Dit zijn de stoffelijke overschotten van een Palestijnse moeder in Jenin met haar drie kinderen. De AD-Journalist Carl Stellweg noemt vandaag in zijn krant de Israelische inval in 2002 in Jenin, waarbij onder andere deze vier burgers vermoord werden 'beheerst en effectief.'Dit is wat de AD-journalist Carl Stellweg vandaag in zijn krant schrijft nadat hij eerst beweerd heeft dat het Israelische leger met zijn tanks en gevechtshelicopters 'in Jenin beheerst en effectief te werk' gingen: 'De berichten over gruwelijke slachtingen die Israëlische militairen er aanrichtten, bleken achteraf niet te kloppen. Niet het hele vluchtelingenkamp van Jenin was in de as gelegd, maar slechts een klein gedeelte en er waren geen honderden Palestijnen omgekomen, maar ‘slechts’ 52, meest strijders. Jenin was destijds een van de meest gewelddadige en wetteloze steden op de Westelijke Jordaanoever, maar is sindsdien tot bloei gekomen.'
Nu de werkelijkheid: in de studie Searching Jenin, Eyewitness Accounts of the Israeli Invasion stellen de onderzoekers dat we nooit exact zullen weten wat er in Jenin is gebeurd en hoeveel slachtoffers er daadwerkelijk zijn gevallen. De Israeli's verboden een onmiddellijk onpartijdig onderzoek door de Verenigde Naties en waren dagen bezig met het opruimen voordat de wereldpers mocht komen kijken. Ook veel lijken waren verdwenen. 'The IDF intended to bury those identified by the army as terrorists in a special cemetery for fallen enemy troops in the Jordan Valley. Some of the bodies had already been removed from the camp Thursday and moved to a site near Jenin, but had not been buried. Others had been buried by Palestinians during the battle in a mass grave near the hospital on the outskirts of the camp.' Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Jenin
De stelligheid waarmee Stellweg zijn bewering doet is gebaeerd op niets en is dus propaganda, voorafgaand aan de mogelijke Israelische inval in Gaza-stad. Op de dag dat het Israelische leger Jenin was binnengedrongen, probeerde ik als VPRO-journalist samen met mijn collega Bertus Hendriks van de Wereldomroep Jenin te bereiken, maar we werden aan de stadsgrens door Israelische tankbemanningen tegengehouden. Wel hoorde ik hoe in de verte zwaar gebombeerd werd en zag ik hoe Israelische gevechtshelicopters het vluchtelingenkamp met raketten bestookten. Maar omdat het Israelische leger bezig was met een bloedbad, net als nu in Gaza, mocht geen enkele journalist getuige zijn van de oorlogsmisdaden. In het boek Searching Jenin schrijven de onderzoekers: 'The statutes of the Hague indicate that the court has the right to try suspects who have alledgedly violated the laws or customs of war. These violation include: "Wanton destruction of cities, towns or villages, or devastation not justified by military necessity; attack, or bombardment, by whatever means of undefended towns, villages, dwellings or buildings; seizure of, destruction or willful damage done to institutions dedicated to religion, charity and education, the arts and sciences, historic monuments, and works of art and science; plunder of public or private property." [...] Amnesty International and Human Rights Watch argue that there is little doubt that many of the acts carried out by the Israeli army in the Jenin refugee camp qualify as war crimes. Not only did the army leave compelling evidence behind, further proof can be found in scores of eyewitness accounts relayed by international observers and journalists, as well as by a few Israeli soldiers [...] According to Amnesty International and Human Rights Watch, evidence supports the claims of war crimes. They cite murder, executions, demolition of homes, the use of human shields, beating and abuse, random shelling, and bombardment of civilian area's.' Zie o.a. http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/01/carl-stellweg-van-het-ad.html'
Maar ondanks al deze onderzoeken beweert AD-journalist Carl Stellweg, zonder zelf ter plaatse een serieus onderzoek te hebben verricht, dat de Israelische strijdkrachten 'in Jenin beheerst en effectief te werk' zijn gegaan en dat 'de berichten over gruwelijke slachtingen die Israëlische militairen er aanrichtten, achteraf niet bleken te kloppen,' terwijl duidelijk is dat het aantal slachtoffers voor altijd onbekend zal blijven, ook al houden de meeste serieuze bronnen het op 52 doden. Als er daarentegen 52 joods-Israeli's waren gedood, de meesten militairen, bij een Palestijnse inval in een Israelische stad dan had Stellweg natuurlijk nooit geschreven dat de Palestijnse strijders 'beheerst en effectief te werk' waren gegaan. Integendeel, dan waren dat Palestijnse terroristen geweest, terwijl ze dat strikt genomen niet zijn, aangezien het internationaal recht burgers niet verbiedt om zich gewapend te verzetten tegen een bezetter. Maar omdat in zijn racistische ogen een Palestijns leven minder waard is dan een joods-Israeli's leven, maakt hij een onderscheid. Racisme dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten