Opmerkelijk aan het NRC-commentaar is ook dat de hele context van de vier decennia durende bezetting en de langdurige belegering van de Palestijnse gebieden en de voortgaande landroof volledig achter de horzion zijn verdwenen. Alles in de wereld wordt geregeerd door oorzaak en gevolg, behalve dan zodra de geterroriseerde Palestijnen ter sprake worden gebracht. Dan is er geen oorzaak meer. Het zijn Arabieren die weigeren in het gareel van een bezetting en belegering te blijven. En willen ze dat niet dan zullen ze het navenant voelen. Dat is de racistische strekking van het NRC commentaar. De NRC verzwijgt daarmee de context.Jonathan Cook, voormalig vaste medewerker van The Guardian en The Observer, schrijft als correspondent in Israël voor The Times, Le Monde diplomatique, International Herald Tribune, Al-Ahram Weekly en Aljazeera.net. Hij leeft in Nazareth, de Palestijnse stad in Noord-Israël. Cook is de auteur van Blood and Religion, The Unmasking of the Jewish and Democratic State.
In het Amerikaanse Counterpunch van 17 november 2008 schreef Cook over die context: ‘Bijna een jaar geleden waarschuwde Karen Koning AbuZayd, commissaris-generaal van de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen, dat “Gaza op het punt staat het eerste gebied te worden dat bewust gereduceerd is tot een staat van rampzalige armoede.” De schuld van het wurgen van Gaza gaf ze direct aan Israël, maar noemde ook de internationale gemeenschap als medeplichtige. Gezamenlijk begonnen ze begin 2006 hulp te blokkeren, na de verkiezing van Hamas… Zoals mevrouw AbuZayd verklaarde, markeerde dat moment het begin van medeplichtigheid van de internationale gemeenschap aan een politiek van collectieve bestraffing van Gaza, ondanks het feit dat de Vierde Geneefse Conventie een dergelijke behandeling van burgers als een oorlogsmisdaad classificeert… In werkelijkheid is de toenemende catastrofe die in Gaza wordt veroorzaakt slechts indirect gerelateerd aan het aan de macht komen van Hamas en de raketaanvallen. Van groter belang voor Israël is wat beide ontwikkelingen vertegenwoordigen: een weigering van de kant van de bewoners van Gaza om hun verzet tegen Israëls voortgaande bezetting te staken. Beide verschaffen Israël het voorwendsel om de bescherming die de burgers van Gaza door het internationaal recht geboden wordt, terzijde te schuiven om hen zodoende te dwingen zich te onderwerpen… De Israëlische media onthulden dit weekeinde dat een van de eerste beleidsdaden van Ismail Haniyeh van Hamas, die in 2006 tot premier werd gekozen, het versturen was van een boodschap aan het Witte Huis waarin een langdurige wapenstilstand werd aangeboden, in ruil voor de beëindiging van de Israëlische bezetting. Zijn aanbod werd niet eens bevestigd. In plaats daarvan hebben, volgens het dagblad de Jeruzalem Post, Israëlische beleidsbepalers getracht de indruk te versterken dat ‘’het zinloos zou zijn voor Israël om Hamas ten val te brengen omdat de bevolking [van Gaza] Hamas is”. Volgens deze gedachtegang is collectieve bestraffing gerechtvaardigd omdat er geen echte burgers zijn in Gaza. Israël is in oorlog met iedere man, vrouw en kind.’ Zie: http://www.counterpunch.org/cook11172008.html
In het Amerikaanse Counterpunch van 17 november 2008 schreef Cook over die context: ‘Bijna een jaar geleden waarschuwde Karen Koning AbuZayd, commissaris-generaal van de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen, dat “Gaza op het punt staat het eerste gebied te worden dat bewust gereduceerd is tot een staat van rampzalige armoede.” De schuld van het wurgen van Gaza gaf ze direct aan Israël, maar noemde ook de internationale gemeenschap als medeplichtige. Gezamenlijk begonnen ze begin 2006 hulp te blokkeren, na de verkiezing van Hamas… Zoals mevrouw AbuZayd verklaarde, markeerde dat moment het begin van medeplichtigheid van de internationale gemeenschap aan een politiek van collectieve bestraffing van Gaza, ondanks het feit dat de Vierde Geneefse Conventie een dergelijke behandeling van burgers als een oorlogsmisdaad classificeert… In werkelijkheid is de toenemende catastrofe die in Gaza wordt veroorzaakt slechts indirect gerelateerd aan het aan de macht komen van Hamas en de raketaanvallen. Van groter belang voor Israël is wat beide ontwikkelingen vertegenwoordigen: een weigering van de kant van de bewoners van Gaza om hun verzet tegen Israëls voortgaande bezetting te staken. Beide verschaffen Israël het voorwendsel om de bescherming die de burgers van Gaza door het internationaal recht geboden wordt, terzijde te schuiven om hen zodoende te dwingen zich te onderwerpen… De Israëlische media onthulden dit weekeinde dat een van de eerste beleidsdaden van Ismail Haniyeh van Hamas, die in 2006 tot premier werd gekozen, het versturen was van een boodschap aan het Witte Huis waarin een langdurige wapenstilstand werd aangeboden, in ruil voor de beëindiging van de Israëlische bezetting. Zijn aanbod werd niet eens bevestigd. In plaats daarvan hebben, volgens het dagblad de Jeruzalem Post, Israëlische beleidsbepalers getracht de indruk te versterken dat ‘’het zinloos zou zijn voor Israël om Hamas ten val te brengen omdat de bevolking [van Gaza] Hamas is”. Volgens deze gedachtegang is collectieve bestraffing gerechtvaardigd omdat er geen echte burgers zijn in Gaza. Israël is in oorlog met iedere man, vrouw en kind.’ Zie: http://www.counterpunch.org/cook11172008.html
Het is ook het propagandistische taalgebruik van de NRC dat opvalt. Zinnen als deze: 'de Gazastrook, waar de [Hamas] beweging de dienst uitmaakt.' Hiermee wordt de suggestie gewekt dat Hamas er illegaal 'de dienst uitmaakt'. Maar dat is een uiterst tendentieuze voorstelling van zaken. Hamas is er democratisch gekozen tijdens vrije goed verlopende democratische verkiezingen. Verkiezingen die onder druk van het Westen werden uitgeschreven, maar waarvan het democratische resultaat door het democratische Westen niet werd geaccepteerd, met als gevolg de illegale collectieve bestraffing middels een boycot van de Palestijnse bevolking in Gaza. Dat verzwijgt de NRC, want het past niet in het pro-Israel plaatje. Welke nuance steekt hier achter?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten