Farah Karimi 2

Anoniem heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Farah Karimi" achtergelaten:

Ik vind dat ook nog al veel, teveel,voor iemand die aan ontwikkelingshulp doet. asosiaal, inderdaad. Dat kan best een wat minder.

Corrie

AdR heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Farah Karimi" achtergelaten:

Tja. Ik heb eens een voormalig ontwikkelingswerkster geïnterviewd die zo eerlijk was te zeggen: je wordt op zijn Nederlands betaald en je geeft natuurlijk uit naar het land waar je verblijft, dus je wordt er bepaald niet armer op. Leerzaam. "Vrijwilliger", "ontwikkelingshulp".

Merk op hoe dit inkomen onmiddellijk wordt vergoelijkt als "onder de Wijffelsnorm". Ik heb niets met de WIjffelsnorm te maken, maar ja, ik zal dan ook nooit (meer) geven aan de NOVIB of de Postcodeloterij.

Die rechtse critici hebben boter op hun hoofd, maar ook hier geldt wat Pieter Waterdrinker zei met zijn TOlstojcitaat: zorg er voor dat er niets op jou aan te merken is. Het zou degene die de functie bekleedt een eer moeten zijn, met het honorarium (ereloon!) van een gewone kantoorbaan.

Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "Farah Karimi" achtergelaten:

Ik heb ooit m.b.t. Afghanistan iets geschreven over waar het geld van de ontwikkelingshulp blijft en dan vallen de schellen van je ogen. Dat Rode kruispersoneel, en die van Oxfam en Cordaid e.d. betaald moet worden is natuurlijk logisch. Maar dat de mensen op kantoor veilig in Nederland zoveel geld moeten verdienen zie ik niet. Waar met name veel geld in gaat zitten zijn de NGO adviesbureaus (consultancy).

Lees ook The Guardian 2008:

40% of Afghan aid returns to donor countries, says report

Much of the money earmarked for aid is diverted to political or military purposes.

En volgens mij is 40% slechts het topje van de ijsberg, aangezien de ontwikkelingshulpprojecten ook weer worden uitgevoerd door westerse bedrijven, die daar zodoende ook weer aan verdienen.

John Pilger schrijft:

In May last year, the Guardian published the result of an investigation by Jonathan Steele. He concluded that, in addition to up to 8,000 Afghans killed by American bombs, as many as 20,000 more may have died as an indirect consequence of Bush's invasion, including those who fled their homes and were denied emergency relief in the middle of a drought. Of all the great humanitarian crises of recent years, no country has been helped less than Afghanistan. Bosnia, with a quarter of the population, received $356 per person; Afghanistan gets $42 per person. Only 3% of all international aid spent in Afghanistan has been for reconstruction; the US-led military "coalition" accounts for 84%, the rest is emergency aid. Last March, Karzai flew to Washington to beg for more money. He was promised extra money from private US investors. Of this, $35m will finance a proposed five-star hotel. As Bush said, "The Afghan people will know the generosity of America and its allies."

Tot zover de reacties. Interessant is ook Karimi's achtergrond:

'Farahnaz (Farah) Karimi (Garros (Iran), 15 november 1960) is een Nederlandse ex-politica van Iraanse komaf. Zij was tussen 1998 en 2006 namens GroenLinks lid van de Tweede Kamer. Sinds 2008 is ze algemeen directeur van de ontwikkelingssamenwerkingsorganisatieOxfam Novib.

Karimi werd geboren in Iran. Ze bezocht basisonderwijs en voortgezet onderwijs in Teheran tussen 1966 en 1978. In 1978 ging ze aan de Technische Universiteit van Isfahan industrieel ontwerp studeren. Vanaf haar vijftiende raakte Karimi geïnteresseerd in progressieve interpretaties van de Islam, zoals de feministische interpretatie van de Islam van Shariati.^[1] Tijdens haar jeugd was Karimi betrokken bij het verzet tegen Sjah Mohammed Reza Pahlavi. Karimi zag de Iraanse Revolutie als een moment waarin een socialistische interpretatie van de islamin de praktijk zou kunnen worden gebracht.^[1][2] Maar tijdens de Iraanse revolutie kwam een, in de ogen van Karimi, conservatief bewind aan de macht.^[1]

