Zoals gebruikelijk op 4 mei volgde ik op de Dam de dodenherdenking met wat oude vrienden en buren. Ineens een gegil, een omvallend dranghek en een golf mensen die uiteen spatte. Wij zijn een niet paniek bestendig volkje met veel praatjes. We hebben ons gek laten maken door de media en een stel volksmenners. Ik hoop nooit met dit volkje een oorlog door te moeten. Dat zou een ramp zijn. De enige die niet in paniek raakte was ons staatshoofd. Godzijdank. Ik ben maar naar huis gegaan. Niets kan meer normaal.
2 opmerkingen:
volgens mij liep het staadshoofd ook hard weg
zij werd weggevoerd, geheel volgens het draaiboek dat gevolgd moet worden. het viel mij op hoe efficient de mensen waren die belast zijn met de beveiliging. in no time wisten ze wat er was gebeurd en lieten ze het staatshoofd weer terugkeren.
Een reactie posten