dinsdag 12 januari 2010

Sander van Hoorn 30


Het verhaal over de werkwijze van de Nederlandse correspondenten in Israel wordt nog opmerkelijker wanneer blijkt dat ze ook via een andere ingang konden weten dat Israel 'disproportioneel geweld' tegen de Palestijnse burgerbevolking zou gaan inzetten.

RTL-correspondent Conny Mus zei in de EO-uitzending van gisteren over de Israelische autoriteiten desgevraagd: ‘Ze hebben in feite Gaza journalistenvrij gemaakt.’ En zijn collega Sander van Hoorn verklaarde destijds dan ook dat dit ‘niets met veiligheid te maken [heeft], eerder denk ik dat ze geen pottenkijkers willen,’ zonder overigens een verklaring te geven waarom de Israelische militaire leiders en politici geen ‘pottenkijkers’ wilden. En die verklaring hadden hij en zijn collega’s wel degelijk kunnen geven door te wijzen op de uitspraken over ‘disproportioneel geweld’ zoals publiekelijk verwoord was door onder andere de Israelische generaal Gadi Eisenkot.

De EO-programmamakers concludeerden dat door de Israelische autoriteiten ‘al maanden van te voren geprobeerd [werd] journalisten buiten Gaza te houden. En volgens David Poort heeft zelfs de Nederlandse overheid daaraan meegewerkt.’ David Poort (correspondent Wereldomroep en BNN): ‘Een paar maanden voor het Gaza-offensief hebben we een diner gehad in Oost-Jeruzalem met de Nederlandse vertegenwoordiger Frans Makken,’ die de Nederlandse correspondenten vertelde te zijn gewaarschuwd door de AIVD dat er een directe dreiging is voor Nederlandse journalisten in de Gazastrook… En veel collega’s hebben gedacht: dat moeten we dus serieus nemen. Er werd ons dringend verzocht er niet over te publiceren. Makken zei dat dit absoluut in deze groep moest blijven. Veel journalisten hebben gedacht: dan gaan we dus voorlopig even niet.’ Poort begon evenwel te twijfelen toen ‘ik van mijn Franse collega’s hier hoorde dat zij precies dezelfde waarschuwing hadden gekregen. En dat is gewoon gek, dan denk ik: dat klopt niet.'

Conny Mus: ‘En toen hebben we in overleg met onze hoofdredacties besloten om een tijdje als Nederlands journalist niet naar Gaza te gaan.’

Duidelijk is dat de Nederlandse journalisten ook deze informatie geheim hielden, terwijl ze konden weten dat de Israelische strijdkrachten volledig los zouden gaan. Mijn collega's dachten alleen aan hun eigen hachje en besloten niet ter plaatse te zijn zodra het geweld zou losbreken, hetgeen een verwerpelijke journalistieke houding is, zeker wanneer men als correspondent in het Midden Oosten is gestationeerd. Kies dan een andere regio die niet getekend is door grootscheeps geweld. Door deze informatie geheim te houden voorkwamen mijn dappere collega's tevens dat andere journalisten werden gewaarschuwd, laat ik zeggen: echte journalisten die juist wel ter plaatse wilden zijn. De vraag is: sinds wanneer is informatie van de Israelische en Nederlandse inlichtingendiensten een journalistiek criterium om ergens wel of niet te zijn? Duidelijk is dat dankzij hun lafheid de Nederlandse journalisten geen fatsoenlijk verslag konden doen en voor een groot deel afhankelijk waren van de Israelische propaganda. Ze deden precies datgene wat de Israelische autoriteiten wilden dat ze zouden doen. Waarom hielden alle, letterlijke alle Nederlandse correspondenten deze informatie geheim? Welk journalistiek criterium hanteren mijn collega's die zich keurig aan de AIVD-waarschuwing hielden en zo geen 'pottenkijkers' werden? Waarom ook hielden ze het een jaar lang stil? Waarom hebben ze niet gemeld dat zijzelf vrijwillig hadden beslist niet aanwezig te zullen zijn in de Gazastrook? De Volkskrant, de NRC, Trouw, NOS-Journaal, NOVA, Wereldomroep etc. En wat houden ze nog meer geheim? Want die houding van geheimhouding lijkt besmettelijk te zijn geworden als ik afga op de woorden van VPRO-journalist Chris Kijne die zichzelf publiekelijk de retorische vraag stelde of hij als journalist 'wel even hard als vroeger mijn best moet doen om hem (minister Bos) die waarheid te laten vertellen. Of er inderdaad niet even een hoger belang is dan "de waarheid, niets dan de waarheid".'

Welke hogere belangen spelen er allemaal nog meer mee om het publiek niet te informeren? Wat past er volgens mijn collega's nog meer niet in hun beeld van de persvrijheid? Meer daarover later.


Geen opmerkingen: