Paul Brill van de Volkskrant 29

Paul Brill: roomser dan de paus.

Laat het nog even op u inwerken, de woorden van de Volkskrant-opiniemaker Paul Brill over de onthullingen van WikiLeaks. Brill suggereert dat

hoe zeer ze ook het inzicht in belangrijke internationale kwesties vergroten

journalisten van de gevestigde media zich wel twee keer moeten bedenken alvorens ze besluiten de ongevraagde onthullingen door te geven. Voor hem is publiek 'inzicht' veel minder belangrijk dan het openbaar maken van de geheimen van een kleine machtselite. Transparantie en openheid zijn voor hem kennelijk te verwaarlozen jaren zestig idealen, linkse idealen uit een tijd toen hij nog voor De Groene Amsterdammer zijn meningen opschreef.

Bovendien stelt Brill dat WikiLeaks een gevaar voor de wereldvrede kan zijn, want -- en nu komt het -- was er in de jaren zeventig van de vorige eeuw 'een WikiLeaks geweest die alle betreffende documenten in de openbaarheid had gebracht, dan was de doorbraak er waarschijnlijk nooit gekomen' en Brill doelt hiermee op het Camp David-Akkoord, waarbij Egypte het bestaansrecht van Israël erkende en Israel als tegenprestatie zich terugtrok uit Egyptisch gebied en autonomie beloofde voor de Palestijnen, een belofte die onmiddellijk werd geschonden door de zionisten zonder dat de wereldgemeenschap de 'Joodse staat' dwong zich aan het Akkoord te houden.

Brill impliceert dat WikiLeaks levensgevaarlijk is, de wereldvrede kan bedreigen en dat de gevestigde media zich van deze instelling moet distantieren en zichzelf moet onderwerpen aan zelfcensuur om te voorkomen dat de hel losbreekt. Voor mij als onafhankelijke journalist zijn de 'onthullingen' van WikiLeaks alleen maar een bevestiging van wat ik in feite al wist door de geschiedenis van de Verenigde Staten uitgebreid te bestuderen. Wat nu bekend wordt is in feite een herhaling van zetten, het is standaardpolitiek van een grootmacht om zijn belangen tegen elke prijs te waarborgen. Dat weet iedereen die een beetje gedegen onderzoek doet. Wat voor mij veel interessanter is, is de reactie van de commerciele pers, die als het ware smeekt om de persvrijheid zo snel mogelijk aan banden te leggen, desnoods via zelfcensuur maar als het moet zelfs via het vernietigen van WikiLeaks. Men moet de komende tijd goed opletten, want de wereld dendert razendsnel af op een geweldige internationale crisis. De gedachte dat alles in wezen bij het oude blijft is op niets gebaseerd. Het meest verbijsterende zal zijn dat de commerciele media van wie verwacht mocht worden dat ze de vrijheden van de burger beschermen de eersten zullen om die vrijheden zonder slag of stoot op te geven. Paul Brill doet me altijd denken aan het prototype van de oude communistische commissaris die gaandeweg bereid is om het laatste beetje fatsoen te verkopen, zolang hij maar kan blijven zitten waar hij zit. Het zijn met name de jongens uit de extreem linkse hoek die als de ergste reactionairen eindigen. De extremen raken elkaar altijd en zoals met alle bekeerlingen, uiteindelijk worden ze roomser dan de paus.