Likoed Nederland en Joods Terrorisme 2

Irgun emblem. The map shows the British Mandate of Palestine, which the Irgun claimed in its entirety for a future Jewish state. The acronym "Etzel" is written above the map, and "rak kach" ("only thus") is written below.

Nu zionistische organisaties als Likoed Nederland zich weigeren te distantieren van concrete gevallen van joodse terreur is het goed een tussenbalans op te maken.

Vandaag opent de International Herald Tribune op de voorpagina met een lang artikel dat als kop heeft:

The ultra-religious and Israel are colliding.

Waar het om draait is het conflict dat onvermijdelijk was over de eeuwenoude vraag wie en wat nu eigenlijk een jood is, en wat zijn taak in het leven dient te zijn. Het is een vraag die zich toespitst op de man, de vrouw wordt geacht kinderen te baren en de man te gehoorzamen. Het conflict is opnieuw actueel geworden nu rabbijn Chaim Amsellem heeft verklaard dat 'ultra-religieuze' mannen niet langer meer betaald moeten worden om de torah te bestuderen, maar moeten gaan werken. De IHT:

In reaction, he was ousted from his own ultra-Orthodox party, Shas, whose leaders vilified him with such venom that he was assigned a bodyguard. The party newspaper printed a special supplement describing Rabbi Amsellem as 'Amalek,' the biblical embodiment of alle evil.

Een dergelijke kwalificatie komt neer op een doodvonnis, uitgesproken door de orthoxie. Even ter verduidelijking:

In het boek 1 Samuel krijgt koning Saul via de profeet Samuel van God de opdracht de Amalekieten en al hun vee volledig uit te roeien. Deze oproep van God een volk uit te moorden heeft later tot veel vragen geleid omdat hier naar huidige standaarden wordt opgeroepen tot genocide.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Amalekieten

De International Herald Tribune:

Rabbi Amsellem says what is needed is nothing less than "revolution".

Over het karakter van de 'Joodse staat' sprak ik twee decennia geleden met de Joods-Israelische auteur Amos Oz die ondermeer het volgende daarover geschreven had:

‘De ware strijd die vandaag de dag de natie verdeelt is allang niet meer een geschil over gebieden, politieke partijen, veiligheid, voorvaderlijke rechten en grenzen, het is een strijd over het wezen van het judaïsme en het mensbeeld… De vraag is: wie zijn wij?’ Amos Oz, 1988

En:

‘Achter de discussie over de toekomst van de bezette gebieden ontkiemde een vraag die veel dieper ging: wat kwamen we hier doen? Wat willen we zijn en moet het gezag gebaseerd zijn op de wil van het volk dan wel op de godsdienstige geboden? De beslissing werd, als vele andere, uitgesteld en verdrongen onder het voorwendsel dat er niemand was om mee te praten, en we de hindernis wel zouden nemen zodra die zich aandiende. Omdat het leek dat het antwoord op de vraag waar de grenzen moesten komen, kon wachten, ontweken we ook het antwoord op de vraag wie wij waren en wat we hier kwamen doen, een vraag die niet los gezien kan worden van het probleem over de toekomst van de bezette gebieden, de rechtvaardiging van de oorlog en de waarde van vrede. Het grote debat over de grenzen van de macht was bedoeld om diepgaandere discussies tot zwijgen te brengen en te verdringen, zoals die over het doel van het zionisme. En intussen worden wij door onze eigen macht aangetast en gecorrumpeerd.’ Amos Oz, 1990

De zionisten van bijvoorbeeld Likoed Nederland, strevend naar een zo groot mogelijk Israel, het bijbelse Eretz Israel, verergeren met hun extremistische opvattingen het fundamentele probleem van de 'Joodse staat.'

Eretz Israel is:

The Land of Israel (Hebrew: אֶרֶץ יִשְׂרָאֵל‎‎ Eretz Yisrael) refers to the land in the southern Levant which the Jewish people have since Biblical times regarded as their God-given homeland based on the narrative of the Torah, specifically the books of Genesis and Exodus.

