Charles Groenhuijsen van de Volkskrant

Dit schrijft Charles Groenhuijsen als opiniemaker in de Volkskrant: 'Het nieuws dat het slecht gaat in Irak is in Nederland met gejuich ontvangen. We kennen geen nuance als het over de VS gaat.
Wat is er leuker dan een gepeperd vooroordeel bevestigd te zien? Op de voorpagina van de Volkskrant stond maandag: ‘Wederopbouw Irak mislukt’. ’t Liefst zou menige abonnee eraan toevoegen ‘Zie je wel!’. Of zelfs ‘Hoera!’. En denken: ‘Ik wist het: Wat is die George Bush toch een onbedaarlijke dommerd!’Geen misverstand: Het via de New York Times uitgelekte rapport over de wederopbouw van Irak is vernietigend. Het land was al goeddeels kapot door tientallen jaren dictatuur van Saddam Hussein. Daar kwam de schade bij van tientallen dagen oorlog (in 2003) en tientallen maanden wanbeleid. Wat een treurig verhaal; de 25 miljoen Irakezen verdienen beter.'
Zie: http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/2217/
Enquete_over_Irak_is_onzin,_kijk_liever_naar_de_toekomst

Nu ter zake, Charles, beste collega, meningen zijn mooi, maar feiten zijn beter in de journalistiek. De reden waarom Irak 'kapot' is, komt niet door Saddam Hoessein, maar door de boycot en de bombardementen van het Westen, onder aanvoering van de VS. Daarover zijn zowel de Amerikaanse politici en journalisten het eens. Er is geen enkele serieuze Amerikaanse vakgenoot van ons die hetzelfde beweert als jij. Ze kijken wel uit! Wie wil zichzelf belachelijk maken?

Nu even als volwassen collega's, lees dit eens Charles: 'Al-Jazeera News published an article called "Albright Warns of Iraq Disaster" on April 23, 2006. Here is the beginning of the piece:Madeleine Albright, the former U.S. secretary of state, has warned that the invasion of Iraq may end up as one of the worst disasters in American foreign policy.In an interview with the New York Times, published on Sunday, Albright said she did not think Saddam Hussein had been an imminent threat to the United States."You can’t go to war with everybody you dislike," she said."I think Iraq may end up being one of the worst disasters in American foreign policy"I’m for democracy, but imposing democracy is an oxymoron. People have to choose democracy and it has to come from below," she said.Remember, this is the same Albright who told Leslie Stahl in an interview in 1997 that the deaths of more than 500,000 Iraqi children at the hands of the embargo was a worthy result of U.S. foreign policy. ' Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=albright

Nog even om je hersenen wat op te frissen, mei 1996 verscheen de toenmalige Amerikaanse ambassadrice bij de VN, Madeleine Albright, in het befaamde CBS programma 60 Minutes. Haar werd een reactie gevraagd op een VN-rapport waarin melding werd gemaakt van het feit dat als gevolg van de sancties en de Amerikaanse en Britse bombardementen die de infrastructuur volledig hadden verwoest, meer dan een half miljoen Irakese kinderen onder de vijf jaar om het leven was gekomen. De programmamaakster voegde eraan toe: 'Dat zijn meer kinderen dan in Hiroshima stierven… Is het de prijs waard?' Albright antwoordde: 'Wij denken dat het de prijs waard is.' Toen programmamaakster Lesley Stahl aandrong en de ambassadrice vroeg of de Amerikaanse regering 'zelfs met de hongerdood' van kleuters akkoord ging, rechtvaardigde Albright deze genocidale politiek met de opmerking: 'Weet je Lesley… het is moeilijk voor mij om dit te zeggen, want ik ben een humaan mens, maar mijn eerste verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat Amerikaanse troepen niet weer opnieuw de Golfoorlog hoeven uit te vechten.' Met andere woorden: een ongewapend, hulpeloos kind werd opgeofferd voor een getrainde militair die zich wel kon verdedigen. Burgers worden opgeofferd voor militairen, de omgekeerde wereld, meer dan 1000 jaar nadat in het jaar 975 in het Zuid-Franse Le Pui voor het eerst in de geschiedenis de bescherming van burgers tegen oorlogsgeweld werd vastgelegd. Nog geen zes maanden na haar uitspraak werd Madeleine Albright gepromoveerd tot minister van buitenlandse zaken. Vier jaar later confronteerde de Australische journalist John Pilger de Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken James Rubin met haar uitspraak. Zijn reactie kwam erop neer dat Pilger te 'idealistisch' was. 'Bij het uitvoeren van politiek beleid moet men een keuze maken tussen twee kwaden… en helaas zijn de gevolgen van de sancties groter dan we gehoopt hadden,' aldus Rubin. Hij adviseerde Pilger niet zo naïef te zijn omdat er nu eenmaal een 'echte wereld' bestaat waar 'werkelijke keuzes moeten worden gemaakt.'

Kort samengevat, het was niet Saddam zoals jij beweert, maar de Amerikanen die het land kapot hebben gemaakt. Zeg ik daarmee dat Saddam oke was? Nee, Charles, in tegenstelling tot jouw wereldbeeld is de mijne veel gecompliceerder, de wereld is bijna nooit zwart/wit, de werkelijkheid is immens veel genuanceerder. Dat inzicht bepaalt ook het wezenlijke verschil tussen een journalist en een propagandist. Kundera schreef ooit eens dit: 'De mens wenst zich een wereld waarin het goed en het kwaad duidelijk van elkaar te onderscheiden zijn, want in hem huist het ingeschapen en ontembare verlangen te oordelen alvorens te begrijpen.'

Mijn voorstel, Charles, is deze: probeer in de toekomst wat minder de rol van propagandist te spelen en wat meer de rol van journalist. Woorden zijn niet consequentieloos. Begrijp je. Trek je pijamabroek uit, trek de wereld in en stop met het verspreiden van nonsens. Succes.

The Empire 384

Misschien kunnen de commerciele massamedia hun kijkers, luisteraars dan wel lezers uitleggen hoe het komt dat de VS failliet is:

'George's Bottom Line
Reporting and analysis from ABC News Chief Washington Correspondent and "This Week" Host George Stephanopoulos http://blogs.abcnews.com/george/2008/12/biden-us-econom.html

Biden: U.S. Economy in Danger of 'Absolutely Tanking'
December 19, 2008 3:42 PM

Vice President-Elect Joe Biden said the U.S. economy is in danger of "absolutely tanking" and will need a second stimulus package in the $600-billion to $700-billion range.
"The economy is in much worse shape than we thought it was in," Biden told me during an exclusive interview -- his first since becoming vice
president-elect-- to air this Sunday on "This Week with George Stephanopoulos."
"There is no short run other than keeping the economy from absolutely tanking. That's the only short run," Biden told me.
Biden said he has canvassed Republican and Democratic members of Congress about a second "big" and "bold" stimulus package . He said the Obama team is focused on creating jobs and spending on energy and information technology infrastructure.
"Every single person I've spoken to agrees with every major economist.
There is going to be real significant investment, whether it's $600 billion or more, or $700 billion, the clear notion is, it's a number no one thought about a year ago," he said.
The future vice president said the struggling economy will be the number one priority for the Obama Administration next year.
"The single most important thing we have to do as a new administration, to have -- to be able to have impact on all of the other things we want to do, from foreign policy to domestic policy, is we've got to begin to stem this bleeding here and begin to stop the loss of jobs in the creation of jobs," he said.
In a wide-ranging interview to air on Sunday, Biden gave his most extensive explanation yet on his role in the transition, and what specifically Obama wants him to do after the inauguration.
We also discussed:
- conversations he had with Sen. Hillary Clinton and President Bill Clinton about the State Department position;
-the future of Guantanamo Bay;
-the possible prosecution of high-ranking Bush Administration officials for their role in the prison abuse scandal;
and what he really thinks of his predecessor, Vice President Dick Cheney.
He also has some news on the dog front ... more to come.
--George Stephanopoulos'

De Israelische Terreur 488

Het zionisme heeft altijd gestreefd naar een etnisch raszuivere staat, waarin alleen joden leven. Nu Israel er niet in is geslaagd via terreur alle Palestijnen uit de bezette en belegerde gebieden te verdrijven, ziet het zich gedwongen een Palestijnse staat te accepteren. Maar dan moet Israel etnisch verder gezuiverd worden, de Palestijnse burgers van Israel, 20 procent van de bevolking, moet dan in de Palestijnse staat gaan wonen. En deze terreur wordt openlijk bepleit door linkse als rechtse joodse leiders in Israel. Om dit af te dwingen zal het leven van de Palestijnen in Israel nog onmogelijker worden gemaakt dan nu al het geval is.

'Livni: Israeli Arabs can move to Palestine
December 11, 2008
JERUSALEM (JTA) -- Israeli Arabs' "national solution" is in a Palestinian state, Tzipi Livni said.
"When the Palestinian state is created, I will be able to go to Palestinian citizens -- who we call Israeli Arabs -- and say to them: You are residents with equal rights, but your national solution is in another place," Israel's foreign minister told students at a Tel Aviv high school, according to Israeli media reports.
Her statements raised the ire of Israeli-Arab lawmakers.
"The roots of the Israeli Arab citizens of Israel were planted before the state was established," Culture, Sports and Science Minister Ghaleb Majadele said, according to Israel's daily Ha'aretz. "They are residents of this country with rights; their residency and citizenship are not open for negotiation."
Zie: http://jta.org/news/article/2008/12/11/1001475/livni-israeli-arabs-can-move-to-palestine

Livni, de minister van Buitenlandse Zaken van Israel die onlangs probeerde een nieuwe regering te vormen, zei eerder al: 'My solution for maintaining a Jewish and democratic state of Israel is to have two distinct national entities," she told a group of secondary school students in Tel Aviv in remarks broadcast by army radio."And among other things I will also be able to approach the Palestinian residents of Israel, those whom we call Arab Israelis, and tell them: ''your national aspirations lie elsewhere.'''

Zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=livni

Tot nu toe steunt de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Verhagen het Israelisch extremisme. Minister Verhagen is een man die niet weet wat hij doet.

De NRC bericht: 'Verklaring van Verhagen verdeelt VN
Gepubliceerd: 19 december 2008 13:12 Gewijzigd: 19 december 2008 15:12
Door een onzer redacteuren

Den Haag, 19 dec. Een initiatief van Frankrijk en Nederland om in VN-verband discriminatie van homoseksuelen aan de orde te stellen, heeft tot grote verdeeldheid binnen de volkerenorganisatie geleid...
De verklaring is door 66 van de 192 leden van de Verenigde Naties ondertekend. De landen verenigd in de Islamitische Conferentie en het Vaticaan hebben fel tegen de verklaring geageerd... De Verenigde Staten hebben op juridische gronden de verklaring niet ondertekend. Eerst zou bestudeerd moeten worden hoe de oproep zich verhoudt tot de federale wetgeving en die van de afzonderlijke staten, werd gezegd.
Verhagen toonde zich gisteren teleurgesteld over de Amerikanen. „Jammer dat een land dat zo’n sterke staat van dienst heeft op het gebied van mensenrechten de verklaring niet ondersteunt.”'

Zie: http://www.nrc.nl/buitenland/article2098454.ece/

Verhagen_VN_verwaarloosden_homorechten

Minister Verhagen gedraagt zich als een dwaas. Zijn voorstel is inhoudsloos, vrijblijvend en politiek stupide. Hij is door mensenrechtenadviseurs gewaarschuwd dat dit voorstel absoluut zinloos was, gezien de grote weerstand die het zou oproepen. Zinloos, omdat zijn voorstel in de praktijk een loos gebaar is. En inderdaad, dat blijkt nu. En zijn bewering dat de VS 'zo'n sterke staat van dienst heeft op het gebied van de mensenrechten,' werd met hoongelach ontvangen door de rest van de wereld, vooral bij mensen die Vietnam, Guantanamo Bay, Irak, Abu Ghraib en al die andere plaatsen waar de Amerikanen op grote schaal de mensenrechten schonden, niet vergeten zijn. Als politicus is Verhagen een dwaas, want hij bezit geen enkele geloofwaardigheid door alle nonsens die hij uitkraamt. Het is Verhagen die alle critici van Israel monddood probeert te maken. Hij weigert zijn adviseurs een onderzoek te laten instellen naar de mensenrechtenschendingen van Israel en is een fel pleitbezorger van de illegale collectieve bestraffing van de Palestijnse burgerbevolking in Gaza, omdat deze burgers - in zijn ogen - op de verkeerde partij hebben gestemd, en dus hun democratisch recht verkeerd hebben gebruikt. Verhagen gedraagt zich als een misdadiger.

De Pro Israel Lobby 84

De Pro-Israel Lobby bericht: 'Joods magazine weerlegt mythes

Het Joodse magazine Tikkun zet de mythes op een rijtje die gebruikt worden door pro-Israëlische politici, lobbyisten en journalisten. Deze mythologie over de geschiedenis van Israël en de Palestijnen is nog steeds in zwang bij Nederlandse zionisten en filosemieten, en ook het CIDI, teneinde de terreur van Israël goed te praten.

Before 2000, three major mythologies were refuted by serious historians and journalists—most of them Israeli.
First, there was the myth that in 1948 a weak Israeli army (David) heroically overcame a strong Arab army (Goliath) that intended to destroy the new Jewish state [1]; in fact, the Israeli armies outnumbered and outgunned a small coalition of half-hearted Arab armies, whose primary purpose was to prevent each other from grabbing off pieces of Palestine, rather than to “drive the Jews into the sea.”
Second, there was the myth that hundreds of thousands of Palestinian refugees voluntarily fled their homes and villages in 1947-48 [2]; the evidence is overwhelming that the main reason the Palestinians fled was either out of the justified fear they might be massacred, as had happened at Deir Yassin and elsewhere, or because the Zionist armed forces rounded them up and forced them across the borders into Egypt, Lebanon, Jordan, and Syria.
Third, there was the myth that both the Palestinians and their Arab neighbors “never lost an opportunity to lose an opportunity” to reach peaceful political settlements with Israel [3]; in fact it is Israel that has repeatedly turned down real opportunities for peaceful settlements—with Egypt until the 1970s, with Jordan until the 1980s, and with the Palestinians, Syria, and the Arab world as a whole today.
In all these cases, Israel’s leading enemies, as well as the Arab League, representing most Arab countries, were and still are ready not only to end their conflict with the Jewish state but to normalize diplomatic and economic relations with it, in exchange for full Israeli withdrawal from the Golan Heights, the West Bank, Gaza, and Arab East Jerusalem, followed by the creation of an independent Palestinian state with its capital in East Jerusalem. Consequently, the main reason for the continuation of Israel’s conflict with the Arab world (other than with Egypt) is that Israel has refused to withdraw from the expanded territory it conquered in 1967.
Since 2000 there has been a new myth, one that may be even more factually wrong and pernicious in terms of its consequences in the Israeli-Palestinian conflict. According to this myth, the last serious peace negotiations between the Israelis and the Palestinians, at Camp David in July 2000, broke down because Yasir Arafat and the Palestinians rejected a generous settlement offered by Prime Minister Ehud Barak.[4] This myth says the Palestinians made no counteroffers of their own, and turned instead to terrorist violence against the Israeli population.
Lees verder: http://tikkun.org/magazine/tik0811/frontpage/irresponsible

De mythes die Tikkun opnoemt worden door het CIDI bijna letterlijk gebruikt om de Israëlische terreur te legitimeren:
[1] CIDI: “De Palestijnen en Arabische leiders meenden echter dat er geen plaats was voor een Joodse staat. De oorlog, die zij op 14 mei 1948 tegen Israel begonnen, had tot doel de Joodse staat te vernietigen.” http://www.cidi.nl/faq/faq.html#3
[2] CIDI: “Tijdens de periode voorafgaande aan de Israelische Onafhankelijkheidsoorlog tot aan de Wapenstilstands-akkoorden (1947-1949) ontvluchtten honderdduizenden Palestijnse Arabieren hun grondgebied. Een deel ontsnapte aan het oorlogsgeweld, een deel gaf gehoor aan oproepen van Ara-bische leiders om tijdelijk te evacueren en een deel werd door Israelische troepen uit strategische gebieden verdreven. Een belangrijk feit dat de vlucht stimuleerde, was dat in de periode onmiddellijk na de acceptatie van het VN delingsplan voor Palestina (november 1947) vrijwel alle Palestijnse leiders het Engelse Mandaatgebied Palestina verlieten.” http://www.cidi.nl/faq/faq.html#7
[3] CIDI: “Vanaf de stichting van de staat Israel heeft dat land stelselmatig aangedrongen op vreedzame coëxistentie. In de Israelische Onafhankelijkheidsverklaring van 15 mei 1948 staat expliciet, dat Israel zijn hand in vrede uitstrekt naar de Arabische buren. Zij waren toen in oorlog tegen de Joodse staat. Ook na alle oorlogen, terreurgolven en boycotacties, die tegen Israel werden gevoerd, heeft Jeruzalem steeds vrede aangeboden en zich bereid verklaard een hoge prijs daarvoor te betalen.”
[4] CIDI: “Terwijl de Israëli’s een groot deel van hun afspraken onder de Oslo akkoorden zijn nagekomen, met als belangrijkste de overdracht van delen van de Westbank en de Gazastrook aan de Palestijnse Autoriteit - als gevolg waarvan 97 procent van de Palestijnen zich al jaren onder het bestuur van Arafat bevindt – hebben de Palestijnen vrijwel al hun verplichtingen onder de Oslo akkoorden structureel geschonden, met als belangrijkste het afzien van geweld als middel om politieke doelstellingen te verwezenlijken.” http://www.cidi.nl/faq/faq.html#1 '

Zie: http://empire.blogsome.com/2008/12/16/joods-magazine-weerlegt-mythes/

De Commerciele Massamedia 169

Op Radio 6 hoorde ik zojuist om 10 uur dat Israel Gaza heeft gebombardeerd. Er werd niet bijverteld waarom. Dat is irrelevant voor de NOS. Arabieren moet je nu eenmaal bombarderen. Het racisme is diep doorgedrongen in de Nederlandse commerciele massamedia.

Maarten Huygen van de NRC 2

Beste Maarten Huygen,

Na je stukje in de krant met als strekking ho, ho, tut, tut, doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, er is allemaal niets aan de hand, wil ik je erop wijze dat na Auschwitz en Hiroshima alles mogelijk is. Dat weet ieder zinnig mens. Jaren geleden interviewde ik een Nederlander die als krijgsgevangene van de Japanners de atoombomontploffing in Hiroshima had overleefd en als een van de eersten de onvoorstelbare vernietiging aanschouwde. Na zijn bevrijding vocht hij tegen de vrijheidsstrijders in Indonesie. Hij schreef een boek over hetgeen hij had meegemaakt. De man die zelf zo geleden had in een Japanse concentratiekamp stelde zichzelf de vraag wat hem had bezield om onmiddellijk daarna zelf Indonesiers te doden en in concentratiekampen op te sluiten. Hoe kwam het dat ik niets geleerd had, zo vroeg hij zichzelf af.

Na Auschwitz en Hiroshima is alles mogelijk, zo weten we nu. In de fascinerende documentaire The Fog of War vertelt de Amerikaanse oud-minister van Defensie Robert McNamara dat als de VS de Tweede Wereldoorlog had verloren hij een grote kans had gelopen om wegens oorlogsmisdaden te worden veroordeeld. Want hij organiseerde de vernietiging van tientallen Japanse steden door middel van Amerikaanse napalmbombardementen, waarbij op 1 avond alleen al in Tokio meer dan 100.000 burgers om het leven kwamen. De bemanning van de vliegtuigen konden de brandende lijken ruiken. Toen McNamara een paar jaar geleden naar Nederland kwam om over deze documentaire te praten en om ons te waarschuwen voor het feit dat een mens in een oogwenk in een monster kan veranderen, ging ik als journalist een uurtje eerder naar de bijeenkomst waar hij zou spreken, om hem te zien binnenkomen. Ik wilde zien hoe een oorlogsmisdadiger loopt, zit, staat, ademt, lacht en praat. Welnu, het antwoord is: hij verschilt in niets van ons. Ik zag een wat stoffige bureaucraat in een versleten regenjas binnenwandelen. Het meest opvallende vond ik dat hij op lullige schoenen met dikke rubberen zolen liep, waarschijnlijk had hij last van zijn voeten. Daar liep hij, een Schreibtischmorder, een uitstekende organisator die de vijand niet eens haatte, net zo min als Eichmann de joden had gehaat, een doodgewone man die zijn werk deed. En dat maakt het zo griezelig Maarten. Hoeveel McNamara's en Eichmannen lopen er nu rond, tussen ons in, langs ons heen? Terwijl jij denkt met gewone mensen te maken te hebben, blijken het op een bepaald moment massamoordenaars te zijn.

In 1995 schreef de Robert McNamara dat als gevolg van het Vietnam-beleid van ‘de regeringen Kennedy, Johnson en Nixon… verschrikkelijk leed’ hadden toegebracht aan miljoenen mensen, omdat ‘wij de macht onderschatten van het nationalisme teneinde een volk te motiveren… om te vechten en te sterven voor hun overtuigingen en waarden- en we blijven dat vandaag de dag nog steeds doen in vele delen van de wereld,’ terwijl ‘wij niet het door Rondgegeven recht hebben om elke natie naar ons eigen beeld te scheppen.’ McNamara wees erop dat de ‘defensie uitgaven [in de VS] tijdens het fiscale jaar 1993 in totaal 291 miljard dollar bedroegen –25 procent meer… dan in 1980.’ Eenkwart meer, ondanks het feit dat de Koude Oorlog voorbij was, hetgeen aantoont dat de Sovjet Unie niet de oorzaak maar de aanleiding was van de militarisering van Amerika. ‘De VS spendeert bijna evenveel voor nationale veiligheid als de rest van de wereld tezamen.’ Volgens hem zijn tijdens de Vietnam-oorlog 3,4 miljoen Zuidoost Aziaten om het leven gekomen, onder wie talloze burgers van Laos, het zwaarst gebombardeerde land in de geschiedenis als we uitgaan van het aantal inwoners. Eenkwart van de bevolking vluchtte naar grotten in de bergen om aan het bruut geweld te ontkomen. De Amerikaanse luchtmacht gooide twee keer zoveel bommen op Laos dan destijds op Nazi-Duitsland, tien jaar lang elke 9 minuten een clusterbom. Omdat –volgens ‘USA TODAY,’ tien tot dertig procent van deze tegen mensen gerichte, in kleine fragmenten uiteenspattende bommen, niet explodeerde, komen tot op de dag van vandaag nog steeds Laotianen om het leven, de meerderheid van hen spelende kinderen. Ook Cambodja leed onder het Amerikaans terrorisme, een ander woord is er niet voor, tenminste als we de definitie hanteren zoals afgedrukt in het Amerikaanse Leger Handboek, waarbij terrorisme omschreven wordt als ‘het bewust geplande gebruik van geweld of dreiging van geweld om doelen te bereiken die politiek, religieus, of ideologisch van aard zijn.’ Meer dan 600.000 Cambodjanen kwamen om bij Amerikaanse bombardementen en door de totale verwoesting van landbouwgronden werden de overlevenden geconfronteerd met een massale hongersnood. Zie:
http://home.wxs.nl/~houck006/filosofie2.html

Gisteren Maarten schreef je dit in je krant: 'Ik las nog een ander affiche met de merkwaardige tekst: `In '40-'45 moesten de joden oprotten. Wie nu'. Twee mensen vertelden mij dat ze zich onmiddellijk schaamden zodra ze deze tekst op het station zagen. De tekst klopt ook niet. Op dit moment denkt niemand aan het ombrengen van hele minderheidsgroepen. Ook in 1940 was daar geen sprake van. Tot de Duitsers de boel overnamen. Dat de deportaties werden opgelegd, pleit lang niet iedereen vrij, maar de bezetting van toen is niet te vergelijken met het vrije bestaan van nu.'

In deze paar zinnen schuilen allerlei gedachten en veronderstellingen. Je schrijft: 'Op dit moment denkt niemand aan het ombrengen van hele minderheidsgroepen.' Hoe weet je dat zo zeker. Kun jij in de hoofden van mensen kijken? Nee, dus waar is deze bewering op gebaseerd? En stel dat je gelijk zou hebben dan nog zegt dit niets, want als 'trendwatcher' weet je hoe grillig de menselijke geest is. Nu even niet, morgen misschien wel. Je komt vervolgens met de Tweede Oorlog als argument aan. Welnu, toen keken de meeste Nederlanders de andere kant op terwijl hun joodse buren werden afgevoerd, net zoals de Nederlanders nu de andere kant opkijken terwijl namens jou en mij en al onze landgenoten de bevolking in Gaza geboycot wordt zodat sommige Palestijnen nu gras moeten eten, aldus The Sunday Times. Heb jij je als journalist publiekelijk verzet tegen het feit dat minister Verhagen voorop loopt als pleitbezorger van deze terreur? Nee. Waarom niet? En doet dit je niet twijfelen aan de stelligheid waarmee je van alles beweert? Je kunt zeggen: 'Ja, maar dat is ver van mijn bed'. Ik denk dat dit een onjuiste reactie zou zijn, want in een geglobaliseerde wereld is nagenoeg alles om de hoek. Het gaat hier om een door onze politici al dan niet openlijk gesteunde terreur, waar jij over zwijgt, terwijl nota bene zoals je zelf stelt: 'de bezetting van toen niet te vergelijken [is] met het vrije bestaan van nu.' Met andere woorden als jij zelfs nu al zwijgt, terwijl je geen enkel risico loopt om normen en waarden te verdedigen, hoe stil zal jij dan wel niet zijn als de touwtjes worden aangetrokken? En dat geldt niet alleen voor jou, maar ook voor die miljoenen andere Nederlanders die zwijgen als het graf. En jij hebt ook nog eens als trendwatchende journalist de mogelijkheid om je publiekelijk uit te spreken. Kortom, denk na, voordat je iets opschrijft Maarten, woorden zijn niet consequentieloos, beste collega.

Obama 70

CHANGE? NO CHANGE! The same old song.

Obama's Betrayal of Public Education? Arne Duncan and the Corporate Model of Schooling
Wednesday 17 December 2008
by: Henry A. Giroux and Kenneth Saltman, t r u t h o u t Perspective

Since the 1980s, but particularly under the Bush administration, certain elements of the religious right, corporate culture and Republican right wing have argued that free public education represents either a massive fraud or a contemptuous failure. Far from a genuine call for reform, these attacks largely stem from an attempt to transform schools from a public investment to a private good, answerable not to the demands and values of a democratic society but to the imperatives of the marketplace. As the educational historian David Labaree rightly argues, public schools have been under attack in the last decade "not just because they are deemed ineffective but because they are public."[1] Right-wing efforts to disinvest in public schools as critical sites of teaching and learning and govern them according to corporate interests is obvious in the emphasis on standardized testing, the use of top-down curricular mandates, the influx of advertising in schools, the use of profit motives to "encourage" student performance, the attack on teacher unions and modes of pedagogy that stress rote learning and memorization. For the Bush administration, testing has become the ultimate accountability measure, belying the complex mechanisms of teaching and learning. The hidden curriculum is that testing be used as a ploy to de-skill teachers by reducing them to mere technicians, that students be similarly reduced to customers in the marketplace rather than as engaged, critical learners and that always underfunded public schools fail so that they can eventually be privatized. But there is an even darker side to the reforms initiated under the Bush administration and now used in a number of school systems throughout the country. As the logic of the market and "the crime complex"[2] frame the field of social relations in schools, students are subjected to three particularly offensive policies, defended by school authorities and politicians under the rubric of school safety. First, students are increasingly subjected to zero-tolerance policies that are used primarily to punish, repress and exclude them. Second, they are increasingly absorbed into a "crime complex" in which security staff, using harsh disciplinary practices, now displace the normative functions teachers once provided both in and outside of the classroom.[3] Third, more and more schools are breaking down the space between education and juvenile delinquency, substituting penal pedagogies for critical learning and replacing a school culture that fosters a discourse of possibility with a culture of fear and social control. Consequently, many youth of color in urban school systems, because of harsh zero-tolerance polices, are not just being suspended or expelled from school. They are being ushered into the dark precincts of juvenile detention centers, adult courts and prison. Surely, the dismantling of this corporatized and militarized model of schooling should be a top priority under the Obama administration. Unfortunately, Obama has appointed as his secretary of education someone who actually embodies this utterly punitive, anti-intellectual, corporatized and test-driven model of schooling.'

Lees verder: http://www.truthout.org/121708R

Maarten Huygen van de NRC

De NRC bericht: 'Excuses voor de holocaust zijn gratis
Gepubliceerd: 15 december 2008 13:30 Gewijzigd: 15 december 2008 13:41
De NS kan beter naar Duits voorbeeld de treindeportatie van joden tentoonstellen in het spoorwegmuseum, vindt Maarten Huygen.
Door Maarten Huygen
Een verlate posteractie op stations tegen de deportaties van joden per trein: `Vroeger vertrok hier de trein naar Auschwitz. Wanneer wordt de wereld wijzer'. Het antwoord op deze uitroep lijkt me duidelijk. Een volgende bezetter kan net zo goed minderheden uit Nederland naar vernietigingskampen sturen, al of niet met tegenzin geholpen door Nederlanders. Het getuigde van moed om tegen de Duitse bezetter op te staan en dat is geen vak dat op school kan worden onderwezen. De samenwerking van Nederlandse troepen aan de deportatie van moslims uit Srebrenica laat zien dat moed in de naoorlogse jaren niet minder zeldzaam is geworden.
Ik las nog een ander affiche met de merkwaardige tekst: `In '40-'45 moesten de joden oprotten. Wie nu'. Twee mensen vertelden mij dat ze zich onmiddellijk schaamden zodra ze deze tekst op het station zagen. De tekst klopt ook niet. Op dit moment denkt niemand aan het ombrengen van hele minderheidsgroepen. Ook in 1940 was daar geen sprake van. Tot de Duitsers de boel overnamen. Dat de deportaties werden opgelegd, pleit lang niet iedereen vrij, maar de bezetting van toen is niet te vergelijken met het vrije bestaan van nu.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/europa/in_europa/article2093214.ece/

Excuses_voor_de_holocaust_zijn_gratis%0A

Zeg Maarten Huygen, bekend colomnist/trendwatcher en beste collega van me, het ontbreekt je aan verbeeldingskracht. Als iemand voor de oorlog tegen jouw familie had gezegd dat joden tijdens de oorlog door de NS gedeporteerd zouden worden naar vernietigingskampen, had je familie dit niet geloofd. Nu geloof jij niet dat bijvoorbeeld ooit Arabieren zouden kunnen worden afgevoerd. Weet je Maarten, uit het tolerante Nederland zijn procentueel twee keer zoveel joden gedeporteerd als uit Belgie en drie keer meer dan uit Frankrijk. In het land van het poldermodel is van alles mogelijk. Vandaar dat die vraag: 'In '40-'45 moesten de joden oprotten. Wie nu?' niet zo vreemd is. Begrijp je het nu een beetje. Toen keken de Nederlanders de andere kant op, of verraadden hun joodse buren, of verdienden geld aan hun deportatie of aan het leegroven van hun huizen. Mijn levenspartner zit in de commissie roofkunst, die de Nederlandse regering een halve eeuw na dato adviseert joodse gedupeerden hun door de Nederlandse staat achterover gedrukte kunst terug te geven. Een halve eeuw na dato, Maarten! Een zeer klein percentage Nederlanders zat in het verzet, net zoveel Nederlanders als er in de SS zaten.

Het kostte de NS een halve eeuw om excuses aan te bieden voor het feit dat het 4,80 gulden verdiende aan elke deporteerde joodse Nederlander, 4,80 enkele reis naar het einde van de nacht. Maarten, wordt volwassen, de menselijke geest is veel complexer dan jij vermoedt. Cultuur is een flinterdun laagje dat in een oogwenk kan zijn verdwenen. Dat kan elke overlevende je zo vertellen. Voordat je het weet, zwiepen de poorten van Auschwitz weer open. Luister naar de overlevenden jongen voordat je al die pedante nonsens opschrijft. Je afgeschermde wereldje is niet de wereld. Het is een synthetisch bestaan, zo zul je zien zodra je de moeite neemt je hoofd buiten de polder te steken. Doe dat eens. En lees intussen de klassieken, begin eens bij Primo Levi. Die kan je veel uitleggen, en dat is altijd meegenomen voor iemand die van zijn vak trendwatcher is. Let goed op, voordat je het weet is er weer een hele nieuwe trend. Begrijp je. Niets is zo veranderlijk als de mens.

De Noord-Zuid Lijn

Dit gaat de Nederlandse belastingbetaler honderden miljoen euro's kosten. Amsterdamse wethouders die de boel hebben bedrogen. Aftreden dus. Anders heeft de democratie geen inhoud meer, iemand moet vertantwoordelijk kunnen worden gesteld. Alleen in een dictatuur en in het poldermodel is dit niet het geval. Zowel links als rechts hebben de zaak bedrogen. Niet weten betekent niet willen weten. En als ze het werkelijk niet hebben geweten dan hebben ze gefaald, want ze hadden het moeten weten. Dus aftreden.

De NRC bericht: 'De betrokken wethouders zeggen niet van dit gebruik van stelposten te hebben geweten. Wethouder Duco Stadig (Ruimtelijke ordening, PvdA): „Dat heb ik nooit geweten. Dus zeker 40 procent van de kosten van zo’n station was een stelpost?” Frank Köhler (Noord-Zuidlijn, GroenLinks) noemt de gang van zaken „schokkend” . Zijn opvolger Geert Dales (VVD) zegt dat de stelposten worden genoemd in een vertrouwelijke brief van de toenmalig directeur van het projectbureau Noord-Zuidlijn. „Die brief is in het bestuurlijk team besproken.”
Het is niet voor het eerst dat de gemeente Amsterdam creatief stelposten gebruikt om een project binnen de begroting te laten passen. Dat gebeurde ook bij de Stopera. De commissie die in 1988 onder leiding van hoogleraar bestuursrecht Herweijer onderzoek deed naar de kostenoverschrijdingen van de Stopera oordeelde dat grote bouwprojecten nooit meer open einden mochten hebben, zoals de stelpost. In de gemeenteraad hebben raadsleden keer op keer gevraagd of de metrolijn wel ''Herweijer-proof'' is. Het college heeft dat altijd bevestigd.'
Lees verder: http://www.nrc.nl/binnenland/article2095647.ece/Amsterdam_raamde_kosten_Noord-Zuidlijn_bewust_laag

Minister Maxime Verhagen 2

Dit is de titel:

'Naar een menswaardig bestaan
Een mensenrechtenstrategie voor het buitenlands beleid

Brochure downloaden (pdf, 767Kb)
Brochure bestellenDeze publicatie is bestelbaar. Kosten: Deze publicatie is gratis.Bel gratis 0800-8051

Op 6 november 2007 presenteerde de minister van Buitenlandse Zaken een nieuwe mensenrechtenstrategie voor het buitenlands beleid 'Naar een menswaardig bestaan'. Deze strategie neemt mensenrechten als uitgangspunt van het Nederlands buitenlands beleid. Ook licht de strategie toe hoe Nederland dit beleid wil uitvoeren.
Datum van uitgave: november 2007/ Buza bestelcode BZDR6621/N'

Naar een menswaardig bestaan is de titel van het mensrechtenrapport dat minister Verhagen heeft samengesteld. Naar een menswaardig bestaan, het staat er echt, geschreven door een katholieke minister die niet alleen in Jezus gelooft, maar ook nog in mensenrechten, tenminste zo beweert hij. Verhagen is dezelfde minister die vooraan loopt in de boycot tegen de Palestijnse burgerbevolking in Gaza, burgers die volgens The Sunday Times in steeds behoeftigere omstandigheden komen te verkeren, waardoor sommigen nu zelfs gras moeten eten. Een boycot, met andere woorden: een collectieve bestraffing, van de burgerbevolking omdat die democratisch op Hamas heeft gestemd, een collectieve bestraffing die in strijd is met het internationaal recht, die een collectieve bestraffing van de burgerbevolking onomwonden verbiedt. Ik zie elke dag weer volksvertegenwoordigers mooi weer spelen, maar geen van deze mensen protesteert publiekelijk tegen de terreur van minister Verhagen. Waarom niet? Zitten ze er voor spek en bonen? Of zijn het racisten die het niets interesseert omdat het hier Arabieren betreft? Als dit met Joden in Israel zou gebeuren dan zouden ze terecht collectief achter de interruptiemicrofoon staan. Waarom nu niet? Wat bezielt deze mensjes? Ik zie Femke Halsema het leuke vrouwtje spelen op de televisie, ik hoor haar mannelijke collega's de mond vol hebben over mensenrechten, maar ik zie niemand die expliciet oproept deze terreur tegen een burgerbevolking te staken. Ik hou het op racisme, ik zou geen enkele andere reden kunnen verzinnen, waarom onze parlementsleden zich racistisch gedragen.

Opmerkelijk is ook dat deze minister Verhagen niet geadviseerd wenst te worden over de mensenrechtenschendingen in Israel. Hij wil wel over de Arabische landen geadviseerd worden, maar niet over Israel. Opmerkelijk, nietwaar. Bekend is ook dat er een pro-Israel lobby is op het minsterie van Buitenlandse Zaken, die onwelgevallige informatie in een bureaula laat verdwijnen.

Yael Lerer

'Dear Friends,

Attached you will find the invitation for the final screening and discussion in the series “Living with Walls” which we, of gate48, organized in November and December at Gemak in Den Haag. This fourth and last meeting, under the title: ‘Cultural boundaries’ will be today the 17th of December at 20:00.

At this meeting we will screen the film ‘Bridge over the Wadi’ (Tomer & Barak Heymann). The screening will be followed by a discussion with Yael Lerer, activist and owner of ‘Andalus’ - the only publishing house in Israel that is solely dedicated to the translation of Arabic literature. The discussion will be chaired by Max Arian.
For more information on this, and the comings screening and discussion, go to: http://www.gate48.org/ or http://www.gemak.org/

Kind regards,

Erella Grassiani & Galit Saporta
gate48'

De Israelische Terreur 487

Sex en Geweld. Terreur moet een uitlaatklep hebben. Haaretz bericht: 'What do Israeli sex tourists in Thailand really think? [...] He managed to convince the Israeli men to talk to him relatively easily, during the afternoon hours at the hotel. Though most men were reluctant to divulge information about their lives in Israel, they were happy to describe their activities in Pattaya. There were those who even approached him voluntarily. The interviewees ranged from age 17 to 50s and 60s, from trash collectors to students to businessmen. Some of the men were permanent residents of the city - retired policemen or Israel Defense Forces officials who bought apartments in town and stayed for several years. "They say that the economic situation in Israel is killing them and that the women are killing them. They have no sex lives. So in Pattaya, they say, they have relief on both fronts. They come to a vacation spot and feel like life is a vacation," Brucker said. The Israelis he met were not ugly or repulsive in any way. However, many of them complained of having undergone a crisis over their manhood. They said they were disappointed by the economic situation, the loss of their youth, the materialistic culture, but more than anything they blamed the feminists and the Israeli women. The comparison between Israeli and Thai women always took center stage in his conversations with the Israeli men. "I think it's the exact opposite of what happens in Israel," said Assaf, a 39-year-old bachelor. "In Israel women wait until they are 150 years old, and by then they have been eaten by worms in their graves for about 60 years. In Pattaya, women give off the signal 'we want to devour you, we're ready for anything with you, sex and romance too, so let's live because there are a lot of nuclear bombs in this world and some idiot could push a button and the world could go to hell.'" "I felt handsome," said Ran, a good looking man of 21 who spent most of his time without a shirt on. "All the things that make you feel ugly at a young age - I stopped thinking about that nonsense a long time ago, thick eyebrows and all that crap. For a long time now I have thought that I have nice eyebrows after 20 thousand Thai women told me they were nice. This whole thing about maybe my hair is nasty, all those dumb thoughts you have about yourself: maybe this doesn't suit me, maybe this is why girls don't whistle at me, maybe because of this I have to work harder to get the girls, be cuter inside. But then you arrive here, and suddenly your hair is the most beautiful in the world." Brucker emphasizes in his study that the victims of the sex trade, first and foremost, are the women, but he adds that men, too, have become the victims of the society they belong to. They suffer not only from the social requirements around them - to be rich, to be handsome, to be a chauvinist - but also from the merciless social requirement to get laid. "People there don't rest," he said. "They feel the need to have sex with more and more women. They don't care that they're tired, they don't listen to what their bodies are telling them."'

