allen beweren een toestel te hebben zien bombarderen. Niet alleen dat, ze brengen het toestel ook in verband met de MH17. Dit suggereert dat ze het moment van bombarderen nabij het moment van neerschieten plaatsen. Wel moet genoemd dat de richting waarvandaan het toestel begon te bombarderen lijkt te verschillen. Het getuigenis van een van de twee vrouwen lijkt erop te duiden dat het toestel over Pervomaijskje vloog toen het begon te bombarderen (grofweg zuidelijk van Saoer Mogila) terwijl Sotnikov zegt dat het toestel uit het westen kwam.
Het is verder interessant op te merken dat het gebruik van flares, dat door één van de vrouwen wordt beschreven, een gebruikelijke procedure is voor grondaanvalstoestellen vlak voor en/of vlak na een bombardement. Aangezien een dergelijk toestel op moment van bombarderen haar laagste hoogte bereikt is zij juist op dat moment het meest kwetsbaar voor manpads. Vandaar het lanceren van flares.
Kortom, Sotnikovs getuigenis kan waar zijn, maar ook bedacht, hij kan zich hebben vergist in de dag. Hoe het ook zij, hij is in ieder geval niet de enige die liegt, zich vergist of misschien toch de waarheid spreekt.
Diversiteit in verklaringen rondom de rampplek
De bovengenoemde getuigenverklaringen zijn bij lange na niet compleet. Er zijn veel meer verklaringen van mensen die straaljagers hebben gezien. Het gaat hier vooral om mensen die verbleven om en nabij de rampplek, relatief ver weg van het Saoer Mogila-gebied. In de bijlage (pdf) is een, waarschijnlijk verre van complete, lijst met interviews neergezet met dergelijke getuigenissen voor de geïnteresseerde.
MOSCOW (AP) — Russian President Vladimir Putin issued a chilling warning Thursday about the rising threat of a nuclear war, putting the blame squarely on the U.S., which he accused of irresponsibly pulling out of arms control treaties.
Speaking at his annual news conference, Putin warned that “it could lead to the destruction of civilization as a whole and maybe even our planet.”
He pointed at Washington’s intention to walk away from the 1987 Intermediate-Range Nuclear Forces Treaty, or INF, and its reluctance to negotiate the extension of the 2010 New START agreement, which expires in 2021 unless the two countries agree to extend it. “We are witnessing the breakup of the arms control system,” he said.
Moscow and Washington have been at loggerheads over the INF, which bans an entire class of weapons — all nuclear and conventional ground-launched ballistic and cruise missiles of intermediate range. U.S. officials say Washington’s withdrawal from the pact was prompted by Russian violations of the treaty, which Moscow vehemently denies.
Earlier this month NATO, at U.S. request formally declared Russia to be in violation of the INF and demanded that it halt activity that breaches it. The move put the full weight of the alliance behind the U.S., which has given Russia until February to come into compliance or trigger Washington’s withdrawal from the treaty.”
Officials in both Russia and the U.S. have given mixed signals about the future of the New START treaty, signed by President Barack Obama and then-Russian President Dmitry Medvedev amid a brief thaw in Russia-U.S. ties. U.S.-Russian strategic nuclear weapons — those capable of striking each other’s territory — are governed by New Start.
During the nearly four-hour news conference, Putin maintained Russia was not interested in “gaining unilateral advantages. We aren’t seeking advantages, we are trying to preserve the balance and ensure our security.”
Russia-U.S. ties have sunk to their lowest levels since the Cold war times over the Ukrainian crisis, the war in Syria and the allegations of Russian meddling in the 2016 U.S. presidential election, among other disputes.
The U.S. and European nations have repeatedly called out Russia and imposed sanctions on it for its support of separatists in eastern Ukraine and its annexation of Crimea in 2014. At the same time the West has harshly criticized Russia for its military and political support for Syrian President Bashar Assad, which U.S. officials say has prolonged the war in Syria and the suffering of its people.
The Russian leader scoffed at the allegations, rejecting them as part of a smear campaign driven by domestic policy in the U.S. and elsewhere in the West.