According to the Book of Genesis, the land was promised by God to the descendants of Abraham through his son Isaac^[1] and to the Israelites, descendants of Jacob, Abraham's grandson. By this interpretation of sacred texts the land forms part of the Biblical covenant between God and the Jewish people. The most precise geographical borders of the promised land are given in Exodus 23:31, which describes the borders as the Red Sea, the "Sea of the Philistines" i.e. the Mediterranean, and the "River" (the Euphrates).

http://en.wikipedia.org/wiki/Land_of_Israel

De Joodse terroristische organisatie de Irgoen, een zionistische terreurgroep waaruit Likoed is voortgekomen heeft als embleem Eretz Israel zoals u hierboven kunt zien. En het Groot Israel zal alleen met geweld tot stand kunnen komen, zo blijkt uit de woorden: "rak kach" ("only thus"). Hoewel deze zionisten geen religieuze fundamentalisten waren (sommigen waren zelfs uitgesproken atheisten) beriepen ze zich wel op het bijbelse Israel, waardoor de ironische paradox is ontstaan dat in Israel een deel van de zionisten niet in god gelooft, maar wel gelooft dat deze niet bestaande god hen het beloofde land gaf, zoals wijlen professor Israel Shahak, een humanistische Joods-Israeli die het kamp overleefde, mij vele jaren geleden met een spottende blik in zijn ogen vertelde. http://en.wikipedia.org/wiki/Israel_Shahak

Kern van het probleem is de Joodse identiteit. Wie of wat is een Jood? En zodra de strijd met de Palestijnen is afgelopen zal dit probleem in volle hevigheid losbarsten, zoals iedereen in 'het beloofde land' weet. Vandaar dat niet de extremisten maar de gematigden de grote vrienden van Israel zijn. Het is Een Ander Joods Geluid en zeker niet het CIDI of Likoed Nederland dat een oplossing kan aandragen voor het probleem dat zo kernachtig door Joods-Israelische intellectuelen als Amos Oz wordt verwoord. CIDI en Likoed Nederland kunnen vrijblijvend het vuurtje blijven oppoken vanuit het veilige Nederland, zelf weigert een deel van deze zionisten naar Israel te emigreren. Anderen moeten het vuile en zware werk voor hen verrichten. En waarom? Ik denk dat uiteindelijk het eeuwenoude christelijke antisemitisme de voedingsbodem is geweest voor het probleem dat nu in Israel wordt uitgevochten.

Het is bekend uit de psychologie dat gekrenkte mensen veelal geneigd zijn anderen te krenken, slachtoffers veroorzaken op hun beurt weer andere slachtoffers.

Benjamin Beit-Hallahmi, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Haifa, auteur van talloze boeken waaronder Original Sins. Reflections on the History of Zionism and Israel, wees mij twee jaar geleden in een interview op het volgende fenomeen:

De historicus Benny Morris redeneert dat ook de laatste 150.000 Palestijnen die in 1948 wisten te blijven verdreven hadden moeten worden. Dan zouden we volgens hem van het hele probleem af zijn geweest. Zijn opvatting is dat de Palestijnen weliswaar een groot onrecht is aangedaan, maar dat dit onrecht wordt opgeheven omdat het rechtvaardigheid voor de Joden betekende. En rechtvaardigheid voor de Joden is belangrijker dan onrecht voor de Palestijnen. Veel Joden in Israel, ook onder de intellectuelen, delen dit standpunt. Met andere woorden: Joden hoeven zich niet druk te maken om andere mensen. Wij hebben zo veel geleden dat we het recht hebben anderen onrecht aan te doen. Wij moeten alleen voor onszelf opkomen. Dat is de gedachtegang.

Het zal duidelijk zijn dat een dergelijke houding alleen maar tot nog meer bloedvergieten kan leiden. In het kader daarvan merkte Beit-Hallahmi tevens op:

In ruil voor de onbeperkte politieke steun aan Israel hebben de Amerikaanse joden gekregen waaraan het ze het meest ontbreekt: een ideologische inhoud om de leegte van hun identiteit te vullen.

En dat geldt niet alleen voor Amerikaanse joden maar ook -- om dichter bij huis te blijven -- voor sommige joodse Nederlanders die een problematische relatie hebben met hun al dan niet vermeende joods zijn. Het is een identiteitskwestie veroorzaakt door een combinatie van het aloude christelijke antisemitisme en de voortschrijdende secularisatie die ook het judaisme wezenlijk heeft verzwakt.