In tegenstelling tot het konijn van Koons heeft 'het merendeel' van de kunstverzameling van Scheringa geen 'museale allure', aldus 'kunstkenner' Rutger Pontzen in de Volkskrant. En ook het museumgebouw deugt niet: 'Het nog niet voltooide tempelcomplex aan de Breestraat tart alle smaakpapillen.' De vraag is alleen: wiens 'smaakpapillen', want het is bekend dat talloze befaamde Nederlandse architecten doodskop-architectuur produceren en daar niet alleen rijkelijk voor beloond worden maar ook vorstelijk gelauwerd door hun collega's en andere 'kunstkenners' met financiele belangen. Pontzen: 'Het enige waaraan het gebouw lijkt te refereren is de grootheidswaan van Scheringa zelf.' Ik geloof het onmiddellijk. Maar welk gebouw van de eerste de beste zakkenvuller refereert niet aan de 'grootheidswaan' van de opdrachtgever? Het zijn altijd 'tempelcomplexen' geweest, die de rijken en machtigen voor zichzelf lieten optrekken. Zelfs Stalin's geboortekrot staat in Gori is nu omgeven door een massaal tempelcomplex. Sterker nog: architectuur is voor een groot deel juist de kunst om de grootheidswaan in concrete vormen uit te beelden. Kennelijk is Rutger nooit in Rome geweest of Washington. Dus zijn kwalificatie is nietszeggend. Hij vindt het een gruwelijk gebouw en hij kan gelijk hebben, zoals Pontzen ook gelijk heeft wanneer hij stelt dat Scheringa 'een nouveau riche-smaak' heeft. Maar het zegt in wezen niets, want in vorige eeuwen werd veel kunst gemaakt voor met name de nouveau riche. Kijk naar het Florence tijdens de Renaissance. 'Grotesk, megalomaan en voor niets anders geschikt dan als een buitenproportioneel statement voor zijn eigen ondernemerschap', schrijft Rutger Pontzen. Ik deel zijn mening ten volle. Pontzen slaat de spijker op de kop. Dat was de Nederlandse kunst van de zeventiende eeuw ook, en daarom moet men toch voorzichtig zijn.
Meer daarover later. Alvast dit: hoe zou over 5000 jaar, wanneer het konijn van Koons tijdens archeologische opgravingen uit het stof opduikt, gezien worden door de wetenschappers? En die koekoeksklok?
3 opmerkingen:
5000 jaar geleden bestonden er nog homo's. Een aanwijzing hievoor geeft de roze klok
Het werk stelt een koekoek voor gevangen in het roze, want dichte deur. Een metafoor voor de homo die niet uit de kast durft te komen. Bovenop zit de eland Emil die tjakka roept als hij het toch probeert. De wijzers staan op 10 over 10, wie niet weg is, is gezien
Het werk is intelligent en complex. Het heeft een prachtig concept. De kunstenaar probeert de tijd waarin hij zelf nog niet bestond op te slurpen en om te zetten in specifieke, krachtige beelden waarbij je een mooie balans ziet tussen nostalgie en verleden aan de ene kant en een dwingende actualiteit aan de andere kant. Hij speelt daar ook goed mee.’
anzi
Anzi, gij zijt een kunstkenner eerste klasse:-)
Ik mag dan ook wel zeggen dat de kunst bij mij aan de muur zo uniek is dat de waarde niet te schatten is.
anzi
Een reactie posten