In zijn befaamd geworden studie The Arrogance of Race: Historical Perspectives on Slavery, Racism, and Social Inequality maakte de Amerikaanse hoogleraar geschiedenis George M. Fredrickson in 1988 een onderscheid tussen wat hij noemde 'ideologisch' racisme enerzijds en 'maatschappelijk' racisme anderzijds, dus tussen 'het expliciete en gerationaliseerde racisme' en het reflexmatige racisme waarbij een bepaalde groep handelt alsof 'de andere groep inherent inferieur is,' zonder dat deze groep racisten 'een bewust en consistent beginsel ontwikkeld heeft voor haar gedrag.' Hoewel beide vormen van racisme uiteindelijk berusten op irrationele ressentimenten, is hier toch sprake van een verschil.
Welnu Rosanne Hertzberger behoort tot de tweede categorie racisten, tot het slag mensen dat gedreven wordt door wat Hertzberger zelf noemt het 'onderbewuste' dat 'namelijk niet politiek correct [is],' en andere 'mensen over één kam [scheert].' Zij en al die andere Wilders' volgelingen hebben geen rationalisering nodig voor hun troebele vooroordelen. Hertzberger 'huivert' al zodra ze 'zo’n jurk' ziet. Zij komt al in beweging zodra zij 'zo’n Mohammed Bouyeri-gewaad, op straat, in de tram, in de trein' signaleert. Rosanne Hertzberger heeft helemaal geen logische argumenten nodig voor haar racisme. Als er 1 uit een herkenbare groep moslims iets heeft misdaan is voor haar onmiddellijk de hele groep getekend. Uiterlijke kenmerken zijn voor haar al voldoende om een hele groep te discrimineren. Deze categorie racisten is het grofst en het moeilijkst te bestrijden, want ze hebben geen enkele rationele beweegreden en daarom kan men ze niet rationeel bestrijden. Wat ze zoeken is een herkenbare groep waarop ze het kwaad in de wereld kunnen projecteren, en die ze kunnen behandelen als een sociaal inferieur gezelschap. Dit soort rauw racisme hoeft niets te maken te hebben met kleur, ras, sekse, het heeft genoeg aan een groep die om willekeurig welke reden dan ook de rol van de buitenstaander kan worden toebedeeld.
'It is a social construct that different societies create in different ways, drawing on supposedly "natural" characteristics in people that are held to be congenital; racism is the ideological use of such a construct to subordinate and dominate another group,' aldus de Amerikaanse wetenschapper David Stannard. Dit soort racisme heeft aan een 'jurk... zo’n Mohammed Bouyeri-gewaad' al genoeg om de ander buiten te sluiten. Stannard toont gedocumenteerd aan dat 'a sense of "racial" superiority -- sometimes having to do with color and sometimes not' al eeuwenlang diep ingebed is in het westerse blanke bewustzijn. Het is als het racisme van de eeuwige antisemiet, die de joden ziet als een ras terwijl ze dit niet zijn. Deze irrationaliteit is ook de reden dat het antisemitisme nooit verdwijnt maar telkens weer in een nieuwe gedaante terugkeert. Het richt zich nu met de hulp van onder andere Rosanne Hertzberger tegen de moslims, of zoals zij ze abusievelijk noemt 'mohammedanen'. Wij noemen christenen ook geen 'jezussen,' maar zelfs deze elementaire kennis bezit Hertzberger niet.
Meer hierover in een ander stukje.
2 opmerkingen:
Inderdaad. De bevolkingsgroepen kunnen verschillen, de rest is eeuwig en altijd hetzelfde. Hoe zit het met de verantwoordelijkheid van haar ouders trouwens? Ik zie hier geen blijk van een goede opvoeding. Ik bedoel, deze vunzigheid wordt ook maar zomaar in de maatschappij gedumpt. Of zit men gevangen in een tunnelvisie?
anzi
We sturen Rosanna de woestijn in en het probleem is opgelost.
http://en.wikipedia.org/wiki/Scapegoating
Een reactie posten