Dit meldt de volgens Haaretz 'pro-zionistische lobbygroep' het CIDI op zijn website: 'V: Wordt er geen buitensporig geweld gebruikt? A: De beelden die uit de Gazastrook komen, zijn vreselijk en het dodental is hoog. Toch is de term 'buitensporig geweld' niet van toepassing. Die is afkomstig uit het internationaal recht.'
Klopt, en aangezien het CIDI het internationaal recht niet blijkt ter respecteren vinden de propagandisten van het CIDI dat er hier geen sprake is van 'buitensporig geweld.' Het CIDI is van mening dat de Israelische strijdrachten het tamelijk rustig aan doen, immers: 'Volgens de berichten zijn er op dit moment minder dan 60 burgerslachtoffers gevallen in de Gazastrook.' Waar klaagt de wereld over. Per slot van rekening heeft Moshe ons er net nog op gewezen dat 'in elke oorlog burgerdoden vallen bij bombardementen. Hamburg 24 juli 1943: 40.000 doden in 1 nacht. Tokio 9 maart 1945: 84.000 doden in 1 nacht. Wat zijn de palestijnen eigenlijk verwend.'
In deze denkwereld zijn Arabische doden een te verwaarlozen detail. Zouden er evenwel 'minder dan 60 burgerslachtoffers' onder Joden in Israel zijn 'gevallen', dan zou het CIDI en de andere pro-Israel lobbyisten terecht onmiddellijk gesproken hebben van oorlogsmisdaden en terrorisme. Voor deze mensen is een Joods kind dat wordt vermoord veel belangrijker dan een niet-Joods kind dat wordt vermoord. Die overtuiging is gebaseerd op racisme. Dit soort mensen kan niet anders dan zo denken. Uiteindelijk hebben we te maken met tragische gevallen, slachtofferisten die hun trauma's koesteren. Zie: http://www.cidi.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=121&Itemid=1
Benjamin Beit-Hallahmi is hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Haifa, doceerde in de VS, Engeland en Frankrijk, is auteur van talloze boeken waaronder Original Sins. Reflections on the History of Zionism and Israël. Ik interviewde de joods-Israelische geleerde begin maart 2008.
In zijn boek Original Sins schrijft hij: ‘Het lijden van de joden door de eeuwen heen, en speciaal tijdens de Holocaust, is gebruikt om het ontzeggen van Palestijnse rechten te rationaliseren en te rechtvaardigen. Dit is zo doeltreffend gebeurd dat de Palestijnen beschouwd worden als de agressors in het Israëlisch-Palestijnse conflict, dat gezien wordt als een simpele voortzetting van de eeuwenlange joodse vervolging.’
Tegenover mij zei hij: 'De Palestijnen hadden maar één fout: ze waren zwak en weerloos tegen de militaire overmacht, en dus waren zij de perfecte slachtoffers van de diep gewortelde rancune over het eeuwenlange onrecht de joden aangedaan in de christelijke wereld. De Palestijnen werden de vertegenwoordigers van de hele niet-joodse wereld, die door hun zwakte gestraft konden worden voor 2000 jaar antisemitisme. Maar dit gevoel kan, hoe verklaarbaar ook, geen leidraad zijn voor politiek handelen. De moderne wereld accepteert dat niet en met dit feit wordt het zionisme in toenemende mate geconfronteerd. Op dit moment zien we hoe het zionisme steeds immoreler wordt en steeds minder te rechtvaardigen. Alle rechtvaardigingen voor het zionistische verleden en de zionistische praktijk zijn op excuses gaan lijken, die een beschamende werkelijkheid moeten verhullen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten