De econome Heleen Mees schrijft in haar laatste NRC-column:
Economie is geen exacte wetenschap. De toetreding van China tot de Wereldhandelsorganisatie (WTO) was, behalve een mooi gebaar van de winnaars van de ideologische strijd tussen kapitalisme en communisme, tevens logisch op economische gronden. Des te meer vrijhandel des te beter, luidt immers de orthodoxie. De toetreding van China heeft onbetwistbaar voordelen. Zo is een miljard Chinezen uit de armoede getild en profiteert het Westen van goedkope producten made in China.
Die eerste zin klopt, economie is een politieke keuze, geen wetenschap. De rest staat er zo terloops en is inderdaad het dogma van de commerciele media en onze volksvertegenwoordigers. Geen enkele opiniemaker durft dit ter discussie te stellen, net zomin als de geestelijkheid het al dan niet bestaan van god bespreekbaar zal maken. Laten we het daarom eens serieus analyseren. Mevrouw Mees stelt dat het 'kapitalisme' gewonnen heeft van het 'communisme'. Welnu, ook het kapitalisme heeft verloren, want wat we nu zien is geen kapitalisme meer, maar wat de Amerikanen terecht 'corporatism' noemen, in de praktijk betekent dit: socialisme voor de rijken, met andere woorden: het met belastinggeld subsidieren van de grote concerns en het bezuinigen op de onderkaste, want het geld moet ergens vandaan komen. Nu de grote concerns de kleinere heelhuids hebben opgegeten en er geen echte concurrentie meer bestaat, kan men niet langer van kapitalisme spreken. Beter is te stellen dat de plutocratie gewonnen heeft, hier zowel als in de voormalige 'communistische' landen die nooit echt communistisch zijn geweest, maar altijd een soort staatskapitalistisch systeem waren, waarbij een kleine corrupte elite van technocraten en partijbonzen de wereld naar hun hand zette. Eigenlijk hetzelfde als bij ons gebeurde, hoewel het hier democratie heette, een democratie waarbij 1 procent van de meest gefortuneerde Amerikanen meer dan 40 procent van 's lands rijkdommen in handen kreeg. Vandaar dat de stelligheid van Heleen Mees niet op concrete feiten berust.
Vervolgens stelt ze dat de Chinese communistische partij, door te besluiten onderdeel te worden van het plutocratische systeem 'een miljard Chinezen uit de armoede getild' heeft. 1 miljard? Ja, 1 miljard. Waarom precies 1 miljard, en niet enkele honderden miljoenen meer of minder? Wel, omdat het zo'n mooi hoog en vooral bovendien rond getal is. Daarentegen schat de Wereldbank dat van de 1,3 miljard Chinezen 'about 500 million people have been lifted out of poverty in a generation', wat betekent dat het hier 'slechts' de helft betreft van wat de NRC-columniste beweert. Geen gering aantal, maar toch ongeveer 500 miljoen lager dan het getal dat Mees uit de hoge hoed toverde, zijnde de totale bevolking van de Europese Unie. Dat zijn dus 500 miljoen monden.
En dan deze bewering: 'profiteert het Westen van goedkope producten made in China.' Profiteert? Ja en nee, de stelligheid waarmee Heleen Mees dit brengt is volstrekte nonsens. Kijk, de rijke en een deel van de middenklasse dat niet ten onder is gegaan in de recente crisis profiteren natuurlijk van het feit dat China een goedkoop lonenland is geworden. Maar de westerlingen die hun baan of huis of beide hebben verloren? Profiteren die van de goedkope Chinezen? Nee, integendeel, veel werk is naar de Derde Wereld verplaatst om ervoor te zorgen dat de concerns zo hoog mogelijke dividenden aan de aandeelhouders kunnen verstrekken en de raad van bestuur zijn eigen bonussen zo exorbitant, of in de woorden van voormalige premier Kok zo 'exibitionistisch', hoog te kunnen maken. Maar daardoor is hier in het Westen wel een structurele werkloosheid ontstaan die zich uit in een toenemende verpaupering. Daar profiteren weliswaar mensen als mevrouw Mees van, mensen dus die geen echt vak bezitten, en die als 'middlemen' in ons profiteurssysteem goed geld verdienen, maar de rest van de werknemers zal zich toch zorgen moeten gaan maken, want na het outsourcen van de handarbeid, volgt nu de kantoorarbeid, een computerspecialist in India is vele malen minder duur dan een westerse computerspecialist. KLM laat zijn administratie in India doen, zodat steeds meer zogeheten 'hoogwaardige arbeid' uit het Westen verdwijnt. Daarover zwijgt Mees, en wel om de simpele reden dat anders zo duidelijk wordt welke ramp haar 'kapitalisme' voor de gewone burgers is. En dat nu, willen sociaal democraten als de NRC-columniste niet. Ze willen kapitalisme met een menselijk gezicht en ondertussen wordt onder hun neus de hele zaak afgebroken. But who cares. Zij verdient leuk in New York en mag ook nog eens via de neoliberale NRC allerlei niet op feiten gebaseerde praatjes verspreiden.
1 opmerking:
Ongelooflijk maar waar: ik hoorde afgelopen zomer dat de hele inventaris van zekere Nederlandse musea wordt ingetikt.
Door goedkope krachten in een zogeheten Derdewereldland.
Nou wordt er niet veel Nederlands gesproken in de zogeheten Derde Wereld. Eigenlijk alleen in het nietige Suriname. Met een beetje goede wil zou Zuid-Afrika mee kunnen tellen, maar dat is dan niet Derde Wereld genoeg.
Dat datatypen wordt gedaan... op de Filipijnen. Kan het schelen dat ze niet begrijpen wat ze tikken! Het is goedkoop.
Geen bericht in een krantje waard (gunst, moet ik het zelf doen, bedenk ik nu - nou, pak aan, hieristie...).
Leuk, zegt Heleen - hebben die huisvrouwen op de Filipijnen ook een baan (ze heeft zelf tenslotte ook een Filipijnse schoonmaakster).
Een reactie posten