donderdag 11 februari 2010

Gijsbert van Es van de NRC




De flinterdunne Boeken-bijlage van de NRC maakte afgelopen vrijdag op de hele achterpagina reclame voor '150 jaar Max Havelaar', onze belangrijkste auteur. Daaronder stond: 'Hertaald en bewerkt door NRC-redacteur Gijsbert van Es'. Wie is deze Van Es? Wel:

Gijsbert van Es is journalist en initiatiefnemer van de eerste canon van de Nederlandse geschiedenis, die najaar 2004 in NRC Handelsblad verscheen, en van het multimediale project 'Verleden van Nederland'.

Dat is allemaal niet gering, Gijsbert heeft zoveel ambitie dat hij niet alleen meent te kunnen bepalen wat belangrijk is geweest in de geschiedenis van Nederland, maar ook welke zinnen belangrijk zijn in de Max Havelaar. Bovendien heeft hij dit werk ook nog eens 'hertaald'. Hertaald? Ja, dat is zoiets als in vlot Nederlands omzetten van een meesterwerk zodat elke randdebiel het kan lezen.

Is Gijsbert god? Ik bedoel, schrijft Gijsbert beter dan Multatuli? Ja, dat moet wel, want hij schrijft voor de NRC en Multatuuli niet, die schreef in gebrekkig Nederlands een veel te lang boek dat nu door Gijsbert tot hapklare vlot geschreven brokken is teruggebracht.

Eerder al schreef ik over Gijsbert dit:

In welke mate de NRC -redactie niet meer in staat is de werkelijkheid te zien blijkt wel uit de reactie van de chef van NRC Weekblad, Gijsbert van Es, aan de voorzitter van Een Ander Joods Geluid:

Geachte heer Hamburger,

Het spijt mij dat u zich heeft gestoord aan de fotoreportage over de vrouwelijke Israëlische soldaten in NRC Weekblad van 2 januari jl. De redactie van NRC Weekblad heeft de foto's niet gepubliceerd om geweld in het algemeen en van het Israëlische leger in het bijzonder te romantiseren. Wij menen dat onze lezers de rol van Israël en z'n leger in dit conflict kennen en er een eigen oordeel bij kunnen vormen. Ikzelf heb de foto's niet gezien als romantisering maar als een scherp "statement", als een illustratie voor het absurde contrast tussen enerzijds deze foto's en anderzijds het gebruik van geweld. U heeft gelijk dat het tijdstip van publicatie niet gelukkig is gekozen.

Vriendelijke groet,

Gijsbert van Es,

chef NRC Weekblad


Met andere woorden: dat wat talloze NRC-lezers wel zagen, de romantisering van het geweld, kon chef Van Es niet zien. Het onderstreept andermaal dat de propagandarol die de krant speelt niet door de betreffende journalisten wordt beseft, maar wel door het publiek.


http://stanvanhoucke.blogspot.com/search?q=gijsbert+van+es


Ik weet het niet of Gijsbert nu wel de aangewezen figuur is om het meesterwerk van Multatuli zo te castreren dat ook latent analfabeten het kunnen lezen. Ik heb mijn twijfel daarover. Vooral nu de reclamemaker van de NRC stelt dat 'in de "Canon van de Nederlandse geschiedenis" slechts twee boeken [staan]: de Bijbel en Max Havelaar.' Ik bedoel, gaat Gijsbert nu ook de Bijbel 'hertalen' en 'inkorten'? En zo ja, welke criteria gaat hij daarbij gebruiken? Of is de Bijbel nog even te hoog gegrepen voor hem? Zo ja, dan schrijft de joods-christelijke god beter dan Van Es en natuurlijk Multatuli.

1 opmerking:

AdR zei

Hersteld:

Toen ik er bij Blokker over las hield ik mijn hart vast. Kan men hier nou nergens van afblijven?

Maar ja. In de jaren zeventig is het "verfilmd", en een Italiaanse flatgenoot vond het een goed idee om daarnaartoe te gaan om kennis te maken met dit monument van de Nedelrandse literatuur. Of ik meeging? Nee bedankt.

Toen hij thuiskwam stelde ik de vraag die uitdrukte waarom ik er geen zin in had.
"En, werd er flink in gen***t?"
"Even maar," was het antwoord.
Ik: "In het boek gebeurt het helemaal niet. Maar als Nederlanders een film maken moet dat er altijd in."
Italiaans ongeloof...

Ideetje voor Gijsbert? Trouwens, in de bijbel wordt het wel volop gedaan.