Vandaag kreeg ik deze reactie van Willem van Genugten, hoogleraar internationaal recht aan de Universiteit van Tilburg. Hij is tevens voorzitter van de Commissie voor de Rechten van de Mens van de Adviesraad Internationale Vraagstukken die ondermeer de minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen, intellectueel bijstaat in deze barre tijden.
Beste Stan,
De voortgezette bouw van nederzettingen kan ook naar mijn smaak alleen maar worden geduid als een provocatie aan het adres van de internationale gemeenschap en al diegenen die blijven hameren op het belang en de noodzaak van vredesbesprekingen. Interessant stuk gisteren in de Volkskrant: "Hou op met praten over vrede in het Midden-Oosten". Je hebt het wellicht gezien. Wie het goed leest, ziet aan het einde echter een verrassende move. Het woord "vrede" moet worden ingeruild voor "ontspanning": "Een geweldloze status quo is verre van bevredigend, maar is niet slecht." En dan: "De moedigen zijn vertrokken uit het Midden-Oosten. Een vrede van de moedigen moet wijken voor een bestand van de middelmatigen". In deze redenering behoort minister Verhagen tot de moedigen die blijven zoeken naar een uitweg. Diezelfde minister Verhagen liet gisteren, eveneens in de VK, uit zijn mond optekenen dat hij verbijsterd is over de nieuwste Israelische plannen en zinspeelt op diplomatieke sancties. Dat moet jou toch aanspreken, al zal het je vast niet ver genoeg gaan.
Er is in de loop van enkele decennia veel onderzoek gedaan naar de effectiviteit van sancties (boycots en embargo's). Ik heb daar zelf, samen met anderen, ook een boek aan gewijd: "United Nations Sanctions: Effectiveness and Effects, Especially in the Field of Human Rights". Overall conclusie: brede sancties werken bijna nooit. De VN is na het echeck met de sancties tegen Irak steeds actiever gaan zoeken naar "smart sanctions": bevriezing van banktegoeden, reisverboden, etc. Dat lijkt af en toe wel te werken. Een overall boycot dan wel embargo komt in het VN-arsenaal niet meer voor. Wb Israel: Evenals in het NRC-stuk blijf ik de lange termijn en de noodzaak van gesprekken benadrukken. Er zijn subtieler mechanismen nodig dan een brede boycot. Ter vergelijking: op het moment dat het VK zich keerde tegen de kandidatuur van Van Rompuy begon het Belgische volk zich massaal achter hem te scharen. Het verschijnsel van "Rallying around the flag".
Toepassing van internationale recht is helaas vaak geen digitale aangelegenheid. Lees desgewenst Goldsmith/Posner, "The Limits of International Law", of een van de vele andere boeken of artikelen waarin wordt gezocht naar precizie en maatwerk, of het nu gaat om het MO, de toepasselijkheid van de rechten van de mens in extreem arme landen, het non-proliferatieverdrag. Het moderne internationale recht heeft in zestig jaar tijd heel wat land veroverd op loutere machtspolitiek, maar er is op tal van punten een lange en nooit eindigende weg te gaan.
Een van degenen uit jouw lijst van geadresseerden liet mij weten, naar aanleiding van jouw opmerking dat ik "te fatsoenlijk" ben, dat ik dat maar vooral moet blijven en dat hij zich erover verbaasde dat ik uberhaupt op jouw aanvallen reageer. Ik heb dat gedaan om allerlei redenen die ik niet aan de publiciteit prijsgeef, maar dit is wel mijn laatste antwoord aan je.
Met hartelijke groet,
Willem
Het laatste wat ik hem had geschreven was dit:
WOENSDAG, NOVEMBER 18, 2009
Willem van Genugten en de Mensenrechten 27
Beste Willem van Genugten,
Het lijkt me nu toch de hoogste tijd voor een hoogleraar
internationaal recht, die zich publiekelijk achter minister Verhagen
van Buitenlandse Zaken heeft opgesteld, om eveneens publiekelijk
dezelfde minister thans te verzoeken om Israel onder druk te zetten
door een boycot tegen de 'Joodse staat' voor te stellen, nu Israel het
internationaal recht blijft schenden. Me dunkt, je kunt nu wel een
potje breken bij hem. Willem, ik verneem graag of je dit ook van plan
bent te doen. Ik bedoel, iemand moet toch opkomen voor de handhaving
van het internationaal recht. En als de rest van de Nederlandse
intelligentsia dit niet doet om wat voor een opportunistische reden
dan ook, dan nog is dat voor jou als hoogleraar internationaal recht
geen reden om te zwijgen. Of je verdedigt het internationaal recht
zoals je onlangs publiekelijk minister Verhagen verdedigde, of je
verdedigt het internationaal recht niet, een tussenweg is er niet. In
afwachting van je antwoord,
vriendelijke groet,
Stan
Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Willem van Genugten en
de Mensenrechten 26" achtergelaten:
De Amerikaanse en Israëlische media gebruiken consequent de
karakterisering "dismayed", dat ontzet, ontsteld, geschrokken,
verbluft, verbijsterd of verslagen betekent. Het werd uitgesproken
door de Witte Huis woordvoerder Robert Gibbs (Haaretz): "We are
dismayed at the Jerusalem Planning Committee's decision to move
forward on the approval process for the expansion of Gilo."
Maar volgens Radio Nederland Wereldomroep en de NOS is de VS slechts
"ontstemd".
Minister van BuZa van België Yves Leterme heeft zich al duidelijk
uitgesproken tegen de Israëlische beslissing. Leterme herinnert er aan
dat “de nederzettingsactiviteiten in de Palestijnse bezette gebieden,
met inbegrip van Oost-Jeruzalem, als illegaal worden beschouwd in het
internationaal recht.”
In een interview op FOX sprak Obama zich nog eens uit. Hij noemde het
besluit vandaag "zeer gevaarlijk". Ja, voor de veiligheid van Israël
natuurlijk.
De Europese Unie liet bij monde van voorzitter Zweden weten
‘ontzet’ te zijn over het Israëlische besluit. Het is in strijd
met het internationale recht en het draagt niet bij aan een atmosfeer
die kan leiden tot een oplossing voor het Palestijns-Israëlisch
conflict, staat in de verklaring.
Aggut wat een 'verontwaardiging'. Twee dagen eerder:
De Europese Unie heeft dinsdag een Palestijns verzoek voor steun aan
eenzijdige uitroeping van de Palestijnse staat door de VN-
Veiligheidsraad, zonder akkoord met Israël, van de hand gewezen. De
Zweedse minister van buitenlandse zaken Carl Bildt zei dat de
voorwaarden voor zo'n stap ontbreken.
Bildt maakte duidelijk dat de EU graag een Palestijnse onafhankelijke
staat zou erkennen, maar stelde ook nadrukkelijk dat 'er eerst een
moet zijn'. Hij noemde het Palestijnse voorstel 'enigszins voorbarig'.
Eurocommissaris buitenlandse betrekkingen Benita Ferrero-Waldner zei
dat het er in deze fase om gaat de Palestijnen en de Israëliers
opnieuw aan de onderhandelingstafel te krijgen. "Het belangrijkste is
de Amerikanen echt te helpen beide partijen rond de tafel te krijgen",
zei Ferrero-Waldner.
"Voorbarig", jawel...
En waar is Mister Mensenrechten Maxime Verhagen? Die heeft blijkbaar
weer niks te zeggen. Maar misschien moet hij eerst even naar de
Israëlische ambassade telefoneren voor 'tips'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten