Welk plaatje past niet in deze serie. De winnaar krijgt een enkele reis Israel.
Anzi maakte me erop attent dat de christenfundamentalisten in onmin met elkaar leven. De christelijke zionisten die alle leden van het uitverkoren volk zo snel mogelijk naar het beloofde land willen zien vertrekken, zodat hun luchtgod de grote genocide kan beginnen, verschillen van mening. Leest u zelf maar:
'Ruzie over Israël in eindtijdscenario's
Geplaatst: 11 juli 2008 19:41, laatste wijziging: 11 juli 2008 19:41
van onze redactie kerk
BARNEVELD - Christenen voor Israël en Het Zoeklicht liggen met elkaar in de clinch over hun visie op Israël in de eindtijd, de periode voordat Christus terugkeert naar de aarde.
In het blad Israël Aktueel van Christenen voor Israël suggereert ds. Hette Abma dat bij Het Zoeklicht sprake is van een nieuwe vorm van christelijk antisemitisme. Hij doelt op sommige evangelische eindtijdscenario's: het volk Israel zou een grote verdrukking ondervinden, terwijl de christelijke gemeente is 'opgenomen' en de volgelingen van Jezus dus ,,hoog en droog in de hemelse gewesten'' zitten ,,om de bruiloft van het Lam te vieren''. In Het Zoeklicht schrijft directeur ds. Henk Schouten dat de suggestie van antisemitisme ,,mij en andere Israëlvrienden pijn hebben gedaan''. Hij werpt de vraag op wat antisemitisme is. De predikant stelt dat naar de maatstaven van Christenen voor Israël ook Paulus en Jezus zich daar schuldig aan zouden hebben gemaakt. Christenen voor Israël benadrukt als organisatie de betekenis van het Joodse volk in Gods handelen en Het Zoeklicht benadrukt de 'tekenen der tijden' in het licht van een spoedige wederkomst van Christus en toont zich betrokken bij Israel. Dat zet het conflict op scherp. De oorsprong schuilt in twee artikelen uit de hoek van Christenen voor Israël. Het ene is geschreven door internationaal directeur ds. W.J.J. Glashouwer in Profetisch perspectief en het andere door ds. Abma in het juninummer van Israël Aktueel . ,,Sommige christenen hebben Israël nodig in verband met hun toekomstverwachting'', schrijft Abma. ,,Ongetwijfeld beseffen veel mensen vaak niet dat hun betrokkenheid op Israël uitermate hinderlijk kan zijn voor Joden. Dit is vooral het geval wanneer er sprake is van een nauwelijks verholen zendingsdrift.'' En: ,,Het is weer het oude liedje: de zegeningen voor de christelijke kerk, maar het oordeel, de vloek en de rampen zijn voor Israël.'' Hij brengt in herinnering dat deze constatering Glashouwer tot de vraag bracht, of dit nieuw christelijk antisemitisme is. Ook stemt hij in met Glashouwers conclusie dat voor deze mensen ,,Auschwitz kennelijk nog niet erg genoeg was''. Schouten, die schrijft verbijsterd te zijn, legt nadruk op de grote liefde voor Israël van zijn organisatie. Maar deze liefde lijdt niet tot een zwijgen over Jezus Christus, zoals Christenen voor Israël lijkt te doen, schrijft hij. Evenals Jezus en Paulus deden, verlangt hij naar een geestelijke ommekeer bij de Israëliërs. Met een verhaaltje over 'Sam en Moos in de bus' poneert hij de vraag waarmee Joden echt geholpen zijn. Sam krijgt een kistje bloembollen uit Nederland (Christenen voor Israël houdt al vele jaren bloembollenacties voor Israël, red.) en daar is hij erg enthousiast over. Moos daarentegen krijgt een Nieuwe Testament. ,,Zo heeft hij ontdekt dat Jezus de Messias is. Dan volgt een grote explosie, de bus en al haar inzittenden worden weggevaagd. Natuurlijk een fictief verhaal, maar niet ondenkbaar. De vraag is ernstig, wie is echt geholpen vanuit Nederland: Sam of Moos? Wie heeft echte liefde bewezen en wat is antisemitisch?'', aldus Schouten.'
Geplaatst: 11 juli 2008 19:41, laatste wijziging: 11 juli 2008 19:41
van onze redactie kerk
BARNEVELD - Christenen voor Israël en Het Zoeklicht liggen met elkaar in de clinch over hun visie op Israël in de eindtijd, de periode voordat Christus terugkeert naar de aarde.
In het blad Israël Aktueel van Christenen voor Israël suggereert ds. Hette Abma dat bij Het Zoeklicht sprake is van een nieuwe vorm van christelijk antisemitisme. Hij doelt op sommige evangelische eindtijdscenario's: het volk Israel zou een grote verdrukking ondervinden, terwijl de christelijke gemeente is 'opgenomen' en de volgelingen van Jezus dus ,,hoog en droog in de hemelse gewesten'' zitten ,,om de bruiloft van het Lam te vieren''. In Het Zoeklicht schrijft directeur ds. Henk Schouten dat de suggestie van antisemitisme ,,mij en andere Israëlvrienden pijn hebben gedaan''. Hij werpt de vraag op wat antisemitisme is. De predikant stelt dat naar de maatstaven van Christenen voor Israël ook Paulus en Jezus zich daar schuldig aan zouden hebben gemaakt. Christenen voor Israël benadrukt als organisatie de betekenis van het Joodse volk in Gods handelen en Het Zoeklicht benadrukt de 'tekenen der tijden' in het licht van een spoedige wederkomst van Christus en toont zich betrokken bij Israel. Dat zet het conflict op scherp. De oorsprong schuilt in twee artikelen uit de hoek van Christenen voor Israël. Het ene is geschreven door internationaal directeur ds. W.J.J. Glashouwer in Profetisch perspectief en het andere door ds. Abma in het juninummer van Israël Aktueel . ,,Sommige christenen hebben Israël nodig in verband met hun toekomstverwachting'', schrijft Abma. ,,Ongetwijfeld beseffen veel mensen vaak niet dat hun betrokkenheid op Israël uitermate hinderlijk kan zijn voor Joden. Dit is vooral het geval wanneer er sprake is van een nauwelijks verholen zendingsdrift.'' En: ,,Het is weer het oude liedje: de zegeningen voor de christelijke kerk, maar het oordeel, de vloek en de rampen zijn voor Israël.'' Hij brengt in herinnering dat deze constatering Glashouwer tot de vraag bracht, of dit nieuw christelijk antisemitisme is. Ook stemt hij in met Glashouwers conclusie dat voor deze mensen ,,Auschwitz kennelijk nog niet erg genoeg was''. Schouten, die schrijft verbijsterd te zijn, legt nadruk op de grote liefde voor Israël van zijn organisatie. Maar deze liefde lijdt niet tot een zwijgen over Jezus Christus, zoals Christenen voor Israël lijkt te doen, schrijft hij. Evenals Jezus en Paulus deden, verlangt hij naar een geestelijke ommekeer bij de Israëliërs. Met een verhaaltje over 'Sam en Moos in de bus' poneert hij de vraag waarmee Joden echt geholpen zijn. Sam krijgt een kistje bloembollen uit Nederland (Christenen voor Israël houdt al vele jaren bloembollenacties voor Israël, red.) en daar is hij erg enthousiast over. Moos daarentegen krijgt een Nieuwe Testament. ,,Zo heeft hij ontdekt dat Jezus de Messias is. Dan volgt een grote explosie, de bus en al haar inzittenden worden weggevaagd. Natuurlijk een fictief verhaal, maar niet ondenkbaar. De vraag is ernstig, wie is echt geholpen vanuit Nederland: Sam of Moos? Wie heeft echte liefde bewezen en wat is antisemitisch?'', aldus Schouten.'
En daarbij: God's wegen zijn ondoorgrondelijk en zelden aangenaam.
7 opmerkingen:
Die prijs laat ik aan me voorbij gaan :)
Tip: Gaza: The Lies Of War by Henry Siegman
Henry Siegman, director of the US Middle East Project in New York, is a visiting research professor at SOAS, University of London. He is a former national director of the American Jewish Congress and of the Synagogue Council of America.
Sorry,maar deze valse Christenen dienen natuurlijk de belangen van die andere zeer invloedrijke God.
die Duivel of Satan wordt genoemd(wat Lasteraar en Tegenstander betekend)
Jezus woorden tegen deze Valse Christenen zijn "Ik heb u nooit gekend!" en "ga weg van mij misdadigers!"
En een andere toepasselijke uitspraak is "Wanneer een Blinde een Blinde leidt zullen ze beiden in een kuil vallen.mattheus 7:23;en mattheus 15:14
Uit het Anzischrift vers 002
Oftewel wanneer een zionistisch Amerika een zionistisch Israel leidt, zal het paard op hol slaan!
Mattheus 10:34 "Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard!"
De Journalist, een uitgave van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), heeft in zijn doelstelling staan: "De Journalist is een vaktijdschrift voor journalistiek en communicatie. Elke twee weken (zie verschijningsdata en deadlines) bespreekt en bekritiseert deze titel de ontwikkelingen in media en journalistiek."
En vervolgens lees ik dit: Gaza: het is nooit goed of het deugt niet. Het enige dat daarin 'bekritiseerd' wordt zijn de klachten van lezers en kijkers over de (grotendeels) pro-Israel berichtgeving. En niemand vraagt zich af of die terecht is - alles wordt terzijde geschoven. Zelf heb ik geleerd: als 10 mensen zeggen dat je een paard bent wordt het tijd om een zadel te kopen.
Redacteur Wim Fortuyn (Netwerk): "De bulk van de mailers bestaat uit propagandisten of mensen die anderszins een extreem standpunt innemen en ons partijdigheid verwijten." Zonder ironie!
Plaatsvervangend chef buitenland van NRC Handelsblad, Paul Luttikhuis: "We kunnen het alleen maar negeren. Als je je daardoor laat leiden, kun je net zo goed helemaal stoppen met je berichtgeving." Door wie de krant zich dan wel laat leiden, maakt Stan hier regelmatig duidelijk...
Thom Meens, de 'ombudsman' van de Volkskrant meldt: "Als relatieve buitenstaander constateer ik dan dat de verslaggeving kennelijk adequaat is."
Relatieve buitenstaander? Lezers van zijn weblog weten wel dat hij door de Volkskrant wordt betaald om de krant te loven en zonodig witter dan wit te wassen. Dat de verslaggeving "adequaat" is haalt hij uit het feit dat "beide kampen" kritiek uitoefenen op de verslaggeving: "dan moet de waarheid ergens in het midden liggen." Knap, want nog nergens heb ik over het bloedbad in Gaza gelezen dat 'de waarheid in het midden ligt'. Ook niet in de Volkskrant. Het betreft weer de gebruikelijke kletskoek.
"Bij zoveel verdeeldheid onder de lezers wordt het wel heel moeilijk een voor iedereen geloofwaardige en aanvaardbare krant te maken."
Hier onthult Meens dus dat niet de feiten, een correcte verslaggeving, een krant 'geloofwaardig' en 'aanvaardbaar' maakt, maar de meningen van zijn lezers. En dat is vreemd, aangezien de krant helemaal geen boodschap heeft aan de meningen van lezers (ook op dit weblog reeds veelvuldig aangetoond).
Thom Meens zou zich, als 'ombudsman', eens hard moeten maken voor goede verslaggeving, in plaats van altijd te zeuren over lezers met klachten, en zijn opdrachtgever "naar eer en geweten" te verdedigen.
"...als er maar een beetje begrip kan zijn, of ontstaan, voor de schier onmogelijke positie waarin de redactie zit."
Begrip voor slechte verslaggeving? Begrip voor journalisten die hun werk niet doen? Welke "onmogelijke positie"? Alsof het nog nooit ergens oorlog is geweest, en er nog nooit sprake is geweest van 'twee kampen'? Laat hem eerst maar eens uitleggen waarom een Volkskrant-journalist tevens optreedt voor het CIDI als reisgids en voorlichter.
Het behoeft denk ik geen uitleg dat ik niet meer mag reageren op het weblog van Thom Meens, omdat hij mij een IP-ban gegeven heeft.
De Volkskrant is zeer royaal met bannetjes uitdelen! Ik ben ook in de prijzen gevallen.
Daar ben ik ze erkentelijk voor. Ik had sowieso geen zin meer om te reageren daar het niveau van die krant steeds meer te vergelijken is met een andere stormachtige krant die niet geheel aan het 9e verbod voldeed!
Anzi
Welk plaatje hoort er niet bij? Ben nieuwsgierig!!
Anzi
Een reactie posten