Stan, zou het niet kunnen zijn dat Vuijsje probeerde geestig uit de hoek te komen met zijn opmerkingen? Ik denk dat je overdrijft door dit meteen 'slachtofferisme' te noemen.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2010/05/robert-vuijsje-2.html
Geestig lijkt me niet het juiste begrip. Ironisch misschien, maar dan geldt de opmerking van Mulisch:
In Het ironische van de ironie, over het geval G.K. van het Reve, schreef Harry Mulisch aan het eind van de jaren zeventig over het racisme en antisemitisme van de “grote volksschrijver” het volgende:
De ironie leidt to parodie, de parodie leidt tot identificatie – dat is de onwrikbare wet, waaraan Van het Reve nog het meest onderhorig is… Zo wordt het spel ernst. De corpsstudent speelt net zo lang de man met de grote bek, tot hij het is. Dat is het ironische van de ironie: dat zij het plotseling niet meer is. Hij is als het ware door de dubbele bodem van de ironie gezakt. Wie ironisch spreekt, zegt het tegendeel van wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat doorziet. Van het Reve zegt wat hij meent, maar zodanig, dat de ander dat niet doorziet en denkt nog steeds met ironie te doen te hebben.
4 opmerkingen:
Voor 'Het Parool' interviewde Boudewijn Büch Gerard Reve. Dit werd een geruchtmakend interview vanwege de racistische uitspraken van Reve.
http://www.schrijversinfo.nl/buchboudewijn.html
Spijkerpak, houthakkershemd, cowboylaarzen, Rolex. Zwart haar (nep) en een gebronsde kop (pigmentafwijking, heus!). Curieuze kluizenaar, met op de nachtkastjes een portret van Anne Frank en een vibrator.
http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article1010821.ece/Menno_Buch
Boudewijn Büch werd geboren in Den Haag en groeide op in Wassenaar in een katholiek gezin met vijf broers. Zijn ouders scheidden in 1963. Zowel Boudewijn als zijn broers herinnerden zich hun vader later als een tirannieke persoonlijkheid; het huwelijk van zijn ouders was volgens Boudewijn nooit zeer gelukkig geweest. Büchs moeder was niet, zoals door hem werd beweerd van Italiaans-joodse afkomst; zijn vader was eveneens niet van joodse afkomst.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Boudewijn_B%C3%BCch
De vergelijking met de opmerking van Mulisch gaat m.i. niet op hier. Binnen joodse kringen worden wel eens geintjes gemaakt over de wereldheerschappij waar de joden op uit zouden zijn, om de spot te drijven met dit soort eeuwenoude waanideeën. In dat kader zijn de opmerkingen van Vuijsje over de 'joodse strijdplannen' te plaatsen.
Vuijsje begeeft zich met zijn opmerkingen over zwarte vrouwen zeker op glad ijs, maar deze zijn denk ik niet vergelijkbaar met enkele uitspraken van Reve, die ronduit racistisch waren.
davidoff
het punt hier is dat vuijsje dit niet heeft geuit in de beslotenheid van 'joodse kringen' maar in het openbaar. dan krijgt een opmerking een heel andere lading en effect. hij is schrijver, dus iemand die zijn woorden met zorg kiest. zijn ironie is geen ironie meer zodra hij het heet over 'collega-jood'. hij meent het en als zodanig wordt het ook in 'joodse kring' gebruikt.
stan
Voor mij is hij gewoon een vent die geilt op zwate borsten en billen, maar niet van zwarte vrouwen houdt. Hij gebruikt ze om zijn behoeftes te bevredigen en om zijn ego op te krikken. Vandaar de voorkeur voor'domme' vrouwen. En als hij stelt dat 'zijn vriendin', beter gezegd zijn object, een opleiding gevolgd heeft, wil nog niet zeggen dat zij slim is. Wat zeg nou zelf, welke zwarte vrouw zou bij zo'n vent blijven? Just
anzi
Een reactie posten