Nog meer Poppo Wit:
eGuest
April 14th, 2010 at 19:35
@Poppo Wit. They asked & received permission to engage (=shoot) before they mentioned “RPG” (btw, somehow they saw 5 to 6 people with AK-47’s. Do you see the same?). On the black van: they did not connect it with the one previously seen. They say (3:16): “We have a van that’s picking up the bodies” … “looks like possibly uhm picking up bodies and weapons”. And, in general: how professional is their talking? Are yuo allowed to do your work talking that way?
Poppo Wit
April 16th, 2010 at 08:53
@eGuest
True, They received permission before that.
Again, I’m not familiar with the procedures. I guess the pilots have great freedom in their target aquisition. I have the impression they were very eager to attack and overstated the threat these guys posed.
Still, walking around with an RPG is NO normal behaviour and anyone can understand that an occupation force regards that as a threat.
Regarding the van: As I mentioned before, this seems totally out of proportion, I would say it is a crime. Which threat does picking up wounded people pose? The pilots suggested the van was there to pick up weapons, but they started shooting before they actually saw that happening.
If this is default behaviour of US troops over there, this is a bad situation.
Well, yes, talking like that about people you just killed is quite senseless, especially heartless when they discuss the wounded children. But I would say this happens in a war when you are a soldier and think you are targeting the guys who (probably) shot up some of your friends.
The point is to avoid getting yourself into those circumstances, I guess.
Zie: http://rop.gonggri.jp/?p=149
Ik citeer: 'The point is to avoid getting yourself into those circumstances, I guess.' Nadat Poppo Wit eerst terecht gewezen is door de feiten van eGuest, concludeert hij toch vanuit zijn veilige en comfortabele jongenskamer in Nederland dat die kinderen, burgers en journalisten in Irak die zwaar gewond of gedood werden zelf de schuld daarvan dragen. Poppo is ernstig in de war. Het vermoorden van een gewonde en zijn hulpverleners van wie de 'fout' alleen was dat ze een gewonde te hulp schoten, zoals eGuest nog eens aangeeft, is een feit dat Poppo Wit negeert omdat het niet past in zijn vooringenomenheid.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Ziehier Yoeri Albrecht, die door een jonge journalist van het mediakanaal Left Laser betrapt werd tijdens een privé-onderonsje met twee ... -
NUCLEAR ARMS AND PROLIFERATION ANTI-NUCLEAR ACTIVISM MILITARY-INDUSTRIAL COMPLEX A Women state legislators and advocacy group...
-
https://russiatruth.co/lviv-on-fire-british-canadian-military-instructors-took-off-in-the-air-along-with-training-center/ LVIV on FIRE: Br...
7 opmerkingen:
Citieer iets van mijn hand waaruit mijn sympathie voor het beschieten van die gewonden blijkt; je vindt het niet.
dat heeft niemand beweert.
stan
d.
@Stan
Heb wat audioblogs van je beluisterd en oude reportages over de USA op de VPRO site. Behoorlijk interessant. Veel van wat je beweert, ontdekt en citeert over imperialisme, neokolonialisme en expansiedrift is vast accuraat.
Een vraag die bij mij opkomt bij het volgen van (een miniem onderdeel van) je werk is deze: Kan iemand die zo geestdriftig bezig is met zal ik maar zeggen dit hoofdonderwerp nog een open blik hebben voor argumenten ter relativering? Wordt op een gegeven moment niet jouw al lang gevormde opininie over amerika's imperialisme zodanig onwrikbaar dat je een gekleurde bril hebt gekregen? Ofwel: Kan je nog onbevangen reageren of is je argwaan inmiddels zo groot dat elke actie van de USA (of Israel) per definitie verdacht is of een coverup of een verborgen agenda dient? In sommige gevallen zou dat niet onmiddelijk zo hoeven zijn natuurlijk.
Een kleine opmerking ter relativering van alle ellende die bijvoorbeeld de Israelische bezetting brengt zou kunnen zijn, zonder overigens wat af te doen aan de ellende van de Arabische inwoners van Gaza en de Westoever, dat nog altijd verregweg de meeste slachtoffers in die regio gevallen zijn ten gevolge van Arabisch - Arabisch geweld, zowel intern als bij oorlogen van staten onderling.
Wordt er bijvoorbeeld ooit nog ophef gemaakt over Black September 1970 toen koning Hoessein van Jordanie enkele duizenden slachtoffers maakte onder de Palestijnen of over Hama in Syrie 1982? Hoor je nooit meer wat over..! Of over het al jaren voortslepende grensconflict tussen Saudi Arabie en Jemen dat inmiddels duizenden slachoffers heeft gemaakt en een veelvoud aan ontheemden. Of de Algerijnse burgeroorlog. En over Congo in de afgelopen tien jaar, een paar miljoen slachtoffers, wie horen we daar over? Wel geen Arabieren maar toch allemaal echte slachtoffers.
Is het misschien allemaal wat minder sexy om daarvan een punt te maken dan van een expansionistisch Israel als verlengstuk van Amerika's neokolonialisme? Ik bedoel maar, dat hele tot idiote proporties opgeblazen conflict in het midden-oosten dient evengoed het doel om binnenlandse Arabische (en Iraanse) onrust te kanaliseren.
poppo
kort het volgende:
feiten zijn voor mij als journalist het belangrijkst. wanneer mensen niet door de feiten worden overtuigd, dan kan ik als journalist hen niet helpen. en dan nog dit: me druk maken over zaken waar ik geen enkele greep op heb, doe ik al sinds mijn jeugd niet meer. waar ik me mee bezig hou zijn zaken waar ik wel een greep op kan krijgen: bijvoorbeeld de westerse terreur die ook namens mij wordt gepleegd. zodra je maar een beetje de geschiedenis hebt bestudeerd dan weet je waarover ik het heb.
ik ga ervan uit je expliciete en impliciete vragen beantwoord heb.
Zeker.
Afgezien van de kanttekening dat feiten altijd een context hebben waarvan de selectie in de presentatie andere betekenis geeft, is je uitleg heel duidelijk.
Je maakt je druk wanneer je denkt dat je stem invloed heeft en die gehoord wordt. Dat heeft vrees ik wel enige eenzijdigheid in je werk tot gevolg.
Ik vind Abu Ghraib bijvoorbeeld ook best erg maar onvergelijkbaar met de praktijken in Saddam's gevangenissen of met wat in Darfur gebeurde (en gebeurt). Naakt gefotograafeerd worden plus een enkeling die omkomt door mishandeling is vreselijk, maar niet vergelijkbaar zo ellendig als stelselmatig doorgemarteld worden, uitgehongerd of verkracht. Als slachtoffer is elke situatie natuurlijk afschuwelijk, maar toch zijn ook daarin gradaties als je naar de ernst en schaal kijkt, vind ik.
Uiteindelijk is Abu Ghraib onthuld, mensen zijn vervolgd, beleid is veranderd, etc. Zelfs Guantanamo Bay vindt een einde (ooit) onder invloed van veranderd beleid. Kom daar maar eens om in een Arabische staat of welke dictatuur dan ook; je maakt geen kans. Ondanks alles is Amerika nog steeds een democratie met persvrijheid (ja toch wel) en andere vrijheden die niet te vinden zijn in veel andere landen.
Dus ja, wat wil ik eigenlijk zeggen.. Probeer objectief te blijven?
poppo,
je zou eens moeten beseffen hoeveel geheim is gebleven. er verandert niets fundamenteels. alleen komen mensen nu sneller in verzet.
de grote amerikaanse historicus howard zinn schreef dit:
“From the start of my teaching and writing, I had no illusions about “objectivity,” if that meant avoiding a point of view. I knew that a historian (or a journalist, or any one telling a story) was forced to choose, from an infinite number of facts, what to present, what to omit. And that decision inevitably would reflect, whether consciously or not, the interests of the historian.”
“There is an insistence, among certain educators and politicians in the United States, that students must learn facts. I am reminded of the character in Charles Dickens’s book Hard Times, Gradgrind, who admonishes a younger teacher: “Now, what I want is, Facts. Teach these boys and girls nothing but Facts. Facts alone are wanted in life.”
“But there is no such thing as a pure fact, innocent of interpretation. Behind every fact presented to the world–by a teacher, a writer, anyone–is a judgment. The judgment that has been made is that this fact is important, and that other facts are not important and so they are omitted from the presentation.”
From Voices of a People’s History of the Untied States, Introduction, p.25, edited by Howard Zinn and Anthony Arnove.
Een reactie posten