In het dagblad Trouw was onlangs het volgende te lezen:'Op weg naar ’t einde van de Joodse staat
Israël bezet de Palestijnse gebieden louter uit honger naar land, vindt Zeev Sternhell, gisteren in Israël doelwit van een aanslag.
’Het zionisme is een veroveringsoorlog”, zei een van de grondleggers van de Israëlische staat, Berl Katznelson in 1929. Hij vervolgde: „Ik gebruik niet toevallig militaire termen om het vestigen van de staat te omschrijven”. In feite was het zionisme een veroveringsbeweging en daartoe waren alle middelen bruikbaar.
Wat echter in de dagen voor de stichting van de staat onvermijdelijk en dus gerechtvaardigd was, krijgt nu de lelijke en gewelddadige vorm van een koloniale bezetting: het autoritaire regime in de bezette gebieden, de schepping van twee legale systemen het gebruik van leger en politie ten dienste van de kolonistenbeweging, de roof van Palestijns land.
Dit alles draagt niet bij aan de vervolmaking van het zionisme maar leidt tot zijn begrafenis. Hier, tussen de stad Hebron en de nederzetting Yitzhar begraven de kolonisten de democratische Joodse staat.
Evenals andere koloniale regimes trachten de bewindhebbers in de gebieden te handelen onder dekking van de duisternis. Toen 250 leden van de vredesbeweging op bezoek kwamen werd Hebron tot verboden gebied verklaard. De politie deed niets om te verhinderen dat plaatselijk tuig de vredesgroep aanviel. Als er een delegatie van de Likoed was gekomen zou het gebied niet zijn afgegrendeld en zou de politie zich ongetwijfeld volledig ten dienste van de bezoekers hebben gesteld.
Wie wil weten wat er aan de hand is, moet absoluut een bezoek aan de gebieden brengen. Pas als je door de velden loopt, snap je onmiddellijk dat de zogenaamde illegale buitenposten het probleem niet vormen. Dat er niets in de weg wordt gelegd aan gajes dat de wet aan zijn laars lapt is op zichzelf een schande , maar dat is niet de belangrijkste hindernis om een einde te maken aan de bezetting. De ware oorzaak is de kolonistenbeweging zelf, de Israëlische landhonger.
Wat echter in de dagen voor de stichting van de staat onvermijdelijk en dus gerechtvaardigd was, krijgt nu de lelijke en gewelddadige vorm van een koloniale bezetting: het autoritaire regime in de bezette gebieden, de schepping van twee legale systemen het gebruik van leger en politie ten dienste van de kolonistenbeweging, de roof van Palestijns land.
Dit alles draagt niet bij aan de vervolmaking van het zionisme maar leidt tot zijn begrafenis. Hier, tussen de stad Hebron en de nederzetting Yitzhar begraven de kolonisten de democratische Joodse staat.
Evenals andere koloniale regimes trachten de bewindhebbers in de gebieden te handelen onder dekking van de duisternis. Toen 250 leden van de vredesbeweging op bezoek kwamen werd Hebron tot verboden gebied verklaard. De politie deed niets om te verhinderen dat plaatselijk tuig de vredesgroep aanviel. Als er een delegatie van de Likoed was gekomen zou het gebied niet zijn afgegrendeld en zou de politie zich ongetwijfeld volledig ten dienste van de bezoekers hebben gesteld.
Wie wil weten wat er aan de hand is, moet absoluut een bezoek aan de gebieden brengen. Pas als je door de velden loopt, snap je onmiddellijk dat de zogenaamde illegale buitenposten het probleem niet vormen. Dat er niets in de weg wordt gelegd aan gajes dat de wet aan zijn laars lapt is op zichzelf een schande , maar dat is niet de belangrijkste hindernis om een einde te maken aan de bezetting. De ware oorzaak is de kolonistenbeweging zelf, de Israëlische landhonger.
Lees verder: http://www.trouw.nl/opinie/podium/article1865552.ece
Meer over de Israelische terreur: http://www.countercurrents.org/pa-pilger110903.htm
1 opmerking:
Herman2
Eindelijk een wat evenwichtiger reaktie in Trouw. Het werd tijd...!
Is het goed dat ik dit blog heb overgenomen op: http://www.stopdebezetting.com/wereldpers/de-israelische-terreur-448.html ?
Een reactie posten