Geachte rabbijn Awraham Soetendorp,Uit mijn vorige open brief kunt u opmaken dat zolang u uw stem niet verheft tegen de misdaden van 'de Joodse staat' u uw morele geloofwaardigheid verliest. Moraliteit kan niet gebaseerd zijn op etniciteit. Moraal geldt voor iedereen of voor niemand. Ik stel dat met klem omdat Een ander joods geluid publiekelijk het recente Israelische geweld in Gaza veroordeelt, terwijl u als geestelijk leider zich publiekelijk achter Israel opstelde, het Israel van de oorlogsmisdaden.
Waarom? Wat betekent het judaisme voor u? Is dat een religieus of politiek fenomeen, is dat een geloof of een nationalistisch fenomeen, gebaseerd op etniciteit? Is het zionisme of juist het tegenovergestelde van deze nationalistische en racistische ideologie? Ik vraag dit aan u omdat er tussen bepaalde religieuze joden en het zionisme een wereld van verschil is.
Ik zal u een voorbeeld daarvan geven: professor Yakov Rabkin, een orthodox-joodse Canadees, doceert hedendaagse joodse geschiedenis aan de Universiteit van Montreal, en is auteur van het boek In naam van de Thora. De geschiedenis van de antizionistische joden. Tegenover mij verklaarde hij:
'Het zionisme is een breuk met de diep ethische traditie, die werd vervangen door een militante houding, etnisch nationalisme en militarisme. De zionistische beweging en de oprichting van de staat Israël hebben een van de grootste schisma’s in de joodse geschiedenis veroorzaakt. Maar de vraag of dit schisma opgelost kan worden is moeilijk te beantwoorden, een historicus is immers geen profeet. Wel kan ik zeggen dat het judaïsme fatalisme verfoeit en optimistisch blijft zelfs tijdens de grootste tegenspoed. Nogal wat zionisten hebben afstand gedaan van het zionisme en hebben de meer universalistische joodse identiteit van de diaspora overgenomen. Een sprekend voorbeeld daarvan is Avraham Burg, de voormalige voorzitter van de Knesset en oud-voorzitter van de Wereld Zionisten Organisatie. Hij ontdekte zijn joods-Europese wortels weer en brak met het zionisme. Zoals vele grondleggers van het zionisme duidelijk hebben verklaard, vormt het judaïsme voor hen een belangrijke bedreiging van binnenuit: het biedt een zinvolle uitweg [...] Zonder nu de rol van profeet te willen spelen zie ik wel verschillende aanwijzingen die duiden op de broosheid van het zionisme. Het is absoluut verbazingwekkend te horen hoe men aan zichzelf twijfelt in Israël, terwijl het land toch een belangrijke militaire macht is met een sterke economie. Kennelijk is macht niet genoeg om een toekomst zeker te stellen. Profeten van het judaïsme hebben daar talloze malen op gewezen […] “want niet door zijn eigen kracht is de mens sterk”, zoals in Samuël I 2:9 staat. De kern van het judaïsme is voor mij helder verwoord door Yeshayahu Leibowitz, toen deze geleerde verklaarde dat ‘’onze natie alleen in de thora bestaat’’. De middeleeuwse joodse filosoof Saadia Gaon zei: ‘‘Wij zijn een natie (umma is het woord dat hij gebruikte) alleen dankzij de Thora en haar geboden.’’ Belangrijk is niet te vergeten dat het Joods nationalisme zich in Rusland ontwikkelde, en het is dan ook verklaarbaar dat de Russische joden de belangrijkste rol speelden in de opbouw van de zionistische onderneming en de staat Israël. Terwijl joden uit Centraal-Europa als Herzl de generaals waren, konden de soldaten van het zionisme alleen maar gerekruteerd worden uit Rusland. Ten slotte schudden de zionistische kolonisten de controle van de diaspora-joden van zich af en namen zelf de totale macht in handen.'
Met andere woorden: waar staat u, rabbijn Awraham Soetendorp? Is het judaisme voor u een cosmoplitische religieuze stroming of een op etniciteit gebaseerd eng nationalistisch fenomeen?
Groet,
In afwachting van uw antwoord,
Stan van Houcke,
journalist/ schrijver,
Amsterdam.
1 opmerking:
Geen lef
Een reactie posten