Robert Vuijsje schrijft in de NRC:
Uit deze typering van de werkelijkheid spreekt een opmerkelijk provincialisme. 'Een Jood' en 'Marokkaanse Nederlanders.' Robert Vuijsje behoort tot een generatie die opgroeit in een miulticulturele samenleving, en toch zit hij vol cliche's: 'Jood' en 'Marokkaanse Nederlanders' en de rest van een volk 'met het hoogste percentage collaborateurs van Europa.' Voor hem zijn dit relevante feiten. Hoe moet dit nu verder?
2 opmerkingen:
Hm tja, deze pose houd ik liever voor thuis op Zeer Intieme MOmenten.
Maar die dame is 's schrijvers wettige gade blijkbaar, en kijk eens aan: hij heeft zijn negerin gevonden. Lynn heet zij.
Ik ben eigenlijk blij dat ik geen Moderne Nederlandsche Literatuur tot mij neem, want ik ben bang dat het allemaal dit nievo hep.
Kortom, een geval, goed gezien maar weer.
Een reactie posten