Lees verder: http://www.haaretz.com/hasen/spages/1041970.html

Minister Maxime Verhagen

Geachte heer Verhagen,

Via een lezeres van deze weblog kreeg ik dit bericht:

'Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Pro Israel Lobby 83" achtergelaten:

Onze parlementaire zionist trekt de anti-semitisme kaart:Verhagen overweegt boycot VN-top Nederland neemt mogelijk niet deel aan de VN-conferentie over racisme die in april in Genève wordt gehouden. Minister Verhagen van Buitenlandse Zaken zei voor de EO-radio dat sommige landen de conferentie willen misbruiken voor een antisemitische hetze.Verhagen zei dat Nederland zich voor de conferentie terugtrekt als een ontwerp- resolutie niet wordt veranderd. Volgens Verhagen lijkt de conferentie alleen bedoeld om het Westen te veroordelen voor het koloniale verleden en Israël te brandmerken. De conferentie heeft zo veel weg van een propaganda-circus, zei Verhagen.En wie trekt er aan Verhagen's touwtjes? Verhagen laat Israël niet beschuldigen van racisme AMSTERDAM - Nederland zal niet accepteren dat volgend jaar tijdens een VN-conferentie opnieuw pogingen worden ondernomen om Israël te brandmerken als een racistische staat.Minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken heeft dat zondag gezegd tijdens een bijeenkomst van het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI) ter gelegenheid van het zestigjarig bestaan van de staat Israël...."Ik wil u graag verzekeren dat we niet zullen toestaan dat dit [Durban] opnieuw gebeurt", zei Verhagen zondag. Nederland is betrokken bij de voorbereiding van de nieuwe VN-conferentie in 2009, zodat het volgens de minister invloed kan uitoefenen op de ontwikkelingen, samen met de rest van de Europese Unie en andere gelijkgestemde landen.Maar als de zaken een negatieve wending dreigen te nemen, zal Verhagen niet aarzelen zich terug te trekken. "Het is onaanvaardbaar voor Israël om aangeklaagd te worden door landen die nog zo'n lange weg te gaan hebben in termen van democratie en respect voor mensenrechten." Ons buitenlandbeleid wordt dus gedeeltelijk door de Israëlische regering (middels het CIDI) bepaald.Op het symposium, dat werd ingeleid met beweringen als:"Vandaag de dag worden opnieuw bedreigingen en anti-Joodse uitspraken gehoord die misschien nog wel kwalijker zijn dan uit de periode van en na 1933." en "Israel heeft zich ook ontwikkeld tot een democratie, waarin alle inwoners gelijke rechten hebben."De spreker Maxime Verhagen bevond zich in het illustere gezelschap van Ami Ayalon, verdachte van marteling, die in Nederland gearresteerd had kunnen worden, maar volgens Israël, na een telefoontje naar Den Haag, fluitend het land kon verlaten. Verhagen wist daar voorspelbaar allemaal niets van. Kamervragen worden niet beantwoord.We Fought Apartheid; We See No Reason To Celebrate It In Israel Now! Statement from South Africa, 17 May 2008De man zou het dan weigeren namens Nederland. Zou het om Iran, Birma of Tibet gaan, dan was het natuurlijk een heel ander verhaal... '

Maxime Verhagen, mijn vraag nu als burger en journalist is waarom u zich zo fel verzet tegen de feitelijke constatering dat Israel een racistische staat is? Ik stel u die vraag omdat zelfs een joods-Israelische hoogleraar, Nurit Peled-Elhanan, moeder van een dochter die op 13-jarige leeftijd bij een Palestijnse bomaanslag om het leven kwam, expliciet stelt dat Israel een racistische staat is. Dit jaar, een dag voor de zestigste verjaardag van de Nakba en de stichting van de Israëlische staat hield ze in Amsterdam een toespraak tijdens een bijeenkomst georganiseerd door Een Ander Joodse Geluid en het Steuncomité Israëlische Vredes- en Mensenrechtenorganisaties. Naar aanleiding van de uitspraak van de toenmalige Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Zipi Livni dat ‘ik zou verwachten dat wanneer Israëlische burgers letsel wordt toegebracht door doelbewust Palestijns terrorisme men geen vergelijking zal maken tussen hen en Palestijnse burgers die letsel wordt toegebracht tijdens Israëls defensie operaties,’ zei Nurit Peled over het bewust vermoorden van Palestijnse kinderen: ‘En de moordenaars? Hoe zit het met hen? Weten zij dat ze een misdaad hebben gepleegd? Liggen zij ‘s nachts onrustig te woelen in hun bedden? Worden zij gekweld door de beelden van de kleine lichamen die stuiptrekkend sterven door hun geweervuur, bommen en granaten? Waarschijnlijk niet. Wij kennen geen enkel voorbeeld van een Israëlische of welke andere soldaat dan ook die zichzelf heeft aangegeven en berouw heeft getoond voor zijn daden. Dit is het grootste succes van het Israëlisch onderwijs: het onderscheid in bloed en bloed, tussen een joods dood kind en een Arabisch dood kind, en het erin hameren van de overtuiging dat de moord op Palestijnen en hun kinderen geen misdaad is. Iedereen die in het Israëlische leger dienst neemt weet dat en wordt tijdens 12 jaar onderwijs daarvoor voorbereid. De jongemannen die de Al-Maatak familie vermoorden (bij een Israëlische militaire aanslag SvH) werden niet slecht geboren, ze waren net als degenen die het Centrum voor Remedial Onderwijs in Gaza met de grond gelijk maakten, en degenen die bij de controleposten mensen martelen en oude vrouwen bevelen onder bedreiging van de loop van een geweer zich uit te kleden, die treiteren en vernietigen en iedereen terroriseren. Zij allen zijn het product van onderwijs. De wreedheid die niet in woorden kan worden uitgedrukt, de methodische, vernuftige mishandeling, waarvoor de beste joodse hersenen worden ingezet om het te plannen en te perfectioneren, kwam niet uit een leegte voort. Het is het resultaat van een systematisch, diep, totalitair onderwijs. Israëls kinderen worden opgevoed binnen een compromisloos racistisch discours. Een racistische lezing die niet stopt bij de controleposten, maar alle menselijke relaties in dit land beheerst. Israëls kinderen zijn opgeleid om het kwaad dat ze onmiddellijk na hun scholing geacht zijn toe te passen, te zien als een noodzakelijke realiteit waarin ze hun rol moeten vervullen. Al zestig jaar lang hebben racisme, angst voor de ander en grootheidswaan onze levens gedicteerd. Zestig jaar waarin Israëlische kinderen opgevoed worden met racisme van het type dat in de beschaafde wereld decennialang niet heeft bestaan. Zestig jaar waarin zij hebben geleerd hun buren te haten louter en alleen omdat ze buren zijn, hen te vrezen zonder hen te kennen, om hen te vergelijken met nazi’s, om bijna een kwart van de staatsburgers te beschouwen als een demografisch gevaar en een interne vijand, en om de inwoners van de getto’s die door de bezettingspolitiek zijn gecreëerd te zien als een probleem dat ‘’opgelost’’ moet worden. Slechts zestig jaar geleden waren joden de inwoners van getto’s en werden in de ogen van de onderdrukkers gezien als een probleem dat ‘’opgelost’’ diende te worden. Slechts zestig jaar geleden waren de joden ingesloten achter lelijke betonnen muren met elektrisch draad en wachttorens bemand met gewapende figuren, en waren ze beroofd van de mogelijkheid in hun levensonderhoud te voorzien of hun kinderen in waardigheid op te voeden. Slechts zestig jaar geleden eiste het racisme een prijs van het joodse volk. Vandaag de dag heerst het racisme in de joodse staat, vertrapt de menselijke waardigheid en ontneemt anderen de vrijheid, veroordeelt ons allen tot een leven in de hel. Veertig jaar lang heeft het joodse hoofd nu onophoudelijk gebogen voor de aanbidding van het racisme terwijl de joodse geest de meest creatieve manieren ontwerpt om het heilige land dat een onbewoonbaar gebied is geworden te verwoesten en te vernietigen. Dat is wat er is overgebleven van het joodse genie, zodra het eenmaal Israëlisch wordt. Joods medeleven, joodse barmhartigheid, de joodse kosmopolitische vitaliteit, liefde voor de mensheid en respect voor de ander zijn al lang vergeten. Hun plaats werd opgeëist door haat en achterdocht en racisme. Het was alleen maar racisme dat de soldaten motiveerden om in Gaza onschuldige kinderen en hun ouders te vermoorden. Het is alleen maar racisme dat bestuurders van bulldozers motiveert om huizen te verwoesten met de bewoners er nog in, om wijngaarden en akkers te vernietigen en eeuwenoude olijfbomen uit de grond te rukken. Alleen maar racisme kan wegen bedenken waarvan het gebruik is toegestaan op basis van ras, en het is alleen maar racisme dat onze kinderen drijft om vrouwen te vernederen die hun moeders zouden kunnen zijn en om oude mensen te beschimpen bij die vreselijke controleposten, om jonge mensen van hun eigen leeftijd te slaan die net zoals zij met hun families een dagje naar zee zouden willen, en om onbewogen toe te kijken terwijl vrouwen op straat bevallen. Het is alleen maar puur racisme dat onze beste piloten motiveert om bommen van 1000 kilo te werpen op flatgebouwen in Gaza en het is alleen maar racisme dat deze criminelen in staat stelt om ’s nachts onbekommerd te slapen. Dit racisme heeft voor zichzelf een monument naar zijn eigen gelijkenis opgericht – het monument van een lelijke, onbuigzame, bedreigende en inbreuk makende betonnen muur. Een monument dat de hele wereld laat weten dat schaamte en compassie uit het heilige land zijn verbannen. En wel omdat racisme schaamte elimineert. Deze muur is onze muur van schaamte, het is een getuigenis van het feit dat we van een licht onder de naties ‘een voorwerp van schande zijn geworden voor de naties en een aanfluiting voor alle landen’,” aldus Nurit Peled-Elhanan in haar toespraak in Amsterdam.

Meneer Verhagen, mijn vraag aan u is op grond waarvan u als Nederlands staatsburger tot een andere conclusie komt dan een Joodse inwoonster van de staat Israel? Wat weet u dat Nurit Peled niet weet? Natuurlijk, ik begrijp dat u deze vraag nooit zult beantwoorden, omdat u die niet kunt beantwoorden. Maar ik stel u die vraag toch omdat ik daarmee andere mensen erop wijs hoe laf en doortrapt de Nederlandse buitenlandse politiek is. U behandelt de Palestijnen op dezelfde manier als het christelijke Europa voor 1945 de joden behandelde. Het antisemitisme, meneer Verhagen, is nooit weggeweest, het wordt vandaag de dag op Arabieren geprojecteerd, een ander semitisch volk. Maar als vrome katholiek beseft u dit ongetwijfeld. De vraag is alleen, hoe lossen mensen van goede wil het probleem op, waarmee u de Palestijnse bevolking opzadelt? U steunt het Israelisch extremisme op allerlei niveau's. Waarom steunt u die terreur? Wat denkt u ermee op te lossen? Op die manier bent u mede-verantwoordelijk voor de dood van de 13-jarige dochter van Nurit Peled. Hoe stilt u uw geweten? Wie of wat dwingt u om terreur te steunen? Hoe verhoudt die terreur zich ten opzichte van de man aan het kruis, die u zegt te bewonderen? Maxime Verhagen, wat stelt uw katholicisme eigenlijk voor?

Wijsheid 23

"When plunder becomes a way of life for a group of men living together in society, they create for themselves, in the course of time, a legal system that authorizes it and a moral code that glorifies it." - Fred Bastiat

="Anyone who has proclaimed violence his method inexorably must choose lying as his principle": Aleksandr Solzhenitsyn

="There is no flag large enough to cover the shame of killing innocent people for a purpose which is unattainable." : U.S. historian Howard Zinn, 1993

="If a country develops an economic system that is based on how to pay for the war, and if the amounts of fixed capital investment that are apparent are tied up in armaments, and if that country is a major exporter of arms, and its industrial fabric is dependent on them, then it would be in that country's interests to ensure that it always had a market. It is not an exaggeration to say that it is clearly in the interests of the world's leading arms exporters to make sure that there is always a war going on somewhere.": Marilyn Waring - Source: Documentary 'Who's Counting', based on her book 'Counting for Nothing'.

Obama 69

'Mr. Obama, Weigh the Price of War
Monday 15 December 2008
by: Douglas MacGregor, Defense News

Former Army Col. Douglas Macgregor urges Obama to look at war in a different way than President Bush. (Photo: Getty Images)

Today's world is different from the world of 1991 or 2001. Outside of the United States and Western Europe, nation-building with U.S. military power is a euphemism for imperialism. American financial hegemony has collapsed. As seen in Iraq, the "total victory" construct as it equates to the imposition of Western-style government and a free-market economy subservient to the U.S. is in full retreat.
In the broader Middle East, as well as in most of Africa, Latin America and Asia, "damage control," not "total victory," is the most realistic goal for U.S. national security strategy.
India's looming conflict with Pakistan, along with Russia's recent scrap with Georgia, may be a foretaste of future wars, rather than the insurgency model some mistakenly believe we have mastered. In fact, conflicts in Asia, Africa, Latin America and the Middle East are more likely to resemble the Balkan Wars of the early 20th century, except that future wars for regional power and influence will overlap with the competition for energy, water, food, mineral resources and the wealth they create.
But these conflicts need not involve the United States. In fact, direct military involvement in future conflicts, where the United States itself is not attacked and its prosperity and security are not at risk, should be avoided. Otherwise, the United States risks repeating Britain's mistake in 1914: overestimating its national power by involving itself in a self-defeating war it does not need to fight, and precipitating its own economic and military decline.
When word reached Britain on Aug. 1, 1914, of Germany's mobilization for war, Winston Churchill recorded of the British Cabinet, "At least three-quarters of its members were determined not to be drawn into a European quarrel unless Great Britain was herself attacked, which was unlikely."
German-speaking and English-speaking peoples had a long history of cooperation, not conflict. British leaders also knew the English Channel and the massive Royal Navy made a German channel crossing impossible.
However, war was popular with the British people, whose recent experience was limited to a short conflict with the Boers in South Africa, a valiant but vastly outnumbered and comparatively weak enemy. Ultimately, the feeling of limitless power combined with the new idea that Britain had a moral obligation to save her historic enemy, France, from defeat.
In the end, Britain's human losses were staggering; one in 16 British men between 15 and 50, or nearly 800,000 died. Paying for Britain's participation in World War I led to a tenfold increase in Britain's national debt. Paying the interest alone consumed half of British government spending by the mid-1920s.
Britain's Pyrrhic victory cost the British people their national power, their standard of living, and, in less than 20 years, their empire. Had anyone in London's leadership stopped to seriously examine what outcome it was they wanted to achieve with military power, and what military capabilities were at their disposal to do so, it is doubtful they would have reached the decisions they did.
After the decision to fight was made, Field Marshal Sir Herbert Kitchener, the newly appointed British minister of war, briefed the British Cabinet. He stunned Britain's leaders with the news that their empire would have to maintain an army of millions, the war would last for at least three years and that it would be decided on the continent, not at sea.
Britain's leaders, including Winston Churchill, First Lord of the Admiralty, believed a war with Germany would be short, and the Royal Navy, not the British, French and Russian armies, would decide its outcome.
The possibility that Britain's small, professional army could not sustain a war with Germany and Austria for more than a few months, that Germany would decline to fight on Britain's terms (at sea), and that the war on land would consume Britain's national wealth did not seem to occur to most of the Cabinet members until Kitchener made his presentation.'

Lees verder: http://www.truthout.org/121608L

Het Neoliberale Geloof 300

Hij heef het allemaal gedaan!!! Hij, in zijn eentje, en niemand wist er iets van!!!! Tenminste, dat is het verhaal dat de commerciele massamedia nu verspreidt. Nonsens natuurlijk. Hij deed niets anders dan wat al die anderen ook deden, handelen in lucht. Hij maakte alleen de fout dat hij en niet de anderen te laat uitstapte. Dat is pech. Hij is alleen geen uitwas, hij deed hetzelfde als de anderen, dit soort kapitalisme is geen uitwas, het is de logische consequentie van een corrupt systeem, waarbij hij en al die anderen met een minimum aan inzet een maximum aan resultaat proberen binnen te slepen. Intussen wist minister Bos van niks, zegt hij. Daardoor heeft ook de Nederlandse belastingbetaler flink verlies geleden. Waarom de minister zo slecht ingelicht was, verzwijgt de commerciele journalistiek. Maar goed, de propaganda nu, zoals ditmaal verwoord door de NRC:

'Een wereldwijd spoor van zwendel en bedrog
Amerikaanse handelaar lichtte investeerders voor 50 miljard dollar op
Gepubliceerd: 15 december 2008 16:21 Gewijzigd: 16 december 2008 16:28
De hele wereld voelt de gevolgen van de gigantische fraude door de Amerikaanse investeerder Madoff. De gerespecteerde expert misleidde banken en particulieren.
Door onze redacteur Heleen de Graaf

Amsterdam, 16 dec. De grootste fraudezaak ooit op Wall Street heeft nu ook een Nederlands slachtoffer gemaakt. Fortis Bank Nederland dreigt een bedrag van 850 miljoen tot misschien zelfs 1 miljard euro te verliezen omdat het geld heeft geleend aan fondsen die investeerden bij Bernard Madoff. Deze 70-jarige veteraan van Wall Street werd afgelopen week gearresteerd nadat zijn zonen aangifte hadden gedaan. Hij blijkt voor 50 miljard dollar (36,6 miljard euro) investeerders te hebben opgelicht.
Een verkeerde investering? Nogal. En zeker voor Fortis van wie naam dit jaar toch al door het slijk werd gehaald. Maar de bank kan zich er dit keer op beroepen dat anderen ook blind waren. Want Fortis staat niet alleen. Overal ter wereld blijken gerenommeerde banken, zeer rijke Amerikanen en liefdadigheidsinstellingen honderden miljoenen of zelfs miljarden te hebben geïnvesteerd in de fondsen van Madoff.
De New-Yorkse handelaar werd vertrouwd door instituten en beleggers. Hij was immers de voormalige topman van de technologiebeurs, en een expert die werd geraadpleegd als Washington nieuwe wetten voor de financiële sector wilde opstellen. Een man, kortom, aan wie je geld kon toevertrouwen. Daarbij kwam dat Madoff investeerders de garantie gaf van een rendement van 10 procent. Altijd. Ieder jaar.'

