Stel een groep zwaar bewapende mannen dringt uw huis binnen met als argument dat ze orde op zaken komen stellen. Ze doden enkele van uw familieleden, verwoesten een deel van uw huis en proberen een orde te scheppen die hen bevalt. Na verloop van tijd blijkt dat de chaos enorm is toegenomen, want u en de uwen blijven zich verzetten tegen de zwaar bewapende kerels die zeggen orde op zaken te willen stellen. De binnendringers beseffen dat ze de strijd niet kunnen winnen en dat ze naar vrede moeten streven. Wie zoekt dan naar verzoening? Juist, die binnendringers!
Nu de NRC, de slijpsteen voor de geest. Na gisteren op de voorpagina te hebben bericht dat de 'Strijd tegen Talibaan "neerwaartse spiraal"' vertoont, omdat de militairen die Afghanistan binnenvielen er niet in slagen de bewoners van het land in het gareel te meppen, laat de NRC op pagina 5 weten: 'Op zoek naar degenen die tot verzoening bereid zijn.' Redacteur 'Hanneke Chin-a-Fo' heeft de zaak omgedraaid. Niet het Westen zoekt naar 'verzoening' maar het Westen is 'op zoek' naar elementen onder de onverzoenlijke, fanatieke, extremistische, terroristische Talibaan, die 'tot verzoening bereid zijn'.
Het voordeel van deze omkering van zaken is dat het feit dat het Westen gedwongen is om naar 'verzoening' te streven wordt verdoezeld. Bovendien suggereert deze voorstelling van zaken dat het beschaafde Westen bereid is tot 'verzoening' maar dat we dat niet van de vijand kunnen zeggen, want wij moeten nu 'op zoek naar degenen die tot verzoening bereid zijn'. En met zulke fanatieke lui weet je het maar nooit. Ook het feit dat de westerse politiek ten aanzien van Afghanistan volledig failliet is, kan op die manier verhuld worden. Jarenlang hebben de Nederlandse commerciele massamedia geen serieus onderzoek ter plaatse gedaan en nu moet men het publiek voorzichtig gaan vertellen dat het beleid failliet is, en dat er nu 'Ook in de Verenigde Staten steeds meer stemmen op [gaan] om te praten met "gematigde" leden van de Talibaan.' aldus NRC. Dezelfde 'gematigde' Talibaan leden dus die eerder gebombardeerd, gedood, en genadeloos vervolgd werden omdat ze in de ogen van de commerciele journalistiek 'fanatieke, genadeloze, extremistische, gewetenloze, moordzuchtige moslim-fundamentalisten' waren, om slechts enkele kwalificaties van de westerse journalisten te citeren.
Hoe deze 'religieuze fanatici' ineens door diezelfde commerciele massamedia als 'gematigd' kunnen worden afgebeeld is duidelijk. Het was propaganda en het blijft propaganda. Zodra de macht spreekt van 'fanatieke Talibaanstrijders' dan zijn ze fanatiek, zodra de macht zegt dat er 'gematigde' Talibaan leden zijn, dan zijn er 'gematigde' Talibaan leden. Punt, uit. En deze schaamteloze journalistiek wordt gebracht door een krant die zich als 'de slijpsteen voor de geest' ziet.
Alleen free-lance journalisten als Arnold Karskens en serieuze angelsaksische journalisten als bijvoorbeeld John Pilger en Robert Fisk hebben vanaf het begin gewaarschuwd, zoals u de afgelopen jaren onder andere in de rubriek Nederland en Afghanistan heeft kunnen lezen.
Net als in het geval van de kredietcrisis blijkt ook hier weer hoe failliet de westerse commerciele journalistiek is.
Eerder al schreef ik: Herman en Chomsky concluderen in Manufacturing Consent het volgende: 'Given the imperatives of corporate organisation and the workings of the various filters, conformity to the needs and interests of privileged sectors is essential to succes. In the media, as in other major institutions, those who do not display the requistite values and perspectives will be regarded as "irresponsible," "ideological," or otherwise aberrant, and will fall by the wayside."
Nu de NRC, de slijpsteen voor de geest. Na gisteren op de voorpagina te hebben bericht dat de 'Strijd tegen Talibaan "neerwaartse spiraal"' vertoont, omdat de militairen die Afghanistan binnenvielen er niet in slagen de bewoners van het land in het gareel te meppen, laat de NRC op pagina 5 weten: 'Op zoek naar degenen die tot verzoening bereid zijn.' Redacteur 'Hanneke Chin-a-Fo' heeft de zaak omgedraaid. Niet het Westen zoekt naar 'verzoening' maar het Westen is 'op zoek' naar elementen onder de onverzoenlijke, fanatieke, extremistische, terroristische Talibaan, die 'tot verzoening bereid zijn'.