Achtergrond

In 1980 verliet ze haar opleiding om zich aan te sluiten bij de Mujahedien Khalq, een links-islamistische^[1] verzetsbeweging tegen het islamitische bewind. Ze hield zich binnen de Mujahedien Khalq bezig met het afluisteren van politieberichten.^[1] In 1983 vluchtte ze via Irak naar Duitsland. In Duitsland kreeg ze politiek asiel op een gedeeltelijk vals vluchtverhaal.^[3]Tussen 1985 en 1986 werkte Karimi voor de Mujahedien Khalq in Parijs waar ze valse vluchtverhalen ontwikkelde.^[3] In 1986 brak ze definitief met Mujahedin Khalq. In haar boek Het geheim van het vuur (2005) beschreef Karimi uitvoerig haar politieke bewustwording in haar jeugd in Iran, haar ervaring met Mujahedien Khalq en haar breuk met deze organisatie.^[2] De Mujahedin Khalq wordt door de Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika op dit moment beschouwd als een terroristische organisatie.^[3] Ook Karimi beschouwt de organisatie nu als een "criminele sekte."^[3]

In Duitsland bezocht ze vanaf 1985 een studiecollege voor buitenlandse studenten in Hamburg, en studeerde vervolgens tussen 1986 en 1988 wiskunde en informatica aan de Universiteit van Kiel. Tussen 1983 en 1988 was Karimi actief in verschillende vluchtelingenwerkgroepen in Duitsland en in Frankrijk.^[4] Haar zus Farzanah bleef actief binnen de Mujahedien Khalq, wat ze uiteindelijk met haar leven moest bekopen.^[3]

In 1989 vestigde Karimi zich met haar gezin in Nederland. Aan de Rijksuniversiteit Groningen studeerde ze "Beleid en Bestuur in Internationale Organisaties". Tevens vroeg ze de Nederlandse nationaliteit aan. Vanaf 1993 ging Karimi werken in de semi-publieke sector. Tussen 1993 en 1994 was ze medewerker van de Stichting Probe in Hoogezand-Sappemeer. Vanaf 1994 was ze coördinator van Aisa, een project voor emancipatie en ondersteuning van zwarte, migranten- en vluchtelingenvrouwen. Ze werd in 1997 lid van GroenLinks.^[4] In april 1998 werd ze lid van het partijbestuur van deze partij. In 1998 was ze kortstondig landelijk project leider 'Heel de buurt', project bij het Nederlands Instituut voor Zorg en Welzijn. Daarnaast was Karimi maatschappelijk actief. Ze was tussen 1991 en 2001 lid van het bestuur van Vluchtelingenorganisaties Nederland. Daarnaast was ze lid van het bestuur Algemeen Maatschappelijk Werk in Groningen tussen 1993 en 1994 en van het bestuur van Transact, het Landelijk expertisecentrum seksespecifieke zorg en seksueel geweld tussen 1996 en 1998. Ook was ze lid van de adviescommissie ASKV/Steunpunt Vluchtelingen.

Politieke loopbaan

Bij de verkiezingen van 1998 werd Karimi verkozen in de Tweede Kamer voor GroenLinks. Toen ze actief werd bij GroenLinks verzweeg ze haar betrokkenheid bij de Mujahedien Khalq.^[3]'

Lees verder: http://nl.wikipedia.org/wiki/Farah_Karimi

Ook hier zie je de geweldige ambitie van een aanzienlijk aantal mensen dat uit extreem linkse secten voortkomt. Dat is geen Iraans fenomeen, maar een internationaal verschijnsel, de SP-miljonair Derk Sauer is een ander voorbeeld daarvan, veel neoconservatieven in de VS kwamen uit dezelfde trotskistische achtergrond. Dit soort mensen zijn veelal opportunistische cellenbouwers, die het maatschappelijk ver schoppen omdat ze een bepaalde fanatieke bezetenheid bezitten. De Mujahedien Khalq is een Iraanse terroristische organisatie die aan de kant van Saddam Hoessein vocht tegen de eigen Iraanse bevolking en die in Irak eigen gevangenissen heeft waar tegenstanders worden gemarteld.

