Het NRC-commentaar van vandaag: 'Afgelopen zaterdag, net toen Europa aanstalten maakte tot bemiddeling, werd de schijnbaar beperkte operatie een echte oorlog. De Gazastrook is nu door het leger in tweeën gedeeld. Maar volgens minister Barak van Defensie ligt het einde ervan nog niet in het verschiet. Israël zegt overigens nog steeds niet uit te zijn op regime change. Maar volgens de geheime dienst Shin Bet zou Hamas zo zijn verzwakt dat die bereidwilliger is de Israëlische voorwaarden te aanvaarden.Vooralsnog wijst bijna niets daarop. In een stadsoorlog, zoals nu in Gaza, spelen tanks geen rol maar wordt de strijd van huis tot huis gevoerd. In een stadsoorlog sterven altijd veel burgers, zoals kinderen die geen schuld dragen voor wat dan ook. In zo’n oorlog wordt de ‘derde intifada’, waartoe Hamas opriep, de bloedige realiteit. De basis daarvoor is afgelopen dagen echt niet weg gebombardeerd. De islamitische beweging verwierf bij de democratische verkiezingen in januari 2006 niet toevallig een ruime meerderheid van de stemmen in Gaza.'
Als ik het nu goed begrijp heeft de slijpsteen voor de geest nooit begrepen dat de zionisten al vanaf het begin de zaak zo hebben voorgesteld dat niet de joods-Israeli's maar de Palestijnen de agressors zijn. Of zoals de joods-Israelische hoogleraar Benjamin Beit-Hallahmi het stelt in zijn boek Original Sins: ‘Het lijden van de joden door de eeuwen heen, en speciaal tijdens de Holocaust, is gebruikt om het ontzeggen van Palestijnse rechten te rationaliseren en te rechtvaardigen. Dit is zo doeltreffend gebeurd dat de Palestijnen beschouwd worden als de agressors in het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat gezien wordt als een simpele voortzetting van de eeuwenlange joodse vervolging.’
Daarom is de vraag gerechtvaardigd waarom de redactie van het avondblad dat zich afficheert als 'kwaliteitskrant' dit al die tijd niet heeft geweten, terwijl daarover uitgebreid is geschreven door onder andere joods-Israelische intellectuelen? Het antwoord is kortweg: dat wist de redactie van de NRC, maar het pastte niet in de pro-Israelische propaganda die de krant verzorgt. Inmiddels is de krant er na twee jaar ook achter dat, ik citeer 'de islamitische beweging bij de democratische verkiezingen in januari 2006 niet toevallig een ruime meerderheid van de stemmen in Gaza verwierf.' Dat laat buiten beschouwing het feit dat de NRC al die tijd de boycot van Hamas volmondig gesteund heeft. Dat de politieke partij democratisch gekozen was, maakte voor de NRC-redactie niets uit. De Palestijnse bevolking had verkeerd gekozen, en moest daarvoor collectief gestraft worden, punt uit! Maar waarom dan ineens dat besef dat we toch te maken hebben met een democratische keuze? Ik denk omdat de NRC bang is dat dit een uitslaande brand gaat worden, het verzet tegen de Arabische regimes neemt razendsnel toe. Als deze slachtpartij te lang duurt dan is de mogelijkheid niet uitgesloten dat Egypte, waar een kwart van de Arabische bevolking leeft, in chaos eindigt, want de Egyptenaren pikken het niet dat het corrupte Moebarak-regime de slachtpartij van Palestijnse Arabieren blijft steunen. En als Egypte valt dan is dat slecht voor de westerse economische belangen in het Midden-Oosten, de oliebelangen van een NRC-adverteerder als bijvoorbeeld Shell. De hele Arabische wereld, ongeveer 300 miljoen mensen kijkt toe hoe met steun van het Westen de Israelische terreur doorgaat. Dat gaat net zolang goed tot het niet meer goed gaat, en dan gaat het heel erg fout, zoals het Westen met Iran merkte. En hoewel democratie en mensenrechten niet echt belangrijk zijn voor het Westen zodra zijn economische belangen op het spel staan, kunnen ze toch weer een rol spelen om de grootste misdadigers aan banden te leggen zodra de westerse ecnomische belangen geschaad dreigen te worden. Het is een subtiel spel, vandaar dat het NRC-standpunt begint te schuiven, of laat ik het zo zeggen, genuanceerder wordt. En de nuance is bij de NRC van doorslaggevend belang zoals ook uit deze zin blijkt: 'Afgelopen zaterdag, net toen Europa aanstalten maakte tot bemiddeling, werd de schijnbaar beperkte operatie een echte oorlog.' Voelt u hem? Proeft u deze zin nog eens vol op de tong: 'Afgelopen zaterdag, net toen Europa aanstalten maakte tot bemiddeling, werd de schijnbaar beperkte operatie een echte oorlog.' De slachtpartij was eerst een 'beperkte operatie' en werd toen pas 'een echte oorlog'. Het woord operatie, opereren doen we om de zaak te genezen. En het bloedbad noemt de NRC uiterst genuanceerd 'een echte oorlog.' De propaganda begint al bij het woordgebruik. En dat is, zoals gezegd, uiterst genuanceerd, bij de NRC.
Meer hierover later.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten