De Nuance van de NRC 69

Een slachtoffer van de Israelische slachting in Gaza. Het commentaar in de NRC rechtvaardigt dit bloedbad met de bewering: 'Hamas bood Israel het, in deze vicieuze cirkel logische, motief om navenant te reageren.' Navenant? Heeft Hamas honderden joods-Israeli's gedood? Sinds wanneer mag een staat een bevolking collectief straffen? Sinds wanneer mag een staat oorlogsmisdaden plegen door het dichtst bevolkte stukje aarde te bombarderen waarbij onvermijdelijk onschuldige mannen, vrouwen en kinderen worden vermoord?

Hier zijn we bij de kern van de zaak. Het schokkende is niet zozeer dat de NRC oorlogsmisdaden goedpraat, het schokkende is dat in het hele commentaar met geen woord, geen enkel woord, wordt gerept over het internationaal recht dat expliciet verbiedt dat burgers doelwit worden van onder andere luchtbombardementen, zoals die nu op Gaza plaatsvinden.

Waarom speelt voor de NRC het internationaal recht in dit geval geen enkele rol? Het antwoord is simpel. De redactie van de NRC is net als de meesten van ons gevormd door de Europese cultuur die eeuwenlang het racisme als rechtvaardiging van zijn terreur heeft gekend en in feite nog steeds kent. Het christelijke Europa is rijk geworden door de slavernij en het kolonialisme. Die terreur rechtvaardigde Europa door een racistische ideologie die bepaalde dat wij een 'manifest destiny' hadden om 'primitieve' volkeren niet alleen te bestelen van hun land en hun grondstoffen maar ook om hen te scholen in de fijne kneepjes van de blanke beschaving. The White Man's Burden van Rudyard Kipling. 'Take up the White Man's burden--Send forth the best ye breed--Go bind your sons to exileTo serve your captives' need; To wait in heavy harness, On fluttered folk and wild--Your new-caught, sullen peoples, Half-devil and half-child.' Etcetera. Miljoenen gekleurde mensen verloren zo hun bezittingen en hun leven.

Ik citeer even ter verduidelijking uit Een reis door niemandsland. Hoe de Aboriginals Australie verloren van de gerenommerde Zweedse journalist Sven Lindqvist: 'De meeste blanken waren ervan overtuigd dat de mensen die vermoord waren toch tot een lager ras behoorden, dat tot de ondergang gedoemd was. Hierbij konden ze zich beroepen op de indertijd hoogste autoriteit op het gebied van de biologie: Charles Darwin. Hij beweert in de hoofdstukken 5 en 6 van The Descent of Man (1871) dat de uitroeiing van inheemse volken een natuurlijk evolutionair proces is. Diersoorten hebben elkaar altijd uitgemoord, wilde volken hebben elkaar altijd uitgeroeid, en nu er geciviliseerde volkeren zijn zullen de wilde volken voorgoed worden uitgeroeid: 'Overal waar de geciviliseerde naties met barbaren in contact komen zal de strijd van korte duur zijn, behalve daar waar een dodelijk klimaat het inheemse ras bijstaat.' Maar dit soort zaken zult u niet snel lezen in het komende Darwin herdenkingsjaar. Dat past niet in het beeld, waarbij wij beschaafd zijn en de rest onbeschaafd.

Lindqvist wees in een ander boek op het volgende: 'Naarmate het historisch geheugen meer wordt gedemocratiseerd en geglobaliseerd, zullen we eraan moeten wennen dat we niet langer worden gezien als louter pioniers en weldoeners, maar ook als onderdrukkers en geweldsplegers en soms zelf als veroveraars die continentale misdaden op hun geweten hebben.' Maar daar is nu geen ruimte voor, want nog steeds beweren we dat er sprake is van The Clash of Civilisations, een welkome rechtvaardiging om een greep te krijgen op onder andere de olie in het Midden-Oosten.

Ik citeer uit The American West, A new interpretive history’: ‘Estimates of the size of the native Mexican population on the eve of conquest range from eight to twenty-five million. A century later it stood at little more than a million. For the rest of the continent, north of Mexico, historians argue over estimates that vary from four million to eighteen million native inhabitants at the beginning of the sixteenth century. But there is no disputing the fact that over the next four hundred years the native population dropped to about 250.000. Despite disagreement over the number of Indians in the America’s before European conquest, most scholars now acknowledge that the collapse of native populations was the greatest demographic calamity in human history.’ Een door christenen veroorzaakte Holocaust die, wat aantal betreft, de zes miljoen joodse slachtoffers ver overtreft. ‘Las Casas blamed Spaniards for the deaths of millions of Indians and indicted them for what today we would call genocide,’ zo schrijven de historici Robert Hine en John Mack Faragher. En naar alle waarschijnlijkheid zijn de cijfers over de Indiaanse genocide nog veel hoger. Volgens de laatste wetenschappelijke ontdekkingen is het conventionele beeld van het precolumbiaans Amerika volledig foutief. In Charles Mann's onthullende boek '1491. De Ontdekking van Precolumbiaans Amerika' wordt gedocumenteerd aangetoond waarom het bestaande beeld 'radicaal in twijfel' moet worden getrokken. Mann volgt wetenschappers die momenteel tot de conclusie komen dat 'bijna ieder aspect van dit beeld van het leven van de indianen verkeerd is. Volgens deze onderzoekers waren indianen hier al veel eerder dan men tot voor kort dacht, en in veel grotere aantallen.'

A History of Bombing toont gedocumenteerd aan dat niet de bevolking van Guernica de eerste burgers waren die met vliegtuigbommen werden geterroriseerd, maar de bewoners van een oase ten zuiden van Tripoli. Niet blanke Europeanen, maar Afrikanen waren de proefkonijnen van de eerste moderne slachting met vliegtuigbommen. Niet de Duitsers maar de Italianen hadden de primeur. Het op een industriele wijze vermoorden van de ander werd door de blanke beschaving ontwikkeld en voor het eerst uitgeprobeerd op de bevolking van de Derde Wereld en pas toen dat succesvol bleek werd het tenslotte op de eigen burgers toegepast. Dat was onvermijdelijk. In een ander verhelderend boek van hem ‘Exterminate All The Brutes’ citeert Lindqvist de Schotse aristocraat Cunningham Graham, kennis van Joseph Conrad : ‘As I see the matter, Europeans are a curse throughout the East. What do they bring worth bringing, as a general rule ? Guns, gin, powder, and shoddy cloths, dishonost dealing only too frequently… these are the blessings Europeans take to Eastern lands.’ Tegen het einde van zijn boek schrijft Lindqvist: ‘the history of Western expansion in other parts of the wild shows many examples of total extermination of whole peoples […] Auschwitz was the modern industrial application of a policy of extermination on which European world domination had long since rested.’ Dat weten wij blanke Westerlingen ook. ‘Just as educated Europeans today know how children die when the whip of debt whistles over poor countries. It is not knowledge that is lacking. The educated general public has always largely known what outrages have been committed and are being committed in the name of Progress, Civilization, Socialism, Democracy, and the market [...] And when what had been done in the heart of darkness was repeated in the heart of Europe, no one recognized it.’

Als er meer dan 300 Joodse burgers in Israel zouden zijn vermoord dan zou de NRC-redactie terecht spreken van oorlogsmisdaden en terreur, maar nu 'de Joodse staat' dit doet levert dit geen enkel kritisch commentaar op van de krant. De mensenrechten, het internationaal recht, oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid spelen dan geen enkele rol voor de NRC. En dat komt omdat de redactie gevormd is door het hierboven beschreven eeuwenlange racisme van het Westen dat natuurlijk niet ineens in een generatie is verdwenen. Het onderhuidse racisme zal pas zijn verdwenen na enkele generaties hard werken. Het Europees racisme tegen de joden is nu vervangen door het Europees racisme tegen de Arabieren.

De in Martinique geboren Franse zwarte dichter en denker Aimee Cesaire vatte het zo samen: 'The colonizer, who in order to ease his conscience gets into the habit of seeing the other man as an animal, accustoms himself to treating him like an animal, and tends objectively to transform himself into an animal... They thought they were only slaughtering Indians, or Hindus, or South Sea Islanders, or Africans. They have in fact overthrown, one after another, the ramparts behind which European civilization could have developed freely.' En zo is het. We zitten met ons eigen racisme opgescheept. Een halve eeuw geleden waren de joodse Europeanen daarvan de dupe. Maar een nieuwe Holocaust is geenszins uitgesloten. Hoe zou dat ook kunnen, nietwaar? De slijpsteen voor de geest maakt de geesten rijp door te zwijgen over het internationaal recht. Voor de krant speelt recht geen rol zodra het Arabieren betreft. Zo ongenuanceerd ligt dat.