Nu de commerciele massamedia het monopolie op de berichtgeving heeft verloren, heeft zij ook de alleenheerschappij verloren om te bepalen wat de waarheid is en wat niet. De uitvinding van internet heeft dit onmogelijk gemaakt, net zoals de boekdrukkunst de alleenheerschappij van het Vaticaan vanaf het midden van de vijftiende eeuw in toenemende mate vernietigde. Het Vaticaan begreep onmiddellijk dat zijn macht werd aangetast en zette via kunst en propaganda de contra-reformatie in beweging om de nieuwe waarheid zoveel mogelijk te bestrijden. Zo werkt de macht. De vraag in dan ook: wat doet de commerciele pers om zijn aangetaste macht zoveel mogelijk te beschermen?29 januari kreeg ik deze reactie:
Sonja heeft een nieuwe reactie op uw bericht "De Pro Israel Lobby 104" achtergelaten:
'De Journalist, een uitgave van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), heeft in zijn doelstelling staan: "De Journalist is een vaktijdschrift voor journalistiek en communicatie. Elke twee weken (zie verschijningsdata en deadlines) bespreekt en bekritiseert deze titel de ontwikkelingen in media en journalistiek." En vervolgens lees ik dit: Gaza: het is nooit goed of het deugt niet. Het enige dat daarin 'bekritiseerd' wordt zijn de klachten van lezers en kijkers over de (grotendeels) pro-Israel berichtgeving. En niemand vraagt zich af of die terecht is - alles wordt terzijde geschoven. Zelf heb ik geleerd: als 10 mensen zeggen dat je een paard bent wordt het tijd om een zadel te kopen.
Redacteur Wim Fortuyn (Netwerk): "De bulk van de mailers bestaat uit propagandisten of mensen die anderszins een extreem standpunt innemen en ons partijdigheid verwijten." Zonder ironie!
Plaatsvervangend chef buitenland van NRC Handelsblad, Paul Luttikhuis: "We kunnen het alleen maar negeren. Als je je daardoor laat leiden, kun je net zo goed helemaal stoppen met je berichtgeving." Door wie de krant zich dan wel laat leiden, maakt Stan hier regelmatig duidelijk...
Thom Meens, de 'ombudsman' van de Volkskrant meldt: "Als relatieve buitenstaander constateer ik dan dat de verslaggeving kennelijk adequaat is."
Relatieve buitenstaander? Lezers van zijn weblog weten wel dat hij door de Volkskrant wordt betaald om de krant te loven en zonodig witter dan wit te wassen. Dat de verslaggeving "adequaat" is haalt hij uit het feit dat "beide kampen" kritiek uitoefenen op de verslaggeving: "dan moet de waarheid ergens in het midden liggen." Knap, want nog nergens heb ik over het bloedbad in Gaza gelezen dat 'de waarheid in het midden ligt'. Ook niet in de Volkskrant. Het betreft weer de gebruikelijke kletskoek."Bij zoveel verdeeldheid onder de lezers wordt het wel heel moeilijk een voor iedereen geloofwaardige en aanvaardbare krant te maken." Hier onthult Meens dus dat niet de feiten, een correcte verslaggeving, een krant 'geloofwaardig' en 'aanvaardbaar' maakt, maar de meningen van zijn lezers. En dat is vreemd, aangezien de krant helemaal geen boodschap heeft aan de meningen van lezers (ook op dit weblog reeds veelvuldig aangetoond). Thom Meens zou zich, als 'ombudsman', eens hard moeten maken voor goede verslaggeving, in plaats van altijd te zeuren over lezers met klachten, en zijn opdrachtgever "naar eer en geweten" te verdedigen."...als er maar een beetje begrip kan zijn, of ontstaan, voor de schier onmogelijke positie waarin de redactie zit."Begrip voor slechte verslaggeving? Begrip voor journalisten die hun werk niet doen? Welke "onmogelijke positie"? Alsof het nog nooit ergens oorlog is geweest, en er nog nooit sprake is geweest van 'twee kampen'? Laat hem eerst maar eens uitleggen waarom een Volkskrant-journalist tevens optreedt voor het CIDI als reisgids en voorlichter. Het behoeft denk ik geen uitleg dat ik niet meer mag reageren op het weblog van Thom Meens, omdat hij mij een IP-ban gegeven heeft. Geplaatst door Sonja op stan op 12:26 PM'
Sonja heeft gelijk. En Thom Meens, de ombudsman van de Volkskrant had het niet beter kunnen verwoorden. Want wat zegt hij in feite? Meens schrijft dat als 'beide kampen' kritiek hebben 'dan moet de waarheid ergens in het midden liggen.' Dat is het postmoderne standpunt van het neoliberalisme. De waarheid bestaat niet meer, God is allang dood, en nu ook nog de waarheid. Alles is slechts een mening, een interpratatie, en de waarheid wordt zodoende bepaald door de meerderheid, te weten de krantenkopers. En vanuit Meens' standpunt klopt dat ook. Vergeet u niet dat de belangrijkste drijfveer van de commerciele pers niet de zoektocht is naar de waarheid, maar de jacht op hoge oplagecijfers, luister- en kijkcijfers, met andere woorden, de winst. De waarheid, of zelfs de werkelijkheid, is in dit wereldbeeld een volstrekt te verwaarlozen detail. Het was de regelmatig door mij geciteerde Milan Kundera die dit al vele jaren geleden haarscherp doorzag toen hij in De Kunst van de roman schreef: 'Je kunt je de toekomst wel voorstellen zonder de klassenstrijd of zonder de psychoanalyse, maar niet zonder de onweerstaanbare opkomst van pasklare ideeen die, ingevoerd in computers, gepropageerd door de massamedia, het gevaar met zich meebrengen binnenkort een macht te worden die elk oorspronkelijk en individueel denken verplettert en zo de werkelijke essentie van de Europese cultuur van onze tijd verstikt.’ Kundera waarschuwde ervoor dat we zo de wereld van de kitsch binnentreden. ‘Het woord kitsch verwijst naar de houding van degene die tot elke prijs zoveel mogelijk mensen wil behagen. Om te behagen dien je je te conformeren aan wat iedereen wenst te horen, in dienst te staan van de pasklare ideeen, in de taal van de schoonheid en de emotie. Hij beweegt ons tot tranen van zelfvertedering over de banaliteiten die wij denken en voelen… Op grond van de dwingende noodzaak te behagen en zo de aandacht van het grootst mogelijke publiek te trekken, is de esthetiek van de massamedia onvermijdelijk die van de kitsch en naarmate de massamedia ons gehele leven meer omsluiten en infiltreren, wordt de kitsch onze dagelijkse esthetiek en moraal.’