Lees verder: http://www.nrc.nl/economie/article2093290.ece/

Een_wereldwijd_spoor_van_zwendel_en_bedrog

Intussen maakt de pro-Israel lobby zich ernstig zorgen. Meer informatie:

'An alleged $50 billion fraud by Wall Street financier Bernard Madoff has caused deep ripples in the Jewish philanthropic world, forcing the closure of two prominent U.S.-based charities and threatening the financial lifeline of a slew of other groups.
The Chais Family Foundation, a California-based charity group invested entirely with Madoff, was forced to shut down operations on Sunday after years of donating some $12.5 million annually to Jewish causes in Israel and Eastern Europe, the JTA announced.' Zie: http://www.thejerusalemgiftshop.com/israelnews/israel-news/83-israeli-news/548-jewish-charities-suffer-from-bernard-madoff-fraud-case.html

'Washington charity among Bernard Madoff victims
The Jewish Federation of Greater Washington is among the growing list of investors thought to have been swindled out of $50 billion by money manager Bernard Madoff.'

Zie: http://www.examiner.com/r-4545299~Washington_charity_among_Bernard_Madoff_victims.html

'Madoff also made charitable donations to other Jewish organizations, including the 92nd Street Y, where he and his wife were listed as "Benefactors" having given a gift of between $2,500 and $4,999 to the 2006-2007 annual campaign. He had also chaired a gala fundraiser on behalf of Gift of Life, a Jewish bone marrow registry and cord blood bank. In addition, the Madoffs were such significant contributors to UJA-Federation of New York that the charity placed a death notice in the New York Times, extending sympathies to the Madoff family following the death of a family member. The notice mentioned Bernard Madoff, and referred to the family as "cherished friends and leaders whose deep commitment to the New York Jewish community profoundly impacts millions of lives." The investor was close to a number of prominent Jewish donors, both on Wall Street and elsewhere. The Wall Street Journal reported that members of the Boca Rio Golf Club in Boca Raton and the Palm Beach Country Club in Palm Beach were heavily invested with Madoff's firm. Both clubs are heavily Jewish.'

Zie: http://haaretz.com/hasen/spages/1046187.html

Thom Meens van de Volkskrant 4

Naar aanleiding van mijn vragen aan hem betreffende een tendentieus artikel in de Volkskrant, zie: http://stanvanhoucke.blogspot.com/2008/12/thom-meens-van-de-volkskrant-3.html, kreeg ik de volgende reactie van Thom Meens, ombudsman van de Volkskrant:

'Geachte heer Van Houcke,

U vraagt naar de bekende weg. Op Forum worden opinies geplaatst, die gelukkig niet noodzakelijkerwijs de mening van de krant vertolken. Een opinie mag feitelijk onjuist zijn, daar is het nu juist een mening voor.Overigens heb ik indertijd de opinieredactie gevraagd u van antwoord te voorzien, zij bepaalt het plaatsingsbeleid, niet ik.

Vriendelijk groet,

Thom Meens

Ombudsman redactie de Volkskrant

En terzijde: op het door u gewraakte stuk is later op dezelfde pagina al door anderen gereageerd, zoals het in een fatsoenlijk debat hoort te gaan.
9:31 AM '

Ik heb ombudsman Meens het volgende geschreven:

'Geachte heer Meens,

Kennelijk heeft u mijn vragen niet begrepen. Ik zal nog een poging wagen mijn vragen te verduidelijken. Natuurlijk hoeven meningen van de een of ander niet de mening van de Volkskrant te vertegenwoordigen. Dat weet ik, meneer Meens, ik loop al meer dan vier decennia lang in de journalistiek rond. Dat is het punt dus niet.

Waar het om gaat is dat de Volkskrant in vetgedrukte letters een mening laat verkondigen die aantoonbaar niet op feiten berust, terwijl tegelijkertijd meningen die wel op feiten berusten door de Volkskrant-redactie bewust buiten de krant worden gehouden, zoals ik onder andere uit eigen ervaring weet. Feit is dus dat de krant bepaalde meningen die op feiten berusten niet wil verspreiden en andere meningen die niet op feiten berusten weer wel. De vraag is: waarom?

In concreto: Martien Pennings schreef in uw krant: 'Het grootste deel van Gilo is land dat rechtmatig is gekocht door Joden voor 1948. In de oorlog van 1948 is het Joodse land in Gilo bezet en geconfisqueerd door de Jordaanse regering. Van 1948 tot 1967 hebben de Joodse eigenaren hun bezit niet opgegeven en toen Israel het land terugveroverde in de Zesdaagse Oorlog werd Gilo gebouwd, niet vanwege de overwinning in de oorlog, maar vanwege aloude wettige landaankopen.' Met andere woorden, als ik een huisje en land in Frankrijk koop, dan zou dat Nederlands grondgebied zijn geworden. Dat is nonsens en dat weet ook iedereen, behalve de Volkskrant-redactie. Hoe komt dat? Is de Volkskrant-redactie onnozel? Nee toch? De reden kan ook geen ander zijn dan dat de Volkskrant de suggestie wil geven dat Israel juist heeft gehandeld. De Volkskrant doet het voorkomen dat diefstal van andermans land legitiem is. Dat is propaganda en geen journalistiek. Waarom bedrijft de Volkskrant propaganda, meneer Meens?

Het tweede punt is de schrijver zelf, en zijn werkwijze. De stijl van Martien Pennings is opmerkelijk. Dit schrijft hij op internet aan een dame: 'Grote Filosofen Met Piemel zouden hier jaloers op kunnen worden. Goddomme, Nahed, meid, dit is wel castrerend hoor! Al moet ik aan de andere kant zeggen: ik kan hier ook best een stijve van krijgen. Niks verkrachtends bedoeld, overigens. Ik ben geen Arabier of Zuid-Afrikaanse neger! Nou ja, ik ben dus heel ambivalent: tussen een assertieve erectie (geen zwarte, zo groot is-i niet) en geïntimideerd verschrompelen in, dus. Mooi hoor. Je bent een vrouw voor een goed gesprek, Nahed. En dan heel langzaam aftasten . . . . God, wat zit ik literair mijn best te doen! Zou ik dan tóch homo zijn? Temeer daar jouw kalender aan mijn keukenmuur hangt. "Mijn keukenmuur", dat schreef ik echt totaal gedachtenloos op . . . Geloof je me? Dag schatje.

Martien Pennings.' Zie: http://hoeiboei.web-log.nl/hoeiboei/2007/06/vorige_maand_an.html

Welnu, meneer Meens, dit zijn woorden van een man met racistische opvattingen. Waarom krijgt een racist in de Volkskrant zoveel prominente ruimte? Ik vraag dat omdat u zelf dit schrijft: 'Overigens heb ik indertijd de opinieredactie gevraagd u van antwoord te voorzien, zij bepaalt het plaatsingsbeleid, niet ik.' Met andere woorden, mensen die geen racistische stukjes schrijven en geen op nonsens gebaseerde propaganda zoals ik, krijgen niet eens een reactie op hun schrijven, laat staan dat hun visie in de Volkskrant wordt gepubliceerd. Hoe verklaart u dit, meneer Meens?

In de hoop dat ik mij dit maal duidelijk genoeg voor u heb uitgedrukt en u mij kunt antwoorden op vragen als waarom de Volkskrant een platform is geworden van racisten en rechtse extremisten, teken ik,

vriendelijke groet

Stan van Houcke

De Pro Israel Lobby 83

Het joods-Amerikaanse tijdschrift Tikkun analyseert de zionistische mythen die de pro-Israel journalistiek telkens weer gebruikt. Tikkun olam (Hebrew: תיקון עולם‎) is a Hebrew phrase that means "repairing the world" or "perfecting the world." In Judaism, the concept of tikkun olam originated in the early rabbinic period. The concept was given new meanings in the kabbalah of the medieval period and further connotations in modern Judaism.