'In 1980 verliet ze haar opleiding om zich aan te sluiten bij de Mujahedien Khalq, een links-islamistische^[1] verzetsbeweging tegen het islamitische bewind. Ze hield zich binnen de Mujahedien Khalq bezig met het afluisteren van politieberichten.^[1] In 1983 vluchtte ze via Irak naar Duitsland. In Duitsland kreeg ze politiek asiel op een gedeeltelijk vals vluchtverhaal.^[3] Tussen 1985 en 1986 werkte Karimi voor de Mujahedien Khalq in Parijs waar ze valse vluchtverhalen ontwikkelde.^[3] In 1986 brak ze definitief met Mujahedin Khalq. In haar boek Het geheim van het vuur (2005) beschreef Karimi uitvoerig haar politieke bewustwording in haar jeugd in Iran, haar ervaring met Mujahedien Khalq en haar breuk met deze organisatie.^[2] De Mujahedin Khalq wordt door de Europese Unie en de Verenigde Staten van Amerika op dit moment beschouwd als een terroristische organisatie.^[3] Ook Karimi beschouwt de organisatie nu als een "criminele sekte."^[3]

In Duitsland bezocht ze vanaf 1985 een studiecollege voor buitenlandse studenten in Hamburg, en studeerde vervolgens tussen 1986 en 1988 wiskunde en informatica aan de Universiteit van Kiel. Tussen 1983 en 1988 was Karimi actief in verschillende vluchtelingenwerkgroepen in Duitsland en in Frankrijk.^[4] Haar zus Farzanah bleef actief binnen de Mujahedien Khalq, wat ze uiteindelijk met haar leven moest bekopen.^[3]'

http://nl.wikipedia.org/wiki/Farah_Karimi

In early 2003, the MKO was forced by the U.S. military operating in Iraq to disarm and surrender or face destruction. In August 2004, despite the its own labbeling of the MKO as a terrorist group, the United States granted them Geneva Convention protection. This means they cannot be sent to Iran. Earlier Iran and the United Staets had been negotiating exchanging the MKO leaders for al-Qaida operatives held by Iran. This has lead to incresed speculation that the MKO may be used by the United States in operation against Iran.

After the revolution

In more recent years under the guidance of Maryam Rajavi the organization has adopted strong principles in favor of women. Women have now assumed some senior positions of responsibility within the ranks of the PMOI and although women make up only a third of fighters, two-thirds of its commanders are women. Rajavi ultimately believes that women should enjoy equal rights with men.^[34]

In 1981, the PMOI formed the National Council of Resistance of Iran (NCRI) with the stated goal of uniting the opposition to the Iranian government under one umbrella organization. The PMOI claims that in the past 25 years, the NCRI has evolved into a 540-member parliament-in-exile, with a specific platform that emphasizes free elections, gender equality and equal rights for ethnic and religious minorities. The PMOI claims that it also advocates a free-market economy and supports peace in the Middle East. However, the FBI claims that the NCRI "is not a separate organization, but is instead, and has been, an integral part of the [PMOI] at all relevant times" and that the NCRI is "the political branch" of the PMOI, rather than vice versa. Although the PMOI is today the main organization of the NCRI, the latter previously hosted other organizations, such as the Kurdistan Democratic Party of Iran.^[4]

http://en.wikipedia.org/wiki/People%27s_Mujahedin_of_Iran

The testimonies included in the report also lend weight to the view that the MEK is more of a cult than a political movement. They suggest that the group's exile in the early 1980s, followed by the marriage of Masoud and Maryam Rajavi in 1985, set off a series of phases in what the husband-and-wife team declared was a permanent "ideological revolution" that the couple embodied.

These included compulsory divorce of married couples, regular self-criticism sessions, renunciation of sexuality, and absolute mental and physical dedication to the leadership. "The level of devotion expected of members was on stark display in 2003 when the French police arrested Maryam Rajavi in Paris," HRW said. "In protest, 10 MEK members and sympathizers set themselves on fire in various European cities; two of them subsequently died."

http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/06/iran-276.html

http://www.economicexpert.com/a/Mujahideen:al:Khalq.html

Het opmerkelijke aan dit soort 'linkse' mensen is dat de bezetenheid waarmee ze nu van het systeem profiteren even groot is als het fanatisme waarmee ze voorheen tegen datzelfde systeem vochten.