Israel als Schurkenstaat 107

VRIJDAG 16 APRIL 2010

Opnieuw: auto's verbrand, muren beklad

Bewoners van het plaatsje Jinsafut bij Qalqilya bekijken het resultaat van de nachtelijke arbeid van kolonisten. Volgens hen waren het inwoners van de nederzetting Qedumim die hen 's nachts wakker maakten met geschreeuw en deze boodschappen op de muren achterlieten (ik ken nauwelijks Hebreeuws, maar volgens Ma'an News staat er onder andere zoiets als 'Dit is wat jullie verdienen'). Er werden ook twee auto's vn dorpsbewoners in brand gestoken, net als een dag of wat eerder in het dorpje Huwwara. Volgens dorpelingen zou op een van de auto's het woord 'prijskaartje' zijn gekrast, een term waarmee kolonisten aanduiden dat ze wraak willen nemen op de bouwstop in bezet gebied..

Twee nederlagen

Twee nederlagen: Het debat om te investeringen terug te trekken uit firma's die profiteren van de Israëlische bezetting op de Universiteit van Californië in Berkeley (foto) is uitgelopen op een stemming die met 13-6 bij één onthouding werd gewonnen door degenen die vóór desinvesteren waren. Helaas was dat net één stem te weinig. In maart was het betreffende voorstel aangenomen met 16-4 stemmen. Daarna was het gevetoed door de president van UC Berkeley en dat veto had doorbroken kunnen worden met 14 stemmen vóór.
Toch zien de voorstemmers hun nederlaag niet alleen maar als een nederlaag, maar als een bepalend moment in de strijd voor BDS. Het debat heeft gigantisch veel aandacht gekregen. Helemaal onder aan deze post staat een opsomming van belangrijke mensen die adhesiebetuigingen stuurden of elders publiceerden. Tijdens het debat zelf namen docenten als Judith Butler en Penny Rossenwasser (beiden Joods) het woord om voor te pleiten. Het debat zelf was een titanenstrijd die duurde van bet begin van de avond tot half zeven 's morgens en de voorstemmers zeggen nu al dat ze zich opmaken voor een volgende ronde. Voor een uitgebreid verslag van het debat zie het blog Mondoweiss.
Voor een belangrijk pleidooi voor BDS van een zich liberaal zionist noemend persoon, kijk bij Jerry Haber, the Magneszionist, die 13 redenen opsomt waarom mensen zoals hij die een beschaafd Israël willen dat met de Palestijnen tot een vergelijk komt, vóór BDS moeten zijn.

De tweede nederlaag is ernstiger en betreft een oorlogsmisdaad die nu waarschijnlijk nooit meer zal worden onderzocht, laat staan vervolgd. Het Spaanse hooggerechtshof heeft dinsdag de beslissing van een lager hof overeind gehouden dat een Israëlische targeted killing uit 2002 niet in Spanje kan worden vervolgd. De Israëlische actie betrof het bombarderen op 23 juli 2002 door een F-16 van een flat waarin de leider van de Ezzedin al-Qassem Brigades, Salah Shehadeh (foto) lag te slapen. Shehadeh werd gedood, samen met 14 anderen onder wie negen kinderen; 150 mensen raakten gewond.
Een Spaanse organisatie die met de Palestijnen sympathiseert had de zaak aanhangig gemaakt, maar het Spaanse hof redeneerde dat de Spaanse rechter niet ontvankelijk is omdat in Israël zelf al een onderzoek loopt. Dat laatste betreft een staatscommissie die in 2007 werd ingesteld na een klacht ingediend door de organisatie Yesh Gvul tegen luchtmachtgeneraal Dan Halutz, generaal Dan Almog en anderen, onder wie de minister van defensie van die tijd Benyamin ben Eliëzer. De commissie, bestaande uit drie generaals van wie één van de Shin Bet, heeft voor zover bekend nooit iemand ondervraagd en ook nooit enig resultaat van haar onderzoek openbaar gemaakt. Wel zijn er krantenberichten dat de commissie zou hebben gevonden dat het nooit de bedoeling is geweest burgers te doden en dat niet bekend was dat er burgers in het flatgebouw lagen te slapen.
Geconcludeerd mag worden dat de commissie waarschijnlijk nooit een andere opzet heeft gehad dan het de wind uit de zeilen nemen van pogingen om de zaak in het buitenland te laten vervolgen. De regel is namelijk dat zulke klachten onontvankelijk zijn als in het land zelf al een juridische procedure is gestart. De cover up lijkt gelukt. Met als resultaat dat de mensen die niet wisten dat rond twee uur 's nachts in flatgebouwen meestal heel wat mensen liggen te slapen, waarschijnlijk nooit voor een rechter zullen hoeven te verschijnen.