Onze westerse cultuur wordt ook niet gedreven door normen en waarden, maar door de onverzadigbare hebzucht naar nog meer materie. De massamedia zijn daarvan slechts een afspiegeling, zoals Thom Meens onbewust zo treffend verwoordt. Onbewust, stel ik met nadruk, omdat hij zo embedded is in deze postmoderne waarheid die geen waarheid is, dat hij niet eens beseft wat hij werkelijk schrijft, niet inziet dat wat hij schrijft niets anders is dan kitsch. Meer daarover later.
3 opmerkingen:
"De redactie handelt naar eer en geweten". Haha, laat me niet lachen. En "Buitenlandredacteuren en correspondenten hebben hun werk zorgvuldig gedaan." Tsjonge jonge jonge. Zorgvuldig vanuit hun peeceetje in Amstelveen zeker. De redactie is onder invloed van een groot zionistisch propaganda leger. Deze weblog stikt van de voorbeelden. Van de volkskrant, tot de nrc en van de eo tot de vpro. Haast geen krant/zender uitgesloten. Waar zijn die journalisten die met gevaar voor eigen leven een oorlogsgebied ingaan om de waarheid naar buiten te brengen? Nee, we moeten onze waarheid krijgen van zioniste Ratna Pelle die haar opinies mag schrijven in de volkskrant en trouw. Of de "belevingen" van ambulance broeder Chizki Loonstein die tevens politieke en militaire orders opvolgt geinterviewd door Jair Stein. Vertel me eens Chizki, volg je ook de orders op om bij een Palestijnse familie snachts binnen te dringen en jezelf met hun een aantal dagen in hun huis op te sluiten? En vertel me eens "correspondent" Alex Burghoorn van de volkskrant. Organiseer je ook cidi reizen naar de gaza en vertel je de toeristen waarom het er zo grauw uitziet daarzo? Dat dat komt door de verwoestingen en plunderingen door Israel. En doordat Israel al het water afsluiten voor hun eigen landbouw. Dat een jarenlange opgebouwde en onderhouden olijfbomengaard in een dag met bulldozers met de grond gelijk wordt gemaakt. Ik heb ze wel gezien en gehoord. De journalisten die aanwezig waren in gaza met gevaar voor eigen leven. Die van Al Jazeera.
Dode kinderen en volledig vernietigde families.
Laat de media in nederland maar lekker "evenredig" en "gebalanceerd" bericht geven. Zorg maar dat beide "partijen" evenveel spreektijd krijgen. Laat rabbijn evers, cidi directeur nafthaniel en antisemitisme bewaker moscowitz maar regelmatig opdraven. En stel vooral geen kritische vragen waarom een afscheidingsmuur in palestijns gebied wordt aangelegd, of waarom israel doorgaat met bouwen van nederzettingen op de westoever?
Ja hou het vooral gebalanceerd en evenredig. Want we hebben ook te maken met twee gelijke partijen. Vertel vooral niet dat een partij de andere tientallen jaren bezet, onderdrukt, discrimineert en gevangen houdt tot in hun eigen slaapkamer toe en vervolgens treitert, uithongert, vernedert en vermoordt tot de kleinste baby palestijn toe. En dat de onderdrukte partij het enige menselijke doen wat in hun is overgebleven, namelijk van tijd tot tijd proberen terug te vechten.
Het is een argument dat tegenwoordig erg in zwang is, redacties die stellen dat ze hun werk goed gedaan hebben omdat ze evenveel klachten ontvangen van 'beide kampen' (wat me nogal sterk lijkt). Alles lijkt naar het heilige midden geduwd te moeten worden. Politici hanteren het simplistische HET geweld moet stoppen, ER moet vrede komen, van BEIDE kanten, etc. Alsof de geschiedenis ineens het raam uitgewaaid is, in die contextloze, verhoudingloze, 'genianceerde' wereld. Hoe veilig en comfortabel moet dat midden wel niet zijn. Ik ken het niet, die luxe, want ik twijfel wel eens. Maar de macht vaart wel bij simplisme, waarin vijanden gewetenloze barbaren zijn, en helden brave belastingbetalende vaders en moeders met een hypotheek.
John Pilger: The politics of bollocks
Ik kan maar 1 conclusie trekken w.b. het overgrote deel v.d. media; of het zijn hersenloze kerzenpitten die geen weet hebben van de geschiedenis van toen en nu of het zijn ordinaire Israel lobbyisten. Wat het ook mag zijn, ik zou hen aanbevelen, juist wegens hun indrukkenwekkende staat van dienst,zelf een promotiebureau op te richten of te gaan solliciteren bij de Story of Prive waar hun creatieve uitingen zeker tot hun recht zullen komen!
Anzi
Een reactie posten