Het voordeel van deze omkering van zaken is dat het feit dat het Westen gedwongen is om naar 'verzoening' te streven wordt verdoezeld. Bovendien suggereert deze voorstelling van zaken dat het beschaafde Westen bereid is tot 'verzoening' maar dat we dat niet van de vijand kunnen zeggen, want wij moeten nu 'op zoek naar degenen die tot verzoening bereid zijn'. En met zulke fanatieke lui weet je het maar nooit. Ook het feit dat de westerse politiek ten aanzien van Afghanistan volledig failliet is, kan op die manier verhuld worden. Jarenlang hebben de Nederlandse commerciele massamedia geen serieus onderzoek ter plaatse gedaan en nu moet men het publiek voorzichtig gaan vertellen dat het beleid failliet is, en dat er nu 'Ook in de Verenigde Staten steeds meer stemmen op [gaan] om te praten met "gematigde" leden van de Talibaan.' aldus NRC. Dezelfde 'gematigde' Talibaan leden dus die eerder gebombardeerd, gedood, en genadeloos vervolgd werden omdat ze in de ogen van de commerciele journalistiek 'fanatieke, genadeloze, extremistische, gewetenloze, moordzuchtige moslim-fundamentalisten' waren, om slechts enkele kwalificaties van de westerse journalisten te citeren.
Hoe deze 'religieuze fanatici' ineens door diezelfde commerciele massamedia als 'gematigd' kunnen worden afgebeeld is duidelijk. Het was propaganda en het blijft propaganda. Zodra de macht spreekt van 'fanatieke Talibaanstrijders' dan zijn ze fanatiek, zodra de macht zegt dat er 'gematigde' Talibaan leden zijn, dan zijn er 'gematigde' Talibaan leden. Punt, uit. En deze schaamteloze journalistiek wordt gebracht door een krant die zich als 'de slijpsteen voor de geest' ziet.
Alleen free-lance journalisten als Arnold Karskens en serieuze angelsaksische journalisten als bijvoorbeeld John Pilger en Robert Fisk hebben vanaf het begin gewaarschuwd, zoals u de afgelopen jaren onder andere in de rubriek Nederland en Afghanistan heeft kunnen lezen.
Net als in het geval van de kredietcrisis blijkt ook hier weer hoe failliet de westerse commerciele journalistiek is.
Eerder al schreef ik: Herman en Chomsky concluderen in Manufacturing Consent het volgende: 'Given the imperatives of corporate organisation and the workings of the various filters, conformity to the needs and interests of privileged sectors is essential to succes. In the media, as in other major institutions, those who do not display the requistite values and perspectives will be regarded as "irresponsible," "ideological," or otherwise aberrant, and will fall by the wayside."
3 opmerkingen:
Arnold Karskens was gisteravond te gast bij de eeuwige randdebielen Pauw en Witteman, waar hij nauwelijks de tijd kreeg om zijn verhaal te doen… Waar Witteman wel in slaagde was zijn poging Karskens af te schilderen als iemand die partij gekozen had tegen het Nederlandse leger en (dus) pro Taliban… Hoewel Karskens poogde uit te leggen dat hij een stem wilde geven aan de onschuldige burgerslachtoffers van al het geweld werd hij kort gehouden door dit stelletje bralapen. Ik zou dolgraag eens de papieren van tafel grissen waar deze twee leeghoofden de hele tijd naar zitten te staren tijdens hun z.g. discussies met hun gasten… volgens mij wordt er precies op aangegeven binnen welke kaders de discussie mag plaatsvinden en zodra iemand de kaders verlaat wordt er ingegrepen. Wat een aanfluiting!
Karskens inzet wordt ondanks P&W wel erkend. Hij heeft de Clara-Meijer-Wichmann penning toegekend gekregen.
Weer prijs voor Arnold Karskens
vrijdag 10 oktober 2008 (villamedia.nl)
Journalist Arnold Karskens krijgt op 10 december de Clara-Meijer-Wichmann penning. De mensenrechtenonderscheiding is bedoeld voor mensen of organisaties in Nederland “die zich op onderscheidende wijze hebben ingezet voor de waarborging van mensenrechten”. Karskens is bekend als oorlogsverslaggever in Afghanistan. Hij bezocht dat land voor het eerst in 1982. De mensenrechtenonderscheiding wordt elk jaar toegekend door de organisaties Liga voor de Rechten van de Mens en J’accuse. In september werd Karskens verkozen tot journalist voor de vrede.
Bron: ANP via AD
Weer haarscherp Stan.
Een reactie posten