He dismissed claims that Russia is interfering abroad, from a nerve agent poisoning in Britain to an alleged effort to infiltrate the U.S. National Rifle Association, charging that those accusations are part of U.S.-led efforts to malign Russia to strengthen the Western allies’ unity.
“They need an external threat to cement NATO unity,” Putin said, accusing the U.S. and its allies of exploiting “phobias of the past” to achieve domestic political goals.
“As for ruling the world, we know where the headquarters trying to do that are located, and the place isn’t Moscow,” he said, noting that the Pentagon’s annual budget of over $700 billion dwarfs Russia’s defense spending of $46 billion.
Russia’s hopes for repairing ties with the U.S. under President Donald Trump have fizzled amid the allegations of Russian meddling in the 2016 election — charges Putin has denied.
He noted that he’s still keeping the door open for a meeting with Trump, but added that the prospect for that looks increasingly dim in view of the Democrats winning control of the House.
“You can predict new attacks on the president with 100-percent probability,” Putin said. “I don’t know if he could engage in a direct dialogue with Russia in such conditions.”
He charged that that the continuing U.S. political infighting reflects a “lack of respect for the voters” who elected Trump. “They don’t want to acknowledge his victory and do everything to delegitimize the president,” Putin added.
He insisted that a Russian woman in U.S. custody has not carried out any mission for the Russian government, even though she pleaded guilty this month to acting as a covert agent of the government. Putin claimed that Maria Butina — accused of trying to infiltrate the NRA and American conservative circles around the time of Trump’s election — entered the guilty plea because of the threat of a long prison sentence in the case, which Putin described as fabricated.
Amid a litany of complaints over Washington’s policies, Putin had one positive thing to say about the United States: He welcomed Trump’s decision to withdraw the U.S. military from Syria.
The U.S. “has done the right thing,” Putin said, reaffirming the long-held Russian argument that the U.S. presence in Syria is illegitimate because it wasn’t vetted by the U.N. Security Council or approved by Syrian President Bashar Assad’s government. The pullout is also likely to strengthen Russia’s role in Syria’s future.
He showed no sign of backing down from Russia’s stance on Ukraine, accusing his Ukrainian counterpart of provoking a naval standoff with Russia to boost his electoral prospects. The Russian coast guard fired upon and seized three Ukrainian naval vessels and 24 seamen when they tried to sail from the Black Sea into the Sea of Azov in what the U.S. and its NATO allies condemned as unjustified use of force by Russia.
Turning to nuclear weapons, Putin warned that if the U.S. puts intermediate-range missiles in Europe after its planned exit from the INF Treaty banning them, Russia will be forced to take countermeasures.
As for what he described as U.S. reluctance to extend the New START nuclear arms reduction treaty, he said: “You aren’t interested? You don’t need it? OK, we will survive. ... But it will be very bad for the whole of humankind, because it would take us to a very dangerous area.”
De macht van Europa versus de macht van de VS en de rol van de elite ‘s daarin. De ambities van de rijken der aarde gaan ten koste van de samenleving met armoede en machteloosheid als resultaat. Dankzij het neoliberalisme bezitten de allerrijkste 0,7% van de wereldbevolking inmiddels ca. 50% van alle rijkdommen op aarde. Daarentegen bezit de helft van de wereldbevolking slechts 2,7% van de rijkdommen. Dat arme deel van de wereldbevolking heeft daarmee geen enkele macht, terwijl de macht van de rijken gestaag doorgroeit.
📌Help Café Weltschmerz met een donatie of adopteer een aflevering: tnv Coöperatie Weltschmerz NL23 TRIO 0390 4379 13. Https://www.cafeweltschmerz.nl/doneer
De Westerse machthebbers sturen aan op een conflict met de Russische federatie. Oostwaarts worden er meerdere NAVO basissen aangelegd waardoor Rusland inmiddels volledig omsingeld is. Het Westen spendeert 30% meer aan militaire middelen dan de Russische federatie. Dit alles blijkt voor onze media voldoende grond om ons in het Westen door middel van propaganda, nepnieuws en framing wijs te maken dat de Russen voor ons een bedreiging vormen.
Stan van Houcke en Kees van der Pijl praten over de achterliggende overwegingen van de politieke- en financiële elite’s die wereldwijde armoede tot gevolg heeft.