'Jerome Slater’s critique of Thomas Friedman raises important questions about the role of journalists in mis-shaping public understanding of the Israel/Palestine struggle. As we have repeatedly argued in Tikkun, the mistakes made in the creation and perpetuation of that struggle come from both sides, and any historical reading must acknowledge the continued propensity on both sides to engage in acts of violence. Palestinian extremists and terrorists are culpable too—not just Israelis. Because this magazine emerges from the West, where Israel’s side of the story is well known and largely accepted blindly, while the Palestinian side is systematically kept from public consideration, we have often tried to re-balance the story by presenting the facts that the American media and the cheerleaders for the right wing in Israel have kept out of public view. Slater’s critique of Thomas Friedman is part of that effort. In 2003 Tikkun published the book Healing Israel/Palestine in which we try to give a more fully balanced account of the struggle, recognizing that both sides have full culpability for the origin and continuation of the struggle, and we are proud to say that the book is as relevant today as it was when we first published it. Saying that does not diminish the importance of Slater’s challenging of the deep misunderstandings of the situation perpetrated in Western media—misunderstandings which continue to constrain the possibilities of rational pro-peace intervention by the United States.]
As close observers of the century-old conflict between the Zionist movement and the Arab residents of Palestine increasingly understand, the Zionist narrative is riddled with historical mythologies that do not stand up under close and dispassionate examination. But these myths have had the devastating consequence of blinding Israelis—and their unthinking American supporters—to their own role in the never-ending Israeli-Palestinian conflict, as well as in the wider Arab-Israeli conflict.
To be sure, the Palestinians and the Arabs as a whole have their own historical mythologies, and it is obvious that Israel does not bear all the blame for the ongoing conflict. Still, it is the Israeli mythologies, largely accepted by most Americans, which have been the greater obstacle to a peace settlement, especially in recent years.
Before 2000, three major mythologies were refuted by serious historians and journalists—most of them Israeli. First, there was the myth that in 1948 a weak Israeli army (David) heroically overcame a strong Arab army (Goliath) that intended to destroy the new Jewish state; in fact, the Israeli armies outnumbered and outgunned a small coalition of half-hearted Arab armies, whose primary purpose was to prevent each other from grabbing off pieces of Palestine, rather than to “drive the Jews into the sea.” Second, there was the myth that hundreds of thousands of Palestinian refugees voluntarily fled their homes and villages in 1947-48; the evidence is overwhelming that the main reason the Palestinians fled was either out of the justified fear they might be massacred, as had happened at Deir Yassin and elsewhere, or because the Zionist armed forces rounded them up and forced them across the borders into Egypt, Lebanon, Jordan, and Syria. Third, there was the myth that both the Palestinians and their Arab neighbors “never lost an opportunity to lose an opportunity” to reach peaceful political settlements with Israel; in fact it is Israel that has repeatedly turned down real opportunities for peaceful settlements—with Egypt until the 1970s, with Jordan until the 1980s, and with the Palestinians, Syria, and the Arab world as a whole today.
In all these cases, Israel’s leading enemies, as well as the Arab League, representing most Arab countries, were and still are ready not only to end their conflict with the Jewish state but to normalize diplomatic and economic relations with it, in exchange for full Israeli withdrawal from the Golan Heights, the West Bank, Gaza, and Arab East Jerusalem, followed by the creation of an independent Palestinian state with its capital in East Jerusalem. Consequently, the main reason for the continuation of Israel’s conflict with the Arab world (other than with Egypt) is that Israel has refused to withdraw from the expanded territory it conquered in 1967.
Since 2000 there has been a new myth, one that may be even more factually wrong and pernicious in terms of its consequences in the Israeli-Palestinian conflict. According to this myth, the last serious peace negotiations between the Israelis and the Palestinians, at Camp David in July 2000, broke down because Yasir Arafat and the Palestinians rejected a generous settlement offered by Prime Minister Ehud Barak. This myth says the Palestinians made no counteroffers of their own, and turned instead to terrorist violence against the Israeli population.
One of the most important purveyors of this myth has been Thomas Friedman, the lead foreign policy columnist of the New York Times. In part because of the position he holds as a writer for the world’s most influential newspaper, in part because he often appears to be moderate and balanced in his analyses and commentaries, and perhaps even because of the glibness of his writing style, it is reasonable to assume that Friedman has had an important influence on U.S. understanding of the ongoing Israeli-Palestinian conflict.* *Dennis Ross, the head of the U.S. delegation at Camp David and a close adviser to Bill Clinton, has been equally influential, and equally misleading, in placing most of the blame for the breakdown of the peace process on the Palestinians in general and Yasir Arafat in particular. It is unlikely, however, that Ross had much influence on Friedman’s thinking, because Ross’s book on the Israeli-Palestinian conflict, The Missing Peace, appeared in the spring of 2004, whereas most of Friedman’s columns on Camp David and the intifada appeared in the 2001-03 period. I have criticized Ross’s arguments in “The Missing Pieces in The Missing Peace,” Tikkun, May-June 2005.
The Camp David mythology underlies the policies of the Bush administration, as well as the dominant attitudes in Congress, the general American public, and the American Jewish community. Within a few months of Camp David, however, a number of important works began appearing, all of them challenging various aspects of the mythology. Within the next three years, the literature became extensive, and today no part of this mythology has survived serious examination by numerous Israeli, American, Palestinian, and European scholars and journalists, and—especially—by Israeli diplomats and academic advisors who were directly involved in the events of 2000, as well as former military, intelligence, and government officials (see box on p. 49). '

Lees verder: http://tikkun.org/magazine/tik0811/frontpage/irresponsible

Obama 68

Wat de buitenland politiek betreft is Obama van hetzelfde laken een pak. Daarom zal Europa zich van de VS moeten distantieren, tenminste als we niet meegezogen willen worden in een moeras.

Pakistan Problem: No, We Can't!
Monday 15 December 2008
by: Steve Weissman, t r u t h o u t Perspective

Whether ordained by God, the crusade against communism or the Global War on Terror, many Americans believe we have a mandate to police the world, hold dominion over its supply of oil and natural gas and lead the way in whatever way we happen to be leading at the time. John F. Kennedy and his New Frontiersmen believed all this as they escalated their terrible war of choice in Southeast Asia. George W. Bush and his neoincompetents still believe they pursued America's destiny in Iraq. And, from their writing and speeches, Barack Obama and his national security team believe no less strongly in America's calling to put the world right.
Yes, we can, they think, wherever in the world they look. But, no, we can't in the one place it could count the most: the nuclear-armed Islamic Republic of Pakistan. Here, Team Obama should recognize the limits of their power and work to keep from making the situation worse, especially in the aftermath of the terrorist attack in Mumbai.
The limits are obvious. In the hours after the terror attacks of 9/11, in 2001, Secretary of State Colin Powell and his deputy Richard Armitage worked to bring Pakistan on-side in what would become the Global War on Terror. The head of Pakistan's Directorate of Inter-Services Intelligence (ISI) was visiting the United States and Armitage, a former Navy SEAL, threatened him with what would happen if the military dictatorship of Gen. Pervez Musharraf refused American demands. As Musharraf told CBS's "60 Minutes," Armitage warned, "Be prepared to be bombed. Be prepared to go back to the Stone Age."
Armitage denied using those words, but there should be no doubt that he and Powell both pressured Pakistani officials. The question for Team Obama: How well did the pressure work?
Musharraf himself did most of what the Bush administration asked - all in exchange for their backing his military dictatorship against those fighting for a return to civilian rule. But elements of the Pakistani military and ISI continued to work with the Taliban, which they had helped create to strengthen their influence against India in Afghanistan. As late as this past June, the ISI was implicated in the terror bombing of the Indian embassy in Kabul.
Apparently, ISI veterans also maintained direct contact with al-Qaeda, which had helped train fighters for the on and off war against India in disputed Kashmir. The training included Lashkar-e-Tayyiba, the Army of the Pure, which the lone surviving terrorist in the Mumbai attack reportedly identified as its sponsor. According to press accounts, he also told of being trained at six or more Lashkar camps in Pakistani Kashmir by retired Pakistani military officers.
Even more limiting for Obama, Pakistan's new civilian government appears to exercise zero control over either the military or the ISI. Only last month, the government announced that ISI would report on its domestic spying and covert political activities to the civilian Interior Ministry. Within a day, the military and ISI forced the government to rescind its order. So, with which Pakistanis does an Obama administration deal?'

Lees verder: http://www.truthout.org/121508A

Alex Burghoorn van de Volkskrant 6

Geert Wilders met naast hem 'dr. Arieh Eldad, who refering to how the Israeli military evacuated an illegal Israeli settlement in the occupied West Bank said: "They are treating people here like Arabs." (BBC News)' En rechts van Wilders de Amerikaanse extremist Daniel Pipes bekend door o.a. zijn mening dat alle moslims in Amerika geïnterneerd moeten worden in concentratiekampen, net als de Japanse Amerikanen in WOII. Zie: http://www.informationclearinghouse.info/article7581.htm

Ook de Volkskrant besteedt uitgebreid aandacht aan Geert Wilders in Israel, zonder overigens te vermelden in wat voor soort gezelschap hij verkeert, want dat past weer niet in de pro-Israel, pro-Wilders propaganda van de krant.

'Israël applaudisseert voor Wilders on tour
Van onze correspondent Alex Burghoorn

gepubliceerd op 15 december 2008 02:45, bijgewerkt op 15 december 2008 08:40

JERUZALEM - PVV-leider oogst bewondering in Jeruzalem. ‘Nederlandse ouders kunnen rustig slapen, omdat Israëlische ouders hun kinderen naar het front sturen.’
Geert Wilders krijgt een staande ovatie als de laatste woorden van de aftiteling van Fitna zijn verdwenen van het scherm op bioscoopformaat. ‘Hier is een van de moedigste mensen die er vandaag de dag op de wereld rondlopen’, zegt de spreekstalmeester.
Geert Wilders is op wereldtournee, en zondag doet hij de Facing Jihad-conferentie in Jeruzalem aan. Samen met Rome en Athene, zegt Wilders, belichaamt ‘de stad van David’ de waarden van de joods-christelijke beschaving. ‘Jeruzalem zit ons allemaal in de genen. Israël zit in ieder van ons.’
Het Menachem Begin Centrum is volgelopen met ruim driehonderd bezoekers. De meesten identificeren zich bij binnenkomst al met de boodschap van de dag: ‘Stop de islamisering’. Als Wilders de hoofdrol belicht die daarin is weggelegd voor Israël, zegt hij: ‘Nederlandse ouders kunnen rustig slapen, omdat Israëlische ouders hun kinderen naar het front sturen.’ Applaus!
Het publiek is dan al opgewarmd door vooral Israëlische en Amerikaanse sprekers die een schets geven van ‘de ideologische context van terrorisme die de media en veel regeringen negeren’ (aldus Robert Spencer, oprichter van de website jihadwatch.org). Dissidente opvattingen staan niet op het programma.
De vertoning van Fitna is het ‘hoogtepunt’, zegt Arieh Eldad, de Israëlische parlementariër van ultrarechtse signatuur die de dag op touw zette. Natuurlijk hoopt hij dat de stralenkrans van Wilders ook wat licht op hem schijnt. ‘Wilders kan als voorbeeld dienen voor de leiders van Israël’, zegt Eldad, die in peilingen lang niet zo hoog staat als Wilders in Nederland.'

En ook de Volkskrant verzwijgt dat Arieh Eldad de zoon is van een terrorist en zelf uitgesproken racistische opvattingen erop na houdt. Dat past niet in de pro-Israel propaganda. Wel meldt onze Alex Burghoorn, die graag optreedt voor de volgens Haaretz 'pro-zionistische lobbygroep' het CIDI dat volgens Wilders ‘onder de bevolking er groeiende steun is. Het is de elite van politiek en media die cultureel verraad pleegt.' Een andere mening hebben dan die van een racist is volgens Wilders verraad, en u weet wat er met verraders moet gebeuren. Aan de hoogste tak opknopen, dat tuig. Door dit gewroet in ressentimenten verliest de Volkskrant tienduizenden lezers, maar de redactie gaat er mee door. Sterker nog, de hoofdredactie wil dat de belastingbetaler de commerciele massamedia gaat subsidieren met belastinggeld. Waarom is niet duidelijk. Je bent voor de vrije markt of je bent er niet voor. Maar niet je hand ophouden zodra de vrije markt geen rechtse praatjes wil.