Rosanne Hertzberger. Racisme 6

In 1984 zei de hoogbejaarde Abel Herzberg, die Bergen-Belsen had overleefd, in een interview tegen me:

‘De nationaal-socialistische beweging was een verzet tegen de cultuur, was niet alleen een verzet tegen het jodendom... Hitler heeft gezegd: “De jood zit altijd in ons.” En de jood kan zeggen: “De heiden zit altijd in ons.” Tenminste, onbewust. Er zitten elementen in ons waar we ons niet van bewust zijn. “Das Unbehagen der Kultur” heeft Freud het genoemd. Waarom dat onbehagen bestaat? Omdat de mens zo nodig moet oorlogvoeren, omdat hij roven moet, omdat hij doodschieten moet. Daarom! Omdat hij de macht moet hebben. Dat is het verzet tegen de cultuur. Omdat hij de mensenliefde niet verdragen kan. Omdat hij haten moet. Omdat hij zijn macht moet uitleven. Omdat hij de eerste moet zijn. Omdat hij rijkdom wil hebben die een ander heeft en hij niet. Daarom. Cultuur is helemaal geen ideaal voor hem. Integendeel, dat is zijn vijand. En wat is er na de Duitse nederlaag gebeurd in bijvoorbeeld Argentinië? Wat is er Chili gebeurd? Wat is er in Vietnam gebeurd door de Amerikanen? En in andere landen? Wat gebeurt er nog? Waar is de cultuur? Wat betekent democratie anders dan dat cultuur tot gelding komen kan? En als je de democratie opheft dan kan dit niet meer. Dat is het. Democratie is niet alleen een kwestie van de meerderheid hebben om te kunnen regeren. Democratie wil zeggen dat je de cultuur te verdedigen hebt, dat je bepaalde beschavingsnormen in acht hebt te nemen. Als je die niet gebruiken kunt, waar blijf je dan?’

http://www.stanvanhoucke.net/deoneindigeoorlog/interviews/herzberg1.html

Het is belangrijk deze waarschuwing van iemand die de terreur van de haat overleefde niet te vergeten. We moeten, of we het willen of niet, telkens weer benadrukken 'dat je bepaalde beschavingsnormen in acht hebt te nemen' louter en alleen om te voorkomen dat de barbarij terugkeert. Vandaar dat deze visie van Rosanne Hertzberger onacceptabel is en blijft in een democratische rechtstaat:

'Ik huiver nog steeds als ik zo’n jurk zie, zo’n Mohammed Bouyeri-gewaad, op straat, in de tram, in de trein. Mijn onderbewuste is namelijk niet politiek correct, mijn onderbewuste scheert mensen over één kam. Dus controleer ik de contouren van zijn middel om een eventuele bomgordel in een vroeg stadium te kunnen ontwaren.

En bij de volgende halte ga ik in een andere coupé zitten. Dat vind ik prettiger. De wereld is veranderd.'

Vooroordelen dienen bestreden te worden en niet gekoesterd, racisme dient bekritiseerd te worden en niet vergoeilijkt. De jonge vrouw met de joods klinkende achternaam die zo graag met haar joodse achtergrond koketteert zou moeten beseffen dat 'de jood kan zeggen: “De heiden zit altijd in ons.” Tenminste, onbewust,' en dat haar 'onderbewuste' geen vrijbrief is om publiekelijk te discrimineren. Er is geen excuus voor het racisme van Rosanne Hertzberger. Dat zij zich racistisch opstelt komt voort uit een bewuste keuze, die zij maakt. Haar kennelijk problematische relatie met een joodse achtergrond is geen verontschuldiging en zelfs geen verklaring aangezien de meeste joodse Nederlanders zich niet racistisch opstellen. Hertzberger gedraagt zich als een kind dat om aandacht te krijgen dwars door alles heen schreeuwt, of zoals zij zelf beweert:

‘Een goede columnist krijgt brieven... Iemand die niet continu denkt wat andere mensen ook al denken.’ Dat is een belangrijke eigenschap die je moet bezitten als je een goede columnist wilt zijn, althans vindt NRC next-columniste Rosanne Hertzberger. In een interview met Pavlov doet zij uit de doeken welke eigenschappen belangrijk zijn voor het beoefenen van haar edele beroep. http://www.rondjevanpavlov.nl/2010/03/29/een-goede-columnist-krijgt-brieven/

En om zoveel mogelijk aandacht te krijgen zet zij ook haar joods klinkende achternaam in.

Ik moet me niet bemoeien met zaken waar ik niks van weet. Dat werd me haarfijn uitgelegd in reacties op stukjes die ik schreef over de AOW. En ze hebben gelijk: mijn achternaam is Hertzberger en ik ben hoogopgeleid. Ik weet niet veel van armoede.' http://www.nrcnext.nl/columnisten/2010/04/07/armoede/

In het stukje: ‘Allah is groot’-kip laat ze de lezer weten:

'Als halfslachtige jood eet ik liever geen varkensvlees...'

'Halfslachtige jood'? Wat is dat precies? Volgens de dikke Van Dale betekent halfslachtig:

'1. slechts voor de helft behorende tot het ras, de soort, door benaming aangewezen... 2. niet tot één bepaalde soort behorend, de eigenschappen van tweeërlei soorten of geslachten vertonend.'

Wat houdt Rosanne Hertzberger's halfslachtigheid in? Welnu, zover we dit met enige zekerheid kunnen vaststellen is het niet meer dan een pose, de ene dag voelt ze zich joods, de andere dag weer niet. Haar geclaimde 'joodszijn' is als een kledingstuk, de ene dag dit jasje, de volgende dag weer een ander modieus jasje. Het is een hulpmiddel om zoveel mogelijk aandacht te trekken en om zich zo racistisch mogelijk te kunnen uitlaten. 'En bij de volgende halte ga ik in een andere coupé zitten. Dat vind ik prettiger,' net zoals de antisemiet 'huivert' bij de gedachte dat hij een 'coupé' moet delen met een meneer met een keppeltje op en het dus 'prettiger' vindt om elders te gaan zitten.

Het is goed te weten dat Hertzberger's 'onderbewuste mensen over één kam [scheert].' Veel minder goed en zelfs verwerpelijk is het feit dat deze jonge vrouw columniste is van NRC.next waar ze zich ten onrechte opwerpt als woordvoerster van een hele generatie. Immers

'Er zitten elementen in ons waar we ons niet van bewust zijn. “Das Unbehagen der Kultur” heeft Freud het genoemd. Waarom dat onbehagen bestaat? Omdat de mens zo nodig moet oorlogvoeren, omdat hij roven moet, omdat hij doodschieten moet. Daarom! Omdat hij de macht moet hebben. Dat is het verzet tegen de cultuur,'

aldus de man die het allemaal van nabij meemaakte. Moeten wij nu na alles wat de afgelopen eeuw is gebeurd dit troebele 'onderbewuste' van Rosanne Hertzberger en al die andere Wilders' aanhangers opnieuw de kans geven zich breeduit te manifesteren? Daar komt nog bij dat Hertzberger in al haar onnozelheid ook niet beseft dat ze gebruikt wordt. Daarover meer in een volgend stukje.