De Nuance van de NRC 160

In welke mate de NRC -redactie niet meer in staat is de werkelijkheid te zien blijkt wel uit de reactie van de chef van NRC Weekblad, Gijsbert van Es, aan de voorzitter van Een Ander Joods Geluid:

Geachte heer Hamburger,

Het spijt mij dat u zich heeft gestoord aan de fotoreportage over de vrouwelijke Israëlische soldaten in NRC Weekblad van 2 januari jl. De redactie van NRC Weekblad heeft de foto's niet gepubliceerd om geweld in het algemeen en van het Israëlische leger in het bijzonder te romantiseren. Wij menen dat onze lezers de rol van Israël en z'n leger in dit conflict kennen en er een eigen oordeel bij kunnen vormen. Ikzelf heb de foto's niet gezien als romantisering maar als een scherp "statement", als een illustratie voor het absurde contrast tussen enerzijds deze foto's en anderzijds het gebruik van geweld. U heeft gelijk dat het tijdstip van publicatie niet gelukkig is gekozen.

Vriendelijke groet,

Gijsbert van Es,

chef NRC Weekblad

Met andere woorden: dat wat talloze NRC-lezers wel zagen, de romantisering van het geweld, kon chef Van Es niet zien. Het onderstreept andermaal dat de propagandarol die de krant speelt niet door de betreffende journalisten wordt beseft, maar wel door het publiek.