En vergeet niet: veel mensen in de journalistiek hebben het opgegeven. Ze zitten gedesillusioneerd hun tijd uit. Eigenlijk hebben ze er nooit echt in geloofd. Ze geloofden dat ze erin geloofden, en dat is toch weer iets anders. Hun woorden en handelingen komen uit het niets voort en leveren ook nooit iets vruchtbaars op. Net als een hond zijn ze alleen maar. Ze zijn zelfs niet meer in staat te dromen. Ze verwachten niets meer. Alles is voor hen een herhaling van zetten. Alleen nog de dood kan hen verlossen. En misschien is dat ook de bedoeling van het raadsel.
1 opmerking:
Tijdens de afgelopen kerst heb ik een aantal van die ca. 100 casettebandjes weer eens geluisterd van de programma's God zij met ons, van Wim Kayzer e.a., 2 uur praten over Nietzsche of over de moraal etc. Dan besef je hoe gelijkgeschakeld de media zijn, alles voor de commercie en de kijk- en luistercijfers. Maar op de programma's van toen mag je trots zijn.
Een reactie posten