Hoe lang zal het nog duren voordat in Hilversum doordringt dat intelligente mensen allang afgehaakt zijn, en dat in bijvoorbeeld de VS de betaalzender HBO dit allang beseft en daarom schitterende en intelligente series laat maken. Ik vraag dat omdat ik van mijn buurman hoorde dat van de week de journalist Frénk van der Linden bij zijn grote vriend Paul Witteman was om er zijn eigen huiselijk leed te verkopen. Als ik het goed heb begrepen kwam hij nu iets vertellen over zijn moeder die hij in de keuken met een andere man had zien vrijen, en dan nog een woedende vader of iets dergelijks, in elk geval leek het me een larmoyant verhaal waarin ik geen belangstelling had. Ik vroeg me wel af waarom journalisten nu met hun huis, tuin en keukenverdriet langs de deuren komen leuren. Houdt het dan nooit op. De wereld van de gemiddelde Nederlander gaat niet verder dan de voordeur. Ik dacht dat we na die geweldige flop van zijn roman De Steniging een tijdje van hem afwaren. 'Deze roman loopt over als een vergeten emmer onder een stromende kraan. En de lezer maar dweilen, terwijl hem ‘ter plekke’ de puistjes uitbreken bij de gedachte aan alle goede bedoelingen', aldus de Volkskrant. Maar nee hoor, nu komt hij weer met zijn familieperikelen leuren. Heeft die Van der Linden helemaal niks anders te melden? Allejezus.
2 opmerkingen:
Ik de kunstwereld zijn er veel mensen die zichzelf en hun dagelijkse beslommeringen heel interessant en misschien wel verheffend vinden. Dan denk je meteen: ja kunstenaars natuurlijk, maar die juist niet. Op een paar ijdeltuiten en mediageilaards na zijn kunstenaars meestal bescheiden en serieuze mensen die het liefst alleen en ongestoord in hun atelier zitten om hun ding doen.
Nee, het ergst zijn de mensen die zich rond de kunstenaars begeven: de wannabees natuurlijk, maar ook de curatoren, de galeriehouders, de handelaars en de schrijvende critici. Mijn indruk is dat iedereen die zijn brood verdient met kunst maar geen kunstenaar is (allemaal middle men dus) gefrustreerde mensen zijn omdat ze eigenlijk diep in hun hart kunstenaar hadden willen worden maar het talent niet hadden.
Zo kwam ik na een tip op Facebook terecht. Binnen een week had ik honderden 'vrienden', allemaal kunstenaars en uit de kunstperiferie. En wat schetst mijn verbazing: van degenen van wie je een hoog intellectueel niveau mag verwachten, blijken driftige Facebookers te zijn - maar hebben het alleen maar over zichzelf. En zeer onverheven: nu ga ik dit doen en straks ga ik eten. Lekke band. Ik moet naar de tandarts. Dat soort berichten. Na een maand Facebook ben ik daar gillend weggerend. Moest dat nou de artistieke intelligensia voorstellen?
Voor mij hoeft men niet intelligent te zijn om mooie kunst te maken. En wat is intelligent? Voorbeelden te over voor wat voor intelligent moet doorgaan, overloopt van domheid.
Wat mij tegen de borst stuit is de hoogmoed en het elitegedrag.
Voorbeeldje: Meneer (die wel mooie beelden maakt), die ik niet persoonlijk kende, komt op mij af in het café waar ik met een paar mensen was. Hij: "Jouw huis of mijn huis, jouw bed of mijn bed"? Ik: "Heb je een probleem"? Hij: "Vind je niet dat ik mooie beelden maak"?
anzi
Een reactie posten