Jewish Support for Divestment from Israeli Occupation at UC Berkeley

DONDERDAG 15 APRIL 2010

Hamas executeert twee collaborateurs

De Hamas-regering in Gaza heeft donderdag bekend gemaakt dat het twee collaborateurs heeft geëxecuteerd. Generaal Ahmad Atallah, de militaire hoofdaanklager, maakte bekend dat dat was gebeurd nadat alle juridische mogelijkheden waren uitgeput. De twee stierven voor een vuurpeloton, hun lichamen werden overgebracht naar het Shifa-hopitaal in Gaza-Stad.
Het Palestijnse Informatie Centrum dat met Hamas is geaffilieerd, zei dat het ging om Nasser Salama Abu Freih, een politieman uit Izbit Abed-Rabbo in het kamp Jabalia, en Mohammad Ahmad Al Sabe’. Ze waren veroordeeld wegens collaboratie met 'vijandelijke elementen', moord, en medeplichtigheid aan moord. De mensenrechtenorganisatie Al-Mezan in Gaza bevestigde de dood van de twee.
Minister van Binnenlandse Zaken Fathi Hammad van de Hamas-regering verklaarde onlangs dat de regering het plan had de twee te executeren en voegde eraan toe dat zij betrokken waren geweest bij de dood van twee burgers en twee verzetsstrijders. De Palestijnse wet schrijft voor dat een doodvonnis wordt bekrachtigd door de president. Dat is uitgebleven wegens de vete tussen Hamas en Fatah.
Het ging bij de executies mogelijk om de eerste in een reeks. Militaire tribunalen hebben in 2009 14 doodvonnissen uitgesproken in Gaza. Palestijnse en internationale mensenrechtenorganisaties hebben zich van tevoren tegen mogelijke executies uitgesproken.

Goldstone gebannen bij bar mitswa van zijn kleinzoon

Wat in Nederland Wilders-adept Markuszower niet zal gaan lukken - een cherem (ban) uitspreken over mensen die achter het Goldstone-rapport staan - heeft zich intussen wel voltrokken in Zuid-Afrika. En het betreft rechter Goldstone zelf.
Richard Silverstein pikte het nieuws op dat Goldstone begin volgende maand niet welkom is bij de bar mitswa viering (het kerkelijk meerderjarig worden) van één van zijn kleinzoons in een synagoge in Johannesburg. Leden van de SAZF (South African Zionist Federation) verzetten zich tegen Goldstone's bezoek en waren van plan buiten de synagoge te gaan demonstreren. Op dat nieuws volgden onderhandelingen tussen de opperrabbijn van de synagoge, de voorzitter van de SAZF en de leider van het Beth Din (rabbinale rechtbank), rabbijn Moshe Kurtstag. De uitkomst daarvan was dat Goldstone niet bij de bar mitswa zal zijn. .

Rabbijn Kurtstag bevestigde dat het Beth Din bij onderhandelingen betrokken was geweest, zij het informeel en zonder dat een rechterlijke uitspraak was gevraagd. 'Ik weet dat dat er heftige gevoelens heersten in sjoel, een boel woede. Ik hoorde ook dat de SAZF een protest buiten de sjoel wilde organiseren, maar ik denk dat de redelijkheid heeft gewonnen,' aldus de rabbijn.
Kurtstag zei dat naar zijn mening 'Goldstone niet alleen Israël maar de hele Joodse wereld een buitengewoon slechte dienst heeft bewezen. Zijn naam is gebruikt door vijandige elementen in de wereld tegen Israël en dat kan het antisemitisme vergroten. Ik begrijp dat hij een rechter is, maar hij had het verstand moeten hebben dat hij niet zomaar alles kan zeggen en dat hij zich had moeten terugtrekken. De mensen zijn hierdoor geraakt, zij geloven dat hij Israël in gevaar heeft gebracht en wilden niet dat hem eer werd bewezen (in de synagoge). Ik denk dat de overeenkomst een verstandige was, die alle onplezierigheden vermijdt.'

Goldstone zelf hield zich, vanuit Washington waar hij verblijft, op de vlakte: 'Ik heb besloten in het belang van mijn kleinzoon de ceremonie in de synagoge niet bij te wonen.


En dat heet dan 'de redelijkheid heeft gewonnen' en een 'overeenkomst die alle onplezierigheden vermijdt'. Jawel, een rechter die mede aan de wieg heeft gestaan van het Zuid-Afrika van na de apartheid, die zijn sporen verdiend heeft als aanklager in Ruanda en Joegoslavië-processen. Die opkomt voor het vervolgen van oorlogsmisdaden - 'omdat dat,' zoals hij zegt, 'de lessen zijn van de Holocaust' - die rechter wordt geweerd van de bar mitswa viering van één van zijn kleinzoons. Is dat het vermijden van 'onplezerierigheden'? Ik kan me moeilijk overeenkomsten in dit genre voorstellen die kleinzieliger, onredelijker, schandelijker en onplezieriger zijn. Wat een vertoning maken die Kurtstag en zijn mede-Joodse leiders van het jodendom dat toch is bedoeld als een stelsel van ethisch hoogstaande regels. Zou iemand die mensen erop willen wijzen dat de Middelleeuwen achter ons liggen en dat de tijd dat het jodendom een tribale aangelegenheid was toch echt een paar eeuwen geleden voorbij had horen te zijn?
Gelukkig namen ook Zuid-Afrikaanse collega rechters van Goldstone het voor hem op. Rechter Dennis Davis zei het ongehoord te vinden als de familie onder druk is gezet. 'Zijn we nu zover gekomen dat we een cherem plaatsen op iemand als hij iets doet of zegt dat ons niet aanstaat? Welk recht hebben we om dat te doen?' En de voormalige president van het Zuid-Afrikaanse hooggerechtshof Arthur Chaskalson zei dat het 'schandalig' was om een grootvader te dwingen om weg te blijven bij de bar mitswa van zijn kleinzoon. 'Als het juist is dit de instemming heeft van de leiders van de Joodse gemeenschap in Zuid-Afrika dan treft dat henzelf meer dan rechter Goldstone. Ze zouden hun hoofd diep in schaamte moeten buigen.'
Daar valt wat mij betreft niet veel aan toe te voegen.

http://abu-pessoptimist.blogspot.com/