Peter van Walsum Oud-Diplomaat 18

In momenten van verwarring is het goed dat te doen wat de Fransen noemen: reculer pour mieux sauter.

Irak dus, waar als gevolg van de illegale inval onder aanvoering van de VS meer dan een miljoen Irakezen om het leven zijn gekomen, naar schatting 2,5 miljoen Irakezen het land zijn ontvlucht, Irak zelf is opgedeeld in etnisch gezuiverde regio's en de chaos totaal is. Dat zijn de feiten die opdoemen als we hebben over de achtergrond van het rapport van de Commissie Davids.

Een stapje terug om beter te kunnen springen. Een stapje terug om het gehele beeld te kunnen zien. Nederland stuurde troepen terwijl zoals de filosoof Tzvetan Todorov terecht schrijft: 'we now know that the preparation for and outbreak of the war against Iraq was based on a double lie or double illusion -- namely, that Al-Qaeda was connected to the Iraqi government and that Iraq possessed weapons of mass destruction, nuclear, biological or chemical. This casual attitude toward the truth did not disappear even after the fall of Baghdad. Just as the entire world was discovering the pictures of torture and the stories of executions at the Abu-Ghraib prison, the American government was asserting that democracy had gained ground in Iraq. And while hundreds of prisoners rotted away in Guantanamo, detained for years, subjected to degrading treatment, without lawful judgement or the possiblity of defending themselves, the US government nonetheless proclaimed that its forces were engaged in the pursuit of human rights.'

En dat dreigt men rond dat pleintje in Den Haag nu allemaal te vergeten. Waar ging het allemaal over? Wel, in elk geval niet over de volgende wartaal die topdiplomaat en commissielid Peter van Walsum in het rapport liet optekenen:

Volgens hem dient een verantwoordelijke regering zich niet alleen door de regels van het volkenrecht

maar ook door de eisen van de internationale politiek te laten leiden. Als de twee met elkaar in botsing komen

ontstaat een dilemma, maar geen regering zal accepteren dat haar vitale politieke doelstellingen onder alle

omstandigheden voor het volkenrecht zullen moeten wijken. Een dwingende eis van de internationale politiek en daardoor ook voor ons land een vitale politieke doelstelling is de preventie van nucleaire proliferatie. Het was in 2002 niet duidelijk hoe zonder de bereidheid van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk zo nodig zonder mandaat van de Veiligheidsraad in Irak militair in te grijpen nog kon worden voorkomen dat na de onafwendbare instorting van het sanctieregime Saddam Hoessein de enorme Iraakse olieopbrengsten zou gebruiken om zijn sluimerende kernwapenprogramma te reactiveren. Als dat was gebeurd, zouden vermoedelijk nog voordat Irak zelf over een operationeel kernwapen beschikte verschillende andere landen in de regio besloten hebben Iraks voorbeeld te volgen.

Nee, het ging niet om het uit machiavellistische redenen schenden van het internationaal recht door het Westen, zoals Van Walsum stelt, maar het ging om massavernietingswapens, om terrorisme, om regimechange, om het verspreiden van de zogenaamde westerse verworvenheden, democratie, mensenrechten. Van dat laatste is niets terechtgekomen, die claim was een even grote leugen als de bewering dat Saddam massavernietigingswapens bezat. Het ingrijpen van de VS en zijn politieke discipelen, onder wie premier Balkenende, heeft alleen maar tot een gigantische chaos geleid, tot een bloedbad van ongekende omvang, tot onvoorstelbaar lijden van gewone burgers.

Tegelijkertijd is het terrorisme als gevolg van het westerse geweld in het Midden Oosten alleen maar toegenomen. Zo concludeerde de Britse Chatham House, een van 's werelds meest invloedrijke denktanks, dat er 'geen twijfel aan bestaat' dat de invasie van Irak 'has given a boost to the al-Qaida network' wat betreft 'propaganda, recruitment and fundraising.' Het samen optrekken 'with a powerful ally has proved costly in terms of British and US military lives, military expenditure and the damage caused to the counter-terrorism campaign.' En de Britse correspondent Robert Fisk schreef na de aanslagen in London in de Independent:

And it's no use Mr Blair telling us yesterday that 'they will never succeed in destroying what we hold dear'. 'They' are not trying to destroy 'what we hold dear'. They are trying to get public opinion to force Blair to withdraw from Iraq, from his alliance with the United States, and from his adherence to Bush's policies in the Midle East. The Spanish paid the price for their support for Bush -- and Spain's subsequent retreat from Iraq proved that the Madrid bombings archieved their objectives -- while the Australians were made to suffer in Bali.'

De wereld is alleen maar onveiliger geworden door westerse terreur en geweld in het Midden Oosten. Dat is de achtergrond waartegen het rapport van de Commissie Davids geinterpreteerd moet worden. Maar daarover zult u onze politici en de mainstream media niet snel horen. Het gaat hen om de poppetjes.