Een Ander Joods Geluid

Rabbijn Evers overspeelt zijn hand

Jaap Hamburger, 06-01-2010 15:01

reageer 96 reacties

Links rabbijn Evers

Er bestaan in de joodse gemeenschap tal van opinies. Niemand kan zich opwerpen om namens dé gemeenschap te spreken bij herdenkingen. Het belangrijkste zijn de waarden waar het op de Dam om gaat: zoals de gelijkwaardigheid van alle mensen.

De website van het Nederlands-Israëlitisch Kerkgenootschap (NIK, de koepelorganisatie van het orthodox-joodse leven) vermeldt onder het hoofd: ‘Ik ben Rabbijn Evers’: 'Het is onder meer zijn taak de Joodse opinie over uiteenlopende maatschappelijke thema's uit te dragen.' Ook velen buiten de joodse wereld denken dat rabbijn Evers ‘de joodse opinie’ vertegenwoordigt.

Misvatting
Het is een veelzeggende misvatting, dat het NIK beweert dat Evers ´de joodse opinie´ uitdraagt; er is niet maar één ´joodse opinie´ in Nederland, er zijn er vele. Dat kan niet genoeg benadrukt en herhaald worden, aangezien het NIK zelf en zijn rabbijn die bescheidenheid vaak niet wensen te betrachten.

De Volkskrant van 4 januari leek wat dat betreft een sympathieke uitzondering. Daar stond op de Forumpagina een artikel van Evers onder de kop: ‘Herdenken met de Duitsers, ik kan het niet’. Dat oogt alsof hier een persoon aan het woord is met zijn eigen, subjectieve emoties, die argumenten zoekt om die te rechtvaardigen. Dat was ook de strekking van het artikel. Maar schijn bedriegt.

Evers stelt in zijn stuk de vraag: 'Wordt er wel eens aan de gevoelens van de eerste en tweede generatie slachtoffers (joden, verzetsstrijders en andere gewone burgers) van de Duitse terreur gedacht? En, zoals dat hoort bij een retorisch bedoelde vraag, geeft Evers zelf het antwoord: Ja, maar nooit voldoende.' Hoe zit dat?

Geen zegsman
Is Evers behalve NIK rabbijn, ook aangesteld als woordvoerder 'van de eerste en tweede generatie slachtoffers (joden, verzetsstrijders en andere gewone burger)?' Dat zou nieuws zijn. Zelf maak ik volgens alle criteria deel uit van die ‘tweede generatie’, als kind van vervolgde joden, uit een familie waarin de Duitsers duchtige deuken geslagen hebben. Maar daarom ben ik nog geen ‘slachtoffer’, en ik heb de rabbijn nooit gezien als mijn zegsman.

De Duitse ambassadeur Thomas Laüfer is wat mij betreft welkom op de Dam, op 4 mei. Sterker nog: als Laüfer de waarden deelt die dan op de Dam centraal staan, is hij meer dan welkom, dan is hij onmisbaar. Hij houdt de hoop levend dat landen die zich te buiten gaan aan misdaden tegen de menselijkheid kunnen veranderen. Dat moet ook de rabbijn tot troost strekken.

Waarden
Afgezien van het zuivere herdenken, zijn de waarden waar het op de Dam om gaat: de gelijkwaardigheid van alle mensen, de onschendbaarheid van het individu, de noodzaak de staatsmacht in te perken door toepassing van het internationaal recht en het humanitair oorlogsrecht, en het recht van mensen op hun politieke en sociale rechten en hun burgerlijke vrijheden.

Volste recht
Raphael Evers heeft het volste recht op zijn persoonlijke gevoelens, maar die gevoelens als rabbijn van het NIK te benadrukken, uit te dragen en door anderen geëerbiedigd te willen zien, is een andere zaak.

Daarmee beoogt hij een effect, zoals hij dat beoogde - en bereikte - toen hij een jaar geleden de staf brak over SP Tweede Kamerlid Harry van Bommel en hem het recht ontzegde om aanwezig te zijn op de Auschwitzherdenking in het Wertheimpark in Amsterdam.

Dat was omdat Van Bommel naar de mening van rabbijn Evers eerder in een demonstratie tegen de brute en wrede Israëlische overval op Gaza onvoldoende afstand zou hebben genomen van anti-joodse leuzen - van anderen - die om hem heen geroepen zouden zijn. Of die leuzen echt geroepen zijn, daarover zijn grote twijfels gerezen, ook toen al, maar dat deerde de rabbijn geenszins.

Lees verder: http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/4904/Rabbijn_Evers_overspeelt_zijn_hand